บทที่ 518

ครั้นได้ยินถ้อยคำนี้จากเฉินผิง ฉินอวิ๋นฟานซาบซึ้งใจนัก นี่สิจึงจะเป็นพฤติกรรมที่ลูกผู้ชายคนหนึ่งพึงมี ไม่เพียงแต่มีความกล้า ยิ่งมีการมองการณ์ไกล หนำซ้ำยังมีอุดมการณ์ยาวไกลและปณิธานใหญ่หลวง

“ดี มีคำพูดนี้ของเจ้าข้าก็วางใจแล้ว เก็บข้าวของเถอะ พรุ่งนี้ตามข้าออกเดินทาง!”

ฉินอวิ๋นฟานไม่พูดไร้สาระที่เป็นส่วนเกิน เขาตบบ่าเฉินผิงเบา ๆ “ความเชื่อมั่นของเจ้า จะทำให้ชีวิตเจ้าเฉิดฉายรัศมีพันจั้ง!”

จ้องเงาแผ่นหลังของฉินอวิ๋นฟาน เฉินผิงยืนอยู่กับที่ มุมปากยกยิ้มเล็กน้อย ผ่านไปนานแล้วแต่ในใจยังมิอาจสงบ หลายปีเช่นนี้ นานแล้วที่เขาไม่เคยเลือดร้อนพลุ่งพล่าน เลือดร้อนถูกจุดขึ้นมาอีกครั้ง

ในฐานะที่เป็นรัชทายาทของต้าเฉียน ยังสามารถจริงใจต่อเด็กแปลกหน้ากลุ่มหนึ่ง ติดตามผู้มีใจเมตตาเช่นนี้ ต่อให้ล้มเหลวแล้วจะมีอะไรน่าเสียดาย?

หลังจากเดินออกจากบ้านของเฉินผิง ฉินอวิ๋นฟานแช่มชื่นสุขอุราสุดขีด สำหรับเขาแล้ว การได้ตัวเฉินผิงคือเรื่องพิเศษ แผนการทั้งหมดของเขากำลังดำเนินไป รอแต่รับมอบเมืองอู่โจวในอีกสามวันข้างหน้าแล้ว

“เสี่ยวฟาน เห็นเจ้าอารมณ์ดีอย่างนี้ คงได้ตัวเฉินผิงแล้วสิ?”

อู่จ้านเอ่ยปากถาม

“เรียบร้อย!