Share
บทที่ 159
Related chapter
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 160
เด็กทั้งสามมองเจย์ในเวลาเดียวกัน เจย์รู้สึกว่าการตอบสนองของเขาอาจดูจู้จี้ไป เขาจริงกลับมาดูนิ่งเงียบเช่นเดิม "พวกลูกรู้ไหม? มีคนอยู่สามประเภท คนจากระดับบนสุดที่สั่งการ คนจากระดับกลางที่รับคำสั่ง และคนจากระดับต่ำสุดที่รู้จักแค่ประจบและมอบคลาน"เด็กทั้งสามฉลาดพอที่จะเข้าใจว่าพ่อของพวกเขากำลัวบ่งบอกว่าแม่เป็นคนระดับล่างสุดร็อบบี้น้อยสับสน "นั่นแปลกนะครับ ปกติคุณแม่ไม่ได้เป็นแบบนี้! คุณแม่บอกว่าพวกเราควรมีศักดิ์ศรีในตัวเองแล้วครองโลกด้วยความสามารถที่ตัวเองมี!"เซ็ตตี้น้อยดูเหมือนจะจับใจความของพี่ชายได้ เธอกล่าว "หนูรู้!" เธอตะโกน "คุณแม่ต้องตกหลุมรักกับหัวหน้าคนใหม่แน่! วันก่อนคุณแม่บอกว่าเจ้านายคนใหม่ของเธอเป็นผู้ชายคนแรกที่ปฏิบัติกับเธอเหมือนมนุษย์หลังจากผ่านมานาน"ร็อบบี้น้อยเหลือบมองน้องสาวของเขาด้วยหางตา เขากลัวว่าคุณพ่ออาจจะอิจฉาแล้วตะโกนว่า "นั่นไม่จริง! คุณแม่บอกว่าเธอรักแค่คุณพ่อและไม่มีใครอีก"โรสเดินลงมาที่บันไดพิดี เธอเกือบสะดุดตกบันไดแล้วตอนที่เธอได้ยินร็อบบี้น้อยพูดเจย์ไม่ได้ฟังร็อบบี้น้อย เขามองโรสผู้ที่แก้มแดงแล้วคาดเดาเธออย่างซุกซน "ฉันสงสัยจริงว่าเจ้านายคนใหม่ของเ
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 161
"ไม่ว่าเธอจะดูน่าสงสารขนาดไหน เธอก็ต้องมีด้านที่น่ารังเกียจ" เจย์จ้องเจย์อย่างดูถูก เขาไม่อยากจะพูดอะไรกับเธออีก เขาหันหลังแล้วพูดกับเด็ก ๆ แทน "ขึ้นไปข้างบนแล้วแต่งตัว คุณพ่อจะพาลูก ๆ ไปงานวันเกิดของน้าโจเซฟิน"เด็ก ๆ ดีใจแล้วรีบวิ่งขึ้นบันไดไปโรสถอนหายใจ ดวงตาของเธอมีม่านน้ำ เธอปิดตาลงเพื่อกลั้นไม่ให้น้ำตาไหลออกมาเธอรู้ว่าเขาไร้ความรู้สึกใดให้เธอ แล้วทำไมเธอยังหวังให้เขามีอีก?โดยไร้ซึ่งความคาดหวัง เธอก็จะไม่ต้องใช้ชีวิตด้วยความทุกข์ทนอีกโรสปัดความคิดที่เศร้าสร้อยออกไปแล้วเดินผ่านประตูหน้างานวันเกิดของโจเซฟินนั้นจัดที่คลับของ แกรนด์ เอเซียมันเป็นโถงขนาดมหึมา เพดานนั้นตกแต่งให้เหมือนท้องฟ้าที่พร่างพราวไปด้วยดวงดาว ทะเลดอกไม้นั้นประดับประดาตลอดสองข้างของพรมแดงแขกนั้นยังอายุไม่มากและดูดี พวกเขาเดินไปมาในโถงพร้อมแก้วแชมเปญและไวน์ เป็นภาพที่น่ารื่นรมย์แสงประกายของทองคำและอัญมณีวิบวับในดวงตา ปาร์ตี้นี้หรูหราแบบสุด ๆแขกทั้งหลายสวมชุดอันฟุ่มเฟือยเพื่อแสดงถึงอำนาจและความมั่งคั่งของตระกูลพวกเขาตระกูลอาเรสซึ่งเป็นเจ้าภาพของงาน โจเซฟิน อาเรส จึงควรถูกจัดให้เป็นจุดสนใจอย่างไ
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 162
เสียงของเธอดูเฉยฉาเมื่อเธอกล่าวออกมา แต่คำพูดของเธอนั้นลอดผ่านฟันที่กัดแน่น ไม่มีใครสังเกตความน่าสยดสยองในสายตาของเธอเลยเธอเกลียดโรส ลอยล์ ถ้าไม่ใช่เพราะโรส เธอคงยังคบอยู่กับเจย์เธอต้องการให้โรสกลายเป็นเป้าหมายที่ทุกคนเกลียดและอิจฉา เธอต้องการเห็นว่าโรสจะอับอายยังไงเมื่อผู้หญิงคลั่งรักมากมายตามตัวเธอ"โรส ลอยล์? ใครกันน่ะ?"หญิงสาวหงุดหงิดกันในทันทีเมื่อมีคู่แข่งปรากฏตัวขึ้นมากะทันหันหัวข้อพูดคุยกลายเป็ยโรส ลอยล์ ไปแล้วแนนซี่ดีใจมากที่ได้เปิดเผยตัวตนของผู้หญิงที่ถูกปิดบังไว้กับพวกเธอ "เธอเป็นภรรยาเก่าของท่านอาเรส! เธอเป็นลูกสาวของตระกูลลอยล์ แต่มีข่าวลือว่าเธอถูกเลี้ยงขึ้นมาในหมู่บ้านบนภูเขาและกลับไปที่ตระกูลลอยล์ในสมัยที่เธอเรียนมัธยมปลาย ไม่แปลกหรอกที่พวกคุณจะไม่เคยได้ยินชื่อเธอมาก่อน"ผู้หญิงบางคนแสดงท่าทางดูถูกออกมา "โอ้ โตในหมู่บ้านบนภูเขา? นั่นจะทำให้เธอเป็นคนป่าเถื่อนไร้การศึกษาแน่! ทำไมท่านอาเรสถึงไปตกหลุมรักผู้หญิงแบบนั้น?"เธอกล่าวต่อ "ไม่ใช่เพียงโรส ลอยล์ จะมาจากหมู่บ้านบนภูเขา แต่เธอยังเป็นลูกนอกสมรส ตระกูลลอยล์กำลังจะล้มละลาย การตกอับของผู้หญิงบ้านนอกนั่นกำลังม
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 163
โจเซฟินกอดโรเซ็ตแน่น ใบหน้าของเธอเต็มเปี่ยมด้วยความสุข "หลานเป็นเด็กดี เซ็ตตี้"สายตาของเจย์ลึกซึ้งเมื่อมองโจเซฟิน ทำไมน้องสาวของเขาถึงรักโรเซ็ตนัก? สำหรับเขา เจนสันกับร็อบบี้ต่างหากที่จะสืบทอดสายเลือดอาเรสจอห์นเดินเข้ามาแล้วสังเกตเห็นปฏิมากรรมที่น่ารักทั้งสาม "ตุ๊กตาดินเผาสุดน่ารักคนนี้เป็นใคร เจย์? อย่าบอกนะว่าลูกสาวนาย?"เจย์เมินเขาจอห์นกล่าวต่อ "ฉันไม่คิดว่านายทำกรรมดีไว้มากขนาดนั้นนะ แต่ทำไมพระเจ้าถึงทำดีกับนายนัก? ประธานเจนสันให้นาย เด็กอัจฉริยะนั่น ต่อมาก็เด็กน่ารักและแข็งแรงอย่างร็อบบี้ปรากฏตัว มาตอนนี้ นายยังมีลูกสาวที่น่ารักน่าชังอีก ทุกคนอิจฉาอยู่นะ!""เธอไม่ใช่ลูกสาวฉัน" เจย์แก้ไขสายตาของจอห์นยังจ้องที่เซ็ตตี้ไม่ขยับใบหน้าของเธอเหมือนซาลาเปานิ่ม ๆ และผิวที่เงาดั่งเครื่องปั้นเซรามิกก็นุ่มจนเกือบชุ่มฉ่ำ ดวงตากลมโตเหมือนกระต่ายของเธอก็กระจ่างใสเหมือนน้ำพุร้อน และเจิดจ้าราวกับอัญมณี มันทำให้ทุกคนที่เห็นเธอต้องอยากปกป้องเธอจอห์นตบปากตัวเอง "เป็นไปไม่ได้ นายก็เห็นว่าหญิงสาวได้รับความสูงศักดิ์และสง่างามมาจากพัพนธุกรรม ทำไมเธอถึงจะไม่ใช่ลูกนาย?"เจย์โกรธ "ดวงตาเหมือนห
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 164
เมื่อโรสออกจากรถ เธอก็ไม่คาดคิดว่าจะพบกับความสนใจจากคนมากมายขนาดนี้ ยิ่งกว่านั้น เธอก็ไม่คิดว่าสีชุดของเธอจะเข้าคู่กับเจย์ด้วย เมื่อเธอเห็นสายตาคาดโทษของเจย์ เธอก็ไม่รู้ว่าจะทำยังไงโจเซฟินคิดว่ามันเป็นโชคชะตาที่ชุดของพวกเขาเข้าสีกัน เธอยกเสียงขึ้นแล้วตะโกน "โรส พี่ใส่ชุดเข้าคู่ แถมยังดัดผมแบบเดียวกับพี่ชายฉันอีก พวกพี่นี่เหมาะสมกันที่สุดไปเลย"เจย์จ้องโจเซฟินแล้วดุเธอด้วยเสียงทุ้มต่ำ "เธอไม่ใช่เหรอที่จัดการเรื่องนี้?"โจเซฟินเบิกตากว้างด้วยความตกใจ เธอส่ายหัวเหมือนกลองที่ถูกตีรัว "พี่ชาย ฉันบริสุทธิ์เหมือนกับลูกแกะ"เจย์มองโรสด้วยความสงสัย เสื้อผ้าและเครื่องประดับของเธอดูมีราคาแพง หากโจเซฟินไม่ได้จัดหาให้เธอ แล้วเธอจะไปหาเงินจากไหนมาซื้อพวกมัน?โรสเดินอย่างเชื่องช้าแล้วเสยผมที่ตกลงบนหน้าเธอไปด้านหลัง ท่าทางเล็กน้อยของเธอนี้ทำให้เธอดูเจ้าชู้มากจอห์นมองเจย์กับโรส เขาหยอกล้อทั้งคู่อย่างซุกซน "เสื้อผ้าก็เหมือน ทรงผมยังเหมือน… เจย์ ดูเหมือนถ่านไฟเก่าจะคุขึ้นมาระหว่างนายกับคุณลอยล์นะ ยินดีด้วย"เจย์ขมวดคิ้ว "เราไม่เคยมีความสัมพันธ์กัน แล้วไฟที่ไหนจะมาคุกรุ่นได้?"โรสบอกได้ว่าเจย์นั
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บบที่ 165
ปาร์ตี้เริ่มขึ้นแล้วตรงกลางของห้องโถง มีแสงสีมากมาย พวกมันดูเหมือนไข่มุกและเพชร ที่ฟลอร์เต้นรำ ชายหนุ่มผู้หล่อเหลาและคู่รักแสนสวยของเขากำลังเต้นรำกันอย่างงดงามอีกด้านของฟลอร์เต้นรำ เจย์ดื่มและอยู่ปะปนกับแขก การดื่มของเขาหนักและไม่สุภาพ แต่เขาก็ยังดูเซ็กซี่และสง่า ร่างของเขาแผ่รังสีของเจ้าชายผู้สูงศักดิ์ ใคร ๆ ก็สามารถจดจำเขาได้ คนสังคมมากมายอยู่รอบเขา พวกเขาสวมชุดราคาแพงและเครื่องประดับรุ่นลิมิเต็ดอิดิชั่น พวกเขาดูหรูหรามากโรสนั่งอยู่ที่มุมห้อง เธอดูเจียมตัว แม้ว่าเธอจะพยายามอย่างที่สุดในการหลบในที่มืด แต่เพราะว่าเธอแต่งตัวสวยเกินไปในวันนี้ บวกกับความโดดเด่นในฝูงชนของเธอ เธอจึงเปล่งประกายราวกับร่างกายเธอแวววาวในความมืดในบางครั้ง จะมีชายหนุ่มเดินเข้ามาหาเธอและชวนเธออย่างกระตือรือร้น "คุณผู้หญิง ให้เกียรติไปเต้นรำกับผมได้ไหมครับ?"แล้วโรสก็จะปฏิเสธพวกเขาทั้งหมด "ฉันขอโทษค่ะ แต่ฉันไม่รู้ว่าต้องเต้นรำยังไง"ไม่ใช่ว่าเธอเต้นรำไม่เป็น เธอเต้นรำเก่งมากด้วยซ้ำ เธอแค่ไม่ต้องการเต้นรำกับคนที่เธอไม่ชอบในชีวิตที่แล้วของเธอ เธอเต้นรำราวกับหงส์กับเจย์ มีเสียงปรบมือไม่หยุดหย่อนและเชียร์มา
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 166
โรสเผยรอยยิ้มให้เจนสันจากระยะไกลเพื่อบอกให้เขามั่นใจว่า 'ไม่ต้องห่วงแม่'ท่าทางกังวลของเจนสันดูดีขึ้นเล็กน้อยโรสพลันยืนขึ้น ดวงตาเธอร้อนเหมือนดวงอาทิตย์ ด้วยสายตาที่เผาไหม้ของหนุ่มสาว พวกมันสาดสายตาไปที่ชายทุกคนและสุดท้าย สายตาของเธอก็ไปตกที่จอห์นเธอเดินเซไปหาจอห์น โอบแขนเรียวยาวของเธอรอบไหล่ของจอห์น แล้วกระซิบ "ลุงสี่ เต้นกับฉัน แล้ววันหนึ่งฉันจะตอบแทนความเมตตาของคุณ"เหตุผลที่เธอเลือกจอห์นก็เพียงเพราะการที่เธอเต้นรำกับชายใดในตระกูลอาเรสจะทำให้เธอกำจัดทุกคนที่ใส่ร้ายและต้องการโจมตีเธอได้เธอไม่กล้าพอจะชวนเจย์ ต่อให้เธอกล้าพอจะชวนเขา แน่นอนว่าเขาจะทำให้เธออับอายโดยปฏิเสธเธอต่อหน้าธารกำนัลทุกคน โดยเฉพาะเจย์ ตะลึงกับการกระทำอย่างกะทันหันของโรสท่ามกลางบุรุษทุกคน เธอกลับเลือกจอห์น เสือผู้หญิงคนนั้น จอห์นนั้นโด่งดังมากในเมืองอิมพีเรียลเรื่องการเต้นรำของเขา แล้วแบบนี้ตัวตลกอย่างโรสจะไม่ทำให้ตัวเองอับอายที่เต้นรำกับเขาเหรอ?ทุกคนรอดูเธอถูกปฏิเสธจากจอห์น เพราะอย่างไรก็ตาม จอห์นเองก็พูดบ่อย ๆ ว่าเขาจะไม่รับคำเชิญของหญิงสาว สิ่งที่โรสทำไปคงจะเป็นการชวนเต้นรำ ใช่ไหมล่ะ?อย่างไรก็ตา
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 167
เจย์เดินไปหาโรสและเห็นชายหนุ่มชั้นสูงมากมายรอบเธอ พวกเขาต่างชื่นชมเธอมากมาย"คุณลอยล์ไม่ใช่เพียงแค่งดงาม แต่ยังเต้นรำได้ดีมาก ผมสงสัยว่าคุณเรียนมหาวิทยาลัยไหนเหรอ ต้องเป็นมหาวิทยาลัยระดับท็อปของประเทศแน่ ใช่ไหม?"เจย์หยุดจ้องโรสพร้อมขมวดคิ้วเล็กน้อย เท่าที่เขารู้ โรสจบมาด้วยคะแนนระดับต่ำ—และมันเป็นแค่มหาวิทยาลัยระดับสามดาดดื่นทั่วไปชายที่ตั้งคำถามเธอคือพี่ชายของแนนซี่ เกล เบล เขาต้องการทำให้โรสขายหน้าเจย์ลังเลว่าจะช่วยโรสดีไหม แต่โรสยิ้มแล้วโต้กลับสุขุม "ฉันได้ยินมาว่านายน้อยเบลเองก็เป็นนักเรียนที่ได้เกรดต่ำสมัยเรียนมัธยมปลาย และทำให้คุณครูปวดหัว อย่างไรก็ตาม นายน้อยเบลไปต่างประเทศเพื่อจุดไฟในตัวหลายปี ก่อนจะกลับมาอย่างองอาจ นายน้อยเบลมีประสบการณ์ในการเรียนแบบเดียวกับฉัน เราคิดน้อยเกี่ยวกับการเรียนของพวกเรา จนเมื่อพวกเราบินไปต่างประเทศ เราถึงได้เรียนรู้ว่าดวงจันทร์ของต่างประเทศนั้นไม่ได้กลมเหมือนที่บ้านเกิดพวกเรา พวกเราจึงต้องขยันทำงานเพื่อสร้างความก้าวหน้า"เธอเพียงแค่พูดไม่กี่คำแต่มันกลับอธิบายถึงอดีตอันน่ารังเกียจของเธอ และที่มาของการผลิบานของเธอในตอนนั้นได้หมดเกล เบล ปิดปา
Latest chapter
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1292
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1291
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1290
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1289
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1288
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1287
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1286
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1285
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1284
