บทที่ 66

เธอรีบวิ่งเข้าไปในบ้านเพราะเธอไม่แน่ใจว่าร็อบบี้น้อยอยู่ที่บ้านรึเปล่า

นั่นเป็นเพราะบางครั้งร็อบบี้น้อยก็ออกไปเล่นนอกบ้านด้วยตัวเขาเอง เธอคิดว่ามันเป็นเพราะเธอคิดถึงเจนสันมากเกินไป เธอจึงจำร็อบบี้น้อยสลับกับเจนสัน

เมื่อเจนสันเห็นแม่ของเขาวิ่งไปหลังจากเห็นเขา น้ำตาที่หางตาของเขาก็ไหลออกมา

อย่างไรก็ตาม โรสวิ่งออกมาอีกครั้ง และเธอก็กอดเขาแน่นในอ้อมแขนแทบจะในทันที

"เจนส์ เป็นเธอจริง ๆ" เธอดีใจมากและตื่นเต้นด้วยเช่นกัน เธออุ้มเจนสันด้วยแขนข้างเดียวแล้วล็อคประตูด้วยมืออีกข้างพร้อมตะโกนบอกเด็กขี้เซาสองคนในห้อง"ร็อบบี้น้อย เซ็ตตี้ ออกมาเร็ว มาดูสิมาใครมา"

ร็อบบี้น้อยและเซ็ตตี้รีบวิ่งออกมาพร้อมชุดนอน เมื่อเซ็ตตี้เห็นเจนสัน ดวงตาของเธอก็เบิกกว้าง "เขาดูเหมือนร็อบบี้น้อยเปี๊ยบเลย!"

ร็อบบี้น้อยมองที่เจนสันแล้วยิ้มออกมา

โรสนั้นตื่นเต้นยิ่งกว่าเด็ก ๆ ด้วยซ้ำ เธอกล่าวอย่างไม่ค่อยเป็นธรรมชาติ "เดี๋ยว ขอแม่ตั้งสติก่อน! แม่กำลังคิดว่าจะแนะนำเขากับพวกลูกยังไงดี!"

ร็อบบี้น้อยยิ้ม "คุณแม่ เขาคือเจนสัน แต่พวกเราไม่รู้ว่าเขาเป็นพี่หรือเป็นน้อง"

โรสตกใจ "ลูกรู้ได้อย่างไร?"

ร็อบบี้น้อยเดินไปหาเจนสันแ