เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 68
บทที่เกี่ยวข้อง
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 69
เมื่อเจย์ อาเรส มาถึงบล็อกที่ 9 ของชุมชนเจิดจรัส โจเซฟิน อาเรส ก็ปรากฏตัวออกมาจากหลังหินประดับ "ฉันรอนานมากแล้ว แต่ก็ยังไม่เห็นเจนสันออกมาเลย" เธอกล่าวอย่างหดหู่เจย์มองไปที่ประตูที่ปิดสนิทของอพาร์ทเมนท์อย่างบึ้งตึง เขาหันหลังไปพูดกับเกรย์สันที่มากับเขา "ไปที่ห้องการจัดการ แล้วหามาว่าห้องของโรส ลอยล์ หมายเลขอะไร"ในตอนที่เกรย์สันกำลังจะไป ประตูของอพาร์ทเมนท์ก็เปิดออกพอดี โรส ลอยล์ปรากฏตัวพร้อมกับ "เจนสัน อาเรส" ในอ้อมแขน ดวงตาเธอแดง เป็นหลักฐานของการร้องไห้"พี่สะใภ้?" โจเซฟินยิ้มเมื่อเห็นโรสเธอได้รับสายตาพิฆาตจากเจย์ "หยุดเห่าเลย เธอไม่ได้มีความสัมพันธ์อะไรกับตระกูลอาเรส"โจเซฟินเกรงสายตาข่มขู่ของพี่ชายเธอ "นายหมายความว่าไง? เธอเป็นแม่ของเจนสันนะ" เธอเถียงเจย์มองโจเซฟินเหมือนจะกินเธอเข้าไปได้ โจเซฟินจึงตีแก้มของตัวเองเบา ๆ แล้วยอมรับความพ่ายแพ้ "ก็ได้ ก็ได้ ฉันจะหุบปากไว้ พอใจรึยัง?"โรส ลอยล์ อุ้ม 'เจนสัน อาเรส' ไว้และมองเขาอยู่นาน เจย์ อาเรส ไม่ได้พูดอะไร เขาแย่งเด็กน้อยมาไว้ในอ้อมแขน"ไปกันเถอะ เจนสัน"เขาไม่ได้พูดอะไรสักคำแล้วเดินออกไปเลยโรสยืนนิ่งอยู่ตรงนั้น จ้องมองร
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 70
โจเซฟินห้ามยิ้มไม่ได้อีก เธอเข้าใจว่าโรคจิตเภชของเจนสันนั้นน่าจะแย่ลง"โอ้ ไม่นะ พี่ชาย เด็กน้อยล้ำค่าของครอบครัวเราเป็นจิตเภชขั้นรุนแรงไปแล้ว"เจย์มองร็อบบี้น้อยที่กำลังยิ้มอย่างสดใส อารมณ์ของเขามืดมนลงสื่งแรกที่เขาทำหลังจากที่พาร็อบบี้น้อยกลับมาคือเปิดกระเป๋าออกมาและพยายามหลอกล่อให้ร็อบบี้น้อยกินยา "เป็นเด็กดีแล้วกินมัน"ร็อบบี้น้อยถอนหายใจเหมือนชายแก่ "เฮ้อ เมื่อสวรรค์ได้มอบหมายหน้าที่อันสำคัญให้ เขาคนนั้นจึงต้องผ่านความยากลำบาก, ความเจ็บปวด, และความอดอยาก เพื่อบรรลุไปถึงจุดว่างเปล่า..."หัวใจของเจย์แทบเลือดไหลเมื่อเห็นความฉลาดและน่ารักของลูกชายร็อบบี้น้อยเอื้อมมือไปหยิบยาและมองอย่าน่าสงสารไปที่คุณพ่อ "คุณพ่อครับ ผมไม่กินมันไม่ได้เหรอ?"โจเซฟินเติมเชื้อไฟทันที เธอกล่าว "เจนสัน ไม่ได้นะ อาการป่วยของเธอไปถึงระดับอันตรายแล้ว เธอจะต้องแย่แน่ถ้าเธอไม่รับยา"ร็อบบี้น้อยนำยาใส่ปากแล้วซ่อนไว้ใต้ลิ้นของเขา "ผมต้องการน้ำ"เจย์รีบยืนขึ้นเพื่อนำแก้วน้ำให้เขาร็อบบี้น้อยขอร้องโจเซฟิน "น้าโจเซฟิน ยานี่ขมมากเลย น้าช่วยเอาช็อกโกแลตมาให้ผมได้ไหม?"โจเซฟินยิ่งดีใจเมื่อได้ช่วยเหลือ "ตราบใ
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 71
ร็อบบี้น้อยนั้นพูดไม่ออก เขาแกล้งโจเซฟิน "น้าโจเซฟิน น้ามีจินตนาการล้ำเลิศมากเลยนะ มันน่าเสียดายที่น้าไม่ได้เขียนหนังสือ"โจเซฟินอยากจะหยิกหูร็อบบี้น้อยขึ้นมาทีเดียว แต่ละครั้งที่เธอทะเลาะกับเจนสัน เธอจะดึงหูเขาเป็นนิสัย เจนสันจะลบมือของเธอแล้วใช้สายตาพิฆาตจ้องเธออย่างต่อต้าน อย่างไรก็ตาม คนที่นั่งอยู่นั่นคือร็อบบี้น้อยผู้ซึ่งเรียนเทควันโด การตอบสนองต่อความรุนแรงของเขาไม่ใช่การหลีกเลี่ยง แต่เป็นการตอบโต้ด้วยสิ่งที่เขาเรียนรู้มาเขาป้องกันการจับจากแจนของโจเซฟินโดยการหวดมือกลับไปแล้วจับแขนเธอไว้ เขาบิดข้อต่อของเธอ จนโจเซฟินต้องร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด"อ้า… นี่มันเจ็บมากเลยนะ! เจนสัน ปล่อยเดี๋ยวนี้!"ร็อบบี้น้อยปล่อยโจเซฟิน เธอสะบัดแขนด้วยความเจ็บปวดแล้วจ้องเจนสันอย่างเอาเรื่อง "พี่ นายเห็นแล้วกับตานี่ ใช่ไหม? นายไม่เชื่อตอนที่ฉันบอกว่าเจ้าบรรพบุรุษน้อยนี่ใช้เทควันโด้ได้ ตอนนี้เชื่อฉันรึยัง?"เจย์มองร็อบบี้น้อยด้วยความไม่เชื่อสายตา ความเร็วของ 'เจนสัน' นั้นไม่เหมือนกับตัวเขาคนเดิม การเคลื่อนไหวของเขาฉับไวและแม่นยำ แม้แต่บอดี้การ์ดของพวกเขาก็อาจจะยากที่จะต่อกรกับร็อบบี้น้อยในเรื่องขอ
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 72
ร็อบบี้น้อยกล่าว "ผมพูดผิดเหรอครับ? น้าชอบซุบซิบแล้วน้าก็ชอบขุดคุ้ยความลับคนอื่นมากจนน้ายอมขุดดินลึกสามฟุตเพื่อให้ได้ความลับของเขามา ผมไม่รู้จะเรียกน้าว่าอะไรแล้วถ้าไม่ใช่เครื่องขุดดิน?"โจเซฟินโกรธมากจนเธอเหวี่ยงหมัด ต้องการที่จะชกร็อบบี้น้อยสักหมัด ร็อบบี้น้อยวิ่งไปรอบบ้าน กระโดดไปมา โจเซฟินวิ่งตามเขานานมากจนเธอกระหืดกระหอบและพองตัวขึ้นจากการพยายามหายใจเข้า ไม่ว่าเธอจะวิ่งยังไง เธอก็ไม่สามารถแตะต้องเสื้อผ้าของร็อบบี้น้อยแม้แต่ปลายก้อยเจย์มองดูการวิวาทอันมีวคามสุขระหว่างหลานและน้าอยู่ข้าง ๆ แม้ว่าเขาจะประหลาดใจที่ 'เจนสัน' จู่ ๆ ก็เปลี่ยนไปเป็นเด็กร่าเริงสดใส แต่มันก็ไม่เลวเลยหากนี่จะกลายมาเป็นนิสัยถาวรของเขาเพราะว่าคนขับรถไม่อยู่ โจเซฟินจึงได้รับหน้าที่ให้ขับรถพาพวกเขาไปที่เคเอฟซี ในขณะที่เจย์และร็อบบี้น้อยนั่งหลัง โจเซฟินจงใจปรับกระจกมองหลังให้ตรงกับสายตาของ 'เจนสัน'ร็อบบี้น้อยนั่งบนตักของเจย์ มือนุ่มนิ่มของเขาจับจมูกของพ่อเขาเล็กน้อย จากนั้น เขาก็จับผมของพ่อ ในชั่วครู่ เขาก็ไม่หยุดจับตัวพ่อเขาเลย"เด็กนี่เป็นโรคไฮเปอร์รึไงนั่น?" โจเซฟินช่วยไม่ได้ที่จะต้องถามออกมาสายตาของเ
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 73
โจเซฟินเป็นปาปารัสซียอดฝีมือ เธออาจจะเป็นหญิงสาวที่มีเบื้องหลังเป็นชนชั้นสูง แต่เพราะคำขอของพี่ชายเธอ เธอจึงเฝ้าอยู่ด้านนอกชุมชนเจิดจรัศในเวลากลางคืนในคืนเดียวกัน โรสนอนไม่หลับเจย์กำหนดเวลาจากไปของเธอแล้ว แต่เธอไม่สามารถทำใจยอมจากลูกของเธอไปได้อีกเป็นครั้งที่สองในครั่งนี้ เธอจะกล้าหาญและอยู่ต่ออย่างไรก็ตาม เธอตัดสินใจจะย้ายออกเพื่อหลบหลีกปัญหาจากเจย์เมื่อวันใหม่มาถึง โรสลากกระเป๋าใบใหญ่สองใบลงมาข้างล่างพร้อมเจนสันและเซ็ตตี้ที่นั่งอยู่บนกระเป๋าเดินทาง ดูท่าทางงัวเงียโรสมาถึงประตูตอนที่โจเซฟินออกมาจากรถ "พี่สะใภ้"แต่ฟ้าตอนนี้จะยังมืด โจเซฟินจึงคิดว่าเด็กขี้เซาสองคนบนกระเป๋าเดินทางเป็นตุ๊กตา สายตาของเธอจดจ้องไปที่โรสคนเดียวโรสตกใจมากที่เห็นโจเซฟินเช่นกัน เธอจำหญิงสาวคนนี้ได้ โรสเข้าใจว่าหญิงสาวที่น่าดุงดูดคนนี้เป็นแฟนสาวของเจย์ เธอเพิ่งรู้เมื่อวานเองว่าเธอคือน้องสาวของเจย์พวกเธอเคยพบกันแล้วในวันแต่งงานเมื่อห้าปีก่อน แต่โรสนั้นมีความจำที่สั้น เธอลืมไปเลยว่าผู้หญิงที่ชื่อโจเซฟินนั้นเคยมีตัวตน"ทำไมคุณมาอยู่ที่นี่?" โรสมองอุปกรณ์ของปาปารัสซีรอบคอของเธออย่างสงสัย—มันเป็นกล้
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 74
โจเซฟินกรีดร้องอย่างตกใจ "นี่คนจริงเหรอเนี่ย?"เมื่อเธอมองดี ๆ 'นี่มันจะเป็นใครไปได้อีกนอกจากเจนสัน?'โจเซฟินนึกว่าเธอกำลังพบเจอเหตุการณ์เหนือธรรมชาติ เธอจำได้ว่า 'เจนสัน' นั้นยังอยู่ที่เซาท์ซิตี้ในโฮไรซอน คอลเลอร์ เมื่อคืนนี่ ไม่ใช่เหรอ?"เจนสัน ทำไมนายมาอยู่ที่นี่?" โจเซฟินผวามากตอนที่เธอถามเขาเจนสันกล่าวอย่างไร้ชีวิตชีวา "เรื่องมันยาวน่ะ" เขาตอบแค่สี่คำเจ้าเด็กยะโสที่หวังจะให้ตัวเองพูดน้อยที่สุดนี่ทำให้โจเซฟินทรุดลงอีกครั้ง "เป็นไปไม่ได้ ทำไมนายกลับไปเป็นเด็กโอหังน่ารำคาญอีกแล้ว?"เจนสันไม่อยากสนใจเธอโรสกล่าว "คุณอาเรส ถ้าคุณมีคำถามอะไร เก็บมันไว้ถามตอนที่ถึงบ้านฉันก่อนดีกว่านะคะ"โจเซฟินพยักหน้าอย่างบูดบึ้งโรสย้ายไปบ้านใหม่ในอพาร์ทเมนท์ที่ชื่อ เมืองงอกงาม ในเซาท์ซิตี้ ที่อยู่ห่างจากแกรนด์เอเซียไปไม่กี่ถนนอพาร์ทเมนท์สองห้องนอนเล็ก ๆ ดูไม่กว้างขวางนัก แต่มันก็ยังสะอาดและสว่าง ที่สำคัญที่สุด หน้าต่างของมันเผยภาพอันงดงามของโฮไรซอน คอลเลอร์โจเซฟินยืนอยู่ที่หน้าต่าง มองไปที่โฮไรซอน คอลลเลอร์ แล้วถอนหายใจ "ที่ที่ปลอดภัยที่สุดคือที่ที่อันตรายที่สุดสินะ พี่สะใภ้ คุณเดินหมาก
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 75
เจนสันและเซ็ตตี้ได้ยินการทะเลาะกันระหว่างคุณแม่ของพวกเขาและโจเซฟิน พวกเขามองดูผู้ใหญ่ทั้งสองอย่างกังวลโจเซฟินดูท่าทางเย็นชาบนใบหน้าเล็ก ๆ ของเจนสัน แล้วนึกไปถึงเด็กร่าเริงและกระตือรือร้นที่อยู่กับเจย์ เธอรู้สึกเหมือนถูกมีดแทงที่หัวใจเธอกล้ำกลืนความเจ็บปวดในหัวใจแล้วพยายามมีสติ "พี่สะใภ้ ตัวตนของคุณทำให้อารมณ์ของเจนสันไม่มั่นคง พี่ชายของฉันจ้างผู้เชี่ยวชาญระดับสูงสุดของแกรนด์เอเซียเพื่อรักษาอาการของเจนสัน ถ้าการวินิจฉัยของเขาไม่คลาดเคลื่อน เด็กออทิสติกคนนี้มีอาการหลายบุคลิก ฉันหวังว่าคุณจะปล่อยเด็กที่ไม่รู้เรื่องไป ยอมฟังพี่ชายของฉันแล้วไปจากประเทศนี้!"ความรักของโจเซฟินต่อเจนสันนั้นแสดงออกมาอย่างชัดเจน โรสไม่ได้โกรธ ตรงกันข้าม เธอยิ้มเจนสันได้ยินที่โจเซฟินบอกว่าเขาป่วย เขาย่นจมูกจิ๋ว ๆ ของตัวเอง แล้วตวาดอย่างไม่สุภาพใส่โจเซฟิน "บ้า!"เจนสันรู้ว่าเขาไม่ได้ป่วย แต่วันหนึ่ง น้าโรคจิตของเขาต่างหากที่จะทำเขาตายโจเซฟินเครื่องติดจากการตอบสนองที่ใช้ไม่ได้ของเจนสัน เธอกำหมัดแล้วเดินไปหาเจนสัน ขู่เขา "เจนสัน นายเชื่อไหมว่าฉันจะชกนาย?"เจนสันวิ่งไปหลบหลังโรส เธอรีบอุ้มเขาทันทีโจเซฟิน
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 76
"เด็กสองคน?" โจเซฟินเข้าใจทันทีโรสพยักหน้า เธอเริ่มอธิบายโจเซฟิน "ใช่ เจนสันและร็อบบี้น้อยเป็นพี่น้องฝาแฝด คนที่มีความความดื้อรั้น, ความเย็นชา, และความหล่อเหลานั้นเป็นพี่ชายคนโต เจนสัน และคนที่พลังงานเหลือล้น, น่ารัก, สดใส, และหล่อเหลาอีกคนคือน้องชาย ร็อบบี้น้อย ไม่กี่วันก่อน เจ้าเด็กสองคนนี้สลับตัวกันลับหลังพวกเรา เจนสันผู้เย็นชาและร็อบบี้น้อยผู้ร่าเริง ปรากฏตัวต่อหน้าพวกคุณ และสร้างความทุกข์ให้พวกเราทั้งหมด"ก่อนที่โรสจะอธิบายจบ โจเซฟินก็จับใบหน้าของเจนสันด้วยความดีใจ "ถ้าอย่างนั้นเจนสันของเราก็ไม่ได้ป่วยเลยสักนิด!""ใช่สิ คุณนั่นแหละที่ป่วย" เจนสันกล่าวด้วยความไม่พอใจโจเซฟินจับใบหน้าเขาอย่างนุ่มนวลและขอโทษเจนสัน "น้าขอโทษ เจนสัน น้าโจเซฟินเข้าใจเธอผิดไป"เจนสันไม่ชอบที่น้าโจเซฟินจับใบหน้าเขามาก เขาหันหลังแล้วเอาหน้าซุกอ้อมแขนของโรส และใช้แม่เขาเป็นที่หลบภัยโจเซฟินถูกละเลยต่อหน้าต่อหน้าโดยหลานเธอ เธอตำหนิเขาอย่างขมขื่น "เจนสัน ทำไมนายยอมให้แม่กอดนาย แต่ไม่ยอมให้น้าทำเหมือนกันบ้างเล่า?"หลังจากแกล้งเจนสันอีกเล็กน้อย ความสนใจของโจเซฟินก็มาตกที่นางฟ้าตัวน้อยเซ็ตตี้ เซ็ตตี้มีผม
บทล่าสุด
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1292
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1291
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1290
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1289
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1288
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1287
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1286
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1285
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1284
