Share
บทที่ 505
Related chapter
รอวันหย่า คุณสามีร้าย บทที่ 506
เขตทุ่นระเบิด ตามชื่อคือมีทุ่นระเบิดฝังอยู่ใต้ดิน หากเผลอไปเหยียบ จะถูกระเบิดเสียชีวิตได้ ดังนั้นคำถามของหัวหน้าเฉินนอกเหนือจาก 'คุณกล้าเข้าไปหาเธอหรือไม่' ยังสามารถแปลได้ว่า ‘คุณกล้าที่จะตายเพื่อเธอหรือไม่?’ ฟู่สือถิงมองลึกเข้าไปในป่าด้วยดวงตาเคร่งขรึมของเขา หลังจากนั้นไม่กี่วินาที เขาก็ก้าวเข้าไปยังเขตพื้นที่ป่า ...... ฉินอันอันอยู่ในบ้านของหัวหน้าเฉินราวกับนั่งอยู่บนเข็ม หัวหน้าเฉินกล่าวว่าเขาจะช่วยเธอทดสอบฟู่สือถิง ‘ผ่านไปครึ่งชั่วโมงแล้ว ยังไม่ได้ทดสอบอีกเหรอ?’ ‘แถมยังไม่รู้ว่าหัวหน้าเฉินวางแผนจะทดสอบยังไง’ ‘ฟู่สือถิงอารมณ์แปรปรวน พวกเขาคงไม่ทะเลาะกันหรอกนะ?’ เมื่อเห็นว่าคิ้วของเธอขมวด นางเฉินก็ปลอบเธอ “คุณฉิน ไม่ต้องกังวลนะคะ สามีของฉันทดสอบแต่พอดี เดี๋ยวก็พาเขามาแน่นอนค่ะ” ฉินอันอันพยักหน้า “ที่นี่ดูเหมือนว่าจะมืดเร็วกว่าปกตินะคะ” “อืม อากาศที่นี่แตกต่างจากในเมืองเอจริง ๆ” เมื่อนางเฉินพูดแบบนี้ เธอก็เปลี่ยนเรื่อง “เด็กในท้องของคุณเป็นลูกของเขาใช่ไหมคะ?” ฉินอันอันสะดุ้ง “ฮ่าฮ่า! คุณเป็นห่วงเขาขนาดนี้ มองแวบเดียวก็รู้แล้วค่ะ” นางเฉินจับมือเธอแล้วพูดว่
รอวันหย่า คุณสามีร้าย บทที่ 507
จู่ ๆ ก็มีแสงส่องมาจากระยะไกล ทันทีที่เธอเห็นที่มาของแสง หัวใจที่ตึงเครียดของเธอก็ผ่อนคลายลง “ฉินอันอัน!” เขาตะโกนชื่อของเธอดังขึ้น เมื่อได้ยินเสียงที่คุ้นเคยของเขา น้ำตาแทบจะไหล ดวงตาของเธอร้อนผ่าว “ฉินอันอัน อย่าขยับ! ที่นี่คือเขตวางทุ่นระเบิด!” ฟู่สือถิงเห็นแสงส่องมาจากฝั่งเธอ จึงมั่นใจว่าเป็นเธอจริง ๆ เขาจึงกล่าวเตือนอย่างเข้มงวด ฉินอันอันน้ำตาไหลลงมาทันที ‘ถ้าที่นี่เป็นเขตวางทุ่นระเบิดจริง ๆ หัวหน้าเฉินจะยอมให้เขาเข้ามาเสี่ยงเหรอ?’ ‘วันนี้เขาไม่ได้เอาสมองออกมาด้วยรึไง?’ ‘อีกอย่าง ถ้าสถานที่แห่งนี้เป็นเขตทุ่นระเบิดจริง ๆ เธอคงไม่มีทางเข้ามาได้!’ ในความทรงจำของเธอ เขาเป็นหนึ่งในผู้ชายที่ฉลาดที่สุด แต่ทำไมตอนนี้เขาถึงกลายเป็นคนโง่ล่ะ? “ที่นี่ไม่ใช่เขตทุ่นระเบิดเสียหน่อย!” เธอสะอื้น “คุณมานี่เร็วเข้า!” หลังจากได้ยินคำพูดของเธอ เขาก็รีบวิ่งไปหาเธอทันที ดวงตาของเธอพร่ามัวไปด้วยน้ำตา รู้สึกได้เพียงกลุ่มแสงในระยะไกลเคลื่อนเข้าหาเธออย่างรวดเร็ว ดูเหมือนเธอจะรู้สึกถึงลมหายใจอันร้อนแรงของเขา เธอยกมือขึ้นแล้วรีบเช็ดน้ำตา สักพักเขาก็มาหาเธอ “ฉินอันอัน พวกเขาบอกว
รอวันหย่า คุณสามีร้าย บทที่ 508
เขาเห็นเธอเสียใจ จึงจับมือเธอแน่นด้วยฝ่ามือใหญ่ของเขาแล้ววางลงบนตำแหน่งหัวใจของเขา “ฉินอันอัน ไม่ใช่อย่างที่คุณคิดนะ” เขามองเข้าไปในดวงตาของเธอและอธิบายทีละคำ “ผมเพียงแต่ตกลงที่จะไปส่งเธอเพราะเธอเคยรักษาอิ๋นอิ๋น” ‘เสิ่นอวี๋เคยรักษาอิ๋นอิ๋น?’ เธอได้ยินเสียงหัวเราะเหน็บแนมอยู่ข้างใน ‘ในสายตาของเขา เสิ่นอวี๋คือคนที่ช่วยชีวิตอิ๋นอิ๋น’ ‘ไม่อย่างนั้นเขาคงไม่ยอมเสียเงินสองพันล้านให้เสิ่นอวี๋หรอก’ เธอปล่อยมือเล็ก ๆ ของเธอออกจากฝ่ามือใหญ่ของเขา “ในเมื่อเสิ่นอวี๋สามารถรักษาอิ๋นอิ๋นได้ แล้วทำไมคุณถึงเลิกกับเธอล่ะ?” เธอล้อเลียนอย่างเย็นชา “เพราะคุณไง” เขาพูดสามคำนี้แทบไม่ต้องคิด หัวใจของฉินอันอันเต้นรัวราวกับว่าโดนอะไรสักอย่างชน เธอสับสนทันที เขาเลิกกับเสิ่นอวี๋เพราะเธองั้นเหรอ? “แม้ว่าอิ๋นอิ๋นจะยังไม่กลับมาเป็นปกติอย่างสมบูรณ์ แต่ผมก็พอใจกับสภาพปัจจุบันของเธอมาก” เขาแสดงให้เธอเห็นความในใจของตัวเอง “ผมไม่สามารถบังคับตัวเองให้อยู่กับเสิ่นอวี๋ต่อไปได้ และก็ไม่สามารถบังคับตัวเองให้เลิกสนใจคุณได้เหมือนกัน” เมื่อได้ยินคำอธิบายของเขา เธอไม่ได้โล่งใจ กลับรู้สึกเหนื่อยแทน “คืนน
รอวันหย่า คุณสามีร้าย บทที่ 509
“เจอแล้ว” เธอหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาแล้วเปลี่ยนเรื่องอย่างรวดเร็ว “เสี่ยวหานกับรุ่ยลาล่ะ?” ไมค์สีหน้าเศร้าพลันถอนหายใจ “เกรงว่าคืนนี้พวกเขาจะวิดีโอแชทกับเธอไม่ได้ วันนี้เสี่ยวหานร้องไห้หนักมาก” ฟู่สือถิงที่อยู่ในห้องน้ำได้ยินคำพูดของไมค์ชัดเจน ‘เสี่ยวหานร้องไห้ทำไม?’ ฟู่สือถิงเดินออกจากห้องน้ำและมองฉินอันอันด้วยดวงตาสีเข้ม ตอนนี้ฉินอันอันไม่มีเวลามาสนใจเขาแล้ว เธอแปลกใจมากกว่าเขา เสี่ยวหานเป็นเด็กที่ชอบแสดงอารมณ์โกรธตลอด และไม่เหมือนเด็ก “เกิดอะไรขึ้นกับเขา? เขาโดนรังแกที่โรงเรียนหรือเปล่า? นายไปเจอครูของเขาหรือยัง?” เธอพูดอย่างรวดเร็ว เธออยากกลับบ้านไปปลอบลูกชายตอนนี้เลย “วันนี้ชั้นเรียนของพวกเขามีสอบ และมีคนได้คะแนนสูงกว่าเขา เขาโดนเยาะเย้ย” ไมค์ยักไหล่ “เขาคงไม่สามารถยอมรับได้ว่ามีคนฉลาดกว่าเขาไปสักระยะ” ฉินอันอันถอนหายใจด้วยความโล่งอก แต่ก็ยังรู้สึกไม่สบายใจเล็กน้อย เสี่ยวหานอาศัยอยู่ในโลกของตัวเองมาโดยตลอด และในโลกของเขา เขาเป็นคนที่มีอำนาจมากที่สุด “เขาอายุน้อยที่สุดในชั้นเรียน เป็นที่เข้าใจได้ว่าเขาไม่มีความสามารถเท่ากับคนอื่น ๆ แต่เขาไม่ฟัง ยิ่งโน้มน้าว เขา
รอวันหย่า คุณสามีร้าย บทที่ 510
ฟู่สือถิงล้างเท้าให้เธออย่างไม่รีบร้อนและเช็ดด้วยกระดาษชำระ แก้มของเธอแดง เธอพยายามดึงเท้ากลับหลายครั้ง แต่เขารั้งไว้ อาการจั๊กจี้ที่เกิดจากการรถูกนิ้วของเขาสัมผัสผิวหนังเท้าของเธอลุกลามไปถึงหัวใจ “คุณคิดว่าเที่ยวบินพรุ่งนี้จะถูกยกเลิกหรือเปล่า?” ในที่สุดเขาก็ปล่อยเธอ “คุณอย่าพูดเป็นลางสิ!” ตอนนี้เธอรู้สึกเหมือนได้กลับบ้านแล้วเขาหยิบกะละมังเข้าไปเติมน้ำในห้องน้ำ พอกลับมาเขาก็เห็นว่าใบหน้าของเธอหม่นหมอง“เที่ยวบินถูกยกเลิกเหรอ?” เขาเดา “อืม” เธอวางโทรศัพท์ลงแล้วพูดด้วยน้ำเสียงหดหู่ “มีผลไม้กับขนมอยู่ในถุง คุณไปกินเถอะ!” แม้ว่าเขาจะหิวแต่เห็นเธอเป็นแบบนี้เขาก็กินไม่ลง เธอถือกาต้มน้ำออกมาและวางแผนจะต้มน้ำ เขาหยิบกาต้มน้ำจากมือของเธอแล้วพูดว่า “คุณไปนอนพักผ่อนเถอะ” เธอเดินไปที่เตียงและนั่งลงด้วยความสิ้นหวัง ตอนนี้สมองของเธอเต็มไปด้วยเรื่องของเสี่ยวหาน ตั้งแต่เสี่ยวหานเกิดจนถึงปัจจุบัน เว้นแต่การร้องไห้เป็นครั้งคราวเหมือนกับเด็กคนอื่น ๆ ก่อนที่เขาจะอายุได้หนึ่งขวบ หลังจากที่เขาอายุได้หนึ่งขวบ เขาก็ไม่ค่อยร้องไห้อีกเลย เธอนึกไม่ถึงว่าเสี่ยวหานจะร้องไห้ เสี่ยวหานยิน
รอวันหย่า คุณสามีร้าย บทที่ 511
เนื่องจากหัวข้อนี้ค่อนข้างหนักอึ้ง เธอแยกแยะอย่างยากลำบากไปชั่วขณะ ดังนั้นจึงเปลี่ยนเรื่อง “คุณช่วยล้างแอปเปิลให้ฉันทีค่ะ ขอบคุณค่ะ” เขารีบไปล้างแอปเปิลให้เธอทันทีแล้วส่งให้เธอ“คุณเองก็หาอะไรทานสักหน่อย” เธอหยิบแอปเปิลพร้อมกับลุกขึ้นนั่งแล้วพูดอย่างไม่เป็นธรรมชาติ “อืม” ภายนอกลมแรงและมีพายุฝน ภายในห้องกลับเงียบสงบ หลังจากฉินอันอันกินแอปเปิลเสร็จแล้ว เธอก็นอนลงบนเตียง ลังเลว่าจะให้เขานอนบนเตียงดีหรือเปล่า ตอนนี้ฝนตก อุณหภูมิลดลงมากและที่นี่ก็ไม่มีเครื่องความร้อน ถ้าปล่อยให้เขานอนบนโต๊ะ เขาต้องเป็นหวัดแน่นอน แต่ให้เธอเรียกเขามานอนบนเตียง เธอก็พูดไม่ออก สักพักเขาอาบน้ำเสร็จแล้วก็ออกมาจากห้องน้ำ ถามเธอว่าจะปิดไฟหรือเปล่า เธอหลับตาแล้วส่งเสียงตอบรับ เขาจึงยกมือขึ้นปิดไฟ ทันใดนั้น ห้องก็ตกอยู่ในความมืด เธอรอให้เขาเดินเข้ามา ทว่า…เขากลับนั่งลงอยู่ข้างโต๊ะ ดูท่า ค่ำคืนนี้เขาตั้งใจนอนบนโต๊ะจริง ๆ “ก่อนหน้านี้คุณก็ไม่เคยสนใจความรู้สึกฉันเลยไม่ใช่เหรอไง? เสแสร้งเป็นสุภาพบุรุษอะไรตอนนี้!” เสียงของเธอเต็มไปด้วยความโกรธที่สามารถควบคุมได้ “คุณอยากจะแข็งตายหรือไง?!” เขาคิด
รอวันหย่า คุณสามีร้าย บทที่ 512
“ใช่! ยังไงเธอต้องพิจารณาเขาต่อไปจนกว่าเด็กจะเกิด” ทันใดนั้นไมค์ก็เบิกบาน “ฉันล่ะสงสัยว่าความเป็นผู้ชายแสนดีของเขาจะอยู่ได้นานขนาดนั้นเชียว” ฉินอันอันมองเขาที่มีความสุขบนความทุกข์คนอื่นแล้วเอ่ยว่า “พรุ่งนี้เขาจะมาทำอาหารที่บ้านของพวกเรา” “เอ๋?” ไมค์สงสัยว่าตัวเองฟังผิดไป “เขาทำอาหารได้งั้นเหรอ? เธอแน่ใจเหรอว่าเขามาทำอาหารไม่ไช่วางยาพิษ?” ฉินอันอันไม่รู้ว่าจะตอบอย่างไรดี เพราะว่านี่คือเรื่องที่ฟู่สือถิงร้องขออย่างจริงจังเขาทำให้มื้อเย็นในวันที่หนึ่งมิถุนายนต้องพังลง เขาอยากชดเชย เขาคิดว่าการทำอาหารเย็นด้วยตนเองถึงจะสามารถแสดงถึงคำขอโทษของเขาได้ หลังจากที่รถมาถึงบ้าน รุ่ยลากอดเธออย่างมีความสุข เพื่อเป็นการฉลองการกลับมาของเธอในวันนี้ รุ่ยลาจึงหยุดเรียนเป็นการเฉพาะ“ลูกรัก แม่คิดถึงหนูมากเลย!” ฉินอันอันอุ้มรุ่ยลาขึ้นโดยไม่สนใจว่าตัวเองกำลังตั้งครรภ์ “ฉินอันอันระวังหน่อย!” ไมค์เตือนเธอ “เธอลืมว่าเป็นช่วงที่ต้องป้องกันการแท้งบุตรไปแล้วเหรอ?” ฉินอันอันวางลูกสาวลงทันที “รุ่ยลา หนูคิดถึงแม่หรือเปล่า?” “คิดถึงค่ะ! หนูคิดถึงแม่มากทุกวันเลย” รุ่ยลาพูดพร้อมกับเม้มปากเล็ก ๆ ของเ
รอวันหย่า คุณสามีร้าย บทที่ 513
“ถ้าพวกลูกไม่ต้อนรับเขามาที่บ้านก็ไม่เป็นไรนะจ๊ะ ไว้เดี๋ยวแม่จะโทรหาเขา ไม่ให้เขามาแล้วก็ได้จ้ะ” ฉินอันอันแก้คำพูดอย่างรวดเร็วเมื่อพิจารณาจากปฏิกิริยาของพวกเด็ก ๆ แล้วดูเหมือนจะไม่ต้อนรับให้เขามา “เขาอยากมาทำงานบ้านที่บ้านของเราเหรอคะ?” ทันใดนั้นรุ่ยลาก็รู้สึกตัวแล้วร้องตะโกนอย่างตื่นเต้นว่า”งั้นให้เขามาเลยค่ะ! ให้เขาทำงานบ้านเยอะ ๆ จนเหนื่อยตายไปเลย!” ฉินอันอันรู้ว่าลูกสาวปากไม่ตรงกับใจ ครั้งก่อนที่ฟู่สือถิงเป็นลมล้มลงตรงหน้าบ้าน รุ่ยลาร้องไห้อย่างเจ็บปวดใจ “พวกลูกอยากกินอะไรหรือเปล่า? คิดแล้วมาบอกแม่นะ แม่จะให้เขาทำให้พรุ่งนี้” ฉินอันอันพูดอย่างอ่อนโยน รุ่ยลาเป็นเด็กกินเก่ง เธอเริ่มคิดทันทีว่าพรุ่งนี้จะกินอะไรดีเสี่ยวหานพูดด้วยสีหน้าจริงจัง “แม่ครับ แม่จะกลับไปคบกับเขาอีกเหรอครับ?” “ไม่จ้ะ” ฉินอันอันอธิบายอย่างอดทน “เขาอยากชดเชยความผิดพลาดในอดีต นี่เป็นครั้งแรกที่เขาพูดกับแม่ว่าเขารู้สึกผิด” ก่อนหน้านี้พวกเขาทะเลาะกันนับครั้งไม่ถ้วน เธอเคยหวาดกลัว แต่ไม่เคยยอมถอย เพราะว่าผิดก็คือผิด ไม่ว่าเธอจะรักเขามากแค่ไหน ก็ไม่อาจลบความผิดที่เขาทำไปได้! หลังจากได้ยินคำพูดของ
Latest chapter
