ท่านปู่เซเวียร์และจอร์จเป็นคนเข้มงวดในตอนที่พวกเขาเป็นพ่อคน พวกเขาจะเข้มงวดกับลูกชายของตัวเองมาก แต่เมื่อพวกเขาเห็นหลานของพวกเขาในตอนนี้ ความอ่อนโยนของความเป็นลูกผู้ชายก็ล้อมรอบพวกเขา พวกเขากระตือรือร้นมากที่จะแสดงความอ่อนโยนต่อเด็ก ๆ เหล่านี้“เด็ก ๆ หน้าเหมือนพ่อเลย ดี ดีจริง ๆ” ชายชราชมเซย์นรู้สึกสับสนจริง ๆ “คุณปู่ อะไรจะดีขนาดนั้นที่หน้าตาเหมือนเจย์ เจ้าก้อนน้ำแข็งก้อนนั้นเนี่ยนะ? ยีนที่ยอดเยี่ยมของตระกูลเซเวียร์ของเราถูกขจัดไปเลย จะมีอะไรให้น่ายินดีอีกล่ะ?”จอร์จกล่าวว่า “ยังไงก็เป็นเซ็ตตี้น้อยที่ดูเหมือนแม่ของเธอ”เซย์นขมวดคิ้วอย่างแรงในทันทีจนสามารถคีบแมลงวันได้เลย “ใช่ เธอเหมือนแม่ของเธอ เป็นคนขี้แยอีกคนน่ะ”จอร์จเริ่มโกรธและดุเซย์นว่า “ไม่ว่าจะมองยังไง ฉันก็คิดว่าเด็กพวกนี้ดีกว่านายมาก”เซย์นไม่กล้าแสดงความคิดเห็นอีกต่อไปท่านปู่เซเวียร์ให้ความสำคัญกับการศึกษาของเด็กเป็นอย่างมาก เขาจึงถามอย่างระมัดระวังว่า “พวกหนูเรียนที่ไหนกันเหรอ?”ร็อบบี้น้อยและเซ็ตตี้น้อยดูขี้อายเล็กน้อย พวกเขาก้มหน้าและไม่พูดอะไรเจนสันพูดอย่างเปิดเผย “คุณตาครับ เราไม่ได้ไปโรงเรียน”เขาพูดราวก
แองเจลีนจ้องมองไปที่แอนอย่างโกรธจัด แอนแสดงท่าทีดูถูกเธอและเซย์น แต่การโจมตีแม่ของเธอนั้นทำให้รับไม่ได้เธอจึงเดินเข้าไปหาแอนพลางยกมือขึ้นตบแก้มของแอน “ไม่ว่าแม่ของฉันจะไร้ประโยชน์แค่ไหน อย่างน้อยคุณค่าของลูกที่เธอสอนก็เป็นเรื่องปกติ ไม่เหมือนคุณที่มีลูกสาวที่ถูกสอนให้ขโมยผู้ชายของคนอื่น ทำให้คน ๆ หนึ่งเป็นภรรยาน้อยในขณะที่ผู้ชายคนนั้นมีลูกแล้ว”ข้อมูลหลุดออกมาจากปากแองเจลีนเหมือนระเบิดปรมาณู ทุกคนในห้องตกใจในทันทีดวงตาของแอนกลายเป็นสีแดงเลือดในขณะที่เธอพูดอย่างโกรธเคือง “ฉันเข้าใจ เธอคงถูกท่านอาเรสทิ้งมาและวิธีการคิดของเธอเลยไม่ชัดเจนมากนัก นั่นคือเหตุผลที่เธอใส่ร้ายลูกเซร่าของฉัน”แองเจลีนกล่าวว่า “ฉันไม่ได้ใส่ร้ายเธอ คุณโทรหาเธอและถามเธอได้เลย คุณไม่ได้เจอเธอมาแปดหรือเก้าเดือนแล้ว ถ้าคุณนับวัน เธออาจจะคลอดลูกในเดือนนี้”จอร์จตกตะลึงกับข่าวนี้ “แองเจลีน เธอพูดจริงหรือเปล่า?”แองเจลีนพยักหน้า “คุณพ่อ ถ้าหนูโกหก ขอให้สวรรค์แสดงความโกรธใส่หนูได้เลย”นอกหน้าต่างก็มีสายฟ้าแลบแวบเข้ามาทันทีแองเจลีน "..."แอนหัวเราะ “คุณท่าน คุณเห็นไหม? แม้แต่พระเจ้าก็ยังมาเป็นพยานให้เซร่า สิ่งที
“แองเจลีน เธอมีอะไรจะบอกอีกไหม?”“หล่อนโกหก” แองเจลีนกล่าว“เธอนั่นแหละโกหก” แอนเลือกที่จะเชื่อลูกสาวของเธอเองอย่างแน่นอนเซร่าได้ยินเสียงแม่ของเธอและแองเจลีนคุยกัน ซึ่งหมายความว่าสิ่งต่าง ๆ อยู่ในสถานการณ์ที่ไม่ดีนัก เธอรีบวางสายอย่างรวดเร็วณ สถานที่นี้ แอนก็ไม่ยอมหยุด“จอร์จ ดูลูกสาวที่แสนดีของคุณสิ เธอคงอยากจะใส่ร้ายเซร่าของเรา”จอร์จโกรธมากและผิดหวังกับแองเจลีนอย่างสุดจะบรรยาย “แองเจลีน เธอใส่ร้ายน้องสาวของเธอได้ยังไง? เธอเข้าใจถึงความสำคัญของความบริสุทธิ์สำหรับผู้หญิง ใช่ไหม?”“คุณพ่อคะ ที่ฉันพูดเป็นความจริง เซร่ากลายเป็นภรรยาน้อยของแจ็คไปแล้วและตอนนี้อยู่ที่อสังหาริมทรพย์ ทัวร์มาลีน” แองเจลีนพูดแย้งออกมาจอร์จยืนขึ้นและตบหน้าแองเจลีนไปที่ใบหน้า “ฉันไม่อยากได้ยินคำแบบนี้อีกในครั้งต่อไป”คุณนายเซเวียร์หลับตาลง แล้วน้ำตาก็ไหลลงมาเธอกล่าวอย่างเศร้า ๆ “เรื่องไร้สาระแบบนี้ เราไม่รู้ว่าจริงหรือเท็จ แต่ดูเหมือนว่านายท่านเซเวียร์จะลำเอียง นายท่านเซเวียร์ คุณควรไปดูด้วยตัวเอง”แอนรู้สึกเหมือนคนที่หยิ่งผยอง “นายท่านเซเวียร์คงจะรู้จักนิสัยของเซร่าของเราดีที่สุด เซร่าอาจจะเป็นภรร
‘ทำไมหรือ?’เจย์ตอบกลับข้อความของลูกชายในเวลาไม่นานเจนสันรู้ว่าพ่อกังวลใจเรื่องแม่มากเจนสันตอบว่า ‘คุณยายเลี้ยงใจร้ายเยาะเย้ยคุณแม่ที่คิดบวกเพราะความรักและคุณแม่ก็เข้าไปตบเธอ’‘ก็ดีแล้วหนิ’‘คุณแม่ดุคุณยายเลี้ยงโดยบอกว่าเธอสอนลูกสาวของเธอไม่ดีและน้าเซร่าก็เลยเป็นภรรยาน้อย’‘ใช่ ทำได้ดีมาก’เจนสันเกือบจะเห็นรูปลักษณ์ของพ่อในการปกป้องข้อบกพร่องของแองเจลีนอย่างไม่มีเงื่อนไขผ่านหน้าจอโทรศัพท์‘แต่คุณแม่มีไม่มีอำนาจมากพอ คุณตาจึงคิดว่าคุณแม่โกหกและพูดใส่ร้ายน้าเซร่า เขาจึงตบคุณแม่’…ข้อความของเจย์ไม่ได้ตอบกลับมาเป็นเวลาสักพักเจนสันถอนหายใจ พ่อคงจะโกรธปู่‘คุณพ่อครับ คุณแม่กำลังรออัศวินของเธอในชุดเกราะส่องแสงเพื่อช่วยชีวิตเธออยู่นะ’ หลังจากส่งข้อความนี้ เจนสันก็วางโทรศัพท์ไว้อย่างเงียบ ๆเจย์มองข้อความที่ลูกชายส่งมาและใบหน้าที่หล่อเหลาของเขาก็พลันเปลี่ยนเป็นสีซีดตั้งแต่แองเจลีนยังเด็กจนถึงตอนนี้ เขาไม่เคยที่จะขึ้นเสียงใส่เธอเลยตอนนี้เขาอยู่ในสถานะที่ยากลำบาก เขาต้องเลิกคบหากับแองเจลีน นี่เป็นระเบิดครั้งใหญ่สำหรับแองเจลีนแล้ว ตอนแรกเขาคิดว่าครอบครัวเซเวียร์จะให้ความอบอุ่น
เจนสันพูดว่า “คุณแม่กลัวว่าอาการของผมจะแย่ลงใช่ไหม?”แองเจลีนกล่าวว่า “เจนส์ ลูกไม่ได้มีอาการอะไรเลย ลูกแค่มีบุคลิกที่เย็นชา เหมือนพ่อ นี้เป็นเรื่องจริงที่ค่อนข้างจะดี เพียงแต่ว่าเพื่อนร่วมชั้นเรียนของลูก อาจคิดว่านายเป็นคนหยาบคายและไม่สนใจคนอื่น หากพวกเขาไม่ชอบลูกและแยกห่างจากตัวลูก ไม่ต้องเศร้านะ ยังไงแม่ก็จะเป็นคนที่รักลูกตลอดไป”ในที่สุด เจนสันก็ได้ยินความตั้งใจจริงของแม่และกอดเธอ “คุณแม่ครับ ขอโทษที่ทำให้แม่เป็นห่วง”แองเจลีน “…”ทำไมเด็กคนนี้ช่างพูดมีเหตุผล?ขณะส่งเด็ก ๆ ทั้งสามคนไปโรงเรียน พวกเขาพบกับคนใช้ของครอบครัวไททัสที่กำลังไปส่งลูกสาวของครอบครัวไททัสที่หน้าประตูโรงเรียน การกระทำของพวกเขาทำให้บริเวณลานหน้าประตูโรงเรียนมีความแออัดในทันที มีขบวนรถยาวติดอยู่บนทางเท้าที่ทางเข้าไปสู่โรงเรียนเห็นได้ชัดว่าเป็นการขับรถที่ผิดระเบียบ แต่การรักษาความปลอดภัยที่ประตูโรงเรียนและผู้ปกครองที่ถูกรบกวนบนท้องถนนต่างสั่นสะท้านและเบี่ยงตัวออกจากถนนหลัก ไม่มีใครกล้ากล่าวโทษครอบครัวไททัสเรื่องความเอาแต่ใจของพวกเขาเลย“ว้าว ดูนั่นสิ! ลูกสาวของตระกูลไททัสกำลังจะไปโรงเรียน”“ฉันได้ยินมาว่าใ
“แองเจลีน เซเวียร์ ถ้าเป็นเมื่อสิบปีที่แล้ว เราคงไม่กล้าแหย่เธอหรอก แต่ตอนนี้เมืองนางแอ่นเป็นของครอบครัวไททัสไปแล้ว หากเธอทำให้ครอบครัวไททัสขุ่นเคืองและเราไม่ได้สอนบทเรียนกับเธอ ครอบครัวไททัสจะยืนหยัดกับชื่อเสียงอะไรในโลกนี้ได้อีก?”ชายสวมสูทและเต็มไปด้วยความเกลียดชังผลักบอดี้การ์ดคนอื่น ๆ ออกไปและเดินไปหาแองเจลีน เขาถอดแว่นตากันแดดออกและมองไปที่แองเจลีนด้วยท่าทางหยาบคายแองเจลีนพูดอย่างโกรธเคือง “หยุดพูดเรื่องไร้สาระได้แล้ว สู้กับฉันถ้านายต้องการ ถ้าแพ้ ก็ถอยรถออกไป ประตูโรงเรียนเป็นสถานที่ที่ต้องมีความปลอดภัยเป็นสิ่งสำคัญ แม้แต่ตระกูลอาเรสของเมืองอิมพีเรียลก็ไม่กล้าที่จะดื้อรั้นเบบนี้ นับประสาอะไรกับตระกูลไททัส”“ฉันรู้ว่าเราละเมิดกฎจราจร แต่เราจะจ่ายค่าปรับอย่างเชื่อฟัง ครอบครัวไททัสเป็นพลเมืองที่ดีและปฏิบัติตามกฎหมายอยู่แล้ว คุณเซเวียร์ เธอช่างสาระแนจริง ๆ เธอรู้ผลที่จะตามมาไหม?”ชายคนนั้นหยิบบุหรี่ในปากของเขาออก โยนมันลงบนพื้น แล้วเหยียบมันอย่างดุเดือดราวกับว่าเขากำลังเหยียบแองเจลีนจากนั้น เขาก็ยกมือขึ้นและออกคำสั่งว่า “ปฏิบัติต่อคุณเซเวียร์ดี ๆ หน่อย เธอเป็นสินค้าคุณภาพยอดเ
แองเจลีนรู้สึกประหลาดใจเธอไม่รู้ว่าพรสวรรค์ของบุคคลนี้เป็นยังไงมาก่อน แต่ความเร็วของเขานั้นเร็วราวกับสายฟ้า มันเหมือนกับพรสวรรค์ที่ไม่ธรรมดาเลยแองเจลีนเหลือบมองร็อบบี้น้อยที่อยู่ด้านข้าง ร็อบบี้น้อยของเธอเกิดมาพร้อมกับความเร็วที่รวดเร็วเช่นกัน ใครจะไปรู้ว่าเมื่อร็อบบี้น้อยโตขึ้น เขาอาจจะเป็นเหมือนผู้ชายที่อยู่ตรงหน้าเขาก็ได้? ภายนอกดูอ่อนโยนและไม่เป็นอันตรายแต่ภายในเหมือนเสือดาวโคลเตะบอดี้การ์ดที่ได้รับบาดเจ็บบนพื้นด้วยเท้าของเขาและเตือนพวกเขาว่า “กลับไปบอกพวกไททัสว่าตระกูลเซเวียร์ของเมืองนางแอ่นอยู่ภายใต้การคุ้มครองของฉัน ถ้าแกกล้าที่จะดูหมิ่นครอบครัเซเวียร์ในครั้งต่อไปอีกล่ะก็ ระวังว่าตระกูลไททัสจะจบสิ้น อีกอย่าง ถ้าคราวหน้าพวกแกอวดดีกล้ามองผู้หญิงของฉันอีก ฉันจะควักลูกตาของพวกแกออกมา”หลังจากการกล่าวเตือนแล้ว โคลยิ้มและมองไปยังแองเจลีนที่สับสน “คุณไม่เป็นอะไรใช่ไหม?”แองเจลีนยังไม่หายจากอาการสับสนถึงอย่างนั้น ร็อบบี้น้อยก็จ้องมอง โคล ยอร์ก อย่างตื่นเต้น “คุณลุงครับ ท่าทางของคุณที่ทำไปเมื่อกี้น่าทึ่งมาก” ร็อบบี้น้อยพูดขณะทำท่าทางและความชื่นชมของเขาที่มีต่อโคลแสดงความปลื้ม
โคลอยากจะหัวเราะ ผู้หญิงคนนี้น่ทำให้เเขาเป็นคนที่พ่ายแพ้ง่าย ๆ ไปเสียอย่างนั้น“ผมเป็นสามีในอนาคตของคุณนะ ไม่ใช่คนภายนอก ผมมีหน้าที่ต้องปกป้องคุณอยู่แล้ว” โคลกล่าวแองเจลีนกลอกตามองเขา ถ้าโคลพูดเรื่องไร้สาระอีกครั้ง แองเจลีนคงจะโกรธและปฏิเสธเขาถึงกระนั้น โคลรู้ว่าเขาทำผิดแต่ยังไม่ต้องการแก้ไขและเมื่อเวลาผ่านไป แองเจลีนก็รู้สึกมึนงง เธอขี้เกียจเกินกว่าจะแก้ไขถ้อยคำของเขาอีกแล้วท้ายที่สุด ผลลัพธ์ก็เหมือนเดิมไม่ว่าเธอจะแก้ไขเขากี่ครั้งก็ตามเธอหวังเพียงให้เขาจากไปโดยเร็วที่สุดเธอจำได้ว่าโคลเคยพูดว่าเขามาที่เมืองอิมพีเรียลเพื่อดำเนินการบางอย่างและหลังจากที่เขาทำธุระเสร็จ เขาจะจากไป“ว่าแต่ คุณทำธุระเสร็จแล้วเหรอ?” แองเจลีนถามในขณะที่มีเจตนาร้ายโคลหรี่ตาลง โดยที่ไม่ค่อยเห็นเขาแสดงท่าทางเคร่งขรึมเช่นนี้“แองเจลีน ธุระของผมผ่านไปได้ไม่ค่อยดีเลย ผมก็เลยพาคุณไปอย่างที่สัญญากันไว้ก่อนหน้านี้ไม่ได้ แต่ผมสัญญากับคุณว่าผมจะรีบจัดการ จากนั้น ผมจะพาคุณออกไปให้เร็วที่สุด” เขากล่าวด้วยท่าทางจริงจังอย่างผิดปกติแองเจลีนอ้าปากค้างด้วยความตกใจเมื่อไหร่กันที่เธอไปสัญญากับเขาว่าเธอจะไปกับเขา