Se connecterShare
บทที่ 391
Related chapter
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 392
“ย้ายก้นของเธอมานี่” เจย์ตำหนิด้วยน้ำเสียงสั่งการขณะที่เขามองดูเธอยืนอยู่ข้าง ๆ ฌอนโรสตัวสั่นและเดินไปยืนตรงหน้าเขาอย่างเชื่อฟังโดยไม่มีทางเลือกอื่น ปีศาจตนนี้ถืออนาคตของบริษัท เซเวียร์ ไว้ในมือของเขาท่านปู่ถามอย่างหวาดกลัว “โรส ในผู้ชายสองคนนี้เธอรักคนไหนกันแน่?”โรสเหลือบมองเจย์อย่างหวาดกลัว จากนั้นหันไปมองฌอนอย่างสิ้นหวังการเลือกคนใดคนหนึ่งในนั้นหมายความว่าเธอจะทำให้อีกฝ่ายขุ่นเคืองอย่างไม่ต้องสงสัยเธอไม่สามารถทำให้เจย์ขุ่นเคืองได้ แต่เธอก็ไม่ต้องการทำให้ฌอนขุ่นเคืองเช่นกัน“ท่านปู่อาเรสคะ ฉันเกรงว่าฉันไม่มีสิทธิ์เลือก” โรสตอบ“ไม่เป็นไรหรอก บอกฉันมาเถอะว่าเธอรักใคร ฉันจะปกป้องการตัดสินใจของเธอตรงนี้” ท่านปู่พูดออกมาอย่างมั่นใจ“เธอควรคิดให้ดีกว่านี้ก่อนที่จะตอบนะ โรส” เจย์กระซิบ เขากำลังจะเตือนเธอเกี่ยวกับสัญญาที่ให้ไว้เกี่ยวกับบทภาพยนตร์เรื่อง นภาเดือนหงาย!ด้วยคติประจำใจที่ว่า 'ไปตามกระแส' มาโดยตลอด โรสจึงตัดสินใจเลือกเจย์ทันทีหลังจากที่เขาถูกคุกคามอย่างโจ่งแจ้ง“ฉันรักท่านอาเรส!” เธอขบกรามแน่นแทนที่จะแสดงอารมณ์ที่ปะทุขึ้น ฌอนกลับยิ้มเบา ๆ“ยินดีด้วย” ฌอนยื่นมื
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 393
รอยยิ้มของฌอนจางลงราวกับทรายในนาฬิกาทราย ยิ่งเขาพยายามหวนคิดถึงแต่ตัวเองมากเท่าไหร่ ความบ้าคลั่งของเขาก็แสดงให้เห็นชัดเจนมากขึ้นเป็นอีกครั้งที่ เขาประสบกับความหวาดกลัว นั่นคือ เจย์ อาเรส“เป้าหมายสูงสุดของนายคือทำให้ฉันเกลียดนายเพื่อที่ให้ฉันจะทำลายบริษัท เบล แทนนาย นั่นคือเหตุผลที่นายใช้ โรส ลอยล์ จริงไหม?”เมื่อเจย์ถอดสีหน้าออกมาอย่างไร้ความปรานี ทุกอย่างที่เหลืออยู่ของ ฌอน เบล คือตัวตนที่เปราะบางของเขาหน้าตาที่หล่อเหลาของเขาซีดเซียวและเหมือนถูกสูบเลือดออกมา! ร่างกายของเขาเริ่มสั่นสะท้านแม้ว่าเขาจะรีบเงยหน้าขึ้นด้วยความสับสนและพูดอย่างสงสัยว่า “ผมไม่รู้ว่าคุณหมายถึงอะไร ท่านอาเรส”เขาไม่ยอมเชื่อว่าเจย์จะรู้ถึงเจตนาร้ายของเขาไม่มีทางที่เจย์จะค้นพบความตั้งใจที่แท้จริงของเขาที่มีต่อบริษัท เบล ได้อย่างรวดเร็ว มันไม่ควรเป็นแบบนี้เมื่อเขาซุ่มแอบสิ่งที่หลอกลวงนี้มาหลายปีแล้วและถูกจับได้กับเจย์เพียงแค่ไม่นานนี้“งั้นเรามาจัดการกันเถอะ!” เจย์หลับตาลง เมื่อเขาเปิดตาขึ้นอีกครั้ง ดวงตาคู่ทั้งคู่ก็ลุกเป็นไฟด้วยความปรารถนาที่จะควบคุมกับความแข็งแกร่งของเขาฌอนแย้ง “คุณมีจุดประสงค์อะไร?
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 394
เธอถูกบริษัท เบล ไล่ออก?นั่นหมายความว่าเธอไม่มีทางที่จะล้างแค้นให้บริษัท เซเวียร์ หรือกำจัดกำแพงหินของเบลได้อีกต่อไปเจย์เยาะเย้ยพร้อมกับกอดอกจ้องมองไปที่หญิงสาวที่หดหู่ใจ “อะไรกัน? คิดถึงเขาแล้วเหรอ?”โรสจ้องมองไปที่เจย์ “นายบังคับให้เขาไล่ฉันออก ใช่ไหม?”“ฉันไม่ได้คิดถึง” เจย์ตอบตามความเป็นจริงสิ่งที่เขาทำคือให้ฌอนอยู่ห่างจากโรส เขาไม่เคยพูดอะไรเกี่ยวกับการเลิกจ้างเลยโรสกำหมัดแน่น ชายคนนี้ไม่เพียงแต่ซับซ้อนและเข้าใจยากแล้ว แต่เขายังเป็นคนสองหน้าและแสดงบทบาทบ้า ๆ นี้ได้สมบูรณ์แบบอีกด้วยเจย์วางมือล้วงลงในกระเป๋ากางเกางอย่างนิ่ง ๆ“ถ้าเธอต้องการหุ้นส่วนเพื่อปฏิวัติล่ะก็ ฉันล่ะเป็นไปได้ไหม? ฌอน เบล ไขว้เขวง่ายเกินไป”“นายไม่สามารถเป็นได้” โรสพูดอย่างขุ่นเคือง“อย่างน้อยฉันก็ภักดีต่อเธอนะ”โรสกลอกตา “พูดราวกับว่าฉันคงโง่พอที่จะเชื่อคำพูดไร้สาระของนายงั้นแหละ”เจย์พูดไม่ออก “ ... ”เขาเป็นคนที่ซื่อสัตย์ที่สุดเท่าที่พวกผู้ชายจะมีได้!“ไปกันเถอะ!” เจย์พูดโรสไม่ยอมขยับเจย์จ้องมองไปที่ผู้หญิงตัวน้อยที่โกรธเกรี้ยวอย่างสิ้นหวัง “การที่ยังนั่งอยู่ตรงนี้ไม่ใช่ว่าเธอจะอารมณ์เส
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 395
ภายใต้การจ้องมองอย่างเฉียบขาดของเจย์ เสียงของเซย์นก็เบาลงในขณะนั้น “แล้วคุณพิสูจน์ให้เราเห็นด้วยไหมล่ะ? ว่าคุณรักโรส จริงหรือเปล่า?”ทั้งโจเซฟินและโรสต่างกล่าวชื่นชมเซย์นในเรื่องความเฉลียวฉลาดเมื่อมองไปที่โรส เจย์ถามว่า “เธอคิดยังไง?”โรสเข้าข้างเซย์น เธอจึงพูดว่า “คนที่เป็นแบบอย่างเท่านั้นที่จะสามารถโน้มน้าวผู้อื่นได้”“แล้วเธอต้องการอะไร?”“ฉันไม่เชื่อว่าท่านอาเรสสามารถให้สิ่งที่ฉันต้องการได้หรอก” โรสพึมพำเบา ๆ“หากเป็นสิ่งที่เธอต้องการ สิ่งนั้นจะเป็นของเธอตราบเท่าที่ฉันสามารถให้ได้”โรสตื่นตระหนก ผู้ชายคนนี้ต้องมีอะไรกระทบอย่างแรงทางจิตใจแน่ ๆ?หลังจากหยุดคิด เธอตอบว่า “ฉันอยากได้รถหรู แล้วก็หุ้นของบริษัท—”ในแง่ที่อยากก่อกวน โรสระบุถึงผลประโยชน์ที่ร่ำรวยเพื่อเป็นการแกล้งเล่นตลกขณะที่เธอจ้องมองไปที่เจย์ รอให้เขาเปลี่ยนใจกับคำพูดของเขา“ไม่มีปัญหา!”เธอตะลึง งั้นลองเพิ่มเงินเดิมพันจากการเล่นตลกของเธอ เธอพูดต่อไปว่า “ฉันต้องการสถานะของนายหญิงอาเรสด้วย”“ไม่มีปัญหา!”โรสขบกรามแน่น “ถ้าอย่างนั้น…นายช่วยเขียนเป็นคำและลงนามในกระดาษเพื่อปิดผนึกข้อตกลงด้วยได้ไหม?”เจย์ยิ้มอย่
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 396
เมื่อสติกลับคืนสู่ความเป็นจริง โรสจึงเดินกลับไปหาเจย์อย่างเชื่องช้าโจเซฟินจ้องไปที่โรสอย่างสงสัย ความแตกต่างในพฤติกรรมของเธอทำให้โจเซฟินรู้สึกค่อนข้าง… ไม่สบายใจ“พี่สะใภ้ เธอคงไม่มีความรู้สึกต่อเซย์น ใช่ไหม?”“ฮะ?” โรสตกใจมากเซย์นก็พูดขึ้นมา “นั่นน่ะสิ เธอต้องการอะไร ‘ฮะ’? ด้วยวิธีที่คุณจ้องมองผมด้วยเสน่ห์ แฟนของผมจะเข้าใจผิดเอาได้นะ”โจเซฟินมองเจย์อย่างกังวล เธอกลัวว่าพี่ชายของเธอ ซึ่งเป็นตัวประหลาดในการควบคุมอารมณ์ เขาจะเข้าใจผิดโรสและทำให้รู้สึกโกรธเธอถึงกระนั้นเจย์ก็ก้าวเดินนั่งอย่างสง่างามราวกับว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น ไม่มีกำแพงที่ไม่แยแสใด ๆ เกิดขึ้นเมื่อเขาจ้องไปที่โรสนี่ไม่ใช่บุคลิกของเจย์เลย“ฉันไม่ได้จ้องนายด้วยเสน่ห์” โรสเถียงเสียงแข็ง “แล้วนายก็ไม่ใช่ธนบัตร 100 ดอลล่าร์เหมือนกัน ไม่ใช่ทุกคนที่จะต้องรักนาย!”เซย์นสำลัก เขาไม่ต้องการอะไรมากไปกว่าการโยนผู้หญิงคนนี้ลงทะเลเพื่อให้ฉลามกินเจย์อดไม่ได้ที่จะหัวเราะเบา ๆเมื่อกำลังเดินดูเมนู พนักงานก็เข้ามาถามด้วยความเคารพว่า “คุณผู้ชายและคุณผู้หญิง มีอะไรอยากสั่งไหมคะ?”“ขอเป็นอาหารทะเลแล้วกัน” จากนั้นโจเซฟินมองไปที่เ
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 397
เซย์นยอมปล่อยเนื้อกระต่ายชิ้นนั้น ยกให้เจย์วางลงบนจานของโรสไปก่อนโรสพูดไม่ออก… เนื้อกระต่ายนี้แพงที่สุดที่เธอเคยได้กินมาโรสชอบเนื้อกระต่ายด้วย!ความอยากรู้อยากเห็นของเซย์นที่มีต่อโรสเพิ่มขึ้นทุกครั้งที่เขาพบว่าทั้งโรสและแองเจลีนมีความสนใจอะไรเหมือน ๆ กันเมื่อรอจนได้โอกาสที่โรสออกไปเข้าห้องน้ำ เซย์นก็ขอตัวไปห้องน้ำเช่นกันและยืนปิดกั้นเส้นทางของโรสเมื่อเธอไปได้ครึ่งทาง“โรส ฉันอยากคุยกับเธอหน่อย” เซย์นยืนเอนพิงกำแพงด้วยสีหน้าห่างเหินเมื่อเห็นพฤติกรรมที่ดูดื้อรั้นของเซย์นแล้ว โรสก็ตำหนิว่า “ยืนให้มันตรง ๆ หน่อย ไม่งั้นครอบครัวอาเรสจะคิดว่าลูกเขยในอนาคตของพวกเขาเป็นผู้ชายที่เหลาะแหละและไม่น่าเชื่อถือ”“ฉันเป็นใครสำหรับเธอ? เธอเป็นใครถึงมาควบคุมสิ่งที่ฉันทำ?” เซย์นถามด้วยความโกรธเมื่อเขาถาม เธอก็เงียบสายตาที่อยากรู้อยากเห็นของเขาจับจ้องไปที่โรส “โรสทำตัวเป็นแองเจลีน คุณมีเจตนาอย่างไรในการเข้าหาพ่อของผม?”โรสพูดไม่ออก “ ... ”“เธอทำอย่างกับว่าเธอมีความสนใจทุกอย่างเหมือนกับน้องสาวของฉันและยั่วยวนท่านอาเรส แล้วท่านอาเรสรู้หรือไม่? กับตัวตนที่ซับซ้อนและแผนการของเธอ?”โรสยังคงพ
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 398
วันนี้โรสอาจจะกระอักเลือดแน่ ๆจากนั้นเธอหันหลบศีรษะไป ในที่สุดเธอก็ดึงริมฝีปากออกจากแก้มของเซย์น เธออ้าปากจะพูด “เซย์น เซเวียร์ ผมของฉันติดกับกระดุมของนาย”เซย์นถือโอกาสผลักโรสให้ตกที่นั่งลำบากมากขึ้น “ผมของเธอจะไม่ติดที่กระดุมของฉันตั้งแต่แรก ถ้าเธอไม่ได้ขยับตัวมาที่ฉัน จริงไหมล่ะ?”“บ้าชมัด แก้ผมยุ่งของฉันออกซะ!” โรสรู้สึกสลดใจเจย์ช่วยดึงผมของโรสออกอย่างระมัดระวังจากกระดุมของเซย์น การกระทำนั้นอ่อนโยนอย่างน่าประหลาดใจดูอิสระอีกครั้ง โรสหายใจเข้าลึก ๆโจเซฟินเดินไปด้วยแววตาผิดหวังในขณะที่เธอจ้องไปที่โรส “เธอมายั่วยัวน้องเขยของเธอได้อย่างไรกัน?”“ฉันไม่ได้ทำ โจเซฟิน เธอต้องเชื่อฉัน มันเป็นอุบัติเหตุทั้งหมด” เธอโต้แย้งออกมา คำพูดของเธอดูเปราะบางและอ่อนแอที่จะเชื่อโจเซฟินพูดว่า “ไม่ว่าฉันจะเชื่อเธอหรือไม่มันไม่ใช่ประเด็นแล้วล่ะตอนนี้ สิ่งที่สำคัญคือพี่ชายของฉันเชื่อเธอหรือไม่”เซย์นจ้องไปที่โรสด้วยสายตามีความสุขเมื่อเห็นคนอื่นผิดพลาด!สายตาของเขาอ่านได้ชัดว่า “คุณต้องพยายามให้มากขึ้นถ้าคุณอยากจะสู้กับผม”โรสจ้องไปที่เขา เมื่อเห็นพฤติกรรมโง่ ๆ ของชายคนนี้ เธออยากจะร้องไห้ใ
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 399
การทำให้โจเซฟีนขุ่นเคืองเป็นเรื่องเล็กน้อยในทางตรงกันข้ามกับการทำให้ผู้คาดการณ์ตรงหน้าขุ่นเคือง หลังจากยอมรับว่าเป็นอาชญากรรมที่จะจบลงอย่างง่ายดายด้วยการทำลายล้างของตัวเธอเอง“ท่านอาเรส!” โรสตะโกนเรียกอย่างกังวลพร้อมกับก้มหัวลงเธอครุ่นคิดถึงวิธีที่เขาจะลงโทษผู้หญิงที่ ‘ไม่ซื่อสัตย์’ เขาจะทำให้เธอจมน้ำตายไหม? โยนเธอให้ฉลามกิน หรืออาจจะลอบยิงเธอ?ราวกับมองผ่านความกลัวของผู้หญิงคนนั้น เจย์เอื้อมมือมาขยุ้มผมของเธอ กระนั้น โรสหลบเลี่ยงเขาด้วยการกระโดดถอยหลังไปหนึ่งเมตรราวกับว่าเธอได้พบกับศัตรูขนาดใหญ่ตรงหน้ามือของเจย์หยุดกลางอากาศในขณะที่การแสดงออกของเขาแสดงให้เห็นถึงความไม่พอใจของเขา“มานี่สิ!” น้ำเสียงของเขายังค่อนข้างอ่อนโยน“ฉันขอโทษ ท่านอาเรส” โรสกระซิบ“เรื่องอะไร?”“ฉันไม่ควรยั่วยวนผู้ชายคนอื่นต่อหน้านายและทำให้นายอับอายเลย” เสียงของเธอแผ่วเบา“ฉันไม่ได้โกรธเธอเลย”ด้วยดวงตาที่เบิกกว้าง โรสสงสัยว่าเธอได้ยินเขาผิดหรือเปล่าจากนั้นเธอก็เข้าใจอย่างรวดเร็ว ทำไมเขาถึงหึงถ้าเขาไม่รักเธอเลย?“โอเคนะ”“ไปกันเถอะ!” เจย์ก้าวขายาวไปข้างหน้าเมื่อเดินตามหลังเขา โรสก็เต็มไปด้วยควา
Latest chapter
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1292
คุณท่านยอร์กหัวเราะดังลั่น “เจ้าหนูอย่าได้เอาเรื่องวันนี้ไปพูดกับใครเชียวล่ะ”“ทำไมถึงได้โหดร้ายขนาดนี้ คุณท่านยอร์ก…”คุณท่านยอร์กเอามือไขว้หลังและเดินอย่างสบาย ๆ ไปยังห้องสมุดในห้องสมุดตรงส่วน 48 นั้นดูเละเทะมาก บรรณารักษ์พยายามเก็บกวาดมานานมากและตอนนี้ก็กำลังหอบเพราะความเหนื่อยคุณท่านยอร์กพูดด้วยสีหน้าอึมครึมว่า “แค่มาขโมยหนังสือต้องทำให้ที่นี่เละเทะขนาดนี้เลยเหรอ? ดูสิว่าหมอนั่นทำให้ลูกศิษย์ของฉันต้องเหนื่อยแค่ไหน…”หลังจากแสร้งทำท่าเป็นห่วงเป็นใยเสร็จแล้ว คุณท่านยอร์กก็ถาม “มีอะไรหายไปบ้าง?”บรรณารักษ์ตอบอย่างสงบเสงี่ยม “สมุดบันทึกรายชื่อผู้อาศัยหายไปครับคุณท่าน”สีหน้าคุณท่านยอร์กเคร่งเครียดทันที “ดูเหมือนว่าเขาจะมาที่นี่เพราะองค์กรโลกาวินาศ”จากนั้นเขาก็เดินจากไปด้วยสีหน้าเคร่งเครียดขณะเดียวกันเจย์ก็ตามมาอยู่กับเซย์นขณะที่เขากำลังขุดเม็ดต้นชุมเห็ดและรวบรวมดอกสายน้ำผึ้งก่อนที่จะมุ่งหน้ากลับทันทีที่พวกเขามาถึงสวนสายลมสดชื่น เจย์กับเซย์นก็โดนพวกคอร์เวตต์ของป้อม 48 ล้อมไว้“โคลเป็นคนสั่งเหรอ?” เจย์ถามนิ่ง ๆคาร์สันเดินออกมาจากกลุ่มคอร์เวตต์โดยที่มีมือหนึ่งกุมท้องไว้
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1291
คาร์สันกลืนน้ำลาย เขารู้สึกเหมือนกำลังอยู่ในถ้ำสิงโต เขาตอบไปด้วยเสียงสั่นเทา “พูดตามตรงนะครับคุณเซเวียร์ เรื่องโชคร้ายและการล่มสลายของตระกูลอาเรสเมื่อสามปีก่อน คุณเองก็อยู่ในรายชื่อที่ต้องโดนจัดการด้วยเพราะว่าคุณเป็นลูกสะใภ้ของพวกเขา แต่ว่านายน้อยนั้นหลงรักคุณหัวปักหัวปำจนเขายอมสละนิ้วก้อยของตัวเองเพื่อช่วยคุณไว้”“ส่วนลูก ๆ ของคุณนั้น นายน้อยก็ตั้งใจว่าจะหักนิ้วตัวเองสามนิ้วเพื่อช่วยพวกเขาไว้ แต่ต้องขอบคุณที่คุณบอกความจริงมาในตอนท้าย เพราะว่าในตัวของนายน้อยและคุณหนูพวกนั้นมีสายเลือดของยอร์กไหลเวียนอยู่ ทำให้พวกเขาได้รับการถอดชื่อออกจากรายการสังหาร”“ตอนที่นายน้อยจากมา เขาไม่ได้พาใครกลับมากับเขาด้วย”แองเจลีนสั่นสะท้านเมื่อได้ยินเรื่องที่เขาบอก“ถ้าเป็นแบบนั้น มีคนชื่อปีศาจอยู่ในป้อมตระกูลยอร์กไหม?” แองเจลีนถามอีกครั้งคาร์สันพึมพำ “ปีศาจ” เขาส่ายหน้าอย่างแรง “ไม่มีคนแบบนั้นในป้อมตระกูลยอร์กนะครับ คุณเซเวียร์”มือแองเจลีนที่ซุกอยู่ใต้แขนเสื้อสั่นเทา “ฉันเชื่อนายได้ใช่ไหมคาร์สัน?”คาร์สันสาบาน “ผมไม่มีความกล้าพอที่จะโกหกคุณหรอกครับคุณเซเวียร์ ใครจะรู้ว่าสักวันคุณอาจจะกลายเป็นนาย
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1290
หากมีใครต้องการหาหนังสือสักเล่มแบบเฉพาะเจาะจงในนี้ก็คงไม่ต่างอะไรกับงมเข็มในมหาสมุทร โชคดีที่เจย์มีแผนที่ในหัวคอยนำทาง เขารู้ว่าสมุดบันทึกรายชื่อประชากรอยู่ในชั้นหนังสือส่วนของป้อม 48ตอนนั้นมีคนเหมือนตุ๊กแกตัวใหญ่เกาะอยู่ที่ชั้นหนังสือตู้ที่ 48 ขาของเขาเลือดไหลไม่หยุด เขาหยิบชุดปฐมพยาบาลที่พกติดตัวออกมาจากนั้นก็ทายาและพันผ้าพันแผลเพื่อหยุดเลือดเจย์เดินผ่านยามห้องสมุดและแอบเข้ามาด้านในเมื่อเข้ามาถึงตู้หนังสือส่วนของป้อม 48 เจย์ก็เริ่มมองหาสมุดบันทึกรายชื่อประชากรบนชั้นหนังสือ ทันใดนั้นก็มีร่องรอยสีแดงเลือดบนหน้าหนังสือที่สะดุดตาเจย์ เขาแตะรอยสีแดงบนหน้าหนังสือนั้นด้วยนิ้วมือและรู้สึกได้ถึงความชื้น เจย์ตื่นตัวระวังภัยทันใดนักฆ่าที่บาดเจ็บต้องซ่อนอยู่ข้างบนแน่เขาคาดเดาเช่นนั้นทันใดนั้นเจย์ก็มีความคิดดี ๆ แวบเข้ามาในหัว เขารวบรวมกำลังและฟาดมือใส่ชั้นหนังสือทันทีทันใด รังสีสังหารอย่างรุนแรงก็พุ่งตรงเข้ามาใส่เขาเจย์หมุนตัวด้วยความเร็วแสงและหลบพ้นคมมีดของนักฆ่าไปได้เจย์มองนักฆ่าที่ใส่ชุดพรางตัวสีดำพร้อมดึงหมวดฮู้ดขึ้นคลุมศีรษะ ทั้งปาก จมูก และตาต่างก็ปกปิดไว้มิดชิด ความคิดที่ว
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1289
จู่ ๆ เซย์นก็ยกมือกุมหน้าผากและบอกว่า “ผมมึนหัว”จากนั้นเขาก็ทรุดลงตรงหน้าเจย์ดังตึงเจย์แหย่ว่า “ชาดีจริง ๆ ตาเฒ่า มันทำคนสลบได้เร็วมากจนผมแปลกใจเลย”ชายชรามองเจย์อย่างพิจารณา ชายหนุ่มคนนี้รู้ว่ามีบางอย่างผิดปกติกับน้ำชาแต่ว่ายังคงคุยกับตาเฒ่าต่อเหมือนว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้นนี่เป็นครั้งแรกที่เขาได้เจอที่คนกล้าเยาะเย้ยเขาอย่างไม่ร้อนรนในอาณาเขตของตระกูลยอร์กเช่นนี้ชายชราชื่นชมความใจเด็ดและกล้าหาญของเจย์“บุคลิกท่าทางของแกถูกใจฉันมากเจ้าหนุ่ม ฉันชื่นชม แกชื่ออะไร?”เจย์ยิ้มออกมาเล็กน้อย “เบ็น”ชายชราถามอย่างงงงวย “ไม่มีนามสกุลเหรอ?”เจย์พยักหน้าและตอบอย่างไม่แยแส “มี”เขาพูดต่อ “ผมนามสกุลยอร์ก”ชายชรามองเจย์อย่างไม่พอใจ “หากว่าแกอยากจะหลอกฉัน อย่างน้อยก็ต้องทำให้มันถูกหน่อย”เจย์เทน้ำชาเย็นชืดทั้งหมดในกาออก จากนั้นก็เติมเองจากนั้นเขาก็ทำท่าเอาอกเอาใจชายชรา “ชาที่ผมชงนี้สดชื่นกว่าของคุณ อยากจะลองชิมสักถ้วยไหม?”ชายชราคว้าใบชามาเต็มกำ ก่อนหยิบส่วนหนึ่งใส่ในกาน้ำชาและบอกว่า “นี่ไง สมบูรณ์แบบแล้ว”เจย์ยกถ้วยชาขึ้นมา “โชคชะตานำพาเรามาพบกันตาเฒ่า ขอชนแก้วให้กับโชคชะตาอันน่าทึ่ง
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1288
เพื่อให้แน่ใจว่าโคลจะไม่เข้ามาขวางทาง แองเจลีนก็บอกกับคาร์สันอีกครั้ง “เข้ามาสิคาร์สัน เข้ามาคุยกันหน่อย”คาร์สันมองเจย์และเซย์นที่ตอนนี้เดินจากไปไกล หลังจากใจลอยไปชั่วครู่ เขาก็เดินตามแองเจลีนเข้าไปในบ้าน“โจเซฟิน ช่วยเอาชามาให้คาร์สันหน่อย”โจเซฟินใช้เวลาพักหนึ่งในการรินชาและส่งถ้วยให้คาร์สัน คาร์สันวางถ้วยชาลงบนโต๊ะและบอกว่า “คุณเก่งเรื่องหันเหความสนใจใช่ไหมครับ คุณเซเวียร์?”แองเจลีนไม่ได้รู้สึกร้อนรนอะไรแม้ว่าคาร์สันจะมองแผนเธอออก เธอบอกว่า “ฉันก็แค่อยากจะคุยกับเพื่อนเก่าเท่านั้นคาร์สัน นายวัดหัวใจของคนที่ยอดเยี่ยมด้วยหัวใจแสนทรามได้ยังไงกัน? ฉันเองก็คงไม่ได้คาดหวังกับคนกระจอกอย่างนายไว้สูงหรอก”คาร์สันทำปากง้ำ เขาคงลืมไหว้ขอความโชคดีก่อนออกจากบ้านมาเมื่อเช้าแน่ เพราะพอตื่นขึ้นมา เขาก็เจอแต่เรื่องแย่ ๆ และคำพูดทิ่มแทงของทั้งเบ็นและแองเจลีน“คุณเซเวียร์ ให้ผมบอกความจริงก็คือว่าในป่านั้นมีสัตว์ป่ามากมาย หากว่าไม่มีคนของผมนำทางไป บอดี้การ์ดของคุณก็อาจจะหาทางออกจากป่าไม่ได้เมื่อเข้าไปแล้ว”ในใจของแองเจลีนนั้นตื่นตระหนกไปวูบหนึ่ง แต่เมื่อเธอจำได้ว่าเจย์บี้มีแผนที่ของโคลอี้เป็นตั
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1287
เจ้าชั่วโคลนั่นส่งคนมาคอยเฝ้าที่นี่ไว้โดยทำทีว่ามาคอยเฝ้ายามที่สวนสายลมสดชื่นเจย์เริ่มคิดหาหนทางจะหนีออกไปจากสวนสายลมสดชื่นเพื่อที่ว่าเขาจะได้ไปหาทะเบียนรายชื่อของผู้อาศัยในป้อมยอร์กแองเจลีนเรียกเขาเบา ๆ “เบ็น” เสียงเธอนั้นอ่อนโยนและแฝงความรักใคร่เจย์หันหลังมาและเดินเข้าไปหา“แองเจลีน”แองเจลีนจับสังเกตทิศทางจากเสียงและเดินเข้าไปหาเขาเจย์รีบเร่งฝีเท้าและคว้ามือเธอไว้พร้อมกระซิบว่า “จากที่ฉันเห็นตอนนี้ นายท่านยอร์กคงสงสัยว่าเรามีส่วนเกี่ยวข้องกับนักฆ่าเมื่อคืนนี้ เขาส่งคนมาคอยเฝ้าล้อมสวนสายลมสดชื่นไว้แล้วเช้านี้”แองเจลีนวิเคราะห์สถานการณ์และบอกว่า “นายท่านยอร์กนั้นรับผิดชอบส่วนหน้าของป้อมตระกูลยอร์กแล้วเขาก็ไม่มีเวลามาเฝ้าป้อม 48 หรอก ดังนั้นโคลยังเป็นคนรับผิดชอบที่นี่ ทำไมเราไม่ล่อเขาไปที่อื่นล่ะ? ฉันจะหาวิธีดึงไว้ให้โคลไม่ว่างมาสนใจตอนที่คุณออกไปทำทีเป็นว่าหาสมุนไพรมาให้ฉัน…”เจย์บีบแก้มแดงปลั่งของแองเจลีนเบา ๆ “เธอนี่มันฉลาดขึ้นทุกวันเลยใช่ไหมเนี่ย?”แม้ในใจเขาจะเห็นว่าเธอเป็นเพียงแกะน้อยไม่รู้เรื่องราวใด ๆ ในโลกนี้แองเจลีนยิ้มออกมาอย่างเจ้าเล่ห์ “คุณสอนฉันมาดีนี่คะ”
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1286
โคลรู้สึกใจคอปั่นป่วนขึ้นมาเมื่อเห็นแววตากระหายเลือดของสเปนเซอร์ “พ่อ แองเจลีนเป็นแค่ผู้หญิงอ่อนแอ พ่อก็เห็นว่าตอนนี้สายตาเธอมองไม่เห็นด้วยซ้ำ”ตอนที่เขาพูดเรื่อง ‘สายตามองไม่เห็น’ โคลก็อารมณ์ท่วมท้นจนสะอึก “มันเป็นความผิดของผมเอง ผมฆ่าสามีของเธอ แล้วเธอก็ร้องไห้จนตาบอด ผมติดค้างเธอมากเหลือเกิน”สเปนเซอร์พูดอย่างโกรธเกรี้ยว “แกมันใจอ่อนไป แกเองก็เห็นว่าบอดี้การ์ดของเธอไม่ใช่คนธรรมดาแน่นอน ดูจากทักษะของผู้ชายที่ชื่อเบ็นนั่น เขาสามารถก่อยิ่งกว่าหายนะให้กับป้อมตระกูลยอร์กแน่”โคลอธิบาย “เธอตาบอด เธอก็ต้องมีคนแบบนั้นไว้คอยปกป้องสิ”สเปนเซอร์บอกว่า “ฉันคิดว่าความรักทำให้แกตาบอดแล้ว ลองคิดดูสิ ผู้ชายชื่อเบ็นนั่นด้วยความสามารถของเขาสามารถไปได้ไกลมากแน่ แต่ทำไมเขาถึงเลือกที่จะอยู่ข้างกายผู้หญิงเหมือนพวกขี้ขลาดไร้ประโยชน์ด้วย?”โคลบอกว่า “ถ้าผมเดาไม่ผิด เบ็นอาจจะเป็นบอดี้การ์ดที่หลานชายคนโตของตระกูลอาเรส เจย์ อาเรส มอบไว้ให้แองเจลีน เจย์นั้นเป็นคนก่อตั้งหน่วยภูติผี หลังจากที่เขาตายพวกสมาชิกหน่วยภูตผีก็สาบานว่าจะภักดีและทุ่มเทให้แองเจลีน”สเปนเซอร์นั้นโมโหมากจนเขาคว้ากาน้ำชาปาใส่โคล “แก ไอ
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1285
พวกคอร์เวตต์หากันทั้งคืนแต่ว่าก็หานักฆ่าไม่เจอ ราวกับว่าเขาระเหยหายตัวไปในอากาศวันต่อมาสเปนเซอร์ก็มาที่ป้อม 48เขาเรียกโคลไปที่ห้องลับและถามด้วยสีหน้าจริงจังว่า “โคล นักฆ่าเมื่อคืนมันผ่านกับดักหลายชั้นที่เราติดตั้งไว้ในเขามุกเข้ามาได้ เห็นได้ชัดว่าเป็นนักสู้ที่ฝึกมาเป็นอย่างดี พอมาคิดเรื่องนี้แล้ว นักฆ่าโผล่มาทันทีหลังจากที่แองเจลีนมา เป็นไปได้ไหมว่าพวกเขาร่วมมือกันประสานจากด้านใน?”โคลยังคงนิ่งเงียบ…สเปนเซอร์ดูงงงวย “แองเจลีนก็เป็นแค่นักธุรกิจหญิงเก่งฉกาจจากเมืองอิมพีเรียล แต่ว่าบอดี้การ์ดของเธอก็เก่งพอที่จะคว้ามีดสั้นของฉันได้ ฉันไม่เข้าใจเลยว่าทำไมเธอถึงต้องมีคนเก่งกาจขนาดนั้นอยู่ข้างกายด้วย?”โคลก็ยังคงนิ่งเงียบ…เมื่อสเปนเซอร์เห็นว่าโคลไม่ยอมพูดอะไรสักคำ ดวงตาเขาก็ยิ่งฉายแววสงสัย “นี่แกกำลังปิดบังอะไรฉันอยู่หรือเปล่าโคล?”มีแววอ่อนล้าในน้ำเสียงของโคล “ผมบอกเรื่องที่ควรบอกไปหมดแล้ว”สเปนเซอร์มองโคลอย่างไม่พอใจ “หมายความว่ายังไงที่ว่าบอกเรื่องที่ควรบอกไปหมดแล้ว? แกอยู่ที่เมืองอิมพีเรียลตั้งครึ่งปี แล้วพอแกกลับมาบ้านแกก็พูดแค่สามเรื่อง แกบอกว่าทำลายตระกูลอาเรสกับอสังหาริมทร
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1284
เด็กหนุ่มซุกตัวอยู่ในอ้อมแขนของเธอร็อบบี้น้อยก็ทำแบบเดียวกันเวลาที่เขาทำอะไรผิดมา เขามักจะกอดเอวเธอแน่นที่สุดเท่าที่ทำได้และทำท่าเป็นเด็กขี้อ้อนเอาแต่ใจ ‘ผมผิดไปแล้วแม่จ๋า อย่าโกรธผมเลยนะ’ เขาจะพูดแบบนี้จากนั้นเธอก็ตัดสินใจอย่างบุ่มบ่ามโดยการฉีกเสื้อเธอออกเผยให้เห็นหน้าอกเปลือยเปล่า เธอยื่นแขนออกมานอกผ้าห่มแล้วเธอก็แสร้งทำเป็นร้องถามเสียงงัวเงีย “เกิดอะไรขึ้นเหรอเบ็น?”พอเจย์ได้ยินเสียงแองเจลีน เขาก็เปิดประตูเข้ามาเมื่อได้เห็นหน้าอกและแขนของเธอยื่นออกมานอกผ้าห่อม เจย์ก็ปิดประตูอย่างรวดเร็วแต่ถึงอย่างนั้นโคลก็ยังแอบเห็นภาพน่าตื่นตาภายในห้องอยู่ดีเจย์จ้องโคลราวกับจะกินเลือดกินเนื้อโคลครุ่นคิดว่าหากแองเจลีนไม่ได้ตาบอด เมื่อกี้เธอจะต้องกรีดร้องออกมาเพราะความอับอายเป็นแน่โคลถามอย่างสงสัย “เกิดอะไรขึ้นกับดวงตาเธอกันแน่?”“เธอร้องไห้มากจนตาบอด” เจย์ตอบห้วน ๆน้ำเสียงเขาแฝงโทสะและความรู้สึกโทษตัวเองโคลอี้งไปเล็กน้อย จากนั้นสีหน้าเขาก็ฉายความรู้สึกผิดจังหวะนั้นพวกคอร์เวตต์ที่ค้นหาบริเวณบ้านก็เดินส่ายหน้าออกมา “เราไม่เจออะไรผิดปกติ”โคลสั่ง “ไปหาที่อื่นต่อ”เมื่อพวกคอร์เ
