Share

บทที่ 31

last update Terakhir Diperbarui: 2025-04-26 10:22:47

ก๊อก! ก๊อก! ก๊อก! ระหว่างที่นิโคไลกำลังขบคิดเสียงเคาะประตูก็ดังขึ้น เขาจึงเดินไปเปิดให้ 

“อยากได้อะไรเพิ่มเติมไหมครับ” เจอร์รี่ถามทันทีที่เห็นหน้า ก่อนจะเดินเข้ามาในห้องและปิดประตูให้เรียบร้อย

“หมายถึงอะไร ไม่อยากได้อะไรหรอก” นิโคไลตอบเสียงเครียด ทำให้เจอร์รี่อดเป็นห่วงไม่ได้

“เป็นอะไรไปครับเจ้านาย” เจอร์รี่เอ่ยถามด้วยความเป็นห่วง ขณะที่นิโคไลเดินกลับไปที่ระเบียงห้องอีกครั้ง

“เหนื่อย เจทแล็ค” นิโคไลตอบสั้นๆ น้ำเสียงทุ้มต่ำ 

“อ้าว! ไม่เห็นบอกว่าเจทแล็คนี่ครับ งั้นพักผ่อนเถอะครับ ส่วนเรื่องงานผมดูแลต่อก็ได้ครับ” 

“จัดการด้วยก็แล้วกัน ยังไงซะเราก็ได้คุณกันตพงษ์เป็นลูกค้าแล้วล่ะ” นิโคไลค่อนข้างมั่นใจในการทำงาน ที่สำคัญคือมีเวลาคุยกันเป็นเดือนๆ 

“เอ่อ ผมมีอีกเรื่องอยากจะถาม”

“เจ้านายจะอยู่ที่นี่เป็นเดือนๆ เลยจริงเหรอครับ ผมยังไม่ได้บอกทางโน้นเอาไว้เลย คิดว่
Lanjutkan membaca buku ini secara gratis
Pindai kode untuk mengunduh Aplikasi
Bab Terkunci

Bab terkait

  • รอยเสน่หาเทพบุตรเถื่อน   บทที่ 1

    มหาวิทยาลัยชื่อดังแห่งหนึ่ง ในวอร์ชังตันดีซี นักศึกษาบางส่วนจบการศึกษาและเตรียมตัวรับปริญญาในอีกไม่กี่วัน ฉะนั้นการเฉลิมฉลองจึงได้เริ่มต้นขึ้น แน่นอนว่าบรรดาหนุ่มสาวต่างนัดแนะที่จะไปปาร์ตี้เรียนจบกันที่ผับประจำซึ่งแบ่งเป็นกลุ่มก้อน แต่สุดท้ายยังคงไปสังสรรค์ในที่เดียวกันทุกที “ไอซ์! เฮ้! ไอซ์! เย็นนี้วางหรือเปล่า” หญิงสาวคนหนึ่งวิ่งเข้ามาอย่างกระหืดกระหอบ และเอ่ยถามเพื่อนสาวคนสนิทที่กำลังเดินอยู่“อ้าวเทรซีย์ ว่าง มีอะไรจ๊ะ ถามทำไม” ไอลดานักศึกษาไทยแสนสวย ถามกลับและเดินให้ช้าลงเพื่อจะได้คุยกัน“เพื่อนๆ เรา ชวนไปปาร์ตี้กันน่ะ ไปนะห้ามปฏิเสธ” เทรซีย์บอกกึ่งบังคับ“แบบนี้ไม่น่าจะเรียกว่าชวน แต่เรียกว่าบังคับ แล้วจะถามฉันทำไม” ไอลดาออกปากบ่นแต่ไม่ได้จริงจังนัก “งั้นไปนะ เพื่อนๆ เราไปกันหมดเลย เครียดกันมาตลอดทั้งปีต้องหาเวลาผ่านคลายบ้าง” เทรซีย์บอกอีกครั้งแต่ไอลดากลับทำท่าครุ่นคิดเหมือนกำลังชั่งใจอยู่“อะไร ต้องทำหน้าเครียดขนาดนั้นเชียวเหรอ ไม่ใช่เด็กๆ แล้วนะไอซ์” “ก็... กำลังคิดว่าจะใส่ชุดอะไรไปดีไง แล้วเพื่อนเราน่ะกลุ่มไหนบ้าง” ไอลดาถาม แต่เทรซีย์เงียบไป เพราะบอกไม่ถูกเนื่องจากมีหลายกล

    Terakhir Diperbarui : 2025-04-10
  • รอยเสน่หาเทพบุตรเถื่อน   บทที่ 2

    จวนจนกระทั่งถึงเวลาแห่งแสงสี ที่ผับแห่งหนึ่ง เริ่มมีนักท่องราตรีทยอยเข้าร้านแล้ว เนื่องจากว่าผับเปิดไม่ดึกนัก ใครมีเวลามาดื่มกินตอนไหนก็สามารถมาได้ แน่นอนว่าเป็นเวลาของเหล่าวัยรุ่นหรือกลุ่มนักศึกษามาดื่มกินกันก่อน พอดึกหน่อยจะเป็นวัยทำงาน เพราะคนพวกนี้กว่าจะออกจากบ้านได้เสียเวลากว่าวัยรุ่นเสียด้วยซ้ำ ในร้านเริ่มเปิดเพลงฮิบฮอบให้ได้ขยับโยกบ้างแล้ว นักศึกษาที่มาปาร์ตี้กินดื่มก็ต่างมารวมตัวกันแล้วแต่อยู่กันเป็นกลุ่มก้อน กลุ่มใครกลุ่มมัน สาวๆ แต่ละคนก็แต่งตัวจัดเต็มชนิดที่เรียกได้ว่าแซ่บกันทุกคน เพื่อหวังลึกๆ ว่าคืนนี้จะได้ควงหนุ่มหล่อสักคนไปต่อให้จบ ส่วนหนุ่มๆ ก็คิดไม่ต่างกัน“วันนี้คนเยอะผิดปกตินะ” นิโคไล ลูกค้าหนุ่มหล่อล่ำคนหนึ่งเอ่ยกับเพื่อนที่มาด้วยกันอีกสองคน ระหว่างนี้เขากำลังเดินเข้ามาในร้าน ค่อยๆ แทรกตัวเข้ามาเรื่อยๆ กระทั่งพบกับที่นั่งที่ต้องการ นั่นคือหน้าเคาน์เตอร์ “น่าจะรู้ว่าที่นี่นักศึกษาชอบมาเพราะอยู่ใกล้มหาวิทยาลัย” เพื่อนอีกคนตอบ“อ่อใช่ฉันลืมไป แต่วันนี้เยอะมากสงสัยจะมาปาร์ตี้” นิโคไล ตอบและยังคงมองไปรอบๆ ตัวเช่นเคย“คงใช่ สาวๆ เพียบเรามาได้ถูกจังหวะเวลาเสียจริง” “เฮ

    Terakhir Diperbarui : 2025-04-10
  • รอยเสน่หาเทพบุตรเถื่อน   บทที่ 3

    “ขอเป็นเตกีลา ว่าแต่คืนนี้ใครเลี้ยงเนี่ย” ไอลดาสั่งและแสร้งถามไปอย่างนั้นเอง ไม่ได้หวังจะให้ใครมาเลี้ยง“มากับหนุ่ม ๆ งานนี้ก็ต้องให้หนุ่มเลี้ยงสิ ใช่ไหม เดฟ” เทรซีย์หันไปขอความเห็นจากเพื่อนชายในกลุ่มซึ่งชื่อเดวิด“ใช่ สั่งเลย เผลอๆ อาจมีหนุ่มๆ ในนี้อยากจะเสนอตัวเลี้ยง ดริ้งค์ด้วยก็เป็นได้นะ” เดวิดให้ความยิ้มๆ จากนั้นจึงลุกไปพร้อมกับเพื่อนผู้ชายคนอื่น เพื่อสั่งเครื่องดื่มและนำมาให้สาวๆ ที่โต๊ะ“ถามจริงโต๊ะเรามากันแค่สี่คนเองเหรอ ไหนว่าปาร์ตี้เพื่อนๆ ที่เรียนจบพร้อมกันไง แต่กลุ่มยัยคาร่าตั้งสองโต๊ะ” “นี่สังเกตด้วยเหรอเนี่ย กลุ่มยัยนั่นนักเที่ยวทั้งนั้นนี่จ้ะ แถมยังมาพร้อมหน้าพร้อมตากันอีก ส่วนกลุ่มเราเดี๋ยวก็มาสมทบ ฉันชวนเพื่อนๆ ประมาณสิบคน เอาเป็นว่าทั้งคณะ ทุกคนมารวมตัวกันที่นี่หมด” “งั้นก็คงสนุกแน่ๆ แต่เราเหมาที่นี่หรือเปล่าเนี่ย” “เปล่า ใครจะกล้าเหมาล่ะเพื่อน แขกทั่วไปก็มีเราไม่ได้มีอิทธิพลขนาดนั้น ว่าแต่หนุ่มๆ น่าสนนะ” เทรซีย์พูดพลางมองไปรอบๆ ก็สะดุดตาที่หนุ่มหล่อสามคนซึ่งนั่งอยู่ตรงเคาน์เตอร์ไม่ห่างจากพวกเธอนัก แต่เสียอย่างเดียวคือมองเห็นแต่เพียงแผ่นหลังเท่านั้น “เห็นหนุ่มๆ

    Terakhir Diperbarui : 2025-04-10
  • รอยเสน่หาเทพบุตรเถื่อน   บทที่ 4

    “เอางั้นก็ได้ แต่รอจังหวะก่อน จากนั้นฉันจัดเต็มอย่างแน่นอน” เมื่อพูดจบครูสจึงยกเหล้าขึ้นดื่ม และรอจังหวะที่ต้องการ ระหว่างนี้ก็เฝ้ามองไอลดาเป็นระยะ แต่ในช่วงเวลาเดียวกันนั้นครูสกับคาร่าไม่ทันได้สังเกตว่าการคุยกันของทั้งคู่จะมีใครมาได้ยินเข้า เพราะเสียงเพลงมันดังพอสมควร ทว่าหนึ่งในเพื่อนของไอลดาดันมาได้ยินเข้าพอดี ฉะนั้นเพื่อเป็นการปกป้องเพื่อน เรื่องนี้จึงต้องไปถึงหูไอลดาแต่โดยเร็ว เพื่อจะได้รับมือกับผู้ชายที่อยากจะรวบกินเธอ เมื่อไอลดารู้เรื่องเข้า เธอจึงหาทางรับมือกับผู้ชายที่คาร่าส่งมา แต่ก็หวั่นใจไม่น้อย เพราะคนพวกนี้เล่ห์เหลี่ยมแพรวพราวจนตามไม่ทัน แต่สุดท้าย เธอต้องหยุดคิดเพื่อลดความเครียด ไปที่เคาน์เตอร์เพื่อสั่งเครื่องดื่มที่ชอบ“เตกีล่าค่ะ” ไอลดาสั่งกับบาร์เทนเดอร์หนุ่มพร้อมกับชูหนึ่งนิ้ว จังหวะเดียวกันนั้น หนุ่มหล่อสามคนยังคงนั่งอยู่ที่เดิม และเมื่อได้ยินเสียงหวานๆ สำเนียงภาษาอังกฤษค่อนไปทางเอเชียเล็กน้อยก็ทำให้พวกเขาหันมามอง หนุ่มหล่อสองคนแค่ชื่นชมความสวย และมองสัดส่วนเล็กน้อยเพื่อไม่ให้เสียมารยาท แต่อีกหนุ่มนั้นสำคัญคือนิโคไล เขานั่งตรงกลางแต่โน้มตัวไปค้ำที่เคาน์เตอร์ พร้อ

    Terakhir Diperbarui : 2025-04-10
  • รอยเสน่หาเทพบุตรเถื่อน   บทที่ 5

    “อ๋อ เอ่อ ฉันมากับเพื่อนค่ะ เรามากันหลายคน โน่นไงคะกำลังสนุกเชียว” พูดจบเธอก็บุ้ยหน้าไปตรงกลางฟลอ ซึ่งบอกได้คำเดียวว่าเยอะมาก นับไม่ถ้วนเลยทีเดียว เท่านี้เขาก็เดาได้แล้วว่าพวกเธอมาจากที่ไหนกัน“ให้ผมเดา บัณฑิตจากจอร์จทาวน์” เขาเดาได้ถูกต้องเลยทีเดียว ซึ่งเธอคิดว่าเขาได้ข้อมูลมาจากคาร่านั่นแหละ“อะไรทำให้คุณเดาได้ถูกต้องขนาดนั้น” ไอลดาหันมาถามเขาด้วยน้ำเสียงหวาน สายตายั่วยวนแปลกๆ “ก็ไม่เห็นจะยาก ผับนี้ใกล้มหาวิทยาลัยที่สุด อีกอย่างคุณมากับเพื่อนนับสิบๆ คนแบบนี้ ก็ต้องเป็นกลุ่มนึกศึกษาอยู่แล้ว” เขาเดาได้ถูกต้องอีกแล้ว และมันยิ่งสร้างความมั่นใจให้เธอเพิ่มมากขึ้น ว่าเขาคือคนที่คาร่าส่งมาชัวร์“แสดงว่าคุณก็มาที่นี่บ่อย ถึงได้ดูออกขนาดนี้ หรือไม่ก็ควงสาวนักศึกษามาด้วยหรือเปล่าคะ” เธอถามหยั่งเชิง“หึๆ เห็นผมควงใครล่ะครับ” เขายิ้มและส่งสายตาเจ้าชู้ให้กับเธอ ทำให้รู้สึกเขิน แต่ไม่ชอบความเจ้าชู้ของเขาเลย นิสัยเพลย์บอยแบบนี้ไม่ขอใกล้จะดีกว่า แต่เพื่อให้แผนของคาร่าดำเนินไปได้ ไอลดาต้องเล่นไปตามน้ำเสียก่อน จากนั้นจะตอกหน้าผู้ชายคนนี้ให้หงายไปเลย “ก็ไม่แน่ว่าคนที่คุณควงมาอาจจะอยู่ในกลุ่มของเพื่อน

    Terakhir Diperbarui : 2025-04-10
  • รอยเสน่หาเทพบุตรเถื่อน   บทที่ 6

    “คนแปลกหน้าคงไม่รู้จักชื่อกัน แต่ผมรู้จักชื่อคุณแล้วนะไอซ์” เมื่อ นิโคไลพูดจบ เธอจึงเอี้ยวตัวหันกลับไปหาและไม่ทันได้ระวังว่าเขายืนประชิดด้านหลัง ทำให้เธอชนเข้ากับแผงอกกว้างๆ จนต้องเซถลาเล็กน้อย เป็นจังหวะให้นิโคไลสอดวงแขนขวา คว้าเอวเธอเอาไว้ไม่ให้ล้ม ก่อนจะรั้งเข้ามากอดโดยอัตโนมัติ“เอ่อ ขอบคุณค่ะ” เธอรีบตั้งสติแล้วก็ดันตัวออกจากวงแขนของเขาทันที ในความยั่วและอ่อยของเธอ เขามองว่ามีความระมัดระวังตัวอยู่พอสมควร เหมือนจะง่ายแต่ไม่ง่ายซะทีเดียว เขาคิดและยิ้มกริ่มเจ้าชู้“นะครับเต้นรำกัน” นิโคไลเอ่ยปากขอร้องอีกครั้ง ดูซิว่าเธอจะยอมหรือเปล่า แน่นอนว่าเธอจะยั่วให้ถึงขีดสุด“แต่ในมือคุณยังถือแก้วเหล้าอยู่เลย เอาเป็นว่าเราไปนั่งดื่มต่อดีกว่านะคะ” ไอลดายื่นหน้าเข้าไปใกล้ๆ แล้วเอ่ย ก่อนจะจับมือเขา แล้วพาเดินกลับออกไปนั่งที่เดิม จากนั้นเธอจึงปล่อยมือเขาให้เป็นอิสระ “ดูเหมือนคุณไม่อยากจะสนุกกับเพื่อนสักเท่าไหร่” นิไคไลถามพร้อมกับนั่งลงที่เก้าอี้และหันหน้าออกไปฟลอ “ฉันมีเรื่องที่น่าสนใจต้องทำค่ะ” พูดจบปุ๊บไอลดาก็ปรายตามองเขาด้วยแววตาแพรวพราว“อย่างเช่น...” เขาถามเพื่อว่าคำตอบจะเป็นการเล่นสนุกกับเข

    Terakhir Diperbarui : 2025-04-10
  • รอยเสน่หาเทพบุตรเถื่อน   บทที่ 7

    “อื้อ! พระเจ้า!” เขาอุทานด้วยความเจ็บและจุก ส่วนมือก็กุมส่วนนั้นเอาไว้ก่อนจะทรุดกายลงกับพื้น หากแสงสว่างมากกว่านี้คงได้เห็นเขาหน้าเขียวแล้วเพราะของรักโดนรังแก“ลาก่อนคุณแอนตัน” ไอลดากล่าวยิ้มๆ ก่อนจะเดินจากไปทว่าต้องชะงักแล้วหันมาเอ่ยกับเขาอีกครั้ง“อ๋อ ฝากอีกสักครั้งนะคะ” ทันทีที่พูดจบเธอก็มองไปที่เคาน์เตอร์ ขณะที่บาร์เทนเดอร์กำลังเสิร์ฟเครื่องดื่มให้แขกอีกคนอยู่พอดี เธอจึงคว้าเอาแก้วเหล้าแล้วสาดใส่หน้าเขาอีกครั้ง หมดกันความหล่อ“ดื่มให้สนุกนะคะ” พอสาดเหล้าใส่หน้าเขาได้ยังไม่พอ เธอยังใช้มือแตะที่ใบหน้าของเขาเบาๆ เหมือนจะเยาะเย้ย จากนั้นจึงส่งแก้วกลับคืน แล้วเดินจากไปพร้อมกับรอยยิ้มของความสะใจ“พระเจ้า! อ่า!” เจ็บและจุกยังไม่พอ ยังเสียหน้าเพราะถูกเหล้าสาดจนเปียก จังหวะเดียวกันนั่นเองเพื่อนของนิโคไลสองคนก็เข้ามาหาพอดี อันที่จริงก็สังเกตอยู่สักครู่แล้ว ว่ากำลังมีเรื่องกับสาวสวยคนนั้น“นิค! เฮ้! เป็นอะไรวะเพื่อนทำไมเนื้อตัวมีแต่กลิ่นเหล้า” แจ็คสันเพื่อนคนหนึ่งถาม พร้อมกับพยุงเขาให้ลุกขึ้น“ก็จะอะไรซะอีกล่ะ อืม พยุงทีสิ” นิโคไลลุกไม่ขึ้นเพราะยังจุกอยู่“ให้ตายสิ เพื่อนฉันโดนลบเหลี่ยมสิ้นล

    Terakhir Diperbarui : 2025-04-10
  • รอยเสน่หาเทพบุตรเถื่อน   บทที่ 8

    “จูบอะไรช่างจืดชืด ห่วยแตก ไม่ได้เรื่อง” ไอลดาแสร้งว่าไปอย่างนั้นเอง “หึๆ นี่ถ้าอยากได้จูบหวานๆ โรแมนติกล่ะก็ ต้องแกล้งยอมเสียบ้าง ไม่ใช่ไม่ยอมคนแบบนี้” “ไม่ต้องสอนน่าเทรซีย์ ไม่มาเป็นฉันไม่รู้หรอก เฮ็งซวยที่สุด แบบนี้น่ะหล่อแค่ไหนก็ไม่มีทางเก็บไปฝันแน่นอน” “จริงเหรอ เขาก็น่าฝันถึงเหมือนกันนะ หล่อขนาดเนี่ยยอมให้จูบเลยเอ๊า” ให้ตายสิ เทรซีย์ไม่นึกเป็นห่วงเพื่อนเลย“เชิญเธอฝันไปคนเดียวเถอะ” ไอลดาว่าด้วยความไม่พอใจ ขณะเดียวกันกลุ่มเพื่อนๆ ทั้งชายและหญิงต่างพากันเดินมาสมทบที่โต๊ะ เมื่อเต็มแล้วก็นั่งโต๊ะข้างๆ ที่จองกันเอาไว้ เรียกได้ว่าไอลดารายล้อมไปด้วยเพื่อนนับสิบคน ตอนนี้คนที่กำลังหาโอกาสหรือจังหวะเวลาที่จะเข้ามาถึงตัวเธอนั้นยากยิ่งขึ้นไปอีก ทำให้แผนการที่จะลากเธอไปนอนด้วยแล้วแบลคเมลนั้นเป็นไปได้ยากเสียแล้ว เช่นเดียวกัน เพราะไอลดาก็ดันเข้าใจว่านิโคไล คือเพื่อนของคาร่า แถมยังแก้เผ็ดและหักหน้านิโคไลเสียจนลงไปนั่งจุกอยู่กับพื้น เล่นกับผู้ชายผิดคนแบบนี้เธอมีโอกาสแย่โดยไม่รู้ตัว ส่วนนิโคไลก็รอแก้แค้นแม่ตัวดีที่ตบหน้า กระทุ้งเป้า และไหนจะเอาเหล้าสาด เรียกได้ว่าสาม กระทง โดยที่เขาไม่ได้มีคว

    Terakhir Diperbarui : 2025-04-10

Bab terbaru

  • รอยเสน่หาเทพบุตรเถื่อน   บทที่ 31

    ก๊อก! ก๊อก! ก๊อก! ระหว่างที่นิโคไลกำลังขบคิดเสียงเคาะประตูก็ดังขึ้น เขาจึงเดินไปเปิดให้“อยากได้อะไรเพิ่มเติมไหมครับ” เจอร์รี่ถามทันทีที่เห็นหน้า ก่อนจะเดินเข้ามาในห้องและปิดประตูให้เรียบร้อย“หมายถึงอะไร ไม่อยากได้อะไรหรอก” นิโคไลตอบเสียงเครียด ทำให้เจอร์รี่อดเป็นห่วงไม่ได้“เป็นอะไรไปครับเจ้านาย” เจอร์รี่เอ่ยถามด้วยความเป็นห่วง ขณะที่นิโคไลเดินกลับไปที่ระเบียงห้องอีกครั้ง“เหนื่อย เจทแล็ค” นิโคไลตอบสั้นๆ น้ำเสียงทุ้มต่ำ“อ้าว! ไม่เห็นบอกว่าเจทแล็คนี่ครับ งั้นพักผ่อนเถอะครับ ส่วนเรื่องงานผมดูแลต่อก็ได้ครับ”“จัดการด้วยก็แล้วกัน ยังไงซะเราก็ได้คุณกันตพงษ์เป็นลูกค้าแล้วล่ะ” นิโคไลค่อนข้างมั่นใจในการทำงาน ที่สำคัญคือมีเวลาคุยกันเป็นเดือนๆ“เอ่อ ผมมีอีกเรื่องอยากจะถาม”“เจ้านายจะอยู่ที่นี่เป็นเดือนๆ เลยจริงเหรอครับ ผมยังไม่ได้บอกทางโน้นเอาไว้เลย คิดว่

  • รอยเสน่หาเทพบุตรเถื่อน   บทที่ 30

    “เปล่าครับ ผมแค่รู้สึกว่าเคยเจอคนหน้าคล้ายคุณไอลดามาก่อน แต่ก็แค่หน้าคล้ายน่ะครับ คงไม่ใช่คนเดียวกัน”“ผมก็ว่าอย่างนั้นแหละครับ หรือถ้าจะเคยเจอก็อาจจะเป็นที่อเมริกา ไอซ์เคยเรียนอยู่ที่นั่น”“ที่วอร์ชิงตัน” นิโคไลเสริมขึ้นพร้อมกับปรับสีหน้าให้เรียบตึง และสติเขากลับเข้าที่เรียบร้อย“เอ่อ ใช่... คุณทราบได้ยังไงครับ” กันตพงษ์ถามด้วยความสงสัย“ผมเดาน่ะ เพราะผมอยู่วอร์ชิงตัน เคยเจอคนหน้าคล้ายคุณไอลดาและเธอก็อยู่ที่นั่นมาก่อนเหมือนกัน ผมคิดว่าคนเอเชียหน้าคล้ายๆ กัน” นิโคไลบอกเสียงเรียบพลางมองหน้าไอลดาอย่างมีเลศนัย“ฉันว่า คุณคุ้นหน้าฉันตอนอยู่ในลิฟต์มากกว่ามั้งคะ” ไอลดาแทรกขึ้นเสียงเรียบ“ก็อาจเป็นได้ครับ ตอนอยู่ในลิฟต์ เอ่อขอโทษทีที่ไม่ได้ทักทายครับ ไม่คิดว่าจะเป็นคุณสองคนที่ผมต้องมาทำธุรกิจด้วย ผมนึกว่าเป็นแขกของโรงแรมด้วยซ้ำ” นิโคไลแสร้งเออออกับเธอ ทั้งที่ไม่ใช่อย่างนั้น&

  • รอยเสน่หาเทพบุตรเถื่อน   บทที่ 29

    ช่วงเวลาเดียวกันนี้ ภายในห้องพักระดับวีไอพีสนนราคาอยู่ที่คืนละหนึ่งแสนบาทบนชั้นสูงสุดที่ชั้น 22 ถูกเปิดออกเพื่อต้อนรับบอสรูปหล่อของเจอร์รี่ ซึ่งเจอร์รี่ได้ขึ้นมาต้อนรับที่บนห้อง พร้อมกับให้กุญแจห้องเอาไว้กับเจ้านายเรียบร้อย กระเป๋าถูกนำมาเก็บในตู้เสื้อผ้า แต่เจ้าของห้องกลับเดินไปยังระเบียง ซึ่งมีกระจกใสบานสไลด์ขนาดใหญ่ เขาเปิดผ้าม่านออก แล้วแสร้งมองวิวเมืองกรุงเทพ ฯ อย่างไร้จุดหมาย“เจ้านายครับ ผมนัดคุณกันตพงษ์และเจ้าของโรงแรมมาดินเนอร์กับเราคืนนี้นะครับ” เจอร์รี่เอ่ยพลางสังเกตอาการของเจ้านายหนุ่มจากทางด้านหลัง“คุณกันตพงษ์กับเจ้าของโรงแรมอย่างนั้นเหรอ” นิโคไลถามกลับ ทว่าไม่ได้หันหน้ามาแต่อย่างใด“ครับผม อยากทานอะไรเป็นพิเศษไหมครับ” เจอร์รี่ตอบและถามด้วยความเป็นห่วง“ไม่ แล้วเจ้าของโรงแรมเป็นใคร” นิโคไลถามด้วยความอยากรู้“จริงสิเจ้านายยังไม่ทราบ เดี๋ยวคงจะได้เจอเธอในตอนเย็นนี้ล่ะครับ เธอชื่อ... คุณไอลดาเป็น...”ก

  • รอยเสน่หาเทพบุตรเถื่อน   บทที่ 28

    ทำไมเขาต้องเกิดมาเป็นผู้ให้ด้วยวะ เขาคิดแต่ยังคงมีความสุขดี แม้จะเป็นเพียงฉากหน้าที่ฉาบเอาไว้ให้คนภายนอกเห็น และมองว่าเขากับไอลดาเป็นคู่หมั้นที่เหมาะสมสำหรับการแต่งงานมากที่สุดก็ตาม แต่เบื้องหลังนี่สิที่ภายในครอบครัวเท่านั้นที่รู้สามปีมาแล้วที่กันตพงษ์กับไอลดาอยู่ในฐานะคู่หมั้น ภายใต้สัญญาที่ว่ากันด้วยเรื่องธุรกิจ เธอกลับมาเมืองไทยได้ถูกเวลาเป็นอย่างยิ่ง เมื่อทางครอบครัวประสบปัญหาเรื่องการบริหารโรงแรม จนขาดสภาพคล่องทางการเงิน จึงต้องขอความช่วยเหลือให้ฝ่ายของกันตพงษ์ซึ่งเป็นเครือญาติเข้ามาช่วยอีกแรง โดยการให้กันตพงษ์เข้ามาถือหุ้นในโรงแรมเกินกว่าครึ่งหนึ่ง พร้อมทั้งเม็ดเงินมหาศาลที่โอบอุ้มต่อลมหายใจของโรงแรมต่อไปแต่กันตพงษ์ไม่อยากขึ้นชื่อว่าฮุบโรงแรมที่สร้างจากครอบครัวไอลดามาเป็นของตัวเอง และไม่ได้ต้องการให้ใช้หนี้คืนแต่อย่างใด เขาจึงยื่นข้อเสนอเนียนๆ ให้ไอลดาแต่งงานด้วย หรือเรียกว่าเอาตัวมาแลกกับเงินก็ยังได้ และเพื่อเขาจะได้เข้ามาช่วยบริหารงานแบบไม่ต้องรู้สึกผิดนักครั้งแรกไอลดาไม่ยอมเลยแม้แต่นิดเดียว เพราะรักและเคารพกัน

  • รอยเสน่หาเทพบุตรเถื่อน   บทที่ 27

    เวลาต่อมา ห้าโมงเย็นได้เวลาที่ไอลดาต้องกลับบ้าน โดยมีกันตพงษ์มารับ เรียกได้ว่าทำหน้าที่คู่หมั้นได้อย่างสมบูรณ์เลยทีเดียว ปิ๊น! ปิ๊น! ปิ๊น! คนขับรถบีบแตรเมื่อมาถึงหน้าประตูทางเข้า ประตูบานคู่จึงถูกเปิดออกอัตโนมัติขณะที่รถแล่นเข้าบ้านอยู่นั้น เด็กน้อยวัยสองขวบรูปร่างหน้าตาราวกับตุ๊กตาฝรั่งวิ่งออกมายืนอยู่ตรงบันได โดยมีหญิงวัยล่วงเลยกว่าหกสิบปีเดินตามออกมา พร้อมกับจับมือของเด็กน้อยเอาไว้ ท่าทางของเด็กน้อยดีอกดีใจแต่พูดออกมาไม่เป็นความ ได้แต่กระโดดโลดเต้นตามประสา ก่อนจะเอ่ยออกมาเพียงคำเดียว“มะ มะ” คำว่าแม่ถูกเปล่งออกมาจากปากเด็กน้อยแบบไม่ชัดเจนนัก แต่ก็รู้ได้ว่ากำลังเรียกผู้ที่กำลังมาเยือน เมื่อรถจอดสนิทประตูเปิดออก ไอลดาก็รีบลงจากรถทันที เด็กน้อยแสนน่ารักก็วิ่งเข้าไปกระโดดกอด“มะ มะ จ๋าๆๆ” ภาษาดอกไม้ของเด็กๆ ที่ไอลดาฟังแทบจะไม่รู้เรื่องแต่รู้ว่าเด็กน้อยเรียกแม่“คิดถึงจังเลย หนูดื้อไหมคะ หืม ทำให้คุณยายเหนื่อยหรือเปล่า” ไอลดาเอ่ยกับเด็กน้อยราวกับฟังรู้เรื่อง แต่เด็กน้อยก็ย

  • รอยเสน่หาเทพบุตรเถื่อน   บทที่ 26

    “แต่พี่กันยิ้มแปลกๆ” เกลียดจริงๆ เลยคนรู้ทัน เขาคิด“ฮ่าๆ ยิ้มก็ไม่ได้เลยเหรอ พี่ไม่ใช่คนหน้าเคร่งซะหน่อย” เขาแก้ตัวพร้อมกับเสียงหัวเราะชอบใจ ทว่าสายตาของเขานี่แหละที่ปิดไม่มิด แต่เธอจะไม่ถามอีกและปล่อยให้เขาขับรถพาไปจนถึงร้านอาหารแห่งหนึ่ง โดยที่โต๊ะถูกจองเอาไว้เรียบร้อยแล้ว กระทั่งเขาพาเธอเดินไปนั่งแต่กลับมีผู้ชายอีกคนรออยู่ ซึ่งไม่คุ้นหน้าเอาเสียเลยแถมยังเป็นฝรั่งอีกต่างหาก“สวัสดีครับ รอนานหรือเปล่า” กันตพงษ์ทักทายและถามชายแปลกหน้าอย่างสุภาพ เมื่อเห็นว่าชายหนุ่มที่นั่งอยู่มาก่อนเวลาเสียอีก และเมื่อได้ยินเสียงกันตพงษ์ ชายหนุ่มคนนั้นก็หันมามองทันที“อ้าว สวัสดีครับคุณกัน อย่าห่วงผมเพิ่งมานั่งได้ห้านาที” ชายหนุ่มซึ่งเป็นแขกกล่าวพร้อมกับลุกขึ้นยืน แล้วยื่นมือไปจับทักทายกับกันตพงษ์“เชิญนั่งครับ แล้วสุภาพสตรีท่านนี้คือ” ชายหนุ่มถามกันตพงษ์อีกครั้งและยิ้มอย่างสุภาพ“อ๋อนี่ ไอลดาคู่หมั้นผมครับ ไอซ์จ้ะนี่คุณเจอร์รี่” กันตพงษ์แนะนำโดยที่ย

  • รอยเสน่หาเทพบุตรเถื่อน   บทที่ 25

    “ผมต้องการคำนั้นจากปากคุณไม่ใช่เขียนใส่กระดาษ แต่ช่างเถอะ... ช่างเถอะ ลาก่อนไอซ์” เป็นการหักห้ามใจไม่ให้เจ็บปวดเป็นครั้งแรก และมันช่างยากเย็นเหลือเกินบัดนี้ชีวิตของเขาจะดำเนินไปอย่างปกติที่สุด ไอลดาจะไม่มีอิทธิพลอะไรต่อหัวใจของเขาเป็นอันขาด เซ็กส์คืนเดียวมันจบแล้วและมันเป็นสิ่งที่เขาปรารถนาคือ ไม่ผูกมัดไม่ผูกพัน นี่แหละชีวิตของนิโคไล แอนตัน และเขาต้องอยู่กับความเป็นอิสระไร้บ่วงตราบเท่าที่เขาต้องการช่วงเวลาของความสุข มันเกิดขึ้นเร็วและมันจบลงเร็วเหลือเกิน พร้อมกับสิ่งที่หวงแหนมาตลอดตั้งแต่เติบโตเป็นสาว ต้องสูญเสียไปอย่างง่ายดาย ให้กับผู้ชายแปลกหน้าที่รู้จักเพียงหนึ่งวันกับอีกสองคืน เพราะฤทธิ์แอลกอฮอลโดยแท้ที่ทำให้สติสัมปชัญญะทั้งหมดดับวูบ และนำพาไปสู่ความอยากลอง อยากรู้ จนทำให้หวั่นไหวไปกับสิ่งแปลกใหม่ ซึ่งในชีวิตวัยสาวไม่เคยได้พบ ไอลดาเรียกมันว่าอุบัติเหตุทางอารมณ์ และเรื่องนี้มันจะไม่เกิดขึ้นอีก เธอสัญญากับตัวเอง ว่าเซ็กส์สำหรับเธอจะยอมให้มันเกิดขึ้นกับนิโคไลเพียงคนเดียวด้วยความเต็มใจ

  • รอยเสน่หาเทพบุตรเถื่อน   บทที่ 24

    นิโคไลหลับตาครุ่นคิดว่าจะไม่ปล่อยให้ทุกอย่างที่เกิดขึ้นนี้เป็นทางผ่าน หรือเพียงเพราะอุบัติเหตุทางอารมณ์ แต่อยากจะใช้เวลาศึกษาไอลดาเพื่อว่าเขาจะได้เลิกใช้ชีวิตแบดบอย พร้อมกับลงหลักปักฐานที่ใครสักคน และอยากให้เธอเป็นคนพิเศษ บอกไม่ถูกว่ารู้สึกเช่นไรแต่ไม่อยากเสียเธอไป อีกทั้งอยากจะจริงจังขึ้นมา ถามใจตัวเองว่าแท้ที่จริงแล้วที่วางแผนพาเธอมาที่นี่ เพราะว่าแอบชอบเธอตั้งแต่วินาทีแรกแล้วระหว่างที่นิโคไลกำลังใคร่ครวญเรื่องที่เกิดขึ้น ไอลดาก็ยังคงเงียบกริบ แสร้งหลับตาประหนึ่งว่าอ่อนเพลียไม่อยากจะคุยด้วย เขาจึงเงยหน้าขึ้นแล้วยื่นหน้าไปจูบตรงปลายคางเบา ๆ ทว่าเธอยังนอนนิ่ง จึงเปลี่ยนเป็นก้มจูบตรงเนินอก พลางลูบไล้ฝ่ามือไปตามเรือนร่างเปลือยเปล่า“อืม” ไอลดาครางงึมงำเหมือนถูกรบกวน เขาจึงใช้ไม้ตายด้วยการถูไถกายแกร่งกับร่องรักอันอ่อนนุ่มอีกครั้ง“อื้อ ยังเจ็บอยู่เลยค่ะ พักก่อนนะคะ” เธอตอบเสียงหวานแผ่วเบา ทว่ายังไม่ได้ลืมตา“เหนื่อยเหรอครับ หืม” เขาถามเสียงนุ่ม เธอจึงพยักหน้าเท่านั้น

  • รอยเสน่หาเทพบุตรเถื่อน   บทที่ 54

    “ฮ่าๆ คุณเป็นเลขาส่วนตัวของเขา หรือว่าเป็นที่ปรึกษาปัญหาหัวใจของเขากันแน่” ไอลดาหัวเราะร่าอย่างชอบใจ ทำให้เจอร์รี่นึกแปลกใจมากเลยทีเดียว เพราะปกติแล้วเธอมักวางตัวเคร่งขรึมไม่ยิ้มแย้ม“ก็ทำทุกอย่างครับ รวมถึงเก็บขยะบนเตียงด้วยในบางครั้ง” คำว่าขยะคงไม่ได้ประชดเธอหรอกมั้ง“ไม่ได้หมายถึงฉันใช่ไหมคะ” เธอถามตรงๆ เสียเลย“ผมบอกแล้วคุณสำคัญ เอาจริงนะจะเป็นไปได้ไหมครับ ถ้าคุณสองคนจะ...”“เจอร์รี่คะ มัน... ไม่ใช่เรื่องง่ายๆ ความรู้สึกของฉันบอกว่าเขาอยากเอาชนะฉันเท่านั้น เขาอยากให้ฉันขอโทษเพราะคิดว่าฉันผิด” “ผมก็คิดว่าคุณผิดที่หนีเขามา น่าจะบอกเขาสักนิด ว่าจะเอายังไงกับชีวิตดี ทำแบบนี้เหมือนทิ้งให้เขาสับสนอยู่คนเดียว” ให้ตายสิ ยิ่งฟังก็ยิ่งตอกย้ำให้รู้ว่าเธอผิดหนักหนา เหมือนหักอกผู้ชายดีๆ สักคนหนึ่งอย่างนั้นแหละ นี่หมายความว่าเธอคิดเองเออเอง ว่าเรื่องคืนนั้นมันเป็นความสนุกของเขาสินะ ซึ่งนิโคไลมองว่ามันสำคัญอย่างนั้นหรือ

Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status