ตอนที่ 62

เมื่อมาถึงร้านซูชิ

เบียร์และเนยนั่งตรงข้ามกับไผ่และมะปรางที่พยายามจะฝืนยิ้มและเก็บอาการ ในขณะที่ไผ่เหลือบมองเนยเป็นระยะ สายตาเจ้าเล่ห์ของเขาบ่งบอกถึงความคิดไม่ดี แต่ก็ยังพยายามเล่นบทรุ่นพี่รหัสที่เป็นกันเองกับมะปรางต่อไป

“พี่ไผ่ อยากกินอะไรคะ?”

มะปรางถามเสียงหวานพยายามกลบเกลื่อนความไม่สบายใจในใจตัวเอง หลังจากเห็นเบียร์จูบเนยต่อหน้าต่อตา

“แล้วแต่เธอสิ” ไผ่ตอบกลับพร้อมรอยยิ้ม แต่สายตาของเขาจับจ้องไปที่เนยเป็นช่วงๆ อย่างไม่อาจห้ามได้

เนยสังเกตเห็นไผ่ตั้งแต่ครั้งแรกที่เจอ และสิ่งที่ทำให้เธอต้องสะดุดตาคือรอยสักรูปนกสีแดงบินขึ้นจากเปลวไฟที่คอของเขา ในจังหวะที่เขาขยับตัวจนเสื้อเปิดเล็กน้อย สัญลักษณ์นี้ทำให้เนยรู้สึกคุ้นเคยอย่างแปลก ๆ แต่ก็ยังนึกไม่ออก เธอจึงเริ่มสงสัยและจับตาดูไผ่อย่างเงียบ ๆ โดยไม่บอกเบียร์

เบียร์ที่สังเกตท่าทางของเนยก็เริ่มรู้สึกว่ามีบางอย่างไม่ปกติ แต่เขายังคงสั่งซูชิให้เธออย่างรู้ใจ

“ว่าแต่คุณเนยกับคุณเบียร์ทำงานอะไรกันเหรอครับ?” ไผ่ลองเทียบเคียงถามเพื่อหาโอกาสเข้าถึง

“ผมทำงาน IT ส่วนยัยนี่เป็นเซลล์มือทอง” เบียร์บอกพลางล้อเลียนเนยอย่างอารมณ์ดี

“อะไร ฉันก็แค่ทำงานปกตินั่น