เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 511
บทที่เกี่ยวข้อง
รัชทายาทชะตาฟ้า บทที่ 512
ฉินอวิ๋นฟานเลิกคิ้วพูด“คืออย่างนี้ พรุ่งนี้เราจะออกเดินทางไปรับช่วงเมืองอู่โจวแล้วใช่ไหม องค์ชายใหญ่คิดจะนำทัพกองหนึ่งอารักขาคุ้มครองเรา ข้าคิดว่าไม่จำเป็น ก็เลยไม่กล้ารับปาก”อู่จ้านเอ่ย“หา? เขาจะส่งกองทัพกองหนึ่งมาคุ้มครองความปลอดภัยเรา? อยากกินลมผาย? ไสหัวไปยิ่งไกลยิ่งดี!”พอฉินอวิ๋นฟานได้ยินว่าพี่ใหญ่หน้าด้านอย่างนี้แล้วก็ปรอทแตก อีกฝ่ายทำให้เสียเมืองเอง กว่าเขาจะเอากลับมาได้ก็ยังจะมาแบ่งผลประโยชน์ด้วยอีก? โลกนี้ยังมีเรื่องดีเช่นนี้ที่ไหน?“นั่นสิ เห็นชัดว่าองค์ชายใหญ่มีความคิดจะเอาเปล่า ๆ พวกเราต้องทุ่มเทอย่างหนัก ใช้เงินทองมหาศาลกว่าเมืองจัวจะเจริญเช่นทุกวันนี้ จะให้คนอื่นมาสอดมือง่าย ๆ ได้ยังไง?”อู่จ้านเอ่ยเสียงหนัก“ไม่ต้องสนใจเขา ไม่มีใครคว้าผลสำเร็จของข้าฉินอวิ๋นฟานไปได้หรอก ถ้าเขากล้ายื่นมือมา ข้าจะสับมือของเขาทิ้งซะ!”ฉินอวิ๋นฟานแค่นลมกับพฤติกรรมเช่นนี้ขององค์ชายใหญ่ เขาไม่มีทางให้อีกฝ่ายสมหวังหรอก ยิ่งไม่ให้หน้าเขา!“ได้!”อู่จ้านเอ่ย “จริงสิ เสี่ยวฟาน ยังมีอีกเรื่องหนึ่ง เมื่อกี้มีขันทีน้อยมารายงาน บอกว่าขุนนางทูตของต้าเยียนมาถึงตำหนักเหยียนเหนียนแล้ว ต้องการ
รัชทายาทชะตาฟ้า บทที่ 513
เด็ก ๆ ใส่ซื่อบริสุทธิ์ ทำให้ฉินอวิ๋นฟานนึกถึงชีวิตวัยเยาว์ก่อนจะทะลุมิติมา ตอนนั้นพวกเขาเล่นดีดลูกแก้ว และที่เด็ก ๆ พวกนี้เล่นอยู่คือลูกหิน ถึงจะหนัก กลับมีความสนุกในแบบเดียวกันพร้อมกันนั้นยังทำให้ฉินอวิ๋นฟานนึกถึงชีวิตสี่เดือนที่เขาทะลุมิติมาต้าเฉียนทุกย่างก้าวเสมือนน้ำแข็งแผ่นบาง ประชันความกล้าประลองปัญญากับพี่ใหญ่ พี่รอง กระทั่งเกือบถูกลอบฆ่าตายแล้วเพื่อยืนอยู่บนโลกใบนี้ เขาพยายามสุดชีวิต วางแผนไม่หยุด ไม่กล้าเผยเทคโนโลยีต่าง ๆ ในมือออกมาโดยง่าย เพราะอาวุธที่มีพลังทำลายล้างสูงจะเป็นดาบสองคม ใช้ดีจะทำให้เขาเป็นใหญ่ในหล้า ใช้ไม่ดีจะแว้งกลับมาทำลายเขา ดังนั้นเขาจึงระมัดระวังรอบคอบที่สุดการจัดวางธุรกิจ อย่างไรก็มิอาจช่วยให้เขาขึ้นตำแหน่งใหญ่ ภายใต้การปกครองของจีนโบราณที่ฝังรากหยั่งลึก ภายใต้สภาวะที่ตระกูลใหญ่เกาะกลุ่มมีผลประโยชน์ร่วมกัน เขาจำเป็นต้องทัดทานแรงกดดันทั้งปวง สร้างขุมกำลังของตัวเองมิเช่นนี้เขาจะนั่งบัลลังก์ได้ยากมาก หากไม่สามารถนั่งบัลลังก์ได้สำเร็จ เช่นนั้นเขาจะมีแต่ต้องตายเช่นเดียวกับที่จางเต้าหลินกล่าว ไท่ซั่งหวงสูงวัยแล้ว ทันทีที่เขาล้มลง ต้าเฉียนจะเกิดจลาจล แ
รัชทายาทชะตาฟ้า บทที่ 514
ฉินอวิ๋นฟานเห็นเด็ก ๆ น่ารักจึงฉายรอยยิ้มปานบิดาเมตตา!อู่จ้านว่องไวมาก เพียงสิบนาทีก็บอกกล่าวเสร็จสิ้น ทั้งยังนำลูกแก้วกลับมาห้าสิบกว่าอัน ลูกแก้วเร็วมากกว่า เรียบเนียนมากกว่า เบากว่า สัมผัสมือดีกว่า เด็กทั้งสองสนุกสนานบันเทิงใจอย่างยิ่ง ถือไม่ยอมวางมือด้วยการชี้แนะจากฉินอวิ๋นฟาน ทักษะของพวกเขารุดหน้าอย่างรวดเร็ว จากพื้นที่เล็ก ๆ ไม่นานก็ขยายเป็นครึ่งลานเรือน อย่าให้พูดเลยว่าสนุกขนาดไหนอู่จ้านและเซี่ยงเทียนเวิ่นที่อยู่อีกทางหน้าแลกสายตากัน ในดวงตาเต็มไปด้วยความทึ่ง ไม่อยากจะเชื่อเลย รัชทายาทแห่งต้าเฉียนกลับเล่นกับเด็กสองคนได้เป็นอันหนึ่งอันเดียวกันขนาดนี้...หนึ่งชั่วยามให้หลังมีเด็กเข้าร่วมอีกสองคน คนยิ่งเยอะยิ่งครื้นเครง ความหรรษาคูณสอง ฉินอวิ๋นฟานเล่นจนเหงื่อไหลไคลย้อย“ท่านคือ?”ก็ขณะที่ฉินอวิ๋นฟานกำลังนำทีมเด็กน้อยทั้งสี่เล่นสนุกติดลมบน ชายร่างกำยำคนหนึ่งย่างเข้าลานเรือนมา เขาก็คือรองหัวหน้าหน่วยเกลือหลวงการเฉินผิง ดูจากข้างหลัง เขาจำฉินอวิ๋นฟานไม่ได้“ท่านพ่อ ท่านกลับมาได้สักที!”“นั่นสิท่านพ่อ ท่านอาท่านนี้เอาลูกแก้วใหม่มาให้ข้าด้วย สนุกกว่าลูกหินของพวกเราตั้งเยอะ เขา
รัชทายาทชะตาฟ้า บทที่ 515
“เอ่อ... พอได้ขอรับ”เพื่อไม่ทำให้ฉินอวิ๋นฟานหงุดหงิด เฉินผิงจึงได้แต่ตอบแบบกลาง ๆ คำหนึ่ง ต่อหน้าเจ้านายใหญ่ วาทศิลป์สำคัญอย่างยิ่งยวด หากพลั้งเผลอไปนิดเดียวจะถูกจ้องเล่นงาน หากเขาบอกว่าทำงานไม่มีความสุข จะถูกฉินอวิ๋นฟานคิดว่าเขาไม่ให้ความร่วมมือกับหัวหน้าหน่วยและผู้บังคับการหรือไม่? เป็นหอกข้างแคร่? ไม่พอใจสภาพปัจจุบัน? มักใหญ่ใฝ่สูง?ถ้าเขาบอกว่าทำงานมีความสุขดีมาก จะถูกฉินอวิ๋นฟานคิดว่าเขาร่วมมือทุจริตกับตระกูลเริ่นหรือเปล่า? ดึงสมัครพรรคพวก? นี่คือเรื่องต้องห้ามของราชวงศ์เชียวนะ!บัดนี้การชิงบัลลังก์ระหว่างองค์ชายดุเดือดมากขึ้นทุกที หากเข้าร่วมศึกนี้จะเผชิญหมื่นเคราะห์มิอาจหวนคืนได้ง่าย ก่อนที่เขาจะรู้แจ้งในจุดประสงค์การมาของฉินอวิ๋นฟาน เขาไม่กล้าแสดงท่าทีใด ๆ“ฮ่า ๆ ๆ เฉินผิง ข้าไม่ได้ดูเจ้าผิดไปจริง ๆ”เห็นเฉินผิงระมัดระวังรอบคอบเช่นนี้ ฉินอวิ๋นฟานหัวเราะชอบใจยกใหญ่ รองหัวหน้าหน่วยเกลือหลวงซึ่งปราศจากขั้วอำนาจและคนหนุนหลังคนหนึ่ง สามารถรั้งตำแหน่งนี้ได้มั่นคงเช่นนี้ ดูท่าต้องมีฝีมืออยู่บ้าง“เจ้าไม่ต้องกลัว ข้ารู้ว่าเจ้าไม่ฝักใฝ่ฝ่ายใด คือคนที่อดีตฮ่องเต้ทรงส่งเสริม มีคว
รัชทายาทชะตาฟ้า บทที่ 516
“ประการสุดท้ายคือฐานการผลิตเกลือหลวงอยู่ในกำมือของตระกูลเริ่นทั้งหมด ทันทีที่หยุดผลิตเกลือตั้งต้น จะก่อให้เกิดปัญหาใหญ่หลวงเหมือนกัน ดังนั้นสามขั้นตอนนี้ล้วนเป็นสิ่งต้องห้าม ถ้าไม่ได้เตรียมตัวอย่างดีล่วงหน้า ไม่ว่าจะแตะต้องขั้นตอนไหนล้วนเป็นการรนหาที่ตาย”“ข้าพูดถูกหรือไม่?”ได้ยินการวิเคราะห์ของฉินอวิ๋นฟาน เฉินผิงนิ่งเฉยไม่ได้แล้ว สายตาที่มองฉินอวิ๋นฟานคล้ายกับการมองภูตผีปีศาจ ให้เขาคิดอย่างไรก็คิดไม่ถึง ฉินอวิ๋นฟานกลับเข้าใจเกลือหลวงละเอียดเช่นนี้? เขาทำได้อย่างไรกัน?“ถูก ถูกต้องที่สุด!”เฉินผิงตกตะลึงอย่างหาที่เปรียบมิได้ เขาส่ายหน้าพูด “แต่ท่านรู้แล้วจะยังไง? ก็ยังเปลี่ยนอะไรไม่ได้อยู่ดี ไม่ว่าจะเป็นขั้นตอนไหนก็ล้วนแล้วแต่เป็นจุดตายทั้งนั้น”“มันก็ไม่แน่!”ฉินอวิ๋นฟานยกยิ้มมุมปาก แล้วยื่นเกลือบริโภคละเอียดห่อเล็กไปตรงหน้าเฉินผิงก่อนจะเอ่ย “ดูสิว่ามันจะเปลี่ยนแปลงรูปแบบภาวะป่วยของเกลือหลวงในตอนนี้ได้หรือไม่?”เห็นดวงหน้ามั่นใจของฉินอวิ๋นฟาน ทั้งท่าทางเตรียมตัวมาก่อนอย่างชัดเจน เฉินผิงรับของประหลาดห่อเล็กจากฉินอวิ๋นฟานมาด้วยใจตุ้ม ๆ ต่อ ๆ“นะ นะ นี่คือเกลือบริโภค? เกลือละเอี
รัชทายาทชะตาฟ้า บทที่ 517
“โบราณกล่าว สตรีเก่งหากไร้ข้าวสารก็มิอาจหุงข้าว ท่านมีแต่ทักษะ ไม่มีเกลือก็ไร้ประโยชน์ ต่อให้เราแก้ไขปัญหาสองอย่างนั้นแล้วก็ยังไม่ได้อยู่ดี!”เฉินผิงพูดด้วยใบหน้าหดหู่“ฮ่า ๆ ๆ เรื่องนี้เจ้าไม่ต้องห่วง!”ฉินอวิ๋นฟานนึกว่าเรื่องอะไร ที่แท้เฉินผิงก็กังวลเรื่องนี้? สามเดือนก่อนเขาส่งคนดำเนินการอย่างลับ ๆ แล้ว กักตุนก้อนเกลือสีเหลืองหนึ่งพันล้านชั่งเต็ม ๆที่ฉินอวิ๋นฟานทาเช่นนี้ก็เพื่อสอดมือเข้าเรื่องเกลือหลวง ไม่ลงมือยังแล้วไป ลงมือก็คือนาเกลือละเอียดเจ้าสู่ตลาดจำนวนมหาศาลซึ่งเป็นการโจมตีเกลือดังเดิมอย่างรุนแรง!“หา...”เห็นฉินอวิ๋นฟานหัวเราะยกใหญ่ เฉินผิงงงไปเลย หรือว่ารัชทายาทยังสอดมือเข้าพื้นที่ผลิตเกลือด้วย? นี่คือสิ่งสำคัญของตระกูลเริ่นเลยนะ ไม่น่ามีคนสามารถสอดมือเข้าไปได้จึงจะถูก!“เฉินผิง เจ้าฉลาดออกอย่างนี้ ทำไมถึงไม่เข้าใจนะ?”ฉินอวิ๋นฟานพูดเรียบ “ในเมื่อข้ามีทักษะ และอยากสอดมือเข้าเรื่องเกลือหลวง เจ้าคิดว่าข้าจะไม่นึกถึงปัญหาเรื่องเกลือดั้งเดิมหรือ”“นี่ก็เหมือนกับผู้ชายคนหนึ่ง พาผู้หญิงที่เย้ายวนมาก ๆ คนหนึ่งไปยังห้องที่เต็มไปด้วยความคลุมเครือ ผู้หญิงอดรนทนไม่ไหวแล้ว เ
รัชทายาทชะตาฟ้า บทที่ 518
ครั้นได้ยินถ้อยคำนี้จากเฉินผิง ฉินอวิ๋นฟานซาบซึ้งใจนัก นี่สิจึงจะเป็นพฤติกรรมที่ลูกผู้ชายคนหนึ่งพึงมี ไม่เพียงแต่มีความกล้า ยิ่งมีการมองการณ์ไกล หนำซ้ำยังมีอุดมการณ์ยาวไกลและปณิธานใหญ่หลวง“ดี มีคำพูดนี้ของเจ้าข้าก็วางใจแล้ว เก็บข้าวของเถอะ พรุ่งนี้ตามข้าออกเดินทาง!”ฉินอวิ๋นฟานไม่พูดไร้สาระที่เป็นส่วนเกิน เขาตบบ่าเฉินผิงเบา ๆ “ความเชื่อมั่นของเจ้า จะทำให้ชีวิตเจ้าเฉิดฉายรัศมีพันจั้ง!”จ้องเงาแผ่นหลังของฉินอวิ๋นฟาน เฉินผิงยืนอยู่กับที่ มุมปากยกยิ้มเล็กน้อย ผ่านไปนานแล้วแต่ในใจยังมิอาจสงบ หลายปีเช่นนี้ นานแล้วที่เขาไม่เคยเลือดร้อนพลุ่งพล่าน เลือดร้อนถูกจุดขึ้นมาอีกครั้งในฐานะที่เป็นรัชทายาทของต้าเฉียน ยังสามารถจริงใจต่อเด็กแปลกหน้ากลุ่มหนึ่ง ติดตามผู้มีใจเมตตาเช่นนี้ ต่อให้ล้มเหลวแล้วจะมีอะไรน่าเสียดาย?หลังจากเดินออกจากบ้านของเฉินผิง ฉินอวิ๋นฟานแช่มชื่นสุขอุราสุดขีด สำหรับเขาแล้ว การได้ตัวเฉินผิงคือเรื่องพิเศษ แผนการทั้งหมดของเขากำลังดำเนินไป รอแต่รับมอบเมืองอู่โจวในอีกสามวันข้างหน้าแล้ว“เสี่ยวฟาน เห็นเจ้าอารมณ์ดีอย่างนี้ คงได้ตัวเฉินผิงแล้วสิ?”อู่จ้านเอ่ยปากถาม“เรียบร้อย!
รัชทายาทชะตาฟ้า บทที่ 519
ฉินอวิ๋นฟานเพิ่งมาถึงนอกตำหนักรับแขกก็ได้ยินขุนนางทูตต้าเยียนกำลังบ่น ฉินอวิ๋นฟานไม่สบอารมณ์ขึ้นมาทันที เขาสองมือไพล่หลัง เดินเข้าตำหนักใหญ่ด้วยใบหน้าขมึงตึง“พวกเรา...”เห็นฉินอวิ๋นฟานมาถึง ท่าทีของซือหม่าเจาเลี้ยวโค้งร้อยแปดสิบองศาเดี๋ยวนั้น เมื่อครู่ยังมีท่าทางโมโหโกรธา ยามนี้กลับปั้นหน้าประจบประแจง เขารีบเดินซอยเท้ามาหาและพูด “รัชทายาทต้าเฉียน เฝ้ารอคอยดวงดาว รอคอยดวงจันทร์ ในที่สุดก็รอจนท่านมาได้สักที”ฉินอวิ๋นฟานปราดมองซือหม่าเจาแวบหนึ่งด้วยความเย็นชา ดูแคลนมาก จากนั้นจึงเดินตรงไปยังตำแหน่งหลัก“พวกเจ้าทูตต้าเยียนมากะทันหันในช่วงส่งมอบเมืองอู่โจวที่สำคัญนี้ มีธุระอะไร?”ฉินอวิ๋นฟานมองจากเบื้องบน กวาดสายตากับทุกคน กลิ่นอายผู้มีอำนาจปะทะใบหน้ามา ทำให้คณะขุนนางทูตของต้าเยียนเกิดใจครั่นคร้ามขึ้นมาทันที ท่าทีเปลี่ยนเป็นอีหลักอีเหลื่อพวกเรา...ก็ขณะที่ซือหม่าเจาเตรียมจะเปิดปากก็ถูกเซี่ยมู่ไป๋ขัดจังหวะ เห็นเพียงเซี่ยมู่ไป๋ใบหน้าอ่อนโยน เอ่ยปากขึ้นก่อน “เรียนรัชทายาทต้าเฉียน พวกเขาได้รับคำสั่งจากองค์จักรพรรดิต้าเยียนให้มาเจรจาเรื่องความร่วมมือทางการค้ากับต้าเฉียนขอรับ”“อ้อ? เรื
บทล่าสุด
รัชทายาทชะตาฟ้า บทที่ 1062
ในที่สุดเหมิงฉาก็รับไม่ไหว ร้องตะโกนคำที่แทบจะเป็นความอัปยศนั้นการแข่งขันทางบู๊นี้ก็ปิดฉากลงท่ามกลางความตกตะลึงพรึงเพริดของทุกคน...เรื่องหักเหจากการคาดหมายของทุกคนเหลียงจ้านอิงและเหลียงเทียนจื้อต่างคิดไม่ถึงว่าเหลียงเทียนอี้จะล้วงปืนสั้นออกมาพลิกสถานการณ์ในการแข่งขันด้านบู๊นี้กระทั่งว่าเหลียงเทียนจื้อไม่มีโอกาสจะได้ออกโรงเลย...เช่นละครอย่างไรอย่างนั้น เนื่องจากเหมิงฉากลัวสุดขีดจึงยกมือยอมแพ้ดังนั้นเหลียงเทียนอี้จึงคว้าชัยชนะการแข่งขันรอบนี้ได้อย่างง่ายดายโดยไม่เปลืองแรงภาพมหัศจรรย์เกิดให้แบบไม่มีการเปลี่ยนแปลงลุ้นระทึกและไม่มีเลือดร้อนพลุ่งพล่านที่ใครคาดหวัง!ถึงขั้นว่าลวงตามากแต่ผลลัพธ์เป็นของจริงแท้แน่นอน เหลียงเทียนอี้ชนะแล้ว......“ดูท่าครั้งนี้ฟานเอ๋อร์จะช่วยข้าได้มากอีกแล้ว”เหลียงเทียนอี้กลับมาถึงด้านในก็คืนปืนสั้นให้ฉินอวิ๋นฟานและพรูลมหนัก ๆ“เหอะ ๆ เสด็จน้าชมเกินไปแล้ว ทุกอย่างขึ้นอยู่กับกลยุทธ์ของท่านทั้งหมด ไม่เกี่ยวกับข้าสักหน่อย”ฉินอวิ๋นฟานยักไหล่ มิได้กล่าวอะไรอีกถ้าจะบอกว่าเขาทำอะไรเพื่อเหลียงเทียนอี้ นั่นก็แค่บอกเขาว่าความจริงการแข่งขันนี้สามาร
รัชทายาทชะตาฟ้า บทที่ 1061
การกระทำของเหลียงเทียนอี้ทำให้ทุกคนในนั้นตกตะลึงแม้แต่เหลียงจ้านอิงที่อยู่บนปะรำก็ยังหยุดการดื่มน้ำชาไม่ได้ มองไปด้วยสีหน้าประหลาดใจ“เขาคิดจะทำอะไรกันแน่?”เหลียงเทียนจื้อมองเหลียงเทียนอี้ที่ปราศจากเครื่องป้องกันใด ๆ ด้านข้าง ใบหน้าแปลกใจนี่คือการแข่งขันบู๊นะ คือสถานที่ตีรันฟันแทง ถ้าไม่ระวังอาจต้องคมศาสตราได้จริง ๆ ศีรษะย้ายที่อยู่ หากไม่ใช่เพราะมั่นใจกับฝีมือของตัวเองมาก กอปรกับวางแผนร่วมกับทางซยงหนูดีแล้วเขาคงต้องสวมชุดเกราะหนักมารับมือกับการแข่งขันด้านบู๊วันนี้เหมือนกันทว่าการกระทำเช่นนี้ของเหลียงเทียนอี้ต่างจากการรนหาที่ตายอย่างไร?ยิ่งคิดก็ยิ่งรู้สึกแปลก เหลียงเทียนจื้อหน้าบิดเบี้ยวเล็กน้อย...ทั้งที่เขาควรดีใจกับเวลานี้ ถ้าเหลียงเทียนอี้เกิดอุบัติเหตุในการแข่งขันรอบนี้ เช่นนั้นบัลลังก์ต้องเป็นของเขาแน่แล้วแต่ใจกับกระวนกระวาย อย่างไรก็ไม่เป็นสุข“หรือว่าเขาแอบวางแผนอะไร?”ทันใดนั้นเหมิงฉาเริ่มบุกโจมตีก่อนแล้วร่างสูงใหญ่นั้นหวดขวานใหญ่หนักร้อยชั่งพลางเข้าใกล้เหลียงเทียนอี้อย่างต่อเนื่องภายใต้แสงสุริยา คมมีดนั้นน่ากลัวเช่นนี้ ราวกับแค่ถากเถือเบา ๆ ก็เฉือนศีรษ
รัชทายาทชะตาฟ้า บทที่ 1060
“ข้าเอง!”ทันใดนั้นเหลียงเทียนอี้ก็ก้าวออกมาช้า ๆโง่อย่างที่คิด...เหลียงเทียนจื้อยืนยิ้มเยาะอยู่ในใจข้างหลังเขารู้นิสัยของพี่ชายดี และรู้ว่าเหลียงเทียนอี้เป็นคนดื้อรั้นมากเมื่อเจอกับสถานการณ์เช่นนี้ก็มักจะดาหน้าออกไปทันทีแม้เผชิญหน้ากับพันขุนศึกหมื่นอาชาก็ยังปราศจากความกลัวเกรง พลีตนจนตัวตาย...แต่พฤติกรรมวู่วามเช่นนี้ กลัวแต่ต้องจบอย่างอนาถในท้ายที่สุด“ฮ่า ๆ ๆ รัชทายาทกล้าหาญดังคาด!” เหมิงฉาหัวเราะเสียงดัง “ปกติยังนึกว่าท่านเป็นแต่สะบัดพู่กันขีดเขียน วันนี้ข้าอยากลองดูสิว่าฝีมือดาบกระบี่ของท่านจะล้ำลึกหรือไม่?”เพิ่งกล่าวจบ เหมิงฉาก็กวัดแกว่งขวานใหญ่พลางเดินประชิดไปทางเหลียงเทียนอี้ทีละก้าวรูปร่างใหญ่นั้น ร่างกายแข็งแรงนั้น แค่ยืนอยู่ก็สร้างแรงกดดันที่มองไม่เห็นแล้วทำให้หลาย ๆ คนเห็นแล้วอดเกิดใจกลัวอย่างหนึ่งขึ้นมาไม่ได้“อุ๊ย ท่านพี่จะเอาชนะสัตว์ประหลาดตัวนี้ยังไง?”เหลียงจื่อฝูที่อยู่บนปะรำหน้าทุกข์ร้อน สองมือบีบผ้าเช็ดหน้าแน่น สีหน้าซีดไปเล็กน้อยนางจ้องเหลียงเทียนอี้กลางลานฝึกซ้อม“ท่านพี่ไม่มีความสามารถด้านนี้เท่าไร ไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเหมิงฉา!”ผู้เป็นน้องสาว
รัชทายาทชะตาฟ้า บทที่ 1059
เหลียงเทียนอี้ขมวดคิ้วแน่น ใบหน้าราบเรียบ มองอารมณ์ไม่ออกแต่ในใจเขารู้ดี การต่อสู้ครั้งนี้ได้เปิดฉากอย่างเป็นทางการตั้งแต่เหมิงฉาเริ่มพูดแล้วนี่คือการหยามหน้า คือการหยามเหยียดอย่างชัดเจนไม่เห็นเขาอยู่ในสายตาเลย“เป็นยังไง? องค์ชายสาม?”เหมิงฉาเมินเหลียงเทียนอี้ที่อยู่อีกทางหนึ่ง แล้วใช้สายตาท้าทายมองไปทางเหลียงเทียนจื้อ ก่อนจะเอ่ยเสียงเย็น “ได้ยินว่าฝีมือการใช้ดาบกระบี่ขององค์ชายสามค่อนข้างร้ายกาจ วันนี้ข้าขอท้าทายสักหน่อยเถิด”“มิเป็นไร” เหลียงเทียนจื้อฉีกยิ้ม ใบหน้าเปื้อนไปด้วยความกระหยิ่มใจจากนั้นก็ชักกระบี่ล้ำค่าคู่กายออกมาจากตรงเอวช้า ๆการต่อสู้ครั้งนี้ คือของเขาเท่านั้น!และเป็นเขาได้เท่านั้น!เขาต้องการให้ทุกคนรู้ว่าเขาเหลียงเทียนจื้อต่างหากที่เป็นผู้ชนะในท้ายที่สุดคนนั้น คือคนที่สามารถเอาชนะซยงหนูได้อย่างแท้จริง!......“ดูท่าทุกอย่างจะดำเนินไปตามแผนนะ”เหลียงจ้านอิงดื่มน้ำชาสบายใจเฉิบอยู่บนปะรำมองผลสะท้อนกลับอย่างอบอุ่นของเหล่าผู้ชม จิตใจยิ่งฮึกเหิมตื่นเต้นไม่พูดไม่ได้เลย ถ้อยคำนั้นของเหมิงฉาทำให้เกิดผลดีเยี่ยม สามารถชักจูงอารมณ์ของทุกคนได้ในพริบตาเขาเช
รัชทายาทชะตาฟ้า บทที่ 1058
ตกลงไว้แต่แรกว่าเป็นการแข่งขันรูปแบบปิด และไม่ว่าผลลัพธ์จะเป็นเช่นไร นอกจากราชวงศ์จะมิมีผู้ใดล่วงรู้ทว่าตอนนี้กลับแข่งขันในลานกว้างต่อหน้าธารกำนัล?หากท่านพี่แพ้มิต้องเป็นที่หัวเราะไปทั่วหรือ?“นี่ก็คือผลลัพธ์ที่ทางเหลียงชินอ๋องต้องการกระมัง?”ฉินอวิ๋นฟานนั่งลงด้านข้าง ยิ้มพูดอย่างเฉยชา “ในฐานะที่เป็นละครฉายซ้ำของวันนี้ พวกเขาแค่ต้องการให้ทุกคนได้เห็นความประดักประเดิดของเสด็จน้าเท่านั้น”แต่แพ้จากการต่อสู้เช่นนั้นผลลัพธ์ต้องเทข้างแน่โอรสสวรรค์ของต้าเหลียงที่กล่าวขานกลับแพ้ให้กับคนป่าเถื่อน ทั้งความสามารถยังมิสู้องค์ชายสามเหลียงเทียนจื้อขอเพียงมีการพูดประเภทนี้ต่อไป ไม่นานอัตราการสนับสนุนเหลียงเทียนจื้อก็จะพุ่งสูงลูกไม้พรรค์นี้ช่างโหดเหี้ยมนัก“น่ารังเกียจจริง ๆ...” คิ้วงามเหลียงจื่อฝูย่นยู่เล็กน้อย อดกระตุกมุมปากไม่ได้ “ไม่เคยคิดเลยว่าพวกเขาจะใช้วิธีการต่ำช้าเช่นนี้”“เมื่อวานท่านพี่ชนะการแข่งขันด้านบุ๋นกับซยงหนูในท้องพระโรง พวกเขาไม่เห็นจะพูดกันเลย เลวทรามจริง ๆ!”ฉินอวิ๋นฟานหัวเราะอย่างไม่ออกความเห็นเขากลับไม่ใส่ใจว่าเมื่อวานจะชนะหรือแพ้ วันนี้ต่างหากที่เป็นส่วนสำค
รัชทายาทชะตาฟ้า บทที่ 1057
สำหรับเหลียงเทียนอี้ การแข่งขันในวันนี้ค่อนข้างน่าตกใจแต่ยังดีที่สุดท้ายเขาสามารถคลี่คลายได้อย่างน่าอัศจรรย์ ทำให้พวกซยงหนูหน้าบึ้งตึง โจมตีจนพวกเขารับมือไม่ทันดูท่าปกติว่างเว้นจากการงานอ่านหนังสือให้มากจะมีประโยชน์...หลังประชุมเช้า เหลียงเทียนอี้ก็อดรนทนไม่ไหวบอกข่าวดีกับฉินอวิ๋นฟาน อยากแบ่งปันความสุขและความเปรมปรีดิ์ของตนแต่พอได้ยินฉินอวิ๋นฟานตอบกลับ เขาจึงตระหนักว่าเรื่องราวไม่ได้เรียบง่ายธรรมดาอย่างที่เขาคิดอย่างนั้น“การแข่งขันทางบู๊ในวันพรุ่งนี้จึงจะเป็นส่วนสำคัญอย่างแท้จริง”คำพูดราบเรียบประโยคหนึ่งของฉินอวิ๋นฟานทำให้ความยินดีปรีดาของเหลียงเทียนอี้ในแต่เดิมสูญสิ้น สีหน้าอึมครึมมากขึ้นเรื่อย ๆ“ข้าย่อมรู้ดี...แต่ปกติ คนที่จะชนะในการแข่งขันทางบู๊คงจะเป็นน้องสาม”เกี่ยวกับจุดนี้แทบไม่มีอะไรให้ลุ้นเพราะเหลียงเทียนจื้อร่ำเรียนกับเหลียงจ้านอิงแต่เล็ก อีกทั้งยังเคยเข้าสนามรบฟาดฟันกับศัตรู ด้านประสบการณ์การรบ จึงมีความคล่องมากกว่าเป็นธรรมดาเช่นนี้ หากคิดจะชิงคะแนนหนึ่งมาจากมือของเหลียงเทียนจื้อ คาดว่าต้องยากเป็นพิเศษเมื่อเห็นเหลียงเทียนอี้มีท่าทางปราศจากใจฮึดสู้ ฉินอวิ
รัชทายาทชะตาฟ้า บทที่ 1056
“พันทุบหมื่นเจาะจึงได้แผ่นดิน ไฟโหมเผาไหม้เป็นอาจิณ ร่างแหลกกายเหลวมิหวั่น คงไว้ซึ่งความบริสุทธิ์ในโลกา”ฝุ่นหินหนึ่งบททำให้หลิ่วเหวินเซี่ยมั่นใจมากขึ้นไม่น้อยครั้งนี้เขาไม่ออมมืออีก ทั้งยังท่องออกมาจนจบ ไม่เปิดโอกาสใด ๆ ให้กับเหลียงเทียนอี้เช่นเดียวกัน เขาทำนอกเหนือแผนเดิม ไม่คิดสนใจความรู้สึกของเหลียงเทียนจื้ออีก“นี่ นี่มันกลอนอะไร?”เหลียงเทียนจื้อที่อยู่ด้านหลังเหงื่อตก ในหัวถึงขั้นว่าไม่มีความทรงจำอะไรเกี่ยวกับกลอนบทนี้แน่นอน ด้วยความทึ่มทื่อของเขาจะต่อกลอนได้อย่างไร ได้แต่เกาหลังศีรษะยิก ๆทว่าเหลียงเทียนอี้ยังใจเย็นเหมือนเดิม เพียงครู่เดียวก็ตอบ“หวงคะนึงความทุกข์เข็ญในการสอบ บัดนี้ไฟสงครามสงบผ่านพ้นสี่ปี”“บ้างเมืองไหวเอนดังกิ่งหลิว ใครเล่ามิใช่ผิวน้ำฝนซัดสาด”“หวงข่งทานปราชัยพรั่นพรึงถึงวันนี้ หลิงติงหยางอ้างว้างถอนหายใจ”“นับแต่โบราณใครบ้างมิดับสูญ เหลือใจรักชาติในพงศาวดาร”ครั้นกล่าวออกมาก็ได้รีบเสียงปรบมือดังสนั่นขุนนางบุ๋นบู๊ที่ชมละครฉากเด็ดในแต่เดิม ยามนี้ยอมสยบกับความสามารถทางวรรณกรรมของเหลียงเทียนอี้แล้วไม่ว่าจะเป็นกลอนในสมัยใด เหลียงเทียนอี้ก็เหมือน
รัชทายาทชะตาฟ้า บทที่ 1055
ชั่วขณะ ท้องพระโรงเงียบกริบ สายตาของทุกคนรวมศูนย์อยู่กับตัวของเหลียงเทียนอี้แทบทั้งหมดในดวงตาเต็มไปด้วยความประหลาดใจและความยินดีหลังจากหลิ่วเหวินเซี่ยร่ายกลอนท่อนแรกออกมา เหลียงเทียนอี้กลับสามารถตอบสนองทันควันพร้อมต่อท่อนหลังความเร็วเช่นนี้เรียกว่าเร็วยิ่ง!“อวิ๋นเฉ่าสาทรฤดูมีเขียวแห่งวสันต์ของกวีราชวงศ์ซ่ง คือยอดบทกวีโดยแท้!”เหลียงเทียนอี้พยักหน้าอย่างสง่างาม ใบหน้าประดับรอยยิ้มมั่นใจงานนี้ทำให้เหลียงเทียนจื้อที่อยู่ข้างล่างหน้าตึงฉับพลันเหลียงจ้านอิงที่ยืนอยู่ข้าง ๆ ยิ่งหนักกว่า สายตาที่มองมาราวกับมีไฟพุ่งออกมาได้“บ้าเอ๊ย...ถูกชิงตัดหน้าไปก่อน!”เหลียงเทียนจื้อกัดฟันกรอด ในใจกรุ่นโกรธไม่หยุดทั้งที่เขาทำการบ้านมาล่วงหน้า ไม่ว่าหลิ่วเหวินเซี่ยจะท่องกลอนบทใดเขาก็เตรียมเอาไว้หมดแล้วแต่ในสถานการณ์เช่นนี้ เขากลับเร็วสู้เหลียงเทียนอี้ไม่ได้!และไม่รู้ว่าตัวเองโง่เขลาหรือเหลียงเทียนอี้เก่งจริงกันแน่!“รัชทายาททรงภูมิแท้ ข้าน้อยเลื่อมใส!”หลิ่วเหวินเซี่ยพยักหน้าด้วยสีหน้าคงเดิมทว่าในใจกลับไม่พอใจเล็กน้อยแล้วคิดไม่ถึงว่าเหลียงเทียนอี้ผู้นี้จะมีฝีมือ เขาจงใจเลือกบทกวี
รัชทายาทชะตาฟ้า บทที่ 1054
การกระทำเช่นนี้คือการแสดงความยโสหยิ่งผยองของซยงหนูอย่างมิต้องสงสัย“เหมิงฉา คารวะรัชทายาท”“หลิ่วเหวินเซี่ย คารวะรัชทายาท”คนอื่น ๆ ก็ทักทายตามด้วยเหมือนกัน เมื่อนั้นเหลียงเทียนอี้จึงรู้ฐานะของพวกเขาดูแล้วหนึ่งคนในนั้นก็คือบุตรชายของเหมิงเก๋อเอ่อร์ หรือก็คือคนที่มาท้าทายเขาในครั้งนี้อย่างที่เหลียงจ้านอิงบอก การมาครั้งนี้ของเหมิงเก๋อเอ่อร์ก็เพื่อหยั่งเชิงเขาโดยอ้างเหตุผลเยี่ยมเยือนฮ่องเต้ต้าเหลียง ดังนั้นเรื่องที่เริ่มสนทนาในท้องพระโรงจึงเกี่ยวกับสุขภาพของฮ่องเต้ต้าเหลียงแทบจะทั้งหมดทว่าทุกคนในที่นั้นต่างรู้ดี จุดประสงค์ของผู้นิยมสุรามิได้อยู่ที่สุรานี่อย่างไร ครั้นเปลี่ยนเรื่อง เหมิงเก๋อเอ่อร์ก็กล่าวถึงการแข่งขันเลย“ได้ยินว่ารัชทายาทและองค์ชายสามเก่งทั้งบุ๋นแล้วบู๊มานาน คืออัจฉริยะของต้าเหลียง การมาเยือนต้าเหลียงครั้งนี้ นอกจากจะเยี่ยมฮ่องเต้ต้าเหลียงสหายเก่าท่านนี้ ก็อยากให้บุตรชายได้ประมือกับรัชทายาทและองค์ชายสักหน่อย”เหมิงเก๋อเอ่อร์สีหน้าขึงขัง ในที่สุดก็เข้าประเด็นชั่วขณะ ทุกคนในท้องพระโรงหัวใจจะหลุดออกมาอยู่แล้ว ต่างสังเกตสีหน้าเหลียงเทียนอี้อย่างแนบเนียนทว่าเ
