โจเซฟินถูกปฏิเสธจากเซย์นไม่ต่ำกว่าร้อยครั้ง แต่เธอก็ยังรักเขาเพื่อที่จะจัดการโจเซฟินให้พ้นตา เซย์นทำถึงขนาดให้คำสาบาน "คุณอาเรส ผมขอให้คุณปล่อยผมไป ผมไม่คู่ควรกับความรักของคุณ รสนิยมทางเพศของผมไม่เหมือนคนทั่วไป ผมเป็นไบเซ็กชวล"เขาคิดว่าหากเขาพูดแบบนั้นไป โจเซฟินจะยอมแพ้ ใครจะไปคิดว่าโจเซฟินจะแต่งตัวเป็นผู้ชายแล้วเข้าหาเขาอีก เธอกล่าวอย่างมั่นใจ "พี่เซเวียร์ ดูสิ ฉันเป็นได้ทั้งผู้ชายและผู้หญิง ได้ทั้งรุกและรับ เลือกฉันสิ เพราะว่าฉันสามารถแก้ไขอาการป่วยของคุณได้"เซย์นแทบตายจากการกระอักเลือดจากนั้น ฝ่ายหนึ่งก็ไล่ตาม อีกฝ่ายก็วิ่งหนี จากสายตาคนอื่น พวกเขาเหมือนคู่ที่สวรรค์สรรสร้าง เเต่นี่เป็นเหตุผลเดียวกันที่ถ่วงและละลายชีวิตวัยรุ่นของพวกเขาไป ตอนนี้พวกเขาเป็นผู้ใหญ่แล้ว พวกเขายังคงโสดและยังไม่แต่งงานถ้าโจเซฟินสสามารถลืมเซย์นและพัฒนาความสัมพันธ์กับชายอื่นได้ เจย์รู้สึกว่าตระกูลอาเรสควรจะเปิดขวดแชมเปญฉลองเลยทีเดียวแล้วไงถ้าโจเซฟินจะขอเงินเขา?เจย์ต่อสายไปนอกห้องทำงานเขา "เกรย์สัน มานี่หน่อย"เกรย์สันมาถึงห้องทำงานของประธาน "ท่านประธาน มีคำสั่งอะไรครับ?""จ้างนักสืบเอกชนที่เก่
เขาหวนคิดไปถึงเหตุการณ์เลวร้ายเมื่อห้าปีก่อน โจเซฟินดูยุ่งเหยิงและย่ำแย่ เธอชุ่มไปด้วยเลือด...ไม่นาน เจย์ก็ได้รับสายจากเกรย์สันที่โทรมารายงานการเคลื่อนไหวของโจเซฟิน"ท่านประธาน หลังจากคุณอาเรสออกจากแกรนด์เอเซีย เธอก็ไปที่สำนักงานอสังหาริมทรัพย์ตรงข้ามแกรนด์เอเซีย เพื่อหาอาคารและบ้านครับ ต่อมา เธอก็ไปห้างหลายแห่งแล้วซื้อสินค้าสำหรับเด็ก ตอนนี้คุณอาเรสกำลังมุ่งตรงไปที่เมืองงอกงามครับ""เมืองงอกงาม"เจย์ขมวดคิ้ว เมืองงอกงามเป็นอพาร์ทเมนท์ระดับกลาง อย่างไรก็ตาม เจย์ได้ยินมาว่าเพราะมันตั้งอยู่ในที่ดินที่แพงในเซาท์ซิตี้ และมันก็ตั้งอยู่ใกล้โฮไรซอน คอลเลอร์ด้วยเช่นกัน'ทำไมโจเซฟินถึงไปที่เมืองงอกงาม?'"เข้าใจแล้ว" เจย์วางสาย เขายกมือขึ้นมาดูนาฬิกาข้อมือ จากนั้นเขาก็ปิดคอมพิวเตอร์แล้วออกจากออฟฟิศ'เมืองงอกงามอยู่ห่างจากแกรนด์เอเซียแค่นิดเดียว ฉันจะไปดูด้วยตัวเองว่าโจเซฟินซ่อนอะไรไว้ใต้แขนเสื้อ'ที่ชั้นล่างของเมืองงอกงามโจเซฟินขับรถอย่างมีความสุข พร้อมด้วยของใช้เด็กเต็มคันรถ เธอขับเข้าทางเข้าของเมืองงอกงามลงไปในที่จอดรถใต้ดินอย่างไรก็ตาม ร่างสูงและหุ่นดีของเจย์ก็ปรากฏตรงหน้าของเธอ
โจเซฟินมาถึงห้องเช่าของโรสด้วยความกังวล เธอวางถุงช้อปปิ้งและกล่องของขวัญทั้งหมดลงบนโซฟา เธอกุมหน้าอกของเธอเพราะยังคงมีความกลัวที่ยังตกค้างอยู่เธอกล่าวกับโรส "พี่สะใภ้ ฉันจะทำอย่างไรดี? พี่ชายฉันเริ่มสงสัยฉันแล้ว เขาส่งคนมาตามสืบฉัน ฉันเพิ่งเจอกับเขาข้างล่างก่อนหน้านี้เอง"ความผ่อนคลายของโรสพลันกลายเป็นซีดเซียวทันที แก้วในมือของเธอสั่นตามร่างกาย "พี่ชายคุณอยู่ข้างล่าง?"โจเซฟินเห็นโรสที่กลายเป็นคนขี้กลัวในพริบตาก็หัวเราะขึ้น "พี่สะใภ้ ฉันนึกว่าพี่เป็นคนเดียวในโลกที่ไม่กลัวเขาเสียอีก แถมยังกล้าต่อต้านเขาด้วย กลายเป็นว่าพี่เป็นเสือกระดาษเหรอคะเนี่ย?"โรสกล่าวด้วยความรู้สึกผิด "คุณรู้ว่าพี่ชายคุณโหดร้ายขนาดไหนในตอนที่เขาทำงาน ใครก็ตามที่กล้าต่อต้านเขา เคยจบสวยซะที่ไหน? ถ้าพี่ชายคุณรู้ว่าฉันอยู่ที่นี่ การบดฉันเป็นชิ้นคงไม่พอที่จะลดความเกลียดชังของเขาต่อฉันแน่"โจเซฟินจับไหล่เธอ "นั่นก็เกินไป อย่างมากที่สุดเขาก็จะเอาลูกสองคนของคุณไป แล้วก็ทำให้แน่ใจว่าคุณจะไม่มีทางรอดชีวิต ด้วยการกีดกันคุณจากการหางาน คุณจะตายด้วยตัวเอง"โรสมองโจเซฟินด้วยความอึ้ง "จะบอกว่าให้เขาฆ่าฉันเลยจะดีกว่าเหรอ?"
ชายที่โจเซฟินกล่าวถึงคือพี่ชายของเธอ เซย์น เซเวียร์ความรู้สึกที่โจเซฟินมีให้เซย์นนั้นเหมือนที่เธอรู้สึกกับเจย์—มันน่าเศร้าและน่าอนาถใจ พวกเธอเหมือนแมงเม่าสองตัวที่อยู่ต่อหน้าเปลวไฟ จุดจบของทั้งคู่อาจแตกต่างกัน แต่ทั้งคู่ก็ต่างน่าสงสารเหมือนกันโรสรู้สึกเหมือนมีตะกั่งติดอยู่ในลำคอ เธอยืนขึ้น เดินไปที่ตู้เก็บไวน์ นำไวน์ออกมาสองขวด ส่งขวดหนึ่งให้โจเซฟินและอีกขวดเป็นของเธอเอง"ฉันคิดว่าคุณต้องการมันนะ" โรสกล่าวโจเซฟินเผยรอยยิ้มขอบคุณ "พี่สะใภ้ พี่เป็นเพื่อนที่ดีจริง ๆ" เธอหยิบที่เปิดจุกไวน์แล้วเปิดขวดไวน์ออก เมื่อเปิดเสร็จ เธอก็ยกหัวไปด้านหลังแล้วกระดกไวน์ลงไปรอยน้ำสีแดงไหลตามร่องลำคอของเธอ เธอดูค่อนข้างน่าตะลึงโรสยิ้มเล็กน้อย "คุณเป็นคนที่ดูไม่เหมือนนายหญิงน้อยชั้นสูงที่สุดที่ฉันเคยเห็นเลย"โจเซฟินสูดหายใจเข้าเร็ว ๆ "มารยาทผู้ดีเฮงซวย!"โจเซฟินกระดกไวน์หมดไปครึ่งขวดในรอบเดียว ปากของเธอก็ไม่หยุดพูดอีกเลยหลังจากเธอเริ่มเปิดปาก เธอพล่ามต่อไปไม่หยุด"พี่สะใภ้ พี่รู้อะไรไหม? ฉันขายตัวเองเพื่อให้ได้เซย์นมา""ชายคนที่ฉันมีเซ็กส์ด้วยในคืนนั้นไม่ใช่เซย์น แต่เป็นนักเลงหื่นกามคนหนึ่ง ช
มันจะเป็นการดีกว่าหากไม่มีใครพูดถึงเจย์ ทุกเส้นขนบนร่างกายของโรสลุกชูขึ้นเมื่อได้ยินชื่อเจย์"ไม่ เราต้องรีบไปหาเด็ก ๆ เดี๋ยวนี้แล้วซ่อนพวกเขาไว้ ฉันยอมให้พี่ชายคุณเจอพวกเขาไม่ได้" โรสเซไปมาขณะที่พยายามลุกขึ้นโจเซฟินโยนขวดไวน์ที่ว่างเปล่าลงถังขยะแล้วตามไปด้วย "ฉันจะไปกับพี่ด้วย"สองหญิงสาวเมาค้างเดินชนนู่นชนนี่ตลอดทาง พวกเธอบอกไม่ได้ด้วยซ้ำว่าทางไหนถูก พวกเธอวิ่งไปทั่วทุกที่ด้วยความเมา ในที่สุด พวกเธอก็เดินออกมานอกอพาร์ทเมนท์ได้โดยไม่รู้ตัวเจย์นั้นรออยู่ที่ข้างนอกเพื่อรอจับเหยื่อของเขา เมื่อเขาเห็นใบหน้าของโรส ใบหน้าที่ต่อให้เหลือแค่เถ้าถ่านเขาก็ยังจำได้ เขาพลันกลายเป็นก้อนน้ำแข็งเย็นยะเยือกทันที'แผนของโรสนั้นไม่ธรรมดาจริง ๆ อย่างแรก เธอทำให้โจเซฟินภักดีต่อเธอ ตอนนี้โจเซฟินถูกเธอล่อลวงไปแล้ว พวกเธอร่วมมือกันหลอกฉันเจย์หรี่ตาเหยี่ยวของเขา มองไปที่หญิงทั้งสองผู้ซึ่งจับมือกันเดินมาทางเขาโรสยังคงเดินตรงมาทางเขาด้วยหัวที่ก้มงุดลง เมื่อพวกเธอมาถึงจุดที่เจย์ยืนอยู่ เจย์ยังคงยืนอยู่ที่เดิม ไม่ยอมให้พวกเธอผ่าน โรสเอื้อมมือออกไปแล้วผลักเขาออกไปข้างทางแล้วดุเขา "คุณช่วยดูทางหน่อยได้ไห
เซ็ตตี้รีบพุ่งออกมาแล้วชี้หน้าเจย์ "คุณไม่ได้รับอนุญาตให้นำพี่ชายหนูไป"เจย์หรี่ตาลงเล็กน้อย เขามักจะปวดหัวมากเสมอเมื่อพบเด็กหญิงคนนี้ เธอดูมีความแค้นโดยธรรมชาติต่อเขา และเธอก็มักจะหยาบคายและกระด้างกับเขาด้วย โชคไม่ดีนัก เขารังแกเธอไม่ได้ เพราะขนาดของเธอและอายุ'เธอเป็นลูกของโรสกับชายอื่น' เจย์ไม่พบความชื่นชอบต่อตัวเซ็ตตี้ในตัวเขาเลยเมื่อคิดแบบนั้น"ฉันจะพาเขากลับ เธอก็ไปหาแม่เธอ" เจย์บอกปัดเซ็ตตี้อย่างเย็นชาเขาอุ้มเจนสันและไม่สังเกตถึงน้ำตาที่ก่อตัวในดวงตาของเซ็ตตี้เลย ด้วยอายุที่ยังน้อย พ่อของเธอเหยียบย่ำหัวใจดวงน้อยของเธอ 'หนูว่าแล้ว พ่อรักลูกชาย แต่ไม่ชอบลูกสาว'"ฮึ่ม หนูเกลียดคุณ!" เซ็ตตี้คำรามอย่างโมโหก่อนจะวิ่งออกไปเจย์ขมวดคิ้ว 'ฉันจำไม่เห็นได้ว่าไปทำะไรให้เธอ ทำไมเด็กหญิงน้อยนั่นถึงได้ดูแค้นฉันนัก?'เจย์ไม่มีเวลามาสนใจกับเด็กที่ไม่ใช่ลูกเขา เขาอุ้มเจนสันแล้วจากไปสายตาของเจนสันมองตามเซ็ตตี้ในขณะที่เธอวิ่งห่างออกไป เจย์เห็นลูกชายของเขาดูจะสนิทกับเซ็ตตี้มาก เขาถาม "ลูกชอบเธอ?"เจนสันพยักหน้า "ใช่"คำตอบที่สั้นและเรียบง่ายโดยไม่ต้องมีคำเพิ่มเติม นี่เป็นสไตล์ที่เป็นเจนส
เจนสันพูดไม่ออก เขามองไปที่โจเซฟินเหมือนต้องการถาม แต่ทันใดนั้นเขาก็ถามเจย์ "คุณพ่อ ทำไมคุณพ่อไม่อยากให้ผมเจอคุณแม่?"มีร่องรอยของความโกรธที่อยู่ในน้ำเสียงของเขาซึ่งมันทำให้ทั้งโจเซฟินและเจนสันต้องตกใจโจเซฟินถอนหายใจ 'มันเป็นหนังคนละม้วนเลยถ้าเจย์ลงมือ'เจย์บีบคิ้วของเขาที่กำลังกระตุกแล้วกล่าว "เจนส์ ลูกไม่เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้นกับพวกผู้ใหญ่"มีความดื้อรั้นอยู่บนใบหน้าอันหล่อเหลาและเย็นชาของเจนสัน "แล้วพ่อจะเอาเด็กมาเกี่ยวข้องกับปัญหาของผู้ใหญ่ทำไม?"ความไม่พอใจของเจนสันต่อตัวพ่อของเขาเพิ่มมากขึ้น นี่เป็นครั้งแรกของประวัติศาสตร์เลยทีเดียวเจย์นั้นนั่งอยู่ที่นั่งข้างคนขับ แม้ว่าจะไม่มีใครเห็นการแสดงออกของเขา แต่จากความนานของการเงียบ มันชัดเจนว่าเขากำลังทุกข์ใจกับการต่อต้านอันรุนแรงของเจนสันโจเซฟินยกนิ้วโป้งให้เจนสันแล้วกล่าวคำหยอกล้อเพิ่ม "รอพ่อนายนับแต้มให้นายก่อน!"เจนสันกรอกตาของเขาไปที่เธอ ก่อนที่เขาจะเมินโจเซฟินเกรย์สันขับพาเจย์และที่เหลือกลับไปที่โฮไรซอน คอลเลอร์ ความโกรธของเจย์นั้นเย็นยะเยือก เขาเดินตรงเข้าคฤหาสน์ไปเจนสันและโจเซฟินเดินตามหลัง โจเซฟินเดินหลบหน้าหลบตา
"ถ้ามันไม่ใช่เพราะเธอ เจนสันจะไปที่เมืองงอกงามเหรอ?" เจย์ตะโกนโจเซฟินรู้สึกผิดมากเจนสันกล่าวเสียงเบา "อย่าว่าเธอ ผมไปเมืองงอกงามด้วยตัวผมเอง"หัวใจอันยุติธรรมของเจนสันไม่ยินยอมให้พ่อของเขากล่าวหาคนผิด ดังนั้นเขาจึงยืนขึ้นแล้วยอมรับผิดของตัวเองเจย์ที่เหมือนลูกโป่งที่พองเกินไป ระเบิดทันทีจากเจนสัน แล้วยุบลงในไม่กี่วินาทีโจเซฟินสังเกตพ่อลูกทั้งสอง แม้ว่าเจย์จะโกรธจนเดือดปุด ๆ แต่ความโกรธในสายตาของเขาจะดิ่งลงทันทีที่เขามองเจนสัน โจเซฟินจึงรู้สึกตัวว่าเธอต้องปกป้องตัวเองก่อน"พี่ชาย นี่มันดึกแล้ว ฉันจะกลับบ้านก่อน" โจเซฟินต้องการที่จะหนีไป แต่ก็ถูกขัดโดนเสียงเย็น ๆ ของเจย์ "ทำไมเธอถึงยังไม่จากไป?"ใบหน้าของโจเซฟินยับยู่ยี่เหมือนมะระขม เธอหันหลังแล้วกล่าวอย่างเขินอาย "พี่ชาย เธอทำใจจากเจนสันไปไม่ได้"ไหล่ของเจนสันสั่นไหวเล็กน้อยเจย์จ้องโจเซฟินอย่างน่ากลัว 'หล่อนต้องเป็นสปายที่โรสส่งมาแน่ คำตอบสั่ว ๆ ของเธอกลายเป็นตัวช่วยที่ดีของโรส"เธอไปได้" เจย์ยอมแพ้โจเซฟินรีบวิ่งเอาชีวิตรอดทันทีหลังจากโจเซฟินจากไป ห้องนั่งเล่นอันใหญ่โตก็เหลือเพียงชายหนุ่มและเด็กชายตัวน้อยที่กำลังมองอีก