Share
บทที่ 504
Related chapter
รัชทายาทชะตาฟ้า บทที่ 505
“ข้าละแปลกใจนัก ข้าเป็นแค่คนที่ไม่สนโลกคนหนึ่ง จะมีเส้นสายอะไรให้ท่านยืมได้?”จางเต้าหลินถามด้วยความสนใจฉินอวิ๋นฟานไม่ปิดบัง เขาเอ่ยแบบจริงจังมาก “จางไท่เว่ย ข้าไม่ขอพูดตามตรง นับจากเริ่นซวี่ถูกข้าฆ่าแล้ว เริ่นจื้อคุนก็เจ็บแค้นใจ ตอนนี้เขาเริ่มเล่นงานข้าแล้ว ข้าจำเป็นต้องโต้ตอบ”“แล้วมันเกี่ยวอะไรกับข้าด้วย? ท่านก็โต้ตอบไปสิ ถึงยังไงท่านก็ไม่ใช่คนที่จะต่อกรด้วยได้ง่าย ๆ คนทั่วไปคิดจะให้ท่านเสียเปรียบ เกรงว่าจะไม่ง่าย”จางเต้าหลินพูดอย่างหน้าไม่ยี่หระ“จางไท่เว่ย คำพูดนี้ผิดถนัด คาดว่าท่านน่าจะรู้ว่าเกลือหลวงคือสิ่งสำคัญของบ้านเมืองนับแต่โบราณกาล ทันทีที่กองทัพขาดเกลือบริโภค จะอ่อนเปลี้ยไร้กำลังในเสี้ยววินาที ไม่มีกำลังต่อสู้อีก”ฉินอวิ๋นฟานเอ่ยเสียงหนัก “และเริ่นจื้อคุนก็กุมเกลือหลวงทั้งหมดซึ่งเป็นสิ่งสำคัญของต้าเฉียน มันอันตรายมาก ตอนนี้เขาเริ่มเล่นตุกติกกับการส่งเกลือหลวงไปเมืองจัวแล้ว ต้องการเล่นงานข้าชัด ๆ ข้าคิดจะใช้โอกาสนี้ถีบเขาออกจากเกลือหลวงเสียเลย แล้วกุมเกลือหลวงเอาไว้เสียเอง”“เราต่างรู้ความสำคัญของเกลือหลวงดี และข้าไม่มีคนสนิทและเส้นสายในด้านนี้ ต้องการคนที่เชื่อถื
รัชทายาทชะตาฟ้า บทที่ 506
“ลองชิมดูสิ ดูสิว่าเป็นยังไง!”ฉินอวิ๋นฟานยกมือทำท่าทางและบอกจางเต้าหลินไม่ได้ปฏิเสธ แต่หยิบนิด ๆ ส่งเข้าปาก จังหวะที่รสเค็มจาง ๆ เข้าปาก จางเต้าหลินแตกตื่นขึ้นมาทันใด ดวงตาทั้งสองเบิกกว้าง ในนั้นคือความเหลือเชื่อทั้งหมด“จะเป็น จะเป็นไปได้ยังไง? เกลือบริโภคละเอียดได้ขนาดนี้เชียวหรือ? แห้งสดชื่นอย่างยิ่ง ยืดอายุการเก็บได้นาน และยังไม่มีรสขมเฝื่อนเลย วิเศษจริง ๆ!”จางเต้าหลินผุดลุกขึ้นมาจากที่นั่ง มองเกลือบริโภคละเอียดในมือ ใจของเขาเต้นเร่าโดยสิ้นเชิง เกลือบริโภคชนิดนี้เมื่อเข้าสู่ท้องตลาด จะต้องเป็นเรื่องใหญ่สะเทือนเลือนลั่นที่สุดแน่ที่สำคัญไปกว่านั้นคือ มันจะเปลี่ยนรูปโฉมตลาดเกลือบริโภคบนโลกนี้ทั้งหมด สลัดความขมเฝื่อน หนึ่งก้าวพัฒนา!“ความจริงถ้าข้าอยากจะผลักดันเกลือบริโภคละเอียดแบบใหม่นี้รอบด้านกลับไม่ยาก เพียงแต่จะทำให้หลาย ๆ คนสูญเสียผลประโยชน์ และจะทำให้ตลาดเกลือหลวงของต้าเฉียนเกิดความโกลาหลลุกลามใหญ่โต ดังนั้นข้าจึงต้องการโอกาสหนึ่ง ตอนนี้โอกาสมาถึงแล้ว ข้าต้องคว้าเอาไว้ให้ได้”ฉินอวิ๋นฟานเอ่ย“ถ้าตระกูลเริ่นใช้สิทธิ์ในการจัดสรรปันส่วนเกลือหลวงเล่นงานท่าน เช่นนั้นจะเป็น
รัชทายาทชะตาฟ้า บทที่ 507
“ไม่ว่าอะไรก็ต้องดำเนินอย่างมีขั้นมีตอนสิ กินคำเดียวก็เป็นเจ้าอ้วนไม่ได้นะ”ฉินอวิ๋นฟานยิ้มอย่างมั่นใจ “แม้ทหารในค่ายทานหลางกับค่ายทัพหน้าข้าจะมีไม่มาก ก็แค่สองแสนต้น ๆ แต่พวกเขาคือทหารชั้นยอดทั้งหมด กำลังรบไม่ธรรมดา ต้องมีสักวันที่ข้าจะทำให้ท่านได้รู้ว่าอะไรคือหนึ่งศึกเลื่องชื่อ!”จางเต้าหลินพูดถึงขนาดนี้แล้ว ได้แต่อธิบายปัญหาข้อหนึ่ง นั่นก็คือเขาไม่เห็นงามกับกำลังรบของค่ายทานหลางและค่ายทัพหน้า ยิ่งอธิบายว่าอีกฝ่ายไม่รู้เรื่องทั้งสองค่ายนี้ของเขาเลย จางเต้าหลินเป็นเช่นนี้ ยิ่งไม่ได้พูดถึงคนอื่น?ที่ฉินอวิ๋นฟานต้องการคือผลลัพธ์ ยิ่งทุกคนคิดว่าสองค่ายนี้ไม่เพียงพอให้กลัวก็ยิ่งเป็นผลดี เขาต้องการพัฒนาแบบซุ่มเงียบกลับไม่รู้ว่าค่ายทานหลางและค่ายทัพหน้า ภายใต้การดูแลของหานซิ่นเกิดการปฏิรูปแบบหน้ามือเป็นหลังมือนานแล้ว กอปรกับเทคโนโลยีทันสมัยของเขา กำลังรบสุดสะพรึง มิใช่ทหารโบร่ำโบราณเหล่านี้จะสามารถเปรียบเทียบได้“ได้ ท่านมีแผนการของตัวเองก็พอ!”จางเต้าหลินไม่พูดอะไรมากอีก ในบรรดาองค์ชายทั้งหลาย ความสามารถและคุณธรรมของฉินอวิ๋นฟานที่แสดงออกในระยะนี้ยอดเยี่ยมที่สุดจริง ๆ ใช้อุบายช่วงชิง
รัชทายาทชะตาฟ้า บทที่ 508
ฉินอวิ๋นฟานสองมือไพล่หลัง ยืดอก ใบหน้าจริงจัง เขากลัวว่าจางเต้าหลินจะมองจุดประสงค์ของเขาออกแล้วไล่เขาไป อย่างไรเสีย ผู้มีพระคุณช่วยชีวิตเมื่อหลายเดือนก่อนของเขาปรากฏตัวแล้ว เขาจะไปได้อย่างไร?!วันนี้ไม่ว่าอย่างไรเขาก็ต้องพบหน้าสักครั้ง เขาก็อยากดูสิว่าผู้มีพระคุณช่วยชีวิตของเขารูปหน้าคร่าตาเป็นอย่างไร ไม่ว่าอย่างไรก็ต้องขอบคุณต่อหน้าสักครั้ง ตอบแทนอีกฝ่ายให้มาก“อวี่ม่อ เตรียมถ้วยตะเกียบอีกชุด!”ฉินอวิ๋นฟานพูดถึงขนาดนี้แล้ว จางเต้าหลินย่อมไม่มีเหตุผลจะปฏิเสธ หากเขายังคงรักษาความระแวดระวังระดับสูง สัญชาตญาณของบิดาเฒ่าบอกว่าฉินอวิ๋นฟานไม่มีประสงค์ดีแผนร้ายสำเร็จ ฉินอวิ๋นฟานลิงโลดอยู่ในใจ หมุนตัวเดินไปยังห้องอาหาร อดรนทนไม่ไหวอยากเห็นบุตรสาวจางเต้าหลินจางอวี่ม่อว่าหน้าตาเป็นอย่างไรกันแน่ครั้นถึงห้องโถงรับแขก สาวใช้สองคนกำลังยุ่งงวด เจ็ดกับหนึ่งแกงครบแล้ว รอแต่เจ้าบ้านนั่งลง ฉินอวิ๋นฟานไม่เกรงใจสักนิด หย่อนบั้นท้ายลงนั่งตำแหน่งหลักทันที จางเต้าหลินที่อยู่ด้านหลังหน้าดำเป็นหมิ่นหม้อก่อนจะนั่งอยู่ด้านข้าง“เอ๊ะ ท่านพ่อ เขาคือใครหรือ?”จางอวี่ม่อไม่รู้ว่าที่บ้านมีแขกมา วินาทีที่นางมา
รัชทายาทชะตาฟ้า บทที่ 509
ยามในใจจางอวี่ม่อว้าวุ่นนัก ถ้าฉินอวิ๋นฟานจำนางได้เช่นนั้นจะยุ่งแล้ว บิดาเฒ่ากำชับหลายครั้งหลายหนว่าห้ามเปิดเผยตัวตนและความสามารถเพื่อลบล้างข้อสงสัยของฉินอวิ๋นฟาน จางอวี่ม่อได้แต่ปฏิเสธออกไป แต่การแสดงเงอะ ๆ งะ ๆ นั้นได้เปิดโปงตัวเองไปหมดแล้ว ต่อหน้าจิ้งจอกหนึ่งหนุ่มหนึ่งแก่อย่างฉินอวิ๋นฟานและจางเต้าหลิน พวกเขาต่างได้รับคำตอบเป็นที่เรียบร้อย“เป็นเช่นนี้ แม่นางอวี่ม่อ ถึงตอนนั้นข้าจะบาดเจ็บหนัก แต่ข้าไวต่อเสียงคนมาก โดยเฉพาะเสียงของหญิงสาว และเสียงของท่านกับเสียงของแม่นางที่ช่วยชีวิตข้าเหมือนกันมาก ดังนั้นข้าจึงถามเจ้าไปเช่นนี้”ฉินอวิ๋นฟานยิ้มเล็กน้อยเวลานี้ฉินอวิ๋นฟานดีใจลิงโลด การแสดงออกของจางอวี่ม่อเปิดโปงนางหมดแล้ว ตอนนี้เขามั่นใจเต็มร้อยว่าจางอวี่ม่อก็คือผู้มีพระคุณช่วยชีวิตของเขา และยังเป็นความสุดยอดในอีกประเภทหนึ่งด้วยจากมุมของความชอบ นี่คือความรู้สึกของใจเต้น จากมุมของความเซ็กซี่ เขาต้องตอบแทนผู้มีพระคุณช่วยชีวิตแน่ รูปแบบของการตอบแทนพระคุณของหญิงทั่วไปก็คือการมอบใจอุทิศกาย ดูท่าฉินอวิ๋นฟานต้องเลียนแบบผู้หญิงบ้างแล้ว“นานขนาดนี้แล้ว รัชทายาทต้องจำผิดแน่ ปกติข้าออกบ้าน
รัชทายาทชะตาฟ้า บทที่ 510
“ได้ ๆ ๆ... กินข้าว กินข้าว!”ฉินอวิ๋นฟานในยามนี้พึงพอใจแล้ว กินข้าวไปพลาง แอบชำเลืองมองจางอวี่ม่อไปพลาง ในใจลิงโลดที่สุด ส่วนจางเต้าหลินที่อยู่อีกด้านหนึ่งกลับทำหน้าบูดบึ้ง กินข้าวไปแค่ไม่กี่คำ เอาแต่จ้องดวงตาที่ซุกซนของฉินอวิ๋นฟาน......หลังจากฉินอวิ๋นฟานกลับไป จางเต้าหลินถามหน้าขมึงทึง “อวี่ม่อ มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่?!”“เอ่อ ท่านพ่อ ตอนนั้นข้าก็ไม่รู้เหมือนกันนี่ว่าคนที่ช่วยก็คือฉินอวิ๋นฟาน”จางอวี่ม่อพูดด้วยใบหน้าเศร้าหมอง “อีกอย่าง มืดตึ๊ดตื๋อออกอย่างนั้น และเขาก็บาดเจ็บหนักด้วย น่าจะปกปิดตัวตนได้จึงจะถูก ทำไมเขาถึงเอาแต่พูดว่าเป็นข้านะ? ใช้แค่เสียง? มันไม่พอมั้ง?”“เฮ้อ!”จางเต้าหลินถอนหายใจแรง ๆ ทีหนึ่ง บุตรสาวเติบใหญ่รั้งไว้ไม่อยู่แท้ ๆ เรื่องใหญ่ขนาดนี้ นางกลับปกปิดเขาถึงสามเดือน? ตอนนี้ดีเลย ถูกเจ้าฉินอวิ๋นฟานรู้เข้าแล้ว นี่ไม่เปิดเผยหมดแล้วหรือ?!เขาส่ายหน้าพูด “ด้วยความเข้าใจและการสังเกตฉินอวิ๋นฟาน เขารู้แล้วว่าเจ้าก็คือผู้มีพระคุณช่วยชีวิตของเขา แถมด้วยนิสัยกับอารมณ์ของเขา ต้องไม่หยุดอยู่แค่นี้แน่”“เชอะ เขารู้แล้วจะทำไม? ข้าเป็นผู้มีพระคุณช่วยชีวิตของเขาเชียวนะ
รัชทายาทชะตาฟ้า บทที่ 511
“ข้าก็ไม่อยากส่งเจ้าไปเหมือนกัน”จางเต้าหลินพูดด้วยความจนใจ “เจ้าไปหลบก่อนสักระยะหนึ่ง เอาไว้พ้นช่วงนี้ไปแล้วค่อยกลับมาเถอะ!”......หลังจากออกจากจวนไท่เว่ย ฉินอวิ๋นฟานตื่นเต้นจนกระโดดโลดเต้นกลางถนน เขากุมมือเซี่ยงเทียนเวิ่นและพูดด้วยความดีใจว่า “สหายเทียนเวิ่น บังเอิญจริง บังเอิญมาก ๆ คนที่ช่วยเราในตอนนั้นกลับเป็นลูกสาวของจางไท่เว่ยจางอวี่ม่อ!”“ยอดไปเลย ดีสุด ๆ ข้าหาตัวนางเจอสักที!”เซี่ยงเทียนเวิ่นตกใจกับการกระทำแบบไม่มีปีมีขลุ่ยนี้ของฉินอวิ๋นฟาน อย่างไรเสียฉินอวิ๋นฟานก็คือรัชทายาท ทั้งยังเป็นนายของเขา เขาจึงตอบไปแบบสั่น ๆ “ยิน ยินดีด้วยขอรับรัชทายาท”“ไม่ได้การ ข้าต้องรับผิดชอบนาง ข้าต้องมอบใจถวายกาย ข้าต้องสู่ขอนาง!”ฉินอวิ๋นฟานพูดแบบยากจะปกปิดความตื่นเต้น“หา? นี่ นี่ก็ได้หรือขอรับ?”ถ้อยคำของฉินอวิ๋นฟานทำเอาซีพียูของเซี่ยงเทียนเวิ่นไหม้ไปเลย ครึ่งค่อนวันยังไม่ตอบสนอง อีกฝ่ายคือผู้มีพระคุณช่วยชีวิตของเขาไม่ใช่หรือ? แถมอีกฝ่ายยังเหมือนไม่คิดอยากได้การตอบแทนจากเขาด้วย แล้วทำไมเขาต้องรับผิดชอบอีกฝ่ายด้วย?โดยเฉพาะเรื่องที่ว่า ‘มอบใจถวายกาย’ ทำไมรู้สึกทะแม่ง ๆ นะ? แน่ใจว่าไ
รัชทายาทชะตาฟ้า บทที่ 512
ฉินอวิ๋นฟานเลิกคิ้วพูด“คืออย่างนี้ พรุ่งนี้เราจะออกเดินทางไปรับช่วงเมืองอู่โจวแล้วใช่ไหม องค์ชายใหญ่คิดจะนำทัพกองหนึ่งอารักขาคุ้มครองเรา ข้าคิดว่าไม่จำเป็น ก็เลยไม่กล้ารับปาก”อู่จ้านเอ่ย“หา? เขาจะส่งกองทัพกองหนึ่งมาคุ้มครองความปลอดภัยเรา? อยากกินลมผาย? ไสหัวไปยิ่งไกลยิ่งดี!”พอฉินอวิ๋นฟานได้ยินว่าพี่ใหญ่หน้าด้านอย่างนี้แล้วก็ปรอทแตก อีกฝ่ายทำให้เสียเมืองเอง กว่าเขาจะเอากลับมาได้ก็ยังจะมาแบ่งผลประโยชน์ด้วยอีก? โลกนี้ยังมีเรื่องดีเช่นนี้ที่ไหน?“นั่นสิ เห็นชัดว่าองค์ชายใหญ่มีความคิดจะเอาเปล่า ๆ พวกเราต้องทุ่มเทอย่างหนัก ใช้เงินทองมหาศาลกว่าเมืองจัวจะเจริญเช่นทุกวันนี้ จะให้คนอื่นมาสอดมือง่าย ๆ ได้ยังไง?”อู่จ้านเอ่ยเสียงหนัก“ไม่ต้องสนใจเขา ไม่มีใครคว้าผลสำเร็จของข้าฉินอวิ๋นฟานไปได้หรอก ถ้าเขากล้ายื่นมือมา ข้าจะสับมือของเขาทิ้งซะ!”ฉินอวิ๋นฟานแค่นลมกับพฤติกรรมเช่นนี้ขององค์ชายใหญ่ เขาไม่มีทางให้อีกฝ่ายสมหวังหรอก ยิ่งไม่ให้หน้าเขา!“ได้!”อู่จ้านเอ่ย “จริงสิ เสี่ยวฟาน ยังมีอีกเรื่องหนึ่ง เมื่อกี้มีขันทีน้อยมารายงาน บอกว่าขุนนางทูตของต้าเยียนมาถึงตำหนักเหยียนเหนียนแล้ว ต้องการ
Latest chapter
