โรสยิ้มอย่างสบายใจอย่างไรก็ตาม รอยยิ้มของเธอดูขมขื่นเล็กน้อยเมื่อพูดถึงเจย์ เธอรักเขามาตลอดทั้งสองชีวิต การพูดว่าลืมเขานั้นง่ายกว่าทำจริงมากนัก"ด้วยความสัตย์จริง ฉันก็ยังรอเขาอยู่ในจุดเดิมมาตลอด" โรสกล่าวเสียงเบาโจเซฟินยอมในความเข้มแข็งของโรส และปณิธานที่แน่วแน่ของเธอ เธอชื่นชมโรสจริง ๆ "พี่สะใภ้ จากที่ฉันได้พูดไป ฉันจะปกป้องพี่ไว้ภายใต้ปีกของฉันด้วยชีวิต ใช้ชีวิตที่นี่ให้สงบสุข ฉันจะบอกพี่ชายเองว่าพี่สะใภ้ออกจากประเทศไปแล้ว"โรสกล่าวขอบคุณ "โจเซฟิน ขอบคุณนะ"โจเซฟินตอบ "พี่มอบหลานชายและหลานสาวสุดน่ารักให้ฉันตั้งสามคน ฉันต่างหากล่ะที่ต้องขอบคุณพี่สะใภ้"เซ็ตตี้ชะเง้ออยู่ที่ลูกบิดประตูแล้วกล่าวอย่างน่าสงสาร "คุณแม่ขา เมื่อไหร่พวกคุณแม่จะคุยกันจบคะ? เจนสันกับหนูหิวแล้วนะ"โรสนึกได้ทันทีว่าตอนนี้สายมากแล้ว เธอรีบใส่ผ้ากันเปื้อนแล้วมุ่งหน้าเข้าครัว "แม่จะทำของอร่อยให้กินเดี๋ยวนี้เลย""พี่สะใภ้ ฉันก็อยากกินที่นี่ด้วย""ได้เลย!"ชามของบะหมี่ไข่และมะเขือเทศถูกเสิร์ฟเป็นมื้อเช้า ทั้งเจนสันและเซ็ตตี้ต่างได้รับอาหารเต็มชามทั้งคู่ นี่เป็นครั้งแรกของโจเซฟินที่ได้ทานอาหารเช้าที่ธรรมดาแ
ผู้หญิงบ้านนอกไม่รู้หนังสือนั่นเป็นผู้หญิงคนเดียวกับที่เจาะรหัสเขาได้อย่างไร?โจเซฟินเคาะประตู เจย์ ผู้ซึ่งกำลังจมความคิดตัวเอง เงยหน้าขึ้นมาแล้วพยักหน้าไปทางเธอเขาถามอยากใคร่รู้ "โรสอยู่ไหน?"โจเซฟินเผยรอยยิ้มของผู้ชนะ"จากคำสั่งของนาย เธอขึ้นเครื่องไปแล้วซึ่งมันจะบินข้ามทะเลไป เธอจองไฟลท์เช้าเวลา 6.45 นาฬิกา ไปที่อินโดนีเซีย พี่ชาย นายสบายใจได้แล้วตอนนี้ นายไม่มีวันเห็นเธออีกแน่"สายตาซับซ้อนปรากฏขึ้นบนดวงตาของเจย์ความสงสัยต่อเธอนั้นหยุดลงในตอนที่เขาได้ยินว่าเธอจากไปแล้วโจเซฟินแบมือออกมาด้านหน้าเจย์ ถามหารางวัล "พี่ชาย ในเมื่อฉันทำงานใหญ่ให้นายสำเร็จ นายควรให้รางวัลฉันหน่อยนี่ ไม่ใช่เหรอ?"เจย์ปัดมือโจเซฟินทิ้งไป "เธอขาดเงินรึไง?"โจเซฟินพยักหน้า "ใช่สิ มากเลยด้วย"เธอสนใจจะซื้อบ้านหลังโตให้ร็อบบี้น้อยและเซ็ตตี้ ตระกูลอาเรสจะไม่ยอมให้ทายาทของพวกเขาลำบากแน่เธอวางแผนที่จะพัฒนาฐานะทางการเงินของโรสด้วยเช่นกัน ร็อบบี้น้อยและเซ็ตตี้จะต้องเรียนในโรงเรียนอนุบาลที่ดีที่สุดเจย์มองน้องสาวอย่างสงสัย "เธอจะเอาเงินไปทำอะไร?""ฉันจะเป็นชูก้ามัมมี่" โจเซฟินขยิบตาให้พี่ชายของเธอเจ
โจเซฟินถูกปฏิเสธจากเซย์นไม่ต่ำกว่าร้อยครั้ง แต่เธอก็ยังรักเขาเพื่อที่จะจัดการโจเซฟินให้พ้นตา เซย์นทำถึงขนาดให้คำสาบาน "คุณอาเรส ผมขอให้คุณปล่อยผมไป ผมไม่คู่ควรกับความรักของคุณ รสนิยมทางเพศของผมไม่เหมือนคนทั่วไป ผมเป็นไบเซ็กชวล"เขาคิดว่าหากเขาพูดแบบนั้นไป โจเซฟินจะยอมแพ้ ใครจะไปคิดว่าโจเซฟินจะแต่งตัวเป็นผู้ชายแล้วเข้าหาเขาอีก เธอกล่าวอย่างมั่นใจ "พี่เซเวียร์ ดูสิ ฉันเป็นได้ทั้งผู้ชายและผู้หญิง ได้ทั้งรุกและรับ เลือกฉันสิ เพราะว่าฉันสามารถแก้ไขอาการป่วยของคุณได้"เซย์นแทบตายจากการกระอักเลือดจากนั้น ฝ่ายหนึ่งก็ไล่ตาม อีกฝ่ายก็วิ่งหนี จากสายตาคนอื่น พวกเขาเหมือนคู่ที่สวรรค์สรรสร้าง เเต่นี่เป็นเหตุผลเดียวกันที่ถ่วงและละลายชีวิตวัยรุ่นของพวกเขาไป ตอนนี้พวกเขาเป็นผู้ใหญ่แล้ว พวกเขายังคงโสดและยังไม่แต่งงานถ้าโจเซฟินสสามารถลืมเซย์นและพัฒนาความสัมพันธ์กับชายอื่นได้ เจย์รู้สึกว่าตระกูลอาเรสควรจะเปิดขวดแชมเปญฉลองเลยทีเดียวแล้วไงถ้าโจเซฟินจะขอเงินเขา?เจย์ต่อสายไปนอกห้องทำงานเขา "เกรย์สัน มานี่หน่อย"เกรย์สันมาถึงห้องทำงานของประธาน "ท่านประธาน มีคำสั่งอะไรครับ?""จ้างนักสืบเอกชนที่เก่
เขาหวนคิดไปถึงเหตุการณ์เลวร้ายเมื่อห้าปีก่อน โจเซฟินดูยุ่งเหยิงและย่ำแย่ เธอชุ่มไปด้วยเลือด...ไม่นาน เจย์ก็ได้รับสายจากเกรย์สันที่โทรมารายงานการเคลื่อนไหวของโจเซฟิน"ท่านประธาน หลังจากคุณอาเรสออกจากแกรนด์เอเซีย เธอก็ไปที่สำนักงานอสังหาริมทรัพย์ตรงข้ามแกรนด์เอเซีย เพื่อหาอาคารและบ้านครับ ต่อมา เธอก็ไปห้างหลายแห่งแล้วซื้อสินค้าสำหรับเด็ก ตอนนี้คุณอาเรสกำลังมุ่งตรงไปที่เมืองงอกงามครับ""เมืองงอกงาม"เจย์ขมวดคิ้ว เมืองงอกงามเป็นอพาร์ทเมนท์ระดับกลาง อย่างไรก็ตาม เจย์ได้ยินมาว่าเพราะมันตั้งอยู่ในที่ดินที่แพงในเซาท์ซิตี้ และมันก็ตั้งอยู่ใกล้โฮไรซอน คอลเลอร์ด้วยเช่นกัน'ทำไมโจเซฟินถึงไปที่เมืองงอกงาม?'"เข้าใจแล้ว" เจย์วางสาย เขายกมือขึ้นมาดูนาฬิกาข้อมือ จากนั้นเขาก็ปิดคอมพิวเตอร์แล้วออกจากออฟฟิศ'เมืองงอกงามอยู่ห่างจากแกรนด์เอเซียแค่นิดเดียว ฉันจะไปดูด้วยตัวเองว่าโจเซฟินซ่อนอะไรไว้ใต้แขนเสื้อ'ที่ชั้นล่างของเมืองงอกงามโจเซฟินขับรถอย่างมีความสุข พร้อมด้วยของใช้เด็กเต็มคันรถ เธอขับเข้าทางเข้าของเมืองงอกงามลงไปในที่จอดรถใต้ดินอย่างไรก็ตาม ร่างสูงและหุ่นดีของเจย์ก็ปรากฏตรงหน้าของเธอ
โจเซฟินมาถึงห้องเช่าของโรสด้วยความกังวล เธอวางถุงช้อปปิ้งและกล่องของขวัญทั้งหมดลงบนโซฟา เธอกุมหน้าอกของเธอเพราะยังคงมีความกลัวที่ยังตกค้างอยู่เธอกล่าวกับโรส "พี่สะใภ้ ฉันจะทำอย่างไรดี? พี่ชายฉันเริ่มสงสัยฉันแล้ว เขาส่งคนมาตามสืบฉัน ฉันเพิ่งเจอกับเขาข้างล่างก่อนหน้านี้เอง"ความผ่อนคลายของโรสพลันกลายเป็นซีดเซียวทันที แก้วในมือของเธอสั่นตามร่างกาย "พี่ชายคุณอยู่ข้างล่าง?"โจเซฟินเห็นโรสที่กลายเป็นคนขี้กลัวในพริบตาก็หัวเราะขึ้น "พี่สะใภ้ ฉันนึกว่าพี่เป็นคนเดียวในโลกที่ไม่กลัวเขาเสียอีก แถมยังกล้าต่อต้านเขาด้วย กลายเป็นว่าพี่เป็นเสือกระดาษเหรอคะเนี่ย?"โรสกล่าวด้วยความรู้สึกผิด "คุณรู้ว่าพี่ชายคุณโหดร้ายขนาดไหนในตอนที่เขาทำงาน ใครก็ตามที่กล้าต่อต้านเขา เคยจบสวยซะที่ไหน? ถ้าพี่ชายคุณรู้ว่าฉันอยู่ที่นี่ การบดฉันเป็นชิ้นคงไม่พอที่จะลดความเกลียดชังของเขาต่อฉันแน่"โจเซฟินจับไหล่เธอ "นั่นก็เกินไป อย่างมากที่สุดเขาก็จะเอาลูกสองคนของคุณไป แล้วก็ทำให้แน่ใจว่าคุณจะไม่มีทางรอดชีวิต ด้วยการกีดกันคุณจากการหางาน คุณจะตายด้วยตัวเอง"โรสมองโจเซฟินด้วยความอึ้ง "จะบอกว่าให้เขาฆ่าฉันเลยจะดีกว่าเหรอ?"
ชายที่โจเซฟินกล่าวถึงคือพี่ชายของเธอ เซย์น เซเวียร์ความรู้สึกที่โจเซฟินมีให้เซย์นนั้นเหมือนที่เธอรู้สึกกับเจย์—มันน่าเศร้าและน่าอนาถใจ พวกเธอเหมือนแมงเม่าสองตัวที่อยู่ต่อหน้าเปลวไฟ จุดจบของทั้งคู่อาจแตกต่างกัน แต่ทั้งคู่ก็ต่างน่าสงสารเหมือนกันโรสรู้สึกเหมือนมีตะกั่งติดอยู่ในลำคอ เธอยืนขึ้น เดินไปที่ตู้เก็บไวน์ นำไวน์ออกมาสองขวด ส่งขวดหนึ่งให้โจเซฟินและอีกขวดเป็นของเธอเอง"ฉันคิดว่าคุณต้องการมันนะ" โรสกล่าวโจเซฟินเผยรอยยิ้มขอบคุณ "พี่สะใภ้ พี่เป็นเพื่อนที่ดีจริง ๆ" เธอหยิบที่เปิดจุกไวน์แล้วเปิดขวดไวน์ออก เมื่อเปิดเสร็จ เธอก็ยกหัวไปด้านหลังแล้วกระดกไวน์ลงไปรอยน้ำสีแดงไหลตามร่องลำคอของเธอ เธอดูค่อนข้างน่าตะลึงโรสยิ้มเล็กน้อย "คุณเป็นคนที่ดูไม่เหมือนนายหญิงน้อยชั้นสูงที่สุดที่ฉันเคยเห็นเลย"โจเซฟินสูดหายใจเข้าเร็ว ๆ "มารยาทผู้ดีเฮงซวย!"โจเซฟินกระดกไวน์หมดไปครึ่งขวดในรอบเดียว ปากของเธอก็ไม่หยุดพูดอีกเลยหลังจากเธอเริ่มเปิดปาก เธอพล่ามต่อไปไม่หยุด"พี่สะใภ้ พี่รู้อะไรไหม? ฉันขายตัวเองเพื่อให้ได้เซย์นมา""ชายคนที่ฉันมีเซ็กส์ด้วยในคืนนั้นไม่ใช่เซย์น แต่เป็นนักเลงหื่นกามคนหนึ่ง ช
มันจะเป็นการดีกว่าหากไม่มีใครพูดถึงเจย์ ทุกเส้นขนบนร่างกายของโรสลุกชูขึ้นเมื่อได้ยินชื่อเจย์"ไม่ เราต้องรีบไปหาเด็ก ๆ เดี๋ยวนี้แล้วซ่อนพวกเขาไว้ ฉันยอมให้พี่ชายคุณเจอพวกเขาไม่ได้" โรสเซไปมาขณะที่พยายามลุกขึ้นโจเซฟินโยนขวดไวน์ที่ว่างเปล่าลงถังขยะแล้วตามไปด้วย "ฉันจะไปกับพี่ด้วย"สองหญิงสาวเมาค้างเดินชนนู่นชนนี่ตลอดทาง พวกเธอบอกไม่ได้ด้วยซ้ำว่าทางไหนถูก พวกเธอวิ่งไปทั่วทุกที่ด้วยความเมา ในที่สุด พวกเธอก็เดินออกมานอกอพาร์ทเมนท์ได้โดยไม่รู้ตัวเจย์นั้นรออยู่ที่ข้างนอกเพื่อรอจับเหยื่อของเขา เมื่อเขาเห็นใบหน้าของโรส ใบหน้าที่ต่อให้เหลือแค่เถ้าถ่านเขาก็ยังจำได้ เขาพลันกลายเป็นก้อนน้ำแข็งเย็นยะเยือกทันที'แผนของโรสนั้นไม่ธรรมดาจริง ๆ อย่างแรก เธอทำให้โจเซฟินภักดีต่อเธอ ตอนนี้โจเซฟินถูกเธอล่อลวงไปแล้ว พวกเธอร่วมมือกันหลอกฉันเจย์หรี่ตาเหยี่ยวของเขา มองไปที่หญิงทั้งสองผู้ซึ่งจับมือกันเดินมาทางเขาโรสยังคงเดินตรงมาทางเขาด้วยหัวที่ก้มงุดลง เมื่อพวกเธอมาถึงจุดที่เจย์ยืนอยู่ เจย์ยังคงยืนอยู่ที่เดิม ไม่ยอมให้พวกเธอผ่าน โรสเอื้อมมือออกไปแล้วผลักเขาออกไปข้างทางแล้วดุเขา "คุณช่วยดูทางหน่อยได้ไห
เซ็ตตี้รีบพุ่งออกมาแล้วชี้หน้าเจย์ "คุณไม่ได้รับอนุญาตให้นำพี่ชายหนูไป"เจย์หรี่ตาลงเล็กน้อย เขามักจะปวดหัวมากเสมอเมื่อพบเด็กหญิงคนนี้ เธอดูมีความแค้นโดยธรรมชาติต่อเขา และเธอก็มักจะหยาบคายและกระด้างกับเขาด้วย โชคไม่ดีนัก เขารังแกเธอไม่ได้ เพราะขนาดของเธอและอายุ'เธอเป็นลูกของโรสกับชายอื่น' เจย์ไม่พบความชื่นชอบต่อตัวเซ็ตตี้ในตัวเขาเลยเมื่อคิดแบบนั้น"ฉันจะพาเขากลับ เธอก็ไปหาแม่เธอ" เจย์บอกปัดเซ็ตตี้อย่างเย็นชาเขาอุ้มเจนสันและไม่สังเกตถึงน้ำตาที่ก่อตัวในดวงตาของเซ็ตตี้เลย ด้วยอายุที่ยังน้อย พ่อของเธอเหยียบย่ำหัวใจดวงน้อยของเธอ 'หนูว่าแล้ว พ่อรักลูกชาย แต่ไม่ชอบลูกสาว'"ฮึ่ม หนูเกลียดคุณ!" เซ็ตตี้คำรามอย่างโมโหก่อนจะวิ่งออกไปเจย์ขมวดคิ้ว 'ฉันจำไม่เห็นได้ว่าไปทำะไรให้เธอ ทำไมเด็กหญิงน้อยนั่นถึงได้ดูแค้นฉันนัก?'เจย์ไม่มีเวลามาสนใจกับเด็กที่ไม่ใช่ลูกเขา เขาอุ้มเจนสันแล้วจากไปสายตาของเจนสันมองตามเซ็ตตี้ในขณะที่เธอวิ่งห่างออกไป เจย์เห็นลูกชายของเขาดูจะสนิทกับเซ็ตตี้มาก เขาถาม "ลูกชอบเธอ?"เจนสันพยักหน้า "ใช่"คำตอบที่สั้นและเรียบง่ายโดยไม่ต้องมีคำเพิ่มเติม นี่เป็นสไตล์ที่เป็นเจนส