เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 82
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-10-29 19:42:56
บทที่เกี่ยวข้อง
รัชทายาทชะตาฟ้า บทที่ 83
“เอ่อ รัชทายาท มันคือบทลงโทษจากสวรรค์ พวกเรากล้าจับมันที่ไหนล่ะขอรับ?”เซียวหยางตอบคำถามด้วยสีหน้าอีหลักอีเหลื่อพอได้ยินคำพูดที่เชื่องมงาย ฉินอวิ๋นฟานก็ปวดหัวตุบ เรื่องนี้สำคัญกับเขามาก แต่ในสถานการณ์ที่ไม่มีอะไรอ้างอิง จะปฏิเสธความเชื่อของพวกเขาก็ไม่ได้ ฉินอวิ๋นฟานจึงเอ่ยแบบกลุ้มใจเล็กน้อย “เช่นนั้นจะทำอย่างไรดี?”“เอ่อ คือว่า...”ก็ขณะที่ฉินอวิ๋นฟานกำลังจะตัดสินใจเด็ดเดี่ยว วางแผนว่าจะนำคนไปจับมาพิสูจน์ข้อสันนิษฐานของตัวเอง ชายหนุ่มตัวผอมกะหร่องอายุประมาณยี่สิบก็พูดขึ้นมากะทันหัน “ถ้าตายแล้วล่ะขอรับ ได้หรือไม่?”“ตายแล้ว? ก็ต้องได้สิ ข้าแค่อยากยืนยันว่าเจ้ามังกรงูนี่มันคือตัวอะไรกันแน่”ฉินอวิ๋นฟานพูดขึ้นมาด้วยความดีใจทันทีครั้นสิ้นเสียง เห็นเพียงชายหนุ่มผอมกะหร่องพูดแบบหวั่น ๆ “ระหว่างทางอพยพ ไม่ทันระวังถูกมังกรงูกัดเข้าที่ขา แต่เพราะตกใจก็เลยเหยียบมันตาย ข้าน้อยกลัวจะถูกคำสาปก็เลยซ่อนมันไว้ในเป้ากางเกงตลอด ตอนนี้ใกล้จะแห้งแล้ว...”ครั้นฉินอวิ๋นฟานเห็นชายหนุ่มตัวผ่ายผอมล้วงปลาไหลแห้งออกมาก็หัวเราะเสียงดังทันที “ฮ่า ๆ ๆ ๆ สวรรค์ช่วยข้าแท้ ๆ สวรรค์ช่วยข้า นี่มันใช่การลงโทษจา
รัชทายาทชะตาฟ้า บทที่ 84
อู่จ้านเข้ามาปกป้องบังอยู่ด้านหน้าฉินอวิ๋นฟาน ใบหน้าขึงขัง ทหารชุดเกราะสีเงินก็ทำท่าป้องกันด้วย ผู้ลี้ภัยมีจำนวนมากนัก ควบคุมไม่ได้ หากรัชทายาทเกิดเรื่อง เกรงว่าเขาคงยากจะรอด“ทำอะไรน่ะ ๆ! ถอยไปให้หมด!”ฉินอวิ๋นฟานผลักอู่จ้านออกและอธิบาย “พวกเจ้าเข้าใจข้าผิดแล้ว ข้าบอกแล้วว่าวันนี้จะจัดการเรื่องปัญหาปากท้องของพวกเจ้าก็ต้องจัดการสิ ข้าใช้ตัวเองเป็นประกัน พวกเจ้าไม่ต้องกลัว”“เช่น เช่นนั้นความหมายของท่านคือ?”เซียวหยางผ่อนความระแวดระวังเล็กน้อยและเอ่ย“ความหมายของข้าคือ ถ้าพวกเจ้ามีพลังรวมจิตใจคนได้ จะรวมพลทุกคนได้หรือไม่ ไปจับเจ้าตัวมังกรงูที่ว่าให้ข้า ข้าจะจัดการปัญหาความอดอยากของพวกเจ้าทุกคน”ฉินอวิ๋นฟานอธิบาย“นี่...”ครั้นได้ยินรัชทายาทบอกว่าจะจับมังกรงู สีหน้าทุกคนก็กลายเป็นปั้นยากขึ้นมาทันที ทันใดนั้นมีคนหนึ่งเอ่ยปากขึ้น “รัชทายาท ในเมืองหลวงไม่มีมังกรงูนี่ ถึงพวกเราจะจับก็ต้องไปถึงเขตผู้ลี้ภัยนอกเมืองสี่สิบลี้ ที่นั่นมีเนินเขาเยอะ ถึงตอนนั้นก็ให้พวกเราไปหาให้ท่านที่นั่น ใช่หรือไม่?”ลูกไม้ที่พวกขุนนางชอบใช้กันมากที่สุดก็คือวิชาถ่วงเวลา หลอกล่อทุกคนเพื่อเบี่ยงเบนความสนใจก
รัชทายาทชะตาฟ้า บทที่ 85
“หลิวเป้ย โปรดลุกขึ้นเถอะ!”ฉินอวิ๋นฟานรีบไปประคองหลิวเป้ยลุกขึ้น การแสดงออกของเขาในการประลองกำลัง ทำให้ฉินอวิ๋นฟานได้เปิดโลกทัศน์ ทั้งการพูดการจาและนิสัยใจคอของหลิวเป้ยในโลกคู่ขนานยังคล้ายกับหลิวเป้ยในประวัติศาสตร์อย่างน่าทึ่งที่สำคัญไปกว่านั้นคือ เดิมหลิวเป้ยก็มีภาพลักษณ์สุภาพชน ทั้งยังใจกว้างกับคน มีปณิธานยาวไกล มีปฏิภาณไหวพริบมากกลยุทธ์ คนเช่นนี้ ขอเพียงมอบโอกาสให้ เขาจะต้องพุ่งทะยานสู่ฟ้า คนเช่นนี้คู่ควรแก่การมอบหมายภารกิจยิ่งใหญ่ “การแสดงออกของรัชทายาทในลานฝึกยุทธ์ ข้าน้อยหลิวเป้ยเลื่อมใสยิ่งนัก เชื่อหมดใจว่ารัชทายาทจริงใจทำเพื่อประชาชนจริง ๆ”หลิวเป้ยกล่าวอย่างเคารพนบนอบถึงที่สุด “ข้าน้อยอยู่เมืองจัวพอมีชื่อเสียงอยู่บ้าง ท่านต้องการอะไรโปรดกล่าวมาได้เลย พวกเราพี่น้องต้องสนับสนุนเต็มที่แน่นอน เรื่องผู้ลี้ภัยโปรดมอบให้เป็นหน้าที่ของข้าน้อย รับรองว่าข้าน้อยต้องเกลี้ยกล่อมพวกเขาได้แน่ ให้ความร่วมมือแก้ไขเรื่องการบรรเทาภัยพิบัติอย่างเต็มกำลัง”“พี่หลิว ถ้าพวกเราเชื่อรัชทายาทแล้วไป พวกเขาอาจจะคิดบัญชีย้อนหลังก็ได้ ถึงตอนนี้พี่น้องพวกเราเหล่านี้กระจัดกระจายไป น่ากลัวว่าผู้ลี้ภัย
รัชทายาทชะตาฟ้า บทที่ 86
“พวกเราพี่น้องจะไม่ทำให้รัชทายาทผิดหวังเด็ดขาด พวกเราจะไปทำตามที่ท่านต้องการเดี๋ยวนี้!”หลิวเป้ยไม่รู้ว่าทำไมฉินอวิ๋นฟานถึงจะทำอย่างนี้ และไม่รู้ว่าทำอย่างนี้มีผลรูปธรรมอะไรกับเรื่องภัยพิบัติ ฉินอวิ๋นฟานไม่ได้อธิบาย เขาก็ไม่ได้ถามมาก ยังคงเลือกที่จะเชื่ออย่างไม่ลังเลเห็นพวกหลิวเป้ยแบ่งกลุ่ม ฉินอวิ๋นฟานเรียกเฉินม่อมาแจงงานทันที “ให้รถม้าทั้งหมดในเมืองมารวมตัวกัน เตรียมกรงกับถุงที่จะใช้บรรจุปลาไหลกับหนีชิวให้มากหน่อย” “ขอรับ รัชทายาท!”เฉินม่อสั่งลูกน้องเดี๋ยวนั้น รีบปฏิบัติการโดยไว“พี่น้องทั้งหลาย ตอนนี้ใกล้จะเที่ยงแล้ว ข้ารู้ว่าทุกคนหิวมาก แต่ข้าได้แต่มอบขนมอบให้ทุกคนคนละหนึ่งชิ้นคลายหิว แน่นอน ใช่ว่าเสียดายไม่อยากให้ทุกคนอิ่มท้อง แต่เพื่อให้ทุกคนมีท้องว่างกินมื้อใหญ่ตอนกลางคืนต่างหาก”ฉินอวิ๋นฟานเปล่งเสียงดัง“ดี!”ครั้นได้ยินว่ากลางคืนจะมีมื้อใหญ่ ทุกคนต่างร้องไชโยกระโดดโลดเต้นกันขึ้นมาด้วยความตื่นเต้น แม้จะเป็นขนมอบหนึ่งชิ้น หากเป็นอาหารอันโอชะสำหรับพวกเขายามนี้สีหน้ามู่หรงจิ่นเปลี่ยนเป็นปั้นยากแล้ว นางกระซิบ “รัชทายาท ท่านแน่ใจหรือว่าจะพาผู้ลี้ภัยเยอะแยะอย่างนี้ไปกินที
รัชทายาทชะตาฟ้า บทที่ 87
“เอ๊ะ ก็ตายแค่ไม่กี่คนเองมิใช่หรือ อย่างมากก็ชดเชยให้พวกเขาหน่อยก็พอ คนชั้นต่ำเท่านั้น ต้องจับผู่เอ๋อร์ขังคุกเลยหรือ?”ถูกน้องสามถามติด ๆ กัน เหอปี้อวี้ชักจะละอายขึ้นมาเล็กน้อยอย่างไม่มีสาเหตุ แต่ในใจนาง บุตรชายจึงเป็นอันดับหนึ่ง คนตายเท่าไรก็ไม่สำคัญเท่าเขา เขาได้รับความลำบากเพียงน้อยนิดนางก็ปวดใจแล้ว“เหอะ ไม่กี่คน?”เหอเหวินเย่าพูดอย่างอึดอัดใจอย่างยิ่ง “พี่รอง เพราะเป็นเรื่องพิเศษข้าจึงเจาะจงไปตรวจสอบ ท่านรู้หรือไม่ว่ามีคนต้องหิวตายเพราะน้ำท่วมเท่าไร? สามแสนคน สามเสนคนเต็ม ๆ นะ”ในตอนที่ประชาชนผู้ประสบเคราะห์ก่อจลาจล เหอเหวินเย่าตงิดถึงความผิดปกติ จึงส่งคนไปตรวจสอบอย่างเร่งด่วน ไม่ตรวจสอบยังไม่รู้ พอตรวจสอบแล้วต้องตกใจ เหตุเพราะทุจริตโกงกิน ไม่ได้แจกจ่ายเสบียงช่วยเหลือ ทำให้ผู้ลี้ภัยหิวตายเป็นวงกว้างทันทีที่ได้ยินตัวเลขสามแสน หัวใจเขาสะท้านรุนแรง มิน่าชาวบ้านถึงได้ก่อจลาจล มิน่าฉินอวิ๋นฟานถึงต้องเอาชีวิตฉินอวิ๋นผู่ให้ได้ ไม่ว่าใครรู้ตัวเลขนี้แล้วก็คงรับไม่ได้เหมือนกันหากอดีตฮ่องเต้ยังอยู่ น่ากลัวว่าถึงพี่รองควักป้ายอภัยโทษออกมา ฉินอวิ๋นผู่ก็ต้องตายอยู่ดี!“อะไรนะ? หิวตายเย
รัชทายาทชะตาฟ้า บทที่ 88
คำพูดนี้ทำเอาเหอปี้อวี้หัวใจหล่นตุบ กระทั่งขนลุกซู่ทั้งร่าง มุมปากสั่นระริกอย่างไม่รู้ตัวดีที่นางไม่อาละวาดต่อ และอวิ๋นฮุยปรามพฤติกรรมของนางได้ทันกาล มิเช่นนั้นน่ากลัวว่าผลที่ตามมาจะหนักหนานัก“จุดประสงค์ของอวิ๋นฮุยมีเพียงอย่างเดียว นั่นก็คือรักษาชีวิตของอวิ๋นผู๋ เขาต้องรับปากทุกเงื่อนไขอย่างไม่ลังเล ถือว่าให้เหลือพื้นที่ให้ตัวเอง อย่างนั้นก็ไม่ทำให้ไท่ซั่งหวงผิดหวังเกินไป”เหอเหวินเย่ามองทุกอย่างทะลุปรุโปร่งแต่แรก และรู้สึกเลื่อมใสวิธีการของฉินอวิ๋นฮุย เห็นสภาพการณ์ทันท่วงที ไม่โลภ ไม่ผลีผลาม รู้จักรุกรับ นี่จึงเป็นลักษณะขององค์ชายผู้ผ่านมาตรฐานพึงมี“อวิ๋นฮุย แม่ผิดไปแล้ว แม่ไม่ควรวู่วาม เกือบผลักเจ้าเข้าหลุมลึกพันจั้งแล้ว”เหอปี้อวี้ตระหนักถึงความร้ายแรงของเรื่องได้ในที่สุด ความหุนหันพลันแล่นของนางเกือบทำร้ายบุตรชายทั้งสอง“มิเป็นไรเสด็จแม่ ศึกชิงบัลลังก์ครั้งนี้ซับซ้อนกว่าที่พวกเราคิดมาก ความโดดเด่นที่มาอย่างสายฟ้าแลบของฉินอวิ๋นฟานคือสิ่งที่ข้าคาดไม่ถึงแต่แรก ต่อไปพวกเราต้องวางแผนทีละขั้นตอนจึงจะดี”องค์ชายรองฉินอวิ๋นฮุยขมวดคิ้วมุ่นพลางกล่าวตระกูลฮั่ว!“บัดซบ บ้าเอ๊ย ดัน
รัชทายาทชะตาฟ้า บทที่ 89
คำพูดเดียวของฉินอ้าวไขความกระจ่างให้กับฉินอวิ๋นกว่างและถังเจิ้นไห่ทันทีนั่นสิ ถึงแคว้นเหมียวจะไม่ใช่แคว้นที่ใหญ่โตอะไรนัก แต่ทรัพยากรอุดมสมบูรณ์ อุปทานให้ตัวเองได้ไม่มีปัญหา ทั้งยังมีสาวงามมากมาย ด้วยเงื่อนไขของพวกนาง จะเข้าร่วมกับแคว้นไหน ๆ ไม่ใช่ปัญหา ทำไมต้องเข้าร่วมกับต้าเฉียนที่อยู่อันดับรั้งท้ายด้วย?หรือจะมีความลับอะไรซ่อนอยู่?มิน่าท่านอ๋องจึงให้พวกเขากบดานต่อ ฉลาดล้ำเลิศดังคาด!ไท่ซั่งหวงผู้ยืนยงอยู่ในวังหลวง!“เหล่าเฉา การประลองในวันนี้ เจ้ามีความเห็นยังไง?”ไท่ซั่งหวงนอนอาบแดดอยู่หน้าประตูตำหนักบรรทม เอ่ยขึ้นลอย ๆเฉาเจิ้งฉุนหัวเราะน้อย ๆ แล้วเอ่ย “ทรงอยากถามการแสดงออกของรัชทายาทในวันนี้กระมังพ่ะย่ะค่ะ?”“ฮ่า ๆ เจ้านี่ฉลาดนักนะ ดูออกว่าข้าอยากถามอะไร!”ไท่ซั่งหวงไม่เพียงแต่ไม่โกรธ กลับหัวเราะชอบใจ“ทรงเกษมสำราญเช่นนั้น เห็นได้ชัดว่าพอพระทัยกับการแสดงออกของรัชทายาทมาก การแสดงออกของเขาในวันนี้เด่นล้ำจริง ๆ พ่ะย่ะค่ะ”เฉาเจิ้งฉุนเอ่ย “อีกอย่าง ตั้งแต่ต้นจนจบเขาใช้มุมมองของประมุข ห่วงใยราษฎร แต่ยังด้อยประสบการณ์เล็กน้อย ด้อยทักษะของจักรพรรดิ ถูกองค์ชายองค์อื่นเล่นงานไ
รัชทายาทชะตาฟ้า บทที่ 90
“แล้วจะยังไง?”มู่หรงโหลวพูดขึ้นแบบหน้าหัวรั้น“ตอนนี้ข้าแค่ตบเจ้าสองที ถ้าเป็นองค์ชายองค์อื่น คงซ้อมเจ้าตายไปแล้ว ยังให้โอกาสเจ้าได้โอหังรึ?”ฉินอวิ๋นฟานสั่งสอน “รีบตามพ่อตาข้ามา ข้ามีเรื่องสำคัญจะหารือกับเขา บอกว่าเป็นเรื่องที่เกี่ยวกับชะตาในอนาคตของตระกูลมู่หรงพวกเจ้า”การสั่งสอนหนึ่งคำรบของฉินอวิ๋นฟานทำให้มู่หรงโหลวตกใจจริง ๆ ฉินอวิ๋นฟานในสมัยก่อนโง่งม ทำให้เขาขายหน้า ตอนนี้พอดูอีกฝ่ายอีกที ยังมีท่าทางโง่งมสักกิ่งก้อยที่ไหน?ท่าทีแข็งกร้าว แววตาเผด็จการ ทำให้จิตวิญญาณส่วนลึกของเขาถึงกับครั่นคร้าม?“ท่านพี่ ท่านรีบไปตามท่านพ่อเถอะ”มู่หรงจิ่นรีบเตือน“อ้อ ข้าจะไปเดี๋ยวนี้!”เมื่อนั้นมู่หรงโหลวจึงได้สติรีบวิ่งออกไป ไม่นานชายอายุสี่สิบต้น ๆ ใบหน้าขึงขังก็เดินออกมาจากห้อง เหลือบมองฉินอวิ๋นฟานแวบหนึ่งจึงนั่งลงตรงตำแหน่งประธาน“รัชทายาทมาเยือนภัตตาคารต้าเฉียนกะทันหันเพราะมีเรื่องหารือกับข้างั้นรึ? ไม่ทราบมีเรื่องอันใด?”มู่หรงซื่อควานบิดามู่หรงจิ่นถามด้วยสีหน้าขึงขังฉินอวิ๋นฟานไม่ได้เข้าประเด็นเลย แต่เอ่ยปากพูดตรง ๆ ว่า “คืนนี้ข้าเตรียมจะเชิญผู้ลี้ภัยสองพันคนมากินข้าวที่ภัตต
บทล่าสุด
รัชทายาทชะตาฟ้า บทที่ 823
“ฮ่า ๆ ๆ...มา ชนแก้ว!”ภายใต้แสงขมุกขมัว ทั้งสี่จรดสุราหมดจอก ฉินอวิ๋นฟานที่หิวไส่กิ่วสวาปามราวกับพายุ ไม่ถึงครึ่งชั่วยามก็กวาดอาหารโอชาบนโต๊ะไปกว่าครึ่งเวลานี้มู่หรงจิ่น หลู่เซียงหลิงและเสี่ยวจวี๋ก็ดื่มจนแก้มแดงก่ำแล้ว งดงามอ้อนแอ้นจนอยากจะเด็ดมาดอมดม พวกนางกระดากใจยิ่งหนัก หลังจากอิ่มเอมกับสุราอาหารแล้ว ฉินอวิ๋นฟานก็ไม่สะกดอารมณ์พลุ่งพล่านอีกต่อไป โอบสองดรุณีไปยังเตียงทันที“สุดที่รักของข้า ข้าคิดถึงพวกเจ้าจะตายอยู่แล้ว!”ฉินอวิ๋นฟานยิ้มกะลิ้มกะเหลี่ย กระโจนใส่พวกนางโดยตรง สองดรุณีราวกับกระต่ายน้อยตื่นตกใจ ส่งเสียงร้อง “อ๊ะ” ออกมาทีหนึ่งจึงรีบมุดเข้าไปอยู่ด้านในของเตียง ยิ่งพวกนางเป็นเช่นนี้ ฉินอวิ๋นฟานก็ยิ่งคึก“แหะ ๆ ร้องใช่ไหม คืนนี้จะให้พวกเจ้าร้องไห้เสียงแหบเสียงแห้งไปเลย!”ฉินอวิ๋นฟานเลียริมฝีปาก ความปรารถนาปะทุขึ้นโดยสิ้นเชิง เบื้องล่างท้องน้อยเร่าร้อนยากจะทานทนนานแล้ว ‘แควก’ ทีหนึ่ง เครื่องนุ่งห่มบนตัวฉีกขาด เผยกล้ามเนื้อแข็งแรงทั่วร่าง กลิ่นอายบุรุษเข้มข้นทำให้ลมหายใจของสามดรุณีกระชั้น กระนั้นกลับมิอาจสะกด ฉินอวิ๋นฟานเสือตะครุบอีกหน คว้าเท้าเล็กของหลู่เซียงหลิงเอาไว
รัชทายาทชะตาฟ้า บทที่ 822
ฉินอวิ๋นฟานตบบ่าหวังอันสือเบา ๆ แล้วกล่าวคำพูดจากใจ “ขุนนางในอนาคตของต้าเฉียนจะกระจ่างใสได้หรือไม่ขึ้นอยู่กับเจ้าแล้ว หวังว่าเจ้าจะไม่ทำให้ข้าผิดหวัง”“รัชทายาทโปรดวางใจ ข้าน้อยจะไม่ทำให้ท่านผิดหวังแน่นอนขอรับ!”หวังอันสือตื้นตันจนน้ำตานองหน้า ถ้อยคำสวยงามใดก็มิอาจบรรยายความรู้สึกในขณะนี้ของเขา ในที่สุดก็มีเวทีแสดงปณิธานซึ่งมีอยู่เต็มอกของเขาแล้ว ในโลกอันขุ่นมัวนี้ ในที่สุดเขาก็ได้แสดงฝีมือสักทีและสิ่งที่ทำให้เขารู้สึกโชคดีคือ เขาได้พบกับป๋อเล่อ ผู้มีจุดมุ่งหมายและทิศทางปณิธานเดียวกับเขา มอบโอกาสพลิกชะตาให้กับเขาครั้งหนึ่งเมื่อได้รับคำตอบยืนยันของหวังอันสือ ฉินอวิ๋นฟานคลี่ยิ้มพึงพอใจ จึงออกไปจากห้องและตรงไปยังตำหนักรัชทายาท...“พี่อวิ๋นฟาน ท่านคงหิวแย่แล้วกระมัง?”ฉินอวิ๋นฟานเพิ่งกลับมาถึงตำหนักที่พัก จิ่นเอ๋อร์ก็รีบเดินมาต้อนรับ ส่วนเสี่ยวจวี๋และเซียงหลิงต่างประกบอยู่ทางซ้ายและทางขวาจู่ ๆ ฉินอวิ๋นฟานก็รู้สึกว่าตำหนักที่พักต่างออกไปจากปกติ ปกติจะมีนางกำนัลรับใช้อยู่ในจวนอย่างน้อยสี่คน ทว่าวันนี้กลับไม่มีแม้แต่คนเดียว ทั้งตำหนักมีเพียงผู้หญิงสามคนเท่านั้น คือจิ่นเอ๋อร์ เซียงหล
รัชทายาทชะตาฟ้า บทที่ 821
“รัชทายาท ท่านจะหารือเรื่องใหญ่กับข้าน้อยหรือขอรับ?!”เห็นท่าทางจริงใจของฉินอวิ๋นฟาน หวังอันสือร่างสะท้านเล็กน้อย ฉินอวิ๋นฟานคือรัชทายาทผู้ว่าราชการแผ่นดินต้าเฉียนผู้สูงส่ง กลับมีเรื่องจะหารือกับเขา? มันมิควรเป็นคำสั่งหรือ?ฉินอวิ๋นฟานเปลี่ยนไปราวกับคนละคน ทำให้หวังอันสือสงบใจไม่ได้อยู่นาน ท่าทางเข้าหาได้ง่ายของฉินอวิ๋นฟานกับรัชทายาทผู้แข็งกร้าวราวกับเทพสังหารสถิตร่างที่เขาเพิ่งพบเมื่อครู่ต่างกันโดยสิ้นเชิงฉินอวิ๋นฟานพูดเป็นการเป็นงาน “ถูกต้อง หากจะพูดกันจริง ๆ ก็คือข้ามีเรื่องจะขอร้องเจ้า!”“มี มีเรื่องขอร้องข้าน้อย?”หวังอันสือสับสนมากกว่าเดิม เขาเป็นแค่ขุนนางระดับหก อาจารย์ต่ำต้อยคนหนึ่ง ไม่ว่าคนใดในเมืองหลวงที่ถูกบีบตายได้ง่าย ๆ น่ากลัวว่าจะมีอิทธิพลและฐานะเหนือเขา ฉินอวิ๋นฟานจะมีเรื่องขอร้องเขาได้อย่างไร?“หวังอันสือ ข้าได้ตรวจสอบเรื่องเกี่ยวกับเจ้ามาคร่าว ๆ ทั้งหมดแล้ว เจ้าคือผู้มีความสามารถที่ข้าต้องการจริง”ฉินอวิ๋นฟานเข้าประเด็นทันที “เจ้าน่าจะรู้ดีว่าตอนนี้ต้าเฉียนเป็นยังไง ถึงภายนอกดูสงบ แต่ความจริงคือคลื่นใต้น้ำ บรรดาองค์ชายและขั้วอิทธิพลที่อยู่เบื้องหลังต่อสู้กันจน
รัชทายาทชะตาฟ้า บทที่ 820
หลู่หนีสีหน้าเคร่งขรึม แสดงท่าทีอีกครั้ง เขารู้ว่าฉินอวิ๋นฟานเป็นคนเด็ดขาดฉับไว ในเมื่อฉินอวิ๋นฟานมอบงานนี้เขาก็ต้องเชื่อใจเขาหมดหัวใจอยู่แล้วอีกทั้งเรื่องนี้ยังสำคัญอย่างยิ่งยวดต่อฉินอวิ๋นฟาน เป้าหมายของเขาชัดเจนมาก นั่นก็คือทำงานนี้ให้สำเร็จ สิ่งของเงินทองฉินอวิ๋นฟานทุ่มทุนมาก“เวลากระชั้นชิด พรุ่งนี้พวกท่านก็ออกเดินทางไปเมืองจัวเถอะ เรื่องนี้ต้องทำที่เมืองจัว หลิวเป้ยจะให้ความช่วยเหลือมอบความสะดวกทั้งหมดกับพวกท่านเอง ต้องการอะไรก็บอกได้เต็มที่ พวกท่านแค่ทุ่มเทกายใจทำงานก็พอ”ฉินอวิ๋นฟานกล่าวเสียงหนัก“เมีองจัว?”หลู่หนีลังเลเล็กน้อยก่อนจะตอบ “ก็ดี เมืองจัวเป็นคนของรัชทายาทเกือบทั้งหมด พวกเราแค่ทุ่มเทกายใจกับการผลิตก็พอ เช่นนี้จะลดอุปสรรคลงด้วย”......หลังจากกำชับทุกเรื่องเสร็จก็ดึกมาแล้ว ฉินอวิ๋นฟานลากร่างอันอ่อนล้ามายังที่รักษาตัวของพวกหวังอันสือ หลังจากทำความเข้าใจ ฉินอวิ๋นฟานพบว่าหวังอันสือคนนี้มีส่วนคล้ายคลึงกับหวังอันสือในสมัยซ่งเหนือบางส่วนดังนั้นฉินอวิ๋นฟานจึงรู้สึกเห็นใจขึ้นมาเพราะเวลานี้เขากำลังอยู่ในช่วงที่ต้องการคน หากหวังอันสือเป็นเหมือนกับหวังอันสือในประวัต
รัชทายาทชะตาฟ้า บทที่ 819
“ข้าเข้าใจความรู้สึกของพวกท่านในตอนนี้ดี”ฉินอวิ๋นฟานพูดด้วยท่าทางมั่นใจ “ความจริงไม่ว่าข้าจะอธิบายกับพวกท่านยังไงก็เข้าใจยากอยู่ดี เพราะนี่คือการปฏิรูปอุตสาหกรรมล้ำยุค ในอดีตทุกคนต่างเรียกมันว่าการปฏิวัติอุตสาหกรรมครั้งแรก”หลู่หนีถามด้วยใบหน้างุนงง “ปฏิวัติอุตสาหกรรม? นั่นคือสิ่งใดหรือขอรับ?”“อื่ม! จะว่ายังไงดีล่ะ?”ฉินอวิ๋นฟานลูบคางพิจารณาครู่หนึ่งก่อนจะเอ่ย “ข้าจะยกตัวอย่างง่าย ๆ ให้พวกท่านฟังก็แล้วกัน ในสังคมศักดินาที่ทำการเกษตรเป็นหลัก ในตอนที่ชาวบ้านรดน้ำ ส่วนมากแล้วจะใช้กำลังคนเป็นสำคัญ ไม่เพียงแต่ประสิทธิภาพต่ำ หนำซ้ำยังต้องใช้แรงงานเยอะมาก”“ทว่านับจากท่านหลู่ปันคิดค้นกังหันน้ำและระหัดวิดน้ำขึ้นมาก็เพิ่มประสิทธิภาพในการรดน้ำสูงขึ้น ทั้งยังประหยัดแรงงานไปเยอะ นี่ก็คือการพัฒนาทักษะในการเพาะปลูก และสามารถเรียกได้ว่าเป็นการปฏิวัติทางเกษตรกรรม”“ดังนั้นเครื่องจักรนี้ของข้าซับซ้อนกว่าระหัดวิดน้ำมากกว่า แต่ปริมาณบรรจุขนส่งและแรงขับเคลื่อนของมันมีมากกว่ารถม้ามหาศาล ทำให้ประสิทธิภาพในการทำการค้าสูงขึ้น นี่ก็คือการปฏิวัติอย่างหนึ่งของการค้าและการเดินทาง ข้าเรียกมันว่าการปฏิวัติ
รัชทายาทชะตาฟ้า บทที่ 818
“ปืนใหญ่สนามอิตาลี? ชื่อช่างน่ามหัศจรรย์นัก!” หลู่หนีพูดด้วยใบหน้าสับสน!ฉินอวิ๋นฟานหัวเราะน้อย ๆ ไม่ได้อธิบายมาก เขามองไปทางหลู่หนีแล้วพูดขึ้นอีก “ช่างใหญ่หลู่หนี ท่านทำเจ้าเหล็กนี้เถอะ ต้องระวังให้มาก จะดูแคลนอานุภาพของมันไม่ได้”“อ้อ? นี่คือสิ่งใดหรือ?”หลู่หนีรับภาพที่ฉินอวิ๋นฟานส่งมา ภาพนี้ไม่ใหญ่ ในนั้นมีแต่วัตถุทรงกลม ข้างบนมีแหวนอันหนึ่ง หลู่หนีเห็นแล้วทำหน้าฉงน“เจ้าสิ่งนี้เรียกว่าระเบิดมือ เอาไว้ใช้ป้องกันตัวในยามคับขันจะดีที่สุด ตอนท่านทำต้องป้องกันความปลอดภัย หากไม่เข้าใจอะไรก็มาถามข้าทันที”ฉินอวิ๋นฟานเอ่ย“ขอรับ! ข้าน้อยต้องตั้งใจทำแน่นอน!”ติดตามฉินอวิ๋นฟานมานานอย่างนี้ หลู่หนีรู้ดี หากฉินอวิ๋นฟานกำชับเช่นนี้ นั่นแสดงว่ามันต้องไม่ธรรมดา แม้มีขนาดเล็ก แต่จะมองข้ามไม่ได้เด็ดขาด เขาไม่กล้าประมาทสักนิด!“เอาละ ตอนนี้เหลือเรื่องที่สำคัญที่สุดอีกหนึ่งเรื่อง จำเป็นต้องให้พวกท่านสามคนทำให้สำเร็จ!”จู่ ๆ ฉินอวิ๋นฟานก็ขึงขังขึ้นมา เขาหยิบภาพเจ็ดแปดภาพมากองอยู่ตรงหน้าทุกคน ฉินอวิ๋นฟานวาดภาพพวกนี้เสร็จตั้งแต่อยู่ที่เมืองอู่โจว และสิ่งนี้ยังเป็นส่วนหนึ่งในแผนการของเขาซึ่งมีค
รัชทายาทชะตาฟ้า บทที่ 817
“นายช่างใหญ่ทั้งสองเกรงใจแล้ว!”ฉินอวิ๋นฟานรีบสองก้าวรวบเป็นหนึ่งไปข้างหน้า คว้ามือของพวกเขาเอาไว้ก่อนจะกล่าวอย่างไมตรีจิต “เป็นพี่น้องบ้านเดียวกัน ไยต้องยึดติดกับขนบธรรมเนียมพื้น ๆ พวกนี้ด้วย? รีบเชิญข้างในเถอะ!”ฉินอวิ๋นฟานมีไมตรีเช่นนี้ทำให้หลู่เซินและหลู่เหมี่ยวต่างตกใจอย่างไม่เคยประสบ ประทับใจอย่างยิ่ง ส่วนหลู่หนีที่อยู่ด้านข้างเห็นแล้วตาค้างไปเลย พลางตะลึงถอนใจในใจ ‘เจ้าหมอนี่ ไม่เห็นเหมือนเมื่อกี้นี้เลยนี่!’ไม่นานพวกเขาก็มาถึงห้องหนังสือ หลังจากสนทนากันอย่างเรียบง่ายประมาณหนึ่งแล้ว การสนทนาของพวกเขาก็เข้าสู่ประเด็นหลัก และนี่ก็คือจุดประสงค์ที่ฉินอวิ๋นฟานเรียกหลู่หนีมาฉินอวิ๋นฟานกล่าวเสียงหนัก “ช่างใหญ่หลู่หนี ที่ข้าตามพวกท่านมาเพราะมีงานสำคัญมากงานหนึ่ง และเป็นภารกิจยากเย็นแสนเข็ญจะมอบให้พวกท่าน หวังว่าพวกท่านจะทำสำเร็จได้”“ภารกิจยากเย็นแสนเข็ญ?”เมื่อทั้งสามได้ยินก็พลันเปลี่ยนสีหน้าเป็นจริงจังขึ้นมา ที่พวกเขามาก็เพื่อทำงาน สามารถมีภารกิจสำคัญได้ย่อมเป็นเรื่องดี!“หลังจากดัดแปลงหน้าไม้ของเราแล้ว รูปโฉมก็เปลี่ยนไปโดยสิ้นเชิง เอเคสี่สิบแปดพัฒนาอานุภาพได้น่ากลัวถึงขีดสุดแ
รัชทายาทชะตาฟ้า บทที่ 816
ฉินอวิ๋นฟานขมวดคิ้วถาม “ท่านก็รู้ ของที่พวกเราสร้างกันขึ้นมาล้วนเป็นเทคโนโลยีสุดล้ำ ทันทีที่เล็ดลอดออกไปจะเป็นการโจมตีพวกเราถึงตาย ดังนั้นข้ายอมให้ช้าลงหน่อยก็ไม่กล้าให้คนที่ไม่คุ้นเคยสอดมือยุ่งเรื่องนี้”ฉินอวิ๋นฟานย่อมเชื่อถือหลู่หนีเต็มร้อยอยู่แล้ว เพราะพวกเขาร่วมมือกันหลายเดือนเต็ม ๆ อีกอย่างลูกสาวของหลู่หนีก็กลายเป็นภรรยาของเขาแล้ว ไม่มีเหตุผลที่หลู่หนีจะหักหลังแต่คนนอกไม่เหมือนกัน ทันทีที่พวกเขาขโมยเทคโนโลยีหลักของเขาไป นั่นได้เดือดร้อนแล้ว เมื่อเทคโนโลยีสุดล้ำอย่างเอเคสี่สิบแปดผลิตในบ้านเมืองอื่น เช่นนั้นโลกใบนี้จะบังเกิดกลียุคแล้ว “รัชทายาทวางใจได้ พวกเขาสองคนคือศิษย์พี่หกและศิษย์พี่เจ็ดของข้าน้อย พวกเราสามคนโตมาด้วยกันแต่เล็ก สนิทกันมาก เชื่อได้แน่นอน และฝีมือของพวกเขาก็ไม่ด้อยไปกว่าข้าน้อยด้วย”หลู่หนีทุบอกรับประกัน “อันที่จริงที่อาจารย์ส่งพวกเขามาก็เป็นเพราะข้าน้อยเอ่ยปาก อย่างไรเสีย ลำพังข้าน้อยคนเดียวมีความจำกัดเรื่องความเร็ว ถ้าได้คนที่มีฝีมือดีมาช่วยเหลือ ต้องสำเร็จแบบทุ่นแรงได้มากแน่นอน”“อีกอย่าง อาจารย์ของข้าน้อยจัดเป็นขั้วอิทธิพลยุทธภพ ยึดมั่นกับการประดิษฐ์คิด
รัชทายาทชะตาฟ้า บทที่ 815
“นั่นสิ จุดยืนของฟานเอ๋อร์ในเวลานี้ไม่สู้ดีนัก ข้าก็สนับสนุนเขาโจ่งแจ้งไม่ได้ ไม่รู้ว่าต่อจากนี้เขาจะต้องเจอกับอะไรสิน่า?”ไท่ซั่งหวงพูดอย่างกังวลเล็กน้อย “หวังว่าในตอนที่ข้ายังมีชีวิตอยู่จะได้เห็นภาพต้าเฉียนสงบสุขร่มเย็น รุ่งเรืองแข็งแกร่ง ถึงตอนนั้นข้าก็วางใจหลับตาได้แล้ว!”......หลังจากสะสางงานเสร็จ หวังอันสือและคนอื่น ๆ ก็ถูกฉินอวิ๋นฟานเชิญที่ไปจวนรัชทายาท ทั้งเชิญหมอหลวงมาตรวจอาการรักษาพวกเขาโดยเฉพาะ“รัชทายาท ขอบคุณท่านอีกครั้งที่ช่วยเซียงหลิง...”หลู่หนีเพิ่งตามฉินอวิ๋นฟานเข้าห้องหนังสือมาก็อ้าปากพูดในฐานะที่เป็นคนซึ่งปราศจากตำแหน่งพิเศษ การต่อต้านหน่วยงานใหญ่อย่างสำนักศึกษาหลวงคือการรนหาที่ตายอย่างมิต้องสงสัย ฉินอวิ๋นฟานปรากฏตัวทันเวลา ทั้งยังทำทุกวิถีทางเพื่อช่วยบุตรสาว นี่ทำให้หลู่หนีทราบซึ้งใจยิ่งนักในอดีต เขาถูกการประดิษฐ์ของฉินอวิ๋นฟานสยบ ดังนั้นจึงเข้าร่วมกับฉินอวิ๋นฟาน กระนั้นเขาไม่อยากให้บุตรสาวกลายเป็นผู้หญิงของอีกฝ่าย ทว่าความจริงได้พิสูจน์แล้ว ฉินอวิ๋นฟานคือคนที่ควรค่าแก่การฝากฝังเพิ่งจัดการขุนนางทุจริตที่ปกป้องพวกพ้องเดียวกันฝูงหนึ่งเสร็จ ฉินอวิ๋นฟานยังต
