ตอนที่ 10
“นิดก็บอกไปตรงๆ เลยว่าคุณสิริมีคนอื่น พี่ว่าคุณหญิงคงเข้าใจ” กมลวรรณเอ่ยแนะนำ
“นิดก็ภาวนาขอให้คุณหญิงเข้าใจเหมือนกันพี่มล”
“งั้นพี่จะช่วยภาวนาอีกคนนะ แต่ถ้านิดถอนหมั้นกับ คุณสิริจริงๆ นิดไม่เสียใจเหรอ”
“นิดไม่เสียใจเลยพี่มล”
“นิดนี่ก็พูดแปลกๆ พูดเหมือนตัวนิดไม่ได้รักคุณสิริ”
“นิด...”
“อย่าบอกนะว่านิดไม่ได้รักคุณสิริ” เห็นทีทางอ้ำๆ อึ้งๆ แล้วกมลวรรณก็พูดขึ้นเสียงดัง
“พี่มล เบาๆ ค่ะ”
“โทษที พี่ลืมตัวไป ว่าแต่นิดไม่ได้รักคุณสิริจริงเหรอ”
นิธาราพยักหน้าแทนการพูดตอบ ทำเอากมลวรรณถึงกับถอนใจ แล้วก็คิดไม่ตกกับเรื่องนี้ ถ้าหากทางคุณหญิงไม่ยอมให้ยกเลิกงานหมั้น
“พี่มล ตอนเที่ยงเราไปหาทานด้วยกันนะ” นิธาราเปลี่ยนเรื่อง เพราะยิ่งพูดเธอก็ยิ่งเครียด
“จะเที่ยงแล้วเหรอ”
“ยังหรอกพี่มล นิดแค่ชวนไว้ก่อน”
“งั้นเที่ยงแล้วเจอกัน ส่วนตอนนี้พี่ขอไปทำงานนะ มาเม้าท์ซะนาน ป่านนี้คุณสิริไม่บ่นพี่ยืดยาวแล้วเหรอเนี่ย แล้วแม่เด็กพิณแก้วนั่นก็ไม่รู้จะทำงานแทนได้หรือเปล่า”
“เดินดีๆ นะพี่มล”
“ขอบใจที่ห่วงจ๊ะ งั้นพี่ไปนะ” กมลวรรณบอกกล่าวแล้วก็เดินกลับไปที่โต๊ะทำงาน เป็นจังหวะเดียวกับที่พิณแก้วก็ออกจากห้องทำงานของเจ้านายหนุ่ม
“พิณแก้ว”
“มีอะไรคะพี่มล” ผู้ช่วยเลขาสาวที่เพิ่งผ่านมรสุมรักกับเจ้านายหนุ่มมาสดๆ ร้อนๆ ขานรับด้วยท่าทางตกอกตกใจ ยิ่งสร้างความสงสัยให้กับกมลวรรณ แล้วดูเสื้อผ้าก็ยับ ปากก็แดงช้ำ
“นี่เธอเพิ่งจะออกมาจากห้องคุณสิริเหรอ”
“ค่ะพี่มล”
“ตั้งแต่ตอนที่พี่ไปห้องน้ำน่ะเหรอ”
“ไม่ใช่ค่ะพี่มล พิณเพิ่งเอากาแฟไปให้คุณสิริ”
“งั้นเหรอ”
“ค่ะพี่มล”
“งั้นก็มาทำงานต่อเถอะ แล้วตอนเที่ยงไปกินข้าวกลางวันกับพี่ไหม พี่นัดกับนิดไว้แล้ว”
“พิณทำอาหารคลีนมาทานเองค่ะพี่มล ต้องขอโทษด้วยนะคะที่พิณไปด้วยไม่ได้”
กมลวรรณพยักหน้ารับรู้แล้วเดินเข้าไปนั่งทำงานจนเที่ยงก็หยิบกระเป๋าสตางค์แล้วเดินไปหานิธารา และเมื่อกมลวรรณไปไม่กี่นาที สิริก็เปิดประตูออกมา กวาดสายตามองรอบๆ เมื่อไม่เห็นใครก็เข้าสวมกอดผู้ช่วยเลขาจากด้านหลัง ก่อนจะกดปากจูบไซ้ทั่วซอกคอ
“อย่าค่ะคุณสิริ เดี๋ยวมีคนมาเห็นนะคะ” พิณแก้วร้องห้ามด้วยใบหน้าแดงก่ำ เอียงศีรษะออกเล็กน้อยเพื่อเปิดทางให้เจ้านายหนุ่มซุกไซ้ได้เต็มที่
“หอมมาก” สิริพึมพำชิดซอกคอพร้อมกับกดปากจูบจนเกิดรอยแรง
“คุณสิริ พอก่อนค่ะ เดี๋ยวมีคนมาเห็น” เมื่อถูกจูบหนักขึ้นหญิงสาวก็ร้องห้ามอีกครั้ง
“ถ้าไม่อยากให้ใครเห็นก็ตามผมเข้าไปในห้อง ผมจะชวนคุณไปทานกลางวัน” สิริกระซิบบอกสียงแหบพร่า ด้านผู้ช่วยเลขาสาวก็ค้อนขวับเข้าให้ แต่ก็ยอมให้เจ้านายหนุ่มพากลับเข้าไปในห้อง เพราะเวลานี้ไม่มีใครขึ้นมารบกวนแน่นอน กระทั่งเข้าไปในห้องได้แล้วเพลิงสวาทก็ลุกโชนทั่วห้อง
********
ช่วงค่ำของวัน
“จอดตรงนี้แหละค่ะ” เสียงหวานเอ่ยบอกวินมอเตอร์ไซด์ทันทีเมื่อมาถึงที่หมาย และหลังจากจ่ายค่าเดินทางเรียบร้อยเธอก็เดินเข้าไปซื้อข้าวของในมินิมาร์ท ก่อนจะหอบหิ้วของในมือสองสามถุงเดินเข้าซอยเพื่อไปยังคอนโด โดยไม่ทันสังเกตว่าตอนนี้มีรถตู้สีดำคันหนึ่งขับเข้ามาใกล้ๆ
“อื้อ!” ร้องออกมาได้เท่านั้นก็ถูกจับขึ้นรถ เธอพยายามดิ้นรนต่อสู้สุดกำลัง
“ถ้าไม่อยากตาย ก็อยู่เฉยๆ” เจ้าของมือลึกลับที่ตะปบปิดปากเหยื่อสาวเอ่ยเสียงเหี้ยมยิ่งทำให้คนโชคร้ายหวาดกลัวหนักขึ้นพร้อมกับดิ้นรนเพื่อเอาชีวิตรอดแต่ก็ต้องหยุดชะงักเมื่อมีบางสิ่งจ่อที่ขมับ
“อยากตายนักใช่ไหม” เอ่ยเสียงเหี้ยมเกรียม แววตาดุกร้าวไม่ต่างจากเสือร้าย
“พะ..พวกแกเป็นใคร ต้องการอะไรจากฉัน” คนโชคร้ายถามกลับเสียงตะกุกตะกัก พยายามนึกว่าตัวเองไปทำอะไรให้ใครไว้หรือไม่ ถึงได้ถูกจับตัวมา
“หุบปาก!” เจ้าของปลายกระบอกปืนตะคอกกลับ เหยื่อสาวจึงทำได้เพียงแค่อยู่นิ่งๆ ตามคำสั่งของพวกมัน กระทั่งรถตู้คันดังกล่าววิ่งมาตามถนนในซอยเปลี่ยวทำให้คนถูกจับขึ้นรถหวาดกลัวไปสารพัด
‘หรือจะเป็นคนของพิณแก้ว’ นิธาราที่กำลังครุ่นคิดถึงสาเหตุ เพราะตอนนี้เธอน่าจะมีศัตรูอยู่คนเดียวก็คือพิณแก้ว ที่กำลังลักลอบคบหากับพี่สิริ
ติ๊ด...ติ๊ด...ติ๊ด...
เสียงโทรศัพท์ดังขึ้นฉุดรั้งให้คนกำลังตกอยู่ในภวังค์สะดุ้ง ก่อนจะหันไปมองพวกมันที่ยื่นโทรศัพท์มาให้
“ฉันต้องรับเหรอ”
“รับไป!” สิ้นเสียงตวาดสั่ง นิธาราก็ยื่นมือสั่นๆ ของตัวเองออกไปรับโทรศัพท์ ที่แค่ได้ยินเสียงคนในสายก็ตกใจ
“คุณ คุณเซียล่า” นิธาราขานเรียกด้วยเสียงแหบแห้ง
“ยังดีที่หล่อนจำเสียงของฉันได้”
“คุณต้องการอะไร” หญิงสาวถามกลับเสียงสั่นๆ พลางมองท่าทีของผู้ชายหน้าเหี้ยมในรถอย่างหวาดระแวง
“ฉันโทรมาเตือนหล่อน”
“เตือนเรื่องอะไรเหรอคะ”
“เรื่องคนรอบข้างของหล่อนไง”
“คุณเซียล่า คุณจะทำอะไรพวกเขา”
“ฉันทำแน่ๆ ถ้าหล่อนกลับไปยุ่งกับหลานชายของฉันอีก!”
“นิดไม่คิดจะกลับไปยุ่งเกี่ยวกับหลานชายของคุณอีกแล้วค่ะ” นิธาราตอบกลับเสียงแข็ง เพราะเธอไม่เคยลืมว่าเขาสร้างบาดแผลอะไรไว้กับเธอบ้าง
ตอนที่ 11“ฉันจะเชื่อหล่อนสักครั้ง แต่ถ้าหล่อนไม่รักษาคำพูด ฉันไม่รับประกันความปลอดภัยของลูกชายหล่อน!” คุณเซียล่าวางสายทันทีเมื่อพูดจบทิ้งให้คนปลายสายได้แต่ร้องเรียกผ่านไปตามสาย ครั้นจะกดโทรกลับไปโทรศัพท์ก็ถูกแย่งคืนไปแล้ว“ขอโทรศัพท์ให้ฉันเถอะ” นิธาราเอ่ยขอร้องชายหน้าตาเหี้ยมเสียงสั่น เพราะเป็นห่วงความปลอดภัยของลูกชาย“อย่าเรื่องมาก!” ชายหน้าเหี้ยมตะคอกกลับพร้อมกับที่โทรศัพท์ก็ส่งเสียงดังขึ้นมาอีกครั้ง นิธาราจึงขอร้องให้เธอได้พูดคุยกับคุณเซียล่า แต่อีกฝ่ายกลับหันมองด้วยสายตาขุ่นขวางแล้วกดวางสาย นิธาราได้แต่นั่งนิ่งมาตลอดทางกระทั่งรถตู้ขับกลับมาที่เดิม“ลงไป!” รถตู้ยังไม่ทันจอดสนิทชายหน้าเหี้ยมก็ตวาดไล่ เมื่อได้รับคำสั่งจากคนทางไกลว่าอย่าเพิ่งทำอะไรเหยื่อสาว ด้านนิธาราก็รีบพาตัวเองลงจากรถก่อนที่รถตู้คันดังกล่าวจะเคลื่อนออกไปสวนกลับรถอีกคันขับเข้ามา“สวัสดีครับ คุณนิด” เจ้าของรถดกระจกลงแล้วกล่าวท
ตอนที่ 12“นิดแน่ใจ”“พี่จะเชื่อก็แล้วกัน” พูดจบก็หันมาปลดเสื้อผ้าตัวเองออก นิธาราจึงใช้โอกาสนี้ผลักว่าที่คู่หมั้นหนุ่มสุดแรง ด้านสิริก็หัวเสียเมื่อว่าที่คู่หมั้นสาวหนีไปคว้ามีดปอกผลไม้มาขู่เขา“นิด! วางมีดลง”“พี่ก็ออกไปจากห้องนิดก่อนสิ แต่ถ้าพี่ไม่ออกไป นิดจะโทรเรียกตำรวจ” นิธาราแกว่งมีดในมือไปมาเพื่อข่มขู่“เรียกตำรวจงั้นเหรอ”“นิดจะโทรแจ้งตำรวจจริงๆ ถ้าพี่สิริยังไม่ออกไป”“นิด! พี่ไม่ทำอะไรนิดแล้ว นิดวางมีดลงเถอะ แล้วพี่ก็ขอโทษที่ล้อเล่นกับนิดแรงไป นิดวางมีดลงนะ” สิริหว่านล้อมและหาจังหวะไปคว้าตัวว่าที่คู่หมั้นสาว แล้วถ้าได้ตัวเขาจะลงโทษให้สาสม!“ออกไป!” นิธาราไม่ยอมทำตามคำร้องของ่ายๆ เพราะตอนนี้เธอไม่ไว้ใจเขา“นิด! พี่บอกว่าไม่ทำก็ไม่ทำ ทำไมไม่เชื่อกันบ้าง แล้วก็จำเอาไว้ด้วยว่านิดไม่มีสิทธิ์มาทำร้ายพี่ เพราะครอบครัวของพี่มีบุญคุณกับนิด จำเอาไว้!” สิริตอบกลับเสียงห้วนจัด ก
ตอนที่ 13“แต่งงานกันไปก็รักกันเองนั่นแหละ นิดต้องจำเอาไว้ว่าคุณหญิงมีบุญคุณกับครอบครัวของเรา แล้วถ้าไม่ได้คุณหญิงจ่ายค่ารักษาให้แม่ครั้งนั้น แม่คงตายไปแล้ว”“นิดรู้ แต่นิดไม่อยากหมั้นไม่อยากแต่งงานกับพี่สิริจริงๆ นะแม่ แล้วผู้หญิงอย่างนิดก็ไม่คู่ควรกับพี่สิริด้วย นิด...นิดกลัวจะทำให้คุณหญิงผิดหวัง” คนมีอดีตบอกเสียงสั่นเครือ รู้สึกผิดทุกครั้งที่ปิดบังเรื่องมีลูกต่อมารดา รวมไปถึงครอบครัวของคุณหญิง ที่เมตตาส่งเสียเงินทองให้เธอไปเรียนต่างประเทศ แต่เธอกลับทำให้ท่านต้องผิดหวัง มิซ้ำหนำยังเธอยังปกปิดทุกคนเอาไว้อีก“นิดมีคนรักเหรอ” คนเป็นแม่ถามเสียงดุ“นิด...”“ไม่ต้องมาพูดอะไรแล้ว ยังไงแม่ก็ไม่ยอมให้นิดไปยกเลิกงานหมั้นแน่ๆ แล้วถ้านิดไม่เชื่อฟังแม่ จะได้เห็นดีกัน!”“แม่!” นิธาราร้องเรียกเมื่อโดนยื่นคำขาดมาแบบนี้ แต่แม่กลับไม่สนใจซ้ำยังวางสายใส่เธอ พอโทรไปหาอีกท่านก็ไม่รับสาย ทำเอาคนไม่อยากหมั้นได้แต่นั่งหน้าเครียด ปวดหัวจนแทบระเบิด
ตอนที่ 14“พิณไม่กลัวคุณหรอกค่ะ แต่ตอนนี้คุณลงไปได้แล้วนะคะ อย่าทำให้คุณหญิงโกรธเลย”“ผมไปก็ได้ แต่คุณอย่าโกรธคุณแม่ของผมได้ไหม”“พิณไม่โกรธท่านหรอกค่ะ”“ขอบคุณที่รัก” ขาดคำสิริก็จูบลา ก่อนจะยอมลงไปในงาน แล้วเดินไปหาผู้เป็นแม่“ทำไมแกลงมาช้า” คุณหญิงฤทัยรัตน์เอ็ดลูกชายเบาๆ เพราะกลัวคนอื่นจะได้ยิน“ถึงมาช้าแต่ผมก็มาทันฤกษ์นะครับคุณแม่” สิริตอบกลับหน้าทะเล้น“แกนี่จริงๆ เลย” คุณหญิงฤทัยรัตน์ส่ายหน้าอย่างระอาลูกชาย ขณะเดียวกันก็มีสายตาคู่หนึ่งคอยมองดูอยู่ และก็รู้ว่าคู่หมั้นหนุ่มหายไปไหน“นิด” คนเป็นแม่ขานเรียกเมื่อเห็นสีหน้าลูกสาวแล้วรู้สึกไม่สบายใจ“คะแม่” นิธาราเอ่ยถามด้วยสีหน้านิ่วคิ้วขมวด เพราะแม่ไม่ได้เพียงแค่สะกิด แต่ยังหยิกเธอจนเนื้อเขียว“จะอะไรอีกล่ะ ดูเราทำหน้า งานหมั้นตัวเองทั้งแท้ๆ แทนที่จะทำหน้าตาให้มันดีๆ นี่อะไรทำหน้าทำตาเหมือนโดนบังคับให้หมั
ตอนที่ 15“นิดไม่สนใจหรอกค่ะ” หญิงสาวบอกอย่างไม่ใส่ใจ“นิด! ทำตามที่พี่บอกเดี๋ยวนี้” สิริตวาดใส่เสียงดังทำให้เอาคุณหญิงฤทัยรัตน์แทบจะลมจับไปเสียให้ได้ เมื่อจู่ๆ หนุ่มสาวที่กำลังจะสวมแหวนหมั้นเถียงกัน“สิริ ยัยนิด มีอะไรกันก็ค่อยเคลียร์กันทีหลังได้ไหม” คุณหญิงฤทัยรัตน์เอ็ดเบาๆ พร้อมกับทำหน้าตาดุใส่เพื่อเร่งให้ทั้งสองหยุดเถียงแล้วก็จัดการหมั้นกัน“ทำหน้าให้ดีๆ นิด” สิริรับปากมารดาแล้วหันมากระซิบสั่งคู่หมั้นสาว“ค่ะ” นิธารารับคำอย่างเลี่ยงไม่ได้“ดี” คู่หมั้นหนุ่มยิ้มอย่างผู้ชนะ“สิริ” คุณหญิงฤทัยรัตน์เอ่ยเรียกลูกชายเสียงต่ำเมื่อลูกชายยังไม่จัดการสวมแหวนหมั้นเสียที“เดี๋ยวนี้เลยครับคุณแม่”“งั้นก็สวมแหวนสิ แขกพากันสงสัยแล้ว” คุณหญิงฤทัยรัตน์เร่ง ก่อนที่สิริจะหยิบแหวนเพชรสวมให้คู่หมั้นสาว จากนั้นคู่หมั้นสาวก็หันไปหยิบแหวนมาสวมให้กับคู่หมั้น จังหวะนั้นเธอได้เห็นใครบางคนเข้
ตอนที่ 16“พี่สิริ ปล่อยนิด” นิธาราเอ่ยขอร้อง“ไม่ปล่อย!” สิริตะคอกใส่“พี่สิริ! ปล่อยนิดนะ” นิธาราขอร้องน้ำตาคลอ เพราะเจ็บที่แขนจากแรงบีบของคู่หมั้นหนุ่ม“พี่ไม่ปล่อยให้นิดไปเสนอตัวให้มัน! ในเมื่อพี่ยังไม่ได้นิด นิดก็อย่าหวังจะได้ไปจากพี่” สิริบอกเสียงกร้าว ทำเอาคนถูกจับไว้หยุดดิ้น เธอมองหน้าคนที่ตัวเองนับถือมาตลอดอย่างผิดหวัง“พี่สิริ ปล่อย!”“พี่ไม่ปล่อยให้เธอไปอ่อยไอ้ฝรั่งหรอก แต่ถ้าอยากจะไปนอนกับมันมาก ก็บอกมันไปว่าให้รอหลังจากพี่ได้เธอแล้ว!” สิริตะคอกกลับด้วยใบหน้าดุดัน ขณะเดียวกันคนที่ถูกกล่าวถึงก็ยืนกอดอกมองคนทั้งสองโต้เถียงกัน โดยไม่คิดจะห้าม เพราะเขาก็อยากจะรู้เหมือนกันว่าอดีตคนรักจะเอาตัวรอดได้อย่างไร“พี่สิริ!” นิธาราตกใจไปกับคำพูดของคู่หมั้นหนุ่ม“ไม่ต้องทำหน้าตกใจขนาดนั้นก็ได้นิด เพราะยังไงนิดก็ต้องเป็นของพี่” ขาดคำนั้น ฝ่ามือเล็กก็สะบัดใส่ใบหน้าของคู่หมั้นหนุ่ม&ld
ตอนที่ 17สิริเห็นแล้วก็กัดฟันลุกขึ้นยืนแล้วเข้าไปกระชากคู่หมั้นออกจากหนุ่มฝรั่งด้วยความโกรธ“พี่สิริ! นิดเจ็บนะ” นิธาราฟาดมือลงบนแขนคู่หมั้นหนุ่มไม่ยั้งเพื่อให้เขาปล่อย“พี่จะทำให้เธอเจ็บกว่านี้อีก ถ้าเธอยังให้ท่าไอ้ฝรั่ง!”“หยุดดูถูกนิดซะทีพี่สิริ” พูดจบก็จะสะบัดตัวออกจากคู่หมั้นหนุ่ม ก่อนจะวิ่งออกจากห้องไปอย่างรวดเร็วพร้อมกับเสียงเรียกของสิริ“นิด! กลับมา” สิริตะโกนสั่งเสียงดังลั่น ทว่าคู่หมั้นสาวไม่คิดจะสนใจ“เรียกให้ตาย คู่หมั้นของคุณก็ไม่กลับมา” คลินท์เอ่ยขึ้นเสียงเรียบ“แกหุบปากไปเลยไอ้ฝรั่ง แล้วอย่าคิดว่าแกจะได้นอนกับคู่หมั้นของฉัน ถ้าฉันไม่อนุญาต!” สิริหันมาตอบเสียงกร้าว เพราะเขาถือไพ่เหนือกว่าอีกฝ่ายเห็นๆ ในเมื่อเขาเป็นคู่หมั้น“ผู้ชายอย่างคุณนี้น่า...” คลินท์หยุดหายใจแล้วพูดต่อ “น่าจะไปส่องกระจกดูตัวเองบ้างว่ามีอะไรเหนือกว่าผม” พูดจบก็กดยิ้มนิดๆ บนมุมปาก แล้วเขาก็แ
บทนำบทนำบทนำ“คลินท์! รอฉันก่อนเพื่อน” เจ้าของเสียงวิ่งหน้าตั้งมาหาเพื่อนที่กำลังจะเดินไปเข้าห้องเรียน “มีอะไร หรือแกมีสาวๆ จะมาแนะนำฉันอีกแล้ว” คลินท์ นักศึกษาหนุ่มขวัญใจสาวๆด้วยผลการเรียนดีเยี่ยม ด้านกีฬาก็เป็นเลิศมองมาที่เพื่อนด้วยสีหน้าเรียบเฉย เพราะเขาเจอเพื่อนตัวดีสรรหาสาวๆ มาให้เขาหลายคนแล้ว แต่เขาไม่สนใจ “อืม” ราชันตอบรับในลำคอ “ฉันไม่อยากรู้จัก” คลินท์เดินจากไปทันทีเมื่อพูดจบและไม่เคยคิดโกรธเพื่อนที่ทำแบบนี้ เพราะรู้ดีว่าเพื่อนคนนี้อยากให้เขามีแฟนเหมือนคนอื่นๆ แต่เขามันสนใจคนยาก “แกมากับฉันก่อน เดี๋ยวเดียวเองเพื่อน&rdq
ตอนที่ 17สิริเห็นแล้วก็กัดฟันลุกขึ้นยืนแล้วเข้าไปกระชากคู่หมั้นออกจากหนุ่มฝรั่งด้วยความโกรธ“พี่สิริ! นิดเจ็บนะ” นิธาราฟาดมือลงบนแขนคู่หมั้นหนุ่มไม่ยั้งเพื่อให้เขาปล่อย“พี่จะทำให้เธอเจ็บกว่านี้อีก ถ้าเธอยังให้ท่าไอ้ฝรั่ง!”“หยุดดูถูกนิดซะทีพี่สิริ” พูดจบก็จะสะบัดตัวออกจากคู่หมั้นหนุ่ม ก่อนจะวิ่งออกจากห้องไปอย่างรวดเร็วพร้อมกับเสียงเรียกของสิริ“นิด! กลับมา” สิริตะโกนสั่งเสียงดังลั่น ทว่าคู่หมั้นสาวไม่คิดจะสนใจ“เรียกให้ตาย คู่หมั้นของคุณก็ไม่กลับมา” คลินท์เอ่ยขึ้นเสียงเรียบ“แกหุบปากไปเลยไอ้ฝรั่ง แล้วอย่าคิดว่าแกจะได้นอนกับคู่หมั้นของฉัน ถ้าฉันไม่อนุญาต!” สิริหันมาตอบเสียงกร้าว เพราะเขาถือไพ่เหนือกว่าอีกฝ่ายเห็นๆ ในเมื่อเขาเป็นคู่หมั้น“ผู้ชายอย่างคุณนี้น่า...” คลินท์หยุดหายใจแล้วพูดต่อ “น่าจะไปส่องกระจกดูตัวเองบ้างว่ามีอะไรเหนือกว่าผม” พูดจบก็กดยิ้มนิดๆ บนมุมปาก แล้วเขาก็แ
ตอนที่ 16“พี่สิริ ปล่อยนิด” นิธาราเอ่ยขอร้อง“ไม่ปล่อย!” สิริตะคอกใส่“พี่สิริ! ปล่อยนิดนะ” นิธาราขอร้องน้ำตาคลอ เพราะเจ็บที่แขนจากแรงบีบของคู่หมั้นหนุ่ม“พี่ไม่ปล่อยให้นิดไปเสนอตัวให้มัน! ในเมื่อพี่ยังไม่ได้นิด นิดก็อย่าหวังจะได้ไปจากพี่” สิริบอกเสียงกร้าว ทำเอาคนถูกจับไว้หยุดดิ้น เธอมองหน้าคนที่ตัวเองนับถือมาตลอดอย่างผิดหวัง“พี่สิริ ปล่อย!”“พี่ไม่ปล่อยให้เธอไปอ่อยไอ้ฝรั่งหรอก แต่ถ้าอยากจะไปนอนกับมันมาก ก็บอกมันไปว่าให้รอหลังจากพี่ได้เธอแล้ว!” สิริตะคอกกลับด้วยใบหน้าดุดัน ขณะเดียวกันคนที่ถูกกล่าวถึงก็ยืนกอดอกมองคนทั้งสองโต้เถียงกัน โดยไม่คิดจะห้าม เพราะเขาก็อยากจะรู้เหมือนกันว่าอดีตคนรักจะเอาตัวรอดได้อย่างไร“พี่สิริ!” นิธาราตกใจไปกับคำพูดของคู่หมั้นหนุ่ม“ไม่ต้องทำหน้าตกใจขนาดนั้นก็ได้นิด เพราะยังไงนิดก็ต้องเป็นของพี่” ขาดคำนั้น ฝ่ามือเล็กก็สะบัดใส่ใบหน้าของคู่หมั้นหนุ่ม&ld
ตอนที่ 15“นิดไม่สนใจหรอกค่ะ” หญิงสาวบอกอย่างไม่ใส่ใจ“นิด! ทำตามที่พี่บอกเดี๋ยวนี้” สิริตวาดใส่เสียงดังทำให้เอาคุณหญิงฤทัยรัตน์แทบจะลมจับไปเสียให้ได้ เมื่อจู่ๆ หนุ่มสาวที่กำลังจะสวมแหวนหมั้นเถียงกัน“สิริ ยัยนิด มีอะไรกันก็ค่อยเคลียร์กันทีหลังได้ไหม” คุณหญิงฤทัยรัตน์เอ็ดเบาๆ พร้อมกับทำหน้าตาดุใส่เพื่อเร่งให้ทั้งสองหยุดเถียงแล้วก็จัดการหมั้นกัน“ทำหน้าให้ดีๆ นิด” สิริรับปากมารดาแล้วหันมากระซิบสั่งคู่หมั้นสาว“ค่ะ” นิธารารับคำอย่างเลี่ยงไม่ได้“ดี” คู่หมั้นหนุ่มยิ้มอย่างผู้ชนะ“สิริ” คุณหญิงฤทัยรัตน์เอ่ยเรียกลูกชายเสียงต่ำเมื่อลูกชายยังไม่จัดการสวมแหวนหมั้นเสียที“เดี๋ยวนี้เลยครับคุณแม่”“งั้นก็สวมแหวนสิ แขกพากันสงสัยแล้ว” คุณหญิงฤทัยรัตน์เร่ง ก่อนที่สิริจะหยิบแหวนเพชรสวมให้คู่หมั้นสาว จากนั้นคู่หมั้นสาวก็หันไปหยิบแหวนมาสวมให้กับคู่หมั้น จังหวะนั้นเธอได้เห็นใครบางคนเข้
ตอนที่ 14“พิณไม่กลัวคุณหรอกค่ะ แต่ตอนนี้คุณลงไปได้แล้วนะคะ อย่าทำให้คุณหญิงโกรธเลย”“ผมไปก็ได้ แต่คุณอย่าโกรธคุณแม่ของผมได้ไหม”“พิณไม่โกรธท่านหรอกค่ะ”“ขอบคุณที่รัก” ขาดคำสิริก็จูบลา ก่อนจะยอมลงไปในงาน แล้วเดินไปหาผู้เป็นแม่“ทำไมแกลงมาช้า” คุณหญิงฤทัยรัตน์เอ็ดลูกชายเบาๆ เพราะกลัวคนอื่นจะได้ยิน“ถึงมาช้าแต่ผมก็มาทันฤกษ์นะครับคุณแม่” สิริตอบกลับหน้าทะเล้น“แกนี่จริงๆ เลย” คุณหญิงฤทัยรัตน์ส่ายหน้าอย่างระอาลูกชาย ขณะเดียวกันก็มีสายตาคู่หนึ่งคอยมองดูอยู่ และก็รู้ว่าคู่หมั้นหนุ่มหายไปไหน“นิด” คนเป็นแม่ขานเรียกเมื่อเห็นสีหน้าลูกสาวแล้วรู้สึกไม่สบายใจ“คะแม่” นิธาราเอ่ยถามด้วยสีหน้านิ่วคิ้วขมวด เพราะแม่ไม่ได้เพียงแค่สะกิด แต่ยังหยิกเธอจนเนื้อเขียว“จะอะไรอีกล่ะ ดูเราทำหน้า งานหมั้นตัวเองทั้งแท้ๆ แทนที่จะทำหน้าตาให้มันดีๆ นี่อะไรทำหน้าทำตาเหมือนโดนบังคับให้หมั
ตอนที่ 13“แต่งงานกันไปก็รักกันเองนั่นแหละ นิดต้องจำเอาไว้ว่าคุณหญิงมีบุญคุณกับครอบครัวของเรา แล้วถ้าไม่ได้คุณหญิงจ่ายค่ารักษาให้แม่ครั้งนั้น แม่คงตายไปแล้ว”“นิดรู้ แต่นิดไม่อยากหมั้นไม่อยากแต่งงานกับพี่สิริจริงๆ นะแม่ แล้วผู้หญิงอย่างนิดก็ไม่คู่ควรกับพี่สิริด้วย นิด...นิดกลัวจะทำให้คุณหญิงผิดหวัง” คนมีอดีตบอกเสียงสั่นเครือ รู้สึกผิดทุกครั้งที่ปิดบังเรื่องมีลูกต่อมารดา รวมไปถึงครอบครัวของคุณหญิง ที่เมตตาส่งเสียเงินทองให้เธอไปเรียนต่างประเทศ แต่เธอกลับทำให้ท่านต้องผิดหวัง มิซ้ำหนำยังเธอยังปกปิดทุกคนเอาไว้อีก“นิดมีคนรักเหรอ” คนเป็นแม่ถามเสียงดุ“นิด...”“ไม่ต้องมาพูดอะไรแล้ว ยังไงแม่ก็ไม่ยอมให้นิดไปยกเลิกงานหมั้นแน่ๆ แล้วถ้านิดไม่เชื่อฟังแม่ จะได้เห็นดีกัน!”“แม่!” นิธาราร้องเรียกเมื่อโดนยื่นคำขาดมาแบบนี้ แต่แม่กลับไม่สนใจซ้ำยังวางสายใส่เธอ พอโทรไปหาอีกท่านก็ไม่รับสาย ทำเอาคนไม่อยากหมั้นได้แต่นั่งหน้าเครียด ปวดหัวจนแทบระเบิด
ตอนที่ 12“นิดแน่ใจ”“พี่จะเชื่อก็แล้วกัน” พูดจบก็หันมาปลดเสื้อผ้าตัวเองออก นิธาราจึงใช้โอกาสนี้ผลักว่าที่คู่หมั้นหนุ่มสุดแรง ด้านสิริก็หัวเสียเมื่อว่าที่คู่หมั้นสาวหนีไปคว้ามีดปอกผลไม้มาขู่เขา“นิด! วางมีดลง”“พี่ก็ออกไปจากห้องนิดก่อนสิ แต่ถ้าพี่ไม่ออกไป นิดจะโทรเรียกตำรวจ” นิธาราแกว่งมีดในมือไปมาเพื่อข่มขู่“เรียกตำรวจงั้นเหรอ”“นิดจะโทรแจ้งตำรวจจริงๆ ถ้าพี่สิริยังไม่ออกไป”“นิด! พี่ไม่ทำอะไรนิดแล้ว นิดวางมีดลงเถอะ แล้วพี่ก็ขอโทษที่ล้อเล่นกับนิดแรงไป นิดวางมีดลงนะ” สิริหว่านล้อมและหาจังหวะไปคว้าตัวว่าที่คู่หมั้นสาว แล้วถ้าได้ตัวเขาจะลงโทษให้สาสม!“ออกไป!” นิธาราไม่ยอมทำตามคำร้องของ่ายๆ เพราะตอนนี้เธอไม่ไว้ใจเขา“นิด! พี่บอกว่าไม่ทำก็ไม่ทำ ทำไมไม่เชื่อกันบ้าง แล้วก็จำเอาไว้ด้วยว่านิดไม่มีสิทธิ์มาทำร้ายพี่ เพราะครอบครัวของพี่มีบุญคุณกับนิด จำเอาไว้!” สิริตอบกลับเสียงห้วนจัด ก
ตอนที่ 11“ฉันจะเชื่อหล่อนสักครั้ง แต่ถ้าหล่อนไม่รักษาคำพูด ฉันไม่รับประกันความปลอดภัยของลูกชายหล่อน!” คุณเซียล่าวางสายทันทีเมื่อพูดจบทิ้งให้คนปลายสายได้แต่ร้องเรียกผ่านไปตามสาย ครั้นจะกดโทรกลับไปโทรศัพท์ก็ถูกแย่งคืนไปแล้ว“ขอโทรศัพท์ให้ฉันเถอะ” นิธาราเอ่ยขอร้องชายหน้าตาเหี้ยมเสียงสั่น เพราะเป็นห่วงความปลอดภัยของลูกชาย“อย่าเรื่องมาก!” ชายหน้าเหี้ยมตะคอกกลับพร้อมกับที่โทรศัพท์ก็ส่งเสียงดังขึ้นมาอีกครั้ง นิธาราจึงขอร้องให้เธอได้พูดคุยกับคุณเซียล่า แต่อีกฝ่ายกลับหันมองด้วยสายตาขุ่นขวางแล้วกดวางสาย นิธาราได้แต่นั่งนิ่งมาตลอดทางกระทั่งรถตู้ขับกลับมาที่เดิม“ลงไป!” รถตู้ยังไม่ทันจอดสนิทชายหน้าเหี้ยมก็ตวาดไล่ เมื่อได้รับคำสั่งจากคนทางไกลว่าอย่าเพิ่งทำอะไรเหยื่อสาว ด้านนิธาราก็รีบพาตัวเองลงจากรถก่อนที่รถตู้คันดังกล่าวจะเคลื่อนออกไปสวนกลับรถอีกคันขับเข้ามา“สวัสดีครับ คุณนิด” เจ้าของรถดกระจกลงแล้วกล่าวท
ตอนที่ 10“นิดก็บอกไปตรงๆ เลยว่าคุณสิริมีคนอื่น พี่ว่าคุณหญิงคงเข้าใจ” กมลวรรณเอ่ยแนะนำ“นิดก็ภาวนาขอให้คุณหญิงเข้าใจเหมือนกันพี่มล”“งั้นพี่จะช่วยภาวนาอีกคนนะ แต่ถ้านิดถอนหมั้นกับ คุณสิริจริงๆ นิดไม่เสียใจเหรอ”“นิดไม่เสียใจเลยพี่มล”“นิดนี่ก็พูดแปลกๆ พูดเหมือนตัวนิดไม่ได้รักคุณสิริ”“นิด...”“อย่าบอกนะว่านิดไม่ได้รักคุณสิริ” เห็นทีทางอ้ำๆ อึ้งๆ แล้วกมลวรรณก็พูดขึ้นเสียงดัง“พี่มล เบาๆ ค่ะ”“โทษที พี่ลืมตัวไป ว่าแต่นิดไม่ได้รักคุณสิริจริงเหรอ”นิธาราพยักหน้าแทนการพูดตอบ ทำเอากมลวรรณถึงกับถอนใจ แล้วก็คิดไม่ตกกับเรื่องนี้ ถ้าหากทางคุณหญิงไม่ยอมให้ยกเลิกงานหมั้น“พี่มล ตอนเที่ยงเราไปหาทานด้วยกันนะ” นิธาราเปลี่ยนเรื่อง เพราะยิ่งพูดเธอก็ยิ่งเครียด“จะเที่ยงแล้วเหรอ”“ยังหรอกพี่มล นิดแค่ชวนไว้ก่อน”
ตอนที่ 9 “พี่ทำนิดตกใจเหรอ ขอโทษทีนะ” กมลวรรณเอ่ยขอโทษเมื่อเห็นชัดๆ ว่านิธาราดูตกใจมากทีเดียว “ไม่ ไม่เป็นไรพี่มล” “แล้วตกลงนิดเอาเอกสารไปให้คุณสิริหรือยัง ถ้ายังฝากพี่ได้นะ” “ยะ...ยังเลยพี่มล พอดีนิด...นิดลืมเอกสารอีกชุดหนึ่งเลยกลับมาเอา พี่มล เอ่อ...” นิธาราไม่รู้จะพูดอะไรดีเพื่อจะรั้งให้เลขาของว่าที่คู่หมั้นอยู่ต่อ เพราะกลัวอีกฝ่ายจะกลับไปเจอ เหมือนที่เธอเพิ่งเจอมากับตัว“มีอะไรเหรอ แล้วนิดไม่สบายหรือเปล่า หน้าตาซีดๆ นะ พี่ว่าไปนั่งพักก่อนดีกว่านะ”“ได้พักสักหน่อยก็ดีเหมือนกัน พี่มล” นิธาราตอบเสียงแผ่วๆกมลวรรณพาคนหน้าซีดไปนั่งพักที่มุมพักผ่อนของพนักงานที่ตอนนี้ไม่มีใครใช้ จากนั้นเธอก็เดินไปชงโกโก้ร้อ