เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 222
บทที่เกี่ยวข้อง
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 223
ในใจของท่านปู่อาเรส เจย์คือความภาคภูมิใจและความสุขที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของเขา พระองค์ได้เลี้ยงดูเขาให้เป็นทายาทที่สมบูรณ์แบบ เขาจะไม่ยอมให้ โรส สาวผู้ขี้แยคนนั้นเป็นเพียงรอยด่างในชื่อเสียงของลูกชายของเขา“การปล่อยให้เธออยู่ที่นี่ไม่ใช่ความคิดที่ดี คนโสดสองคนเช่นคุณสองคนที่อยู่ห้องเดียวกันอาจทำให้บางคนรู้สึกเข้าใจผิดได้” ปท่านปู่อาเรสพูดเมื่อมองไปที่เจย์น้ำเสียงของเขาเย็นชาและเข้มงวด“ท่านปู่ เจนส์ต้องการแม่และร็อบบี้น้อยก็ต้องการเธอมากอย่างแน่นอน เธอต้องอยู่ที่นี่ ผมก็ต้องการเธอเหมือนกัน”เจย์เป็นคนที่มีความคิดเห็นที่รุนแรงอย่างตรงไปตรงมาโดยตลอดท่านปู่อาเรสผู้ยิ่งใหญ่มองเข้าไปในดวงตาของเจย์และเห็นแววตาของความละเอียดที่ไม่เคยมีมาก่อน เขารู้จักเจย์ดีพอ เมื่อเขาตัดสินใจเกี่ยวกับบางสิ่งได้แล้ว เขาก็จะดื้อรั้นและหมกมุ่นอยู่กับการปฏิบัติเขาจะอดทนต่อการตัดสินใจ ไม่ว่าจะมีค่าใช้จ่ายเท่าใดก็ตาม“ลูกสาวนอกสมรสของครอบครัวลอยล์ที่หย่าร้างถึงสองครั้งทำไมต้องเป็นเธอ” ท่านปู่อาเรสผู้ยิ่งใหญ่ถามด้วยความโกรธ เขาผิดหวังกับเจย์อย่างมากเจย์มองไปบนท้องฟ้าขณะค้นหาคำตอบและพูดว่า “เธอเป็นคนเดียวที่จัดกา
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 224
“โรส ลอยล์ เธอเต็มใจที่จะแต่งงานใหม่กับเจย์หรือไม่?” ท่านปู่อาเรสกล่าวค่อนข้างตรงไปตรงมาดวงตาของโรสเบิกกว้างด้วยความประหลาดใจ เธอไม่อยากจะเชื่อในสิ่งที่เธอเพิ่งได้ยิน เธอเข้าใจผิดแน่ ๆ ?โอกาสที่จะบรรลุความฝันก่อนหน้านี้ของเธอที่อยากเป็นนายหญิงอาเรสเพิ่งปรากฏขึ้นต่อหน้าเธอย้อนกลับไปตอนนั้น เธอคงกระโดดดีใจด้วยความสุขอย่างไรก็ตาม ตอนนี้เธอไม่รู้สึกถึงความสุขแม้แต่นิดเดียวการแต่งงานเจ็ดปีก่อนหน้านี้ของเธอกับเจย์เป็นหายนะในช่วงเวลานั้น เธอรู้สึกถ่อมตัว อดทนต่อความเจ็บปวด และดิ้นรนความรักอันเร่าร้อนของเธอที่มีต่อเขาถูกดับลงด้วยความใจร้ายและความเฉยเมยของเขาในช่วงเวลานั้น เธอไม่สามารถแม้แต่จะป่วยได้ ถ้าเธอทำเช่นนั้น ความไม่มั่นใจของเขาจะมากเกินกว่าที่เธอจะทนได้“ไม่ ฉันไม่ต้องการ” เธอพูดเสียงเบาเขาคิดว่าเธอคงจะตอบตกลงอย่างมีความสุข แต่ด้วยเหตุผลบางอย่าง เธอจึงปฏิเสธเขางั้นสินะ?การได้แต่งงานกับเขาเป็นความฝันของเธอมานานแล้ว ไม่ใช่เหรอ?เจย์เปลี่ยนสีหน้าหดหู่ท่านปู่อาเรสผู้ยิ่งใหญ่มองไปที่เจย์ที่ใจลอยและสงสัย หลานชายของเขาเป็นหนึ่งในล้านที่มีคนจับจ้อง แต่โรสต้องการปฏิเสธเข
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 225
เมื่อเขาเอื้อมมือไปคว้าผ้า ทันใดนั้นโรสก็พลิกตัวและคลุมกระดานวาดภาพทั้งหมดด้วยร่างของเธอ มือของเธอกำผ้าแน่น “คราวนี้เธอวาดรูปลามกอะไรเนี่ย?” เจย์หมอบอยู่ตรงหน้าเธอและถามอย่างสงสัย โรสเงยหน้าขึ้นมองเขาแล้วพูดอย่างอาย ๆ "ทักษะการวาดภาพของฉันแย่มาก ฉันไม่อยากให้นายเห็น" ทันใดนั้นเจย์ก็อุ้มเธอด้วยมือทั้งสองข้างของเขา ใบหน้าของเธอซีดลงจากความตกใจ แม้ว่าเธอจะกอดกระดานวาดภาพไว้แน่น ยิ่งโรสจับกระดานวาดภาพแน่นขึ้น เจย์ก็ยิ่งอยากรู้อยากเห็นมากขึ้น "ไปกันเถอะ" เจย์พยายามอย่างเต็มที่ที่จะกลั้นเสียงหัวเราะเมื่อเขาเห็นการแสดงออกของโรสราวกับว่าชีวิตของเธอขึ้นอยู่กับการไม่แสดงภาพวาดให้เขาเห็น ทันใดนั้นเขาก็วางเธอลงและหันหน้าเธอขึ้น เขาโน้มตัวเข้าไปใกล้เธออย่างรู้สึกสนุก ริมฝีปากของเขากำลังจะสัมผัสเธอ และเขาสามารถลิ้มรสความกังวลใจของเธอได้ มือของเขาดึงกระดานวาดภาพออกจากการจับของเธอทันที เขาวางเธอลงบนพื้นและฉีกผ้าสีขาวที่คลุมกระดานวาดภาพออก บนกระดาษที่ตัดกับกระดานวาดภาพเป็นภาพร่างของชายคนหนึ่งที่ไม่มีใบหน้า ชายสวมเสื้อยืดสีขาวและมีผมยาวสีดำสลวย บนนิ้วเรียวของเขามีแหวนดอกโคลเวอร์สี่แฉก
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 226
“อืม” เขาพยักหน้าอย่างเห็นด้วย โทรศัพท์ของโรสก็ดังขึ้นทันที โรสเห็นชื่อของฌอนในโทรศัพท์ก็สะดุ้งไปชั่วขณะ เธอจำได้ว่าแฮ็กเกอร์ที่บุกรุกเข้าไปในเครือข่ายของ เอมิเนนท์ ออเนอร์ นั้นมีรหัสไอพีที่มาจาก บริษัท เบล โรสพยายามใจเย็นให้มากที่สุดและหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา เสียงของเธอเยือกเย็นและมั่นคงราวกับธารน้ำพุ “คุณเบล!” “เราไม่ใช่คนแปลกหน้าอีกต่อไป โรส ทำไมฟังดูเธอเรียกผมเป็นทางการจัง? แค่เรียกผมว่าฌอนก็ได้” เสียงที่มีชีวิตชีวาของฌอนดังขึ้นทางโทรศัพท์ "ค่ะ ฌอน" โรสพูด "ผมได้ยินมาว่าท่านประธานอาวุโสอยู่ที่โฮไรซอน คอลเลอร์ เขากำลังทำให้คุณเดือดร้อนหรือเปล่า?" ฌอนถามอย่างกังวล "เขาไม่ได้ทำให้เดือดร้อน" โรสตอบอย่างใจเย็น "แต่เขาเพียงบอกว่ามันไม่เหมาะที่ฉันจะอยู่ที่นั่น" ฌอนรู้สึกตื่นเต้นทันที "คุณวางแผนที่จะย้ายออกหรือไม่? ไม่ต้องกังวลนะ โรส ผมเป็นเจ้าของทรัพย์สินมากมาย ผมสามารถให้คุณอาศัยอยู่ที่ไหนสักแห่งได้ฟรี ๆ " เจย์ได้ยินเสียงตื่นเต้นของฌอนทางโทรศัพท์ ซึ่งทำให้เขาโกรธมาก โรสมีความคิดที่แตกต่างออกไป 'ฉันสงสัยว่าฉันจะสามารถรู้ความลับเบื้องหลังการโจมตีเอมิเนนท์ ออเนอร์จาก บริษ
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 227
เด็กน่ารักทั้งสามยืนอยู่ตรงหน้าโรสขณะที่เธอเดินออกจากบ้านของครอบครัวอาเรสขณะที่กำลังลากกระเป๋าของเธอ "ผมไม่อยากให้แม่ไป แม่" เจนส์วิ่งไปหาเธอและกอดเธอไว้แน่น ร็อบบี้และเซ็ตตี้ก็เข้าไปจับมือแม่ โรสคุกเข่าลงและวางมือลงบนแก้มของเจนส์ “เจนส์ เมื่อแม่ตั้งรกรากที่บ้านใหม่เรียบร้อยแล้ว ลูกสามารถพาพ่อมาเยี่ยมแม่บ่อย ๆ ได้ไหม?” เธอกล่าวอย่างแผ่วเบา เจนส์เงียบไป เขาหันไปมองเจย์ เจย์พยักหน้า เขาจะไปรบกวนโรสทุกวัน โรสมีคำถามมากมายเมื่อเธอยังคงเดินออกไปพร้อมกับร็อบบี้และเซ็ตตี้ เธอคาดหวังให้เจย์หยุดเธอไม่ให้พาร็อบบี้น้อยไป แต่เธอก็แปลกใจที่เขาไม่ขัดขืนใด ๆ 'นั่นไม่ใช่นิสัยปกติของเขา!' รถของฌอนจอดอยู่หน้าบ้านพร้อมกับท้ายรถที่เปิดอยู่ เมื่อโรสต้องการนำกระเป๋าเดินทางที่มีน้ำหนักมากขึ้นไปในท้ายรถ เจย์ก็รีบวิ่งไปข้างหน้าและหยิบที่จับกระเป๋า "ให้ผมช่วย" เขายกกระเป๋าเดินทางและวางไว้ในท้ายรถของฌอน โรสรู้สึกประหลาดใจ ตั้งแต่เมื่อไหร่ที่เจย์ดูห่างเหินและไร้มารยาทรู้วิธีที่จะปฏิบัติตัวต่อผู้หญิงอย่างกล้าหาญแบบนี้กัน? เธอคาดหวังว่าเขาจะไม่มีวันเปลี่ยนไปได้ เจย์เดินไปตรงหน้าฌอนอย่างส
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 228
ฌอนเลี้ยวรถไปรอบ ๆ และขับเข้าไปในบ้าน คลาวดี้ ดรีม ที่อยู่ใกล้ ๆ "สถานที่แห่งนี้อยู่ใกล้กับโฮไรซอน คอลเลอร์มาก" โรสแทบจำจำนวนครั้งที่เธอย้ายบ้านไม่ได้ไปแล้วในช่วงเจ็ดปีที่ผ่านมา ทุกครั้งที่เธอเคลื่อนย้ายเธอรู้สึกเศร้าที่เธอเป็นเหมือนใบไม้ที่ปลิวไปตามสายลม หลงทางอยู่ตลอดเวลาไม่สามารถที่จะปักหลักได้ เธอตัดสินใจขณะมองไปที่ คลาวดี้ ดรีม เธอจะเก็บเงินมากพอและซื้อบ้านให้ตัวเอง ร็อบบี้และเซ็ตตี้เป็นเด็กดี พวกเขาช่วยแบ่งเบาภาระของแม่ทุกเมื่อที่ทำได้ ฌอนพาโรสไปที่บ้านหลังใหม่ของเธอ บ้านหลังนี้ไม่ได้หรูหราเหมือนบ้านของเจย์ แต่บ้านสี่ห้องก็ยังฟุ่มเฟือยมากสำหรับโรส “ขอบคุณค่ะ คุณเบล” โรสพูดอย่างซาบซึ้ง ฌอนยิ้ม “ท่านอาเรส ให้ค่าเช่าไว้หนึ่งล้านไม่ต้องห่วง!” หลังจากโรสเข้ามานั่ง ฌอนก็รับโทรศัพท์และออกไปอย่างเร่งรีบ โรสรีบหยุดเขา “ฉันกำลังหางานอยู่ค่ะ คุณเบล ฉันคิดว่าคุณพอจะช่วยหางานให้ได้หรือเปล่า?” เธอพูดอย่างอาย ๆ ฌอนยิ้ม "นั่นไม่ใช่ปัญหา รอผมโทรหานะ" โรสพยักหน้า สายตาของเธอเปลี่ยนไปอย่างลึกซึ้งเมื่อเธอเห็นฌอนจากไป ด้วยความสามารถของเธอ ทำให้เธอหางานได้ไม่ยาก การหางานใน บริษ
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 229
เจย์จับคางของโรสไว้เบา ๆ เขาเดินเข้าไปในบ้านราวกับว่าเป็นบ้านของเขาเองและนั่งลงบนโซฟา โรสรู้สึกสับสน 'ทำไมผู้ชายคนนี้ถึงมาที่นี่?' "เจนส์หิว" เจย์พูดขณะมองมาที่เธอ โรสสูญเสียการตอบกลับ “แล้วทำไมนายไม่ทำอาหารให้เขาล่ะ?” ในที่สุดเธอก็โต้กลับ เขารู้วิธีทำอาหารอยู่แล้ว “เขาเคยกินอาหารของเธอ และเขาไม่ชอบอะไรที่ผมทำ” เขากล่าว เจนส์พูดไม่ออก 'ตอนนี้นายใช้ฉันเป็นข้ออ้างหรือเปล่า? ผมกินอะไรก็ได้ ทุก ๆ อย่างที่เธอเป็นคนทำให้ทาน!' โรสมองไปที่เจนส์และสายตาของเธอก็ดูอ่อนโยนลงอย่างไม่น่าเชื่อ “แม่ทำอาหารให้พ่อทานได้แล้ว เจนส์พูด” “พ่อยังไม่ได้กินข้าวด้วย!” เจนส์มองไปที่แม่ด้วยสายตาเหมือนลูกสุนัข “แม่ครับทำกับข้าวให้พ่อด้วยได้ไหม แม่?” เขาขอร้อง โรสเหลือบมองเจย์ "ได้สิ" เธอพูดอย่างไม่เห็นแก่ตัว ท้ายที่สุด อีกอย่างหนึ่งคือเขาเป็นคนจ่ายค่าเช่าให้เธอ หลังจากที่เธอเข้าไปในครัว เธอก็รู้ว่าเธอไม่ได้เติมเสบียงอาหารของบ้านหลังใหม่ เธอมีแค่บะหมี่กับเกลือ โรสทำได้เพียงแค่ปรุงซุปบะหมี่กับเกลือเท่านั้น เธอลังเลขณะหยิบชามออกมา เพราะกลัวว่าเจย์จะไม่ชอบ อย่างไรก็ตาม เจย์และเด็ก ๆ กินอาหา
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 230
เมื่อพนักงานในส่วนฮาร์ดแวร์แนะนำให้เขารู้จักระบบล็อคประเภทต่าง ๆ เรียบร้อย “แค่เลือกอันที่แพงที่สุดให้กับเรา” โรสพูดด้วยรอยยิ้ม พนักงานยื่นล็อคลายนิ้วมือที่แพงที่สุดให้เธอ และโรสก็ใส่มันลงในรถเข็นช็อปปิ้งของเธอ ในขณะที่พวกเขาออกจากส่วนฮาร์ดแวร์ เจย์บอกกับเธอว่า “ผมเคยมีนิสัยชอบซื้อของที่แพงที่สุดมาตลอด แต่เด็กผู้หญิงโง่ ๆ คนหนึ่งบอกผมว่าของที่แพงที่สุดไม่ใช่สิ่งที่ดีที่สุดเสมอไป ผมก็เปลี่ยนนิสัยการซื้อของเพราะเธอไม่เคยยอมหยุดทะเลาะเรื่องนี้ ตอนนี้ผมมักจะสำรวจหาของที่เหมาะสมที่สุดแทนที่จะเป็นของที่แพงที่สุด” “ …” โรสผงะ “ฉันควรเปลี่ยนอันอื่นดีไหม?” เธอรู้สึกอึดอัดใจอย่างมาก “นั่นไม่ใช่ปัญหาหรอก” เขาพูดอย่างเมินเฉย โรสทำหน้ามุ่ย "ผู้หญิงโง่คนนั้นพูดถูก นายอาจจะรวย แต่นายไม่ควรถูกหลอกให้ใช้จ่ายเกินความจำเป็น เธอไม่ใช่คนโง่ เธอเข้าใจมัน" เธอยิ้มเหมือนดอกไม้บานที่พูดชมตัวเองได้สำเร็จ เจย์รู้สึกอบอุ่นในใจเมื่อเห็นว่าเธอมีความสุข แม้ว่าสุดท้ายแล้วเธออาจจะพูดออกไปแบบนั้นแล้วก็ตาม เขามีความสุขตราบเท่าที่เธอมีความสุข หญิงชราคนหนึ่งเข็นรถจากด้านหลังอย่างไม่มั่นคงเหมือนพุ่งเข้า
บทล่าสุด
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1292
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1291
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1290
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1289
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1288
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1287
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1286
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1285
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1284
