Share
บทที่ 502
Related chapter
รอวันหย่า คุณสามีร้าย บทที่ 503
ไมค์กลั้นหัวเราะ “ตกลง!” “อืม” “ลูกค้าของเราในครั้งนี้คือกองกำลังป้องกันชายแดน ส่วนสถานที่ที่ฉินอันอันพักนั้นอยู่ในค่ายป้องกันชายแดน” เสียงหัวเราะของไมค์เริ่มดังขึ้น “ผมบอกคุณไปแล้วว่าคุณไปไม่ได้หรอก ไม่มีใครให้คุณเข้าไปในค่ายแน่” ฟู่สือถิงกัดฟันและวางสายโทรศัพท์ เมืองซีอยู่บนพรมแดนของมาตุภูมิ ใช้เวลาบินไปที่นั่นเกือบสี่ชั่วโมง ไม่รู้ว่าเที่ยวบินของฉินอันอันในตอนเช้ากี่โมง เครื่องบินที่เธอนั่งไปน่าจะยังไม่ลงจอด ถึงจะลงจอดแล้วก็น่าจะเพิ่งถึง เพราะสถานที่ที่เธอไปนั้นพิเศษและปราศจากอันตราย ดังนั้นเขาจึงไม่กังวลมากนัก เขาสามารถรอจนกว่าเธอกลับมาจากการทริปธุรกิจแล้วจึงอธิบายให้เธอฟังได้ หากเขาตามเธอไปที่เมืองซี และส่งผลกระทบต่องานของเธอ ไม่รู้ว่าเธอจะโกรธมากกว่านี้หรือไม่ หลังจากส่งอิ๋นอิ๋นกลับบ้านแล้ว เขาก็ไปที่บริษัท ไม่นานหลังจากมาถึงบริษัท เลขาก็มาแจ้งว่า “คุณฟู่ คุณเสิ่นอวี๋อยู่ที่ชั้นล่าง เธอบอกว่าต้องการขอโทษคุณครับ” ฟู่สือถิงพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชาโดยไม่ได้คิดอะไร “ใส่ชื่อเธอไว้ในบัญชีดำและอย่าปล่อยให้เธอก้าวเข้ามาในบริษัทอีก!” เลขาตอบ “รับทราบครับคุณฟู่!” ห
รอวันหย่า คุณสามีร้าย บทที่ 504
ที่เมืองซี เวลาบ่ายสอง รถกันกระสุนขับเข้าไปในกองกำลังป้องกันชายแดนช้า ๆ ฉินอันอันนั่งอยู่ในรถและมองดูทิวทัศน์ภายนอกรถด้วยความสงสัย ที่นี่ไม่มีอาคารสูงตระหง่านและห่างไกลจากความวุ่นวายในเมือง สิ่งที่ที่นี่มีคือทิวทัศน์ธรรมชาติที่บริสุทธิ์ และทหารที่ปกป้องบ้านเมืองและประเทศ “คุณฉิน เราอยู่ห่างไกลจากตัวเมือง และสภาพแวดล้อมค่อนข้างลำบาก ในช่วงสองวันนี้ลำบากคุณแล้ว” หัวหน้าเฉินแผนกโลจิสติกส์กล่าว ฉินอันอัน “ไม่ลำบากเลยค่ะ เป็นเกียรติของเรามากกว่าที่คุณเลือกผลิตภัณฑ์ของบริษัทเรา” หัวหน้าเฉินยิ้มและกล่าวว่า “เราเปรียบเทียบโดรนที่ผลิตในหลายบริษัท และสุดท้ายผลิตภัณฑ์ของบริษัทของคุณก็คุณภาพดีที่สุด รองหัวหน้าหลิวของเราจึงตัดสินใจสั่งโดรนของคุณโดยตรงครับ!” ฉินอันอันพูดอย่างประหม่า “การสร้างผลิตภัณฑ์ที่ดีที่สุดคือเป้าหมายของเรามาโดยตลอดค่ะ” “อ้อ คุณฉิน คุณเคยพูดทางโทรศัพท์ก่อนหน้านี้ว่าคุณสามารถเพิ่มฟังก์ชั่นบางอย่างตามความต้องการของเราได้… สินค้าจะถูกจัดส่งได้เร็วที่สุดเมื่อไหร่ครับ?” ฉินอันอันกล่าว “ฉันต้องดูก่อนว่าคุณต้องการเพิ่มฟังก์ชั่นอะไรบ้าง จากนั้นจึงสื่อสารกับหัวหน้า
รอวันหย่า คุณสามีร้าย บทที่ 505
‘ตอนนี้เพิ่งจะสี่โมงสิบนาทีเท่านั้น!’ ‘หรือเขาไม่ได้มาโดยเครื่องบิน แต่มาด้วยจรวด?’ ขณะที่เธอคิดอย่างบ้าคลั่งและกระสับกระส่าย ก็มีเสียงดังมาจากนอกประตู “คุณฉิน ผมเอาผลไม้มาให้คุณครับ” ฉินอันอันถอนหายใจด้วยความโล่งอกแล้วเดินไปเปิดประตูทันที “คุณฉิน ผมได้ยินมาว่าคุณกำลังตั้งครรภ์ หัวหน้าของเรากำชับว่าต้องดูแลคุณเป็นพิเศษ” ทหารถือถุงผลไม้ในมือซ้ายและถุงขนมในมือขวาแล้วยิ้มให้เธออย่างอบอุ่น ในขณะที่ฉินอันอันซาบซึ้งใจ เธอก็อดไม่ได้ที่จะถอนหายใจ ผู้ชายก็ชอบซุบซิบเหมือนกัน! เธอคาดว่าข่าวเรื่องการตั้งครรภ์ของเธอจะกระจายไปทั่วทั้งค่าย “คุณฉิน ถ้าคุณต้องการอะไรก็บอกเราได้ตลอดเวลาเลยนะครับ เราจะพยายามอย่างเต็มที่เพื่อให้คุณพอใจ” ทหารวางของและเตรียมออกไป “ขอบคุณค่ะ! ตอนนี้ฉันไม่ต้องการอะไรแล้ว ขอบคุณที่อุตส่าห์เดินมาหานะคะ!" ฉินอันอันส่งเขา หลังจากที่ส่งเขาแล้ว เธอก็ปิดประตู กลับมาที่โต๊ะ หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาแล้วเปิดเครื่อง สถานที่นี้ได้รับการรักษาความปลอดภัยอย่างแน่นหนา ฟู่สือถิงอาจจะเข้ามาไม่ได้ เห็นได้ชัดว่าเธอยังคงโกรธเขา แต่เธอเริ่มกังวลแล้ว เขาไม่ใช่คนที่อารมณ์ปกตินัก ถ้
รอวันหย่า คุณสามีร้าย บทที่ 506
เขตทุ่นระเบิด ตามชื่อคือมีทุ่นระเบิดฝังอยู่ใต้ดิน หากเผลอไปเหยียบ จะถูกระเบิดเสียชีวิตได้ ดังนั้นคำถามของหัวหน้าเฉินนอกเหนือจาก 'คุณกล้าเข้าไปหาเธอหรือไม่' ยังสามารถแปลได้ว่า ‘คุณกล้าที่จะตายเพื่อเธอหรือไม่?’ ฟู่สือถิงมองลึกเข้าไปในป่าด้วยดวงตาเคร่งขรึมของเขา หลังจากนั้นไม่กี่วินาที เขาก็ก้าวเข้าไปยังเขตพื้นที่ป่า ...... ฉินอันอันอยู่ในบ้านของหัวหน้าเฉินราวกับนั่งอยู่บนเข็ม หัวหน้าเฉินกล่าวว่าเขาจะช่วยเธอทดสอบฟู่สือถิง ‘ผ่านไปครึ่งชั่วโมงแล้ว ยังไม่ได้ทดสอบอีกเหรอ?’ ‘แถมยังไม่รู้ว่าหัวหน้าเฉินวางแผนจะทดสอบยังไง’ ‘ฟู่สือถิงอารมณ์แปรปรวน พวกเขาคงไม่ทะเลาะกันหรอกนะ?’ เมื่อเห็นว่าคิ้วของเธอขมวด นางเฉินก็ปลอบเธอ “คุณฉิน ไม่ต้องกังวลนะคะ สามีของฉันทดสอบแต่พอดี เดี๋ยวก็พาเขามาแน่นอนค่ะ” ฉินอันอันพยักหน้า “ที่นี่ดูเหมือนว่าจะมืดเร็วกว่าปกตินะคะ” “อืม อากาศที่นี่แตกต่างจากในเมืองเอจริง ๆ” เมื่อนางเฉินพูดแบบนี้ เธอก็เปลี่ยนเรื่อง “เด็กในท้องของคุณเป็นลูกของเขาใช่ไหมคะ?” ฉินอันอันสะดุ้ง “ฮ่าฮ่า! คุณเป็นห่วงเขาขนาดนี้ มองแวบเดียวก็รู้แล้วค่ะ” นางเฉินจับมือเธอแล้วพูดว่
รอวันหย่า คุณสามีร้าย บทที่ 507
จู่ ๆ ก็มีแสงส่องมาจากระยะไกล ทันทีที่เธอเห็นที่มาของแสง หัวใจที่ตึงเครียดของเธอก็ผ่อนคลายลง “ฉินอันอัน!” เขาตะโกนชื่อของเธอดังขึ้น เมื่อได้ยินเสียงที่คุ้นเคยของเขา น้ำตาแทบจะไหล ดวงตาของเธอร้อนผ่าว “ฉินอันอัน อย่าขยับ! ที่นี่คือเขตวางทุ่นระเบิด!” ฟู่สือถิงเห็นแสงส่องมาจากฝั่งเธอ จึงมั่นใจว่าเป็นเธอจริง ๆ เขาจึงกล่าวเตือนอย่างเข้มงวด ฉินอันอันน้ำตาไหลลงมาทันที ‘ถ้าที่นี่เป็นเขตวางทุ่นระเบิดจริง ๆ หัวหน้าเฉินจะยอมให้เขาเข้ามาเสี่ยงเหรอ?’ ‘วันนี้เขาไม่ได้เอาสมองออกมาด้วยรึไง?’ ‘อีกอย่าง ถ้าสถานที่แห่งนี้เป็นเขตทุ่นระเบิดจริง ๆ เธอคงไม่มีทางเข้ามาได้!’ ในความทรงจำของเธอ เขาเป็นหนึ่งในผู้ชายที่ฉลาดที่สุด แต่ทำไมตอนนี้เขาถึงกลายเป็นคนโง่ล่ะ? “ที่นี่ไม่ใช่เขตทุ่นระเบิดเสียหน่อย!” เธอสะอื้น “คุณมานี่เร็วเข้า!” หลังจากได้ยินคำพูดของเธอ เขาก็รีบวิ่งไปหาเธอทันที ดวงตาของเธอพร่ามัวไปด้วยน้ำตา รู้สึกได้เพียงกลุ่มแสงในระยะไกลเคลื่อนเข้าหาเธออย่างรวดเร็ว ดูเหมือนเธอจะรู้สึกถึงลมหายใจอันร้อนแรงของเขา เธอยกมือขึ้นแล้วรีบเช็ดน้ำตา สักพักเขาก็มาหาเธอ “ฉินอันอัน พวกเขาบอกว
รอวันหย่า คุณสามีร้าย บทที่ 508
เขาเห็นเธอเสียใจ จึงจับมือเธอแน่นด้วยฝ่ามือใหญ่ของเขาแล้ววางลงบนตำแหน่งหัวใจของเขา “ฉินอันอัน ไม่ใช่อย่างที่คุณคิดนะ” เขามองเข้าไปในดวงตาของเธอและอธิบายทีละคำ “ผมเพียงแต่ตกลงที่จะไปส่งเธอเพราะเธอเคยรักษาอิ๋นอิ๋น” ‘เสิ่นอวี๋เคยรักษาอิ๋นอิ๋น?’ เธอได้ยินเสียงหัวเราะเหน็บแนมอยู่ข้างใน ‘ในสายตาของเขา เสิ่นอวี๋คือคนที่ช่วยชีวิตอิ๋นอิ๋น’ ‘ไม่อย่างนั้นเขาคงไม่ยอมเสียเงินสองพันล้านให้เสิ่นอวี๋หรอก’ เธอปล่อยมือเล็ก ๆ ของเธอออกจากฝ่ามือใหญ่ของเขา “ในเมื่อเสิ่นอวี๋สามารถรักษาอิ๋นอิ๋นได้ แล้วทำไมคุณถึงเลิกกับเธอล่ะ?” เธอล้อเลียนอย่างเย็นชา “เพราะคุณไง” เขาพูดสามคำนี้แทบไม่ต้องคิด หัวใจของฉินอันอันเต้นรัวราวกับว่าโดนอะไรสักอย่างชน เธอสับสนทันที เขาเลิกกับเสิ่นอวี๋เพราะเธองั้นเหรอ? “แม้ว่าอิ๋นอิ๋นจะยังไม่กลับมาเป็นปกติอย่างสมบูรณ์ แต่ผมก็พอใจกับสภาพปัจจุบันของเธอมาก” เขาแสดงให้เธอเห็นความในใจของตัวเอง “ผมไม่สามารถบังคับตัวเองให้อยู่กับเสิ่นอวี๋ต่อไปได้ และก็ไม่สามารถบังคับตัวเองให้เลิกสนใจคุณได้เหมือนกัน” เมื่อได้ยินคำอธิบายของเขา เธอไม่ได้โล่งใจ กลับรู้สึกเหนื่อยแทน “คืนน
รอวันหย่า คุณสามีร้าย บทที่ 509
“เจอแล้ว” เธอหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาแล้วเปลี่ยนเรื่องอย่างรวดเร็ว “เสี่ยวหานกับรุ่ยลาล่ะ?” ไมค์สีหน้าเศร้าพลันถอนหายใจ “เกรงว่าคืนนี้พวกเขาจะวิดีโอแชทกับเธอไม่ได้ วันนี้เสี่ยวหานร้องไห้หนักมาก” ฟู่สือถิงที่อยู่ในห้องน้ำได้ยินคำพูดของไมค์ชัดเจน ‘เสี่ยวหานร้องไห้ทำไม?’ ฟู่สือถิงเดินออกจากห้องน้ำและมองฉินอันอันด้วยดวงตาสีเข้ม ตอนนี้ฉินอันอันไม่มีเวลามาสนใจเขาแล้ว เธอแปลกใจมากกว่าเขา เสี่ยวหานเป็นเด็กที่ชอบแสดงอารมณ์โกรธตลอด และไม่เหมือนเด็ก “เกิดอะไรขึ้นกับเขา? เขาโดนรังแกที่โรงเรียนหรือเปล่า? นายไปเจอครูของเขาหรือยัง?” เธอพูดอย่างรวดเร็ว เธออยากกลับบ้านไปปลอบลูกชายตอนนี้เลย “วันนี้ชั้นเรียนของพวกเขามีสอบ และมีคนได้คะแนนสูงกว่าเขา เขาโดนเยาะเย้ย” ไมค์ยักไหล่ “เขาคงไม่สามารถยอมรับได้ว่ามีคนฉลาดกว่าเขาไปสักระยะ” ฉินอันอันถอนหายใจด้วยความโล่งอก แต่ก็ยังรู้สึกไม่สบายใจเล็กน้อย เสี่ยวหานอาศัยอยู่ในโลกของตัวเองมาโดยตลอด และในโลกของเขา เขาเป็นคนที่มีอำนาจมากที่สุด “เขาอายุน้อยที่สุดในชั้นเรียน เป็นที่เข้าใจได้ว่าเขาไม่มีความสามารถเท่ากับคนอื่น ๆ แต่เขาไม่ฟัง ยิ่งโน้มน้าว เขา
รอวันหย่า คุณสามีร้าย บทที่ 510
ฟู่สือถิงล้างเท้าให้เธออย่างไม่รีบร้อนและเช็ดด้วยกระดาษชำระ แก้มของเธอแดง เธอพยายามดึงเท้ากลับหลายครั้ง แต่เขารั้งไว้ อาการจั๊กจี้ที่เกิดจากการรถูกนิ้วของเขาสัมผัสผิวหนังเท้าของเธอลุกลามไปถึงหัวใจ “คุณคิดว่าเที่ยวบินพรุ่งนี้จะถูกยกเลิกหรือเปล่า?” ในที่สุดเขาก็ปล่อยเธอ “คุณอย่าพูดเป็นลางสิ!” ตอนนี้เธอรู้สึกเหมือนได้กลับบ้านแล้วเขาหยิบกะละมังเข้าไปเติมน้ำในห้องน้ำ พอกลับมาเขาก็เห็นว่าใบหน้าของเธอหม่นหมอง“เที่ยวบินถูกยกเลิกเหรอ?” เขาเดา “อืม” เธอวางโทรศัพท์ลงแล้วพูดด้วยน้ำเสียงหดหู่ “มีผลไม้กับขนมอยู่ในถุง คุณไปกินเถอะ!” แม้ว่าเขาจะหิวแต่เห็นเธอเป็นแบบนี้เขาก็กินไม่ลง เธอถือกาต้มน้ำออกมาและวางแผนจะต้มน้ำ เขาหยิบกาต้มน้ำจากมือของเธอแล้วพูดว่า “คุณไปนอนพักผ่อนเถอะ” เธอเดินไปที่เตียงและนั่งลงด้วยความสิ้นหวัง ตอนนี้สมองของเธอเต็มไปด้วยเรื่องของเสี่ยวหาน ตั้งแต่เสี่ยวหานเกิดจนถึงปัจจุบัน เว้นแต่การร้องไห้เป็นครั้งคราวเหมือนกับเด็กคนอื่น ๆ ก่อนที่เขาจะอายุได้หนึ่งขวบ หลังจากที่เขาอายุได้หนึ่งขวบ เขาก็ไม่ค่อยร้องไห้อีกเลย เธอนึกไม่ถึงว่าเสี่ยวหานจะร้องไห้ เสี่ยวหานยิน
Latest chapter
