แชร์

บทที่ 1024

เจย์ปฏิเสธทันที “ย้ายบ้านมันยุ่งยากน่ะครับ”

เกรย์สัน “...” ใช่เลย นี่แหละวิธีที่เขารับมือกับสิ่งต่าง ๆ

“พ่อครับ” ทันใดนั้นเสียงของเด็กก็ดังขัดจังหวะการสนทนาของพวกเขา

มาริลินจูงไทเกอร์อยู่ พวกเขาเพิ่งกลับมาจากตลาดขายผัก ผักในตะกร้าดูเหี่ยวเฉา บางส่วนนั้นก็ดูเหลืองแล้ว

ดวงตาดุจเหยี่ยวของเกรย์สันหรี่ลงทันใด ผู้หญิงคนนี้เลือกผักแบบนี้มาทำอาหาร?

เอามาให้พวกตาสีตาสากินกันเหรอไง?

เกรย์สันรู้สึกใจขุ่นมัวขึ้นมาด้วยเหตุผลบางอย่าง

มาริลินมักจะเป็นคนที่สนใจเรื่องเงิน ๆ ทอง ๆ ดังนั้นเมื่อเธอเห็นว่าเกรย์สันขับรถหรูเธอจึงอยากจะประจบประแจงเขา

“คุณคนนี้คือใครคะที่รัก?”

“เพื่อนร่วมงานน่ะ” เจย์ตอบ

มาริลินยิ้มอย่างประจบ “ถ้าเขาเป็นเพื่อนร่วมงาน ก็เชิญเขาเข้ามานั่งในบ้านก่อนสิคะ ให้ยืนอยู่อย่างนี้ไม่สุภาพเลย”

เจย์ดูลังเล

แต่ถึงอย่างนั้นเกรย์สันก็พยักหน้าตอบทันใด “ถ้าปฏิเสธก็คงเป็นการเสียมารยาทนะครับ”

เมื่อเห็นสีหน้าเย็นชาของนายท่านอาเรส เกรย์สันก็อดรู้สึกผิดไม่ได้

ถ้าเป็นในอดีต เกรย์สันไม่มีทางจะทำอะไรขัดความต้องการของเขา

แต่การได้เห็นผักเหี่ยว ๆ ในตะกร้าของมาริลินวันนี้ทำให้เขาไม่สบายใจ เข
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

บทที่เกี่ยวข้อง

บทล่าสุด

DMCA.com Protection Status