บทที่ 580

“อดีตฮ่องเต้สวรรคตแล้ว ถึงฉินอวิ๋นฟานจะเก่งกาจไร้เทียมทาน แต่ตำแหน่งสูงสุดนั้นก็ไม่ใช่ว่าจะนั่งได้ง่าย ๆ อีกอย่าง ถึงอดีตฮ่องเต้ยังมีพระชนม์อยู่ ก็ไม่แน่ว่าจะรับรองให้ฉินอวิ๋นฟานขึ้นครองราชย์ ยิ่งไม่ต้องพูดถึงตอนนี้?”

ท่านผู้เฒ่าเหอกล่าวด้วยสีหน้าเข้มขรึม “สถานการณ์ในปัจจุบันของต้าเฉียนก็คือโจ๊กเละหม้อหนึ่ง ใครจะหัวเราะถึงตอนท้ายมันยังไม่แน่!”

“ตอนนี้ฉินอวิ๋นฟานไม่มีตระกูลและขั้วอิทธิพลไหนสนับสนุน กลับกล้าแสดงความสามารถและฝีมือเหนือคนเช่นนี้ ขั้วอิทธิพลใหญ่ต่าง ๆ ในต้าเฉียนจะยอมให้มีคนเก่งกาจเช่นนี้อยู่หรือ?”

“เข้าใจแล้วขอรับ ความหมายของท่านพ่อคือ ความสามารถและฝีมือเหนือคนที่ฉินอวิ๋นฟานแสดงออกมาในเวลานี้ จะต้องดึงความสนใจและความอิจฉาของขั้วอิทธิพลอื่นแน่ นี่เรียกว่าไม้เด่นกว่าป่า ย่อมต้องถูกลมโค่นก่อน?”

เหอเหวินเย่าพูดด้วยดวงตาเป็นประกาย

“มิผิด!”

ท่านผู้เฒ่าเหอกล่าวด้วยสายตาลุ่มลึก “รีบส่งคนไปเมืองอู่โจวเร็ว จับตาดูฮุยเอ๋อร์ ต้องมีผลงาน ต่อสู้ให้น้อย ทำคะแนนให้มาก พยายามแสดงความสามารถของตัวเองสักหน่อย ต้องทำตัวเองให้มีตัวตน”

“ขอรับ ท่านพ่อ ข้าจะไปจัดการเดี๋ยวนี้!”

เพื่อช่วยฉินอ