Share
บทที่ 581
Related chapters
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 582
เมื่อเห็นท่านปู่เซเวียร์ แจ็คก็เดินเข้ามาใกล้ ๆ ทันที ด้วยรอยยิ้มจอมปลอมบนใบหน้าของเขา “เร็ว ๆ หน่อย ลุงเซเวียร์ มาดูผู้หญิงคนนี้ที่แกล้งทำเป็นหลานสาวแสนล้ำค่าของคุณสิ แค่มองดูไปที่เธอ เธอเป็นหลานสาวของคุณได้ยังไงว่าไหม?”ท่านปู่เซเวียร์เงยหน้าขึ้นมองแองเจลีนที่อยู่ข้างหน้าเขาแองเจลีนอดไม่ได้ที่จะร้องไห้ด้วยความตื้นตันใจขณะที่เธอมองดูคุณปู่เงยหน้าขึ้นมาพร้อมด้วยมือทั้งสองข้างของเขาจับที่วางแขนของรถเข็น“คุณปู่” เธอเดินเข้ามาช้า ๆ เพื่อคุกเข่าต่อหน้าท่านปู่เซเวียร์ด้วยน้ำตาในดวงตาของเธอท่านปู่เซเวียร์เอื้อมมือที่สั่นเพื่อลูบแก้มที่ได้รับการฟื้นฟูสภาพของเธอ ขณะที่น้ำตาเริ่มไหลจากดวงตาของเขา “เจ็บไหม?”บางทีสำหรับผู้ชายอย่างท่านปู่เซเวียร์ที่มีประสบการณ์ชีวิตมามาก เขาใช้เวลามามากกับการเห็นรูปร่างหน้าตานี้ในการระบุตัวบุคคล เพราะดวงตาของบุคคลนั้นบอกอะไรได้มากมายการปรากฏตัวของแองเจลีนที่มีใบหน้าสยดสยองเมื่อสองปีก่อน เธออาจใช้เวลาทุกวันในการยิ้มต่อหน้าปู่ของเธอ แต่ท่านปู่เซเวียร์จะไม่เข้าใจความทุกข์ยากของหลานสาวของเขาได้ยังไง?หลานสาวคนโตของตระกูลเซเวียร์จะยิ่งใหญ่และสูงส่งได้ยังไง
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 583
สิ่งที่ครั้งหนึ่งเคยเป็นความสง่างามที่ไม่มีใครเทียบได้กลับกลายเป็นความโกลาหลวุ่นวายแองเจลีนจ้องไปที่เขาด้วยความตกใจขณะที่น้ำตายังคงไหลรินออกมาไม่หยุดหย่อนเธอรู้สึกคร่ำครวญอย่างมากจนต้องเอามือมาปิดปากเอาไว้เพื่อไม่ให้เสียงสะอื้นของเธอหลุดออกมาให้ได้ยินเธอใช้เวลา 18 ชั่วโมงอยู่ข้างในกับเขา เฝ้าดูเขาอยู่เงียบ ๆ โดยไม่ดื่มน้ำหรือทานอาหารอะไรเลยหมอได้เดินเข้ามากระตุ้นบอกเธอให้หาอะไรทานหลายครั้ง แต่หมอได้รับคำตอบที่ไม่สบายใจจากแองเจลีนทุกครั้ง “ฉันขออยู่กับเขาต่ออีกนาน ๆ นะ”เธอไม่เคยคิดที่จะฟังเขาเลยในชีวิตนี้ เขาคิดแผนการที่จะผูกเธอไว้กับเขา ในขณะที่เธอคิดที่จะหาข้อแก้ตัวเพื่อหาข้ออ้างที่จะทิ้งเขาไปเสมอเช่นกันบางทีเขาอาจจะไม่ต้องทนทุกข์กับการถูกซุ่มโจมตีแบบนี้ หากไม่ใช่เพราะพฤติกรรมที่ดื้อรั้นและหุนหันพลันแล่นของเธอ แม้ว่าจะไม่มีทางรอดจากการถูกซุ่มโจมตี อย่างน้อยถ้าหากเธอยังอยู่เคียงข้างเขาในเวลาแบบนั้นได้และเขาจะไม่ต้องเดินบนเส้นทางนี้เพียงลำพังผลของยาชาเริ่มหมดฤทธิ์และเจย์เริ่มรู้สึกว่าจิตใจของเขาค่อย ๆ ปลอดโปร่งจากการหลับใหลเป็นเวลานาน สติของเขายังคงมึนงงและเขายังคงรู้สึกสะ
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 584
“ฉันอยากเจอเกรย์สัน” เจย์ไม่ใช่คนที่จะยอมเสียพลังงานไปกับสิ่งที่ไร้ประโยชน์ ถ้าหากขาของเขาไม่กลับมาเป็นปกติ เขาก็คงจะยอมรับตามที่มันเป็นมีสิ่งที่สำคัญกว่าที่เขาต้องทำในขณะนั้นหมอได้ส่งข้อความของท่านประธานไปถึงเกรย์สัน ซึ่งทำให้เขารีบเข้ามาในห้องพักฟื้นของโรงพยาบาลอย่างรวดเร็วเมื่อได้ถูกกล่าวถึง“ฉันต้องการออกจากโรงพยาบาล”ดวงตาของเกรย์สันเบิกกว้างตามคำขอของท่านประธาน “ตอนนี้เลยเหรอครับ ท่านประธาน? หมอบอกว่าขาของคุณยังต้องรับการรักษา แล้วคุณยังต้องเข้ารับการบำบัดทางกายภาพบำบัดเป็นเวลานานอีกด้วย”เจย์อาจจะดูร่างกายอ่อนแอในขณะนั้น แต่แววตาอันแหลมคมในดวงตาของเขาไม่ได้ลดเลือนลงเลยในขณะที่เขาส่งประกายแสงแห่งความตายไปที่เกรย์สัน “ทำไมนายถึงต้องเสียเวลาที่ไม่มีค่ากับบางสิ่งที่อาจไม่ได้ผลลัพธ์อะไรเลย?”เกรย์สันตอบว่า “อย่างน้อยเราก็ต้องลองครับ ท่านประธาน”“เกรย์สัน!” เจย์ตะโกนอย่างดุเดือด “ตอนนี้นายกำลังขัดขืนคำสั่งของฉันอยู่งั้นเหรอ?”เกรย์สันถอนหายใจด้วยความหงุดหงิด “ไม่ครับท่าน นั่นไม่ใช่สิ่งที่ผมหมายถึง”“งั้นก็ออกไปจัดการซะ”“แน่นอนครับ ท่านประธาน”เกรย์สันหันหลังเดินจากไปทว
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 585
แองเจลีน เซเวียร์ เริ่มเกลี้ยกล่อมเกรย์สันด้วยวิธีการว่าด้วยเหตุผลและอารมณ์ “นายเห็นไหม เกรย์สัน เจ้านายของนายอาจดูเข้าไม่ถึงด้วยท่าทางที่ไม่แยแสของเขาและทั้งหมดที่เขาเป็น แต่ฉันเข้าใจเขามากที่สุด เขาไม่ได้รู้สึกไร้ความรู้สึกอย่างที่เห็น อันที่จริงเขาห่วงใยมากและเป็นห่วงพวกนายทุกคนมากด้วยซ้ำ”คำพูดของแองเจลีนเข้าไปถึงส่วนลึกของหัวใจของเกรย์สัน ท่านประธานอาจเข้มงวดกับพวกเขามาก แต่เขายังให้เกียรติและพวกเขาได้เรียนรู้มากมายจากเขาในขณะที่เขาดูเลือดเย็นต่อบุคคลภายนอก การแสดงออกที่ไม่มีใครแตะต้องได้เป็นเพียงส่วนหนึ่งของหน้าที่ที่เขาต้องทำต่อไปเมื่อต้องพูดถึงต่อหน้าลูกน้องของเขาแองเจลีนยังพูดเสริมเรื่องดี ๆ ขึ้นมาอีก “บางครั้งฉันสงสัยว่าเหตุผลที่อยู่เบื้องหลังความเงียบของเขานั้นเกิดจากความคิดที่ไม่ได้รับการพัฒนาตั้งแต่อายุยังน้อยของเขาหรือเปล่า เขาอาจให้ภาพลวงตาแก่พวกนายว่าเขาต้องดูดุร้ายมาก แต่ฉันรับประกันกับนายเลยว่าทุกอย่างที่เขาทำเป็นเพียงการเก่งแต่ดุว่าคนอื่นแต่พอถึงเวลาจริงกลับไม่ทำร้าย ใคร มันไม่มีอะไรต้องกลัวเลย นายต้องมีความกล้าหาญและเข้าไปเถอะ เกรย์สัน”ดวงตาของเกรย์สันเบิกกว้
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 586
“ฉันไม่สนหรอกว่าเป็นใคร ฉันต้องการออกจากโรงพยาบาลและไม่มีใครจะมาหยุดฉันได้”ดวงตาสีแดงก่ำด้วยความโกรธจ้องไปที่เกรย์สัน “นายจะต้องไปเอาใบรับรองออกจากโรงพยาบาลมา หากนายต้องการทำงานกับฉันต่อ”เกรย์สันรีบพยักหน้าอย่างรวดเร็ว “ได้ครับ ได้ แน่นอน ท่านประธาน ผมจะทำให้เดี๋ยวนี้”เกรย์สันลุกขึ้นแล้วรีบตะกายออกไปจากห้องและกลับพบกับแองเจลีนแบบประจันหน้ากัน“เป็นไงบ้าง? ท่านประธานเปลี่ยนใจหรือเปล่า?”อาการตกใจยังคงอยู่บนใบหน้าของเกรย์สันขณะที่เขาส่ายหัวอย่างงุนงง “ท่านประธานตัดสินใจแล้ว นายหญิง ไม่มีอะไรที่ผมสามารถทำได้”เมื่อมองไปที่แองเจลีน เกรย์สันอ้อนวอนอย่างน่าสมเพชว่า “ท่านประธานรับฟังคุณเสมอ นายหญิง ผมแน่ใจว่าเขาจะเปลี่ยนใจถ้าคุณเป็นคนโน้มน้าวเขา”แองเจลีนรู้สึกหวั่นไหว “ช่างเป็นคนหัวรั้นจริง ๆ ทำไมเขาไม่ฟังเหตุผลบ้าง? บางทีฉันควรต้องเข้าไปเกลี้ยกล่อมเขาแทนแล้วใช่ไหม?”เกรย์สันถอนหายใจอย่างโล่งอกแองเจลีนเดินเข้ามาใกล้ประตูห้องอย่างช้า ๆ แม้จะเป็นระยะทางเพียงไม่กี่ก้าว แต่การเดินนั้นก็รู้สึกเหมือนนานแสนนานด้วยเหตุผลที่เธอไม่รู้ในความต้องการที่รุนแรงของเจย์ อาเรสนั้นสะท้อนอยู่ในใจ
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 587
ประตูห้องพักฟื้นเริ่มเปิดออกพร้อมเสียงเอี๊ยดอ๊าดฟังดูเหมือนเสียงคนผายลมออกมา เป็นหนึ่งเดียวกับความเฉื่อยชาเจย์ขมวดคิ้วอย่างไม่พอใจ อารมณ์ร้อนรนที่เขารู้สึกอยู่ได้เพิ่มขึ้นในทันทีเขาส่งสายตาเย็นชาและหมดความอดทนไปที่ประตูห้อง เขามองดูช่องว่างที่กำลังเปิดกว้างเพียงนิดเดียวของประตูขณะที่มันเปิดออกอย่างช้า ๆหลังจากนั้นไม่นาน มันก็เปิดกว้างขึ้นจนกว้างเท่าฝ่ามือเจย์รู้สึกอารมณ์ของเขาค่อย ๆ แย่ลงด้วยเสียงลั่นดังเอี๊ยดที่ประตูด้วยอารมณ์ที่ควบคุมได้ เขาระงับความโกรธที่เดือดพล่านอยู่ภายในและรอใครบางคนที่ประตูเข้ามาด้วยความอดทนอย่างร้ายกาจเขากำลังจะได้ไปชำระเงินสำหรับเครื่องมือทรมานเหล่านี้เพื่อออกจากโรงพยาบาลในขณะนั้นเองจู่ ๆ มือที่สวมถุงมือผ่าตัดสีขาวได้ปรากฏขึ้นในทางเข้าช่องประตูนั่น มือที่มีขนาดเล็กบ่งบอกได้ถึงว่าเธอคือผู้หญิงเจย์ยืนยันกับสิ่งที่เห็นได้ทันทีว่าเป็นพยาบาลผู้ดูแลเขาเลื่อนสายตาเพื่อจ้องไปที่เพดาน รูปหน้าด้านข้างที่ชัดเจนยิ่งขึ้นของเขาส่องประกายไปด้วยความสิ้นหวังเมื่อเธอเข้ามาในห้องเดินอย่างเบา ๆ แองเจลีนพบว่าเจย์นอนอยู่บนเตียงโดยเอาแขนทั้งสองข้างหนุนอยู่ใต้หัว
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 588
อารมณ์ขีดสูงสุดของแองเจลีนพุ่งสูงขึ้น “เนื่องจากเราไม่สามารถดำเนินการเรื่องขอออกจากโรงพยาบาลใด ๆ ได้ในตอนนี้ ท่านประธาน คุณอยู่ต่ออีกวันได้ไหมคะ?”“ออกไป!” น้ำเสียงของเจย์สั่นด้วยความโกรธแองเจลีนยอมจำนนทันที “ได้ค่ะ ตกลง อย่าโกรธเลยนะ อารมณ์เชิงลบจะไม่ดีต่อการฟื้นตัว ฉันจะออกไป ฉันจะออกไปเดี๋ยวนี้ค่ะ”จากนั้น เธอก็วิ่งออกไปโดยไม่รอช้าการตื่นตระหนกของเธอ ทำให้เธอลืมปิดประตูห้องตามหลังดวงตาของเจย์เป็นประกายการสนทนากระซิบระหว่างเกรย์สันและแองเจลีนจากประตูลอยผ่านเข้ามาในห้องของเขา“ท่านประธานเป็นยังไงบ้าง นายหญิง?” เกรย์สันถามอย่างกังวลใจ“ฉันไม่แน่ใจมากนัก เขาโกรธ แต่นั่นอาจเป็นเพราะฉันไม่เห็นด้วยกับการขออกจากโรงพยาบาลของเขา” แองเจลีนตอบอย่างสับสนจากนั้นเธอก็พูดเสริม โดยไม่แน่ใจในคำอธิบายของเธอเองว่า “อารมณ์นั่นเว้นแต่ว่าเขาเหมือนจะเป็นวัยหมดประจำเดือนสินะ?”ริมฝีปากของเกรย์สันกระตุกเมื่อเขานึกตามที่เธอพูด “ถ้าอย่างนั้นท่านประธาน กำลังอยู่ในช่วงเวลาสำคัญ นายหญิง! วัยหมดประจำเดือนกำลังจะหมดไป”เมื่ออ่านสีหน้างุนงงของนายหญิง เกรย์สันถามอย่างระมัดระวัง “ท่านประธานจำคุณได้หรือ
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 589
หลังจากจัดการเอกสารรับรองขอออกจากโรงพยาบาลแล้ว เกรย์สันพบว่าตัวเองทำอะไรต่อไม่ถูกเลยร่างกายของท่านประธานเพิ่งจะทรงตัวและหมอได้พูดถึงความเป็นไปกับสถานะที่อาจดูไม่แน่ใจนักว่าจะเกิดอะไรขึ้นหากท่านประธานมีอาการทรุดลงอีกหลังจากกลับไปที่ อสังหาริมทรัพย์ทัวร์มาลีน? แล้วเขาจะทำยังไง?เกรย์สันไปเจรจาแผนการที่ยากจะทำให้เสียหายได้กับเจ้าหน้าที่ฝ่ายบริหารโรงพยาบาล ซึ่งในที่สุด พวกเขาก็ตัดสินใจว่าจะให้หมอเฉพาะทางคนสำคัญที่เกี่ยวข้องไปดูแลที่ อสังหาริมทรัพย์ทัวร์มาลีนในท้ายที่สุดคนกว่า 20 คนยืนรอที่ประตูห้องพักฟื้นของโรงพยาบาล ตั้งแต่วิศวกรทางการแพทย์ แพทย์ไปจนถึงเจ้าหน้าที่ดูแลขณะที่เกรย์สันหันไปถามความเห็นของท่านประธาน เขาก็พบว่าคน ๆ นั้นกำลังจ้องมองมาที่เขาเหมือนหมีแพนด้า “ผมอาจจะย้ายโรงพยาบาลครบวงจรไปที่อสังหาริมทรัพย์ ทัวร์มาลีน”เกรย์สันน่าจะรู้ว่าท่านประธานไม่มีวันเห็นด้วยกับเรื่องนี้ถึงอย่างนั้น เกรย์สันปฏิเสธที่จะถอยกลับ เมื่อเขาได้ดึงความมุ่งมั่นยืนหยัดอย่างทหารออกมา เขาเริ่มเกลี้ยกล่อมท่านประธานด้วยทุกสิ่งที่เขามี “ผมเข้าใจว่าคุณไม่ชอบการถูกกั้นรอบ ๆ สำหรับตัวคุณเอง ท่านประธานคร
Latest chapter
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1292
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1291
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1290
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1289
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1288
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1287
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1286
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1285
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1284
