เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 178
บทที่เกี่ยวข้อง
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 179
เจย์เตือนเจนสันด้วยการจ้องเขาอย่างเคร่งขรึม เด็กคนนี้อาศัยอยู่กับเขาในขณะที่ช่วยคนอื่นอย่างลับ ๆ เด็กคนนี้สัญญาแล้วว่าเขาจะไม่ยุ่งกับความสัมพันธ์ของเขา แล้วทำไมเขาถึงไปเข้าข้างร็อบบี้น้อยเพื่อต่อต้านเขาซะแล้ว?โรสเขี่ยเบเกิลของเธอด้วยหัวที่ก้มต่ำ เธอทำเป็นไม่ได้ยินที่ลูกชายของเธอพยายามยุให้เจย์จีบเธอเธอรู้โดยไม่ต้องมองด้วยซ้ำว่าเจย์กำลังดูไม่พอใจอย่างมากตอนนี้"โรส..." เสียงเบา ๆ ของเจย์ดังเหมือนมีมนต์ขลังมือของโรสปล่อยเบเกินในมือลงพื้นโต๊ะดังตุบ เจย์ขมวดคิ้ว นี่เธอกลัวขนาดนั้นเชียว?"เธอมีความบาดหมางอะไรกับสเตฟานี สตีเวนส์?" เจย์ยังไม่อารมณ์เสีย ถึงแม้ว่าเธอจะทำผิดซ้ำซาก ตรงกันข้าม เขาเปลี่ยนหัวข้อคำถามเธอด้วยน้ำเสียงที่มั่นคงอย่างมากโรสวางช้อนส้อมลงแล้วประท้วงด้วยเสียงกระซิบ "ท่านอาเรส ฉันอาจจะไม่ใช่ธนบัตร 100 ดอลลาร์ ที่ทุกคนชอบ แต่มันก็ไม่ได้มีเหตุผลให้ฉันต้องไปยั่วยุคนอื่นนะ ใช่ไหม? ใครคือสเตฟานี สตีเวนส์? ฉันจะไปล่วงเกินเธอได้ยังไงถ้าฉันไม่แม้แต่จะรู้จักเธอด้วซ้ำ?"เจย์เบิกตาขึ้นและจ้องเธออย่างสงสัย "เธอเป็นผู้หญิงที่พยายามใส่ร้ายเธอกับฌอนเมื่อวาน"โรสเข้าใจทันทีและเริ
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 180
เมื่อเขาเร่งมาที่ แกรนด์ เอเซีย เขาก็พบเกรย์สันที่กำลังถือเอกสารหนาเตอะในขณะที่รอเขาอยู่ที่ออฟฟิศประธาน"ให้ฉันดูมัน" เจย์สั่งอย่างกระตือรือร้นทันทีที่เขานั่งลงเกรย์สันเดินมาข้างหน้าแล้วเทเอกสารทุกอย่างลงมันมีรูปถ่ายกองหนึ่งจดหมายบางฉบับรูปวาดหลายรูปและซีดีหลายแผ่น!เมื่อเจย์เห็นรูปวาดสีเอิร์ธโทนที่ดูสร้างสรรค์ของโรส ดวงตาที่ชัดเจนและเป็นประกายของเขาก็พลันแดงฉานทันทีนี่มันรูปภาพของแองเจลีน เธอชอบเขาและมักจะส่งดอกกุหลาบให้เขาเสมอ ต่อมา เมื่อเธอพบว่าดอกไม้มักจะเหี่ยวเสมอ ดังนั้นเธอจึงเริ่มวาดรูปดอกกุหลาบให้เขาแทน ภาพโทนสีเอิร์ธโทนเป็นโทนโปรดของเจย์ ดังนั้นเธอจึงเปลี่ยนสีแดงของกุหลาบแทน"ฉันบอกให้นายไปตรวจเบื้องหลังของโรส ไม่ใช่เหรอ? พวกนี้มันอะไร?" เจย์ถามด้วยแสบแหบแห้งเกรย์สันอธิบาย "สิ่งของพวกนี้เป็นของคุณเซีเวียร์ผู้ล่วงลับ"เจย์กล่าวอย่างเจ็บปวด "ฉันรู้ ฉันถามว่าทำไมพวกมันมาอยู่ที่นี่ตอนนี้?"เกรย์สันตอบ "อย่ากระวนกระวายเลยครับ ท่านอาเรส ได้โปรดใจเย็นแล้วฟังสิ่งที่ผมจะบอกคุณก่อนครับ"เจย์เก็บอารมณ์ที่เดือดพล่านและโหมกระหน่ำไว้ในใจ เขาพยายามสงบใจลงเกรย์สันอธิบาย
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 181
แองเจลีนมีออร่าที่ไม่สามารถปิดบังได้ ดวงตาและคิ้วของเธอพกพาความสุขของหญิงสาวที่ถูกประคบประหงมมาตั้งแต่เด็ก มันทั้งดูยโส, มั่นใจ, และรังสีไม่ธรรมดาซึ่งออกมาจากตัวตนของเธอนั้นมันเหมือนนักวิชาการที่อหังการเอามาก ๆไม่ว่าจะเป็นส่วนผสมพิเศษของความแข็งแกร่งและความอ่อนโยนที่สลักลึกอยู่ในรากของเธอ หรือออร่าที่โดดเด่นและบริสุทธิ์อย่างเหลือเชื่อของเธอ เธอก็เป็นคนที่น่าทึ่งที่สุดโรส ในอีกด้านหนึ่ง สวมเสื้อผ้าที่มีสีสันสดใสปะติดปะต่อเข้าด้วยกัน เธอดูเศร้าโศกและมีสายน้ำตาไหลลงมาจากใบหน้า เธอมีความงดงามและร่างกายที่น่าเย้ายวนอย่างแท้จริง แต่ข้อได้เปรียบทุกอย่างที่แสดงอยู่บนเธอนั้นเหมือนความผิดพลาดโดยบังเอิญจากการสรรสร้างจากพระเจ้าเธอสำเร็จในการปกปิดคุณสมบัติอันยอดเยี่ยมของเธอและเน้นด้านที่ไม่ได้รับการขัดเกลาของเธอให้ชัดขึ้นในฐานะสาวบ้านนอกเจ็ดปีก่อน แองเจลีนและโรสนั้นตรงกันข้ามกันโดยสิ้นเชิงความประหลาดใจอย่างสุดแสนปรากฏบนใบหน้าหล่อเหลาของเจย์ ทำไม หลังจากเจ็ดปีให้หลัง ทำไมโรสถึงได้สะท้อนเงาอันสดใสมากมายที่เป็นของแองเจลีน?ในตอนที่เขากำลังจะหลุดเข้าไปในภวังค์ เสียงแตรรถก็ดังขึ้นเมื่อเจย์ห
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 182
สวรรค์รับรู้ว่าเขาใช้เวลาและพลังงานไปมากขนาดไหนกับแองเจลีน สมัยที่เธออายุสิบขวบ เขาก็เริ่มพยายามที่จะฝึกเธอให้กลายเป็นคู่คิดของเขาแล้ว เขาช่วยและพัฒนางานอดิเรกของเธอ และพยายามใช่เวลากับเธอให้มากที่สุด เธอเป็นเพียงเด็กหญิงเพียงคนเดียวที่เขาจะยอมแบ่งปันความสัมพันธ์ทางการที่ชิดเชื้อให้ในเมื่อเธอยังอายุน้อยเกินไป เขาจึงเก็บความรู้สึกของเขาเพื่อที่เธอจะยังคงมีความบริสุทธิ์และชีวิตที่ไร้เดียงสาเหมือนเด็กสาวทั่วไปหากเขารู้ว่าเธอจะจากเขาไปเร็วแบบนี้ ถ้าอย่างนั้นเขาคงไม่มีทางพยายามเก็บความรู้สึกของตัวเองแล้วทำมันตั้งแต่วันแรกที่เธอเข้าสู่วันผู้ใหญ่ไปแล้วเกรย์สันมองดวงตาแดงฉานของท่านอาเรส เขาทำงานกับท่านอาเรสมาหลายปีและรู้ดีว่าแองเจลีนนั้นเป็นหัวข้อต้องห้าม เขามาที่นี่เพื่อสืบเรื่องของโรสวันนี้ แต่การสืบสวนกลับจบลงที่ความเกี่ยวข้องกับแองเจลีนเช่นกัน โชคชะตาช่วงเป็นสิ่งที่น่าหลงไหล"ท่านอาเรส โรสอยู่ในเหตุการณ์ตอนที่เกิดอุบัติเหตุรถยนต์ของคุณเซเวียร์ คุณไม่คิดว่าเรื่องบังเอิญนี้มันแปลกไปเหรอครับ? ด้วยเหตุผลแปลก ๆ บางอย่าง โรสถึงขนาดแทนที่คุณเซเวียร์แล้วแต่งงานกับคุณในที่สุด คุณไม่คิดว่าเรื
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 183
เมื่อไหร่ที่แองเจลีนวาดภาพเหมือนเขา มันจะดูเหมือนมีชีวิตสุด ๆจากสายตาของคนอื่น เจย์เเก่นและเข้าถึงไม่ได้—ประธานผู้ชั่วร้ายและน่าสะพรึงกลัว แต่ในสายตาของแองเจลีน ยังไงก็ตาม เขาเหมือนเด็กผู้ชายตัวใหญ่เสมอในภาพวาดของเธอ เขามักจะสวมเสื้อยืดสีขาวที่ดูเด็ก และสร้อยแพลทินัมที่มีเครื่องรางใบโคลเวอร์สี่กลีบ และรองเท้าไนกี้ ผมของเขาจะปลิวตามสายลมในขณะที่ดวงตาของเขาจะกลมโต—เด็กชายร่างใหญ่ที่มีภาพลักษณ์ที่สดใสเจย์ถือภาพวาดสุดท้ายของแองเจลีน เขารู้ดีว่ารูปวาดนี้ล้ำค่ากับเขาเพียงใดเขาเสียใจที่ทำตัวอ่อนแอเมื่อก่อนนั้น ไม่มีความกล้าที่จะเผชิญหน้ากับความตายของแองเจลีน มันจะดีแค่ไหนหากเขาได้รู้เร็วกว่านี้ว่าแองเจลีนนั้นหวังพึ่งเขาขนาดไหนทุกคนรู้ว่าแผลเป็นที่ชัดเจนจะตกสะเก็ดและค่อย ๆ ดีขึ้นหากไม่ไปแตะต้องมัน แต่สิ่งที่เจย์ไม่คาดคิดก็คือรอยแผลเป็นที่ถูกปิดผนึกไว้ในใจของคน ๆ หนึ่งโดยเจตนาจะเติบโตขึ้นเรื่อย ๆ เมื่อเวลาผ่านไปเหมือนไวน์ชั้นดียกตัวอย่างเช่นความตายของแองเจลีนหลังจากปิดผนึกไว้ในหัวใจของเขาเป็นเวลาเจ็ดปีเต็ม ในช่วงเวลาที่เจย์ได้เห็นภาพการเสียชีวิตของเธอ ความเศร้าโศกอย่างแสนสาหัสก็เร
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 184
โรสจับที่หัวใจของเธอ เด็กทุกคนคือสมบัติล้ำค่าของพ่อแม่ พ่อแม่ทุกคนคงปวดใจหากเห็นลูกของพวกเขาถูกทุบตี เธอเคยบอกร็อบบี้ เจ้าเด็กบ้านั่นหลายรอบแล้ว ว่าห้ามเขารังแกคนอื่นเพียงเพราะเขาแข็งแรง เขาออกนอกลู่นอกทางจริง ๆ แล้วเหรอครั้งนี้?เมื่อครูประจำชั้นกล่าวจบ เธอก็ไม่ได้วิจารณ์อะไรโรส เธอเพียงแค่กล่าวกับโรสด้วยท่าทางจริงจัง "คุณลอยล์ ฉันหวังว่าคุณจะเผชิญหน้ากับปัญหาของเด็ก ๆ อย่างตรงไปตรงมา และร่วมมือกับเราในการพัฒนาข้อบกพร่องของเด็ก ๆ นะคะ""แน่นอนค่ะ" โรสตอบครูประจำชั้นจากไปพร้อมรอยยิ้ม โรสมองไปที่เด็กน้อยทั้งสอง หัวเล็ก ๆ ของทั้งสองก้มลงต่ำเหมือนพวกเขากำลังจะถูกฝังดิน เซ็ตตี้น้อยเองก็ดูกังวลอย่างมาก"เงยหน้าขึ้นมา!" โรสยื่นมือของเธอออกไปดึงแก้มของพวกเขาขึ้นเธอฉีกยิ้มอย่างใจกว้างให้เจนสันและร็อบบี้น้อย "กลับบ้านกันก่อนเถอะ"เจนสันมองดูแม่ที่ดูอ่อนโยนของเขาอย่างสงสัย ไม่ใช่ว่าร็อบบี้น้อยบอกว่าคุณแม่จะดุร้ายมากเวลาอารมณ์เสียเหรอ?โรสอุ้มเซ็ตตี้น้อยไว้ในอ้อมแขนแล้วหันหลังกลับเด็กดื้อทั้งสอง ร็อบบี้น้อยและเจนสันเดินตามเธอไปพร้อมกันระหว่างทาง เจนสันเหลือบมองร็อบบี้น้อยหลายครั้งแล้
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 185
"ความแตกต่างควรถูกสร้างไว้ระหว่างชายและหญิง คุณแม่ ได้โปรดหยุดหวดก้นผม คนอื่นจะหัวเราะเยาะผมถ้ารู้เข้า" ร็อบบี้น้อยวิ่งเผ่นไปสุดทางตรงข้ามของโต๊ะดินเนอร์ยาว เขาวิ่งเป็นวงกลมหลบหนีคุณแม่ในขณะที่พยายามโน้มน้าวเธอไปด้วยในเวลาเดียวหลังจากวิ่งกันไปหลายรอบ โรสก็เหนื่อยเกินกว่าจะตามต่อ เธอใช้มือเท้าเอว หอบหายใจ "เจ้าเด็กแสบ เธอโตแล้วสินะ ใช่ไหม? ลูกรู้ว่ามันมีความแตกต่างระหว่างหญิงกับชายตอนนี้แล้วใช่ไหม หือ? ได้เลย แม่จะรักษาศักดิ์ศรีของลูกไว้และไม่จัดการก้นของลูก… ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าแม่จะจับลูกไม่ได้แม้แต่ปลายนิ้ว แม่ต้องหาไม้มาสอนบทเรียนลูกซะแล้วสิ..."โรสเริ่มหาไม้หรืออะไรที่คล้ายกันในบ้าน ด้วยความฉลาดแกมชั่วร้าย ร็อบบี้น้อยร้องไห้โฮออกมาพยายามเรียกความเห็นใจของแม่เขาเมื่อเจนสันเห็นหลั่งน้ำตาออกมายกใหญ่ หัวใจน้อย ๆ ของเขาก็เริ่มตื่นตระหนกอย่างมาก ในตอนนั้นเอง เซ็ตตี้น้อยก็แอบเปิดประตูออกมานั่งยอง ๆ อยู่ที่บันไดบนทางเดินชั้นสองเพื่อสังเกตสถานการณ์ที่ชั้นล่างเจนสันส่งสัญญาณให้คู่หูของเขา เซ็ตตี้น้อยพลันวิ่งเข้าไปในห้องแล้วโทรหาเจย์ทันทีเจย์นั้นกำลังอยู่ในอารมณ์หดหู่อย่างรุนแรง เมื่
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 186
”ใครเป็นคนสอนลูกพูดเปรียบว่าจะไม่ปล่อยให้กลุ่มหมูมากินและทำลายกะหล่ำปลีที่ดีแบบนั้น”“น้าโจเซฟินครับ”โรส "... " ดูเหมือนว่าเธอกับโจเซฟินจะต้องคุยกันสายตาของเธอเปลี่ยนไปที่เจนสันที่ดูไม่สบายใจ “แล้วลูกล่ะ เจนส์? ทำไมพูดคำหยาบปัญญาอ่อนกับครูแบบนั้น?”เจนสันกัดริมฝีปากและนิ่งเงียบโรสปฏิบัติต่อลูกชายของเธอไม่เหมือนกัน นับตั้งแต่ร็อบบี้น้อยเริ่มฝึกเทควันโด เขาผ่านการฝึกฝนที่ยากลำบากมานับไม่ถ้วนและตอนนี้ก็มีผิวหนังที่แข็งเหมือนหมี เธอจะตีเขาสองสามครั้งและมันจะรู้สึกเหมือนว่าเธอกำลังกระตุ้นเขาในทางกลับกัน เจนส์เติบโตมาในครอบครัวอาเรสโดยเป็นความต้องการของเขาที่อยู่ด้วยอย่างระมัดระวัง บวกกับความหมกหมุ่นเล็กน้อยของเขา โรสยังอ่อนโยนต่อเขาเป็นพิเศษ“เจนส์ แม่จะไม่ทุบตีลูกหรือดุลูก แม่แค่อยากรู้ว่าทำไมลูกถึงพูดคำพูดที่ไร้มารยาทเหล่านั้นแม่สามารถช่วยลูกแก้ไขข้อผิดพลาดของลูกและทำให้ลูกเป็นเด็กที่โดดเด่นและน่ารักยิ่งขึ้นถ้าลูกบอกแม่ ตรง ๆ นะ”ภายใต้คำแนะนำที่อดทนและอ่อนโยนของโรสในที่สุดเจนสันก็พูดว่า “ครูพูดในบรรดาหมูน้อยสามตัว ตัวโตขี้เกียจ ตัวที่สองมีความเฉลียวฉลาดเล็กน้อย และมีเพียงตัวท
บทล่าสุด
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1292
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1291
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1290
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1289
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1288
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1287
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1286
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1285
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1284
