Share
บทที่ 581
Related chapter
รัชทายาทชะตาฟ้า บทที่ 582
“บ้าเอ๊ย! คนของเรากลับถูกเจ้าบัดซบฉินอวิ๋นฟานเขี่ยออกไปหมด คงควบคุมเมืองอู่โจวไม่ได้แล้ว!”ในเมืองหานกู่ หลัวเทียนเป้าเดือดดาลถึงขีดสุด ตะคอกอย่างคลุ้มคลั่งยามนี้เยียนอวี่เฉินหน้าตาบึ้งตึงเหมือนกัน ฉินอวิ๋นฟานเล่นงานกะทันหันทำให้นางตั้งตัวไม่ทัน ทีแรกนึกว่าเป็นแผนที่สามารถคุมฉินอวิ๋นฟานได้อยู่หมัดแล้ว ไม่นึกว่าจะถูกฉินอวิ๋นฟานขจัดได้โดยง่ายดายเมื่อเมืองอู่โจวเสียการควบคุม สำหรับพวกเขาต้าเยียนคือการสูญเสียขนานใหญ่อย่างมิต้องสงสัย ตอนนี้นางนับวันจะยิ่งดูฉินอวิ๋นฟานไม่ออกแล้ว หัวของเขาคิดอะไรอยู่กันแน่? ตกลงเขาหมายร่วมมือกับต้าเยียน หรือมีจุดประสงค์อื่น?“คนผู้นี้แผนการเช่นมารร้าย ห้าวันก็กำจัดขุนนางทั้งเมืองอู่โจวได้แล้ว คนของเขาถูกเขี่ยออกทีละคน แถมคนที่คิดจะสวามิภักดิ์ต่อขุนนางเราก็ถูกฉินอวิ๋นฟานใช้อำนาจ ข่มขู่ และใช้ผลประโยชน์หลอกล่อให้ลงนามสวามิภักดิ์ หันกลับไปเชื่อฟังฉินอวิ๋นฟานกันหมด”เซี่ยมู่ไป๋ส่ายหน้าด้วยความจนใจ รู้สึกอ่อนแรงสุดจิตสุดใจกับฝีมือรวดเร็วปานสายฟ้าที่ฉินอวิ๋นฟานแสดงออกมา เขาเริ่มสงสัยแล้ว คนที่มีความสามารถเหนือคนเช่นนี้จะเดินทางลัด ยอมอยู่ใต้อาณัติของต้าเยียน
รัชทายาทชะตาฟ้า บทที่ 583
“หือ? คนของต้าเยียนขอพบ?”ฉินอวิ๋นคังหน้านิ่งไปชั่วขณะ จากนั้นก็กลายเป็นระแวงขึ้นมา อย่างไรต้าเยียนก็คือแคว้นอริ ต่างฝ่ายต่างมีความขัดแย้งต่อกันอย่างใหญ่หลวง การที่พวกเขามาเยือนยามดึกกะทันหัน เห็นชัดว่ามีเรื่องสำคัญอยากปรึกษาฉินอวิ๋นคังพูดด้วยใบหน้าระวัง “ท่านกุนซือ เราเพิ่งดำเนินการตามแผนของเรา คนของต้าเยียนก็มาหา คงไม่บังเอิญขนาดนี้กระมัง?”“คงไม่ เรื่องนี้ท่านห้าเป็นคนจัดการเอง และยังเป็นการลดการส่งเกลือบริโภคแบบค่อยเป็นค่อยไป เพิ่งจะหยุดส่งเมื่อไม่กี่วันนี้เอง คนทั่วไปจะไม่สังเกตเห็นเรื่องนี้หรอก”หวังจื้อเอ่ย “ในเมื่อพวกเขามากันแล้ว มิสู้พวกเราพบสักหน่อย ดูสิว่าครั้งนี้พวกเขามาด้วยเรื่องอันใด!”แม้ในใจฉินอวิ๋นคังยังกังวลประมาณหนึ่งเหมือนเดิม แต่สุดท้ายก็ยังเห็นด้วยกับความคิดของหวังจื้อ จึงเอ่ยเสียงหนัก “ให้พวกเขาเข้ามาเถอะ!”ครั้นสิ้นเสียง ประตูถูกบ่าวรับใช้เปิดออกเบา ๆ ชายชุดดำคนหนึ่งเดิมเข้าห้องโถง เขาถอดหมวกสีดำออกและเอ่ย “คำนับองค์ชายใหญ่แห่งต้าเฉียน”“เจ้าคือใคร? มาด้วยเรื่องอันใด?”ฉินอวิ๋นคังเห็นคนผู้นี้ลับ ๆ ล่อ ๆ จึงระแวดระวัง เพราะคนของต้าเยียนปรากฏตัวที่จวนของเ
รัชทายาทชะตาฟ้า บทที่ 584
เขาเอ่ยเสียงเข้ม “พวกเจ้ากระทำการโจ่งแจ้งเช่นนี้แล้ว พวกเราจะยังไม่รู้ได้ยังไง?!”“ในเมื่อหลัวเทียนเป้าให้เจ้ามาเจรจากับองค์ชายใหญ่ของเรา นั่นก็หมายถึงสัมพันธ์ระหว่างพวกเจ้ามิได้ตื้นเขิน และหมายถึงเรื่องที่สินค้าถูกปล้นเมื่อหนึ่งปีกว่าก่อนครั้งนั้น คือละครที่พวกเขาเล่นกันเอง ใช่หรือไม่!”“หลักแหลม!”จางหมาจื่อยอมรับเรื่องนี้แบบไม่ลังเลแม้แต่น้อย นับแต่วินาทีที่เขาย่างเท้าเข้าจวนของฉินอวิ๋นคังก็รู้ว่าได้รับการอนุญาตจากหลัวเทียนเป้าแล้ว จึงไม่คิดปิดบังเรื่องในตอนนั้นกับฉินอวิ๋นคังอีกและนี่ก็คือสัญญาที่พวกเขาจะร่วมมือกับฉินอวิ๋นคัง มีแต่อย่างนี้จึงจะบรรลุเป้าหมายของกันและกัน!“อย่างนี้นี่เอง!”ฉินอวิ๋นคังกรุ่นโกรธลุกพรวดขึ้นมา เขาพูดเสียงหนาว “เอาไปเอามา ที่แท้ก็คือพวกเจ้าหมาป่าตัวเป้ยสมคบคิด [1] จุดประสงค์ก็เพื่อยึดเมืองอู่โจวของต้าเฉียนเรา?!”“องค์ชายใหญ่ ท่านไม่จำเป็นต้องโมโหไปหรอก!”จางหมาจื่อยิ้มน้อย ๆ “เรื่องที่ผ่านไปแล้วก็ให้มันผ่านไปเถอะ เอาความขึ้นมาก็ไร้ประโยชน์ อีกอย่าง เมืองอู่โจวก็คืนให้พวกท่านต้าเฉียนแล้วมิใช่หรือ?”“นี่มันคนละเรื่องกัน!”องค์ชายใหญ่ยังคงทำหน้าบึ้
รัชทายาทชะตาฟ้า บทที่ 585
นึกถึงว่ามีโอกาสกำจัดฉินอวิ๋นฟาน ฉินอวิ๋นคังทั้งตื่นเต้นและกลัว ทันทีที่ฉินอวิ๋นฟานถูกฆ่า ความกดดันในการแข่งขันของเขาจะลดลงมาก และไม่ต้องรับกับอารมณ์เจ้าบัดซบนี่อีกแต่พอนึกถึงท่าทีของเสด็จปู่กับการชิงบัลลังก์ เขาก็ขวัญผวาขึ้นมา ก่อนหน้านี้ฉินอวิ๋นฟานถูกลอบสังหาร ทำให้เสด็จปู่พิโรธผิดปกติ ลงมือด้วยความเร็วปานสายฟ้า สะเทือนไปทั้งราชสำนักท้ายที่สุดท่านผู้เฒ่าเหอออกหน้าด้วยตัวเอง เสียสละชีวิตคนมากมายเพื่อรับประกัน เรื่องนี้จึงยุติลง ดังนั้นเรื่องนี้ไม่ใช่ล้อเล่น!ครั้นคิดถึงนี่คือโอกาสดีเยี่ยม แต่ก็กลัวล้มเหลว เขาคิดหนักมาก“องค์ชายใหญ่ เมืองอู่โจวมีคนหลายหลาก ซ้ำยังมียอดฝีมือยุทธภพมากมาย คิดจะเล่นงานฉินอวิ๋นฟานให้ตายนั้นไม่ยาก ดังนั้น โอกาสมิอาจปล่อย เวลามิอาจย้อนกลับ!”จางหมาจื่อยุต่อจ้องจางหมาจื่อ ฉินอวิ๋นคังระส่ำอยู่นาน เขาเบนสายตาไปที่ตัวหวังจื้ออีกครั้ง ในช่วงสำคัญเช่นนี้ คนที่เขาเชื่อได้มากที่สุดก็มีแต่หวังจื้อแล้ว และหวังจื้อก็คือหัวใจสำคัญในแผนการครั้งนี้ของเขาเวลานี้หวังจื้อขมวดคิ้วมุ่น ก่อนจะเอ่ยปาก “องค์ชายใหญ่ เรื่องนี้ข้าตัดสินใจแทนท่านไม่ได้จริง ๆ ท่านคงทราบเรื่อง
รัชทายาทชะตาฟ้า บทที่ 586
“ความจริงพวกท่านคิดซับซ้อนเกินไปแล้ว!”ในตอนที่ฉินอวิ๋นคังกำลังลังเลอยู่ จางหมาจื่อเอ่ยปากเรียบ “ความจริงเรื่องนี้ง่ายมาก พวกท่านกับแม่ทัพหลัวให้ยอดฝีมือสามพันคนดักซุ่มให้ดีก็พอ เรื่องสกปรกงานเหนื่อยให้พวกเรากองโจรไปทำก็พอ”“ถึงตอนนั้นท่านก็อ้างเรื่องทลายรังโจร ยุแยงฉินอวิ๋นฟานและฉินอวิ๋นฮุยให้ส่งทหารมาหาเรา สำหรับรายละเอียดปลีกย่อยในการดำเนินงาน... คาดว่าคงไม่ต้องให้ข้าน้อยสอนท่านกระมัง? ในป่าในเขา มีสิ่งที่มิอาจรู้มากมาย ใครจะรับรองได้ว่าใครจะรอดแน่?”“อีกอย่าง เล่นละครน่ะ เชื่อว่าองค์ชายใหญ่ต้องรู้ดีกว่าข้า ถ้าท่านเก็บงานในตอนท้ายได้สมบูรณ์แบบ...”จางหมาจื่อพูดจนถึงขั้นนี้แล้ว ฉินอวิ๋นคังเข้าใจทันทีว่านี่คือแผนการอาภรณ์สวรรค์ไร้ตะเข็บ เช่นเดียวกับแผนการของจางหมาจื่อ เขาไม่เพียงแต่ล้างข้อสงสัยได้ง่าย ๆ ยิ่งได้ความดีความชอบใหญ่หลวงถ้าทุกอย่างดำเนินตามแผนการได้สมบูรณ์แบบทั้งหมด นอกจากเขาจะกำจัดฉินอวิ๋นฟานได้ ยังจะบั่นทอนกำลังของฉินอวิ๋นฮุย ให้อีกฝ่ายซมซานไสหัวออกไปจากเมืองอู่โจว ส่วนเขาจะเป็นผู้ชนะเพียงหนึ่งเดียวเวลานี้ฉินอวิ๋นคังหวั่นไหวแล้ว...“ฟังแผนของเจ้า ดูเหมือนว่าจะมีผ
รัชทายาทชะตาฟ้า บทที่ 587
“ลาภยศสรรเสริญได้จากความเสี่ยง บางทีนี่อาจทำให้ข้าเข้าใกล้บัลลังก์ได้มากที่สุด หากพลาด ต่อไปอาจไม่มีโอกาสดีเช่นนี้แล้ว”ฉินอวิ๋นคังพูดหนักแน่นเห็นฉินอวิ๋นคังมุ่งมั่นเช่นนี้ หวังจื้อไม่มีอะไรจะพูดอีก หากเขากังวลใจชัดเจน ในฐานะที่อยู่ฝั่งเดียวกัน รู้สถานการณ์ในปัจจุบันของต้าเฉียนดี ซับซ้อนและเต็มไปด้วยตัวแปร บางเรื่องสามารถทำได้ แต่บางเรื่องก็ทำไม่ได้แน่นอน ภายใต้สถานการณ์ที่จำเป็นก็มีวิธีการที่จำเป็นเช่นกัน ทว่าหมากนี้ของฉินอวิ๋นคัง เรียกได้ว่าอันตรายอย่างยิ่ง นอกจากจะกังวลใจ เขาได้แต่สนับสนุนการตัดสินใจของฉินอวิ๋นคังหลับไม่รู้เลย ท่ามกลางม่านรัตติกาล ชายชุดดำคนหนึ่งจับจ้องห้องพักของฉินอวิ๋นคัง กระทั่งจางหมาจื่อย่องออกไปแล้ว เขาจึงหายเข้าท่ามกลางค่ำคืนมืดมิดช้า ๆหลายวันนี้แม้ฉินอวิ๋นฟานจะไม่ได้เข้าร่วมการก่อสร้างใด ๆ แต่เขากลับเปลี่ยนเป็นใส่ชุดคุณชาย ผู้ติดตามเปลี่ยนเป็นเซี่ยงเส้าเหยียนคนเดียว เดินเตร็ดเตร่ไปตามสมาคมการค้าต่าง ๆ และพื้นบ้านของเมืองอู่โจวหลายวันมานี้เขานับว่าได้เห็นสถานการณ์โดยรวมของเมืองอู่โจวและระบบบางระบบของต้าเยียนด้วยตาตัวเองแล้ว หากเปรียบเทียบกันก็ไม่ต่า
รัชทายาทชะตาฟ้า บทที่ 588
“เตรียมน้ำไว้แล้วหรือ?”ฉินอวิ๋นฟานเอ่ยปากถาม“หา เตรียม เตรียมแล้วเจ้าค่ะ...”เมื่อนั้นซิ่วเอ๋อร์จึงสะดุ้ง รีบยกน้ำเข้าไป มองดูฉินอวิ๋นฟานล้างหน้าล้างตาจนเสร็จ นางทั้งคนยังอยู่ในภาวะงงงันอยู่ในตอนที่ฉินอวิ๋นฟานเดินมาถึงข้างตัวซิ่วเอ๋อร์ จู่ ๆ ก็หยุดฝีเท้า ยกยิ้มเล็กน้อยก่อนจะถาม “ซิ่วเอ๋อร์ ข้าเป็นอย่างไรบ้าง?”“หา อะไรเป็นอย่างไรเจ้าคะ?”ซิ่วเอ๋อร์สะดุ้ง ไม่รู้ว่าฉินอวิ๋นฟานหมายความว่าอะไรกันแน่ คราวนี้ฉินอวิ๋นฟานเก้อเขินแล้ว ใบหน้าแข็งทื่อ นาง...ไม่รู้?“เอ่อ ไม่มีอะไร!”ฉินอวิ๋นฟานนิ่งไปสองสามวินาทีก่อนจะดึงสติกลับมา นางเป็นแค่เด็กสาววัยสิบหก เฉกเช่นกระดาษขาว ไม่เคยมีประสบการณ์จะไปเข้าใจอะไรได้? เรื่องลามกจกเปรตเช่นนี้ นางก็ต้องไม่เข้าใจอยู่แล้ว!“จริงสิ ห้ามพูดเรื่องนี้กับคนอื่นนะ!”ฉินอวิ๋นฟานทิ้งคำพูดหนึ่งจึงออกไป ทิ้งซิ่วเอ๋อร์ที่ใบหน้าสับสนงงงันอยู่ตรงนั้น นางราวกับปลดภาระหนักหน่วง เมื่อนั้นจึงฉุกคิดขึ้นมาได้ พึมพำกับตัวเองอย่างประหลาดใจ “รัช รัชทายาทคงไม่ได้หมายถึง...อะไรของเขานั่นหรอกนะ?”มองทิศทางที่ฉินอวิ๋นฟานจากไป ดวงหน้าหมดจดของซิ่วเอ๋อร์แดงซ่านอีกหน......
รัชทายาทชะตาฟ้า บทที่ 589
“ไม่เป็นไร ให้พวกเขาอยู่ในบัญชีดำไปเลย ต่อไปจะไม่มีความร่วมมือใด ๆ กับพวกเขา และทุกสมาคมที่ร่วมกับเรา จะต้องตัดขาดความร่วมมือกับยี่สิบห้าสมาคมนี้ทั้งหมด มิเช่นนั้นก็ให้อยู่ในบัญชีดำด้วย”ฉินอวิ๋นฟานเอ่ยเสียงเข้มแต่ไหนมาพ่อค้ามักต้องการผลประโยชน์ การที่พวกเขาเลือกตั้งพรรคตั้งพวกในเวลานี้กะทันหัน ทำให้ฉินอวิ๋นฟานไม่สบอารมณ์เป็นอย่างมาก แต่อย่างไรพวกเขาก็สร้างรากฐานให้ธุรกิจในเมืองอู่โจว“มีอยู่สมาคมหนึ่งที่ข้าน้อยไม่กล้าตัดสินใจ จึงได้แต่มาขอให้ท่านตัดสินใจ...”เซียวหยางพูดด้วยใบหน้าเหยเก“อ้อ? สมาคมไหนพิเศษเช่นนี้ ต้องให้ข้าตัดสินใจเองด้วย?”เซียวหยางสะกิดต่อมสนใจของฉินอวิ๋นฟานแล้ว นับจากก่อตั้งเครือต้าเฉียนเหิงไท่ เขาสอดมือเข้ายุ่งน้อยมาก พร้อมกันนั้นก็เพื่อฝึกความสามารถของคนในมือด้วยเซียวหยางตอบ “สมาคมการค้าต้าเหลียงขอรับ”“สมาคมการค้าต้าเหลียง?”ฉินอวิ๋นฟานขมวดคิ้วมุ่นทันที เมื่อนั้นจึงเข้าใจสาเหตุที่เซียวหยางประดักประเดิด ที่แท้ก็คือต้าเหลียง ทุกคนต่างรู้ดีว่าพระมารดาของเขาคือองค์หญิงราชวงศ์ต้าเหลียงและหลายปีที่ผ่านมา สมาคมการค้าต้าเหลียงเซียวหยางมีการค้ากับต้าเฉียนบ่อย
Latest chapter
