ตอนที่ 40 พี่สาวของณิหลา

“ ณิหลาจะพูดให้พี่หมอฟังก็ได้ค่ะ “ ไนยะที่ได้ยินเช่นนั้นเขาก็รีบเดินมานั่งข้างเธอ “ วิสาเป็นพี่สาวของณิหลาเองค่ะ ตั้งแต่ที่แม่เสียวิสาก็จะคอยปกป้องดูแลณิหลาที่ชอบทำตัวแก่นแก้วให้พ่อตีพ่อด่า วิสาเขาจะคอยปกป้องณิหลาเสมอ ทั้งที่ณิหลาหาเรื่องใส่ตัวเองแท้ๆ “ วรรณิหลาเล่าไปก็อมยิ้มไป

“ แต่ณิหลากับอิจฉาพี่สาวตัวเอง “ เธอก้มหน้าลงมองต่ำ “ วิสาทั้งน่ารักเรียบร้อย เรียนก็เก่งพ่อก็เลยรักและชื่นชมวิสาอยู่ตลอด ต่างจากณิหลาที่วันๆ ไม่ทำอะไรเอาแต่นั่งวาดรูป จนโดนพ่อด่าว่าไม่ร่ำไม่เรียน ทำแต่เรื่องไร้สาระ จนณิหลาแอบคิดเลยแหละ ว่าถ้าวิสาหายไปสักคนพ่อคงจะรักณิหลาบ้าง “ น้ำตาเม็ดใสหยดลงมาที่ต้นขาสวย 

“ แต่พอเห็นว่าวิสาดีกับณิหลามาโดยตลอด ไม่ว่าณิหลาจะทำตัวยังไง เป็นน้องสาวที่ไม่ได้ความ สร้างแต่ปัญหาขนาดไหน แต่วิสาก็คอยปกป้องณิหลาอยู่เสมอ จนณิหลาเองรู้สึกผิดที่เคยคิดไม่ดีกับพี่ตัวเอง “ ไนยะเห็นน้องร้องไห้ก็ยกมือขึ้นลูบหลังปลอบเธอเบาๆ 

“ แล้วตอนนี้วิสาไปอยู่ไหนแล้วล่ะ “ ณิหลาแหงนหน้าจ้องคุณหมอ แล้วยกมือขึ้นปาดน้ำตาบนใบหน้า 

“ วิสาเสียแล้วค่ะ เธอเสียไปตั้งแต่เมื่อ 5 ปีก่อน “ ไนยะอึ้งไปเขาเริ่มเอะใจว่าเคยได้ยินชื่อวิสาจากที่อื่นมาก่อน แต่ก็นึกไม่ออกว่าจากไหน 

“ แล้วชื่อจริงของวิสา คืออะไรเหรอ “ คนถูกถามยิ้มจางแล้วตอบกลับ

“ วิสากับณิหลาเราชื่อคล้องกันเลยค่ะ นี่วรรณิหลา “ หญิงสาวชี้นิ้วเข้าหาตัวเอง “ ส่วนวิสาก็คือ วรรณวิสา เราสองคนเป็นฝ—” 

“ ไน ไนนอนหรือยังลูก ออกมาหาแม่หน่อยสิ “ เสียงแทรกของมารดาดังมาจากหน้าบ้าน ไนยะจึงรีบลุกขึ้นไปเปิดประตูดู 

“ ว้าย ตาเถร ไม่ใช่เสื้อด้วย “ อ้ายที่ยืนข้างคุณหญิงรีบยกมือขึ้นปิดปากตัวเอง

“ แม่มีอะไรครับ “ 

“ พอดีคุณหญิงน้ำตาลโทรมาบอกว่าน้องนิต้าอยู่ ๆ ก็เป็นไข้ ตอนนี้น้องเขาอยู่บ้านคนเดียวด้วย ไนช่วยไปดูน้องให้หน่อยสิ “ คุณหญิงพูดด้วยทีท่ารีบร้อน

“ แล้วทำไมไม่พาไปหาหมอล่ะครับ “ 

“ เอ้า ก็หมออยู่ข้างบ้านนี่เองแล้วจะพาไปไกลทำไม แค่นี้ไม่ได้เหรอไน หรือกำลังวุ่นทำอะไรกับใครอยู่ ห๊ะ! “ ณัฐลีจ้องตาดุใส่ลูกชาย 

“ ถ้าอย่างนั้นผมไปดูให้ก็ได้ “ เขาเดินกลับเข้าไปในบ้านหาเสื้อยืดมาสวมใส่จับเอากล่องยาและอุปกรณ์ตรวจคนไข้ที่เขามีอยู่ออกมาด้วย

“ ณิหลาน้องอาบน้ำนอนเลยนะ พี่จะไปดูนิต้าแป๊บหนึ่ง เห็นว่าไม่สบาย “ ไม่ทันที่ณิหลาจะได้ตอบอะไร คุณหมอก็รีบเดินพรวดพราดออกไปเสียก่อน 

“ อ่า พี่ไน นิต้าคิดว่าพี่จะไม่สนใจนิต้าแล้วซะอีก “ อนิต้าที่นอนอยู่ตรงโซฟาในบ้านเห็นไนยะเดินเข้ามาก็รีบดีดตัวลุกนั่ง มือหนาของคุณหมอจึงรีบทาบลงที่หน้าผากเธอ รีบตรวจรีบจัดยาให้เขาจะได้รีบกลับ

“ ตัวก็ไม่ได้ร้อนนี่ ไหนบอกว่าเป็นไข้ไง “เขาพูดแล้วก็รีบเอาเครื่องวัดความดันขึ้นมาวัดให้เธอ จับปรอทวัดไข้ขึ้นมาตรวจเธอดู 

“ ก็นิต้ารู้สึกปวดหัวปวดตัว เหมือนจะเป็นไข้นี่ค่ะ พี่ไนจะบอกว่านิต้าโกหกเหรอ “ คุณหมอเงียบไม่ตอบสิ่งที่เธอถาม

“ ความดันก็ปกติ อุณหภูมิก็ธรรมดา แค่ปวดหัวคิดมากเฉยๆ หรือเปล่า “ นิต้ารีบส่ายหน้า “ งั้นพี่จะเอายาพาราให้ลองกินดูก่อน ถ้าไม่หายค่อยไปตรวจเลือดที่โรงพยาบาล “ เขาค้นเอายาในกล่องโดยไม่สนใจหญิงสาวที่ชวนคุย

“ พี่ไนอย่าเพิ่งกลับนะคะ นั่งเล่นเป็นเพื่อนนิต้าก่อน พอดีว่านิต้ามีเรื่องอื่นอยากจะปรึกษาด้วย “ คนพูดจับน้ำในขวดรินใส่แก้วส่งให้ไนยะ

“ นิต้ามีเรื่องจะคุยด้วยจริงๆ พี่ไนดื่มน้ำเย็นๆ ก่อนสิคะ “ เพราะไม่ชอบให้เซ้าซี้ไนยะจึงรับแก้วน้ำขึ้นมายกดื่มไปครึ่งแก้ว 

“ มีอะไรก็พูดมา “ นิต้าเผยยิ้มกว้างทันที ก่อนที่เธอจะหาเรื่องยกแม่น้ำทั้งห้ามาชวนเขาคุยเพื่อฆ่าเวลา