แถวรับเงินค่าแรง ยาวเป็นหางว่าว วันนี้ทุกคนยิ้มหน้าบานเป็นแถว เพราะได้รับเงินหลายพันบาท บางราย มีรายได้เกือบหมื่น เพราะเป็นช่างที่มีฝีมือ
แม่ค้าจากร้านค้าในแคมป์นั่งรออยู่แล้ว ไม่ห่างจากแถวของนาย คนที่เซ็นต์เชื่อค่าสินค้าเอาไว้ หลังจากรับเงินค่าแรงมาแล้ว ก็ต้องมาจ่ายค่าเหล้าค่ากับข้าวทันที
“ลุงอ่อน สองพันแปดร้อยสี่สิบ “ เสียงแม่ค้า บอกยอดหนี้ ของชายตรงหน้า ที่เพิ่งได้รับเงินมาหกพันสี่ แล้วต้องใช้หนี้ค่าเหล้า ค่ากับข้าวไปแล้ว เกือบสามพัน
“อะไรมากมายขนาดนั้น “ คนที่กินแล้ว แต่ไม่อยากคิดว่า จะมากมายถีงเพียงนี้ บ่นออกมา
“สิบห้าวัน เหล้าสิบห้าขวด เป็นเงินเท่าไหร่ ค่าเหล้าลุง มากกว่า ค่ากับข้าวอีก “
แม่ค้าบ่นออกมา สองแม่ลูกกินแต่ไข่ ปลากระป๋อง ผักถุงละสิบบาท แต่พ่อกินเหล้า วันละร้อยกว่า
“บ่นมากจริง ทอนมา “ เงินสามพันบาท ถูกส่งมอบให้กับแม่ค้า ที่มารอทวงเงิน
ลูกหนี้คนอื่น รีบจ่ายเงิน ใช้หนี้ แล้วเดินไปที่ร้านค้า ที่มีลูกสาวของแม่ค้า รอขายของอยู่แล้ว วนลูบไปแบบนี้ เป็นประจำ
“เหล้าขาว 1ขวด “ คนที่เพิ่งมาเชื่อเหล้า เมื่อเช้าไปขวดหนึ่ง มาเอาเพิ่มใหม่อีกแล้ว
“เบาได้เบา ตาอ่อน เช้าขวดเย็นขวดเลย “ แม่ค้าในร้านบอกเสียงดัง ที่เห็นลูกค้าดื่มจัดขนาดนี้
“เรื่องจองกู กูซื้อ กูก็มีเงินจ่าย “ คนที่ยังมีเงินเต็มกระเป๋า บอกอย่างมีความสุข ถ้าไม่ต้องรับภาระเลี้ยงดู อีเอวา ก็จะมีเงินซื้อเหล้า มากขึ้นอีก
“ไม่เอากับข้าวหรอ กุนเชียงไหม โลละร้อย “ แม่ค้าเสนอขายกับข้าว ที่เก็บไว้กินได้นาน
“ไม่เอา เอาไข่มายี่สิบ “ แม่ค้าค้อนกับลมกับฟ้า หยิบใส่4ใบ ใส่ถุงให้คนตรงหน้า แล้วถอนหายใจออกมา เวรกรรมอะไรขอเอวา มาเจอพ่อแบบนี้
เสียงของคนเป็นพ่อ ทักทายเพื่อนบ้านมาก่อนจะถึงบ้าน ดังกว่าปกติ สองแม่ลูกที่นั่งทำพวงมาลัยริบบิ้น มองหน้ากัน แล้วถอนหายใจออกมา
”อ้าว พ่อมาแล้ว ผัวมาแล้ว หายหัวไปไหนกันหมด “ เสียงคนที่ดื่มมาตลอดวัน ตะโกนหน้าบ้าน
“อย่าดังได้ไหมพี่ เกรงใจคนอื่น “ บ้านหลังเล็ก ที่ปลูกติดกัน ไม่ได้แน่นหนามากนัก เสียงที่ดังเพียงเล็กน้อย ก็ได้ยิน
”เกรงใจอะไร คนกันเองทั้งนั้น “ เพื่อนบ้านส่ายหน้า แล้วเห็นใจแต่คนป่วย ที่ดูแย่ลง ทุกวัน
“เอาไป ไข่ จะทำอะไรก็ทำ “ ผู้เป็นสามี ยื่นไข่ในถุงให้คนเป็นเมีย แล้วนั่งลงที่หน้าบ้าน ยกเหล้าดื่ม ผ่อนคลายหลังจากเลิกงาน อย่างมีความสุข
“ผงซักฟอก ห่อนึง น้ำยาล้างจานขวดนึงจ้ะพี่ “ เสียงเด็กสาว ตัวผอมบาง ในชุดเสื้อผ้าตัวเก่า ยืนอยู่หน้าร้าน มือบางนับเศษเหรียญในมือ สามสิบบาท จ่ายเป็นค่าของ
“ไม่ลงบัญชีพ่อละ เอวา “
“ไม่เป็นไรจ้ะ หนูพอมี “
คนที่ทำงานวันละสามร้อย ในวันหยุดเสาร์อาทิตย์ที่แคมป์ ตอบกลับไป เงินค่าแรง อาทิตย์ละ600บาท มากพอสำหรับ การใช้จ่ายประจำวัน และ ค่าอุปกรณ์การเรียน
“สปอร์นเซอร์ ขวดนึง “ เสียงดุ ของคนข้างๆ ที่เดินมายืนคู่กัน ที่หน้าร้าน ทำให้คนที่กำลังจะกลับ หันไปมองคนข้างๆ
ร่างสูงใหญ่ ในชุดเสื้อยืดสีดำ กางเกงยีนส์ หนวดเครายาว ตาคมดุ มองมาที่เธอ
“สวัสดีค่ะนาย “ มือบางที่ถือ น้ำยาล้างจานและผงซักฟอก อยู่ ยกมือไหว้ เจ้านายใหญ่ที่สุดในแคมป์ แล้วเดินจ้ำอ้าว กลับบ้านของตัวเอง ด้วยความกลัว นายหน้าดุ แถมหนวดเครา ยาวอย่างกับโจร
“15บาท จ้ะนาย “ แม่ค้าส่งขวดน้ำสีเหลืองเย็นจัดให้นาย แล้วรับเงินมา มองเด็กสาวที่วิ่งจ้ำอ้าวออกไป
“เอวา นาย ลูกตาอ่อนขี้เมา “ แม่ค้าบอกเสียงเบา ด้วยความสงสารเด็ก
คนหน้าดุ มองตามไปทันที แล้วเดินกลับมาที่บ้านพักของตัวเอง ตู้คอนเทนเนอร์ขนาดใหญ่ ที่ดัดแปลงเป็นที่พัก แบบสะดวกสบายที่สุด มีทั้งแอร์ และห้องน้ำในตัว
เสื้อผ้าใส่แล้ว นับสิบตัวกองเรียงรายอยู่เต็มตระกร้า กางเกงยีนส์ เสื้อยืด และ กางเกงในถุงเท้า เริ่มส่งกลิ่นเหม็น
คนที่เหนื่อยล้ามาตลอดวัน หยิบเงินออกจากกระเป๋าสะพาย นับเงินที่เหลืออยู่ กว่าเจ็ดหมื่น แยกเอาไว้เป็นสองส่วน ก่อนจะเก็บเงินแล้วล้มตัวนอนลงบนเตียง ปวดเมื่อยไปหมด สงสัยต้องไปนวดบ้างแล้ว
รถกะบะคันเก่าขับออกจากแคมป์ในช่วงสองทุ่มตรงดิ่งไปที่ร้านคาราโอเกะใกล้ๆ ที่เป็นที่พักผ่อน ในวันเงินออก สาวๆในร้าน มองลูกค้าขาประจำที่มาเดือนละสองสามครั้ง แล้วเดินเข้าไปบริการ
“สวัสดีค่ะ พี่ “ เด็กสาวตัวบางในชุดเสื้อกล้ามสีดำ กางเกงขาสั้นกุด เดินตรงเข้ามา แล้วพาไปนั่งที่โต๊ะมุมมืด ที่เป็นมุมอับลับตาคน
“หนูนั่งกับพี่นะคะ “ คนที่เคยบริการกันมาแล้ว บอกกับคนตรงหน้า ที่นั่งลงแล้วพยักหน้า เป็นอันรู้กัน
เบียร์เย็นเฉียบในแก้ว หมดแทบจะทันที ที่ยกดื่มครั้งแรก คนที่กระหายน้ำ ดื่มแก้วที่สอง แล้วมองคนข้างๆ ที่เริ่มขยับตัวเข้ามา
“คืนนี้ พี่ให้หนูออกไปด้วยนะคะ “ เด็กสาวที่ติดใจเค้า เมื่อคราวที่แล้ว บอกออกมา
“สั่งข้าวมากินก่อน แล้วจะได้ออกไป “
คนที่หิวข้าว สั่งข้าวผัดกุ้งมาจานนึง กับแกงอีกถ้วย พร้อมเบียร์อีกขวด กินข้าวดื่มเบียร์ ใช้เวลาไม่ถึงหนึ่งชั่วโมง ก็เรียบร้อย ก่อนจะจ่ายเงินค่าเสียเวลาให้คนข้างๆ แล้วพาออกไปที่โรงแรมม่านรูดไม่ไกลจากที่ร้าน
แสงไฟในห้องส่องสว่างจ้า ทำให้เห็นใบหน้า ของคนที่แต่งเติมเอาไว้จนหนา แบบเห็นได้ชัดเจน เสื้อผ้าที่สวมใส่อยู่ถอดออกจากร่างกายเปลือยเปล่า แล้วนุ่งผ้าเช็ดตัว เดินเข้ามาหาเค้า
“นวดให้หน่อยเมื่อย “ คนที่อยากผ่อนคลาย ถอดเสื้อผ้าออก เหลือเพียงชั้นในตัวเดียว แล้วนอนบนเตียง รอให้คนตรงหน้า ที่จ่ายเงินเลือกมาบริการตัวเอง
ร่างกายบอบบางที่อยู่ตรงหน้า ดึงผ้าเช็ดตัวออก แล้วอวดความงดงามของตัวเองให้แขกได้ดู คนที่นอนอยู่ จับกดคนตรงหน้าให้นอนลงไป แล้วหยิบเครื่องป้องกันขึ้นมา สวมใส่ แล้วกดกระแทกลงไปทันที อวัยวะอวบใหญ่ที่สอดเข้าไป กดกระแทกอย่างไม่ปราณี เสียงร้องครางออกมา ดังลั่นห้อง เพราะความสุขที่ได้รับจากเค้า ร่างกายที่เหมือนจะบอบบาง แต่แข็งแรง มีกล้ามเนื้อ จับพลิกตัวให้หันหลัง แล้วกดรัวไม่มีเบาแรง ทำให้คนถูกกระทำ ร้องครางออกมา
“พี่ขา ดีมากเลย “ เสียงร้องครางดังออกมาอย่างมีความสุข เมื่อเค้าปลดปล่อยออกมา แล้วดันตัวออก ลุกขึ้นจากเตียง เดินไปที่ห้องน้ำ แล้วถอดถุงยางออก ทิ้งลงชักโครก น้ำคาวสีขาวไหลออกมา พร้อมกับความสุข ที่ได้ปลดปล่อย พลัง
“ พี่ อย่าทำเลย “คนเป็นเมียที่สุขภาพร่างกายไม่ค่อยดี บอกปฏิเสธผัวที่ตอนนี้ กำลังปลุกตัวเองที่กำลังหลับสนิทขึ้นมา แล้วขยับเข้ามาในมุ้งที่กางนอนกับลูกสาว“มึงอย่ามาดีดดิ้น ออกมา “ คนที่กำลังมีอารมณ์ ดึงเมียออกมาจากมุ้ง แล้วพาเข้าไปนอนในมุ้งของตัวเองที่อยู่ไม่ไกลนัก ก่อนจะจัดการ ปลุกปล้ำเมีย จนสำเร็จ เสียงร้องของคนเป็นเมีย ร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด ร่างกายที่ไม่แข็งแรง ถูกย่ำยี แล้วต้องเก็บกั้นความรู้สึกเอาไว้ เพราะลูกสาว ที่กำลังโต นอนอยู่ไม่ไกลนัก และ กำลังหลับสนิท“โอ๊ย มึงนี่มันยังมันส์ดีจริงๆ “ เสียงสามีบอกอย่างถูกใจ ที่ได้กระทำกับเมียอย่างเร่าร้อนรุนแรง“พี่ พอเถอะ “คนที่ยังไม่พอ จัดการต่ออีกรอบ โดยไม่สนใจว่า คนใต้ร่างจะรู้สึกอย่างไรในตอนนี้ ใบหน้าซีดเซียว หลับตาลงด้วยความอ่อนล้า แล้วก็หลับไปแทบจะทันที ที่สามี สุขสมไปแล้วถึงสองครั้งเด็กสาวที่ได้ยินทุกการกระทำของคนเป็นพ่อ หลับตานอนนิ่ง น้ำตาไหลอาบออกมา ทำไมพ่อถึงทำกับแม่แบบนี้ เสียงแม่ร้องออกมา ดังไปทั่วบ้าน หลังเล็ก เสียงจากการกระทำของพ่อ ทำเอาคนเป็นลูก นอนไม่หลับตลอดทั้งคืนใบหน้าของเด็กสาวอิดโรยจากการนอนน้อย ต้องตื่นขึ้นมาหุงหา
รถกะบะคันเก่า ขับเข้ามาจอดที่หน้าบ้านพักตอนเย็น เสื้อผ้าที่ซักแขวนเอาไว้อย่างเป็นระเบียบ ส่งกลิ่นหอมฟุ้ง เมื่อเดินผ่าน ทำให้นึกขึ้นได้ว่า ยังไม่ได้จ่ายเงินค่าจ้างให้เด็กเลยคนงานที่เลิกงานกลับมา หุงหาอาหารสำหรับมื้อเย็น หม้อข้าวของแต่ละบ้านกำลังทำงานแทบจะทุกหลังคาเรือน เสียงพูดคุยกันที่ลานซักล้าง เสียงเปิดน้ำรองเอาไว้ใส่ถัง ทำให้การสนทนาต้องเสียงดังกว่าเดิมคนงานชายจับกลุ่มตั้งวงกินเหล้าทันทีที่เลิกงาน สุราขวดสีน้ำตาล วางอยู่ตรงหน้า คนละขวด ไม่ต้องแย่งกัน“โอ้ย เหนื่อย สายตัวแทบขาด “ คนที่ก้มๆเงยๆ ปูกระเบื้องพื้น มาตลอดทั้งวัน บ่นออกมา แล้วยกเหล้าขึ้นดื่ม“เหนื่อยทุกคนแหละว้า ใครจะสบาย “ คนใช้แรงงานมองหน้ากันตาปริบๆ แล้วมองนายที่เดินดุ่มๆ มาตรงนี้“นาย มองหาใครครับ “ หัวหน้าคนงานถามนาย ที่เดินมองหาใครอยู่“เด็กซักผ้าเมื่อเช้าไง ยังไม่ได้ให้ค่าแรง “ คนเป็นนาย หยิบเงินในกระเป๋าเสื้อออกมานับ“ไอ้ เอวา ลูกสาวมึงไง ไอ้อ่อน “ หัวหน้าคนงาน บอกกับคนที่นั่งดื่มอยู่“อ่อ เงินลูกสาวผม ให้ผมก็ได้ “ คนที่เห็นเงินนาย แล้ว ยื่นมือออกไปทันที“เจ้าตัวอยู่ไหน บอกให้ไปหาที่บ้านด้วย “นายบอกเสียงดุ แล้วม
เสียงพูดคุยในวงเหล้าหลังเลิกงานดังขึ้นเรื่อยๆตามดีกรีของเครื่องดื่มที่กินเข้าไป เหล้าขาวสีใส ในขวดสีน้ำตาล วางเรียงรายตรงหน้าเพราะเหลือแต่ขวดเปล่า หลังจากดื่มกินกันมา หลายชั่วโมง“แดกเข้าไปเหล้า เมาทุกวัน “คนที่ทนไม่ไหวแล้ว เดินออกมาอาละวาดที่หน้าลานกว้าง ที่เป็นที่ตั้งวงสังสรรค์ คนที่นั่งกันอยู่หันไปมองเป็นตาเดียว เมื่อเจอ คนหน้าดุ นั่งอยู่“ขอโทษจ้ะนาย ฉันด่าผัวฉัน ไม่ได้ด่านาย “นายที่นั่งอยู่ในวงเหล้า สวมเสื้อยืดสีดำมอมแมม ในมือคีบสูบบุหรี่ แล้วปล่อยควันให้ลอยขึ้นไปบนฟ้าที่เริ่มมืดแล้ว“งั้นก็แยกย้าย แดกมาก เมามาก กูก็รำคาญตอนเช้าเหมือนกัน “ นายบอกเสียงดุ แล้วลุกขึ้นจากวงเหล้าหยิบถุงย่ามของตัวเองขึ้นมาสะพาย แล้วเดินกลัวไปที่บ้านพักข้างใน“อีจำปา มึงนี่ตัวซวย เหล้าหมดพอดี นายกำลังจะควักเงินให้แล้ว มึงนี่มัน “ คนในวงด่า อีตัวซวยแล้วมองร้านค้า ที่เปิดไฟอยู่ข้างใน“กูพอแล้ว ““กูก็พอ “เพื่อนร่วมวงไม่มีใครอยากควักเงินซื้อ ทั้งนั้น เหล้าขวดละร้อยยี่สิบ ค่าแรงวันละสามร้อยห้าสิบ ถ้าซื้อมา มีคนกิน แต่ไม่มีคนจ่าย คนในวงมองหน้ากันตาปริบๆ แล้วลุกขึ้นทีละคนสองคน แยกย้ายกันกลับบ้านบ้านพักที
“ เมื่อคืนมีอะไรกันเสียงดัง “ นายที่กำลังชงกาแฟใส่แก้ว ถามหัวหน้าคนงาน ที่ยืนอยู่ตรงหน้า“ไอ้อ่อนครับนาย เมา อาละวาด “ หัวหน้าคนงานตอบตรง แล้วก้มหน้าลง เพราะกลัวถูกตำหนิ หลังเลิกงานจะมีการดื่มอยู่แล้ว เป็นเรื่องปกติธรรมดา แต่นายอ่อน คือ เมาทุกวัน“เวลาให้แดก ก็มีปัญหา เวลาไม่ให้แดกก็มีปัญหาอีก “ คนที่ได้ยินเสียงทะเลาะเมื่อคืน รู้สึกหงุดหงิดขึ้นมา อย่างไม่มีเหตุผล แล้วมองออกไปข้างนอก หน้าต่าง เห็นแผ่นหลังของเด็กสาวในชุดนักเรียน เดินก้มหน้าก้มตาออกไปจากแคมป์ ตั้งแต่ยังไม่เจ็ดโมงดี“วันนี้เทปูนชั้น15ให้เสร็จเรียบร้อย ก่อฉาบตรงแผนที่วางเอาไว้ เดี๋ยวฉันจะตรวจงานตอนเย็น “นายสั่งหัวหน้างาน ให้ควบคุมงานให้ดี ถ้านายไปตรวจ แล้วไม่ดี เจอจุดบกพร่อง ต้องแก้ไข นายด่าเปิงแน่นอน ดังนั้น หัวหน้าจึงต้องรับคำสั่ง ไปถ่ายทอด อีกทีคนงานกว่าเจ็ดสิบคนทั้งชายหญิง ยืนรอรับคำสั่ง และเช็คชื่อ ประจำวันก่อน8โมงเช้า คนงานมีหลากหลายวัย ตั้งแต่วัยรุ่น ไปจนถึงวัยกลางคน และวัยเกือบจะหกสิบก็มีนายอ่อน ชายวัยสามสิบเจ็ดปี ที่ทำงานหนัก มาตลอด และดื่มเหล้าทั้งวัน จึงดูแก่กว่าอายุจริง ยืนอยู่ปะปนกับเพื่อนร่วมงาน หัวหน้างาน