แชร์

บทที่ 387

เจย์อุ้มโรสกลับไปที่หอท่าเรือหอมหวนซึ่งหมอประจำตระกูลมาพร้อมกับยาของเขาอย่างรวดเร็ว

หลังจากตรวจสุขภาพอย่างรวดเร็ว เขาสรุปว่า “นายหญิงโรสมีอาการที่เรียกว่าโรคโลหิตจางจากภาวะขาดสารอาหาร”

เจย์ขมวดคิ้วขณะจ้องไปที่รายงานการตรวจสุขภาพที่เต็มไปด้วยลูกศร

หลังจากหมอออกไป เจย์ก็นั่งเหมือนความคิดว่างเปล่าล่องลอยอยู่ข้างเตียง

หัวใจของเขากำแน่นเมื่อดวงตาของเขาสอดส่องไปที่แก้มบุ๋มของโรส

เธอใช้ชีวิตแบบไหนมาตลอดเจ็ดปีที่ผ่านมา?

ภายใต้การดูแลของเธอ ลูก ๆ ของพวกเขาเติบโตขึ้นอย่างมีสุขภาพดีในขณะที่ตัวเธอเองก็ใช้ชีวิตยุ่งเหยิงสินะ

บางทีอาจถึงเวลาที่เขาต้องใช้มาตรการพิเศษ

หลังจากที่เธอตื่นขึ้นมาแล้ว โรสก็ได้พบกับสายตาของเจย์ที่จ้องมองกลับมาที่ตัวเธอเองอย่างหดหู่

เมื่อชินกับการแสดงออกที่สง่างามของเขาแบบนั้นมาตลอด โรสไม่สามารถขจัดความรู้สึกที่รบกวนอยู่เหมือนมีบางอย่างผิดปกติออกไปได้

ความกลัวจากเห็นสีหน้าเขา เธอจึงคว้ามือของเจย์ด้วยความกลัว “ท่านอาเรส ฉันจะตายเหรอ?”

ความขบขันสว่างวาบในดวงตาของเขา

“แล้วเธอมีคำพูดสุดท้ายจะบอกไหม?” เขาถามอย่างใจเย็น

“หลังจาก…ฉันตาย แล้วนาย…ยังคงเป็นพ่อม่ายได้ไหม?” ด
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

บทที่เกี่ยวข้อง

บทล่าสุด

DMCA.com Protection Status