Share
บทที่ 164
Related chapter
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บบที่ 165
ปาร์ตี้เริ่มขึ้นแล้วตรงกลางของห้องโถง มีแสงสีมากมาย พวกมันดูเหมือนไข่มุกและเพชร ที่ฟลอร์เต้นรำ ชายหนุ่มผู้หล่อเหลาและคู่รักแสนสวยของเขากำลังเต้นรำกันอย่างงดงามอีกด้านของฟลอร์เต้นรำ เจย์ดื่มและอยู่ปะปนกับแขก การดื่มของเขาหนักและไม่สุภาพ แต่เขาก็ยังดูเซ็กซี่และสง่า ร่างของเขาแผ่รังสีของเจ้าชายผู้สูงศักดิ์ ใคร ๆ ก็สามารถจดจำเขาได้ คนสังคมมากมายอยู่รอบเขา พวกเขาสวมชุดราคาแพงและเครื่องประดับรุ่นลิมิเต็ดอิดิชั่น พวกเขาดูหรูหรามากโรสนั่งอยู่ที่มุมห้อง เธอดูเจียมตัว แม้ว่าเธอจะพยายามอย่างที่สุดในการหลบในที่มืด แต่เพราะว่าเธอแต่งตัวสวยเกินไปในวันนี้ บวกกับความโดดเด่นในฝูงชนของเธอ เธอจึงเปล่งประกายราวกับร่างกายเธอแวววาวในความมืดในบางครั้ง จะมีชายหนุ่มเดินเข้ามาหาเธอและชวนเธออย่างกระตือรือร้น "คุณผู้หญิง ให้เกียรติไปเต้นรำกับผมได้ไหมครับ?"แล้วโรสก็จะปฏิเสธพวกเขาทั้งหมด "ฉันขอโทษค่ะ แต่ฉันไม่รู้ว่าต้องเต้นรำยังไง"ไม่ใช่ว่าเธอเต้นรำไม่เป็น เธอเต้นรำเก่งมากด้วยซ้ำ เธอแค่ไม่ต้องการเต้นรำกับคนที่เธอไม่ชอบในชีวิตที่แล้วของเธอ เธอเต้นรำราวกับหงส์กับเจย์ มีเสียงปรบมือไม่หยุดหย่อนและเชียร์มา
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 166
โรสเผยรอยยิ้มให้เจนสันจากระยะไกลเพื่อบอกให้เขามั่นใจว่า 'ไม่ต้องห่วงแม่'ท่าทางกังวลของเจนสันดูดีขึ้นเล็กน้อยโรสพลันยืนขึ้น ดวงตาเธอร้อนเหมือนดวงอาทิตย์ ด้วยสายตาที่เผาไหม้ของหนุ่มสาว พวกมันสาดสายตาไปที่ชายทุกคนและสุดท้าย สายตาของเธอก็ไปตกที่จอห์นเธอเดินเซไปหาจอห์น โอบแขนเรียวยาวของเธอรอบไหล่ของจอห์น แล้วกระซิบ "ลุงสี่ เต้นกับฉัน แล้ววันหนึ่งฉันจะตอบแทนความเมตตาของคุณ"เหตุผลที่เธอเลือกจอห์นก็เพียงเพราะการที่เธอเต้นรำกับชายใดในตระกูลอาเรสจะทำให้เธอกำจัดทุกคนที่ใส่ร้ายและต้องการโจมตีเธอได้เธอไม่กล้าพอจะชวนเจย์ ต่อให้เธอกล้าพอจะชวนเขา แน่นอนว่าเขาจะทำให้เธออับอายโดยปฏิเสธเธอต่อหน้าธารกำนัลทุกคน โดยเฉพาะเจย์ ตะลึงกับการกระทำอย่างกะทันหันของโรสท่ามกลางบุรุษทุกคน เธอกลับเลือกจอห์น เสือผู้หญิงคนนั้น จอห์นนั้นโด่งดังมากในเมืองอิมพีเรียลเรื่องการเต้นรำของเขา แล้วแบบนี้ตัวตลกอย่างโรสจะไม่ทำให้ตัวเองอับอายที่เต้นรำกับเขาเหรอ?ทุกคนรอดูเธอถูกปฏิเสธจากจอห์น เพราะอย่างไรก็ตาม จอห์นเองก็พูดบ่อย ๆ ว่าเขาจะไม่รับคำเชิญของหญิงสาว สิ่งที่โรสทำไปคงจะเป็นการชวนเต้นรำ ใช่ไหมล่ะ?อย่างไรก็ตา
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 167
เจย์เดินไปหาโรสและเห็นชายหนุ่มชั้นสูงมากมายรอบเธอ พวกเขาต่างชื่นชมเธอมากมาย"คุณลอยล์ไม่ใช่เพียงแค่งดงาม แต่ยังเต้นรำได้ดีมาก ผมสงสัยว่าคุณเรียนมหาวิทยาลัยไหนเหรอ ต้องเป็นมหาวิทยาลัยระดับท็อปของประเทศแน่ ใช่ไหม?"เจย์หยุดจ้องโรสพร้อมขมวดคิ้วเล็กน้อย เท่าที่เขารู้ โรสจบมาด้วยคะแนนระดับต่ำ—และมันเป็นแค่มหาวิทยาลัยระดับสามดาดดื่นทั่วไปชายที่ตั้งคำถามเธอคือพี่ชายของแนนซี่ เกล เบล เขาต้องการทำให้โรสขายหน้าเจย์ลังเลว่าจะช่วยโรสดีไหม แต่โรสยิ้มแล้วโต้กลับสุขุม "ฉันได้ยินมาว่านายน้อยเบลเองก็เป็นนักเรียนที่ได้เกรดต่ำสมัยเรียนมัธยมปลาย และทำให้คุณครูปวดหัว อย่างไรก็ตาม นายน้อยเบลไปต่างประเทศเพื่อจุดไฟในตัวหลายปี ก่อนจะกลับมาอย่างองอาจ นายน้อยเบลมีประสบการณ์ในการเรียนแบบเดียวกับฉัน เราคิดน้อยเกี่ยวกับการเรียนของพวกเรา จนเมื่อพวกเราบินไปต่างประเทศ เราถึงได้เรียนรู้ว่าดวงจันทร์ของต่างประเทศนั้นไม่ได้กลมเหมือนที่บ้านเกิดพวกเรา พวกเราจึงต้องขยันทำงานเพื่อสร้างความก้าวหน้า"เธอเพียงแค่พูดไม่กี่คำแต่มันกลับอธิบายถึงอดีตอันน่ารังเกียจของเธอ และที่มาของการผลิบานของเธอในตอนนั้นได้หมดเกล เบล ปิดปา
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 168
"ใครเล่นตัว? นายเองไม่ใช่เหรอที่ชวนฉัน ไม่ใช่รึไง?" โรสโมโห"งั้นเหรอ? แล้วหกปีที่แล้วล่ะ? ใครกันที่ชวนฉันขึ้นเตียง?" เสียงอันน่าหลงไหลของเจย์ทำให้หน้าของเธอร้อนและหายใจหนักหน่วง มันทำให้เธอไม่สบายใจอย่างเหลือเชื่อ"ฉันยังเด็กและโง่เขลา ฉันมันตาบอด หัวใจของฉันถูกปกคลุมด้วยน้ำมัน มันมีอะไรผิดปกติกับฉัน นั่นจึงทำให้ฉันทำผิดพลาด ถ้าฉันย้อนเวลากลับไปได้ ฉันจะไม่เลือกแบบนั้น ฉันจะเลือกเดินอ้อมไปหากเห็นนาย..." เธอกล่าวอย่างไม่เป็นธรรมชาติมีความหนาวเย็นในดวงตาของเจย์ เขายืดหลังตรง ยืนตัวตรงแล้วมองโรสด้วยการหมิ่นประมาท "จำสิ่งที่เธอพูดวันนี้ไว้ และเธอก็ไม่ควรจะมีความคิดน่าขันกับฉัน ไม่งั้น ฉันจะทำให้เธอทุกข์ทรมาน"โรสก้มหัวแล้วพึมพำ "นายก็ไม่ได้ทำให้มันดีขึ้นอยู่แล้วตอนนี้""มันจะแย่ยิ่งกว่าตอนนี้อีก" โรสถึงกับสั่นสะท้านกับเสียงอันชั่วร้ายของเจย์ มันเหมือนเสียงร่ายคาถาสั่งตายของปีศาจโรสหยิบกระเป๋าของเธอแล้ววิ่งจากไป แต่เจย์พลันกล่าว "เต้นรำกับฉัน มันเป็นคำขอในวันเกิดของโจเซฟิน"เท้าของโรสหยุดนิ่งอยู่กลางอากาศ และหลังจากพักหนึ่ง เธอก็นำมันเหยียบลงพื้น"วอลซ์กับฉัน แล้วเธอจะไม่ต้องจ่าย
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 169
เจย์จับมือของโรสแล้วเดินไปสู่จุดศูนย์กลางของฟลอร์เต้นรำเสียงดังก่อนหน้าในโถงพลันเงียบลง ทุกคนให้ความสนใจกับกึ่งกลางของฟลอร์เต้นรำโรสเป็นเหมือนหุ่นเชิดที่ถูกชักใยในขณะที่เธอสั่นเทาเมื่อมองเจย์ ดนตรีเริ่มขึ้น เธอยังคงตกใจและไม่ยอมขยับเจย์ขมวดคิ้ว เขาจับเธอสู่อ้อมแขนอย่างหยาบคายแล้วนำริมฝีปากไปที่ข้างหูของเธอ เขาขู่เธอเสียงต่ำ "โรส มันเรื่องของเธอถ้าจะทำให้ตัวเองขายขี้หน้า แต่อย่าลากฉันลงไปกับเธอ"โรสตั้งสติได้อย่างรวดเร็ว เขาเป็นบุคคลสาธารณะ ทุกการเคลื่อนไหวและทุกคำพูดของเขาอยู่ใต้ไมโครโฟนของสังคม หากพวกเธอทำให้ตัวเองขายหน้า เขาอาจไปปรากฏอยู่ในข่าววันหพรุ่งนี้สำหรับชายที่ไม่เคยพ่ายแพ้มาตลอดทั้งชีวืต หากเขาเสียหน้า มันจะไม่เป็นการสูญเสียมหาศาลเหรอ?โรสพยายามตั้งใจ ด้วยทำนองเพลงที่คุ้นเคย ร่วมกับคู่ที่คุ้นเคย เธอสามารถทำให้ตัวเองเข้าสู่สภาพจิตใจที่เหมาะสมได้อย่างรวดเร็วเจย์ไม่คิดว่าเธอจะเข้าคู่กับเขาได้ดีแบบนี้ เพราะยังไงซะ เพลงวอลซ์ก็ไม่ใช่จังหวะเต้นรำทั่วไป มันจำเป็นต้องมีสมาธิกับทำนองดนตรีมาก ทั้งสองคนมีจังหวะคงเส้นคงวา พวกเขาขยับพร้อมกันและก้าวตรงจุดที่ถูกต้อง ในขณะที่ปลดปล
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 170
นั่นทำให้เจย์โกรธยิ่งกว่าเดิม!โรสกลับไปที่มุมห้อง หัวใจเธอเต้นระรัว มันยังไม่สงบลงแม้จะผ่านไปนานกลายเป็นว่าเธอยังได้เต้นรำกับเจย์ในชีวิตนี้เพลงวอลซ์นั้น ผู้เต้นรำจำเป็นต้องเต้นหมุนเป็นจังหวะไปเรื่อย ๆ ตั้งแต่ต้นจนจบ ซ้ำไปมาชะตาของเธอกับเจย์ก็เหมือนกับเพลงวอลซ์ มันหมุนเป็นวงกลม?ที่มุมมืด สายตาริษยาของแนนซี่ลึกดั่งทะเลที่ดับเปลวเพลิงเธอเป็นแฟนตัวจริงของเจย์ แต่โรสแย่งมันไปจากเธอในวันนั้น เธอจะทำให้โรสชดใช้สำหรับการอวดดีแนนซี่หันหลังแล้วหายไปในมุมที่เงียบสงบหลังจากพักหนึ่ง"คุณโรส!" ทันใดนั้น เสียงอันนุ่มนวลก็ดังขัดภวังค์ของโรส โรสมองที่หญิงสาวที่งดงามซึ่งปรากฏตัวหน้าเธอ "มีอะไรเหรอคะ?""คุณโรส มีใครบางคนต้องการพบคุณ ได้โปรดมากับฉันด้วย" ท่าทางขอเธอดูสุภาพและอ่อนโยนโรสไม่รู้เป้าหมายของเธอและลังเล"คุณโรส คุณปู่อาเรสต้องการพบคุณ" สวาสวยคนนั้นเลิกคิ้วขึ้น และมีร่องรอยความรู้สึกผิดในสายตาโรสผงะเล็กน้อน 'นายท่านชราแห่งอาเรส?'นายท่านชราแห่งอาเรสนั้นเป็นเพื่อนที่ดีกับปู่ของเธอ สมัยที่เธอยังเด็ก เธอมักจะเห็นนายท่านชราแห่งอาเรสพร้อมกับรอยยิ้มเป็นมิตรของเขา ในความเป็นจริง
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 171
เมื่อฌอนเปิดดวงตาสีหมอกของเขาขึ้น เขาก็เห็นโรสผู้งดงามและบริสุทธิ์ เขาหยอก "คุณผู้หญิงสุดสวย คุณอยากลิ้มลองผมเหรอ? รู้ไหม ด้วยความสวยระดับคุณเนี่ย คุณไม่จำเป็นต้องสร้างปัญหาด้วยการวางยาผมด้วยซ้ำ ผมจะพอใจได้ยังไงถ้าร่างกายอ่อนปวกเปียกแบบนี้? ถ้าคุณให้ยาแก้กับผม ผมมั่นใจเลยว่าคุณจะได้รับช่วงเวลาที่ดี!"ใบหน้าของเหล่าตระกูลเบลดูบิดเบี้ยว 'โรสเป็นภรรยาเก่าของเจย์ ฌอนจะคั่วเธอได้ยังไง?'นี่เขาน่าสิ้นหวังขนาดนั้นเลยเหรอ?'เจย์เดือดมาก เขาไม่ละละสายตาจากหน้าจอ โรสคงถูกแทงเป็นชิ้น ๆ ไปแล้วหากดวงตาของเขาเป็นมีดบิน'เธอพยายามจะใช้แผนเดียวกันกับฌอนเหมือนกัน?'โรสมองดูฌอนเหมือนเธอกำลังชื่นชมสมบัติชาติ หลังจากผ่านไปครู่หนึ่ง ริมฝีปากของโรสก็เผยอขึ้นเป็นรอยยิ้มแสยะ "ฉันบอกว่าได้ว่าคุณต้องเคยทำเรื่องชั่วร้ายมามากมายแน่ และมีใครบางคนกำลังแก้แค้นคุณ"ร่างกายของฌอนรู้สึกอ่อนแรง และสายตาของเขาก็พร่ามัว แก้มของเขาเริ่มแดง "คุณไม่ใช่คนที่วางยาผม?"โรสบอกได้ว่ายากำลังเริ่มทำงานในตัวเขาแล้ว เพื่อที่จะหลีกเลี่ยงไม่ให้เขาล่วงเกินเธอ โรสจึงควานหารอบห้องเพื่อหาอะไรที่เธอจะใช้ได้ ในเวลาเดียวกัน เธอก็กล่าวอ
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 172
"ก็ ถ้าคุณต้องการจะตายอย่างมีมนุษยธรรม ฉันก็ช่วยคุณได้ล่ะนะ" โรสแกล้งเขาอย่างซุกซนฌอนพูดไม่ออกสุด ๆ "คุณช่วยโยนความคิดที่ไม่บริสุทธิ์พวกนั้นไปก่อนได้ไหม? ผมแค่จะขอให้คุณเทน้ำให้ผมสักแก้ว"โรสถึงกับหมดคำพูดเธอยืนขึ้นแล้วเทน้ำอุ่นให้เขาแก้วหนึ่ง เมื่อเธอส่งให้เขา ดวงตาของฌอนก็มองเธอด้วยความไม่พอใจมาก "มือผมถูกมัด คุณช่วยป้อนผมได้ไหม?"โรสยื่นมือของเธอแล้วยกแก้มเขาขึ้น ก่อนจะเทน้ำลงในปากเขาฌอนสำลักน้ำอย่างหนักจนน้ำตาไหลออกมา เขาคำราม "นี่คุณเป็นผู้หญิงจริงรึเปล่าเนี่ย? ทำไมถึงได้หยาบกระด้างนัก?"โรสโมโห "คุณควรขอบคุณฉันที่ยังมอบน้ำให้ดื่มด้วยซ้ำ อย่ามาทำเป็นสั่งฉันนะ"โรสเริ่มสอบปากคำเขาต่อ "คิดให้ดี ๆ ใครที่วางยาคุณ? ทำไมเธอถึงพยายามทำร้ายคุณ? ฉันเป็นหญิงสาวที่ฉาวโฉ่ที่สุดในเมืองหลวงอิมพีเรียล ฉันจึงมั่นใจว่าเธอคงไม่ได้ส่งฉันมาที่นี่เพื่อทำให้คุณเสียชื่อเสียงเพราะเธอต้องการหาภรรยาที่จิตใจดีและมีคุณธรรมหรอก ใช่ไหม?"ฌอนมองโรสแล้วหัวเราะ "แหม ดูคุณจะรู้จักตัวเองค่อนข้างดีเยี่ยมเลยไม่ใช่เหรอ หืม?"เขาเลี่ยงคำถามของโรสถึงสองครั้งติด ดังนั้นเธอจึงเตะเขาด้วยความโกรธ "ช่วยคุยกันเป็น
Latest chapter
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1292
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1291
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1290
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1289
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1288
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1287
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1286
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1285
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1284
