พี่ๆที่ร้าน มองดูรุ่นน้อง ที่นั่งหลับตานิ่ง บนเก้าอี้ ในช่วงพักเบรค มือบางหยิบยาดมขึ้นมาดม เรียกความสดชื่น ก่อนจะลืมตาขึ้นมา
“เอวา มีน้องหรือเปล่า “ พี่แตงกวา ถามด้วยความเป็นห่วง
“เปล่าพี่ ช่วงนี้ใกล้สอบ เรียนหนัก “ คนที่ทั้งเรียนทั้งทำงานตลอด 7 วัน ตอบเสียงอ่อย อีกไม่กี่วัน เธอก็จะจบเทอมแล้ว
“นี่แหละน้า มันไม่ง่ายจริงๆ ที่จะเรียนด้วย ทำงานด้วย “
“นอนน้อย แต่ก็นอน โชคยังดี ที่เอวา ไม่ต้องทำงานบ้านเลย พี่เสือ ทำให้หมด “ คนที่โชคดีจริง บอกเล่า ให้เพื่อนร่วมงาน ได้ฟัง
“ดีแล้ว ความจริงนะ ไม่ช่วยงานบ้าน พี่ก็ไม่ว่าเลย ขอแค่ซื่อสัตย์ จริงใจ ไม่เล่นยา ไม่เล่นการพนัน ก็หายากยิ่งกว่า งมเข็มในแม่น้ำเจ้าพระยา“
คนที่นิ่งฟังรุ่นพี่ คิดตามคำที่ได้ยิน พี่เสือของเธอ ดีกว่าที่คาดเอาไว้
“เอวา มาช่วยแพคแซนวิชห
ใบหน้าเคร่งขรึมของคนที่ขับรถ มารับ ทำให้คนที่เพิ่งขึ้นมาบนรถ นิ่งตามไปด้วย ทั้งที่ในใจ อยากจะเข้าไปบอกเรื่องราวดีดี กับเค้า เป็นคนแรก รถกะบะคันเก่า ขับไปบนถนน อย่างไม่เร่งรีบ ก่อนจะมาจอดที่หน้าบ้าน ในช่วงเวลาปกติแม่ชะโงกหน้า ออกมาดู แล้วกลับเข้าไปในห้อง ช่วง2-3วันมานี้ ลูกชายและนายเสือ ดู ตึงๆใส่กันคนที่อาบน้ำแล้ว ถอดกางเกงยีนส์ออก แล้วเปลี่ยนเป็นกางเกงขาสั้น เปิดกระป๋องเบียร์ขึ้นดื่ม เปิดโทรทัศน์ดูบอลไปเรื่อยหญิงสาวถอดเสื้อผ้า แล้วเดินเข้าไปอาบน้ำในห้องน้ำเช่นเคย บรรยากาศ ในห้อง อึมครึมอย่างเห็นได้ชัดเจนกระป๋องเบียร์ที่หมดแล้ว วางทิ้งใส่ถังขยะ ก่อนที่กระป๋องที่สองจะตามมา คนที่เดินเข้าไปในห้องน้ำ ก็เดินออกมา ใน
เสียงช่างทำงานในบ้าน ทำให้คนที่อยากเห็นห้องทำงานของตัวเอง แอบชะโงกเข้าไปดู แต่พอได้สบตาคมดุ ก็ต้องรีบออกมา หัวหน้าช่างใหญ่ โพกผ้าสีดำเอาไว้รอบศีรษะเหลือแต่ลูกตา เอาไว้มองดู พื้นปูน ที่สกัด ออก เป็นรอย ก่อนจะปูกระเบื้อง สีลายไม้ ที่เอวา เป็นคนเลือก“ฝุ่น เข้ามาทำไม “ ช่างดุ ออกมา แล้วไล่ให้เธอ เดินออกไปข้างนอก ช่างที่มาทำงานด้วยกัน แอบอมยิ้ม ใครต่อใคร พูดกันว่า นายเสือ แกรักเมียแก เหลือเกิน ถ้าไม่เห็นกับตา ก็คงไม่เชื่อชายหนุ่มทำงานตากแดด แบกปูน ตีฝ้า ทำได้ทุกอย่าง ท่ามกลางคนงานนับร้อย แต่กลับอ่อนโยน กับคนเป็นเมีย ถึงเพียงนี้เค้าเตอร์ปูน วัดระดับ หลายครั้ง กะคำนวน ให้ใช้ประโยชน์สูงสุด แล้ววางแผนไปถึง ชั้นวางของ และ อุปกรณ์ไฟฟ้า ที่จะตามมา เป็นอย่างต่อไป&n
ร้านเค้กเล็กๆ ที่ทำกันหลังบ้าน เติบโตไปทีละนิด ยอดขายจาก100 เพิ่มเป็น 200 และ 300 ในตอนนี้ ใบหน้าสวยหวาน ปาดเหงื่อ มองดูเค้กนับร้อยถ้วยที่วางตรงหน้า มันเป็นความภูมิใจ ของเด็กจากแคมป์คนงาน อย่างเธอสติ้กเกอร์ที่แปะติดหน้ากล่อง บอกตัวตน และ ความฝัน ที่ได้รับการยอมรับ มูลค่าเงินอาจจะไม่มากมาย แต่มูลค่าทางใจ ประเมินไม่ได้เลย“ยิ้มแก้มค้างไปแล้ว “ ผู้เป็นแม่ ที่มาช่วยแพคขนม แซวลูกสาว เอวา ในวัยยี่สิบสองปี ผ่านอะไรมามากมาย กว่าเพื่อนรุ่นราวคราวเดียวกัน“ก็มันดีใจนะแม่ ขายขนมได้ขนาดนี้ จะยิ้มกว้าง ก็ไม่แปลกเลย “ลูกสาวตอบกลับ แล้ววางขนมใส่กล่องเตรียมนำไปส่ง ลูกค้า ที่จะมารับถึงหน้าบ้าน อย่างบรรจงไม่อยากให้ผลไม้สด ที่วางอยู่บนครีมขาว ขยับเขยื้อน“เอวา ตอนนี้อะไรก็ลงตัวแล้ว คิดถึงเรื่องมีลูกหรือยัง “ แม่แอบถาม เพราะเห็นว่านายอายุ หลักสี่เข้าไปแล้ว ที่ไม่พูดไม่เอ่ย ก็เพรา
เสียงเฮลั่นบ้านแต่เช้าเพราะได้ยินข่าวดีเหลือเกิน คนที่กำลังจะเป็นพ่อ ยิ้มไม่หุบ หลังจากได้ทราบแผนการ ของคนเป็นเมีย เอวาที่กินยาคุมกำเนิดมาตลอด ตั้งใจหยุดกินยา และ ตั้งท้อง เพื่อเซอร์ไพรส์ เค้า นับว่าเป็นของขวัญที่ประเมินค่าไม่ได้เลยลูกมือสองคน มองพี่เสือ ที่ยิ้มกว่าทุกวัน แล้วยิ้มตาม นานๆที พี่เสือจะเข้า มายุ่งในห้องทำขนม“พี่เสือ ออกไปเถอะค่ะ “ห้องเล็กแคบ มีของวางเต็มไปหมด กลับต้องมี คนตัวโต มายืนเก้ๆกังๆ จะช่วยหยิบจับ ทำอะไรไม่ค่อยถนัด“พี่อยากช่วย “ เสียงอ้อนวอน ทำเอาสองสาวแอบมองหน้ากัน แล้วทำตาปริบๆ พี่เสือ ทำอย่างกับว่า อยู่กับพี่เอวา เพียงสองคน“หนูจะทำงานนะ “
เสียงพูดคุยในวงเหล้าหลังเลิกงานดังขึ้นเรื่อยๆตามดีกรีของเครื่องดื่มที่กินเข้าไป เหล้าขาวสีใส ในขวดสีน้ำตาล วางเรียงรายตรงหน้าเพราะเหลือแต่ขวดเปล่า หลังจากดื่มกินกันมา หลายชั่วโมง“แดกเข้าไปเหล้า เมาทุกวัน “คนที่ทนไม่ไหวแล้ว เดินออกมาอาละวาดที่หน้าลานกว้าง ที่เป็นที่ตั้งวงสังสรรค์ คนที่นั่งกันอยู่หันไปมองเป็นตาเดียว เมื่อเจอ คนหน้าดุ นั่งอยู่“ขอโทษจ้ะนาย ฉันด่าผัวฉัน ไม่ได้ด่านาย “นายที่นั่งอยู่ในวงเหล้า สวมเสื้อยืดสีดำมอมแมม ในมือคีบสูบบุหรี่ แล้วปล่อยควันให้ลอยขึ้นไปบนฟ้าที่เริ่มมืดแล้ว“งั้นก็แยกย้าย แดกมาก เมามาก กูก็รำคาญตอนเช้าเหมือนกัน “ นายบอกเสียงดุ แล้วลุกขึ้นจากวงเหล้าหยิบถุงย่ามของตัวเองขึ้นมาสะพาย แล้วเดินกลัวไปที่บ้านพักข้างใน“อีจำปา มึงนี่ตัวซวย เหล้าหมดพอดี นายกำลังจะควักเงินให้แล้ว มึงนี่มัน “ คนในวงด่า อีตัวซวยแล้วมองร้านค้า ที่เปิดไฟอยู่ข้างใน“กูพอแล้ว ““กูก็พอ “เพื่อนร่วมวงไม่มีใครอยากควักเงินซื้อ ทั้งนั้น เหล้าขวดละร้อยยี่สิบ ค่าแรงวันละสามร้อยห้าสิบ ถ้าซื้อมา มีคนกิน แต่ไม่มีคนจ่าย คนในวงมองหน้ากันตาปริบๆ แล้วลุกขึ้นทีละคนสองคน แยกย้ายกันกลับบ้านบ้านพักที
“ เมื่อคืนมีอะไรกันเสียงดัง “ นายที่กำลังชงกาแฟใส่แก้ว ถามหัวหน้าคนงาน ที่ยืนอยู่ตรงหน้า“ไอ้อ่อนครับนาย เมา อาละวาด “ หัวหน้าคนงานตอบตรง แล้วก้มหน้าลง เพราะกลัวถูกตำหนิ หลังเลิกงานจะมีการดื่มอยู่แล้ว เป็นเรื่องปกติธรรมดา แต่นายอ่อน คือ เมาทุกวัน“เวลาให้แดก ก็มีปัญหา เวลาไม่ให้แดกก็มีปัญหาอีก “ คนที่ได้ยินเสียงทะเลาะเมื่อคืน รู้สึกหงุดหงิดขึ้นมา อย่างไม่มีเหตุผล แล้วมองออกไปข้างนอก หน้าต่าง เห็นแผ่นหลังของเด็กสาวในชุดนักเรียน เดินก้มหน้าก้มตาออกไปจากแคมป์ ตั้งแต่ยังไม่เจ็ดโมงดี“วันนี้เทปูนชั้น15ให้เสร็จเรียบร้อย ก่อฉาบตรงแผนที่วางเอาไว้ เดี๋ยวฉันจะตรวจงานตอนเย็น “นายสั่งหัวหน้างาน ให้ควบคุมงานให้ดี ถ้านายไปตรวจ แล้วไม่ดี เจอจุดบกพร่อง ต้องแก้ไข นายด่าเปิงแน่นอน ดังนั้น หัวหน้าจึงต้องรับคำสั่ง ไปถ่ายทอด อีกทีคนงานกว่าเจ็ดสิบคนทั้งชายหญิง ยืนรอรับคำสั่ง และเช็คชื่อ ประจำวันก่อน8โมงเช้า คนงานมีหลากหลายวัย ตั้งแต่วัยรุ่น ไปจนถึงวัยกลางคน และวัยเกือบจะหกสิบก็มีนายอ่อน ชายวัยสามสิบเจ็ดปี ที่ทำงานหนัก มาตลอด และดื่มเหล้าทั้งวัน จึงดูแก่กว่าอายุจริง ยืนอยู่ปะปนกับเพื่อนร่วมงาน หัวหน้างาน
แถวรับเงินค่าแรง ยาวเป็นหางว่าว วันนี้ทุกคนยิ้มหน้าบานเป็นแถว เพราะได้รับเงินหลายพันบาท บางราย มีรายได้เกือบหมื่น เพราะเป็นช่างที่มีฝีมือแม่ค้าจากร้านค้าในแคมป์นั่งรออยู่แล้ว ไม่ห่างจากแถวของนาย คนที่เซ็นต์เชื่อค่าสินค้าเอาไว้ หลังจากรับเงินค่าแรงมาแล้ว ก็ต้องมาจ่ายค่าเหล้าค่ากับข้าวทันที“ลุงอ่อน สองพันแปดร้อยสี่สิบ “ เสียงแม่ค้า บอกยอดหนี้ ของชายตรงหน้า ที่เพิ่งได้รับเงินมาหกพันสี่ แล้วต้องใช้หนี้ค่าเหล้า ค่ากับข้าวไปแล้ว เกือบสามพัน“อะไรมากมายขนาดนั้น “ คนที่กินแล้ว แต่ไม่อยากคิดว่า จะมากมายถีงเพียงนี้ บ่นออกมา“สิบห้าวัน เหล้าสิบห้าขวด เป็นเงินเท่าไหร่ ค่าเหล้าลุง มากกว่า ค่ากับข้าวอีก “แม่ค้าบ่นออกมา สองแม่ลูกกินแต่ไข่ ปลากระป๋อง ผักถุงละสิบบาท แต่พ่อกินเหล้า วันละร้อยกว่า“บ่นมากจริง ทอนมา “ เงินสามพันบาท ถูกส่งมอบให้กับแม่ค้า ที่มารอทวงเงินลูกหนี้คนอื่น รีบจ่ายเงิน ใช้หนี้ แล้วเดินไปที่ร้านค้า ที่มีลูกสาวของแม่ค้า รอขายของอยู่แล้ว วนลูบไปแบบนี้ เป็นประจำ“เหล้าขาว 1ขวด “ คนที่เพิ่งมาเชื่อเหล้า เมื่อเช้าไปขวดหนึ่ง มาเอาเพิ่มใหม่อีกแล้ว“เบาได้เบา ตาอ่อน เช้าขวดเย็นขวดเลย “ แ
“ พี่ อย่าทำเลย “คนเป็นเมียที่สุขภาพร่างกายไม่ค่อยดี บอกปฏิเสธผัวที่ตอนนี้ กำลังปลุกตัวเองที่กำลังหลับสนิทขึ้นมา แล้วขยับเข้ามาในมุ้งที่กางนอนกับลูกสาว“มึงอย่ามาดีดดิ้น ออกมา “ คนที่กำลังมีอารมณ์ ดึงเมียออกมาจากมุ้ง แล้วพาเข้าไปนอนในมุ้งของตัวเองที่อยู่ไม่ไกลนัก ก่อนจะจัดการ ปลุกปล้ำเมีย จนสำเร็จ เสียงร้องของคนเป็นเมีย ร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด ร่างกายที่ไม่แข็งแรง ถูกย่ำยี แล้วต้องเก็บกั้นความรู้สึกเอาไว้ เพราะลูกสาว ที่กำลังโต นอนอยู่ไม่ไกลนัก และ กำลังหลับสนิท“โอ๊ย มึงนี่มันยังมันส์ดีจริงๆ “ เสียงสามีบอกอย่างถูกใจ ที่ได้กระทำกับเมียอย่างเร่าร้อนรุนแรง“พี่ พอเถอะ “คนที่ยังไม่พอ จัดการต่ออีกรอบ โดยไม่สนใจว่า คนใต้ร่างจะรู้สึกอย่างไรในตอนนี้ ใบหน้าซีดเซียว หลับตาลงด้วยความอ่อนล้า แล้วก็หลับไปแทบจะทันที ที่สามี สุขสมไปแล้วถึงสองครั้งเด็กสาวที่ได้ยินทุกการกระทำของคนเป็นพ่อ หลับตานอนนิ่ง น้ำตาไหลอาบออกมา ทำไมพ่อถึงทำกับแม่แบบนี้ เสียงแม่ร้องออกมา ดังไปทั่วบ้าน หลังเล็ก เสียงจากการกระทำของพ่อ ทำเอาคนเป็นลูก นอนไม่หลับตลอดทั้งคืนใบหน้าของเด็กสาวอิดโรยจากการนอนน้อย ต้องตื่นขึ้นมาหุงหา
เสียงเฮลั่นบ้านแต่เช้าเพราะได้ยินข่าวดีเหลือเกิน คนที่กำลังจะเป็นพ่อ ยิ้มไม่หุบ หลังจากได้ทราบแผนการ ของคนเป็นเมีย เอวาที่กินยาคุมกำเนิดมาตลอด ตั้งใจหยุดกินยา และ ตั้งท้อง เพื่อเซอร์ไพรส์ เค้า นับว่าเป็นของขวัญที่ประเมินค่าไม่ได้เลยลูกมือสองคน มองพี่เสือ ที่ยิ้มกว่าทุกวัน แล้วยิ้มตาม นานๆที พี่เสือจะเข้า มายุ่งในห้องทำขนม“พี่เสือ ออกไปเถอะค่ะ “ห้องเล็กแคบ มีของวางเต็มไปหมด กลับต้องมี คนตัวโต มายืนเก้ๆกังๆ จะช่วยหยิบจับ ทำอะไรไม่ค่อยถนัด“พี่อยากช่วย “ เสียงอ้อนวอน ทำเอาสองสาวแอบมองหน้ากัน แล้วทำตาปริบๆ พี่เสือ ทำอย่างกับว่า อยู่กับพี่เอวา เพียงสองคน“หนูจะทำงานนะ “
ร้านเค้กเล็กๆ ที่ทำกันหลังบ้าน เติบโตไปทีละนิด ยอดขายจาก100 เพิ่มเป็น 200 และ 300 ในตอนนี้ ใบหน้าสวยหวาน ปาดเหงื่อ มองดูเค้กนับร้อยถ้วยที่วางตรงหน้า มันเป็นความภูมิใจ ของเด็กจากแคมป์คนงาน อย่างเธอสติ้กเกอร์ที่แปะติดหน้ากล่อง บอกตัวตน และ ความฝัน ที่ได้รับการยอมรับ มูลค่าเงินอาจจะไม่มากมาย แต่มูลค่าทางใจ ประเมินไม่ได้เลย“ยิ้มแก้มค้างไปแล้ว “ ผู้เป็นแม่ ที่มาช่วยแพคขนม แซวลูกสาว เอวา ในวัยยี่สิบสองปี ผ่านอะไรมามากมาย กว่าเพื่อนรุ่นราวคราวเดียวกัน“ก็มันดีใจนะแม่ ขายขนมได้ขนาดนี้ จะยิ้มกว้าง ก็ไม่แปลกเลย “ลูกสาวตอบกลับ แล้ววางขนมใส่กล่องเตรียมนำไปส่ง ลูกค้า ที่จะมารับถึงหน้าบ้าน อย่างบรรจงไม่อยากให้ผลไม้สด ที่วางอยู่บนครีมขาว ขยับเขยื้อน“เอวา ตอนนี้อะไรก็ลงตัวแล้ว คิดถึงเรื่องมีลูกหรือยัง “ แม่แอบถาม เพราะเห็นว่านายอายุ หลักสี่เข้าไปแล้ว ที่ไม่พูดไม่เอ่ย ก็เพรา
เสียงช่างทำงานในบ้าน ทำให้คนที่อยากเห็นห้องทำงานของตัวเอง แอบชะโงกเข้าไปดู แต่พอได้สบตาคมดุ ก็ต้องรีบออกมา หัวหน้าช่างใหญ่ โพกผ้าสีดำเอาไว้รอบศีรษะเหลือแต่ลูกตา เอาไว้มองดู พื้นปูน ที่สกัด ออก เป็นรอย ก่อนจะปูกระเบื้อง สีลายไม้ ที่เอวา เป็นคนเลือก“ฝุ่น เข้ามาทำไม “ ช่างดุ ออกมา แล้วไล่ให้เธอ เดินออกไปข้างนอก ช่างที่มาทำงานด้วยกัน แอบอมยิ้ม ใครต่อใคร พูดกันว่า นายเสือ แกรักเมียแก เหลือเกิน ถ้าไม่เห็นกับตา ก็คงไม่เชื่อชายหนุ่มทำงานตากแดด แบกปูน ตีฝ้า ทำได้ทุกอย่าง ท่ามกลางคนงานนับร้อย แต่กลับอ่อนโยน กับคนเป็นเมีย ถึงเพียงนี้เค้าเตอร์ปูน วัดระดับ หลายครั้ง กะคำนวน ให้ใช้ประโยชน์สูงสุด แล้ววางแผนไปถึง ชั้นวางของ และ อุปกรณ์ไฟฟ้า ที่จะตามมา เป็นอย่างต่อไป&n
ใบหน้าเคร่งขรึมของคนที่ขับรถ มารับ ทำให้คนที่เพิ่งขึ้นมาบนรถ นิ่งตามไปด้วย ทั้งที่ในใจ อยากจะเข้าไปบอกเรื่องราวดีดี กับเค้า เป็นคนแรก รถกะบะคันเก่า ขับไปบนถนน อย่างไม่เร่งรีบ ก่อนจะมาจอดที่หน้าบ้าน ในช่วงเวลาปกติแม่ชะโงกหน้า ออกมาดู แล้วกลับเข้าไปในห้อง ช่วง2-3วันมานี้ ลูกชายและนายเสือ ดู ตึงๆใส่กันคนที่อาบน้ำแล้ว ถอดกางเกงยีนส์ออก แล้วเปลี่ยนเป็นกางเกงขาสั้น เปิดกระป๋องเบียร์ขึ้นดื่ม เปิดโทรทัศน์ดูบอลไปเรื่อยหญิงสาวถอดเสื้อผ้า แล้วเดินเข้าไปอาบน้ำในห้องน้ำเช่นเคย บรรยากาศ ในห้อง อึมครึมอย่างเห็นได้ชัดเจนกระป๋องเบียร์ที่หมดแล้ว วางทิ้งใส่ถังขยะ ก่อนที่กระป๋องที่สองจะตามมา คนที่เดินเข้าไปในห้องน้ำ ก็เดินออกมา ใน
พี่ๆที่ร้าน มองดูรุ่นน้อง ที่นั่งหลับตานิ่ง บนเก้าอี้ ในช่วงพักเบรค มือบางหยิบยาดมขึ้นมาดม เรียกความสดชื่น ก่อนจะลืมตาขึ้นมา“เอวา มีน้องหรือเปล่า “ พี่แตงกวา ถามด้วยความเป็นห่วง“เปล่าพี่ ช่วงนี้ใกล้สอบ เรียนหนัก “ คนที่ทั้งเรียนทั้งทำงานตลอด 7 วัน ตอบเสียงอ่อย อีกไม่กี่วัน เธอก็จะจบเทอมแล้ว“นี่แหละน้า มันไม่ง่ายจริงๆ ที่จะเรียนด้วย ทำงานด้วย ““นอนน้อย แต่ก็นอน โชคยังดี ที่เอวา ไม่ต้องทำงานบ้านเลย พี่เสือ ทำให้หมด “ คนที่โชคดีจริง บอกเล่า ให้เพื่อนร่วมงาน ได้ฟัง“ดีแล้ว ความจริงนะ ไม่ช่วยงานบ้าน พี่ก็ไม่ว่าเลย ขอแค่ซื่อสัตย์ จริงใจ ไม่เล่นยา ไม่เล่นการพนัน ก็หายากยิ่งกว่า งมเข็มในแม่น้ำเจ้าพระยา“คนที่นิ่งฟังรุ่นพี่ คิดตามคำที่ได้ยิน พี่เสือของเธอ ดีกว่าที่คาดเอาไว้“เอวา มาช่วยแพคแซนวิชห
แม้จะรู้ว่าคนที่อยากจีบ จะมีแฟนแล้ว แต่คนที่อยากได้ ก็ไม่สน ชายหนุ่มรูปหล่อน่าตาดี อยากบริหารเสน่ห์ของตัวเอง ยิ่งยากก็ยิ่งอยากได้ พนักงานหญิงสาวหลายคน เดินผ่านไปผ่านมา เสียดสีร่างกายกับชายหนุ่มที่เพิ่งเข้ามาทำงาน ได้ไม่นาน มองสบตากัน ด้วยสายตาหยั่งเชิง ลูกค้าในร้าน แจกทิป ก่อนกลับบ้าน สาวๆที่ติดใจหน้าตาของเด็กเสริฟ ยัดเงินใส่กระเป๋ากางเกง แล้วถือโอกาส สัมผัส ร่างกายไปด้วย คนที่รู้งาน จับมือลูกค้าค้างเอาไว้ แล้วกระซิบเสียงเบา “ปลุกให้ตื่น แล้วต้องรับผิดชอบนะครับ “ คนที่รู้ทัน หัวเราะออกมา แล้วสะบัดมือออก “ผัวพี่ดุ น้องไม่ไหวหรอก “ เด็กเสริฟพยักหน้า แล้วเดินกลับเข้าไปด้านหลัง เปลี่ยนเป็นโฟกัส เพื่อนร่วมงานอีกคนหนึ่งแทน
รถคันเดิมจอดรอที่หน้าวิทยาลัยตามเวลาเลิกเรียน แม้จะรู้ว่า คนที่มาเรียน ต้องทำงานกลุ่มต่อกับเพื่อน แต่คนอยากรอ ก็เต็มใจรอเงียบๆใบหน้าคมเข้มในชุดเสื้อยืดสีขาวสะอาดตา กางเกงยีน นั่งรออยู่ในรถ ก่อนจะยิ้มกว้าง เมื่อเห็น คนที่ตัวเอง เป็นห่วง เดินออกมา พร้อมกับเพื่อน 2-3คน“ไปนะ แล้วเจอกัน อาทิตย์หน้า “ น้ำเสียงสดใส บอกกับเพื่อน แล้วโบกมือบ้ายบาย“มาแล้วค่ะ รอนานไหม “ นักศึกษาสาวน้อย ยิ้มกว้าง แล้วขยับมาหอมแก้มคนที่นั่งรออยู่ในรถ ก่อนจะซุกไซ้ สูดกลิ่นกายหอมละมุน“ไม่นานเลย พี่รอได้ “ คนที่พูดจริงทำจริง บอกออกมา แล้วขับรถไปตามทาง“น่ารักจังเลย พี่เสือของหนู “ คนถูกชม ดึงตัวคนข้างๆม
เสียงคุยโทรศัพท์ยังดังก้องอยู่ในหู แม้จะรู้แก่ใจว่า คนที่นอนข้างๆ ไม่มีทางที่จะให้เบอร์โทรศัพท์กับใครง่ายๆ แต่หัวใจของคนเป็นแฟนอย่างนายเสือ ก็ไม่สงบลงได้คนที่ไม่รู้เรื่องราว หลับสนิทไปแล้ว ใบหน้าอ่อนเยาว์ ผิวขาวใส กับ ริมฝีปากที่น่าจูบเหลือเกิน ยิ่งทำให้ความหึงหวง มีมากขึ้น ทุกวัน“รักพี่ไหม เอวา “ เสียงถามออกมา เบาๆ ในความมืด ก่อนจะจูบหมับ แล้วดึงตัวเธอมากอด หัวใจของเค้า กำลังสั่นไหว“วันนี้ มีทำงานกลุ่ม คงกลับช้าหน้อยนะแม่ “ ลูกสาวที่สวมชุดนักศึกษา กำลังกดโทรศัพท์มือถือ ดูไลน์กลุ่ม ที่เพื่อนๆ ตั้งเอาไว้ เพื่อคุยเรื่องเรียน“อือ อย่ากลับค่ำแล้วกัน เกรงใจนาย “ วันนี้นายเสือ หยุดงาน คงอยากมีเวลาส่
“ ชานมไข่มุก หวานฉ่ำ “ คนขับรับยื่นแก้วชานมไข่มุก ที่ซื้อมาฝากคนข้างๆ ที่รับแก้วไป ตั้งแต่ที่เห็น เอวา เดินมา กับเพื่อนรุ่นราวคราวเดียวกัน หัวใจของเค้า ก็เริ่มสั่นไหวอีกครั้ง“หวานมาก ชื่นใจที่สุด “ คนที่ดูดน้ำหวาน แล้วยิ้มกว้างออกมา บอกกับคนข้างตัว“ขอบคุณนะคะ ที่นึกถึงหนู “ สาวน้อยที่ชอบของหวานยิ้มอ้อน แล้วขยับตัวเข้าไปใกล้ ซุกไหล่แข็งแรง ที่มีกลิ่นเหงื่อ กลิ่นตัว“พี่ตัวเหม็น “ คนที่ทำงานกลางแดด บ่นออกมา แต่เธอกลับไม่ยอมห่างเค้า แล้วดมที่ซอกคอ“กลิ่นนี้แหละ ชื่นใจของหนู “ เด็กอ้อนเสียงหวาน ทำเอาความรู้สึกแปลกๆจางหายไปทันที เอวาของพี่ เป็นเหมือนน้ำทิพย์ที่ชโลมใจ ของคนอย่างพี่เสือ ที่แท้จริ