โรส ลอยล์ กู้คืนเครือข่ายที่เป็นอัมพาตและซ่อมแซมข้อมูลต้นฉบับของเอมิเนนท์ ออเนอร์ อย่างเป็นระบบ แต่เธอถูกขัดขวางเมื่อตรวจสอบไอพีของแฮ็กเกอร์ภายในห้องประชุม เซย์น เซเวียร์ และพนักงานบริษัทเห็นว่าจอสีดำขนาดใหญ่กลับมาสู่ปกติ หลังจากระบบเครือข่ายกลับมาทำงานเหมือนเดิม ใบหน้าของพวกเขาก็ลุกโชนด้วยความประหลาดใจพวกเขาถอนหายใจด้วยความโล่งอกเซย์นถอนหายใจอย่างแปลกใจและอุทาน "น่าทึ่งจริง ๆ" จากนั้น เขาก็ลุกขึ้นแล้วมุ่งหน้าไปที่ห้องคอมพิวเตอร์"โรส ลอยล์ คุณเป็นฮีโร่ของเอมิเนนท์ ออเนอร์ คุณต้องการรางวัลเป็นอะไรดี? เพิ่มเงินเดือน? เลื่อนขั้น? ผมให้ได้ทุกอย่างที่คุณต้องการ" เซย์นเข้ามาในห้งอคอมพิวเตอร์แล้วกล่าวอย่างชัดเจน"ไม่ล่ะขอบคุณ" โรสปฏิเสธทันทีโรสกำลังตั้งใจไปที่การพยายามถอดรหัสที่อยู่ไอพีของแฮ็กเกอร์ฝ่ายตรงข้าม เธอต้องหาว่าแฮ็กเกอร์ที่พยายามจะก่อวินาศกรรมแก่เซย์นคือใครฟรานซิส กรีน จ้องโรสอย่างมีเลศนัยโรสเป็นแฮ็คเกอร์ระดับตำนาน แต่เธอกลับยินยอมทำงานให้เอมิเนนท์ ออเนอร์ เพื่อเงินเดือนอันน้อยนิด สมองของฟรานซิสคิดจนแทบพัง แต่เขาก็ยังเดาไม่ออกว่าเธอต้องการอะไรฟรานซิสดึงเซย์นไปข้าง ๆ
”ไม่ เมืองนางแอ่น”“เหตุใดประธานเซเวียร์จึงมาที่นี่? ทำไมคุณไม่เริ่มต้นธุรกิจที่ไหนสักแห่งใกล้บ้าน?” โรส ลอยล์ถาม“ผมอยากจะกระจายความเสี่ยงของธุรกิจครอบครัว…” ก่อนที่เซย์นจะมีโอกาสพูดจบ ฟรานซิสก็เริ่มไอกระแอมอย่างต่อเนื่องเซย์นเปลี่ยนหัวข้ออย่างรวดเร็ว "ผมต้องการสร้างอาณาจักรของตัวเอง"“ประธานเซเวียร์แต่งงานแล้วเหรอคะ?”"ยัง"“พ่อแม่ของคุณไม่กังวลหรือไง?”“ไม่นะ แต่ปู่ของผม เขากังวลมากจนล้มป่วย”เมื่อโรสได้ยินว่าปู่ของเธอไม่สบาย ตาของเธอก็มีแววตาที่ตกตะลึงเล็กน้อยปู่ของเธอแข็งแรงและมีสุขภาพดีมาโดยตลอด ทำไมเขาถึงล้มป่วยอย่างกะทันหันได้ล่ะ?“ท่านโอเคไหม?” เธอถามอย่างเป็นห่วงฟรานซิสเหลือบมองเธอจากกระจกมองหลัง ประเมินทุกการเคลื่อนไหวของโรส ความห่วงใยของเธอที่มีต่อคุณปู่เซเวียร์อย่างรุนแรงดูเหมือนจะเป็นเรื่องจริงทันใดนั้นเซย์นก็รู้สึกแย่และพูดอย่างเศร้าโศกว่า “ตั้งแต่น้องสาวของผมจากไป คุณปู่ก็ล้มป่วยจากความเศร้าโศกทั้งหมด เขาไม่สามารถฟื้นตัวได้ตั้งแต่นั้นมา”เมื่อโรสได้ยินเช่นนั้น เธอก็รู้สึกว่าหัวใจของเธอจุกแน่นขึ้นเมื่อถึงร้านอาหาร โรสเลือกร้านอาหารจีนธรรมดาและสั่งอาหาร
เซย์น เซเวียร์ และฟรานซิส กรีน หยุดการโต้แย้งทั้งหมดแม้ว่าจะเป็นเจย์ อาเรส แต่เขาก็เป็นแค่อดีตสามีของโรส ลอยล์ มันเป็นอดีตของโรส อย่างน้อยมันก็พิสูจน์ได้ว่าความสัมพันธ์ของโรสกับท่านอาเรสแตกร้าวไปแล้วอย่างไรก็ตาม ความคิดนี้ถูกพลิกเปลี่ยนไปอย่างรวดเร็วเมื่อทั้งสามคนเดินออกไปหลังทานอาหารเสร็จ ก็เห็นรถโรลส์ รอยซ์ของเจย์จอดอยู่ริมถนนด้านนอกโรงแรม เจย์เปิดประตูรถและก้าวออกมา เดินมาหาพวกเขาอย่างนิ่ง ๆเซย์นกำหมัดแน่น เส้นโลหิตในดวงตาของเขาดูเหมือนจะถูกย้อมเป็นสีแดง ส่องประกายด้วยแววตาปีศาจ“เจย์ อาเรส” เขากัดฟันเจย์เดินผ่านไป สายตาที่เย็นชาของเขาปะทะกับเซย์นคนที่ดูเกรี้ยวกราดอยู่ตอนนี้ เขาพูดช้า ๆ ว่า “เรื่องมันผ่านมาสักพักแล้วนะ เซย์น อาเรส”หลังจากทักทายเซย์น เจย์หันไปหาโรสแล้วพูดว่า “ผมมาที่นี่เพื่อพาคุณกลับบ้าน”โรสพูดตรงไปตรงมา “ฉันกลับบ้านเองได้”จู่ ๆ เซย์นก็สูญเสียความคิดของเขา เขาโยนเครื่องดื่มในมือลงบนพื้นและตะคอกใส่โรส “เธอไม่ได้บอกว่าเขาเป็นอดีตสามีของเธอเหรอ? แล้วทำไมยังอยู่ด้วยกัน? ผมกำลังเข้าใจว่าคุณเป็นสายลับที่บอกทุกเรื่องของ เอมิเนนท์ ออเนอร์ โดยช่วยเจย์ อาเรสใช
เพื่อช่วยเซย์น เซเวียร์ โรส ลอยล์ ยินดีที่จะตัดความสัมพันธ์ของเธอกับเจย์ อาเรส“โรส เธอต้องคิดให้ดี ถ้าเธอออกจากบ้านอาเรส เธอจะไม่ได้เจอลูกชายอีกเลย” เจย์ข่มขู่เธอโรสพยายามอย่างเต็มที่เพื่อหยุดน้ำตาไม่ให้เอ่อล้น เธอรู้สึกขัดแย้งมากเธอรู้สึกสงสารพี่ชายและปู่ของเธอ ในขณะนั้น โรสคิดได้แค่ว่าจะสำนึกผิดต่อความเจ็บปวดที่เธอได้นำมาสู่ครอบครัวอันรุนแรงเธอพูดอย่างน่าสงสารว่า “นี่ไม่ใช่สิ่งที่นายต้องการเหรอ?”เจย์ ซึ่งตอนแรกมาที่นี่ด้วยความคึกคะนองเพียงเพื่ออยากเห็นความบ้าคลั่ง เขาเริ่มโกรธเมื่อได้ยินคำพูดของเธอ เขาพูดอย่างโกรธ ๆ ว่า “เธอเต็มใจที่จะละทิ้งลูกชายของเธอเพื่องานที่ไร้ประโยชน์นี้หรือ? เป็นอย่างนั้นงั้นเหรอ?”โรสมองเขา น้ำตาของเธอไหลอาบใบหน้าของเธอ “ถ้าฉันต้องการลูกชายของฉัน นายจะให้พวกเขากับฉันไหม? ถ้าฉันสู้กับนาย มันจะยังไม่มีจุดหมายใช่ไหม? ฉันอาจจะยอมแพ้ตอนนี้และทำสิ่งที่มีประโยชน์”สีหน้าหนักใจของเธอทำให้เจย์กลืนความขมขื่นลงคอเขาเข้าใจความเจ็บปวดของเธอ เธอโทษตัวเองที่ทำให้ครอบครัวตกต่ำอย่างรุนแรงเธอต้องการช่วยครอบครัวเซเวียร์ในตอนนี้อย่างไรก็ตาม เซย์นไม่ได้แสดงความ
โรสจ้องมองเซย์นที่เป็นกังวลและผิดปกติด้วยดวงตาที่แดงก่ำ ความเกลียดชังของเซย์นที่มีต่อ เจย์ อาเรส นั้นลึกซึ้งพอ ๆ กับความรักที่เธอมีต่อเขาคือความหนักแน่นไม่สามารถเปลี่ยนใจได้เธอเดินไปหาเซย์นอย่างช้า ๆ และพูดเบา ๆ ว่า “ท่านประธานเซเวียร์ ฉันขอบคุณสำหรับความช่วยเหลือของคุณในช่วงเวลาที่ฉันต้องการ ถ้าในอนาคต หากเอมิเนนท์ ออเนอร์พบปัญหาทางเทคนิคใด ๆ คุณสามารถติดต่อฉันได้ตลอดเวลา ไม่ต้องกังวล ในฐานะแฮกเกอร์มันเป็นจรรยาบรรณในวิชาชีพของฉันที่จะไม่เปิดเผยความลับของลูกค้า ฉันจะไม่ปล่อยให้ข้อมูลใด ๆ รั่วไหลของเอมิเนนท์ ออเนอร์ออกไป อย่างแน่นอน…”ทันใดนั้นโรสก็ลุกขึ้นยืนโดยเขย่งปลายเท้าและวางริมฝีปากของเธอไว้ข้าง ๆ หูของเซย์น มันเป็นท่าทางที่ดูสนิทสนมมาก "เพียงแค่โปรดระวังตระกูลเบลล์จากสี่ตระกูลใหญ่ของเมืองอิมพีเรียลไว้นะ"เซย์นมองผงะ “เธอพยายามทำให้เกิดความแตกแยกระหว่างเราหรือเปล่า?”โรสรู้สึกทำอะไรไม่ถูกกับความสงสัยของพี่ชาย“ระวังพวกเขาด้วย เวลาจะพิสูจน์ความบริสุทธิ์ของฉัน” ทันทีที่เธอพูดอย่างนั้น โรสก็ถอยหลังและเพิ่มระยะห่างระหว่างพวกเขาเจย์ขมวดคิ้วเมื่อเห็นการกระทำที่สนิทสนมของพวกเขา
เมื่อ เจย์ อาเรส ปลอบเธอไม่สำเร็จ เขาก็โกรธอย่างน่าประหลาด “โรส ลอยล์รู้ขอบเขตของเธอเอง”โรสจ้องมองเขากลืนน้ำลายและพูดอย่างไม่ระแวง “ฉันไม่ได้ขอร้องให้นายช่วยฉันสักหน่อยจริงไหม?”เจย์ยอมแพ้เธอโดยสิ้นเชิง “ผมไม่สามารถยุ่งกับคุณได้เลย”หลังจากนั้น บรรยากาศในรถก็กลายเป็นน้ำแข็งทั้งสองคนไม่พูดกัน เมื่อเกรย์สันเห็นว่าประธานไม่มีความสุข เขาก็รีบเปิดเพลง หวังจะปรับบรรยากาศเพลงนี้มาจากคอนเสิร์ตของแองเจลีน เซเวียร์ เจย์และโรสมอบความรู้สึกเย็น ๆ ลงให้กันและกัน เมื่อเขาได้ยินเสียงของแองเจลีน ทันใดนั้นเจย์ก็รู้สึกได้ถึงความโกรธที่เพิ่มขึ้นภายในตัวเขากลับมาอีกครั้ง คนโง่เขลานี้ เขาบ่นใส่เกรย์สัน "ปิดซะ"โรสจ้องมองเจย์ที่ไม่พอใจ โดยคิดว่าเธอหลงใหลเขา แต่เขาก็ไม่สามารถแม้แต่จะทนฟังเสียงของเธอได้ ทันใดนั้นเธอก็รู้สึกเหมือนพวกเขายืนอยู่บนปลายโลกทั้งสองด้าน“แต่ฉันอยากได้ยินเพลงนี้” เธอประท้วงเบา ๆเจย์จ้องมองเธอ หลังจากเห็นแววตาในสายตาของเธอ มุมริมฝีปากของเขาก็เปลี่ยนเป็นรอยยิ้มเล็กน้อย“คุณรู้ไหมว่านักร้องคือใคร?” เขาถามโรสลังเลอยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นก็ส่ายหัว “ไม่รู้!”ทันทีที่เธอพูด ความ
ที่ทางเข้าบ้าน มีบอดี้การ์ดสองคนในชุดสูทและแว่นกันแดด พวกเขาเป็นเหมือนต้นสนสีเขียวสองต้น ยืนนิ่งอยู่ทั้งสองข้างของประตูโรสเดินมาถึงทางเข้าก็ต้องตกใจเมื่อเห็นบอดี้การ์ดทั้งสองเธอจำพวกเขาได้ พวกเขาเป็นบอดี้การ์ดหลักของครอบครัวอาเรส พวกเขามักจะติดตามท่านปู่อาเรสทุกที่ที่เขาไปหากท่านปู่อาเรสผู้ยิ่งใหญ่มาเยี่ยมเยียน สิ่งที่ยิ่งใหญ่จะต้องเกิดขึ้นโรสลังเลว่าจะเข้าหรือไม่ ในไม่ช้า เจย์ อาเรสก็คว้าตัวเธอได้ เมื่อเขาเห็นบอดี้การ์ดทั้งสองเขาก็ขมวดคิ้วโดยไม่รู้ตัว“ฉันไม่คิดว่าจะเข้าไป ท่านอาเรส” โรสหันหน้าไปทางสวนด้านขวาของเธอ แต่จู่ ๆ เจย์ก็เอื้อมมือไปคว้ามือเธอไว้“ท่านปู่อยู่ที่นี่ บางทีเขาอาจต้องการพูดคุยกับเธอเกี่ยวกับการดูแลของร็อบบี้น้อย” เจย์กล่าวโรสสามารถเดาเจตนาของท่านปู่อาเรสได้เช่นกัน แต่เธอไม่อยากคุยกับเขาเลย เธอมองไปที่เจย์ ด้วยแววตาลังเล “นายคิดว่าเขามาที่นี่เพื่อพูดคุยกับฉันไหม?”จากน้ำเสียงของเธอ เขาสามารถบอกได้ว่าเธอหมายถึงสิ่งนั้นในแง่ลบเจย์ตอบว่า “เธอไม่สามารถแก้ปัญหาได้โดยการวิ่งหนีมัน!”โรสโต้กลับด้วยความโกรธเล็กน้อย "ท่านอาเรสและอุดมคติของผู้มีอิทธิพลอยู่เหน
“ฉันรับไม่ได้” โรสประท้วงอย่างหน้าบึ้งตึงท่านปู่อาเรสมองไปที่โรสในแง่ใหม่ เธอไม่เพียงแต่ไม่ต้องการเงินสองพันล้าน แต่เธอยังกล้าที่จะประท้วงอีกด้วยเขาโน้มตัวไปข้างหน้าแบบงอตัวเล็กน้อยและพูดด้วยน้ำเสียงที่อ่อนโยน “ถ้าอย่างนั้นเธอจะไม่ได้เงินแม้แต่สตางค์เดียว และในเวลาเดียวกัน เธอจะสูญเสียการดูแลลูกของเธออย่างแน่นอน”โรสจ้องมองเขาดวงตาของเธอเต็มไปด้วยความเกลียดชัง เธอท้าทายเขาด้วยน้ำเสียงที่ยั่วยุ “ท่านปู่อาเรส นายสามารถใช้ทุกวิธีในการพยายามและปล้นสิทธิ์ในการดูแลของร็อบบี้น้อย แต่นายจะไม่มีวันโน้มน้าวให้ฉันส่งเขาไปยังตระกูลอาเรสได้หรอก”สายตาของเขาเย็นลง “ผมไม่ต้องการให้เธอมั่นใจแบบนั้นไปได้”“ถ้าฉันไม่เต็มใจที่จะส่งมอบเขาให้คุณ จะต่างอะไรไปจากโจรที่ต้องการขโมยของงั้นเหรอ?” โรสตอบเสียงของเธอเต็มไปด้วยความอาฆาตแค้นท่านปู่อาเรสผู้ยิ่งใหญ่โกรธจัดฟาดหมัดลงบนโต๊ะกาแฟ ทำให้ถ้วยชาตกลงมาและแตกเป็นเสี่ยง ๆเจย์ได้ยินเสียงดังมาจากในบ้าน เขาวิ่งเข้าไปข้างในอย่างรวดเร็วเขาเห็นท่านปู่อาเรสตาแดงและจ้องที่โรส โรสจ้องกลับมาทางขวา“เจย์ ปู่จะสั่งให้นายคืนสิทธิ์ในการดูแลของร็อบบี้น้อยผ่านทางศาล