LOGINShare
บทที่ 384
Related chapters
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 385
“ร็อบบี้…มาช่วยแม่หน่อย!”ทันใดนั้น ร็อบบี้น้อยก็ยกหมัดขึ้น “ใครเอาเปรียบ คุณแม่ครับ? ผมจะล้างแค้นให้คุณแม่เอง”โรสจ้องไปที่ เจย์ อาเรส ทันทีความโกรธของร็อบบี้น้อยเปลี่ยนเป็นความอิ่มเอมใจในทันที “เป็นพ่อเหรอ?“ถ้าอย่างนั้น คุณแม่จะให้กำเนิดน้องของเราเมื่อไหร่?”โรสพูดไม่ออก “ ... ” เธอสอนให้ร้ายกาจแล้วอกตัญญูแบบนั้นเหรอ?เมื่อวางสาย เจย์จ้องมองโรส “เป็นการส่งสัญญาณให้เด็ก ๆ หรอกเหรอนี่?!”โรสรู้สึกอาย เพราะเธอไม่คาดคิดว่าเจย์จะมองเห็นความพยายามของเธอในการส่งสัญญาณขอความช่วยเหลือจากลูกชายของเธอ“เธอไม่ชอบให้ฉันกระทำกับเธอเหรอ?”โรสพึมพำภายใต้ลมหายใจของเธอ “ฉันไม่ใช่คนกามวิตถารที่ได้รับความสุขเมื่อตัวเองเจ็บปวดสักหน่อย”“แต่ดูเหมือนเธอจะสนุกกับมันนะ…”เมื่อคำพูดของเขาพูดออกมาแบบนั้น แก้มของเธอก็พลันแดงขึ้นทันทีใบหน้าอิ่มเอมใจ เจย์หันหลังเดินออกจากบ้านด้วยความดีใจยอมแล้ว โรสทิ้งตัวนอนหงายอยู่บนเตียง ผู้ชายคนนี้จะบีบบังคับเธอทุกช่วงเวลาในสามวันถัดไปสินะไม่สิ เธอต้องคิดหาทางกำจัดปีศาจตนนี้!…ขณะที่เดินขึ้นบันไดพร้อมอาหารกลางวันในมือ เจย์ก็เดินเข้ามาเห็นภาพที่โรสนั่งอยู่
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 386
ตอนนั้นเองที่โรสเข้าใจแล้วว่าทำไมพวกอันธพาลได้รับการอบรมถึงรับมือได้ยากกว่าพวกไร้มารยาท!…หลังจากรับประทานอาหารกลางวันเสร็จ เจย์แนะนำให้พวกเราไปตีกอล์ฟกัน โรสรีบตอบตกลงด้วยความยินดี เพราะเธอไม่รู้ว่าเขาจะกลับไปใช้วิธีที่ป่าเถื่อนของเขาอีกหรือเปล่าหากเธอปฏิเสธณ สนามกอล์ฟของทัวร์มาลีนค่อนข้างใหญ่กว่าสนามกอล์ฟทั่วไปสองสามเท่า ความเขียวขจีเต็มไปด้วยภูมิทัศน์ขนาดใหญ่เมื่อไปถึง จอห์น อาเรส กำลังเข้าร่วมกิจกรรมกีฬาที่ค่อนข้างไม่เหมาะสมกับหญิงสาวคนหนึ่งในสนามอยู่ขณะนั้น“อย่ามอง” เจย์ยกมือขึ้นบังตาของโรส“ทำไมจะมองไม่ได้ล่ะ?” เธอดึงมือเขาลงทันที“เป็นการกระทำที่ไม่ต้องเสียค่าใช้จ่ายในรูปแบบความละเอียดสูง มันจะเป็นการพลาดโอกาสที่จะไม่ดู”ทั้งสองได้ยินคำบรรยายที่ยอดเยี่ยมของโรสขณะที่พวกเขาเริ่มฉากเผ็ดร้อนอยู่บนทุ่งหญ้า ราวกับว่าพวกเขาเพิ่งดับไฟด้วยน้ำเย็น ทั้งคู่ก็รีบดึงเสื้อผ้าของพวกเขาทันทีจอห์น อาเรส ดูเหมือนว่าเขาถูกบังคับให้สัมผัสส่วนนั้นของเธอ“นายดูไม่ออกเหรอว่าฉันยุ่งอยู่ เจย์ อาเรส? ปล่อยเราอยู่ลำพังก่อน!” จอห์นดูสิ้นหวังสีหน้าของเจย์ไม่แยแส “ก็เธอต้องการเรียนรู้จากคุณสอ
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 387
เจย์อุ้มโรสกลับไปที่หอท่าเรือหอมหวนซึ่งหมอประจำตระกูลมาพร้อมกับยาของเขาอย่างรวดเร็วหลังจากตรวจสุขภาพอย่างรวดเร็ว เขาสรุปว่า “นายหญิงโรสมีอาการที่เรียกว่าโรคโลหิตจางจากภาวะขาดสารอาหาร”เจย์ขมวดคิ้วขณะจ้องไปที่รายงานการตรวจสุขภาพที่เต็มไปด้วยลูกศรหลังจากหมอออกไป เจย์ก็นั่งเหมือนความคิดว่างเปล่าล่องลอยอยู่ข้างเตียงหัวใจของเขากำแน่นเมื่อดวงตาของเขาสอดส่องไปที่แก้มบุ๋มของโรสเธอใช้ชีวิตแบบไหนมาตลอดเจ็ดปีที่ผ่านมา?ภายใต้การดูแลของเธอ ลูก ๆ ของพวกเขาเติบโตขึ้นอย่างมีสุขภาพดีในขณะที่ตัวเธอเองก็ใช้ชีวิตยุ่งเหยิงสินะบางทีอาจถึงเวลาที่เขาต้องใช้มาตรการพิเศษหลังจากที่เธอตื่นขึ้นมาแล้ว โรสก็ได้พบกับสายตาของเจย์ที่จ้องมองกลับมาที่ตัวเธอเองอย่างหดหู่เมื่อชินกับการแสดงออกที่สง่างามของเขาแบบนั้นมาตลอด โรสไม่สามารถขจัดความรู้สึกที่รบกวนอยู่เหมือนมีบางอย่างผิดปกติออกไปได้ความกลัวจากเห็นสีหน้าเขา เธอจึงคว้ามือของเจย์ด้วยความกลัว “ท่านอาเรส ฉันจะตายเหรอ?”ความขบขันสว่างวาบในดวงตาของเขา“แล้วเธอมีคำพูดสุดท้ายจะบอกไหม?” เขาถามอย่างใจเย็น“หลังจาก…ฉันตาย แล้วนาย…ยังคงเป็นพ่อม่ายได้ไหม?” ด
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 388
ไม่สามารถกลั้นน้ำตาไว้ได้ ในที่สุดน้ำตาของโรสก็ไหลลงมาไม่หยุดราวกับฝนที่ไหลผ่านหลังคารั่วภายใต้หมอนที่เปียกปอนเธอยังเชื่อในตัวเขาได้อีกไหม?สายตาของเธอว่างเปล่าราวกับว่ามีช่องว่างเธอเหม่อมองดูกระเบื้องหินอ่อนสีขาวและดูราวจับบันไดไม้มะฮอกกานีที่แกะสลักบริเวณรอบ ๆราวจับบันไดนำไปสู่ชั้นบนที่เงียบสงบ ซึ่งมันมืดมิดผิดปกติ“ผู้หญิงบ้าคนหนึ่งซ่อนตัวอยู่บนเตียงของพ่อ!”จู่ ๆ เสียงอันสั่นเทาของเจนสันก็ดังขึ้นในหัวของโรสความรู้สึกที่นอนไม่หลับ โรสลุกขึ้นมาแต่งตัว จากนั้น เธอก็ย่ำก้าวเดินขึ้นบันไดเจนสันไม่ใช่คนเดียวที่ตื่นตระหนกเกี่ยวกับความลับเบื้องหลังห้องใต้หลังคา เพราะมันทำให้เธอตื่นเต้นเช่นกันผู้หญิงในห้องใต้หลังคาคือใคร?…เนื่องจากหอท่าเรือหอมหวนถูกสร้างขึ้นตามลักษณะของสถาปัตยกรรมซ้อนทับแบบคลาสสิก ห้องของมันจึงถูกสร้างขึ้นอย่างซับซ้อนและมืดสลัวตามธรรมชาติเอื้อมมือไปผลักเปิดประตูข้างราวจับบันได้นั้น โรสเดินเข้าไปในห้องและปิดประตูข้างหลังเธอเธอพบว่าตัวเองอยู่ในห้องนั่งเล่นเล็ก ๆ ที่มีห้องนอน ตกแต่งอย่างเรียบง่าย มีโต๊ะสี่เหลี่ยมพร้อมชุดน้ำชาด้านบนและเก้าอี้แบรนด์ราคาแพ
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 389
โรสพุ่งเข้าหาช่องแคบนั้น ตอนห้องถูกเคลื่อนย้าย เพียงเพื่อให้กำแพงรอบ ๆ ช่องขยับได้ในขณะที่เธอเอื้อมมือไปปิดกั้นช่องให้หยุดหมุนจากนั้น ไฟของห้องก็เปิดขึ้นโรสหันกลับมาเห็นเจย์ด้วยสีหน้าเข้มขรึม มือของเขากำลังกดปุ่มบนผนังโรสจ้องไปที่ลูกบิด จากนั้นหันกลับไปจ้องที่ช่องถูกปิดกั้นเขาปิดช่องทางเข้านั้นหรือเปล่า?“ท่านอาเรส ฉัน… ฉันคิดว่าฉันหลงทาง ฉันอยากไปห้องน้ำ…” โรสพูดช้า ๆ ดวงตาของเธอหลบตาแล้วจ้องมองลงไปที่พื้นขณะที่เธอตัดสินใจโดยจิตใต้สำนึกที่ซ่อนเก็บสิ่งที่เพิ่งเกิดขึ้นจากเขาเจย์เอื้อมมือออกมา ด้วยท่าทางที่ตกตะลึง โรสวางมือของเธอไว้ในมือที่ใหญ่กว่าของเขา“ออกมา เธอออกมาซะ” รอยย่นระหว่างคิ้วของเขาเมื่อรู้ตัวว่าโรสไม่ได้อยู่ข้าง ๆ เขาขณะที่เขาตื่นขึ้นมาในที่สุดก็ผ่อนคลายลงเมื่อเขาพบเธอแล้วการจ้องมองของโรสจับจ้องไปที่ลูกบิดราวกับว่ามันเป็นหลุมดำขนาดมหึมาที่ขู่ว่าจะกลืนกินเธอทั้งหมดความลับเบื้องหลังสถานที่นี้คืออะไร?เจย์ซ่อนบางอย่างจากเธอหรือเปล่า?“ช่างเป็นห้องที่มืดมิด นายจะไม่พูดอะไรหน่อยเหรอ ท่านอาเรส?” โรสกระวนกระวายขณะที่เธอพยายามถามอย่างอยากรู้อยากเห็นเธอแอบมองเจย
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 390
แม้จะไม่เคยใส่ใจกับรูปลักษณ์ของตัวเอง แต่การยกย่องจากผู้หญิงคนนี้ก็ทำให้เขามีอารมณ์เชิงลบโรสบ่นในใจ “นายไม่รู้เหรอ? หญ้าจะเขียวกว่าที่อีกด้านหนึ่งของรั้วเสมอ”เจย์ยิงสายตาด้วยแสงสะท้อนความตายให้เธอ “ผู้ชายแบบไหนที่เธอต้องการกัน?”โรสปิดปากและส่ายหัวเริ่มมีการสัมผัสแขนจากไหล่ของเธอไปที่เอวของเธอ เจย์บีบตัวเธอแน่นเข้ากับตัวเองจนถึงจุดที่โรสรู้สึกราวกับว่าอากาศจากช่องท้องไปยังปอดของเธอถูกบีบออกในชั่วขณะหนึ่ง เธอรู้สึกหายใจไม่ออก“เนื่องจากเธอได้นอนกับฉันอีกครั้งแล้ว โรส เธอได้เซ็นสัญญาว่าจะใช้ชีวิตเพื่อนอนกับฉันอยู่นะ เธอคงรู้ดีว่าฉันเป็นคนบ้าคลั่งแค่ไหน ใช่ไหม? ฉันจะโยนเธอเข้าไปในเตาเผาถ้าเธอมีความคิดแม้แต่น้อยนิดต่อผู้ชายคนอื่น”โรสพยักหน้าและโค้งคำนับด้วยท่าทางเหมือนลูกหมาน้อย “ไม่มีสักวินาทีที่ฉันจะไม่เตือนตัวเองว่าฉันเป็นของนาย ท่านอาเรส”“ดี” จากนั้น เขาก็พูดว่า “ปู่อยากให้ฉันดูแลแขก รอฉันอยู่ที่นี่ ฉันจะกลับมาเร็ว ๆ นี้”ราวกับว่ามีน้ำหนักมากที่แน่นถูกยกออกจากโรสในขณะที่เจย์หันจากไปฌอนเดินไปหาโรสอย่างสง่างาม“ออร์คิด!”“ฌอน แผนของเราจบแล้วตอนนี้” โรสถือโอกาสนี้ เพื่
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 391
หลังจากที่แนนซี่ถูกจับตัวไป เจย์ก็ฉีกแจ็คเก็ตของฌอนออกจากตัวโรสทันทีจากนั้น เขาก็เอาเสื้อคลุมของตัวเองคลุมเธอไว้“อย่าแตะต้องสิ่งของจากผู้ชายคนอื่นอีกต่อไป มันน่ารังเกียจ” เขาเตือนอย่างร้ายกาจในทันใดนั้นเกิดเสียงหัวเราะเบา ๆ ออกจากริมฝีปากของฌอนหลังจากใช้ทุกวิถีทางบนโลกนี้ทั้งหมดเพื่อหยุดเขาและโรสจากการถูกเผยแพร่ความสัมพันธ์ลับของพวกเขา เจย์ไม่เคยคาดคิดเหตุการณ์นี้มาก่อนและด้วยเหตุนี้จึงไม่ได้คิดวีธีป้องกันไม่ให้ แนนซี่ เบล เป็นกุญแจดอกสุดท้ายในการบอกโลกเช่นเดียวกัน ตอนนี้สาธารณชนรับรู้ถึงความสัมพันธ์ของเขาและโรสการแสดงตัวต้องดำเนินต่อไป ฌอนยิ้มให้เจย์อย่างไร้อารมณ์ขัน “ชุดคู่รักที่เข้ากันกับแฟนของผม หมายความว่าไงท่านอาเรส? ความหมายเบื้องหลังสิ่งนี้ที่จะสื่อคืออะไร?”“ก็เธอเป็นภรรยาของผมไง” เจย์ประกาศ ด้วยท่าทีที่เขาจำเป็นต้องพูด“อดีตภรรยาหรอก” ฌอนยิ้มอย่างอ่อนโยน“แต่นั่นยังไงก็ยังเป็นภรรยาของฉันอยู่ดี” เจย์กล่าวพร้อมยืนยันว่าเป็นความจริง…สิ่งที่เข้าใจเกี่ยวกับฌอนและเจย์ต่อสู้กับผู้หญิงต่อหน้าทุกคนทำให้ท่านปู่จมอยู่กับความโกรธ เขาบอกให้คนพาทั้งคู่เข้าไปในห้องโถงด้าน
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 392
“ย้ายก้นของเธอมานี่” เจย์ตำหนิด้วยน้ำเสียงสั่งการขณะที่เขามองดูเธอยืนอยู่ข้าง ๆ ฌอนโรสตัวสั่นและเดินไปยืนตรงหน้าเขาอย่างเชื่อฟังโดยไม่มีทางเลือกอื่น ปีศาจตนนี้ถืออนาคตของบริษัท เซเวียร์ ไว้ในมือของเขาท่านปู่ถามอย่างหวาดกลัว “โรส ในผู้ชายสองคนนี้เธอรักคนไหนกันแน่?”โรสเหลือบมองเจย์อย่างหวาดกลัว จากนั้นหันไปมองฌอนอย่างสิ้นหวังการเลือกคนใดคนหนึ่งในนั้นหมายความว่าเธอจะทำให้อีกฝ่ายขุ่นเคืองอย่างไม่ต้องสงสัยเธอไม่สามารถทำให้เจย์ขุ่นเคืองได้ แต่เธอก็ไม่ต้องการทำให้ฌอนขุ่นเคืองเช่นกัน“ท่านปู่อาเรสคะ ฉันเกรงว่าฉันไม่มีสิทธิ์เลือก” โรสตอบ“ไม่เป็นไรหรอก บอกฉันมาเถอะว่าเธอรักใคร ฉันจะปกป้องการตัดสินใจของเธอตรงนี้” ท่านปู่พูดออกมาอย่างมั่นใจ“เธอควรคิดให้ดีกว่านี้ก่อนที่จะตอบนะ โรส” เจย์กระซิบ เขากำลังจะเตือนเธอเกี่ยวกับสัญญาที่ให้ไว้เกี่ยวกับบทภาพยนตร์เรื่อง นภาเดือนหงาย!ด้วยคติประจำใจที่ว่า 'ไปตามกระแส' มาโดยตลอด โรสจึงตัดสินใจเลือกเจย์ทันทีหลังจากที่เขาถูกคุกคามอย่างโจ่งแจ้ง“ฉันรักท่านอาเรส!” เธอขบกรามแน่นแทนที่จะแสดงอารมณ์ที่ปะทุขึ้น ฌอนกลับยิ้มเบา ๆ“ยินดีด้วย” ฌอนยื่นมื
Latest chapter
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1292
คุณท่านยอร์กหัวเราะดังลั่น “เจ้าหนูอย่าได้เอาเรื่องวันนี้ไปพูดกับใครเชียวล่ะ”“ทำไมถึงได้โหดร้ายขนาดนี้ คุณท่านยอร์ก…”คุณท่านยอร์กเอามือไขว้หลังและเดินอย่างสบาย ๆ ไปยังห้องสมุดในห้องสมุดตรงส่วน 48 นั้นดูเละเทะมาก บรรณารักษ์พยายามเก็บกวาดมานานมากและตอนนี้ก็กำลังหอบเพราะความเหนื่อยคุณท่านยอร์กพูดด้วยสีหน้าอึมครึมว่า “แค่มาขโมยหนังสือต้องทำให้ที่นี่เละเทะขนาดนี้เลยเหรอ? ดูสิว่าหมอนั่นทำให้ลูกศิษย์ของฉันต้องเหนื่อยแค่ไหน…”หลังจากแสร้งทำท่าเป็นห่วงเป็นใยเสร็จแล้ว คุณท่านยอร์กก็ถาม “มีอะไรหายไปบ้าง?”บรรณารักษ์ตอบอย่างสงบเสงี่ยม “สมุดบันทึกรายชื่อผู้อาศัยหายไปครับคุณท่าน”สีหน้าคุณท่านยอร์กเคร่งเครียดทันที “ดูเหมือนว่าเขาจะมาที่นี่เพราะองค์กรโลกาวินาศ”จากนั้นเขาก็เดินจากไปด้วยสีหน้าเคร่งเครียดขณะเดียวกันเจย์ก็ตามมาอยู่กับเซย์นขณะที่เขากำลังขุดเม็ดต้นชุมเห็ดและรวบรวมดอกสายน้ำผึ้งก่อนที่จะมุ่งหน้ากลับทันทีที่พวกเขามาถึงสวนสายลมสดชื่น เจย์กับเซย์นก็โดนพวกคอร์เวตต์ของป้อม 48 ล้อมไว้“โคลเป็นคนสั่งเหรอ?” เจย์ถามนิ่ง ๆคาร์สันเดินออกมาจากกลุ่มคอร์เวตต์โดยที่มีมือหนึ่งกุมท้องไว้
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1291
คาร์สันกลืนน้ำลาย เขารู้สึกเหมือนกำลังอยู่ในถ้ำสิงโต เขาตอบไปด้วยเสียงสั่นเทา “พูดตามตรงนะครับคุณเซเวียร์ เรื่องโชคร้ายและการล่มสลายของตระกูลอาเรสเมื่อสามปีก่อน คุณเองก็อยู่ในรายชื่อที่ต้องโดนจัดการด้วยเพราะว่าคุณเป็นลูกสะใภ้ของพวกเขา แต่ว่านายน้อยนั้นหลงรักคุณหัวปักหัวปำจนเขายอมสละนิ้วก้อยของตัวเองเพื่อช่วยคุณไว้”“ส่วนลูก ๆ ของคุณนั้น นายน้อยก็ตั้งใจว่าจะหักนิ้วตัวเองสามนิ้วเพื่อช่วยพวกเขาไว้ แต่ต้องขอบคุณที่คุณบอกความจริงมาในตอนท้าย เพราะว่าในตัวของนายน้อยและคุณหนูพวกนั้นมีสายเลือดของยอร์กไหลเวียนอยู่ ทำให้พวกเขาได้รับการถอดชื่อออกจากรายการสังหาร”“ตอนที่นายน้อยจากมา เขาไม่ได้พาใครกลับมากับเขาด้วย”แองเจลีนสั่นสะท้านเมื่อได้ยินเรื่องที่เขาบอก“ถ้าเป็นแบบนั้น มีคนชื่อปีศาจอยู่ในป้อมตระกูลยอร์กไหม?” แองเจลีนถามอีกครั้งคาร์สันพึมพำ “ปีศาจ” เขาส่ายหน้าอย่างแรง “ไม่มีคนแบบนั้นในป้อมตระกูลยอร์กนะครับ คุณเซเวียร์”มือแองเจลีนที่ซุกอยู่ใต้แขนเสื้อสั่นเทา “ฉันเชื่อนายได้ใช่ไหมคาร์สัน?”คาร์สันสาบาน “ผมไม่มีความกล้าพอที่จะโกหกคุณหรอกครับคุณเซเวียร์ ใครจะรู้ว่าสักวันคุณอาจจะกลายเป็นนาย
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1290
หากมีใครต้องการหาหนังสือสักเล่มแบบเฉพาะเจาะจงในนี้ก็คงไม่ต่างอะไรกับงมเข็มในมหาสมุทร โชคดีที่เจย์มีแผนที่ในหัวคอยนำทาง เขารู้ว่าสมุดบันทึกรายชื่อประชากรอยู่ในชั้นหนังสือส่วนของป้อม 48ตอนนั้นมีคนเหมือนตุ๊กแกตัวใหญ่เกาะอยู่ที่ชั้นหนังสือตู้ที่ 48 ขาของเขาเลือดไหลไม่หยุด เขาหยิบชุดปฐมพยาบาลที่พกติดตัวออกมาจากนั้นก็ทายาและพันผ้าพันแผลเพื่อหยุดเลือดเจย์เดินผ่านยามห้องสมุดและแอบเข้ามาด้านในเมื่อเข้ามาถึงตู้หนังสือส่วนของป้อม 48 เจย์ก็เริ่มมองหาสมุดบันทึกรายชื่อประชากรบนชั้นหนังสือ ทันใดนั้นก็มีร่องรอยสีแดงเลือดบนหน้าหนังสือที่สะดุดตาเจย์ เขาแตะรอยสีแดงบนหน้าหนังสือนั้นด้วยนิ้วมือและรู้สึกได้ถึงความชื้น เจย์ตื่นตัวระวังภัยทันใดนักฆ่าที่บาดเจ็บต้องซ่อนอยู่ข้างบนแน่เขาคาดเดาเช่นนั้นทันใดนั้นเจย์ก็มีความคิดดี ๆ แวบเข้ามาในหัว เขารวบรวมกำลังและฟาดมือใส่ชั้นหนังสือทันทีทันใด รังสีสังหารอย่างรุนแรงก็พุ่งตรงเข้ามาใส่เขาเจย์หมุนตัวด้วยความเร็วแสงและหลบพ้นคมมีดของนักฆ่าไปได้เจย์มองนักฆ่าที่ใส่ชุดพรางตัวสีดำพร้อมดึงหมวดฮู้ดขึ้นคลุมศีรษะ ทั้งปาก จมูก และตาต่างก็ปกปิดไว้มิดชิด ความคิดที่ว
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1289
จู่ ๆ เซย์นก็ยกมือกุมหน้าผากและบอกว่า “ผมมึนหัว”จากนั้นเขาก็ทรุดลงตรงหน้าเจย์ดังตึงเจย์แหย่ว่า “ชาดีจริง ๆ ตาเฒ่า มันทำคนสลบได้เร็วมากจนผมแปลกใจเลย”ชายชรามองเจย์อย่างพิจารณา ชายหนุ่มคนนี้รู้ว่ามีบางอย่างผิดปกติกับน้ำชาแต่ว่ายังคงคุยกับตาเฒ่าต่อเหมือนว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้นนี่เป็นครั้งแรกที่เขาได้เจอที่คนกล้าเยาะเย้ยเขาอย่างไม่ร้อนรนในอาณาเขตของตระกูลยอร์กเช่นนี้ชายชราชื่นชมความใจเด็ดและกล้าหาญของเจย์“บุคลิกท่าทางของแกถูกใจฉันมากเจ้าหนุ่ม ฉันชื่นชม แกชื่ออะไร?”เจย์ยิ้มออกมาเล็กน้อย “เบ็น”ชายชราถามอย่างงงงวย “ไม่มีนามสกุลเหรอ?”เจย์พยักหน้าและตอบอย่างไม่แยแส “มี”เขาพูดต่อ “ผมนามสกุลยอร์ก”ชายชรามองเจย์อย่างไม่พอใจ “หากว่าแกอยากจะหลอกฉัน อย่างน้อยก็ต้องทำให้มันถูกหน่อย”เจย์เทน้ำชาเย็นชืดทั้งหมดในกาออก จากนั้นก็เติมเองจากนั้นเขาก็ทำท่าเอาอกเอาใจชายชรา “ชาที่ผมชงนี้สดชื่นกว่าของคุณ อยากจะลองชิมสักถ้วยไหม?”ชายชราคว้าใบชามาเต็มกำ ก่อนหยิบส่วนหนึ่งใส่ในกาน้ำชาและบอกว่า “นี่ไง สมบูรณ์แบบแล้ว”เจย์ยกถ้วยชาขึ้นมา “โชคชะตานำพาเรามาพบกันตาเฒ่า ขอชนแก้วให้กับโชคชะตาอันน่าทึ่ง
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1288
เพื่อให้แน่ใจว่าโคลจะไม่เข้ามาขวางทาง แองเจลีนก็บอกกับคาร์สันอีกครั้ง “เข้ามาสิคาร์สัน เข้ามาคุยกันหน่อย”คาร์สันมองเจย์และเซย์นที่ตอนนี้เดินจากไปไกล หลังจากใจลอยไปชั่วครู่ เขาก็เดินตามแองเจลีนเข้าไปในบ้าน“โจเซฟิน ช่วยเอาชามาให้คาร์สันหน่อย”โจเซฟินใช้เวลาพักหนึ่งในการรินชาและส่งถ้วยให้คาร์สัน คาร์สันวางถ้วยชาลงบนโต๊ะและบอกว่า “คุณเก่งเรื่องหันเหความสนใจใช่ไหมครับ คุณเซเวียร์?”แองเจลีนไม่ได้รู้สึกร้อนรนอะไรแม้ว่าคาร์สันจะมองแผนเธอออก เธอบอกว่า “ฉันก็แค่อยากจะคุยกับเพื่อนเก่าเท่านั้นคาร์สัน นายวัดหัวใจของคนที่ยอดเยี่ยมด้วยหัวใจแสนทรามได้ยังไงกัน? ฉันเองก็คงไม่ได้คาดหวังกับคนกระจอกอย่างนายไว้สูงหรอก”คาร์สันทำปากง้ำ เขาคงลืมไหว้ขอความโชคดีก่อนออกจากบ้านมาเมื่อเช้าแน่ เพราะพอตื่นขึ้นมา เขาก็เจอแต่เรื่องแย่ ๆ และคำพูดทิ่มแทงของทั้งเบ็นและแองเจลีน“คุณเซเวียร์ ให้ผมบอกความจริงก็คือว่าในป่านั้นมีสัตว์ป่ามากมาย หากว่าไม่มีคนของผมนำทางไป บอดี้การ์ดของคุณก็อาจจะหาทางออกจากป่าไม่ได้เมื่อเข้าไปแล้ว”ในใจของแองเจลีนนั้นตื่นตระหนกไปวูบหนึ่ง แต่เมื่อเธอจำได้ว่าเจย์บี้มีแผนที่ของโคลอี้เป็นตั
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1287
เจ้าชั่วโคลนั่นส่งคนมาคอยเฝ้าที่นี่ไว้โดยทำทีว่ามาคอยเฝ้ายามที่สวนสายลมสดชื่นเจย์เริ่มคิดหาหนทางจะหนีออกไปจากสวนสายลมสดชื่นเพื่อที่ว่าเขาจะได้ไปหาทะเบียนรายชื่อของผู้อาศัยในป้อมยอร์กแองเจลีนเรียกเขาเบา ๆ “เบ็น” เสียงเธอนั้นอ่อนโยนและแฝงความรักใคร่เจย์หันหลังมาและเดินเข้าไปหา“แองเจลีน”แองเจลีนจับสังเกตทิศทางจากเสียงและเดินเข้าไปหาเขาเจย์รีบเร่งฝีเท้าและคว้ามือเธอไว้พร้อมกระซิบว่า “จากที่ฉันเห็นตอนนี้ นายท่านยอร์กคงสงสัยว่าเรามีส่วนเกี่ยวข้องกับนักฆ่าเมื่อคืนนี้ เขาส่งคนมาคอยเฝ้าล้อมสวนสายลมสดชื่นไว้แล้วเช้านี้”แองเจลีนวิเคราะห์สถานการณ์และบอกว่า “นายท่านยอร์กนั้นรับผิดชอบส่วนหน้าของป้อมตระกูลยอร์กแล้วเขาก็ไม่มีเวลามาเฝ้าป้อม 48 หรอก ดังนั้นโคลยังเป็นคนรับผิดชอบที่นี่ ทำไมเราไม่ล่อเขาไปที่อื่นล่ะ? ฉันจะหาวิธีดึงไว้ให้โคลไม่ว่างมาสนใจตอนที่คุณออกไปทำทีเป็นว่าหาสมุนไพรมาให้ฉัน…”เจย์บีบแก้มแดงปลั่งของแองเจลีนเบา ๆ “เธอนี่มันฉลาดขึ้นทุกวันเลยใช่ไหมเนี่ย?”แม้ในใจเขาจะเห็นว่าเธอเป็นเพียงแกะน้อยไม่รู้เรื่องราวใด ๆ ในโลกนี้แองเจลีนยิ้มออกมาอย่างเจ้าเล่ห์ “คุณสอนฉันมาดีนี่คะ”
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1286
โคลรู้สึกใจคอปั่นป่วนขึ้นมาเมื่อเห็นแววตากระหายเลือดของสเปนเซอร์ “พ่อ แองเจลีนเป็นแค่ผู้หญิงอ่อนแอ พ่อก็เห็นว่าตอนนี้สายตาเธอมองไม่เห็นด้วยซ้ำ”ตอนที่เขาพูดเรื่อง ‘สายตามองไม่เห็น’ โคลก็อารมณ์ท่วมท้นจนสะอึก “มันเป็นความผิดของผมเอง ผมฆ่าสามีของเธอ แล้วเธอก็ร้องไห้จนตาบอด ผมติดค้างเธอมากเหลือเกิน”สเปนเซอร์พูดอย่างโกรธเกรี้ยว “แกมันใจอ่อนไป แกเองก็เห็นว่าบอดี้การ์ดของเธอไม่ใช่คนธรรมดาแน่นอน ดูจากทักษะของผู้ชายที่ชื่อเบ็นนั่น เขาสามารถก่อยิ่งกว่าหายนะให้กับป้อมตระกูลยอร์กแน่”โคลอธิบาย “เธอตาบอด เธอก็ต้องมีคนแบบนั้นไว้คอยปกป้องสิ”สเปนเซอร์บอกว่า “ฉันคิดว่าความรักทำให้แกตาบอดแล้ว ลองคิดดูสิ ผู้ชายชื่อเบ็นนั่นด้วยความสามารถของเขาสามารถไปได้ไกลมากแน่ แต่ทำไมเขาถึงเลือกที่จะอยู่ข้างกายผู้หญิงเหมือนพวกขี้ขลาดไร้ประโยชน์ด้วย?”โคลบอกว่า “ถ้าผมเดาไม่ผิด เบ็นอาจจะเป็นบอดี้การ์ดที่หลานชายคนโตของตระกูลอาเรส เจย์ อาเรส มอบไว้ให้แองเจลีน เจย์นั้นเป็นคนก่อตั้งหน่วยภูติผี หลังจากที่เขาตายพวกสมาชิกหน่วยภูตผีก็สาบานว่าจะภักดีและทุ่มเทให้แองเจลีน”สเปนเซอร์นั้นโมโหมากจนเขาคว้ากาน้ำชาปาใส่โคล “แก ไอ
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1285
พวกคอร์เวตต์หากันทั้งคืนแต่ว่าก็หานักฆ่าไม่เจอ ราวกับว่าเขาระเหยหายตัวไปในอากาศวันต่อมาสเปนเซอร์ก็มาที่ป้อม 48เขาเรียกโคลไปที่ห้องลับและถามด้วยสีหน้าจริงจังว่า “โคล นักฆ่าเมื่อคืนมันผ่านกับดักหลายชั้นที่เราติดตั้งไว้ในเขามุกเข้ามาได้ เห็นได้ชัดว่าเป็นนักสู้ที่ฝึกมาเป็นอย่างดี พอมาคิดเรื่องนี้แล้ว นักฆ่าโผล่มาทันทีหลังจากที่แองเจลีนมา เป็นไปได้ไหมว่าพวกเขาร่วมมือกันประสานจากด้านใน?”โคลยังคงนิ่งเงียบ…สเปนเซอร์ดูงงงวย “แองเจลีนก็เป็นแค่นักธุรกิจหญิงเก่งฉกาจจากเมืองอิมพีเรียล แต่ว่าบอดี้การ์ดของเธอก็เก่งพอที่จะคว้ามีดสั้นของฉันได้ ฉันไม่เข้าใจเลยว่าทำไมเธอถึงต้องมีคนเก่งกาจขนาดนั้นอยู่ข้างกายด้วย?”โคลก็ยังคงนิ่งเงียบ…เมื่อสเปนเซอร์เห็นว่าโคลไม่ยอมพูดอะไรสักคำ ดวงตาเขาก็ยิ่งฉายแววสงสัย “นี่แกกำลังปิดบังอะไรฉันอยู่หรือเปล่าโคล?”มีแววอ่อนล้าในน้ำเสียงของโคล “ผมบอกเรื่องที่ควรบอกไปหมดแล้ว”สเปนเซอร์มองโคลอย่างไม่พอใจ “หมายความว่ายังไงที่ว่าบอกเรื่องที่ควรบอกไปหมดแล้ว? แกอยู่ที่เมืองอิมพีเรียลตั้งครึ่งปี แล้วพอแกกลับมาบ้านแกก็พูดแค่สามเรื่อง แกบอกว่าทำลายตระกูลอาเรสกับอสังหาริมทร
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1284
เด็กหนุ่มซุกตัวอยู่ในอ้อมแขนของเธอร็อบบี้น้อยก็ทำแบบเดียวกันเวลาที่เขาทำอะไรผิดมา เขามักจะกอดเอวเธอแน่นที่สุดเท่าที่ทำได้และทำท่าเป็นเด็กขี้อ้อนเอาแต่ใจ ‘ผมผิดไปแล้วแม่จ๋า อย่าโกรธผมเลยนะ’ เขาจะพูดแบบนี้จากนั้นเธอก็ตัดสินใจอย่างบุ่มบ่ามโดยการฉีกเสื้อเธอออกเผยให้เห็นหน้าอกเปลือยเปล่า เธอยื่นแขนออกมานอกผ้าห่มแล้วเธอก็แสร้งทำเป็นร้องถามเสียงงัวเงีย “เกิดอะไรขึ้นเหรอเบ็น?”พอเจย์ได้ยินเสียงแองเจลีน เขาก็เปิดประตูเข้ามาเมื่อได้เห็นหน้าอกและแขนของเธอยื่นออกมานอกผ้าห่อม เจย์ก็ปิดประตูอย่างรวดเร็วแต่ถึงอย่างนั้นโคลก็ยังแอบเห็นภาพน่าตื่นตาภายในห้องอยู่ดีเจย์จ้องโคลราวกับจะกินเลือดกินเนื้อโคลครุ่นคิดว่าหากแองเจลีนไม่ได้ตาบอด เมื่อกี้เธอจะต้องกรีดร้องออกมาเพราะความอับอายเป็นแน่โคลถามอย่างสงสัย “เกิดอะไรขึ้นกับดวงตาเธอกันแน่?”“เธอร้องไห้มากจนตาบอด” เจย์ตอบห้วน ๆน้ำเสียงเขาแฝงโทสะและความรู้สึกโทษตัวเองโคลอี้งไปเล็กน้อย จากนั้นสีหน้าเขาก็ฉายความรู้สึกผิดจังหวะนั้นพวกคอร์เวตต์ที่ค้นหาบริเวณบ้านก็เดินส่ายหน้าออกมา “เราไม่เจออะไรผิดปกติ”โคลสั่ง “ไปหาที่อื่นต่อ”เมื่อพวกคอร์เ
