เจนสันและเซ็ตตี้ได้ยินการทะเลาะกันระหว่างคุณแม่ของพวกเขาและโจเซฟิน พวกเขามองดูผู้ใหญ่ทั้งสองอย่างกังวลโจเซฟินดูท่าทางเย็นชาบนใบหน้าเล็ก ๆ ของเจนสัน แล้วนึกไปถึงเด็กร่าเริงและกระตือรือร้นที่อยู่กับเจย์ เธอรู้สึกเหมือนถูกมีดแทงที่หัวใจเธอกล้ำกลืนความเจ็บปวดในหัวใจแล้วพยายามมีสติ "พี่สะใภ้ ตัวตนของคุณทำให้อารมณ์ของเจนสันไม่มั่นคง พี่ชายของฉันจ้างผู้เชี่ยวชาญระดับสูงสุดของแกรนด์เอเซียเพื่อรักษาอาการของเจนสัน ถ้าการวินิจฉัยของเขาไม่คลาดเคลื่อน เด็กออทิสติกคนนี้มีอาการหลายบุคลิก ฉันหวังว่าคุณจะปล่อยเด็กที่ไม่รู้เรื่องไป ยอมฟังพี่ชายของฉันแล้วไปจากประเทศนี้!"ความรักของโจเซฟินต่อเจนสันนั้นแสดงออกมาอย่างชัดเจน โรสไม่ได้โกรธ ตรงกันข้าม เธอยิ้มเจนสันได้ยินที่โจเซฟินบอกว่าเขาป่วย เขาย่นจมูกจิ๋ว ๆ ของตัวเอง แล้วตวาดอย่างไม่สุภาพใส่โจเซฟิน "บ้า!"เจนสันรู้ว่าเขาไม่ได้ป่วย แต่วันหนึ่ง น้าโรคจิตของเขาต่างหากที่จะทำเขาตายโจเซฟินเครื่องติดจากการตอบสนองที่ใช้ไม่ได้ของเจนสัน เธอกำหมัดแล้วเดินไปหาเจนสัน ขู่เขา "เจนสัน นายเชื่อไหมว่าฉันจะชกนาย?"เจนสันวิ่งไปหลบหลังโรส เธอรีบอุ้มเขาทันทีโจเซฟิน
"เด็กสองคน?" โจเซฟินเข้าใจทันทีโรสพยักหน้า เธอเริ่มอธิบายโจเซฟิน "ใช่ เจนสันและร็อบบี้น้อยเป็นพี่น้องฝาแฝด คนที่มีความความดื้อรั้น, ความเย็นชา, และความหล่อเหลานั้นเป็นพี่ชายคนโต เจนสัน และคนที่พลังงานเหลือล้น, น่ารัก, สดใส, และหล่อเหลาอีกคนคือน้องชาย ร็อบบี้น้อย ไม่กี่วันก่อน เจ้าเด็กสองคนนี้สลับตัวกันลับหลังพวกเรา เจนสันผู้เย็นชาและร็อบบี้น้อยผู้ร่าเริง ปรากฏตัวต่อหน้าพวกคุณ และสร้างความทุกข์ให้พวกเราทั้งหมด"ก่อนที่โรสจะอธิบายจบ โจเซฟินก็จับใบหน้าของเจนสันด้วยความดีใจ "ถ้าอย่างนั้นเจนสันของเราก็ไม่ได้ป่วยเลยสักนิด!""ใช่สิ คุณนั่นแหละที่ป่วย" เจนสันกล่าวด้วยความไม่พอใจโจเซฟินจับใบหน้าเขาอย่างนุ่มนวลและขอโทษเจนสัน "น้าขอโทษ เจนสัน น้าโจเซฟินเข้าใจเธอผิดไป"เจนสันไม่ชอบที่น้าโจเซฟินจับใบหน้าเขามาก เขาหันหลังแล้วเอาหน้าซุกอ้อมแขนของโรส และใช้แม่เขาเป็นที่หลบภัยโจเซฟินถูกละเลยต่อหน้าต่อหน้าโดยหลานเธอ เธอตำหนิเขาอย่างขมขื่น "เจนสัน ทำไมนายยอมให้แม่กอดนาย แต่ไม่ยอมให้น้าทำเหมือนกันบ้างเล่า?"หลังจากแกล้งเจนสันอีกเล็กน้อย ความสนใจของโจเซฟินก็มาตกที่นางฟ้าตัวน้อยเซ็ตตี้ เซ็ตตี้มีผม
โรสและโจเซฟินกำลังพูดคุยกันหลังจากได้รับรู้ข่าวอันน่าตกใจ สำหรับโรส การพูดคุยครั้งนี้จะทำให้ชีวิตเธอเปลี่ยนไปตลอดกาล แม้ว่าเธอจะดูเหมือนพูดคุยอย่างผ่อนคลายและเป็นมิตร แต่ลึก ๆ แล้วเธอกำลังระมัดระวังกับคำตอบของเธอ"คุณอาเรส..."โจเซฟินพลันดึงมือของโรสอย่างน่ารักเพื่อแก้ไขคำพูดของเธอ "พี่สะใภ้ เรียกฉันด้วยชื่อเถอะค่ะ ในเมื่อคุณคือแม่ของเจนส์และเด็ก ๆ คุณก็จะเป็นพี่สะใภ้ของฉันตลอดไป อย่าทำตัวห่างเหินเลย"โรสจึงแก้ไขคำพูดตัวเองอย่างจริงใจ "โจเซฟิน...ตอนนี้คุณรู้แล้วถึงการมีตัวตนของร็อบบี้น้อยและเซ็ตตี้ ฉันไม่รู้ว่าคุณมีแผนจะทำอย่างไรต่อ? คุณจะบอกทุกอย่างกับเจย์ หรือว่าคุณจะช่วยฉันปกปิดความจริงต่อไป?"โจเซฟินไม่เข้าใจ "ทำไมฉันถึงบอกพี่ฉันไม่ได้ล่ะ? ในฐานะพ่อของเด็ก เขามีสิทธิ์ที่จะรู้การมีตัวตนของพวกเขาสิ? พี่สะใภ้ พี่ชายของฉันจะต้องอิ่มเอมใจแน่ถ้ารู้ว่าร็อบบี้น้อยกับเซ็ตตี้มีตัวตน"เซ็ตตี้เงยหน้าขึ้นแล้วกล่าวกับโจเซฟิน "คุณพ่อไม่ได้ชอบหนู เขาบอกว่าหนูเป็นเด็กไร้มารยาทและป่าเถื่อน หนูก็ไม่ชอบเขาเหมือนกัน ฮึ่ม"โจเซฟินพูดไม่ออก พ่อลูกคู่นี้ยังไม่ได้พบกันอย่างเป็นทางการ แต่พวกเขากลับมีค
โรสยิ้มอย่างสบายใจอย่างไรก็ตาม รอยยิ้มของเธอดูขมขื่นเล็กน้อยเมื่อพูดถึงเจย์ เธอรักเขามาตลอดทั้งสองชีวิต การพูดว่าลืมเขานั้นง่ายกว่าทำจริงมากนัก"ด้วยความสัตย์จริง ฉันก็ยังรอเขาอยู่ในจุดเดิมมาตลอด" โรสกล่าวเสียงเบาโจเซฟินยอมในความเข้มแข็งของโรส และปณิธานที่แน่วแน่ของเธอ เธอชื่นชมโรสจริง ๆ "พี่สะใภ้ จากที่ฉันได้พูดไป ฉันจะปกป้องพี่ไว้ภายใต้ปีกของฉันด้วยชีวิต ใช้ชีวิตที่นี่ให้สงบสุข ฉันจะบอกพี่ชายเองว่าพี่สะใภ้ออกจากประเทศไปแล้ว"โรสกล่าวขอบคุณ "โจเซฟิน ขอบคุณนะ"โจเซฟินตอบ "พี่มอบหลานชายและหลานสาวสุดน่ารักให้ฉันตั้งสามคน ฉันต่างหากล่ะที่ต้องขอบคุณพี่สะใภ้"เซ็ตตี้ชะเง้ออยู่ที่ลูกบิดประตูแล้วกล่าวอย่างน่าสงสาร "คุณแม่ขา เมื่อไหร่พวกคุณแม่จะคุยกันจบคะ? เจนสันกับหนูหิวแล้วนะ"โรสนึกได้ทันทีว่าตอนนี้สายมากแล้ว เธอรีบใส่ผ้ากันเปื้อนแล้วมุ่งหน้าเข้าครัว "แม่จะทำของอร่อยให้กินเดี๋ยวนี้เลย""พี่สะใภ้ ฉันก็อยากกินที่นี่ด้วย""ได้เลย!"ชามของบะหมี่ไข่และมะเขือเทศถูกเสิร์ฟเป็นมื้อเช้า ทั้งเจนสันและเซ็ตตี้ต่างได้รับอาหารเต็มชามทั้งคู่ นี่เป็นครั้งแรกของโจเซฟินที่ได้ทานอาหารเช้าที่ธรรมดาแ
ผู้หญิงบ้านนอกไม่รู้หนังสือนั่นเป็นผู้หญิงคนเดียวกับที่เจาะรหัสเขาได้อย่างไร?โจเซฟินเคาะประตู เจย์ ผู้ซึ่งกำลังจมความคิดตัวเอง เงยหน้าขึ้นมาแล้วพยักหน้าไปทางเธอเขาถามอยากใคร่รู้ "โรสอยู่ไหน?"โจเซฟินเผยรอยยิ้มของผู้ชนะ"จากคำสั่งของนาย เธอขึ้นเครื่องไปแล้วซึ่งมันจะบินข้ามทะเลไป เธอจองไฟลท์เช้าเวลา 6.45 นาฬิกา ไปที่อินโดนีเซีย พี่ชาย นายสบายใจได้แล้วตอนนี้ นายไม่มีวันเห็นเธออีกแน่"สายตาซับซ้อนปรากฏขึ้นบนดวงตาของเจย์ความสงสัยต่อเธอนั้นหยุดลงในตอนที่เขาได้ยินว่าเธอจากไปแล้วโจเซฟินแบมือออกมาด้านหน้าเจย์ ถามหารางวัล "พี่ชาย ในเมื่อฉันทำงานใหญ่ให้นายสำเร็จ นายควรให้รางวัลฉันหน่อยนี่ ไม่ใช่เหรอ?"เจย์ปัดมือโจเซฟินทิ้งไป "เธอขาดเงินรึไง?"โจเซฟินพยักหน้า "ใช่สิ มากเลยด้วย"เธอสนใจจะซื้อบ้านหลังโตให้ร็อบบี้น้อยและเซ็ตตี้ ตระกูลอาเรสจะไม่ยอมให้ทายาทของพวกเขาลำบากแน่เธอวางแผนที่จะพัฒนาฐานะทางการเงินของโรสด้วยเช่นกัน ร็อบบี้น้อยและเซ็ตตี้จะต้องเรียนในโรงเรียนอนุบาลที่ดีที่สุดเจย์มองน้องสาวอย่างสงสัย "เธอจะเอาเงินไปทำอะไร?""ฉันจะเป็นชูก้ามัมมี่" โจเซฟินขยิบตาให้พี่ชายของเธอเจ
โจเซฟินถูกปฏิเสธจากเซย์นไม่ต่ำกว่าร้อยครั้ง แต่เธอก็ยังรักเขาเพื่อที่จะจัดการโจเซฟินให้พ้นตา เซย์นทำถึงขนาดให้คำสาบาน "คุณอาเรส ผมขอให้คุณปล่อยผมไป ผมไม่คู่ควรกับความรักของคุณ รสนิยมทางเพศของผมไม่เหมือนคนทั่วไป ผมเป็นไบเซ็กชวล"เขาคิดว่าหากเขาพูดแบบนั้นไป โจเซฟินจะยอมแพ้ ใครจะไปคิดว่าโจเซฟินจะแต่งตัวเป็นผู้ชายแล้วเข้าหาเขาอีก เธอกล่าวอย่างมั่นใจ "พี่เซเวียร์ ดูสิ ฉันเป็นได้ทั้งผู้ชายและผู้หญิง ได้ทั้งรุกและรับ เลือกฉันสิ เพราะว่าฉันสามารถแก้ไขอาการป่วยของคุณได้"เซย์นแทบตายจากการกระอักเลือดจากนั้น ฝ่ายหนึ่งก็ไล่ตาม อีกฝ่ายก็วิ่งหนี จากสายตาคนอื่น พวกเขาเหมือนคู่ที่สวรรค์สรรสร้าง เเต่นี่เป็นเหตุผลเดียวกันที่ถ่วงและละลายชีวิตวัยรุ่นของพวกเขาไป ตอนนี้พวกเขาเป็นผู้ใหญ่แล้ว พวกเขายังคงโสดและยังไม่แต่งงานถ้าโจเซฟินสสามารถลืมเซย์นและพัฒนาความสัมพันธ์กับชายอื่นได้ เจย์รู้สึกว่าตระกูลอาเรสควรจะเปิดขวดแชมเปญฉลองเลยทีเดียวแล้วไงถ้าโจเซฟินจะขอเงินเขา?เจย์ต่อสายไปนอกห้องทำงานเขา "เกรย์สัน มานี่หน่อย"เกรย์สันมาถึงห้องทำงานของประธาน "ท่านประธาน มีคำสั่งอะไรครับ?""จ้างนักสืบเอกชนที่เก่
เขาหวนคิดไปถึงเหตุการณ์เลวร้ายเมื่อห้าปีก่อน โจเซฟินดูยุ่งเหยิงและย่ำแย่ เธอชุ่มไปด้วยเลือด...ไม่นาน เจย์ก็ได้รับสายจากเกรย์สันที่โทรมารายงานการเคลื่อนไหวของโจเซฟิน"ท่านประธาน หลังจากคุณอาเรสออกจากแกรนด์เอเซีย เธอก็ไปที่สำนักงานอสังหาริมทรัพย์ตรงข้ามแกรนด์เอเซีย เพื่อหาอาคารและบ้านครับ ต่อมา เธอก็ไปห้างหลายแห่งแล้วซื้อสินค้าสำหรับเด็ก ตอนนี้คุณอาเรสกำลังมุ่งตรงไปที่เมืองงอกงามครับ""เมืองงอกงาม"เจย์ขมวดคิ้ว เมืองงอกงามเป็นอพาร์ทเมนท์ระดับกลาง อย่างไรก็ตาม เจย์ได้ยินมาว่าเพราะมันตั้งอยู่ในที่ดินที่แพงในเซาท์ซิตี้ และมันก็ตั้งอยู่ใกล้โฮไรซอน คอลเลอร์ด้วยเช่นกัน'ทำไมโจเซฟินถึงไปที่เมืองงอกงาม?'"เข้าใจแล้ว" เจย์วางสาย เขายกมือขึ้นมาดูนาฬิกาข้อมือ จากนั้นเขาก็ปิดคอมพิวเตอร์แล้วออกจากออฟฟิศ'เมืองงอกงามอยู่ห่างจากแกรนด์เอเซียแค่นิดเดียว ฉันจะไปดูด้วยตัวเองว่าโจเซฟินซ่อนอะไรไว้ใต้แขนเสื้อ'ที่ชั้นล่างของเมืองงอกงามโจเซฟินขับรถอย่างมีความสุข พร้อมด้วยของใช้เด็กเต็มคันรถ เธอขับเข้าทางเข้าของเมืองงอกงามลงไปในที่จอดรถใต้ดินอย่างไรก็ตาม ร่างสูงและหุ่นดีของเจย์ก็ปรากฏตรงหน้าของเธอ
โจเซฟินมาถึงห้องเช่าของโรสด้วยความกังวล เธอวางถุงช้อปปิ้งและกล่องของขวัญทั้งหมดลงบนโซฟา เธอกุมหน้าอกของเธอเพราะยังคงมีความกลัวที่ยังตกค้างอยู่เธอกล่าวกับโรส "พี่สะใภ้ ฉันจะทำอย่างไรดี? พี่ชายฉันเริ่มสงสัยฉันแล้ว เขาส่งคนมาตามสืบฉัน ฉันเพิ่งเจอกับเขาข้างล่างก่อนหน้านี้เอง"ความผ่อนคลายของโรสพลันกลายเป็นซีดเซียวทันที แก้วในมือของเธอสั่นตามร่างกาย "พี่ชายคุณอยู่ข้างล่าง?"โจเซฟินเห็นโรสที่กลายเป็นคนขี้กลัวในพริบตาก็หัวเราะขึ้น "พี่สะใภ้ ฉันนึกว่าพี่เป็นคนเดียวในโลกที่ไม่กลัวเขาเสียอีก แถมยังกล้าต่อต้านเขาด้วย กลายเป็นว่าพี่เป็นเสือกระดาษเหรอคะเนี่ย?"โรสกล่าวด้วยความรู้สึกผิด "คุณรู้ว่าพี่ชายคุณโหดร้ายขนาดไหนในตอนที่เขาทำงาน ใครก็ตามที่กล้าต่อต้านเขา เคยจบสวยซะที่ไหน? ถ้าพี่ชายคุณรู้ว่าฉันอยู่ที่นี่ การบดฉันเป็นชิ้นคงไม่พอที่จะลดความเกลียดชังของเขาต่อฉันแน่"โจเซฟินจับไหล่เธอ "นั่นก็เกินไป อย่างมากที่สุดเขาก็จะเอาลูกสองคนของคุณไป แล้วก็ทำให้แน่ใจว่าคุณจะไม่มีทางรอดชีวิต ด้วยการกีดกันคุณจากการหางาน คุณจะตายด้วยตัวเอง"โรสมองโจเซฟินด้วยความอึ้ง "จะบอกว่าให้เขาฆ่าฉันเลยจะดีกว่าเหรอ?"