บทที่ 521

“โอ้…ตกลงค่ะพี่ชาย! พวกเราไปเล่นกับอิ๋นอิ๋นกันเถอะ!” รุ่ยลาดึงเสี่ยวหานเดินไปหาอิ๋นอิ๋น “อิ๋นอิ๋นบอกว่าจะพาพวกเราออกไปเล่น! บอดี้การ์ดของเธอจะขับรถไปส่งพวกเรา!”

ห้าโมงเย็น

ฟู่สือถิงประคองฉินอันอันเดินลงชั้นล่าง

ทุกคนเห็นภาพอันอบอุ่นและกลมกลืนของพวกเขาสองคน ความคิดก็ทยอยผุดขึ้นมาในหัว

ปกติการพักช่วงกลางวันหนึ่งชั่วโมงก็พอแล้ว สองชั่วโมงถือว่านานเกินไป

แต่ว่าพวกเขาสองคนพักผ่อนชั้นบนตลอดบ่าย

ทุกคนต่างก็เป็นผู้ใหญ่แล้ว จะนอนตลอดทั้งบ่ายได้ยังไง?

ดังนั้นพวกเขาจึงรู้ว่าทั้งสองคนทำอะไร ถึงพวกเขาสองคนจะไม่พูด ทุกคนต่างก็รู้ดี

“พวกคุณไม่เล่นไพ่กันแล้วเหรอ?” ฉินอันอันหน้าแดงเมื่อถูกพวกเขามอง ดังนั้นจึงหาเรื่องมาคุยเรื่อยเปื่อย

“พวกเราเลิกเล่นตั้งแต่สี่โมงแล้ว และช่วยโจวจื่ออี้ทำอาหาร! พวกเธอนอนหลับอยู่ชั้นบนไม่ได้ยินเสียงจริง ๆ เหรอ?” หลีเสี่ยวเถียนทำหน้าสงสัย

ใบหน้าของฉินอันอันแดงยิ่งขึ้น “หลับอยู่จริง ๆ ไม่อย่างนั้นเธอคิดว่าทำอะไร?”

“ฮ่า ๆ ๆ ๆ!” หลีเสี่ยวเถียนหัวเราะแล้วดึงเธอมาอยู่ข้าง ๆ แล้วพูดกับฟู่สือถิงว่า “ประธานฟู่ คุณรีบโทรหาอิ๋นอิ๋นเถอะค่ะ เรียกพวกเขากลับมากินข้าว