นาย

รถกะบะคันเก่า ขับเข้ามาจอดที่หน้าบ้านพักตอนเย็น เสื้อผ้าที่ซักแขวนเอาไว้อย่างเป็นระเบียบ ส่งกลิ่นหอมฟุ้ง เมื่อเดินผ่าน ทำให้นึกขึ้นได้ว่า ยังไม่ได้จ่ายเงินค่าจ้างให้เด็กเลย

คนงานที่เลิกงานกลับมา หุงหาอาหารสำหรับมื้อเย็น หม้อข้าวของแต่ละบ้านกำลังทำงานแทบจะทุกหลังคาเรือน เสียงพูดคุยกันที่ลานซักล้าง เสียงเปิดน้ำรองเอาไว้ใส่ถัง ทำให้การสนทนาต้องเสียงดังกว่าเดิม

คนงานชายจับกลุ่มตั้งวงกินเหล้าทันทีที่เลิกงาน สุราขวดสีน้ำตาล วางอยู่ตรงหน้า คนละขวด ไม่ต้องแย่งกัน

“โอ้ย เหนื่อย สายตัวแทบขาด “ คนที่ก้มๆเงยๆ ปูกระเบื้องพื้น มาตลอดทั้งวัน บ่นออกมา แล้วยกเหล้าขึ้นดื่ม

“เหนื่อยทุกคนแหละว้า ใครจะสบาย “ คนใช้แรงงานมองหน้ากันตาปริบๆ แล้วมองนายที่เดินดุ่มๆ มาตรงนี้

“นาย มองหาใครครับ “ หัวหน้าคนงานถามนาย ที่เดินมองหาใครอยู่

“เด็กซักผ้าเมื่อเช้าไง ยังไม่ได้ให้ค่าแรง “ คนเป็นนาย หยิบเงินในกระเป๋าเสื้อออกมานับ

“ไอ้ เอวา ลูกสาวมึงไง ไอ้อ่อน “ หัวหน้าคนงาน บอกกับคนที่นั่งดื่มอยู่

“อ่อ เงินลูกสาวผม ให้ผมก็ได้ “ คนที่เห็นเงินนาย แล้ว ยื่นมือออกไปทันที

“เจ้าตัวอยู่ไหน บอกให้ไปหาที่บ้านด้วย “

นายบอกเสียงดุ แล้วมองวงเหล้า ก่อนจะเดินกลับไป

“ค่าซักผ้าอะไร พี่ใหญ่ “ คนเป็นพ่อ ถามขึ้นมา เมื่อเห็นว่า นายนับเงินหลายร้อย

“เมื่อเช้า ลูกสาวเอ็งมาของานทำ แต่มันไม่มีงานกรรมกร นายเค้าก็เลยจ้างมันไปซักผ้า คงได้เงินค่าขนม100-200 มึงอย่าไปยุ่งเลย น้ำพักน้ำแรงเด็ก “ คนที่อ่านเกมส์ขาด เตือนสติ คนเป็นพ่อ

“โถ พี่ใหญ่ เห็นผมเป็นคนยังไง เงินลูกค่าแรงลูก ผมก็ให้มันไป แต่ว่ามันไปหานายหรือยัง “ คนที่เพิ่งนึกขึ้นได้ ตะโกนเรียกลูกสาวทันที

“เอวา เอวา มาหาพ่อหน่อย “

ลูกสาวที่กำลังทำงาน กับแม่ โผล่หน้าออกมา

“นายมาตาม ไปหานายสิ “ เด็กสาวพยักหน้าแล้วรีบเดินตรงไปหานายที่บ้านทันที

เจ้าของบ้านเปิดไฟในบ้านแล้ว เพราะข้างในค่อนข้างมืด คนที่เพิ่งมาถึง ตะโกนเรียกอยู่ข้างนอก

“นาย นายคะ “ เสียงเรียกทำให้คนที่เพิ่งอาบน้ำเสร็จ เดินออกมา เปิดประตู กายแกร่งที่ยังไม่ได้สวมเสื้อผ้า นุ่งผ้าเช็ดตัวเดินออกมา แล้วมองเด็กที่ยืนตกตะลึงอยู่หน้าบ้าน

“เฮ้ย “ เสียงตกใจทำให้ปิดประตูเข้าไปอย่างรวดเร็ว ใบหน้าที่เป็นมหาโจรเมื่อเช้า ไร้หนวดเครา เป็นที่เรียบร้อย หน้าอกแกร่ง กับซิกแพคที่เป็นรูปร่างสวยงาม ทำเอาคนเห็นหน้าร้อนวูบวาบขึ้นมาทันที

คนในบ้านหยิบเสื้อผ้าขึ้นมาสวมลวกๆ แล้วเปิดประตูออกอีกครั้ง แล้วเดินออกมา มองเสื้อผ้าที่แขวนตากเอาไว้ ยังไม่ค่อยแห้งดี

“ชื่ออะไรนะเรา “ คนที่ยังไม่ได้รู้ชื่อแซ่ จากปาก ถามออกมา

“เอวาค่ะนาย หนูชื่อเอวา “ หนูตัวโตยิ้มกว้าง มองใบหน้าหล่อเหลา แล้วหลบสายตา ก่อนจะเงยหน้าขึ้นมาอีกครั้ง แล้วเปิดซิปกางเกง หยิบเงินทอนส่งให้

คนเป็นนายรับเงินทอนไปร้อยเจ็ดสิบบาท แล้วส่งคืนให้

“อันนี้ให้ทิป “ ทิปร้อยกว่าบาท หมายความว่า ไม่รวมกับค่าแรง เด็กสาวยกมือไหว้ แล้วเก็บเงินใส่กระเป๋าคืนที่เดิม

“พรุ่งนี้เค้าหยุดงานกันเยอะ เราจะทำงานไหม “ คนอยากทำงาน พยักหน้าตอบ

“ทำค่ะ หนูอยากทำงาน “

เงินทอนค่าซื้อของนอนนิ่งในกระเป๋ากางเกงค่าแรงร้อยกว่าบาท ตีเป็นครึ่งวัน สำหรับการซักผ้า ด้วยมือ ถือว่าสบายมาก เอวาเดินกลับมาที่บ้านพักของตัวเอง แล้วนั่งลงเคียงคู่กับแม่

“พรุ่งนี้นายจะให้ไปทำความสะอาด ต่อไปนี้ หนูจะมีงานทำทุกอาทิตย์แล้วนะแม่นะ “

ลูกสาวบอกอย่างดีใจ ส่วนคนเป็นแม่ เจ็บในหัวใจแทน เพราะตัวเองและสามี ที่ทำให้ลูกสาวต้องลำบาก กินไม่อิ่ม อดมื้อกินมื้อ ไม่สบายอย่างใครเค้า

”แม่ขอโทษที่ทำให้หนูลำบาก “

“แม่ไม่ต้องขอโทษหนูหรอก หนูจะเลี้ยงแม่เอง สัญญา “

ลูกสาวเกี่ยวนิ้วกับแม่ แล้วทำงานต่อ มือบางพันริบบิ้น แล้วตัดออกให้เป็นทรง ก่อนจะห้อยสาย ทำเป็นพวงยาว ส่งขายให้กับ ร้านทำพวงมาลัย ทีละ3-400เส้น ได้ค่าข้าวสารทีละร้อยบาท ดีกว่า แม่จะอยู่เฉยๆให้พ่ออาละวาดใส่

วงเหล้าเงียบเสียงลงพร้อมกับที่พ่อ เดินเข้ามาในบ้าน เจ้าตัวมองลูกสาวที่นั่งอยู่ แล้ถามเสียงอ้อแอ้

“ได้ค่าแรงมาแล้วใช่ไหม “

“จ้ะ หนูได้ค่าแรงมาแล้ว “

คนเมาล้มตัวลงนอนที่หน้าบ้าน แม่ลูกมองหน้ากันตาปริบๆ ก่อนจะลากพ่อเข้ามานอน กางมุ้ง แล้วปิดไฟนอน พรุ่งนี้ ต้องไปทำงานแต่เช้า เงินแบงก์สีม่วงที่นายให้มา ถูกแอบซ่อนเอาไว้ที่เสื้อชั้นใน นายบอกว่า ถ้าพ่อถามว่า นายให้เท่าไหร่ ก็ให้บอกแค่เงินทอน ส่วนแบงก์นี้ ให้เก็บเอาไว้

ใบหน้าคมดุ บอกเสียงดังฟังชัด แต่ทำไม ความกลัวมันหายไปแล้ว อาจจะเป็นเพราะหนวดเครา หายไป หรือ เพราะ แววตาที่มองมา ทำให้หัวใจ เต้นแรง

”นาย นายคะ “ เสียงเรียกหน้าบ้านดังขึ้นตั้งแต่เช้า คนที่ยังหลับอยู่ลุกขึ้นมา แล้วเปิดประตูออกไป

“มาแต่เช้าเลย “ ใบหน้ายู่ยี่เพิ่งตื่นนอน ทำให้คนที่เห็น อมยิ้ม

“ค่ะ หนูมาแต่เช้า “ คนที่ตื่นเช้าเป็นนิสัย มองประตูที่เปิดออก แล้วนายก็ขยี้ตาตัวเองอีกครั้ง

”เข้ามาข้างใน”

แอร์เย็นเฉียบในห้องทำเอาคนที่เพิ่งเข้ามาครั้งแรกกวาดตามอง เตียงนอนเล็ก โซฟา ทีวี และตู้เย็น วางอยู่อย่างครบครัน

“ทำความสะอาด แต่เบาๆได้ไหม “ คนที่อยากนอนต่อ ถามออกมา

“ให้หนูมาใหม่ดีไหมคะ “

”ไม่ต้อง แค่กวาด ถู ขัดห้องน้ำ อย่าดังโครมครามก็พอ “

นายบอกย้ำอีกที แล้วล้มตัวนอนบนเตียง ดึงผ้าห่มผืนเล็กมาห่มตัวเอาไว้ แล้วหลับตาลงอีกครั้ง

เสียงขัดพื้นและชักโครกในห้องน้ำ ดังขึ้นก่อนอย่างแรก น้ำในอ่างอาบน้ำที่รองใส่ถังเล็กเอาไว้ถูกเปิดแรงสุด เพื่อให้น้ำไหลชำระล้างพื้น ของใช้ในห้องน้ำที่หมดแล้ว ถูกทิ้งลงถังขยะ ก่อนจะรวบรวมของออกมา วางข้างนอก

เสื้อยืดตัวใหญ่โคร่งที่สวมกับกางเกงขาสามส่วนตัวเก่า ทำให้คอเสื้อกว้างกว่าปกติ คนที่นอนอยู่บนเตียงลืมตาขึ้นมา ก็เห็น ลำคอขาว กับหน้าอกอิ่ม ที่กำลังก้มถูพื้นอยู่ตรงหน้า

สัญชาติญานของความเป็นชายตื่นตัวขึ้นมาทันที เมื่อได้เห็น แล้วคนที่นั่งอยู่กับพื้น ก็เงยหน้าขึ้นมามองเค้า ที่กำลังมองเธออยู่

“นาย “

เสียงเรียกที่ดังออกมาจากปาก ทำเอาคนที่ถูกจับได้ กลืนน้ำลายลงคอ แต่ไม่ยอมหลบสายตา ดวงตาคมดุ มองหน้าอกอิ่ม ตาไม่กระพริบ

“เอวา “