LOGINShare
5.
Last Updated:
2025-03-24 15:03:48เธอเดินตรงเข้ามาหาเค้า หลังจากเพื่อนๆ ออกจากห้องไปหมดแล้ว เค้ากำลังเก็บเอกสารการสอนใส่กระเป๋า เธอหน้าจืดเจื่อน ส่งเสียงออกไป
"อาจารย์ตฤณ" เค้าเงยหน้าขึ้นมา เห็นคนตรงหน้า แล้วยิ้มออกมาอย่างร้ายกาจ
"ครับ นักศึกษา " เธออยากจะวี้ดใส่เค้าขึ้นมาทันที บ้าที่สุด บ้าไปแล้ว เธอคิดในใจ "เมื่อเช้าสายนะครับ ต้องโดนทำโทษ" เธอมองหน้าเค้า
"ซื้อข้าวกลางวันมาให้ผมด้วย ผมจะรอที่ห้องภาควิชา" เธอพลิกนาฬิกาดู แล้วความคิดร้ายกาจก็เริ่มขึ้นในหัวทันที
"แค่นี้ใช่ไหมคะ รอสักครู่" เธอตอบออกไป เค้าพยักหน้า เธอรีบเดินออกไปทันที
กะเพราหมู ไข่ดาว ใส่กล่องโฟมวางตรงหน้า แป้งร่ำจัดการตักน้ำปลาราดลงไปสามช้อน แล้วปิดฝากล่องลงอย่างเดิม เท่านี้มันน้อยไป
เธอคิดในใจแล้วยิ้มออกมา ก่อนจะเดินตรงไปที่ห้องภาควิชา มีอาจารย์นั่งอยู่ในห้องหลายคน เธอเดินตัวลีบเข้าไป ก่อนจะวางกล่องข้าวตรงหน้า
"ขอบใจนะ แป้งร่ำ แล้วขอเบอร์โทรด้วย เมื่อเช้าคุณมาสาย เพื่อนๆ ในคลาสเค้าเขียนให้ผมหมดแล้ว ถ้าคุณใช้เบอร์กับไลน์ คนละอัน เขียนไลน์ให้ผมด้วย " เค้าสั่งน้ำเสียงเป็นงานเป็นการ ต่อหน้าอาจารย์ในห้อง เธอนั่งลงเขียนเบอร์โทรและไลน์ให้เค้า ก่อนจะเดินออกไปอย่างรวดเร็ว
ตฤณ ตักข้าวคำแรกเข้าปาก ก็แทบจะกลืนไม่ลง แม่ตัวแสบ ทำดีมาก เค้ายิ้มออกมาอย่างพอใจ ก่อนจะเก็บกล่องข้าวลงแล้วทิ้งถังขยะในที่สุด เสียงเตือนเข้ากรุ้ปไลน์ใหม่ ทำให้เธอกดเข้าไปดู อาจารย์ตฤนให้แนะนำตัวด้วย เพราะบางคนไม่ได้ใช้รูปตัวเอง เสียงเพื่อนๆ ที่นั่งกินข้าว กันอยู่บอกต่อๆ กัน แป้งร่ำกดเข้าไปดู โปร์ไฟล์เป็นรูปเธอ แล้วทำไมต้องแนะนำ เธอไม่ส่งอะไรไป สักพักก็มีไลน์เข้ามาทัก เป็นรูปการ์ตูนโนบิตะ ส่งมา
@ผัดกะเพราอร่อยมาก ผมกินหมดกล่องเลย@เค้าบอกเธอ
แป้งร่ำอ่านไม่ตอบแล้วอมยิ้มอยู่คนเดียว วันนี้เธอมีเรียนวิชาเดียว บ่ายว่างกลับบ้านนอนดีกว่า แป้งร่ำบอกลาเพื่อนแล้วเดินมาที่รถ เสียงโทรศัพท์ดังขึ้น เบอร์แปลกๆ เธอส่งเสียงตอบไป
"ค่ะ" เค้าตอบกลับมา
"กลับบ้านดีๆ นะ คนดีของพี่" เธอเงยหน้ามองขึ้นไปบนตึก เห็นเค้ายืนมองเธออยู่ เธอวางสายทันที ก่อนจะรีบขับรถออกไป เธอจะไม่จอดรถตรงนี้อีกแล้ว
รถมินิคันเล็กวิ่งเข้ามาจอดที่บริษัทดัง ยามเปิดประตูให้ด้วยความคุ้นเคย แป้งร่ำถือโทรศัพท์ลงไปเพียงอย่างเดียว พยักงานต้อนรับ เอ่ยทักทายอย่างสุภาพ เธอกดลิฟต์ขึ้นไปชึ้นบนสุด แล้วเดินเข้าไป เลขาหน้าห้องไม่อยู่ แป้งร่ำเบะปากออกมา แล้วเปิดประตูเข้าไปทันที คนในห้องตกใจก่อนจะผละออกจากกัน ชายสูงวัยดึงทิชชูออกมาเช็ดหน้า หญิงสาวตรงหน้ารีบติดกระดุมเสื้อแล้วเดินออกไป ลูกสาวนั่งลงที่โซฟาตัวใหญ่
"ทีหลังล้อกห้องนะคะ ถ้าเป็นคนอื่นจะดูไม่ดี" ลูกสาวพูดออกมา
"ไม่มีใครเค้ากล้าเปิดเข้ามาอย่างแกหรอก"
พ่อบ่น "แสดงว่าที่นี่หนูใหญ่สุดสิคะ จริงไหม" เธอย้อนถาม พ่อส่ายหน้า แล้วหยิบถุงกระดาษหลายใบที่วางข้างโต๊ะ เดินมาส่งให้ ลูกสาวยกมือไห้วแล้วยิ้มออกมา "ขอบคุณนะคะ" ผู้เป็นพ่อพยักหน้า
"พ่อกินข้าวยังคะ หนูหิวไปกินข้าวกันนะ" ความจริงบ่ายนี้มีประชุม แต่ลูกสาวมาหาแล้ว อย่างอื่นเลื่อนไปก่อน
"ไปกินอะไร" คนเป็นพ่อหิ้วถุงของให้ลูกสาว แล้วเดินนำหน้าออกมา
"ท่านมีประชุมนะคะ "เลขาสาวบอก "รอไปก่อนจนกว่าจะมา" นายสั่ง ลูกสาวยิ้มเหยียดๆ ก่อนจะเกาะแขนพ่อลงมาที่ลานจอดรถ
"ไปรถหนูนะ หนูจะขับให้นั่ง" รถมินินั่งไม่สบาย แต่สบายใจ ผู้เป็นพ่อพยักหน้าตามใจ
สองพ่อลูกนั่งกินส้มตำที่ร้านข้างถนน ไก่ย่าง ข้าวเหนียว ส้มตำ น้ำตก วางเรียงตรงหน้า ลูกสาวกินอย่างอร่อย พ่ออมยิ้มออกมาก่อนจะแกะไก่ย่างให้ลูกสาว
"มากับป๋าทั้งที กินแบบนี้หรอ " พ่อแซวลูก ลูกสาวย่นจมูก "หนูอยากกิน มากินกับพ่อสบายใจที่สุดละ" ลูกสาวอ้อน แม้จะดื้อแสนดื้อ เกเรขนาดไหน แต่เวลาออดอ้อนที คนฟังแทบจะถวายหัวให้เลย "อ้อนแบบนี้อ้อนแฟนบ้างหรือเปล่า" พ่อแซว
"มีที่ไหนละ มีแต่พวกเห่ยๆ" ลูกสาวตอบออกมา ทั้งที่ในใจนึกถึงแต่อาจารย์ตฤณ
Related chapters
รักร้อนซ่อนเร้น 6.
ไลน์เข้ามารัวๆ ช่วงเย็น เธอไม่สนใจจะอ่านสักนิด แต่คนที่ตื้อหนักยังทยอยส่งเข้ามาเกือบร้อยข้อความ เธอกำลังชื่นชมกระเป๋ากับรองเท้าคู่ใหม่ที่เพิ่งได้มา ผิวหนังสัมผัสรู้สึกว่าหนังมันทำไมแปลกไป อะไหล่ก็รู้สึกมันไม่แข็งแรง เธอโยนกระเป๋าลงพื้นทันที ของปลอม แป้งร่ำ เดือดปุดๆ ขึ้นมาทันที อีนั่นแน่ๆ ที่เป็นคนทำ เสียงโทรศัพท์ดังขึ้นอีกรอบ เบอร์โชว์ขึ้นมาชื่อ คนบ้า เธอไม่รับ แล้วกดตัดสายทันที@ผมปวดท้อง เพราะข้าวของคุณ@@พรุ่งนี้ผมจะไปเอาเรื่องที่โรงอาหาร@ข้อความประมานนี้ส่งมาถึงเธอ แป้งร่ำตาโตขึ้นทันที ซวยแล้ว เธอจะทำให้ร้านเค้าซวยไปด้วย มือบางกดโทรออกทันทีเสียงเพลงดังขึ้น ตฤณ นอนบนเตียงแล้วอมยิ้ม เธออ่านไลน์แล้ว รีบแจ้นโทรมาเลย ชื่อ เด็กดื้อ โชว์เป็นสายไม่ได้รับ เค้าส่งไลน์มาตั้งแต่เย็น ตอนนี้ค่ำแล้ว สงสัยปวดท้องตายไปแล้ว แป้งร่ำลุกขึ้นเปลี่ยนเสื้อผ้าทันที ก่อนจะรีบขับรถไปหาเค้าที่คอนโด@อยู่ข้างล่าง ลงมาเอายา@เธอส่งไลน์ไป เพื่อลบล้างความผิดหรอก ถึงได้แจ้นมา ยาแก้ท้องเสีย แก้อาเจียน แก้ปวดท้อง เกลือแร่ อัดแน่นอยู่ในถุง พร้อมโจ้กร้านอร่อยอีกสองถุงด้วย เธอยังไม่อยากให้เค้าตายตอนนี้นะ เค้าโทรกลั
Last Updated : 2025-03-25รักร้อนซ่อนเร้น 7.
เธอลืมตาตื่นขึ้นมา ก็พบว่าห้องที่นอนอยู่ไม่คุ้นตาเลยสักนิด เฟอร์นิเจอร์ในห้องจัดวางอย่างเป็นระเบียบ แตกต่างจากห้องของเธอหลายขุมนัก เธอลุกขึ้นมานั่ง ก็พบว่าตัวเองเปลือยเปล่า มือควานหาโทรศัพท์ดูเวลา แล้วลุกขึ้นยืน เสื้อผ้าเธอไม่ได้อยู่ในห้องสักชิ้น แป้งร่ำก้าวเบาๆ ก่อนจะเปิดตู้เสื้อผ้าเค้าออกแล้วหยิบเสื้อคลุมอาบน้ำของเค้ามาสวมเอาไว้ แล้วโผล่หน้าออกไปเสียงทีวีเปิดข่าวภาคภาษาอังกฤษดังลั่น เธอรีบตรงไปที่ห้องน้ำ แล้วยิ้มออกมา แปรงสีฟันอันใหม่วางเอาไว้ให้แล้ว เธอจัดการทำธุระส่วนตัวแล้วเดินออกมา เค้ายืนอยู่ตรงหน้าเตากำลังทำอาหารเช้าอยู่ เธอนั่งลงที่โต้ะกินข้าวหน้าเตาอาหารเช้าหลากหลายอย่างวางเรียงใสจานมาเสริฟให้ พ่อครัวอารมณ์ดีเป็นพิเศษ เค้าชะโงกตัวมาหอมหน้าผากเธอเบาๆ"หลับสบายไหม" เธอพยักหน้าแทนคำตอบ แล้วแบ่งอาหารใส่จานตัวเอง เบค่อนชิ้นเล็ก ไข่คน และแพนเค้ก ถูกเลือกมาวางใส่จานตรงหน้า เค้าปิดเตาแก้ส แล้ววางจานไข่ดาวเพิ่มมาอีก ก่อนจะมานั่งที่เก้าอี้ข้างๆ เธอตักอาหารเข้าปากอย่างอายๆอาหารเช้าหมดเรียบทุกอย่าง เค้ากินเก่งมาก แถมยังทำอาหารคล่องมากทีเดียว"วันนี้ไม่มีเรียนใช่ไหม" เค้าถามออกมา เธอพ
Last Updated : 2025-03-26รักร้อนซ่อนเร้น 8.
"พ่อ ช่วยแป้งด้วย" ลูกสาวโทรมาหาด้วยน้ำเสียงสั่นสะท้าน ผู้เป็นพ่อตอบกลับไปด้วยความเป็นห่วง แล้วคว้าเสื้อสูท เดินออกจากไปทันที เสียงสั่งการหน้าห้องดังลั่น"เตรียมรถ" เลขาสาวตกใจ แต่รีบโทรไปสั่งข้างล่างทันที ให้เตรียมรถให้ท่านด่วนที่สุดประตูกระจกเปิดออก ลูกสาวสวมชุดนักศึกษานั่งอยู่ในร้านขายของแบรนด์เนมยี่ห้อดัง"แป้ง" เสียงท่านเรียกลูกสาว แป้งร่ำยิ้มอย่างดีใจที่พ่อมาไวกว่าที่คิด"ผู้ปกครองนะคะ" หญิงสาวเจ้าของร้าน แสดงตัว และรายงานเรื่องที่เกิดขึ้นทันที"น้องเอากระเป๋าแบรนด์เนมปลอมมาขายที่ร้านค่ะ แถมยังยืนยันหนักแน่นว่าเป็นของจริง แต่ทางเราตรวจสอบแล้ว แจ้งน้องไป น้องก็ยังเถียงแถมโวยวายเสียลั่นร้านค่ะ" ผู้เป็นพ่อมองดูกระเป๋าที่วางตรงหน้า แล้วหยิบขึ้นมาดู กระเป๋าใบนี้ เค้าเพิ่งสั่งให้ลูกสาวเองเมื่ออาทิตย์ที่แล้วแป้งลองใช้แล้วไม่ชอบ จะขายเปลี่ยนรุ่นใหม่เลยมาที่นี่ แต่พี่เค้าเถียงลั่นว่าเป็นของปลอม แป้งก็รู้ว่าพ่อไม่ซื้อของปลอมให้แป้งแน่ใช่ไหมพ่อ"ลูกสาวเข้าข้างพ่อสุดฤทธิ์ ก่อนจะแอบยิ้มน้อยๆ ร้านนี้เปิดมานานหลายปี มีลูกค้ามากมาย มีชื่อเสียง น่าเชื่อถือ"คุณว่าของปลอม แล้วคุณมีของจริงไหม" ช
Last Updated : 2025-03-27รักร้อนซ่อนเร้น 9.
รถสปอร์ตคันหรูจอดรอที่หน้าคอนโดอย่างใจเย็น เค้าเห็นรถเธอเลี้ยวเข้ามาแล้ว ตฤณเข้าเกียร์แล้วขับตามเข้าไปทันที แป้งร่ำร้องเพลงอย่างอารมณ์ดี แล้วจอดรถตรงที่ประจำ ก่อนจะเปิดรถหยิบถุงกระเป๋าออกมา แล้วสะพายไหล่หอบสัมภาระหลายอย่างเตรียมจะขึ้นห้อง ช่องข้างๆ มีรถสปอร์ตเข้ามาจอดเธอเหลือบมองนิดๆ แต่ไม่สนใจอะไร"สนุกมากไหม เด็กดื้อ" เธอชะงัก เสียงคุ้นมาก แต่ไม่น่าใช่ เค้าจะตามมาถึงนี่เลยหรอ "ไม่ใช่มั้ง" เธอพูดคนเดียว แล้วล็อกรถ "เสียงผัวนี่ลืมเหรอ" ชัดเลย แป้งร่ำทำของล่วงลงพื้นทันที เธอถอนหายใจออกมา เค้าช่วยเก็บแพคผลไม้ใส่ถุง และถือถุงให้ ระหว่างนั้นมีรถวนมาจอดหลายคัน"เดินไปนะ ถ้าไม่อยากอายคนอื่น" แป้งร่ำเดินนำหน้าเค้าเข้าไปก่อนจะกดลิฟต์ขึ้นห้องตัวเองไปอย่างหงอยๆ เธออยากจะบ้า เค้าปล่อยให้เธอตายใจไม่กี่วันเท่านั้นเอง แล้วเค้าก็ตามมาถึงที่นี่ เธอเปิดประตูห้องให้เค้าเข้าไปห้องของเธอเล็กกว่าเค้าเกือบครึ่ง แถมรกตั้งแต่หน้าประตู รองเท้ากว่ายี่สิบคู่วางกองกระจายหน้าห้อง บนโต้ะมุมครัวมีจานอาหารที่ยังไม่ได้ล้างหลายใบ ขวดพลาสติกที่มีน้ำหลงเหลืออยู่นิดหน่อยวางเปลี่ยนนับสิบใบ เค้าถอนหายใจออกมา เธอน่าทึ่ง
Last Updated : 2025-03-28รักร้อนซ่อนเร้น 10.
แป้งร่ำแต่งตัวชุดนักศึกษาไปเรียน วันนี้เธอมีเรียนสองวิชา เค้าทำอาหารเช้าให้เธอเรียบร้อยแล้ว ก่อนจะเดินเข้ามาแต่งตัวชุดทำงาน ข้าวผัดกุ้งจานเล็กวางเอาไว้บนโต้ะอาหาร เธอยิ้มออกมา ก่อนจะตักกุ้งเข้าปากก่อนอย่างแรก เธอเขี่ยใบผักชีเอาไว้ที่มุมจาน แล้วทานข้าวต่อเค้านั่งลงตรงข้ามแล้วมองจานข้าวเธอแล้วบ่นออกมา"ไม่กินผักชีหรอไง" เธอส่ายหน้าแทนคำตอบ กุ้งตัวใหญ่วางลงบนจานเธอ แล้วเค้าก็ตักผักชีของเธอไปแทน"แลกกัน" คนได้กุ้งยิ้มอ้อนๆ ออกมา "ขอบคุณนะค้าาา" เด็กดื้อ ขอบคุณเสียงหวาน แล้วรีบดื่มน้ำทันที เธอเกือบสายแล้ว กระเป๋าใบสวยถูกหิ้วขึ้นไหล่ทันที เธอรีบลุกขึ้น เค้ากระแอมนิดหน่อย แล้วชี้มาที่แก้มตัวเอง เธอเดินเร็วๆ ไปหอมเค้า แต่เค้ากลับจับเธอไว้ แล้วหอมตอบอีกหลายที ก่อนจะปล่อยตัวมารถมินิแล่นเข้ามาจอดที่หน้าตึก เธอวิ่งขึ้นห้องไปอย่างรวดเร็ว ทันแบบเฉียดฉิวพอดี ถ้าออกมาช้ากว่านี้คงแย่ เธอต้องปรับเวลาใหม่แล้ว แป้งร่ำคิดในใจก่อนจะคว้าสมุดเล็กเชอร์ขึ้นมาจดเที่ยงแล้ว เธอและกลุ่มเพื่อนเดินมากินข้าวที่โรงอาหาร เธอซื้อข้าวมันไก่มาวางตรงหน้า แล้วดึงทิชชูออกจากกระเป๋าเอามาเช็ดพื้นทำความสะอาดเก้าอี้ด้านข้าง
Last Updated : 2025-03-29รักร้อนซ่อนเร้น 11.
แป้งร่ำ กลับมาถึงห้องเกือบค่ำแล้ว รถเค้าจอดอยู่ก่อนแล้ว เธอส่ายหน้าน้อยๆ แล้วหอบถุงขนมเดินขึ้นห้องไป เธอเปิดประตูเข้าไป เค้านั่งหน้าบึ้งรอเธออยู่ ยังไม่ทันได้พูดอะไร เสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้น"แป้งพูดค่ะ" เธอส่งเสียงออกไป แล้วเดินเข้าห้องน้ำไปล้างมือ เค้าเดินมารอหน้าห้องน้ำ"แป้งถึงบ้านแล้ว ขอบคุณมากค่ะ " เธอตอบออกไป แล้วเดินออกมา เห็นเค้าหน้าบึ้งยืนรออยู่ แล้วโอบเอวเธอมานั่งข้างๆ แล้วฟังเธอคุยโทรศัพท์มือของเค้าแกะกระดุมเสื้อออกช้าๆ เธอรีบตัดบท วางสายทันที เธอวางโทรศัพท์ลงข้างตัว แล้วมองหน้าเค้า"ทำไมละ พี่เห็นอึดอัดมาทั้งวัน จะช่วยถอดให้ " เธอยิ้มออกมา แล้วดึงมือเค้าออก"คนหื่น" เธอบอกกับเค้า แล้วลุกขึ้นยืน เค้ารวบตัวเธอลงนั่งตักเค้าเอาไว้"วันนี้พูดจริงหรอ ว่าอยากได้แค่ความรักอย่างเดียว" เธอเงยหน้ามองเค้า"ค่ะ แป้งขอแค่ความรักอย่างเดียว รักแค่แป้ง มองแค่แป้ง ทำได้ไหม พี่ตฤณ ทำได้หรือเปล่า"เธอถามเค้าออกมาตรงๆ เค้าพยักหน้า แล้วจูบเธอเบาๆ "ที่ตามหา แล้ว พามาอยู่ด้วยแบบนี้ ยังไม่รู้ตัวอีกหรอ ว่ารักมากแค่ไหน""ไม่รู้หรอกค่ะว่ารัก รู้แต่ว่าแค่อยากได้เฉยๆ" เธอบอกออกมาตรงๆ เค้าส่ายหน้า"ไม่จ
Last Updated : 2025-03-30รักร้อนซ่อนเร้น 12.
"แป้ง วันนี้ไปพร้อมกันไหม" ชายหนุ่มถามออกมา เค้าอยากขับรถให้เธอนั่งบ้าง ไปเที่ยวข้างนอกด้วยกันบ้าง แป้งร่ำส่ายหน้า"ไม่เอา เดี๋ยวมีคนเห็น แป้งไม่อยากมีปัญหา" เธอรีบปฎิเสธ แล้วลุกจากโต๊ะอาหารไปทันที ตฤณถอนหายใจออกมา ทำไมเค้าต้องมาทนอะไรแบบนี้รถมินิจอดก่อนหน้าเค้าแล้ว อาจารย์หนุ่มหยิบของลงจากรถ แล้วยืนมองรถอยู่สักพัก เสียงเรียกชื่อเค้าจากทางด้านหลัง ทำให้เค้าหันไปมอง หญิงสาวร่างเล็ก เดินเร็วๆ มาหาเค้า เธอเหลือบมองรถเค้า แล้วยิ้มออกมานิดหน่อย"อาจารย์ตฤณ รอแอนด้วยค่ะ" หญิงสาวชื่อแอนที่อยู่ภาควิชาเดียวกัน ส่งเสียงมาก่อนตัว เค้ายิ้มบางๆ ให้เค้าเดินเคียงคู่ไปด้วยกัน"โอ๊ย ตายแล้ว ไม่ใช่ฮอตเฉพาะในกลุ่มนักศึกษานะจ้ะ โน่น เจ้แอนตาเยิ้มใส่ อาจารย์ตฤณแล้ว"เสียงเพื่อนเอ่ยขึ้น แป้งร่ำมองภาพตรงหน้า เค้าเดินเคียงคู่ไปกับคนอื่น เนื้อหอมเหลือเกิน เธอบ่นออกมา เพื่อนถาม"อะไรหอม แป้ง " เธอส่ายหน้ากลบเกลื่อน แล้วนั่งมองโทรศัพท์ของตัวเองไปอาจารย์หนุ่มเปิดประตูห้องเข้าไป นักศึกษามารอเต็มห้องแล้ว เค้าเหลือบมองเธอ แป้งร่ำหน้าตึงขึ้นทันที เค้าวางเอกสารลง แล้วเริ่มเช็คชื่อทันที เสียงห้วนกว่าปกติขานรับเวลาเค
Last Updated : 2025-03-31รักร้อนซ่อนเร้น 1.
แสงไฟวิบวับในผับชื่อดัง เปิดเพลงแดนซ์สนุกสนาน กลุ่มวัยรุ่นชายหญิง นับร้อยคนเต้นกันอย่างสนุกสนาน มุมโซฟาตัวใหญ่ มีกลุ่มคนอีกกลุ่มนั่งอยู่ สาวสวยหลายคนถูกเรียกมาจากคลับชื่อดัง เพื่อมาบริการแขกพิเศษคืนนี้คนนั่งกลางที่มีสาวสวยนั่งข้างๆ ซ้ายขวา ถอนหายใจออกมาด้วยความเบื่อหน่าย'ตฤณ' มองสาวสวยข้างๆ ก่อนจะยกแก้วดื่ม น้องๆ สวยดี แต่เค้าไม่ชอบแบบนี้ วันไนท์ไม่เคยอยู่ในหัว เค้าต้องคบจริงจังถึงจะนอนด้วย แบบนี้ไม่ใช่แบบที่เค้าชอบ มือหนาควักเงินออกมา แล้วส่งให้ทั้งคู่ ก่อนจะบอกให้เธอกลับไป เพื่อนที่พามาตาค้างทันที"กูไม่ชอบแบบนี้ " คนฟังส่ายหน้าแบบไม่เข้าใจ เพราะเพิ่งเจอกันได้ไม่นาน หลังจากขาดการติดต่อไปพักใหญ่ เพราะอีกฝ่ายไปเรียนต่อต่างประเทศเพิ่งมา"โถ่ อาจารย์ตฤน ครับ ไม่ชอบแบบนี้แล้วชอบแบบไหน" เสียงเพื่อนแซวออกมาขำ เค้าไม่ตอบแต่ยกแก้วเหล้าขึ้นมาดื่มแทนเสียงวัยรุ่นกลุ่มใหญ่โต๊ะกลางคุยกันอย่างสนุกสนาน หญิงสาวชุดดำยกเหล้าขึ้นดื่มก่อนจะ ตะโกนเสียงดังแข่งกับเสียงเพลง"แดกให้เมา คืนนี้ไม่เมาไม่เลิก" คนพูดยกแก้วชนกับเพื่อนอย่างสนุกสนาน เสียงเพื่อนสาว ถามออกมาอย่างสงสัย"มึงเฮิร์ตจริงใช่ไหมถึงพาพวกกู
Last Updated : 2025-03-24
Latest chapter
รักร้อนซ่อนเร้น 12.
"แป้ง วันนี้ไปพร้อมกันไหม" ชายหนุ่มถามออกมา เค้าอยากขับรถให้เธอนั่งบ้าง ไปเที่ยวข้างนอกด้วยกันบ้าง แป้งร่ำส่ายหน้า"ไม่เอา เดี๋ยวมีคนเห็น แป้งไม่อยากมีปัญหา" เธอรีบปฎิเสธ แล้วลุกจากโต๊ะอาหารไปทันที ตฤณถอนหายใจออกมา ทำไมเค้าต้องมาทนอะไรแบบนี้รถมินิจอดก่อนหน้าเค้าแล้ว อาจารย์หนุ่มหยิบของลงจากรถ แล้วยืนมองรถอยู่สักพัก เสียงเรียกชื่อเค้าจากทางด้านหลัง ทำให้เค้าหันไปมอง หญิงสาวร่างเล็ก เดินเร็วๆ มาหาเค้า เธอเหลือบมองรถเค้า แล้วยิ้มออกมานิดหน่อย"อาจารย์ตฤณ รอแอนด้วยค่ะ" หญิงสาวชื่อแอนที่อยู่ภาควิชาเดียวกัน ส่งเสียงมาก่อนตัว เค้ายิ้มบางๆ ให้เค้าเดินเคียงคู่ไปด้วยกัน"โอ๊ย ตายแล้ว ไม่ใช่ฮอตเฉพาะในกลุ่มนักศึกษานะจ้ะ โน่น เจ้แอนตาเยิ้มใส่ อาจารย์ตฤณแล้ว"เสียงเพื่อนเอ่ยขึ้น แป้งร่ำมองภาพตรงหน้า เค้าเดินเคียงคู่ไปกับคนอื่น เนื้อหอมเหลือเกิน เธอบ่นออกมา เพื่อนถาม"อะไรหอม แป้ง " เธอส่ายหน้ากลบเกลื่อน แล้วนั่งมองโทรศัพท์ของตัวเองไปอาจารย์หนุ่มเปิดประตูห้องเข้าไป นักศึกษามารอเต็มห้องแล้ว เค้าเหลือบมองเธอ แป้งร่ำหน้าตึงขึ้นทันที เค้าวางเอกสารลง แล้วเริ่มเช็คชื่อทันที เสียงห้วนกว่าปกติขานรับเวลาเค
รักร้อนซ่อนเร้น 11.
แป้งร่ำ กลับมาถึงห้องเกือบค่ำแล้ว รถเค้าจอดอยู่ก่อนแล้ว เธอส่ายหน้าน้อยๆ แล้วหอบถุงขนมเดินขึ้นห้องไป เธอเปิดประตูเข้าไป เค้านั่งหน้าบึ้งรอเธออยู่ ยังไม่ทันได้พูดอะไร เสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้น"แป้งพูดค่ะ" เธอส่งเสียงออกไป แล้วเดินเข้าห้องน้ำไปล้างมือ เค้าเดินมารอหน้าห้องน้ำ"แป้งถึงบ้านแล้ว ขอบคุณมากค่ะ " เธอตอบออกไป แล้วเดินออกมา เห็นเค้าหน้าบึ้งยืนรออยู่ แล้วโอบเอวเธอมานั่งข้างๆ แล้วฟังเธอคุยโทรศัพท์มือของเค้าแกะกระดุมเสื้อออกช้าๆ เธอรีบตัดบท วางสายทันที เธอวางโทรศัพท์ลงข้างตัว แล้วมองหน้าเค้า"ทำไมละ พี่เห็นอึดอัดมาทั้งวัน จะช่วยถอดให้ " เธอยิ้มออกมา แล้วดึงมือเค้าออก"คนหื่น" เธอบอกกับเค้า แล้วลุกขึ้นยืน เค้ารวบตัวเธอลงนั่งตักเค้าเอาไว้"วันนี้พูดจริงหรอ ว่าอยากได้แค่ความรักอย่างเดียว" เธอเงยหน้ามองเค้า"ค่ะ แป้งขอแค่ความรักอย่างเดียว รักแค่แป้ง มองแค่แป้ง ทำได้ไหม พี่ตฤณ ทำได้หรือเปล่า"เธอถามเค้าออกมาตรงๆ เค้าพยักหน้า แล้วจูบเธอเบาๆ "ที่ตามหา แล้ว พามาอยู่ด้วยแบบนี้ ยังไม่รู้ตัวอีกหรอ ว่ารักมากแค่ไหน""ไม่รู้หรอกค่ะว่ารัก รู้แต่ว่าแค่อยากได้เฉยๆ" เธอบอกออกมาตรงๆ เค้าส่ายหน้า"ไม่จ
รักร้อนซ่อนเร้น 10.
แป้งร่ำแต่งตัวชุดนักศึกษาไปเรียน วันนี้เธอมีเรียนสองวิชา เค้าทำอาหารเช้าให้เธอเรียบร้อยแล้ว ก่อนจะเดินเข้ามาแต่งตัวชุดทำงาน ข้าวผัดกุ้งจานเล็กวางเอาไว้บนโต้ะอาหาร เธอยิ้มออกมา ก่อนจะตักกุ้งเข้าปากก่อนอย่างแรก เธอเขี่ยใบผักชีเอาไว้ที่มุมจาน แล้วทานข้าวต่อเค้านั่งลงตรงข้ามแล้วมองจานข้าวเธอแล้วบ่นออกมา"ไม่กินผักชีหรอไง" เธอส่ายหน้าแทนคำตอบ กุ้งตัวใหญ่วางลงบนจานเธอ แล้วเค้าก็ตักผักชีของเธอไปแทน"แลกกัน" คนได้กุ้งยิ้มอ้อนๆ ออกมา "ขอบคุณนะค้าาา" เด็กดื้อ ขอบคุณเสียงหวาน แล้วรีบดื่มน้ำทันที เธอเกือบสายแล้ว กระเป๋าใบสวยถูกหิ้วขึ้นไหล่ทันที เธอรีบลุกขึ้น เค้ากระแอมนิดหน่อย แล้วชี้มาที่แก้มตัวเอง เธอเดินเร็วๆ ไปหอมเค้า แต่เค้ากลับจับเธอไว้ แล้วหอมตอบอีกหลายที ก่อนจะปล่อยตัวมารถมินิแล่นเข้ามาจอดที่หน้าตึก เธอวิ่งขึ้นห้องไปอย่างรวดเร็ว ทันแบบเฉียดฉิวพอดี ถ้าออกมาช้ากว่านี้คงแย่ เธอต้องปรับเวลาใหม่แล้ว แป้งร่ำคิดในใจก่อนจะคว้าสมุดเล็กเชอร์ขึ้นมาจดเที่ยงแล้ว เธอและกลุ่มเพื่อนเดินมากินข้าวที่โรงอาหาร เธอซื้อข้าวมันไก่มาวางตรงหน้า แล้วดึงทิชชูออกจากกระเป๋าเอามาเช็ดพื้นทำความสะอาดเก้าอี้ด้านข้าง
รักร้อนซ่อนเร้น 9.
รถสปอร์ตคันหรูจอดรอที่หน้าคอนโดอย่างใจเย็น เค้าเห็นรถเธอเลี้ยวเข้ามาแล้ว ตฤณเข้าเกียร์แล้วขับตามเข้าไปทันที แป้งร่ำร้องเพลงอย่างอารมณ์ดี แล้วจอดรถตรงที่ประจำ ก่อนจะเปิดรถหยิบถุงกระเป๋าออกมา แล้วสะพายไหล่หอบสัมภาระหลายอย่างเตรียมจะขึ้นห้อง ช่องข้างๆ มีรถสปอร์ตเข้ามาจอดเธอเหลือบมองนิดๆ แต่ไม่สนใจอะไร"สนุกมากไหม เด็กดื้อ" เธอชะงัก เสียงคุ้นมาก แต่ไม่น่าใช่ เค้าจะตามมาถึงนี่เลยหรอ "ไม่ใช่มั้ง" เธอพูดคนเดียว แล้วล็อกรถ "เสียงผัวนี่ลืมเหรอ" ชัดเลย แป้งร่ำทำของล่วงลงพื้นทันที เธอถอนหายใจออกมา เค้าช่วยเก็บแพคผลไม้ใส่ถุง และถือถุงให้ ระหว่างนั้นมีรถวนมาจอดหลายคัน"เดินไปนะ ถ้าไม่อยากอายคนอื่น" แป้งร่ำเดินนำหน้าเค้าเข้าไปก่อนจะกดลิฟต์ขึ้นห้องตัวเองไปอย่างหงอยๆ เธออยากจะบ้า เค้าปล่อยให้เธอตายใจไม่กี่วันเท่านั้นเอง แล้วเค้าก็ตามมาถึงที่นี่ เธอเปิดประตูห้องให้เค้าเข้าไปห้องของเธอเล็กกว่าเค้าเกือบครึ่ง แถมรกตั้งแต่หน้าประตู รองเท้ากว่ายี่สิบคู่วางกองกระจายหน้าห้อง บนโต้ะมุมครัวมีจานอาหารที่ยังไม่ได้ล้างหลายใบ ขวดพลาสติกที่มีน้ำหลงเหลืออยู่นิดหน่อยวางเปลี่ยนนับสิบใบ เค้าถอนหายใจออกมา เธอน่าทึ่ง
รักร้อนซ่อนเร้น 8.
"พ่อ ช่วยแป้งด้วย" ลูกสาวโทรมาหาด้วยน้ำเสียงสั่นสะท้าน ผู้เป็นพ่อตอบกลับไปด้วยความเป็นห่วง แล้วคว้าเสื้อสูท เดินออกจากไปทันที เสียงสั่งการหน้าห้องดังลั่น"เตรียมรถ" เลขาสาวตกใจ แต่รีบโทรไปสั่งข้างล่างทันที ให้เตรียมรถให้ท่านด่วนที่สุดประตูกระจกเปิดออก ลูกสาวสวมชุดนักศึกษานั่งอยู่ในร้านขายของแบรนด์เนมยี่ห้อดัง"แป้ง" เสียงท่านเรียกลูกสาว แป้งร่ำยิ้มอย่างดีใจที่พ่อมาไวกว่าที่คิด"ผู้ปกครองนะคะ" หญิงสาวเจ้าของร้าน แสดงตัว และรายงานเรื่องที่เกิดขึ้นทันที"น้องเอากระเป๋าแบรนด์เนมปลอมมาขายที่ร้านค่ะ แถมยังยืนยันหนักแน่นว่าเป็นของจริง แต่ทางเราตรวจสอบแล้ว แจ้งน้องไป น้องก็ยังเถียงแถมโวยวายเสียลั่นร้านค่ะ" ผู้เป็นพ่อมองดูกระเป๋าที่วางตรงหน้า แล้วหยิบขึ้นมาดู กระเป๋าใบนี้ เค้าเพิ่งสั่งให้ลูกสาวเองเมื่ออาทิตย์ที่แล้วแป้งลองใช้แล้วไม่ชอบ จะขายเปลี่ยนรุ่นใหม่เลยมาที่นี่ แต่พี่เค้าเถียงลั่นว่าเป็นของปลอม แป้งก็รู้ว่าพ่อไม่ซื้อของปลอมให้แป้งแน่ใช่ไหมพ่อ"ลูกสาวเข้าข้างพ่อสุดฤทธิ์ ก่อนจะแอบยิ้มน้อยๆ ร้านนี้เปิดมานานหลายปี มีลูกค้ามากมาย มีชื่อเสียง น่าเชื่อถือ"คุณว่าของปลอม แล้วคุณมีของจริงไหม" ช
รักร้อนซ่อนเร้น 7.
เธอลืมตาตื่นขึ้นมา ก็พบว่าห้องที่นอนอยู่ไม่คุ้นตาเลยสักนิด เฟอร์นิเจอร์ในห้องจัดวางอย่างเป็นระเบียบ แตกต่างจากห้องของเธอหลายขุมนัก เธอลุกขึ้นมานั่ง ก็พบว่าตัวเองเปลือยเปล่า มือควานหาโทรศัพท์ดูเวลา แล้วลุกขึ้นยืน เสื้อผ้าเธอไม่ได้อยู่ในห้องสักชิ้น แป้งร่ำก้าวเบาๆ ก่อนจะเปิดตู้เสื้อผ้าเค้าออกแล้วหยิบเสื้อคลุมอาบน้ำของเค้ามาสวมเอาไว้ แล้วโผล่หน้าออกไปเสียงทีวีเปิดข่าวภาคภาษาอังกฤษดังลั่น เธอรีบตรงไปที่ห้องน้ำ แล้วยิ้มออกมา แปรงสีฟันอันใหม่วางเอาไว้ให้แล้ว เธอจัดการทำธุระส่วนตัวแล้วเดินออกมา เค้ายืนอยู่ตรงหน้าเตากำลังทำอาหารเช้าอยู่ เธอนั่งลงที่โต้ะกินข้าวหน้าเตาอาหารเช้าหลากหลายอย่างวางเรียงใสจานมาเสริฟให้ พ่อครัวอารมณ์ดีเป็นพิเศษ เค้าชะโงกตัวมาหอมหน้าผากเธอเบาๆ"หลับสบายไหม" เธอพยักหน้าแทนคำตอบ แล้วแบ่งอาหารใส่จานตัวเอง เบค่อนชิ้นเล็ก ไข่คน และแพนเค้ก ถูกเลือกมาวางใส่จานตรงหน้า เค้าปิดเตาแก้ส แล้ววางจานไข่ดาวเพิ่มมาอีก ก่อนจะมานั่งที่เก้าอี้ข้างๆ เธอตักอาหารเข้าปากอย่างอายๆอาหารเช้าหมดเรียบทุกอย่าง เค้ากินเก่งมาก แถมยังทำอาหารคล่องมากทีเดียว"วันนี้ไม่มีเรียนใช่ไหม" เค้าถามออกมา เธอพ
รักร้อนซ่อนเร้น 6.
ไลน์เข้ามารัวๆ ช่วงเย็น เธอไม่สนใจจะอ่านสักนิด แต่คนที่ตื้อหนักยังทยอยส่งเข้ามาเกือบร้อยข้อความ เธอกำลังชื่นชมกระเป๋ากับรองเท้าคู่ใหม่ที่เพิ่งได้มา ผิวหนังสัมผัสรู้สึกว่าหนังมันทำไมแปลกไป อะไหล่ก็รู้สึกมันไม่แข็งแรง เธอโยนกระเป๋าลงพื้นทันที ของปลอม แป้งร่ำ เดือดปุดๆ ขึ้นมาทันที อีนั่นแน่ๆ ที่เป็นคนทำ เสียงโทรศัพท์ดังขึ้นอีกรอบ เบอร์โชว์ขึ้นมาชื่อ คนบ้า เธอไม่รับ แล้วกดตัดสายทันที@ผมปวดท้อง เพราะข้าวของคุณ@@พรุ่งนี้ผมจะไปเอาเรื่องที่โรงอาหาร@ข้อความประมานนี้ส่งมาถึงเธอ แป้งร่ำตาโตขึ้นทันที ซวยแล้ว เธอจะทำให้ร้านเค้าซวยไปด้วย มือบางกดโทรออกทันทีเสียงเพลงดังขึ้น ตฤณ นอนบนเตียงแล้วอมยิ้ม เธออ่านไลน์แล้ว รีบแจ้นโทรมาเลย ชื่อ เด็กดื้อ โชว์เป็นสายไม่ได้รับ เค้าส่งไลน์มาตั้งแต่เย็น ตอนนี้ค่ำแล้ว สงสัยปวดท้องตายไปแล้ว แป้งร่ำลุกขึ้นเปลี่ยนเสื้อผ้าทันที ก่อนจะรีบขับรถไปหาเค้าที่คอนโด@อยู่ข้างล่าง ลงมาเอายา@เธอส่งไลน์ไป เพื่อลบล้างความผิดหรอก ถึงได้แจ้นมา ยาแก้ท้องเสีย แก้อาเจียน แก้ปวดท้อง เกลือแร่ อัดแน่นอยู่ในถุง พร้อมโจ้กร้านอร่อยอีกสองถุงด้วย เธอยังไม่อยากให้เค้าตายตอนนี้นะ เค้าโทรกลั
รักร้อนซ่อนเร้น 5.
เธอเดินตรงเข้ามาหาเค้า หลังจากเพื่อนๆ ออกจากห้องไปหมดแล้ว เค้ากำลังเก็บเอกสารการสอนใส่กระเป๋า เธอหน้าจืดเจื่อน ส่งเสียงออกไป"อาจารย์ตฤณ" เค้าเงยหน้าขึ้นมา เห็นคนตรงหน้า แล้วยิ้มออกมาอย่างร้ายกาจ"ครับ นักศึกษา " เธออยากจะวี้ดใส่เค้าขึ้นมาทันที บ้าที่สุด บ้าไปแล้ว เธอคิดในใจ "เมื่อเช้าสายนะครับ ต้องโดนทำโทษ" เธอมองหน้าเค้า"ซื้อข้าวกลางวันมาให้ผมด้วย ผมจะรอที่ห้องภาควิชา" เธอพลิกนาฬิกาดู แล้วความคิดร้ายกาจก็เริ่มขึ้นในหัวทันที"แค่นี้ใช่ไหมคะ รอสักครู่" เธอตอบออกไป เค้าพยักหน้า เธอรีบเดินออกไปทันทีกะเพราหมู ไข่ดาว ใส่กล่องโฟมวางตรงหน้า แป้งร่ำจัดการตักน้ำปลาราดลงไปสามช้อน แล้วปิดฝากล่องลงอย่างเดิม เท่านี้มันน้อยไปเธอคิดในใจแล้วยิ้มออกมา ก่อนจะเดินตรงไปที่ห้องภาควิชา มีอาจารย์นั่งอยู่ในห้องหลายคน เธอเดินตัวลีบเข้าไป ก่อนจะวางกล่องข้าวตรงหน้า"ขอบใจนะ แป้งร่ำ แล้วขอเบอร์โทรด้วย เมื่อเช้าคุณมาสาย เพื่อนๆ ในคลาสเค้าเขียนให้ผมหมดแล้ว ถ้าคุณใช้เบอร์กับไลน์ คนละอัน เขียนไลน์ให้ผมด้วย " เค้าสั่งน้ำเสียงเป็นงานเป็นการ ต่อหน้าอาจารย์ในห้อง เธอนั่งลงเขียนเบอร์โทรและไลน์ให้เค้า ก่อนจะเดินออกไปอ
รักร้อนซ่อนเร้น 4.
เธอรู้สึกตัวขึ้นมาเพราะเสียงโทรศัพท์ดังขึ้น มือบางควานหาโทรศัพท์แต่ไม่เจอ มือเธอควานไปเจอแต่หน้าอกกว้างที่เธอนอนซบอยู่ แป้งร่ำถอนหายใจออกมาแล้วขยับตัวออกจากเค้าทันที แต่เค้ากลับคว้าตัวเธอเอาไว้"ไปไหนอย่าเพิ่งกลับเลย" เค้ารั้งเธอเอาไว้"แป้งต้องรับสาย" เธอบอกกับเค้า ก่อนจะลุกขึ้นแล้วเห็นว่าตัวเองเปลือยเปล่า เธอเปิดกระเป๋าแล้วคว้าโทรศัพท์มารับ"พ่อ" เธอส่งเสียงออกไป คนในสายพูดออกมาเสียงรัว คนฟังได้แต่อืม อืม เพียงเท่านั้น ก่อนจะวางสายไป ตฤณ ลืมตามองเธอแล้วยิ้มออกมา เธอขาวผ่องไปทั้งตัว หน้าอกขาวผ่องมีรอยแดงทั่ว ลามลงมาถึงหน้าท้องและหน้าขา เมื่อคืนเธอหลับแล้ว แต่เค้ายังมองเธออยู่นาน เธอวางโทรศัพท์ลงแล้วเงยหน้ามองเค้า ก่อนจะกรี้ดออกมา"คนบ้ามองอะไร" เค้าลุกขึ้นยืน แล้วมองหน้าเธอ"พี่ก็โป๊เหมือนกันจะอายอะไร" เค้าบอกกับเธอ แป้งร่ำส่ายหน้า เธอเก็บเสื้อผ้าของตัวเองขึ้นมา เรื่องเมื่อคืนมันจริงใช่ไหม"คุณลืมมันไปได้ไหมคะ เรื่องเมื่อคืน เธอบอกกับเค้า ออกไป เค้ายิ้มออกมาอย่างร้ายกาจ"ผมไม่ลืม เพราะผมลืมไม่ได้ และไม่มีวันลืม" เค้าบอกกับเธอออกมา แป้งร่ำแต่งตัวอย่างรวดเร็ว แล้วเก็บของลงกระเป๋าตัวเอง
