บทที่ 1039

ตอนนี้เขาไม่สามารถบอกได้ว่าระหว่างผู้หญิงสองคนใครกันแน่ที่เป็นกิ๊ก

เขามองแองเจลีน “คุณเลือกเป็นตัวละครตัวไหน?”

แองเจลีนตอบอย่างไม่ลังเล “ภรรยาคนแรก”

ดังนั้นเจย์จึงฆ่าแองเจลีนทันที

เสียงของเกมดังขึ้น ‘สามีกำจัดภรรยาที่ยากจนไป เกมจบแล้ว’

เขาเป็นคนที่มีเหตุผลและนิ่งสงบซึ่งสามารถแยกระหว่างชีวิตจริงกับเกมได้อย่างเด็ดขาด ส่วนแองเจลีนเป็นคนที่อ่อนไหวซึ่งสงสารตัวละครในเกม การจบเกมแบบนี้ทำให้เธอรับไม่ได้

เธอเสียใจมากมายจนคุมไม่ไหว ดวงตาดำขลับของเธอแดงก่ำและบวมเพราะเธอรู้สึกเหมือนโดนกำจัดและไม่มีค่า เธอจ้องเจย์อย่างโมโห

ตัวเธอสั่นไปทั้งร่างด้วยโทสะ

“แค่เล่นเกมแพ้ก็ต้องร้องไห้ด้วยเหรอ?” เจย์มองเธอพร้อมหยัน

พวกผู้หญิงอารมณ์แปรปรวนกันหมดเหรอไงนะ?

แองเจลีนคำราม “ทำไมนายถึงฆ่าฉัน?”

ทำไมไม่เป็นหล่อน?

เจย์แค่นเสียง มองเธอเหมือนเห็นคนปัญญาอ่อน

“ก็เราแข่งเกมกัน ผมจะไปกำจัดใครถ้าไม่ใช่คุณ?”

แองเจลีน “...”

“นายแค่จะเอาชนะฉันเหรอ?”

“ก็ใช่น่ะสิ”

แองเจลีนล้มลงไปนั่งบนพื้นพร้อมหลั่งเหงื่อเย็นออกมา เธอพยายามปลอบตัวเองว่านี่มันเป็นแค่เกม

เจย์มองเธออย่างสงสัย เมื่อเห็นเม็ดเหงื่อผุดขึ้นที่หน้าผาก