บทที่ 514

ฉินอวิ๋นฟานเห็นเด็ก ๆ น่ารักจึงฉายรอยยิ้มปานบิดาเมตตา!

อู่จ้านว่องไวมาก เพียงสิบนาทีก็บอกกล่าวเสร็จสิ้น ทั้งยังนำลูกแก้วกลับมาห้าสิบกว่าอัน ลูกแก้วเร็วมากกว่า เรียบเนียนมากกว่า เบากว่า สัมผัสมือดีกว่า เด็กทั้งสองสนุกสนานบันเทิงใจอย่างยิ่ง ถือไม่ยอมวางมือ

ด้วยการชี้แนะจากฉินอวิ๋นฟาน ทักษะของพวกเขารุดหน้าอย่างรวดเร็ว จากพื้นที่เล็ก ๆ ไม่นานก็ขยายเป็นครึ่งลานเรือน อย่าให้พูดเลยว่าสนุกขนาดไหน

อู่จ้านและเซี่ยงเทียนเวิ่นที่อยู่อีกทางหน้าแลกสายตากัน ในดวงตาเต็มไปด้วยความทึ่ง ไม่อยากจะเชื่อเลย รัชทายาทแห่งต้าเฉียนกลับเล่นกับเด็กสองคนได้เป็นอันหนึ่งอันเดียวกันขนาดนี้...

หนึ่งชั่วยามให้หลังมีเด็กเข้าร่วมอีกสองคน คนยิ่งเยอะยิ่งครื้นเครง ความหรรษาคูณสอง ฉินอวิ๋นฟานเล่นจนเหงื่อไหลไคลย้อย

“ท่านคือ?”

ก็ขณะที่ฉินอวิ๋นฟานกำลังนำทีมเด็กน้อยทั้งสี่เล่นสนุกติดลมบน ชายร่างกำยำคนหนึ่งย่างเข้าลานเรือนมา เขาก็คือรองหัวหน้าหน่วยเกลือหลวงการเฉินผิง ดูจากข้างหลัง เขาจำฉินอวิ๋นฟานไม่ได้

“ท่านพ่อ ท่านกลับมาได้สักที!”

“นั่นสิท่านพ่อ ท่านอาท่านนี้เอาลูกแก้วใหม่มาให้ข้าด้วย สนุกกว่าลูกหินของพวกเราตั้งเยอะ เขา