บทที่ 4

หลีจิ่นเฉิงไม่ได้ตอบกลับ ฉันก็ไม่รีบร้อน ตอนนี้เขาน่าจะกําลังเกี้ยวพาราสีกับผู้หญิงคนนั้นอยู่ รอให้จบก่อนเขาจะได้เห็นเอง

ฉันยิ้มเยาะ มองรูปของเสี่ยวอันในโทรศัพท์แล้วใจก็จมดิ่งสู่ก้นบึ้ง

เสี่ยวอัน ลูกเห็นหรือยัง แม่จะช่วยลูกแก้แค้นแน่นอน คนที่ทําให้ลูกตายจะไม่มีจุดจบที่ดีหรอก

แม่จะไม่ปล่อยให้ลูกต้องนอนอยู่ใต้ดินอย่างโดดเดี่ยวแบบนี้แน่นอน ฉันก็กลัวว่าตัวเองจะทนไม่ไหว จึงฝืนส่งต่อคลิปให้ทนาย

ทนายความรู้สึกตื่นเต้นขึ้นมาทันที "ด้วยหลักฐานเหล่านี้สามารถยืนยันได้ว่าเขานอกใจ ถึงตอนนั้นเราจะได้ 70% หรือ 90%"

ฉันยิ้มแล้วก็นอนลงบนเตียงอย่างหลับสบาย

ตั้งแต่เสี่ยวอันเสียชีวิตไปฉันก็ไม่ได้นอนเลย หวังว่าเสี่ยวอันจะมาหาฉันในความฝันนี้และให้ฉันดูเขาหน่อย

เช้าวันรุ่งขึ้น ประตูใหญ่ของบ้านถูกทุบดังปังๆ ฉันลืมไป ฉันเปลี่ยนล็อคประตูแล้ว หลีจิ่นเฉิงเข้ามาไม่ได้

ฉันเปิดประตู เห็นดวงตาแดงก่ำของเขา ก็เลิกคิ้วขึ้น “เกิดอะไรขึ้น” ร้อนใจขนาดนี้!”

เขาถือโทรศัพท์มาหาฉัน "ไม่จริงใช่ไหม? ไม่จริง!”

ฉันรู้สึกประชดประชัน “หลีจิ่นเฉิง ลูกน้องคุณตั้งเยอะตั้งแยะ จริงหรือเปล่าที่คุณส่งคนไปดูก็รู้แล้ว!”

นอกจากนี้ย