เข้าสู่ระบบแชร์
ชีวิตคนเราบางครั้งก็ไม่ใช่อย่างที่หวัง
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-11-27 22:35:34
บทที่เกี่ยวข้อง
ลิขิตแห่งรัก หลี่ต้าโจวคนเดิมกลับมาแล้ว
สกุลหลี่แม่เฒ่าหลี่ตื่นขึ้นมาไม่เห็นอาหารวางตรงหน้าก็ด่ากราด"สายป่านนี้ยังไม่ตื่นมาทำอาหารอีก นางหวง นางหวังพวกเจ้าไปตายที่ไหนกันหมดเสียงแม่เฒ่าหลี่นั้นเทียบกับเสียงนาฬิกาปลุกประจำหมู่บ้านได้ดีที่เดียว ใคนอยากนอนต่อก็คงนอนไม่ได้"เฮ้อ นี่ตาเฒ่าพี่สะใภ้รองไม่อยู่หมู่บ้านเราสงบเงียบ พอนางกลับมาวุ่นวายไม่รู้จบเสียจริง"ช่างนางเถอะ เถียงนางไปก็เสียเปรียบนางเปล่าๆ""ข้าจะบ้าตาย เมื่อคืนนางก็ร้องไห้คร่ำครวญข้ายังนึกว่าเจ้าสี่บ้านนางตายแล้วเสียอีก"ปู่ห้าไม่อยากให้คนในบ้านยุ่งเกี่ยวกับนาง การกระทำของหลี่ต้าเหวินเป็นสิ่งที่ผู้อาวุโสล้วนรับไม่ได้ แม่เฒ่าหลี่โหวกเหวกอยู่นาน ในที่สุดหวงซื่อก็ลุกขึ้นมา หลี่ถิงถิงจับมือนางแล้วส่ายหน้า"ท่านแม่ ท่านนอนต่ออีกหน่อยเถอะ ไม่มีผู้ใดทำเดี๋ยวนางก็ทำเองนั่นแหละเจ้าค่ะ"หลี่ถิงถิงเชื่อฟังพี่สี่ อย่าปล่อยให้ท่านแม่ทำงานหนักเกินไป"แต่ว่าย่าเจ้า..."หวงซื่อกังวล"แม่ของลูก เข้านอนต่อสักนิดเถอะ พวกเราขุดมันเทศกันมาเหนื่อยแทบขาดใจ เดี๋ยวสักพักค่อยลุกก็ได้ ทางด้านท่านแม่เดี๋ยวข้าจะไปพูดกับนางเอง"หลี่ต้าจูบอกแก่ภรรยา ขณะที่แม่เฒ่าหลี่เดินมากระชากประตูด่าทอ"เจ้า
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-27ลิขิตแห่งรัก บอกชื่อคนอยู่เบื้องหลังมา
ในทัณฑสถานแห่งนึงมีบุรุษแต่งกายด้วยชุดนักโทษนั่งอยู่ด้านใน ด้านนอกมีชายหนุ่มแต่งกายด้วยชุดสูทราคาแพง สวมแว่นตาสีดำแบรนด์ดัง เขายกหูโทรศัพท์เพื่อเจรจากับคนด้านใน"ทำไม แกเอาฉันเข้าคุกแล้วนึกใจดีมาเยี่ยมงั้นเหรอ ซ่งอวิ่นห่าว เรื่องไม่ได้ง่ายอย่าแกคิดหรอก แกนึกว่าพี่สาวแกตายแล้วทุกอย่างจะจบเหรอ นี่มันเพิ่งเริ่มต้น"ซ่งอู่เยาะเย้ยซ่งอวิ่นห่าว อย่าคิดว่าเขาอยู่ในนี้แล้วทุกอย่างจะจบคนพวกนั้นเลวร้ายกว่าที่คิด"ผมยังมีโอกาสที่จะจัดการเรื่องราวต่าง แต่ดูเหมือนว่าคุณอามากกว่าที่ไม่มีโอกาสนั้น"ซ่งอวิ่นห่าวยกยิ้มมุมปากหลังจากเอ่ยจบ ซ่งอู่หัวเราะเย้ยเขา"งั้นแกมาที่นี่ทำไม มาเยาะเย้ยฉันที่เห็นฉันเป็นแบบนี้เพราะฝีมือแกงั้นสิ ฮ่าๆๆแกมันก็แค่เด็กเมื่อวานซืน ถ้าไม่มีพี่สาวแกสักคนแกมันก็แค่ขยะชิ้นนึง""เจ้าหนี้ที่บ่อนกำลังตามหาลูกกับเมียอาอยู่ ผมเป็นคนซ่อนพวกเขาไว้เอง อาอยากให้ใครเป็นคนเจอพวกเขาคนแรกดี""แกคิดจะทำอะไร ไอ้สารเลวเรื่องนี้ไม่เกี่ยวกับพวกเขา มีอะไรแกก็มาทำกับฉันสิวะ""ผมไม่รู้มาก่อนว่าอาเป็นคนรักครอบครัว อาติดหนี้พนันหลายสิบล้าน หากว่าอาเป็นคนรักครอบครัวจริงๆคงไม่ทำ"ซ่งอวิ่นห่าวเยาะเย้ยท
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-27ลิขิตแห่งรัก เดินทางไปสอบ
หมู่บ้านหลี่ซานเสียงเรียกอยู่หน้าประตู จิงอี้จึงเดินไปเปิด ทันทีที่ทุกคนเห็นก็ทำสีหน้าสงสัยเหตุใดคนผู้นี้จึงไม่คุ้นใบหน้าสักนิด"เอ่อ คือว่าข้าชื่อจิงอี้ นั่นพี่ชายข้าจิงเสวียนเป็นหลานท่านอาฮั่วนะ ท่านอาฝากให้ข้าดูแลอาสะใภ้ตอนที่เขาไปทำธุระขอรับ"จิงอี้อธิบายให้ทุกคนฟัง จากนั้นพวกเขาก็พยักหน้ารับรู้ก่อนจะพากันเดินเข้ามา ซ่งจื่อเย่วกับซ่งจื่อห่าวทักทาย"อรุณสวัสดิ์ลุงใหญ่ ลุงรอง ป้าสะใภ้ทั้งสอง พี่รอง พี่สาม พี่ห้า อรุณสวัสดิ์เจ้าค่ะขอรับ"ซ่งจื่อเย่วซ่งจื่อห่าวทักทาย"อรุณสวัสดิ์ลุงใหญ่ ลุงรอง ป้าใหญ่ ป้ารอง"ซ่งจื่อหรูทักทายผู้อาวุโสตรงหน้า"อรุณสวัสดิ์ลุงใหญ่ลุงรองนี่คงเป็นป้าสะใภ้ทั้งสอง ข้าฮั่วหรานส่วนนั้นบุตรสาวของข้านางชื่อฮั่วเฟยเซียน พอดีสามีข้าไม่อยู่เลยมาอาศัยอยู่บ้านอาหรูสักพัก"ฮั่วหรานแนะนำตัวพร้อมกับชี้ไปยังบุตรสาวที่ยืนอยู่ข้างๆสองพี่น้องบ้านซ่ง"สวัสดีน้องสะใภ้ฮั่วนี่ลูกๆของพวกเรา"หลี่ต้าโจวอ่ยทักทาย ส่วนหลี่ต้าจูเขาพอคุ้นเคยกับนางบ้างแล้ว เมื่อทักทายทำความรู้จักกันเรียบร้อย ก็นั่งลงกินมื้อเช้า"พี่สี่ ข้าหิวจนจะกินท่านได้อยู่แล้ว ""ถิงถิง อย่ากวนพี่สี่ของเจ้าสิ "หวงซ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-27ลิขิตแห่งรัก ทำหน่อไม้แห้งแลผงรากบัว
หลังจากที่หลี่ต้าโจวและหลี่หานเดินทางไปแล้ว ซ่งจื่อหรูก็ลงมือทำงานต่อ เดิมทีจะให้เด็กๆงมหินแต่เกรงอันตรายจึงล้มเลิกความคิด จากนั้นก็ให้นำไหไปช่วยกันล้าง มีหลี่อาไช่คอยควบคุมความเรียบร้อยซ่งจื่อหรูแกะเปลือกหน่อไม้ออก ฮั่วหรานนั่งเย็บขอบฝ้าฝ่ายที่ซ่งจื่อหรูตัดเป็นชิ้นๆให้ สามคนพี่น้องช่วยกันปลอกเปลือก จิงอี้และจิงเสวียนแบกตระกร้าเข้าไปในหมู่บ้านเพื่อขนเปลือกเกาลัดมาทำเชื้อฟืนชาวบ้านตกตะลึงมีหนุ่มรูปงามมาจากไหนกัน แม้ว่าไม่เทียบเท่าพ่อลูกสกุลฮั่วแต่ก็นี่ก็รูปงามไม่น้อย ทั้งสองคนทำตัวไม่ถูกที่ถูกเหล่าป้าๆจ้องมอง"เอ่อ ข้าน้อยจิงอี้นี่พี่ชายข้าจิงเสวียนสวัสดีทุกท่าน พวกเราเป็นหลานท่านอาฮั่วขอรับเพิ่งจะมาอยู่ได้เพียงครึ่งเดือน""อ้อๆๆ เป็นหลานพี่ฮั่วนี่เองข้าก็ว่าอยู่ บ้านเจ้านี่รูปงามทั้งบ้านจริงๆ สาวๆในหมู่บ้านกลางคืนจะละเมอกันไหมล่ะเนี่ย"ชาวบ้านคนนึงหยอกเย้า เมื่อทักทายกันเรียบร้อยก็ช่วยทั้งสองโกยเปลือกเกาลัดใส่ตระกร้า ทางด้านซ่งจื่อหรูติดไฟตั้งน้ำต้มหน่อไม้ เสียงหูเจียวเจียวตะโกนเรียกมาแต่ปากประตูรั้ว"อาหรู ข้ามาแล้ววันนี้หูจื่อขอมาเล่นกับจื่อห่าวด้วย"หูเจียวเจียวจุงมือน้องชายเดินเ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-27ลิขิตแห่งรัก ทุกบ้านล้วนมีบทสวดมนต์ที่ยาก
เกวียนวัวของหลี่ซ่งเหวินเดินทางมาถึงตัวตำบล ก็ตรงไปที่ร้านจินปู่เตี้ยนเพื่อรับชุดของทั้งสามคน หลี่ต้าโจวเองก็มีชุดใหม่เช่นกันหลี่หานเป็นคนซื้อให้เขา น้องสี่บอกแล้วว่าข้างนอกให้ความสำคัญกับรูปลักษณ์ภายนอก จากนั้นก็ไปรับหลี่เหิงที่สำนักศึกษา ได้พบกับอาจารย์อู๋จี๋เจ้าของสำนัก"คาราวะท่านอาจารย์อู๋ ข้าน้อยหลี่ต้าโจวเป็นบิดาของหลี่เหิงขอรับ พวกเรามารับเขาไปเข้าสอบ""อืม...ข้ายังเสียดายหากปีนี้เขาไม่ลงสอบอีกก็ต้องถูกให้ออกจากที่นี่ แล้วสองคนข้างเจ้านั้นจะเดินทางไปสอบด้วยหรือ"อู๋จี๋มองไปยังหลี่หานและเอ้อหลาง"ขอรับคนนี้บุตรชายคนรองชื่อหลี่เหิง เด็กอีกคนเป็นบุตรชายของซิ่วไฉหมู่บ้านขอรับ""อ้อ บุตรชายของเจ้าไม่ได้มาเรียนด้วยกัน คุณชายหลี่น้องชายท่านหลี่ต้าเหวินก่อเรื่องไว้ไม่น้อย ว่าแต่เจ้าหนูเจ้ามั่นใจแค่ไหนกันในเมื่อไม่เคยมาเรียน"ประโยคหลังอาจารย์อู๋หันไปถามหลี่หาน"ตอบอาจารย์อู๋ ข้าน้อยเองก็มิมั่นใจเท่าใดนัก แต่น้องสาวข้าบอกว่าจงลงมือทำแม้ทำไม่ได้ก็ยังดีกว่ามานั่งเสียใจว่าไม่เคยได้ทำขอรับ ข้าอยากให้นางภูมิใจ แม้จะมีความหวังเพียงน้อยนิด""ฮ่าๆๆๆๆ คุณชายหลี่ท่านมีลูกที่ดียิ่งนัก น้องสาวเจ้า
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-27ลิขิตแห่งรัก พบปะเซี่ยหนานอิน
ก๊อกๆๆๆ"ท่านเจ้าเมือง ด้านนอกมีคนมาพบใต้เท้าขอรับ"ทั้งสองมองหน้าก่อนจะหยุดบทสนทนาเซี่ยอวิ๋นจึวเอ่ยถามเจ้าหน้าที่ด้านนอก"เป็นผู้ใดได้บอกนามหรือไม่ มาด้วยเหตุอันใด""กุนซือเซี่ย ท่านผู้นั้นมิได้เอ่ยสิ่งใดเพียงแต่ให้ข้าน้อยนำสิ่งนี้มาให้ เขาบอกว่าจะรอพวกท่านที่สวนไผ่ทิศตะวันออกของเมืองขอรับ"เสี่ยอวิ่นเปิดประตูรับของสิ่งนั้นมาส่งให้เซี่ยหนานอิน พอเห็นของสิ่งนั้นเขาก็รีบร้อนออกไปทันที แต่ไม่วายกำชับให้คนรับใช้ส่วนตัวเก็บอาหารเหล่านั้นเอาไว้ห้ามทิ้ง ยังกินไม่อิ่มเลยถ้าไม่ใช่คนสำคัญเขาจะทิ้งมาได้อย่างไรเด็กคนนั้นหากเอามาเป็นแม่ครัวที่จวนคงได้ลาบปากทุกวันเพียงไม่นานรถม้ามาถึงสวนไผ่ก็พบบุรุษสี่คนยืนรออยู่ สองคนนั้นแต่กายคล้ายทหาร ส่วนอีกสองคนแม้ว่าเสื้อผ้าจะธรรมดาแต่กลิ่นอายที่แผ่ออกมานั้นน่าเกรงขาม เขาเดาได้ทันที"ข้าน้อยเซี่ยหนานอินเจ้าเมืองกว่างผิงถวายพระพรจ้าวอ๋องพะย่ะค่ะ คาราวะซื่อจื่อขอรับ"เซี่ยหนานอินคาราวะจ้าวเฟยหย่งกับจ้าวเฟยหรง"อืมใต้เท้าเซี่ย หรือจะให้ข้าเรียกท่านว่านายน้อยเฟิ่งดี"จ้าวเฟยหย่งเอ่ยปากทักทายเซี่ยหนานอิน"ท่านอ๋องล้อกระหม่อมเล่นแล้ว เหตุใดถึงเรียกเช่นนั้นเล่าพะย่
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-27ลิขิตแห่งรัก เล่าความจริง
สองพ่อลูกออกจากป่าไผ่ตรงไปยังที่นัดพบกับคนของฮ่องเต้ จ้าวเฟยหย่งเห็นสีหน้าบุตรชายมีคำถามมากมาย ก็คิดว่าถึงแม้ต้องบอกความจริงสักที เมื่อขึ้นหลังม้าก็ควบออกจากเมือง มาถึงกลางทางจึงผ่อนแรงให้ม้าเดินเหยาะๆ จากนั้นก็เอ่ยปาก" หรงเอ๋อร์ ลูกสงสัยใช่ไหมว่าเหตุใดเสด็จลุงเจ้ากับพ่อจึงให้ความสำคัญกับเรื่องของสกุลเฟิ่ง"จ้าวอ๋องถามบุตรชาย"พะย่ะค่ะ เสด็จพ่อ แค่สุสานหลวงแห่งหนึ่งลูกมองเยี่ยงไรก็หาความสมเหตุสมผลมิเจอ สมบัตินั้นสามารถทำให้ทั้งสี่แคว้นยอมก่อสงคราม องค์ชายต่างๆยอมก่อกบฏเชียวหรือพะย่ะค่ะ หรือว่าเป็นภูเขาทองคำกัน""ลูกเคยได้ยินเรื่องกองทัพมังกรดำหรือไม่?""เคยได้ยินมาบ้างพะย่ะค่ะ ว่ากันว่าก่อตั้งโดยราชวงศ์ก่อนหน้าดูเหมือนจะเป็นฮ่องเต้พระองค์แรกของราชวงศ์หนาน หนานฉู่เยี่ยน ใช่หรือไม่พะย่ะค่ะ""ถูกต้อง หนานฉู่เยี่ยนก่อตั้งกองทัพมังกรดำ ว่ากันว่ามีอนุภาพมากนัก""หากเป็นเช่นนั้น เหตุใดราชวงศ์หนานจึงล่มสลายแตกเป็นสี่แคว้นล่ะพะย่ะค่ะเสด็จพ่อ ในเมื่อกองทัพเกรียงไกรเช่นนั้น""กองทัพมังกรดำถูกฝึกให้หลบซ่อนออกฆ่า รุกรับ เดินหน้าถอยทัพไม่มีใครเทียบ แต่พวกเขาเชื่อฟังเพียงป้ายคำสั่ง ไม่ใช่คนไม่ว่าผู้
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-27ลิขิตแห่งรัก ประกาศผลสอบ
วันนี้ซ่งจื่อหนูตื่นแต่เช้า สี่วันมานี้หมู่บ้านสงบเรียบร้อย ไม่ไดัยินเสียงแม่เฒ่าหลี่ด่าผู้ใด นางยังคงปรนนิบัติบุตรชายหลี่ต้าเหวินอยู่ในบ้าน หลังจากลุงใหญ่หลี่ต้าโจวเดินทางนางก็อาละวาดยกใหญ่ จนสะใภ้ใหญ่หวังซื่อลุกขึ้นมาอาละวาดบ้าง ไล่กวดตีนางไปทั่วหมู่บ้าน ชาวบ้านเห็นใจแม่เฒ่าหลี่แต่ก็พูดเพียงว่า"ป้าหลี่ นางเป็นเช่นนี้ก็เพราะบุตรชายท่านมิใช่หรือ วันหลังท่านก็อย่าโวยวายจนกระตุ้นความคลั่งของนางก็สิ้นเรื่อง""น่านสิเจ้าคะ ป้าหลี่โบราณว่าอย่าถือสาคนสติไม่ดี ท่านเป็นคนสติครบถ้วนเหตุใดไม่ยับยั้งตนเองด่ากราดไปทั่วจนอาการนางกำเริบ""พากเจ้าๆๆๆ แต่ละคนรวมหัวกันรังแกยายเฒ่าอย่างข้าฮือๆๆเจ้าข้าเอ๊ยใครก็ได้มาดูที"แม่เฒ่าหลี่นางลงไปทุบอกชกหัวร้องห่มร้องไห้ หวังซื่อได้ยินก็วิ่งมานั่งร้องไห้แข่งกับนางบ้าง จนหลี่ม่านอวี้กับหลี่ต้าจูต้องมาพานางกลับไป ปล่อยแม่เฒ่าหลี่อยู่กลางลานไร้คนสนใจ หลี่อ้ายเสิ่นอับอายจนไม่อยากออกจากบ้าน ตั้งแต่วันนั้นนางจึงเงียบมาตลอด ส่วนหลี่ต้าเหวินไม่แน่ใจว่าวางแผนอันใดอยู่เสียงตีฆ้องดังมาจากทางหน้าหมู่บ้าน เด็กๆวิ่งออกไปดูเนื่องจากยังเช้าอยู่ ชาวบ้านจึงยังคงอยู่ในบ้าน เมื่
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-27
บทล่าสุด
ลิขิตแห่งรัก ความรักสวยงามเหนือกาลเวลา (จบบริบูรณ์)
เมืองกว่าผิงจุดประทัดฉลองที่พระชายาคลอดบุตรจัดงานเลี้ยงถึงสามวันสามคืนกินดื่มไม่อั้น จากเมืองที่ไม่มีใครใส่ใจตอนนี้เพราะพระชายากมาเปลี่ยนแปลงกลายเป็นเมืองที่ร่ำรวยที่สุดในแคว้น ซ่งจื่อหรูออกเดือนมาได้หนึ่งอาทิตย์แล้วนางอยู่้ดือนถึงสองเดือนครึ่งเชียวตอนนี้กำลังให้นมคู่แฝดอยู่ ในห้องนางมีมิติที่สามารถทำให้น้ำนมตนเองพอเลี้ยงลูกโดยไม่ต้องพึ่งพาแม่นมจินเสี่ยวฮวาประคองท้องเดินมาหา ท่านอากับท่านลุงนี่วันๆไม่ทำงานทำการหรือเมียท้องลูกคนที่สี่แล้วนะ"พระชายา ตำหนักองค์ชายส่งข่าวมาพระยาหลี่กำลังจะคลอด ท่านจะไปหรือไม่""ข้าอยากไปแต่ว่ากลัวท่านอ๋องดุเอา เลยส่งจื่อเย่วให้ไปแทนแล้ว อาสะใภ้จะคลอดเมื่อใดนี่เจ้าคะ""อีกสี่เดือน ข้าพูดกับเจ้าแบบเปิดอกเลยนะหลานสี่ไม่พิธีรีตรอง เจ้าว่าพวกบุรุษนี่เหตุใดถึงหมกมุ่นกันนัก ข้านี่แทบจะไม่ได้หลับได้นอนสักคืน ขนาดท้องแล้วท่านพี่ยังสรรหาท่าทางอะไรมาก็ไม่รู้""คิกๆๆ อาสะใภ้ธรรมดาผัวเมียแหละเจ้าคะ เดี๋ยวอีกสามเดือนท่านปู่กลับมาแล้วข้าจะจัดงานฉลอง พี่ใหญ่ พี่รอง พี่สามก็จะมาเช่นกันเจ้าค่ะ"อืมข้าไปล่ะ ไปฟังก่อนว่านางได้บุตรชายหรือบุตรสาว"เจ้าแฝดหลับไปแล้วซ่งจื่อหรูเ
ลิขิตแห่งรัก ในที่สุดก็ได้อยู่พร้อมหน้า
ซ่งจื่อหรูเดินไม่ไหวแล้ว นางใกล้คลอดเต็มที ตอนนี้องค์ชายห้าผู้น่าสงสารกำลังนั่งอยู่มีหลี่ถิงถิงกอดเขาไว้แน่นก่อนหน้านางแพ้ท้องอาการคือเหม็นขี้หน้าเขา แต่พอเขาไม่อยู่ก็ร้องไห้หามาตอนนี้แพ้ท้องอีกแบบต้องเห็นเขาตลอดเวลา นั่งกอดแขนเขาแน่นดมแต่กลิ่นกายเขา หากไม่อยู่ต้องถอดเสื้อตัวที่เคยใส่ทิ้งไว้ให้ไม่งั้นเอาแต่งอแง เฮ้อ ไอ้ลูกคนนี้คลอดมาเมื่อไหร่จะส่งไปให้เสด็จแม่เลี้ยง ขนาดยังไม่คลอดยังทำเขาปวดหัวขนาดนี้เลย"อาหรู ไม่ถึงเดือนก็คลอดแล้ว เราจะได้เห็นหน้าผลงานของข้ากับเจ้าสักที อุตส่าห์อดหลับอดนอน บางวันก็เลยมื้อข้าวมาขยันปั้นพวกเขาเนี่ย""ท่านอ๋อง ตรัสอะไรของพระองค์ ไม่ทรงเห็นหรือเพคะว่ามีคนอื่น"จ้าวเฟยหรงไม่วนใจกระชับอ้อกอดที่ตอนนี้ท้องนางใหญ่มากแล้วแต่เขาก็โอบมันจนได้"เสด็จพี่ข้าคิดว่า จะส่งเจ้าตัวยุ่งนี่ไปให้เสด็จแม่เลี้ยง งอแงเหลือทนตั้งแต่ยังไม่คลอดเลย"จ้าเทียนหยางลูบท้องหลี่ถิงถิงแล้วแสร้งบ่นเจ้าตัวเล็ก ปรากฏว่าเขาถูกถีบเบาๆจนทุกคนหัวเราะตำหนักเหลียนฮวาที่ตอนนี้กำลังวุ่นวาย ซ่งจื่อหรูเจ็บท้องมากว่าหนึ่งชั่วยามแล้วยังไม่คลอด จ้าวเฟยหรงก็จะเข้าไปหาเมียที่นอนร้องท่าเดียว จนเซียวอว
ลิขิตแห่งรัก รองประมุขหอดอกบัวคนใหม่
หลี่ถิงถิงครรภ์ใหญ่แล้วนางตั้งครรภ์ได้หกเดือนส่วนซ่งจื่อหรูอีกไม่กี่วันก็คลอดแล้ว ซ่งจื่อหรูกำลังคำนวณค่าแรงคนงานหลี่ซ่งเต๋อนำตั๋วเงินมาให้หลานสาวกำลังกลับบ้าน เห็นจินเสี่ยวฮวาพูดคุยอยู่กับชาวตะวันตกที่มาแลกเปลี่ยนสินค้า โดยมีล่ามที่ซ่งจื่อหรูสอนคอยแปลให้หากว่าไอ้ฝรั่งผมทองไม่เอ่ยชมว่านางสวยเป็นสตรีที่งดงาม และถามว่านางมีคู่ครองหรือยัง คงไม่ทำให้ประมุขหอโกรธจนอุ้มเมียมาลงโทษอยู่จนตอนนี้ยังไม่เลิกหรอก"อร๊ายท่านอา เบาหน่อย ข้าจะไม่ไหวแล้วนะอร๊าย โอ๊ยท่านโกรธอะไรมา ข้าเสียวจะตายแล้วอื้อ" จินเสี่ยวฮวาประท้วง"ไอ้หัวทองผิวเผือกนั่นเกี้ยวเมียข้าไม่โมโหได้หรือ เสี่ยวฮวาจ๋าคนดีตั้งแต่เจ้าคลอดลูกมายิ่งสวยวันสวยคืนดูสิ ตรงนี้ก็อวบอิ่ม ตรงนี้ก็เต็มมือแน่นไปหมดหืม อ่าห์รักเจ้าจริงๆเมียจ๋า"ตอนนี้เขาขึ้นเป็นประมุขหอเหลียนฮวาแทนท่านอารองหลี่ไหลฝูแล้ว หลานสาวเขาสร้างเรือสำราญอะไรสักอย่างให้ล่องไปเรื่อยๆ ท่านอาวางมือจากยุทธภพออกท่องเที่ยวกับท่านพ่อจะกลับในอีกหกเดือน หลี่ไค่ซุนกำลังถูกฝึกให้พร้อมอนาคตหลี่ไค่ซุนนั่งมองสตรีที่กำลังวาดภาพอยู่ตรงหน้า เขาลุกไปหยิบพู่กันออกก่อนจะช้อนนางขึ้นแล้ววางบนเตีย
ลิขิตแห่งรัก ตั้งครรภ์พร้อมกัน
ตั้งแต่วันที่หลี่ถิงถิงยอมตามใจเขาจากนั้นจ้าวเทียนหยางก็อยู่แต่ในห้องไม่ยอมปล่อยคนรักออกมา จนมีเรื่องให้ต้องไปทำก็อิดออดจนถูกหลี่ถิงถิงต้องดุจริงจัง จะถึงวันแต่งงานแล้วอีกครึ่งเดือนหลี่ถิงถิงอยู่ๆก็เกิดเกลียดขี้หน้าคนตัวโตขึ้นมาดื้อๆ"อย่ามาใกล้หม่อมฉันนะเพคะ หม่อมฉันเหม็นขี้หน้าพระองค์""คนดี ข้าทำอะไรผิดกันถิงถิงคนงามอย่าทำแบบนี้สิ มีอะไรบอกมาเถอะ""ไม่มี ไม่รู้อยู่ๆหม่อมฉันก็ไม่อยากอยู่พระองค์ เหม็นขี้หน้าจะตายอยู่แล้วฮือๆๆๆ องค์ชายหม่อมฉันรักองค์ชายนะเพคะแต่อย่ามาใกล้ได้ไหมฮือๆๆ"จ้าวเทียนหยางอ่อนใจ เมียอยู่ๆก็เกลียดขี้หน้าเขาไม่มีสาเหตุวันนี้ทุกคนมากินข้าวร่วมกันที่ตำหนักเหลียนฮวา อาหารมากมายถูกยกขึ้นโต๊ะแต่ซ่งจื่อหรูกับหลี่ถิงถิงเกิดไม่อยากกิน พอเห็นหน้าจ้าวเทียนหยางยิ่งเกิดอยากอาเจียนจนต้องอุ้มกลับห้อง"น้องห้าเป็นอะไรไป อาจารย์รบกวนท่านตรวจนางสักหน่อยเถอะ "ซ่งจื่อหรูให้ไห่มิ่งหยวนไปดูหลี่ถิงถิงที่ตอนนี้เอาแต่ร้องไห้ นางบอกรักจ้าวเทียนหยางแต่ไม่อยากเจอหน้าเขาตกลงนี่มันอะไร เสียงร้องไห้หาคนรักสักพักก็อาเจียนไล่เขาออกมากซ่งจื่อหรูจะลุกไปดูน้องสาวก็หน้ามืดจนจ้าวเฟยหรงต้องมาประค
ลิขิตแห่งรัก เร่งวันแต่ง
หลี่อาไช่พาจ้าวเฟยเซียนหัดขี่ม้า ไม่นานนางก็เริ่มขี่คล่องขึ้น พระอาทิตย์ใกล้ตกแล้วแสงสีแดงงดงามกระทบใบหน้านวล หลี่อาไช่กระชบอ้อมแขนคนตรงหน้า ค่อยๆควบม้าๆช้าๆพาคนรักเขากลับบ้าน"เซียนเซียน ขอพี่หอมสักทีได้ไหม เจ้าน่ารักจนพี่อดใจไม่ไหวนะ""แค่ครั้งเดียวนะ เดี๋ยวเสด็จพ่อกับเสด็จพี่รู้เข้าเอาท่านตายแน่"หลี่อาไช่ก้อมลงหอมแก้มนางจากนั้นก็กดคางลงบนศรีษะจ้าวเฟยเซียนพามาส่งที่ตำหลักก่อนเข้าประตูยังแอบหอมนางอีกสองครั้ง อุ้มนางลงจากหลังม้าแต่ไม่ยอมให้เท้าถึงพื้น เขาอุ้มพาจ้าวเฟยเซียนมาส่งถึงตำหนักใน จ้าวเฟยหรงคิ้วกระตุก ไอ้เด็กนี่มันเกินไปไหมน้องสาวข้าสิบสองเองนะ"หม่อมฉันทูลลานะพะย่ะค่ะ พอดียังไม่ได้ไปคาราวะท่านแม่เลย พี่สี่ข้าไปก่อนนะขอรับ"หลี่อาไช่ไปแล้วแต่มีคนหน้าตึงอยู่ตรงนี้จนซ่งจื่อหรูหัวเราะเขา"คิกๆ ท่านอ๋องทีนี้เขาใจหัวอกท่านปู่กับท่านอาหม่อมฉันหรือยังเพคะ ทรงหวงน้องสาวเป็นด้วยหรือ อื้อ"จ้าวเฟยหรงไม่ปล่อยให้เมียสาวล้อเลียน เขาช้อนอุ้มพานางเข้าห้องลงโทษที่หัวเราะเยาะ"อื้อ ท่านอ๋องหม่อมฉันไม่ไหวแล้ว อร๊าย นับวันยิ่งโลดโผนนะเพคะ อึ๊ยสะ เสียว ท่านอ๋อง""บอกแล้วไงจะสอนให้ ตั้งใจเรียนนะเ
ลิขิตแห่งรัก แม่ทัพหลี่ (หลี่อาไช่)
อาชาสีดำทะมึนน่าเกรงขามกำลังควบมาทางหน้าหมู่บ้าน ด้านหลังมีอีกสองคนตามมาด้วย เมื่อมาถึงหน้าหมู่บ้านสกุลหลี่ก็ลงจากม้า ทหารคนสนิทรับสายจูงไป เด็กน้อยวัยสองขวบเดินเตาะแตะๆมาหากางแขนให้อุ้ม"เสี่ยวเว่ยเด็กดี ตัวสูงขึ้นแล้วมาให้พี่อุ้มหน่อย" อู๋กังเดินตามบุตรชายมาหลี่อาไช่เห็นเขาจึงทักทาย"ท่านพ่อ ท่านแม่อยู่ก็เดือนหรือขอรับ"อู๋กังพยักหน้า เขาแต่งงานกับไป๋ลู่มีบุตรชายหนึ่งคนและเพิ่งจะได้บุตรสาวอีกหนึ่งคน หลี่อาไช่ตอนนี้อายุสิบหกแล้วฝีมือเก่งกาจจนได้เป็นแม่ทัพตะวันออกควบคุมเจ็ดมณฑล"อาไช่ คนสกุลหวังเหล่านั้นฝีมืลูกหรือเปล่า หากจบได้ก็จบเถอะมารดาเจ้านางอยู่สงบสุขแล้ว"อู๋กังรักเขาเสมือนบุตรตนเอง ไม่อยากให้เขาเคียดแค้นเรื่องในอดีต จนทำลายอนาคต หลี่อาไช่ถอนหายใจ"เดิมทีก็ไม่อยากจะยุ่ง แต่ใครจะรู้ว่าสองผัวเมียนั้นเคยขายท่านแม่ของข้าไม่พอ ยังคิดจะขายน้องสาวคนเล็ก อาเล็กนางอายุเท่ากับข้า ท่านปู่ท่านย่าจากไปลุงใหญ่เปรียบเหมือนบิดา จัดการทุกอย่างให้แต่งงานไปก็ยังดีแต่นี่จะให้ไปเป็นอนุเศรษฐี ข้าไม่สั่งสอนคงไม่ได้ขอรับท่านพ่อ""แล้วทำเช่นไร อย่าให้มารดาเจ้ารู้เล่า""ข้าส่งบ้านใหญ่ไปชายแดนเนรเทศทั้ง
ลิขิตแห่งรัก ได้เข้าหอสักที nc
ซ่งจื่อหรูไม่มีความลับกับจ้าวเฟยหรงอีกต่อไป นางพาเขาเข้ามาในมิติครั้งแรกนางลองดูหลังจากที่รู้ว่าเข้ามาได้ที่นี่ก็เป็นสวรรค์ของคนสองคนไม่มีความวุ่นวายมีเพียงสายลมแสงแดดอ่อนๆ สวนดอกไม้หลากสีสัน ในลำธารร่างเปลือยของซ่งจื่อหรูกำลังแหวกว่าย จ้าวเฟยหรงนั่งมองอย่างหลงไหล ก่อนจะเดินลงน้ำไปหาคนรัก จ้าวเฟยหรงจูมนางดูดดื่ม รั้งแผ่นหลังนางเข้าหาให้ทรวงอกลอยเด่นจากนั้นก็ก้มลงดูดเม้นจนซ่งจื่อหรูครางออกมาก่อนจะช้อนร่างงามเดินขึ้นฝั่งพาเข้าไปในบ้านวางลงบนเตียงอย่างทะนุถนอม ซ่งจื่อหรูยังสงสัยจากเตียงโบราณอันเดิมอยู่ๆ กลายเป็นเตียงติดสปิงได้ไง เพิ่งเข้าใจก็วันนี้แหละเฮ้อ ริมฝีปากครอบครองทรวงอกอวบอิ่มราวกับเด็กน้อยดื่มน้ำนมจากอกมารดา ซ่งจื่อหรูเต็มสิบแปดมาครึ่งกว่าปีแล้ว จ้าวเฟยหรงอยากรักนางเต็มทีผ่านช่วงอันตรายมาแล้ว เขาแข็งขึงจะระเบิดอยู่แล้ว ปากน้อยๆกับมือน้อยๆนั้นดับอารมณ์เขาไม่อิ่ม"ท่านอ๋อง เบาๆสิเพคะอดอยากหรืออย่างไรไม่ใช่ว่าให้ท่านทุกคืนหรือ""เมียจ๋า เข้าหอกันนะข้าทนไม่ไหวแล้ว นับวันเจ้ายิ่งงามนักคนดี นี่เลยเวลามาแล้วรู้ไหมฉู่ซีฮวนเด็กคนนั้นลูกชายเพิ่งได้สามเดือนหลี่ซินซินก็ตั้งครรภ์คนที่สองแ
ลิขิตแห่งรัก ฉู่ซีฮวน
จ้าวเฟยหรงอุ้มพระชายาคนงามกลับไปแล้วไห่เมิ่งหยวนบอกว่าถูกแทงเกือบเข้าจุดสำคัญห่างไปเพียงครึ่งชุ่น หากร่วมหอแล้วตั้งครรภ์อาจเป็นอันตรายทั้งแม่และลูก รออีกสักหนึ่งปีให้นางหายดีกว่านี้ก่อน หนิงอ๋องจึงทำได้แค่เพียงนอนกอดคนรักและหาเศษหาเรอแค่นั้น ซ่งจื่อหรูสงสารเขาแต่ต้องใจแข็งนางอยากให้ร่างกายสมบูรณ์ นางต้องการตั้งครรภ์คลอดบุตรให้เขาเท่าที่เขาอยากมี"เอ่อ ซินซินไปเดินเล่นเป็นเพื่อนข้าหน่อยสิ เจ้าว่างหรือไม่"ฉู่ซีฮวนเอ่ยถามสาวน้อยตรงหน้า เขาบาดเจ็บรักษาตัวอยู่ที่นี่มาสามเดือนกว่าแล้ว สาวน้อยคนนี้คือคนที่คอยดูแลเขา นางมีดวงตากลมโต ใบหน้าหวานปากจิ้มลิ้มรับกับจมูกที่รั้นนิดๆ บางครั้งเอาแต่ใจแง่งอนกับท่านปู่ของนาง มิน่าคนราชวงศ์ต้าเหลียงถึงมารวมกันอยู่ที่นี่ หมู่บ้านนี้ล้วนแซ่หลี่มองไปทางไหนหาคนขี้เหร่ไม่เจอจริงๆ รวมถึงแม่สาวน้อยตรงหน้าคนนี้ด้วย"พี่ซีฮวนจะไปไหนหรือเจ้าคะ ข้าว่างพอดีท่านหายแล้วควรออกมาเดินบ้างก็ดี"หลี่ซินซินมองหน้าเขา ยังมีองครักษ์ยืนอยู่ฉู่ซีฮวนจึงจุงมืนางพาออกมา"เจ้ากลัวไหม บนเขาชิงลั่วมีดงดอกไม้อยู่ข้าอยากไปนั่งเล่นที่นั่น"ฉู่ซีฮวนเอ่ยขึ้น หลี่ซินซินส่ายหน้าเขาจึงโอบเอว
ลิขิตแห่งรัก อาหรูเจ้ากลับมาแล้ว
ยามอวิ๋นเปลือกตาของซ่งจื่อหรูค่อยๆขยับ ขนตาที่งามงอนคู่นั้นกระพริบช้าๆ ซ่งจื่อหรูลืมตาขึ้นก็เห็นว่าตนเองนอนอยู่บนเตียงในตำหนักเหลียนฮวา รู้สึกถึงอะไรบางอย่างพาดอยู่ที่หน้าท้อง นาวหันไปดูก็เห็นเป็นจ้าเฟยหรงนอนกอดนางอยู่เขาและนางสวมชุดแต่งงานซ่งจื่อหรูพยายามนึกถึงเรื่องที่ผ่านมา นางจำไว้ว่าอวิ่นเย่วและอวิ่นห่าวพานางมาส่ง วันนี้เป็นวันแต่งงานของนางและเขา เพียงเพื่อรักษาสัญญาที่ให้ไว้แม้ต้องแต่งกับร่างไร้วิญญาณเขาก็ไม่หวั่น ซ่งจื่อหรูพลิกตัวเข้าหาอกกว้างก่อนใช้มือค่อยไปลูบไล้ใบหน้างามนั้น"ท่านพี่ ข้าคิดถึงท่านเหลือเกิน ท่านพี่ของข้าฮือๆๆ"จ้าวเฟยหรงรู้สึกตัวลืมตา คนตรงหน้าฟื้นแล้วนางกำลังร้องไห้แขนเรียวกอดเอวหนาของเขาเอาไว้แน่น นางบอกรักเขานางคิดถึงเขา"น้องหญิง เจ้ากลับมาแล้วเด็กดีของข้า ในที่สุดเจ้าก็กลับมาสักที"จ้าวเฟยหรงร้องไห้นับจากวันที่นางหลับไหลไม่มีวันใดที่น้ำตาลูกผู้ชายของเขาไม่หลั่งริน แต่วันนี้เขาร้องไห้เพราะในที่สุดนางก็กลับมาสักที จ้าวเฟยหรงกดร่างนุ่มนิ่มเอาไว้จุมพิตนางดูดดื่ม จนคนตัวเล็กต้องประท้วง"อื้อๆๆๆท่านพี่ข้าหายใจไม่ออกท่านกอดแน่นเกินไปแล้ว ""ทูลหัว คนดีของข้า ข
