เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 227
บทที่เกี่ยวข้อง
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 228
ฌอนเลี้ยวรถไปรอบ ๆ และขับเข้าไปในบ้าน คลาวดี้ ดรีม ที่อยู่ใกล้ ๆ "สถานที่แห่งนี้อยู่ใกล้กับโฮไรซอน คอลเลอร์มาก" โรสแทบจำจำนวนครั้งที่เธอย้ายบ้านไม่ได้ไปแล้วในช่วงเจ็ดปีที่ผ่านมา ทุกครั้งที่เธอเคลื่อนย้ายเธอรู้สึกเศร้าที่เธอเป็นเหมือนใบไม้ที่ปลิวไปตามสายลม หลงทางอยู่ตลอดเวลาไม่สามารถที่จะปักหลักได้ เธอตัดสินใจขณะมองไปที่ คลาวดี้ ดรีม เธอจะเก็บเงินมากพอและซื้อบ้านให้ตัวเอง ร็อบบี้และเซ็ตตี้เป็นเด็กดี พวกเขาช่วยแบ่งเบาภาระของแม่ทุกเมื่อที่ทำได้ ฌอนพาโรสไปที่บ้านหลังใหม่ของเธอ บ้านหลังนี้ไม่ได้หรูหราเหมือนบ้านของเจย์ แต่บ้านสี่ห้องก็ยังฟุ่มเฟือยมากสำหรับโรส “ขอบคุณค่ะ คุณเบล” โรสพูดอย่างซาบซึ้ง ฌอนยิ้ม “ท่านอาเรส ให้ค่าเช่าไว้หนึ่งล้านไม่ต้องห่วง!” หลังจากโรสเข้ามานั่ง ฌอนก็รับโทรศัพท์และออกไปอย่างเร่งรีบ โรสรีบหยุดเขา “ฉันกำลังหางานอยู่ค่ะ คุณเบล ฉันคิดว่าคุณพอจะช่วยหางานให้ได้หรือเปล่า?” เธอพูดอย่างอาย ๆ ฌอนยิ้ม "นั่นไม่ใช่ปัญหา รอผมโทรหานะ" โรสพยักหน้า สายตาของเธอเปลี่ยนไปอย่างลึกซึ้งเมื่อเธอเห็นฌอนจากไป ด้วยความสามารถของเธอ ทำให้เธอหางานได้ไม่ยาก การหางานใน บริษ
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 229
เจย์จับคางของโรสไว้เบา ๆ เขาเดินเข้าไปในบ้านราวกับว่าเป็นบ้านของเขาเองและนั่งลงบนโซฟา โรสรู้สึกสับสน 'ทำไมผู้ชายคนนี้ถึงมาที่นี่?' "เจนส์หิว" เจย์พูดขณะมองมาที่เธอ โรสสูญเสียการตอบกลับ “แล้วทำไมนายไม่ทำอาหารให้เขาล่ะ?” ในที่สุดเธอก็โต้กลับ เขารู้วิธีทำอาหารอยู่แล้ว “เขาเคยกินอาหารของเธอ และเขาไม่ชอบอะไรที่ผมทำ” เขากล่าว เจนส์พูดไม่ออก 'ตอนนี้นายใช้ฉันเป็นข้ออ้างหรือเปล่า? ผมกินอะไรก็ได้ ทุก ๆ อย่างที่เธอเป็นคนทำให้ทาน!' โรสมองไปที่เจนส์และสายตาของเธอก็ดูอ่อนโยนลงอย่างไม่น่าเชื่อ “แม่ทำอาหารให้พ่อทานได้แล้ว เจนส์พูด” “พ่อยังไม่ได้กินข้าวด้วย!” เจนส์มองไปที่แม่ด้วยสายตาเหมือนลูกสุนัข “แม่ครับทำกับข้าวให้พ่อด้วยได้ไหม แม่?” เขาขอร้อง โรสเหลือบมองเจย์ "ได้สิ" เธอพูดอย่างไม่เห็นแก่ตัว ท้ายที่สุด อีกอย่างหนึ่งคือเขาเป็นคนจ่ายค่าเช่าให้เธอ หลังจากที่เธอเข้าไปในครัว เธอก็รู้ว่าเธอไม่ได้เติมเสบียงอาหารของบ้านหลังใหม่ เธอมีแค่บะหมี่กับเกลือ โรสทำได้เพียงแค่ปรุงซุปบะหมี่กับเกลือเท่านั้น เธอลังเลขณะหยิบชามออกมา เพราะกลัวว่าเจย์จะไม่ชอบ อย่างไรก็ตาม เจย์และเด็ก ๆ กินอาหา
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 230
เมื่อพนักงานในส่วนฮาร์ดแวร์แนะนำให้เขารู้จักระบบล็อคประเภทต่าง ๆ เรียบร้อย “แค่เลือกอันที่แพงที่สุดให้กับเรา” โรสพูดด้วยรอยยิ้ม พนักงานยื่นล็อคลายนิ้วมือที่แพงที่สุดให้เธอ และโรสก็ใส่มันลงในรถเข็นช็อปปิ้งของเธอ ในขณะที่พวกเขาออกจากส่วนฮาร์ดแวร์ เจย์บอกกับเธอว่า “ผมเคยมีนิสัยชอบซื้อของที่แพงที่สุดมาตลอด แต่เด็กผู้หญิงโง่ ๆ คนหนึ่งบอกผมว่าของที่แพงที่สุดไม่ใช่สิ่งที่ดีที่สุดเสมอไป ผมก็เปลี่ยนนิสัยการซื้อของเพราะเธอไม่เคยยอมหยุดทะเลาะเรื่องนี้ ตอนนี้ผมมักจะสำรวจหาของที่เหมาะสมที่สุดแทนที่จะเป็นของที่แพงที่สุด” “ …” โรสผงะ “ฉันควรเปลี่ยนอันอื่นดีไหม?” เธอรู้สึกอึดอัดใจอย่างมาก “นั่นไม่ใช่ปัญหาหรอก” เขาพูดอย่างเมินเฉย โรสทำหน้ามุ่ย "ผู้หญิงโง่คนนั้นพูดถูก นายอาจจะรวย แต่นายไม่ควรถูกหลอกให้ใช้จ่ายเกินความจำเป็น เธอไม่ใช่คนโง่ เธอเข้าใจมัน" เธอยิ้มเหมือนดอกไม้บานที่พูดชมตัวเองได้สำเร็จ เจย์รู้สึกอบอุ่นในใจเมื่อเห็นว่าเธอมีความสุข แม้ว่าสุดท้ายแล้วเธออาจจะพูดออกไปแบบนั้นแล้วก็ตาม เขามีความสุขตราบเท่าที่เธอมีความสุข หญิงชราคนหนึ่งเข็นรถจากด้านหลังอย่างไม่มั่นคงเหมือนพุ่งเข้า
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 231
กลับมาถึงบ้าน หลังจากนั้นก็เจย์วางถุงที่ซื้อของทั้งสี่ใบออก เขาก็หยิบล็อคลายนิ้วมือออกจากกล่องเครื่องมือ และรื้อล็อคทองเหลืองที่ประตูอย่างช่ำชองเพื่อซ่อมประตูให้มีล็อคลายนิ้วมือป้องกันอย่างแน่นหนา โรสตกใจเกินกว่าจะเชื่อและรีบหยุดเขา “นี่คือบ้านของฌอน ท่านอาเรส นายไม่สามารถทำลายมันโดยไม่ได้รับอนุญาตได้หรือเปล่า?” มือของเจย์ไม่หยุดเคลื่อนไหว “กุญแจทองเหลืองไม่ปลอดภัยเท่ากับการล็อกด้วยลายนิ้วมือ” เขากล่าวอย่างตรงไปตรงมา “ทำไมแม่กุญแจทองเหลืองจึงไม่ปลอดภัยละ?” โรสงุนงง เจย์จ้องมองเธอและพูดออกมาสองสามคำ “มันไม่ใช่แม่กุญแจที่ไม่ปลอดภัย แต่เป็นเจ้าของบ้านหลังนี้” โรสหัวเราะ เธอคิดว่าเขาเป็นห่วงความปลอดภัยของเด็ก ๆ “ถ้าอย่างนั้น เธอเคยเห็นผู้ค้ามนุษย์ที่มีความเป็นสุภาพบุรุษและร่ำรวยเหมือนท่านเบลไหม?” เจย์โยนเครื่องมือในมือลงบนพื้นและจ้องมองเธออย่างไม่พอใจ “ถ้าอย่างนั้น เธอเคยเห็นผู้ค้ามนุษย์ที่หล่อและรวยเหมือนฉันไหม?” ‘อืม ... ‘เขายังจำได้ไหมที่ฉันขอให้เด็ก ๆ เรียกเขาว่าผู้ค้ามนุษย์’ เจย์จ้องมองใบหน้าที่เขินอายของโรสและพูดว่า “ฌอนเป็นหมาป่าในชุดแกะ แต่เธอคิดว่าเขาเป็นสุภาพบ
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 232
มันจะเป็นการนอนที่คับแคบถ้าเจย์และเจนส์มานอนอยู่ด้วยกันทั้งคืน เจย์สูงมากกว่าหกฟุต เขาคงไม่เห็นด้วยที่จะนอนบนเตียงขนาดเด็ก “ไม่ได้หรอก” โรสปฏิเสธเขาอย่างแน่วแน่ “ที่นี่ไม่มีที่ให้นายนอนแล้ว” เจนส์ลุกขึ้นยืนและพูดกับแม่อย่างงอแงว่า “คุณแม่ครับ คุณพ่อและผมสามารถนอนบนเตียงเบียดกันได้” โรสไม่ค่อยเชื่อและมองไปที่เจย์ เจย์พยักหน้า โรสยังคงกังวล ราวกับว่าเธอเก็บอารมณ์ที่เหมือนระเบิดเวลาเดินได้ไว้ข้าง ๆ เธอ คืนนั้น ร็อบบี้แอบเข้าไปในห้องของเจนส์และเล่นของเล่นด้วยกันอย่างมีความสุข พวกเขาเล่นจนหมดแรงแล้วก็ทรุดตัวลงบนเตียง ในขณะเดียวกัน เซ็ตตี้ก็นอนในห้องของร็อบบี้ ทุกอย่างเงียบสงบในคืนเดือนมืด โรสนอนอยู่บนเตียง เมื่อจู่ ๆ เธอก็ได้ยินเสียงประตูดังเอี๊ยดเปิดออก เธอคิดว่าอาจมีเด็กคนหนึ่งแอบเข้ามา แต่ในอีกไม่กี่อึดใจ เธอก็เห็นเจย์ยกผ้าห่มขึ้นมาและเดินมานอนลงข้าง ๆ เธอ “ท่านอาเรส?” โรสเด้งตัวขึ้นจากท่านอน “เตียงเล็กเกินไป ฉันเหยียดขาไม่ได้ ฉันนอนแบบนั้นไม่ได้” น้ำเสียงของเจย์ฟังดูขุ่นเคือง โรสลุกลี้ลุกลน “นายทนไม่ได้แค่คืนเดียวหรือไงกัน ท่านอาเรส?” เธอต้องรักษาความบริสุทธิ์ข
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 233
ในที่สุดโรสก็รีบปิดตาและหลับไป เจย์ได้ยินเสียงหายใจสม่ำเสมอของเธอและลืมตาขึ้น เขาพลิกตัวนอนตะแคงและมองใบหน้าที่หลับใหลของเธอ รูปลักษณ์ของเธอแตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง แต่ความคล้ายคลึงกับแองเจลีนนั้นไม่อาจปฏิเสธได้ เขาไม่เคยมองหน้าเธอตรง ๆ เลย บางทีอาจเป็นเพราะรูปลักษณ์ของเธอไม่เหมือนเดิม เขาพยายามทำความเข้าใจกับเธอน้อยมากตั้งแต่เมื่อเจ็ดปีที่แล้ว เมื่อเธอยอมทิ้งตัวเธอทั้งหมดเพื่อแต่งงานกับเขา ในตอนนั้น พวกเขาสามารถใช้เวลาร่วมกันอย่างมีความสุขได้ แต่เขาก็ใช้เวลาทั้งหมดอย่างสูญเปล่า เขาทำร้ายเธออย่างหนัก และเธอได้เรียนรู้วิธีซ่อนรอยแผลเป็นของเธอเอง เจย์ยกมือขึ้นแตะแก้มของโรสเบา ๆ ผู้หญิงคนที่เขาทำให้เจ็บปวดที่สุดคือผู้หญิงที่เขารักมากที่สุด เขากอดเธอไว้ใกล้กับร่างกายของเขา ปล่อยให้ความสันโดษของเขาในช่วงหลายปีที่ผ่านมาถูกชะล้างไปด้วยความสุขของการปรากฏตัวของเธออีกครั้ง ในตอนนี้สิ่งที่อยู่ตรงหน้าคือเธอและลูก ๆ เขาจะขออะไรได้อีก? ถ้าเขาเสียใจนั่นคงเป็นลูกสาวที่เธอคลอดออกมาในขณะที่แต่งงานกับชายอื่น เจย์รู้สึกปวดใจทุกครั้งที่นึกถึงผู้ชายที่ไม่รู้จักคนนั้น เขามีแต่โทษตัวเอง
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 234
“ถ้าฉันกลั่นแกล้งเธอ เธอยอมรับได้ไหมถ้าฉันจะพูดขอโทษ?” เจย์ถามด้วยเสียงต่ำ เจย์พอใจที่เห็นสีหน้าผู้หญิงงี่เง่าใจอ่อนขนาดนี้ “… นายเป็นคนที่เข้ามาในห้องของฉันเมื่อคืนนี้ ท่านอาเรส” เธอรู้สึกหงุดหงิดอย่างไม่น่าเชื่อ “เธอบอกว่าฉันมาที่ห้องของเธอเพื่อรังแกเธองั้นเหรอ?” รอยยิ้มปรากฏบนใบหน้าเศร้าโศกของเจย์ “ฉันไม่ได้หมายความอย่างนั้น ท่านอาเรส” เธอไม่รู้ว่าจะอธิบายตัวเองอย่างไร เขาลุกขึ้นนั่งบนเตียง เขาขมวดคิ้วอย่างไม่พอใจเมื่อเห็นว่าเขายังสวมเสื้อเชิ้ตสีขาวอยู่ โรสรู้สึกได้ถึงออร่าที่น่ากลัวที่เล็ดลอดออกมาจากชายคนนั้น เขาแสดงอารมณ์ฉุนเฉียวในตอนเช้า “เป็นอะไรไป ท่านอาเรส?” โรสถามอย่างไม่สบายใจ “เธอควรจะเปลี่ยนทุกอย่างบนเตียงนี้ก่อนคืนนี้” เขาพูดอย่างหยุดชะงัก ดวงตาของโรสสบลงบนผ้าปูที่นอนสีขาว ชุดเครื่องนอนนุ่ม สบาย ทำจากผ้าฝ้ายแท้ มันยังเป็นสีธรรมดาที่เขาชอบ ทำไมเขาถึงไม่พอใจกับมัน? “ทำไมต้องเปลี่ยน?” เธอรู้สึกว่ามันค่อนข้างลำบาก “เวลานอนบนนั้นมันไม่สบาย” เขาเงยหน้าขึ้นมองเธออย่างโกรธ ๆ “นี่คือที่คลาวดี้ ดรีม ไม่ใช่ที่โฮไรซอน คอลเลอร์ นะ ท่านอาเรส” เธอเตือนเขา กล่าว
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 235
“เอาแบบนั้นจริงเหรอ?” โรสจ้องไปที่เจย์ ‘ผู้ชายคนนี้คงคิดว่า แกรน์ เอเซีย สามารถทำอะไรก็ได้ที่เขาต้องการในเมืองอิมพีเรียลงั้นเหรอ?’ เจย์พยักหน้าอย่างจริงจัง โรสทำอะไรไม่ถูก “ท่านอาเรส นี่คือบ้านของฌอน ฉันเป็นเพียงผู้เช่าและนายเป็นเพียงพ่อของลูกชายของฉันและเป็นเพียงผู้มาเยี่ยมเท่านั้น นายมีสิทธิ์อะไรที่จะกำหนดให้มีการเปลี่ยนแปลงในบ้านหลังนี้” เจย์จ้องไปที่โรสอย่างไม่พอใจ เธอกลายเป็นคนเด็ดเดี่ยวต่อต้านตั้งแต่เมื่อไหร่? โรสคิดได้ว่าเธอกำลังพูดถึงใครออกไปเมื่อครู่เมื่อเธอเห็นการจ้องมองของเขาเปลี่ยนไปเป็นสิ่งที่น่ากลัวเหมือนมีอันตรายกำลังเกิดขึ้น เธอแกะเขี้ยวของเธอและบีบรอยยิ้มที่ประจบบนใบหน้าของเธอแทน เจย์พลิกผ้าห่มแล้วลุกจากเตียง ใบหน้าหล่อเหลาของเขายังคงสีหน้าไม่พอใจนั้นอยู่ โรสทำอะไรไม่ถูกกับอารมณ์ที่เปลี่ยนแปลงตลอดเวลาของเขา สิ่งที่เธอทำได้คือการถ่อมตัวลงเพื่อให้เหมาะกับความต้องการของเขา “เอาล่ะ ฉันไม่ขัดข้องถ้านายต้องการปรับปรุงบ้าน แต่ฉันหวังว่านายจะได้รับอนุญาตจากฌอนก่อน” เมื่อเจย์ยืนอยู่หน้าอ่างล้างหน้า เมื่อได้ยินน้ำเสียงประนีประนอมของโรส รอยยิ้มก็ผุดขึ้นบนใบหน้าข
บทล่าสุด
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1292
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1291
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1290
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1289
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1288
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1287
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1286
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1285
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1284
