บทที่ 1208

น้ำตาเซร่าไหลพราก

เธอนั้นผิดมาตั้งแต่แรก

นับแต่วินาทีที่เจย์เลือกแองเจลีน เขาก็กล่อมเกลาเธอให้เป็นคนที่สมบูรณ์แบบสำหรับเขา

แองเจลีนอ่อนโยน แต่ไม่อ่อนแอ

เป็นอิสระแต่ก็ไม่ดื้อรั้นหัวแข็ง

เธอเป็นคนที่เหมาะสมที่สุดสำหรับเจย์

เมื่อเจย์แข็งแรงและแกร่งกล้า เธอก็สามารถอ่อนลงให้เขาและสนใจแค่เรื่องแต่งเนื้อแต่งตัว

เมื่อเจย์ตกต่ำถึงขีดสุด เธอก็สามารถปกป้องเกียรติของเขาเอาไว้ได้แม้ว่าเธอจะป่วยอยู่ก็ตาม

หรือจะบอกอีกอย่างได้ว่าความปรารถนาที่จะเข้าไปอยู่ในใจเขาเป็นความผิดมหันต์ที่เซร่าก่อ

เจนสันมองคุณนายอาเรสราวกับว่าเขากำลังมองหมาจรจัดอยู่

คุณนายอาเรสทิ้งศักดิ์ศรีไปและขอร้องเขาว่า “เจนส์ ย่าขอร้องหลานให้ช่วยน้าเซร่าหน่อยเถอะนะ พาเธอไปเข้ารักษาในโรงพยาบาลแกรนด์ เอเซีย เธอยังอายุน้อยอยู่ไม่ควรต้องขาพิการ ได้ไหม?”

น้ำเสียงของเจนสันเย็นชาและเชือดเฉือนขณะที่เอ่ยถาม “คุณห่วงขาของเธอมาก แต่ทำไมคุณถึงไม่ห่วงสุขภาพคุณแม่ผมเลยสักนิดล่ะ?”

คุณนายอาเรสท่วมท้นไปด้วยความรู้สึกผิด

หล่อนพึมพำ “ย่าผิดไปแล้ว”

คุณนายอาเรสคิดว่าพวกเด็ก ๆ น่าจะยังใจอ่อน หล่อนเลยขอร้องเขาต่อ “เจนส์ ในฐานะย่าของหลาน ช่วยย่าคร