บทที่ 359

ร็อบบี้น้อยเสิร์ฟชาร้อนให้โรสหนึ่งถ้วย “คุณแม่ครับ ดื่มหน่อยนะครับ”

เซ็ตตี้น้อยนวดหลังของโรสอย่างน่ารัก

เจนสันยืนอยู่ข้าง ๆ ไม่รู้จะทำอะไร

โรสรู้สึกซาบซึ้งกับความรักของลูก ๆ และน้ำตาที่คลอเบ้า

"คุณแม่ อยู่ที่นี่นะครับ" เจนสันกัดริมฝีปากและพูดขึ้นอย่างฉับพลัน

โรสมองไปที่เจนสันแล้วน้ำตาก็ไหลริน เธอยื่นมือออกไปและเจนสันก็เข้ามาหาเธอเพื่อที่จะกอด

เมื่อเจย์เดินเข้ามา เขาเห็นกลุ่มคนทั้งสี่—แม่-และ-ลูก รวมกลุ่มกันด้วยความรัก ด้วยเหตุนี้ เขาจึงหยุดก้าวของเขาสักครู่ ก่อนที่จะเดินขึ้นไปชั้นบน

ในห้องหนังสือ ในเก้าอี้สำนักงานของเจย์ จะเห็นได้ว่าเจย์เอนตัวลงบนเก้าอี้และมองขึ้นไปที่กระดานฝ้าเพดานสีขาว

เขาจะทำยังไงให้เธออยู่ด้วยความเต็มใจ?

เสียงเคาะประตูทำให้ได้ยินจากประตูห้องหนังสือของเขา

เจย์เหลือบไปเห็นโจเซฟินถือถ้วยชา หลังจากนั้นไม่นานเธอถามว่า “ พี่ชายฉันเข้าไปได้ไหม?”

เจย์พยักหน้า

โจเซฟินเดินเข้ามาและส่งชาให้เจ “ดื่มสิ”

เจย์ยืดตัวรับถ้วยชา แล้วมองไปที่โจเซฟินที่ไม่ได้ดูเหมือนว่าเธอกำลังจะจากไป “มีอะไร?”

โจเซฟินหัวเราะอย่างเขินอาย

“แค่พูดมันออกมาถ้าเธอมีอะไรในใจ” เจย์ที่รู้สึกรำคา