แถวรับเงินค่าแรง ยาวเป็นหางว่าว วันนี้ทุกคนยิ้มหน้าบานเป็นแถว เพราะได้รับเงินหลายพันบาท บางราย มีรายได้เกือบหมื่น เพราะเป็นช่างที่มีฝีมือ
แม่ค้าจากร้านค้าในแคมป์นั่งรออยู่แล้ว ไม่ห่างจากแถวของนาย คนที่เซ็นต์เชื่อค่าสินค้าเอาไว้ หลังจากรับเงินค่าแรงมาแล้ว ก็ต้องมาจ่ายค่าเหล้าค่ากับข้าวทันที
“ลุงอ่อน สองพันแปดร้อยสี่สิบ “ เสียงแม่ค้า บอกยอดหนี้ ของชายตรงหน้า ที่เพิ่งได้รับเงินมาหกพันสี่ แล้วต้องใช้หนี้ค่าเหล้า ค่ากับข้าวไปแล้ว เกือบสามพัน
“อะไรมากมายขนาดนั้น “ คนที่กินแล้ว แต่ไม่อยากคิดว่า จะมากมายถีงเพียงนี้ บ่นออกมา
“สิบห้าวัน เหล้าสิบห้าขวด เป็นเงินเท่าไหร่ ค่าเหล้าลุง มากกว่า ค่ากับข้าวอีก “
แม่ค้าบ่นออกมา สองแม่ลูกกินแต่ไข่ ปลากระป๋อง ผักถุงละสิบบาท แต่พ่อกินเหล้า วันละร้อยกว่า
“บ่นมากจริง ทอนมา “ เงินสามพันบาท ถูกส่งมอบให้กับแม่ค้า ที่มารอทวงเงิน
ลูกหนี้คนอื่น รีบจ่ายเงิน ใช้หนี้ แล้วเดินไปที่ร้านค้า ที่มีลูกสาวของแม่ค้า รอขายของอยู่แล้ว วนลูบไปแบบนี้ เป็นประจำ
“เหล้าขาว 1ขวด “ คนที่เพิ่งมาเชื่อเหล้า เมื่อเช้าไปขวดหนึ่ง มาเอาเพิ่มใหม่อีกแล้ว
“เบาได้เบา ตาอ่อน เช้าขวดเย็นขวดเลย “ แม่ค้าในร้านบอกเสียงดัง ที่เห็นลูกค้าดื่มจัดขนาดนี้
“เรื่องจองกู กูซื้อ กูก็มีเงินจ่าย “ คนที่ยังมีเงินเต็มกระเป๋า บอกอย่างมีความสุข ถ้าไม่ต้องรับภาระเลี้ยงดู อีเอวา ก็จะมีเงินซื้อเหล้า มากขึ้นอีก
“ไม่เอากับข้าวหรอ กุนเชียงไหม โลละร้อย “ แม่ค้าเสนอขายกับข้าว ที่เก็บไว้กินได้นาน
“ไม่เอา เอาไข่มายี่สิบ “ แม่ค้าค้อนกับลมกับฟ้า หยิบใส่4ใบ ใส่ถุงให้คนตรงหน้า แล้วถอนหายใจออกมา เวรกรรมอะไรขอเอวา มาเจอพ่อแบบนี้
เสียงของคนเป็นพ่อ ทักทายเพื่อนบ้านมาก่อนจะถึงบ้าน ดังกว่าปกติ สองแม่ลูกที่นั่งทำพวงมาลัยริบบิ้น มองหน้ากัน แล้วถอนหายใจออกมา
”อ้าว พ่อมาแล้ว ผัวมาแล้ว หายหัวไปไหนกันหมด “ เสียงคนที่ดื่มมาตลอดวัน ตะโกนหน้าบ้าน
“อย่าดังได้ไหมพี่ เกรงใจคนอื่น “ บ้านหลังเล็ก ที่ปลูกติดกัน ไม่ได้แน่นหนามากนัก เสียงที่ดังเพียงเล็กน้อย ก็ได้ยิน
”เกรงใจอะไร คนกันเองทั้งนั้น “ เพื่อนบ้านส่ายหน้า แล้วเห็นใจแต่คนป่วย ที่ดูแย่ลง ทุกวัน
“เอาไป ไข่ จะทำอะไรก็ทำ “ ผู้เป็นสามี ยื่นไข่ในถุงให้คนเป็นเมีย แล้วนั่งลงที่หน้าบ้าน ยกเหล้าดื่ม ผ่อนคลายหลังจากเลิกงาน อย่างมีความสุข
“ผงซักฟอก ห่อนึง น้ำยาล้างจานขวดนึงจ้ะพี่ “ เสียงเด็กสาว ตัวผอมบาง ในชุดเสื้อผ้าตัวเก่า ยืนอยู่หน้าร้าน มือบางนับเศษเหรียญในมือ สามสิบบาท จ่ายเป็นค่าของ
“ไม่ลงบัญชีพ่อละ เอวา “
“ไม่เป็นไรจ้ะ หนูพอมี “
คนที่ทำงานวันละสามร้อย ในวันหยุดเสาร์อาทิตย์ที่แคมป์ ตอบกลับไป เงินค่าแรง อาทิตย์ละ600บาท มากพอสำหรับ การใช้จ่ายประจำวัน และ ค่าอุปกรณ์การเรียน
“สปอร์นเซอร์ ขวดนึง “ เสียงดุ ของคนข้างๆ ที่เดินมายืนคู่กัน ที่หน้าร้าน ทำให้คนที่กำลังจะกลับ หันไปมองคนข้างๆ
ร่างสูงใหญ่ ในชุดเสื้อยืดสีดำ กางเกงยีนส์ หนวดเครายาว ตาคมดุ มองมาที่เธอ
“สวัสดีค่ะนาย “ มือบางที่ถือ น้ำยาล้างจานและผงซักฟอก อยู่ ยกมือไหว้ เจ้านายใหญ่ที่สุดในแคมป์ แล้วเดินจ้ำอ้าว กลับบ้านของตัวเอง ด้วยความกลัว นายหน้าดุ แถมหนวดเครา ยาวอย่างกับโจร
“15บาท จ้ะนาย “ แม่ค้าส่งขวดน้ำสีเหลืองเย็นจัดให้นาย แล้วรับเงินมา มองเด็กสาวที่วิ่งจ้ำอ้าวออกไป
“เอวา นาย ลูกตาอ่อนขี้เมา “ แม่ค้าบอกเสียงเบา ด้วยความสงสารเด็ก
คนหน้าดุ มองตามไปทันที แล้วเดินกลับมาที่บ้านพักของตัวเอง ตู้คอนเทนเนอร์ขนาดใหญ่ ที่ดัดแปลงเป็นที่พัก แบบสะดวกสบายที่สุด มีทั้งแอร์ และห้องน้ำในตัว
เสื้อผ้าใส่แล้ว นับสิบตัวกองเรียงรายอยู่เต็มตระกร้า กางเกงยีนส์ เสื้อยืด และ กางเกงในถุงเท้า เริ่มส่งกลิ่นเหม็น
คนที่เหนื่อยล้ามาตลอดวัน หยิบเงินออกจากกระเป๋าสะพาย นับเงินที่เหลืออยู่ กว่าเจ็ดหมื่น แยกเอาไว้เป็นสองส่วน ก่อนจะเก็บเงินแล้วล้มตัวนอนลงบนเตียง ปวดเมื่อยไปหมด สงสัยต้องไปนวดบ้างแล้ว
รถกะบะคันเก่าขับออกจากแคมป์ในช่วงสองทุ่มตรงดิ่งไปที่ร้านคาราโอเกะใกล้ๆ ที่เป็นที่พักผ่อน ในวันเงินออก สาวๆในร้าน มองลูกค้าขาประจำที่มาเดือนละสองสามครั้ง แล้วเดินเข้าไปบริการ
“สวัสดีค่ะ พี่ “ เด็กสาวตัวบางในชุดเสื้อกล้ามสีดำ กางเกงขาสั้นกุด เดินตรงเข้ามา แล้วพาไปนั่งที่โต๊ะมุมมืด ที่เป็นมุมอับลับตาคน
“หนูนั่งกับพี่นะคะ “ คนที่เคยบริการกันมาแล้ว บอกกับคนตรงหน้า ที่นั่งลงแล้วพยักหน้า เป็นอันรู้กัน
เบียร์เย็นเฉียบในแก้ว หมดแทบจะทันที ที่ยกดื่มครั้งแรก คนที่กระหายน้ำ ดื่มแก้วที่สอง แล้วมองคนข้างๆ ที่เริ่มขยับตัวเข้ามา
“คืนนี้ พี่ให้หนูออกไปด้วยนะคะ “ เด็กสาวที่ติดใจเค้า เมื่อคราวที่แล้ว บอกออกมา
“สั่งข้าวมากินก่อน แล้วจะได้ออกไป “
คนที่หิวข้าว สั่งข้าวผัดกุ้งมาจานนึง กับแกงอีกถ้วย พร้อมเบียร์อีกขวด กินข้าวดื่มเบียร์ ใช้เวลาไม่ถึงหนึ่งชั่วโมง ก็เรียบร้อย ก่อนจะจ่ายเงินค่าเสียเวลาให้คนข้างๆ แล้วพาออกไปที่โรงแรมม่านรูดไม่ไกลจากที่ร้าน
แสงไฟในห้องส่องสว่างจ้า ทำให้เห็นใบหน้า ของคนที่แต่งเติมเอาไว้จนหนา แบบเห็นได้ชัดเจน เสื้อผ้าที่สวมใส่อยู่ถอดออกจากร่างกายเปลือยเปล่า แล้วนุ่งผ้าเช็ดตัว เดินเข้ามาหาเค้า
“นวดให้หน่อยเมื่อย “ คนที่อยากผ่อนคลาย ถอดเสื้อผ้าออก เหลือเพียงชั้นในตัวเดียว แล้วนอนบนเตียง รอให้คนตรงหน้า ที่จ่ายเงินเลือกมาบริการตัวเอง
ร่างกายบอบบางที่อยู่ตรงหน้า ดึงผ้าเช็ดตัวออก แล้วอวดความงดงามของตัวเองให้แขกได้ดู คนที่นอนอยู่ จับกดคนตรงหน้าให้นอนลงไป แล้วหยิบเครื่องป้องกันขึ้นมา สวมใส่ แล้วกดกระแทกลงไปทันที อวัยวะอวบใหญ่ที่สอดเข้าไป กดกระแทกอย่างไม่ปราณี เสียงร้องครางออกมา ดังลั่นห้อง เพราะความสุขที่ได้รับจากเค้า ร่างกายที่เหมือนจะบอบบาง แต่แข็งแรง มีกล้ามเนื้อ จับพลิกตัวให้หันหลัง แล้วกดรัวไม่มีเบาแรง ทำให้คนถูกกระทำ ร้องครางออกมา
“พี่ขา ดีมากเลย “ เสียงร้องครางดังออกมาอย่างมีความสุข เมื่อเค้าปลดปล่อยออกมา แล้วดันตัวออก ลุกขึ้นจากเตียง เดินไปที่ห้องน้ำ แล้วถอดถุงยางออก ทิ้งลงชักโครก น้ำคาวสีขาวไหลออกมา พร้อมกับความสุข ที่ได้ปลดปล่อย พลัง
“ พี่ อย่าทำเลย “คนเป็นเมียที่สุขภาพร่างกายไม่ค่อยดี บอกปฏิเสธผัวที่ตอนนี้ กำลังปลุกตัวเองที่กำลังหลับสนิทขึ้นมา แล้วขยับเข้ามาในมุ้งที่กางนอนกับลูกสาว“มึงอย่ามาดีดดิ้น ออกมา “ คนที่กำลังมีอารมณ์ ดึงเมียออกมาจากมุ้ง แล้วพาเข้าไปนอนในมุ้งของตัวเองที่อยู่ไม่ไกลนัก ก่อนจะจัดการ ปลุกปล้ำเมีย จนสำเร็จ เสียงร้องของคนเป็นเมีย ร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด ร่างกายที่ไม่แข็งแรง ถูกย่ำยี แล้วต้องเก็บกั้นความรู้สึกเอาไว้ เพราะลูกสาว ที่กำลังโต นอนอยู่ไม่ไกลนัก และ กำลังหลับสนิท“โอ๊ย มึงนี่มันยังมันส์ดีจริงๆ “ เสียงสามีบอกอย่างถูกใจ ที่ได้กระทำกับเมียอย่างเร่าร้อนรุนแรง“พี่ พอเถอะ “คนที่ยังไม่พอ จัดการต่ออีกรอบ โดยไม่สนใจว่า คนใต้ร่างจะรู้สึกอย่างไรในตอนนี้ ใบหน้าซีดเซียว หลับตาลงด้วยความอ่อนล้า แล้วก็หลับไปแทบจะทันที ที่สามี สุขสมไปแล้วถึงสองครั้งเด็กสาวที่ได้ยินทุกการกระทำของคนเป็นพ่อ หลับตานอนนิ่ง น้ำตาไหลอาบออกมา ทำไมพ่อถึงทำกับแม่แบบนี้ เสียงแม่ร้องออกมา ดังไปทั่วบ้าน หลังเล็ก เสียงจากการกระทำของพ่อ ทำเอาคนเป็นลูก นอนไม่หลับตลอดทั้งคืนใบหน้าของเด็กสาวอิดโรยจากการนอนน้อย ต้องตื่นขึ้นมาหุงหา
รถกะบะคันเก่า ขับเข้ามาจอดที่หน้าบ้านพักตอนเย็น เสื้อผ้าที่ซักแขวนเอาไว้อย่างเป็นระเบียบ ส่งกลิ่นหอมฟุ้ง เมื่อเดินผ่าน ทำให้นึกขึ้นได้ว่า ยังไม่ได้จ่ายเงินค่าจ้างให้เด็กเลยคนงานที่เลิกงานกลับมา หุงหาอาหารสำหรับมื้อเย็น หม้อข้าวของแต่ละบ้านกำลังทำงานแทบจะทุกหลังคาเรือน เสียงพูดคุยกันที่ลานซักล้าง เสียงเปิดน้ำรองเอาไว้ใส่ถัง ทำให้การสนทนาต้องเสียงดังกว่าเดิมคนงานชายจับกลุ่มตั้งวงกินเหล้าทันทีที่เลิกงาน สุราขวดสีน้ำตาล วางอยู่ตรงหน้า คนละขวด ไม่ต้องแย่งกัน“โอ้ย เหนื่อย สายตัวแทบขาด “ คนที่ก้มๆเงยๆ ปูกระเบื้องพื้น มาตลอดทั้งวัน บ่นออกมา แล้วยกเหล้าขึ้นดื่ม“เหนื่อยทุกคนแหละว้า ใครจะสบาย “ คนใช้แรงงานมองหน้ากันตาปริบๆ แล้วมองนายที่เดินดุ่มๆ มาตรงนี้“นาย มองหาใครครับ “ หัวหน้าคนงานถามนาย ที่เดินมองหาใครอยู่“เด็กซักผ้าเมื่อเช้าไง ยังไม่ได้ให้ค่าแรง “ คนเป็นนาย หยิบเงินในกระเป๋าเสื้อออกมานับ“ไอ้ เอวา ลูกสาวมึงไง ไอ้อ่อน “ หัวหน้าคนงาน บอกกับคนที่นั่งดื่มอยู่“อ่อ เงินลูกสาวผม ให้ผมก็ได้ “ คนที่เห็นเงินนาย แล้ว ยื่นมือออกไปทันที“เจ้าตัวอยู่ไหน บอกให้ไปหาที่บ้านด้วย “นายบอกเสียงดุ แล้วม
“ นาย “คนถูกเรียกได้สติ มองเด็กที่นั่งอยู่ตรงหน้า แล้วพลิกตัวนอนตะแคง เอาผ้าห่มปิดตัวตนของตัวเองเอาไว้ แล้วถามออกมา“ทำกับข้าวเป็นไหม ““ไม่เป็นค่ะ ปกติที่บ้านไม่ค่อยทำ “เด็กสาวที่กินแต่อาหารธรรมดาประเภทไข่กับผัดปลากระป๋องบอกยิ้มๆ แล้วเก็บข้าวของที่รกเลอะเทอะอยู่ให้เป็นระเบียบ“ต่อไปนี้เสาร์อาทิตย์ ก็มาทำงานบ้าน ซักผ้า ทำความสะอาดบ้านให้ก็แล้วกัน “นายบอกย้ำอีกที แล้วลุกขึ้น เมื่อได้จังหวะ เดินเข้าไปในห้องน้ำ ที่ขัดเอาไว้แล้ว สะอาดเอี่ยมหอมกลิ่นน้ำยาขัดห้องน้ำ ของใช้ ที่หมดแล้ว ยังไม่ได้ทิ้ง ก็ถูกเก็บทิ้งไปหมด คนที่เคยทำอะไรด้วยตัวเอง มองรอบๆห้อง แล้วรู้สึกดีเหลือเกินกล่องกระดาษที่วา
เสียงออดของโรงเรียนดังขึ้นในเวลาสี่โมงเย็น นักเรียนต่างทยอยกันเดินออกมา โรงเรียนมัธยมขนาดใหญ่ มีนักเรียนหลายร้อยคนรถมอเตอร์ไซด์ของเด็กมอปลายขับออกจากโรงเรียนก่อน ปล่อยให้คนที่ต้องยืนรอรถ เดินออกมาทีหลัง“เอวา เรากลับก่อนนะ “ เพื่อนร่วมห้องเดินออกจากห้องเรียนไป เหลืออีก3-4คน ที่ต้องทำเวรสี่โมงครึ่งแล้ว คนที่รออยู่หน้าโรงเรียนชะเง้อมองหา คนที่ยังไม่ออกมา ก่อนจะยิ้มกว้าง เมื่อเห็นเจ้าตัว เดินออกมากับเพื่อนผู้หญิง3คน“นาย มีอะไรคะ “ เจ้าตัวถามออกไป ด้วยความตกใจ ที่เห็นนายมายืนรอ คิดไปเรื่อยว่า แม่อาจจะป่วย“เปล่า ผ่านมา เลยมารับ “ คนที่นึกใจดี บอกเสียงเรียบ แล้วเดินมาที่รถ เปิดประตูรถของตัวเองแล้วมองคนที่มาทีหลัง“นายสวัสดีค่ะ “ เสียงหวานเอ่ยทักทายออกมา แล้
คนป่วยกระเสาะกระแสะลุกขึ้นหุงข้าว ต้มไข่ แล้ว ปลุกลูกสาวที่นอนอยู่บนฟูก มือของแม่ลูบผมลูกสาว แล้วอวยพรวันเกิด“ เอวา แม่ขอให้ลูกของแม่ แข็งแรง เเข็งแกร่ง และ เติบโต อย่างดีนะลูกนะ “ เสียงของแม่ อ่อนล้า อ่อนแรง แต่ก็ตั้งใจจะเอ่ยออกมา เพื่อให้พรลูกสาวคนเดียว“แม่จ๋า หนูกราบแม่ ที่แม่ให้หนูเกิดมา “คนที่ดันทุรังจะเก็บลูกเอาไว้ ยิ้มทั้งน้ำตา ความรักในวัยเรียน ที่พ่อแม่ ออกปาก ไล่ออกจากบ้าน เพราะความอาย ที่ลูกสาวท้องตั้งแต่ในชุดนักเรียน ทำให้ สองคน หอบผ้าหอบผ่อน และเงินติดตัวไม่มาก เข้าเมืองใหญ่ช่วงแรก พ่อของเอวา เป็นวัยรุ่นที่มีความรับผิดชอบ ตั้งใจจะเลี้ยงดูลูกอย่างดี แต่เพียงไม่นาน ลายก็ออก แม้จะลำบากขนาดไหน คนเป็นแม่ก็สู้ทน เพราะอยากให้ลูกมีพ่อ มีคนคุ้มครอง แต่ยิ่งนานวัน อะไรก็แย่ลง ยิ่งลูกโตขึ้นเท่าไหร่ พ่อก็ยิ่งแย่มากขึ้น เป็นลำดับ
ยาถุงใหญ่กินได้เป็นเดือน ที่คุณหมอสั่งจ่ายมาให้ ทำให้คนที่วิ่งไปร้านขายยา หลายต่อหลายครั้ง รู้สึกประทับใจเหลือเกิน ยาน้ำขวดใหญ่2ขวด ก็เกือบร้อย ยังไม่รวมยาเม็ด อีกหลายซอง เพราะคุณหมอ อาจจะมองเห็นความ เก่าปอน ของเสื้อผ้า และ ใบหน้าคนป่วย จึงเกิดความสงสาร“แม่จ๋า หมอบอกว่า แม่กินข้าวกินยา ไม่ตรงเวลา เลยป่วย ต่อไปนี้ แม่ต้องดูแลตัวเองให้ดีกว่านี้นะ “ ลูกสาวบอกกับแม่ แล้วพาลงจากรถ เดินเข้ามาในแคมป์ ที่ตอนนี้กำลังทำงานกันอยู่ร่างสูงใหญ่ ที่อยู่ในชุดที่คุ้นตาโพกผ้าปิดหน้าเอาไว้ เหลือเพียงลูกตาคมดุ ที่มองมาที่สองแม่ลูก“ไปไหนกันมา “ เสียงคนข้างบ้านตะโกนถาม”ไปหาหมอจ้ะ หนูพาแม่ไปหาหมอมา “คนที่อยู่แถวนั้น พลอยได้ยินไปด้วย แล้วสองแม่ลูก ก็เดินเข้ามาในบ้าน“แม่นอนพักเถอะ เดี๋ยววันนี้ หนูเป็นแรงให้แม่เอง”คนป่วยที่เหนื่อยจากการขึ้นรถหลายต่อ ล้มตัวลงนอน มองลูกสาวที่กำลังเก็บของ แล้วเตรียมตัว ทำริบบิ้นแทนแม่“มีเงินเยอะหรอ “ แม่ถ
ริมฝีปากของคนตรงหน้า สัมผัสไปที่หน้าท้องขาวเนียน มือหนาลูบไล้ที่ใบหน้า แล้วใช้นิ้วโป้ง สัมผัสริมฝีปากอ่อนนุ่ม“อ้าปากสิ “ คนที่อยูกลางลำตัว เงยหน้าขึ้นมาบอกให้เธอ อ้าปากออก แล้วจัดการ สอดนิ้วโป้งของตัวเอง ลงไป“ดูดนิ้วฉัน “ เด็กสาวที่แทบไม่รู้เรื่องอย่างว่า ดูดนิ้ว ตามคำสั่ง คนที่ถูกตอบรับ ยิ้มกว้างออกมา“เก่งมาก เด็กดี “ คำชมของนายและรอยยิ้มกว้าง ทำให้คนที่อมนิ้ว ดูดเอาไว้ เร่งความเร็วขึ้นอีก แล้วท้องน้อยของตัวเอง ก็เสียววาบ ขึ้นมาอีกแล้ว“พอแล้ว หนูเอวา “ คนที่อยากเป็นหนูของนาย มองท้องขาวของตัวเอง ที่ถูกเปิดออก เผยให้เห็นร่างกาย ที่ไม่มีใครได้เห็น มือของนาย ลูบไล้ที่หน้าท้องอีกครั้ง“ฉันอยากเล่นกับเอวา ทั้งวัน แบบนี้ ไม่อยากไปไหนเลย “ คนที่ติดใจแล้ว บอกออกมา แล้วขยับตัวลุกขึ้นนั่ง หน้าอกเ
หากสัมผัสที่นุ่มนวลของคนตรงหน้าจะพาให้ร่างกายกับหัวใจล่องลอยไปไกล ตอนนี้คนที่นอนเปลือยกายอยู่บนเตียง ก็ลอยไปไกลแสนไกลแล้ว สัมผัสที่ปลายลิ้นเร่งเร้าจังหวะอ่อนโยน สลับไปความเร่าร้อน รุนแรง ทำเอาร่างกายสั่นสะท้าน ความรู้สึกปลุกเร้า ทวีความรุนแรง จนแทบจะต้านทานไม่ไหว มือบอบบางจับมือหนาของเค้าเอาไว้ แล้วก็กรีดร้องออกมา พร้อมกับที่คนตรงหน้า ก็กระตุกมือของตัวเองน้ำคาวสีขาวขุ่นเปื้อนกางเกงขาสั้นออกมา จนเต็มล้น คนที่ช่วยตัวเอง ลุกขึ้นนั่ง ชูมือที่เปื้อนคราบน้ำของตัวเอง“นาย “ ใบหน้าแดงก่ำ เรียกเค้านับสิบครั้งในวันนี้ แล้วมองดูมือ ที่เค้าชูขึ้นมา“ความจริง น้ำอันนี้ มันต้องอยู่ข้างในตัวหนู “ คนที่ยังห้ามใจได้ บอกเสียงอ่อนโยน แล้วลุกขึ้น เดินไปห้องน้ำ ถอดกางเกงออก ล้างมือ แล้วนุ่งผ้าเช็ดตัว เดินออกมาเสื้อชั้นในที่อยู่ตรงอก ปกปิดความงดงามเอาไว้ เค้าแค่ดึงสายเสื้อลงอย่างเดียว ไม่ได้ ถอดมันออก“เอวา หนูสัญญาได้ไหม ว่าจะไม่ให้ใครเข้าใกล้หนู แบบนี้ ““หมายควา
เสียงเฮลั่นบ้านแต่เช้าเพราะได้ยินข่าวดีเหลือเกิน คนที่กำลังจะเป็นพ่อ ยิ้มไม่หุบ หลังจากได้ทราบแผนการ ของคนเป็นเมีย เอวาที่กินยาคุมกำเนิดมาตลอด ตั้งใจหยุดกินยา และ ตั้งท้อง เพื่อเซอร์ไพรส์ เค้า นับว่าเป็นของขวัญที่ประเมินค่าไม่ได้เลยลูกมือสองคน มองพี่เสือ ที่ยิ้มกว่าทุกวัน แล้วยิ้มตาม นานๆที พี่เสือจะเข้า มายุ่งในห้องทำขนม“พี่เสือ ออกไปเถอะค่ะ “ห้องเล็กแคบ มีของวางเต็มไปหมด กลับต้องมี คนตัวโต มายืนเก้ๆกังๆ จะช่วยหยิบจับ ทำอะไรไม่ค่อยถนัด“พี่อยากช่วย “ เสียงอ้อนวอน ทำเอาสองสาวแอบมองหน้ากัน แล้วทำตาปริบๆ พี่เสือ ทำอย่างกับว่า อยู่กับพี่เอวา เพียงสองคน“หนูจะทำงานนะ “
ร้านเค้กเล็กๆ ที่ทำกันหลังบ้าน เติบโตไปทีละนิด ยอดขายจาก100 เพิ่มเป็น 200 และ 300 ในตอนนี้ ใบหน้าสวยหวาน ปาดเหงื่อ มองดูเค้กนับร้อยถ้วยที่วางตรงหน้า มันเป็นความภูมิใจ ของเด็กจากแคมป์คนงาน อย่างเธอสติ้กเกอร์ที่แปะติดหน้ากล่อง บอกตัวตน และ ความฝัน ที่ได้รับการยอมรับ มูลค่าเงินอาจจะไม่มากมาย แต่มูลค่าทางใจ ประเมินไม่ได้เลย“ยิ้มแก้มค้างไปแล้ว “ ผู้เป็นแม่ ที่มาช่วยแพคขนม แซวลูกสาว เอวา ในวัยยี่สิบสองปี ผ่านอะไรมามากมาย กว่าเพื่อนรุ่นราวคราวเดียวกัน“ก็มันดีใจนะแม่ ขายขนมได้ขนาดนี้ จะยิ้มกว้าง ก็ไม่แปลกเลย “ลูกสาวตอบกลับ แล้ววางขนมใส่กล่องเตรียมนำไปส่ง ลูกค้า ที่จะมารับถึงหน้าบ้าน อย่างบรรจงไม่อยากให้ผลไม้สด ที่วางอยู่บนครีมขาว ขยับเขยื้อน“เอวา ตอนนี้อะไรก็ลงตัวแล้ว คิดถึงเรื่องมีลูกหรือยัง “ แม่แอบถาม เพราะเห็นว่านายอายุ หลักสี่เข้าไปแล้ว ที่ไม่พูดไม่เอ่ย ก็เพรา
เสียงช่างทำงานในบ้าน ทำให้คนที่อยากเห็นห้องทำงานของตัวเอง แอบชะโงกเข้าไปดู แต่พอได้สบตาคมดุ ก็ต้องรีบออกมา หัวหน้าช่างใหญ่ โพกผ้าสีดำเอาไว้รอบศีรษะเหลือแต่ลูกตา เอาไว้มองดู พื้นปูน ที่สกัด ออก เป็นรอย ก่อนจะปูกระเบื้อง สีลายไม้ ที่เอวา เป็นคนเลือก“ฝุ่น เข้ามาทำไม “ ช่างดุ ออกมา แล้วไล่ให้เธอ เดินออกไปข้างนอก ช่างที่มาทำงานด้วยกัน แอบอมยิ้ม ใครต่อใคร พูดกันว่า นายเสือ แกรักเมียแก เหลือเกิน ถ้าไม่เห็นกับตา ก็คงไม่เชื่อชายหนุ่มทำงานตากแดด แบกปูน ตีฝ้า ทำได้ทุกอย่าง ท่ามกลางคนงานนับร้อย แต่กลับอ่อนโยน กับคนเป็นเมีย ถึงเพียงนี้เค้าเตอร์ปูน วัดระดับ หลายครั้ง กะคำนวน ให้ใช้ประโยชน์สูงสุด แล้ววางแผนไปถึง ชั้นวางของ และ อุปกรณ์ไฟฟ้า ที่จะตามมา เป็นอย่างต่อไป&n
ใบหน้าเคร่งขรึมของคนที่ขับรถ มารับ ทำให้คนที่เพิ่งขึ้นมาบนรถ นิ่งตามไปด้วย ทั้งที่ในใจ อยากจะเข้าไปบอกเรื่องราวดีดี กับเค้า เป็นคนแรก รถกะบะคันเก่า ขับไปบนถนน อย่างไม่เร่งรีบ ก่อนจะมาจอดที่หน้าบ้าน ในช่วงเวลาปกติแม่ชะโงกหน้า ออกมาดู แล้วกลับเข้าไปในห้อง ช่วง2-3วันมานี้ ลูกชายและนายเสือ ดู ตึงๆใส่กันคนที่อาบน้ำแล้ว ถอดกางเกงยีนส์ออก แล้วเปลี่ยนเป็นกางเกงขาสั้น เปิดกระป๋องเบียร์ขึ้นดื่ม เปิดโทรทัศน์ดูบอลไปเรื่อยหญิงสาวถอดเสื้อผ้า แล้วเดินเข้าไปอาบน้ำในห้องน้ำเช่นเคย บรรยากาศ ในห้อง อึมครึมอย่างเห็นได้ชัดเจนกระป๋องเบียร์ที่หมดแล้ว วางทิ้งใส่ถังขยะ ก่อนที่กระป๋องที่สองจะตามมา คนที่เดินเข้าไปในห้องน้ำ ก็เดินออกมา ใน
พี่ๆที่ร้าน มองดูรุ่นน้อง ที่นั่งหลับตานิ่ง บนเก้าอี้ ในช่วงพักเบรค มือบางหยิบยาดมขึ้นมาดม เรียกความสดชื่น ก่อนจะลืมตาขึ้นมา“เอวา มีน้องหรือเปล่า “ พี่แตงกวา ถามด้วยความเป็นห่วง“เปล่าพี่ ช่วงนี้ใกล้สอบ เรียนหนัก “ คนที่ทั้งเรียนทั้งทำงานตลอด 7 วัน ตอบเสียงอ่อย อีกไม่กี่วัน เธอก็จะจบเทอมแล้ว“นี่แหละน้า มันไม่ง่ายจริงๆ ที่จะเรียนด้วย ทำงานด้วย ““นอนน้อย แต่ก็นอน โชคยังดี ที่เอวา ไม่ต้องทำงานบ้านเลย พี่เสือ ทำให้หมด “ คนที่โชคดีจริง บอกเล่า ให้เพื่อนร่วมงาน ได้ฟัง“ดีแล้ว ความจริงนะ ไม่ช่วยงานบ้าน พี่ก็ไม่ว่าเลย ขอแค่ซื่อสัตย์ จริงใจ ไม่เล่นยา ไม่เล่นการพนัน ก็หายากยิ่งกว่า งมเข็มในแม่น้ำเจ้าพระยา“คนที่นิ่งฟังรุ่นพี่ คิดตามคำที่ได้ยิน พี่เสือของเธอ ดีกว่าที่คาดเอาไว้“เอวา มาช่วยแพคแซนวิชห
แม้จะรู้ว่าคนที่อยากจีบ จะมีแฟนแล้ว แต่คนที่อยากได้ ก็ไม่สน ชายหนุ่มรูปหล่อน่าตาดี อยากบริหารเสน่ห์ของตัวเอง ยิ่งยากก็ยิ่งอยากได้ พนักงานหญิงสาวหลายคน เดินผ่านไปผ่านมา เสียดสีร่างกายกับชายหนุ่มที่เพิ่งเข้ามาทำงาน ได้ไม่นาน มองสบตากัน ด้วยสายตาหยั่งเชิง ลูกค้าในร้าน แจกทิป ก่อนกลับบ้าน สาวๆที่ติดใจหน้าตาของเด็กเสริฟ ยัดเงินใส่กระเป๋ากางเกง แล้วถือโอกาส สัมผัส ร่างกายไปด้วย คนที่รู้งาน จับมือลูกค้าค้างเอาไว้ แล้วกระซิบเสียงเบา “ปลุกให้ตื่น แล้วต้องรับผิดชอบนะครับ “ คนที่รู้ทัน หัวเราะออกมา แล้วสะบัดมือออก “ผัวพี่ดุ น้องไม่ไหวหรอก “ เด็กเสริฟพยักหน้า แล้วเดินกลับเข้าไปด้านหลัง เปลี่ยนเป็นโฟกัส เพื่อนร่วมงานอีกคนหนึ่งแทน
รถคันเดิมจอดรอที่หน้าวิทยาลัยตามเวลาเลิกเรียน แม้จะรู้ว่า คนที่มาเรียน ต้องทำงานกลุ่มต่อกับเพื่อน แต่คนอยากรอ ก็เต็มใจรอเงียบๆใบหน้าคมเข้มในชุดเสื้อยืดสีขาวสะอาดตา กางเกงยีน นั่งรออยู่ในรถ ก่อนจะยิ้มกว้าง เมื่อเห็น คนที่ตัวเอง เป็นห่วง เดินออกมา พร้อมกับเพื่อน 2-3คน“ไปนะ แล้วเจอกัน อาทิตย์หน้า “ น้ำเสียงสดใส บอกกับเพื่อน แล้วโบกมือบ้ายบาย“มาแล้วค่ะ รอนานไหม “ นักศึกษาสาวน้อย ยิ้มกว้าง แล้วขยับมาหอมแก้มคนที่นั่งรออยู่ในรถ ก่อนจะซุกไซ้ สูดกลิ่นกายหอมละมุน“ไม่นานเลย พี่รอได้ “ คนที่พูดจริงทำจริง บอกออกมา แล้วขับรถไปตามทาง“น่ารักจังเลย พี่เสือของหนู “ คนถูกชม ดึงตัวคนข้างๆม
เสียงคุยโทรศัพท์ยังดังก้องอยู่ในหู แม้จะรู้แก่ใจว่า คนที่นอนข้างๆ ไม่มีทางที่จะให้เบอร์โทรศัพท์กับใครง่ายๆ แต่หัวใจของคนเป็นแฟนอย่างนายเสือ ก็ไม่สงบลงได้คนที่ไม่รู้เรื่องราว หลับสนิทไปแล้ว ใบหน้าอ่อนเยาว์ ผิวขาวใส กับ ริมฝีปากที่น่าจูบเหลือเกิน ยิ่งทำให้ความหึงหวง มีมากขึ้น ทุกวัน“รักพี่ไหม เอวา “ เสียงถามออกมา เบาๆ ในความมืด ก่อนจะจูบหมับ แล้วดึงตัวเธอมากอด หัวใจของเค้า กำลังสั่นไหว“วันนี้ มีทำงานกลุ่ม คงกลับช้าหน้อยนะแม่ “ ลูกสาวที่สวมชุดนักศึกษา กำลังกดโทรศัพท์มือถือ ดูไลน์กลุ่ม ที่เพื่อนๆ ตั้งเอาไว้ เพื่อคุยเรื่องเรียน“อือ อย่ากลับค่ำแล้วกัน เกรงใจนาย “ วันนี้นายเสือ หยุดงาน คงอยากมีเวลาส่
“ ชานมไข่มุก หวานฉ่ำ “ คนขับรับยื่นแก้วชานมไข่มุก ที่ซื้อมาฝากคนข้างๆ ที่รับแก้วไป ตั้งแต่ที่เห็น เอวา เดินมา กับเพื่อนรุ่นราวคราวเดียวกัน หัวใจของเค้า ก็เริ่มสั่นไหวอีกครั้ง“หวานมาก ชื่นใจที่สุด “ คนที่ดูดน้ำหวาน แล้วยิ้มกว้างออกมา บอกกับคนข้างตัว“ขอบคุณนะคะ ที่นึกถึงหนู “ สาวน้อยที่ชอบของหวานยิ้มอ้อน แล้วขยับตัวเข้าไปใกล้ ซุกไหล่แข็งแรง ที่มีกลิ่นเหงื่อ กลิ่นตัว“พี่ตัวเหม็น “ คนที่ทำงานกลางแดด บ่นออกมา แต่เธอกลับไม่ยอมห่างเค้า แล้วดมที่ซอกคอ“กลิ่นนี้แหละ ชื่นใจของหนู “ เด็กอ้อนเสียงหวาน ทำเอาความรู้สึกแปลกๆจางหายไปทันที เอวาของพี่ เป็นเหมือนน้ำทิพย์ที่ชโลมใจ ของคนอย่างพี่เสือ ที่แท้จริ