ชิดใกล้

“ตื่นแล้วหรือ ทานข้าวต้มก่อนสิ คุณยังไม่ได้ทานอะไรเลยตั้งแต่เช้าแล้วนี่” ไม่พูดเปล่าคนตัวสูง หันมาจับตัวหญิงสาวให้หลังชิดหัวเตียงอย่างง่ายดาย พลางหยิบถ้วยข้าวต้มไว้ในอุ้งมือใหญ่ มือข้างที่ว่างก็ตักข้าวต้มขึ้นเป่า ก่อนจะยื่นช้อนมาจ่อที่ปากหล่อน พลางเลิกคิ้วถาม บังคับให้คนป่วยอ้าปากรับอาหารจากเขาแต่โดยดี จอมขวัญค่อนข้างมึนงง กับกิริยาท่าทางทุก ๆ อย่างนับตั้งแต่เจ้านายหนุ่มก้าวเข้ามาในห้องส่วนตัวของเธอแล้ว นี่เขาเป็นอะไรของเขาเนี่ย..อยู่ดี ๆ มาใจดีกับหล่อนอย่างนี้ทำไมกัน..ถ้ารู้สึกผิดที่ทำให้หล่อนจมน้ำล่ะก็ ไม่เป็นไรหรอก ไม่ถือสา เพราะเขาอาจจะไม่รู้จริง ๆ ว่าหล่อนว่ายน้ำไม่เป็น

“เอ้า..อ้าปากสิ มองอยู่ได้..กินซะผมอุตส่าห์ต้มเองกับมือเลยนะ” หญิงสาวสะดุ้งเล็กน้อย เมื่อรู้สึกตัวว่ามองหน้าหล่อ ๆ นั้นอยู่เป็นนานเมื่อได้ยินเสียงทุ้ม สั่งแกมขู่ จึงยอมอ้าปากให้ข้าวต้มอุ่น ๆ เข้าปากจากฝีมือการเป่าและป้อนของเขาอย่างลืมตัว

“อือ..ไม่เป็นไรค่ะ..ฉันทานเองได้” ปฏิเสธแถมส่ายหน้าพัลวัน เมื่อเขายื่นช้อนข้าวมาอีก

“ไม่เป็นไรเหมือนกัน เพื่อเป็นก