ตอนที่ 14
“พิณไม่กลัวคุณหรอกค่ะ แต่ตอนนี้คุณลงไปได้แล้วนะคะ อย่าทำให้คุณหญิงโกรธเลย”
“ผมไปก็ได้ แต่คุณอย่าโกรธคุณแม่ของผมได้ไหม”
“พิณไม่โกรธท่านหรอกค่ะ”
“ขอบคุณที่รัก” ขาดคำสิริก็จูบลา ก่อนจะยอมลงไปในงาน แล้วเดินไปหาผู้เป็นแม่
“ทำไมแกลงมาช้า” คุณหญิงฤทัยรัตน์เอ็ดลูกชายเบาๆ เพราะกลัวคนอื่นจะได้ยิน
“ถึงมาช้าแต่ผมก็มาทันฤกษ์นะครับคุณแม่” สิริตอบกลับหน้าทะเล้น
“แกนี่จริงๆ เลย” คุณหญิงฤทัยรัตน์ส่ายหน้าอย่างระอาลูกชาย ขณะเดียวกันก็มีสายตาคู่หนึ่งคอยมองดูอยู่ และก็รู้ว่าคู่หมั้นหนุ่มหายไปไหน
“นิด” คนเป็นแม่ขานเรียกเมื่อเห็นสีหน้าลูกสาวแล้วรู้สึกไม่สบายใจ
“คะแม่” นิธาราเอ่ยถามด้วยสีหน้านิ่วคิ้วขมวด เพราะแม่ไม่ได้เพียงแค่สะกิด แต่ยังหยิกเธอจนเนื้อเขียว
“จะอะไรอีกล่ะ ดูเราทำหน้า งานหมั้นตัวเองทั้งแท้ๆ แทนที่จะทำหน้าตาให้มันดีๆ นี่อะไรทำหน้าทำตาเหมือนโดนบังคับให้หมั้น แล้วก็ยิ้มซะบ้าง เดี๋ยวแขกจะเข้าใจผิดว่าโดนบังคับให้หมั้น”
“หน้าตานิดก็เป็นแบบนี้อยู่แล้วนะแม่” คนเป็นตอบกลับเสียงเอื่อยๆ รู้สึกเบื่อหน่ายจนอยากจะหนีไปให้ไกล
“เดี๋ยวเถอะ ทำหน้าทำตาให้มันยิ้มแย้มหน่อย เร็วเข้า นั่น คุณสิริเดินมาโน้นแล้ว” ผู้เป็นแม่พูดจบก็หันไปยิ้มให้กับคู่หมั้นของลูกสาว ทางด้านนิธาราก็ถอนใจอย่างคนเบื่อโลก เธอไม่อยากหมั้น เพราะรู้อยู่เต็มอกว่าพี่สิริมีคนรักอยู่แล้ว ถ้าหากได้หมั้นได้แต่งกันไปคงไม่วายต้องเลิกกัน แต่เธอก็ไม่รู้จะทำอย่างไร ในเมื่อผู้ให้กำเนิดสั่งว่าอย่าทำให้คุณหญิงฤทัยรัตน์เสียใจ
“นิดไปกันเถอะ ใกล้ฤกษ์แล้ว” สิริเดินเข้าไปโอบเอวคู่หมั้นสาวแล้วพาเข้าไปในงาน ส่วนนิธาราดันตัวออกห่างจากคู่หมั้นหนุ่มราวกับรังเกียจ
“นิด!” สิริตวาดใส่เสียงค่อนดัง
“นิดเดินเองได้” ตอบจบแล้วเธอก็เบี่ยงตัวออกมาแล้วเดินไปตามลำพัง ทางด้านสิริก็ยืนหัวเสียอยู่ที่เดิม ท่ามกลางสายตาอยากรู้อยากเห็นของแขกในงานและลุ้นว่างานหมั้นจะเกิดขึ้นหรือไม่ ในเมื่อสองหนุ่มสาวดูท่าจะโกรธเคืองกันมากทีเดียว
“ตาสิริ ทำไมแขกถึงได้พากันซุบซิบแล้วมองมาที่แก” คุณหญิงฤทัยรัตน์ที่มองดูผู้คนแล้วก็ชักสงสัยจึงถามลูกชาย
“ไม่มีอะไรครับ” ตอบมารดาแต่สายตายังคงจับจ้องไปที่คู่หมั้นสาว ที่เขาจะไม่รีรออีกต่อไปแล้ว หลังจากหมั้นเขาจะต้องเป็นเจ้าของเธอให้ได้!
“ไม่มีได้ยังไง ก็แม่เห็นคนในงานจับกลุ่มซุบซิบแล้วก็พากันมองมาที่แก หรือแกทะเลาะกับยัยนิด คนในงานถึงได้มองแก” คุณหญิงฤทัยรัตน์คาดคั้นบุตรชายด้วยสีหน้าไม่พอใจ เพราะไม่อยากให้ครอบครัวตกเป็นขี้ปากชาวบ้าน
“คุณแม่ อย่าเพิ่งมาซักไซ้ผมตอนนี้ได้ไหมครับ” สิริตอบมารดาด้วยใจยังคุกรุ่น ที่คู่หมั้นสาวมีท่าทีรังเกียจ
“ก็แล้วแกทำอะไรไว้ล่ะ” คนเป็นแม่ถามเสียงเครียด เพราะกลัวว่างานหมั้นจะล่ม แล้วยิ่งมารู้มารู้เห็นว่าลูกชายพาผู้หญิงอีกคนมาด้วย ทั้งที่ตัวเองกำลังจะหมั้นก็ยิ่งหวั่นใจกลัวว่าลูกชายจะหนีงานหมั้นไปกกกับผู้หญิงไร้ยางอาย
“คุณแม่”
“ฉันไม่ถามแกแล้วก็ได้” คนเป็นแม่ยอมแพ้ เพราะกลัวลูกชายจะหนีงานหมั้น แต่ขณะที่กำลังรอฤกษ์สวมแหวน ก็มีกลุ่มคนเกือบสิบคนเดินเข้ามา คุณหญิงฤทัยรัตน์ รวมทั้งคนอื่นๆ ต่างพากันหันไปมองด้วยความสงสัย
“นั่นใครกันคะคุณหญิง” แม่สาย แม่บ้านคนเก่าแก่เอ่ยถาม
“ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน ไม่เคยเห็นหน้าสักคน หรือจะมาผิดงาน” คนเป็นนายตอบเสียงเรียบๆ แต่ใจก็นึกหวั่นอยู่เหมือนกัน เพราะกลัวว่าคนเหล่านั้นจะมาทำลายงานหมั้น ส่วนคนว่าจ้าง ก็คงจะเป็นผู้หญิงไร้ยางอายที่มากอดจูบกับลูกชายตน
******************
“สวัสดีครับ คุณหญิงฤทัยรัตน์” หนุ่มหล่อที่ดูโดดเด่นกว่าใครเอ่ยทักทายที่ทำเอาคุณหญิงประหลาดใจมากยิ่งขึ้น
“สวัสดีค่ะ แต่คุณมาผิดงานกันหรือเปล่า ฉันจำได้ว่าไม่เคยให้การ์ดเชิญคุณ”
“ไม่ผิดครับ”
“แล้วคุณรู้จักคนในงานหรืออย่างไร”
“ผมเป็นเพื่อนเก่าของคุณนิดครับ พอผมได้ข่าวว่า คุณนิดจะหมั้นวันนี้ ผมเลยมาแสดงความยินดี”
“เพื่อนยัยนิด” คุณหญิงฤทัยรัตน์อุทาน ก่อนจะหันไปมองแม่บ้าน ที่อีกฝ่ายก็ดูตกใจไม่แพ้ผู้เป็นนาย
“ใช่ครับ” คลินท์ตอบกลับเสียงราบเรียบ
“ยัยนิดไม่เคยบอกเลยว่าจะมีเพื่อนมางาน”
“คุณนิดอาจจะลืมบอกก็ได้ครับ” คลินท์ตอบกลับด้วยใบหน้าเปื้อนยิ้ม ทางด้านคุณหญิงฤทัยรัตน์ก็สองจิตสองใจว่าจะเชิญหนุ่มฝรั่งเข้าไปในงานดีหรือไม่
“วางใจเถอะครับ ผมมาดี ไม่ได้คิดจะมาล้มงานหมั้นลูกชายคุณหญิง” คลินท์บอกเพื่อให้อีกฝ่ายวางใจ
“ถ้างั้นก็เชิญในงานได้เลย” เมื่อไม่อาจไล่แขกหนุ่มต่างชาติไปได้คุณหญิงฤทัยรัตน์จึงเอ่ยปากเชิญตามมารยาท ทว่าพอพ้นกลุ่มคนต่างชาติเดินเข้าไปในงาน คุณหญิงก็สั่งให้ผู้ดูแลความปลอดภัยของงานจับตาดูกลุ่มคนเหล่านั้นให้ดี จากนั้นจึงเดินเข้าไปในงานที่ตอนนี้พิธีการต่างๆ กำลังจะเริ่มขึ้น
“นิด ทำหน้าให้ดีหน่อย เดี๋ยวแขกก็เอาไปนินทากันหรอกว่านิดโดนบังคับให้หมั้นกับพี่” สิริกระซิบบอกเสียงเข้ม
ตอนที่ 15“นิดไม่สนใจหรอกค่ะ” หญิงสาวบอกอย่างไม่ใส่ใจ“นิด! ทำตามที่พี่บอกเดี๋ยวนี้” สิริตวาดใส่เสียงดังทำให้เอาคุณหญิงฤทัยรัตน์แทบจะลมจับไปเสียให้ได้ เมื่อจู่ๆ หนุ่มสาวที่กำลังจะสวมแหวนหมั้นเถียงกัน“สิริ ยัยนิด มีอะไรกันก็ค่อยเคลียร์กันทีหลังได้ไหม” คุณหญิงฤทัยรัตน์เอ็ดเบาๆ พร้อมกับทำหน้าตาดุใส่เพื่อเร่งให้ทั้งสองหยุดเถียงแล้วก็จัดการหมั้นกัน“ทำหน้าให้ดีๆ นิด” สิริรับปากมารดาแล้วหันมากระซิบสั่งคู่หมั้นสาว“ค่ะ” นิธารารับคำอย่างเลี่ยงไม่ได้“ดี” คู่หมั้นหนุ่มยิ้มอย่างผู้ชนะ“สิริ” คุณหญิงฤทัยรัตน์เอ่ยเรียกลูกชายเสียงต่ำเมื่อลูกชายยังไม่จัดการสวมแหวนหมั้นเสียที“เดี๋ยวนี้เลยครับคุณแม่”“งั้นก็สวมแหวนสิ แขกพากันสงสัยแล้ว” คุณหญิงฤทัยรัตน์เร่ง ก่อนที่สิริจะหยิบแหวนเพชรสวมให้คู่หมั้นสาว จากนั้นคู่หมั้นสาวก็หันไปหยิบแหวนมาสวมให้กับคู่หมั้น จังหวะนั้นเธอได้เห็นใครบางคนเข้
ตอนที่ 16“พี่สิริ ปล่อยนิด” นิธาราเอ่ยขอร้อง“ไม่ปล่อย!” สิริตะคอกใส่“พี่สิริ! ปล่อยนิดนะ” นิธาราขอร้องน้ำตาคลอ เพราะเจ็บที่แขนจากแรงบีบของคู่หมั้นหนุ่ม“พี่ไม่ปล่อยให้นิดไปเสนอตัวให้มัน! ในเมื่อพี่ยังไม่ได้นิด นิดก็อย่าหวังจะได้ไปจากพี่” สิริบอกเสียงกร้าว ทำเอาคนถูกจับไว้หยุดดิ้น เธอมองหน้าคนที่ตัวเองนับถือมาตลอดอย่างผิดหวัง“พี่สิริ ปล่อย!”“พี่ไม่ปล่อยให้เธอไปอ่อยไอ้ฝรั่งหรอก แต่ถ้าอยากจะไปนอนกับมันมาก ก็บอกมันไปว่าให้รอหลังจากพี่ได้เธอแล้ว!” สิริตะคอกกลับด้วยใบหน้าดุดัน ขณะเดียวกันคนที่ถูกกล่าวถึงก็ยืนกอดอกมองคนทั้งสองโต้เถียงกัน โดยไม่คิดจะห้าม เพราะเขาก็อยากจะรู้เหมือนกันว่าอดีตคนรักจะเอาตัวรอดได้อย่างไร“พี่สิริ!” นิธาราตกใจไปกับคำพูดของคู่หมั้นหนุ่ม“ไม่ต้องทำหน้าตกใจขนาดนั้นก็ได้นิด เพราะยังไงนิดก็ต้องเป็นของพี่” ขาดคำนั้น ฝ่ามือเล็กก็สะบัดใส่ใบหน้าของคู่หมั้นหนุ่ม&ld
ตอนที่ 17สิริเห็นแล้วก็กัดฟันลุกขึ้นยืนแล้วเข้าไปกระชากคู่หมั้นออกจากหนุ่มฝรั่งด้วยความโกรธ“พี่สิริ! นิดเจ็บนะ” นิธาราฟาดมือลงบนแขนคู่หมั้นหนุ่มไม่ยั้งเพื่อให้เขาปล่อย“พี่จะทำให้เธอเจ็บกว่านี้อีก ถ้าเธอยังให้ท่าไอ้ฝรั่ง!”“หยุดดูถูกนิดซะทีพี่สิริ” พูดจบก็จะสะบัดตัวออกจากคู่หมั้นหนุ่ม ก่อนจะวิ่งออกจากห้องไปอย่างรวดเร็วพร้อมกับเสียงเรียกของสิริ“นิด! กลับมา” สิริตะโกนสั่งเสียงดังลั่น ทว่าคู่หมั้นสาวไม่คิดจะสนใจ“เรียกให้ตาย คู่หมั้นของคุณก็ไม่กลับมา” คลินท์เอ่ยขึ้นเสียงเรียบ“แกหุบปากไปเลยไอ้ฝรั่ง แล้วอย่าคิดว่าแกจะได้นอนกับคู่หมั้นของฉัน ถ้าฉันไม่อนุญาต!” สิริหันมาตอบเสียงกร้าว เพราะเขาถือไพ่เหนือกว่าอีกฝ่ายเห็นๆ ในเมื่อเขาเป็นคู่หมั้น“ผู้ชายอย่างคุณนี้น่า...” คลินท์หยุดหายใจแล้วพูดต่อ “น่าจะไปส่องกระจกดูตัวเองบ้างว่ามีอะไรเหนือกว่าผม” พูดจบก็กดยิ้มนิดๆ บนมุมปาก แล้วเขาก็แ
บทนำบทนำบทนำ“คลินท์! รอฉันก่อนเพื่อน” เจ้าของเสียงวิ่งหน้าตั้งมาหาเพื่อนที่กำลังจะเดินไปเข้าห้องเรียน “มีอะไร หรือแกมีสาวๆ จะมาแนะนำฉันอีกแล้ว” คลินท์ นักศึกษาหนุ่มขวัญใจสาวๆด้วยผลการเรียนดีเยี่ยม ด้านกีฬาก็เป็นเลิศมองมาที่เพื่อนด้วยสีหน้าเรียบเฉย เพราะเขาเจอเพื่อนตัวดีสรรหาสาวๆ มาให้เขาหลายคนแล้ว แต่เขาไม่สนใจ “อืม” ราชันตอบรับในลำคอ “ฉันไม่อยากรู้จัก” คลินท์เดินจากไปทันทีเมื่อพูดจบและไม่เคยคิดโกรธเพื่อนที่ทำแบบนี้ เพราะรู้ดีว่าเพื่อนคนนี้อยากให้เขามีแฟนเหมือนคนอื่นๆ แต่เขามันสนใจคนยาก “แกมากับฉันก่อน เดี๋ยวเดียวเองเพื่อน&rdq
ตอนที่ 1หลายปีต่อมาประตูห้องทำงานผู้บริหารหนุ่ม เจ้าของตำแหน่งหนุ่มเนื้อหอมหลายปีซ้อนถูกผลักเข้ามา โดยที่เลขาหน้าห้อง ยังไม่ได้ทันได้แจ้งให้ผู้บริหารหนุ่มรับทราบ ส่งผลให้เจ้าของห้องเงยหน้ามองผู้บุกรุกโดยไม่ได้รับอนุญาตด้วยสายตาแข็งกร้าว ทว่าสาวไฮโซคนดังหาได้สนใจ เจ้าตัวเดินหน้าเชิดเข้าไปโอบรอบลำคอของผู้บริหารหนุ่มแล้วแนบปากที่แก้มสาก“แซนด้า” คลินท์ อธิวัฒน์ คาร์เตอร์ ผู้บริหารธนาคารยักษ์ใหญ่ของอังกฤษถึงกับถอนหายใจ ก่อนจะเบี่ยงหน้าหลบริมฝีปากของสาวไฮโซ“พี่ไม่ดีใจเหรอที่แซนด้ามาหา” แซนด้า สาวไฮโซ ลูกสาวนักธุรกิจด้านอสังหาริมทรัพย์เอ่ยเสียงกระเง้ากระงอด พลางเลื่อนเก้าอี้ทำงานของผู้บริหารหนุ่มออกเล็กน้อยแล้วเบียดตัวเข้าไปนั่งบนตักกว้าง แล้วยกมือโอบลำคอหวังจะทาบปากจูบ“แซนด้า หยุดได้แล้ว” “พี่คลินท์ รังเกียจแซนด้ามากเลยเหรอ แค่จูบก็ไม่ได้” สาวไฮโซต่อว่าด้
ตอนที่ 2“ไม่บอกค่ะ แต่ตอนสองทุ่มพี่คลินท์ไปรับแซนด้าที่บ้านด้วยนะ” พูดจบแซนด้าก็ลุกขึ้นแล้วเดินเข้าไปโอบรอบลำคอ แนบริมฝีปากลงบนแก้มสากอย่างเอาใจพร้อมเสียงออดอ้อน “นะคะพี่คลินท์ พี่คลินท์ไปรับแซนด้านะคะ แล้วเราจะไปงานปาร์ตี้ด้วยกัน งานนี้เพื่อนๆ ของแซนด้าอยากเจอพี่กันหลายคนเลย พี่อย่าให้เพื่อนของแซนด้ารอเก้อเลยนะคะ นะคะพี่คลินท์”“แล้วจะไปรับ” คลินท์ยอมตกลงในที่สุด ด้านแซนด้าก็ยิ้มกว้างดีใจ ก่อนจะยื่นหน้าเข้าไปใกล้ๆ หวังจะมอบจูบปากหวานๆ ให้ แต่อีกคนเบี่ยงหลบแล้วสั่งให้เธอกลับไป หากไม่กลับ คืนนี้เขาจะไม่ปาร์ตี้ แซนด้าเลยจำใจทำตามคำสั่ง พร้อมกับหมายมั่นว่ายังไงคืนนี้เธอกับเขาจะต้องไปจบกันที่เตียงให้ได้ !******ประเทศไทย“นิด! ทางนี้” ศุภิสรา เจ้าของร้านผ้าไหมกวักมือเรียกเพื่อน เมื่อเห็นเดินเข้ามาในร้านแล้วกำลังมองหาเธออยู่“เอย รอนานหรือเปล่า พอดีรถติด นิดเลยมาช้า&rdq
ตอนที่ 3หนึ่งเดือนต่อมาที่ร้านอาหารชื่อดัง สองหนุ่มสาวที่ตกลงจะหมั้นหมายกันเร็วๆ นี้ตามความเห็นชอบของคุณหญิงฤทัยรัตน์ที่เมตตาส่งเสียลูกสาวหัวหน้าแม่บ้านไปเรียนต่อถึงเมืองนอก เพื่อหวังจะให้มาช่วยงานลูกชาย“นิด! นิด! เป็นอะไรหรือเปล่า” สิริ ทายาทเจ้าของโรงพยาบาลชื่อดัง แต่เจ้าตัวหันไปเปิดบริษัทในสายงานด้านการออกแบบสินค้า ที่ตัวเองถนัดเอ่ยถามว่าที่คู่หมั้นสาว เมื่อพูดคุยกันไปได้ครู่เดียวว่าที่คู่หมั้นก็เงียบไปซะดื้อๆ“เปล่าค่ะ” คนกำลังตกอยู่ในภวังค์รีบปฏิเสธ“แต่ท่าทางนิดเหมือนมีอะไร หรือไม่ชอบอาหารที่พี่สั่งมาให้ ถ้างั้นนิดสั่งใหม่ได้นะ ไม่ต้องเกรงใจพี่”“ไม่ใช่ค่ะพี่สิริ อาหารอร่อยมาก แต่นิดคิดอะไรเพลินไปหน่อย นิดขอโทษด้วยนะคะที่ทำให้พี่รำคาญ”“พี่ไม่ได้รำคาญนิด ว่าแต่นิดมีเรื่องไม่สบายเหรอ บอกพี่ได้หรือเปล่า” สิริยื่นมือไปวางทาบบนหลังมือเล็กโดยที่ทั้งสองไม่รู้ว่าภาพนั้นได้ถูกบ
ตอนที่ 4 ที่ห้องทำงานคลินท์นั่งมองภาพของสองหนุ่มสาวคู่หนึ่งผ่านหน้าจอโทรศัพท์ด้วยใบหน้าเรียบเฉย ก่อนจะยิ้มนิดๆ เมื่อรับฟังคำรายงานจากลูกน้องว่าเดือนหน้า หนุ่มสาวในภาพจะเข้าพิธีหมั้นหมายกันตามความเห็นชอบของผู้ใหญ่“อย่าฝันว่าจะได้มีความสุข นิธารา” คลินท์พูดขึ้นด้วยแววตาแข็งกร้าว เพราะมันถึงเวลาแล้วที่เขาจะไปเอาคืนผู้หญิงหน้าเงิน หลังจากเขาต้องทุ่มเทเวลาให้กับลูกชายและงานที่บริษัทแทนผู้เป็นย่าที่วางมือไปหลายปี“คุณคลินท์จะไปหรือเปล่าครับ” บารอน บอดี้การ์ดหนุ่มเอ่ยถามเสียงเรียบ คาดเดาว่างานนี้เจ้านายไปแน่“เมียฉันจะหมั้นทั้งที ยังไงฉันก็ต้องไปแสดงความยินดีอยู่แล้ว”“แล้วผมจะให้คุณคอนนี่จัดการเรื่องการเดินทางให้เจ้านายเลยนะครับ”“จัดการได้เลย เพราะงานทางนี้ก็ลงตัวแล้ว แล้วระหว่างที่ฉันอยู่เมืองไทย ฉันจะฝากให้คอนนี่ดูแลงานแทน”“แล้วคุณฟล
ตอนที่ 17สิริเห็นแล้วก็กัดฟันลุกขึ้นยืนแล้วเข้าไปกระชากคู่หมั้นออกจากหนุ่มฝรั่งด้วยความโกรธ“พี่สิริ! นิดเจ็บนะ” นิธาราฟาดมือลงบนแขนคู่หมั้นหนุ่มไม่ยั้งเพื่อให้เขาปล่อย“พี่จะทำให้เธอเจ็บกว่านี้อีก ถ้าเธอยังให้ท่าไอ้ฝรั่ง!”“หยุดดูถูกนิดซะทีพี่สิริ” พูดจบก็จะสะบัดตัวออกจากคู่หมั้นหนุ่ม ก่อนจะวิ่งออกจากห้องไปอย่างรวดเร็วพร้อมกับเสียงเรียกของสิริ“นิด! กลับมา” สิริตะโกนสั่งเสียงดังลั่น ทว่าคู่หมั้นสาวไม่คิดจะสนใจ“เรียกให้ตาย คู่หมั้นของคุณก็ไม่กลับมา” คลินท์เอ่ยขึ้นเสียงเรียบ“แกหุบปากไปเลยไอ้ฝรั่ง แล้วอย่าคิดว่าแกจะได้นอนกับคู่หมั้นของฉัน ถ้าฉันไม่อนุญาต!” สิริหันมาตอบเสียงกร้าว เพราะเขาถือไพ่เหนือกว่าอีกฝ่ายเห็นๆ ในเมื่อเขาเป็นคู่หมั้น“ผู้ชายอย่างคุณนี้น่า...” คลินท์หยุดหายใจแล้วพูดต่อ “น่าจะไปส่องกระจกดูตัวเองบ้างว่ามีอะไรเหนือกว่าผม” พูดจบก็กดยิ้มนิดๆ บนมุมปาก แล้วเขาก็แ
ตอนที่ 16“พี่สิริ ปล่อยนิด” นิธาราเอ่ยขอร้อง“ไม่ปล่อย!” สิริตะคอกใส่“พี่สิริ! ปล่อยนิดนะ” นิธาราขอร้องน้ำตาคลอ เพราะเจ็บที่แขนจากแรงบีบของคู่หมั้นหนุ่ม“พี่ไม่ปล่อยให้นิดไปเสนอตัวให้มัน! ในเมื่อพี่ยังไม่ได้นิด นิดก็อย่าหวังจะได้ไปจากพี่” สิริบอกเสียงกร้าว ทำเอาคนถูกจับไว้หยุดดิ้น เธอมองหน้าคนที่ตัวเองนับถือมาตลอดอย่างผิดหวัง“พี่สิริ ปล่อย!”“พี่ไม่ปล่อยให้เธอไปอ่อยไอ้ฝรั่งหรอก แต่ถ้าอยากจะไปนอนกับมันมาก ก็บอกมันไปว่าให้รอหลังจากพี่ได้เธอแล้ว!” สิริตะคอกกลับด้วยใบหน้าดุดัน ขณะเดียวกันคนที่ถูกกล่าวถึงก็ยืนกอดอกมองคนทั้งสองโต้เถียงกัน โดยไม่คิดจะห้าม เพราะเขาก็อยากจะรู้เหมือนกันว่าอดีตคนรักจะเอาตัวรอดได้อย่างไร“พี่สิริ!” นิธาราตกใจไปกับคำพูดของคู่หมั้นหนุ่ม“ไม่ต้องทำหน้าตกใจขนาดนั้นก็ได้นิด เพราะยังไงนิดก็ต้องเป็นของพี่” ขาดคำนั้น ฝ่ามือเล็กก็สะบัดใส่ใบหน้าของคู่หมั้นหนุ่ม&ld
ตอนที่ 15“นิดไม่สนใจหรอกค่ะ” หญิงสาวบอกอย่างไม่ใส่ใจ“นิด! ทำตามที่พี่บอกเดี๋ยวนี้” สิริตวาดใส่เสียงดังทำให้เอาคุณหญิงฤทัยรัตน์แทบจะลมจับไปเสียให้ได้ เมื่อจู่ๆ หนุ่มสาวที่กำลังจะสวมแหวนหมั้นเถียงกัน“สิริ ยัยนิด มีอะไรกันก็ค่อยเคลียร์กันทีหลังได้ไหม” คุณหญิงฤทัยรัตน์เอ็ดเบาๆ พร้อมกับทำหน้าตาดุใส่เพื่อเร่งให้ทั้งสองหยุดเถียงแล้วก็จัดการหมั้นกัน“ทำหน้าให้ดีๆ นิด” สิริรับปากมารดาแล้วหันมากระซิบสั่งคู่หมั้นสาว“ค่ะ” นิธารารับคำอย่างเลี่ยงไม่ได้“ดี” คู่หมั้นหนุ่มยิ้มอย่างผู้ชนะ“สิริ” คุณหญิงฤทัยรัตน์เอ่ยเรียกลูกชายเสียงต่ำเมื่อลูกชายยังไม่จัดการสวมแหวนหมั้นเสียที“เดี๋ยวนี้เลยครับคุณแม่”“งั้นก็สวมแหวนสิ แขกพากันสงสัยแล้ว” คุณหญิงฤทัยรัตน์เร่ง ก่อนที่สิริจะหยิบแหวนเพชรสวมให้คู่หมั้นสาว จากนั้นคู่หมั้นสาวก็หันไปหยิบแหวนมาสวมให้กับคู่หมั้น จังหวะนั้นเธอได้เห็นใครบางคนเข้
ตอนที่ 14“พิณไม่กลัวคุณหรอกค่ะ แต่ตอนนี้คุณลงไปได้แล้วนะคะ อย่าทำให้คุณหญิงโกรธเลย”“ผมไปก็ได้ แต่คุณอย่าโกรธคุณแม่ของผมได้ไหม”“พิณไม่โกรธท่านหรอกค่ะ”“ขอบคุณที่รัก” ขาดคำสิริก็จูบลา ก่อนจะยอมลงไปในงาน แล้วเดินไปหาผู้เป็นแม่“ทำไมแกลงมาช้า” คุณหญิงฤทัยรัตน์เอ็ดลูกชายเบาๆ เพราะกลัวคนอื่นจะได้ยิน“ถึงมาช้าแต่ผมก็มาทันฤกษ์นะครับคุณแม่” สิริตอบกลับหน้าทะเล้น“แกนี่จริงๆ เลย” คุณหญิงฤทัยรัตน์ส่ายหน้าอย่างระอาลูกชาย ขณะเดียวกันก็มีสายตาคู่หนึ่งคอยมองดูอยู่ และก็รู้ว่าคู่หมั้นหนุ่มหายไปไหน“นิด” คนเป็นแม่ขานเรียกเมื่อเห็นสีหน้าลูกสาวแล้วรู้สึกไม่สบายใจ“คะแม่” นิธาราเอ่ยถามด้วยสีหน้านิ่วคิ้วขมวด เพราะแม่ไม่ได้เพียงแค่สะกิด แต่ยังหยิกเธอจนเนื้อเขียว“จะอะไรอีกล่ะ ดูเราทำหน้า งานหมั้นตัวเองทั้งแท้ๆ แทนที่จะทำหน้าตาให้มันดีๆ นี่อะไรทำหน้าทำตาเหมือนโดนบังคับให้หมั
ตอนที่ 13“แต่งงานกันไปก็รักกันเองนั่นแหละ นิดต้องจำเอาไว้ว่าคุณหญิงมีบุญคุณกับครอบครัวของเรา แล้วถ้าไม่ได้คุณหญิงจ่ายค่ารักษาให้แม่ครั้งนั้น แม่คงตายไปแล้ว”“นิดรู้ แต่นิดไม่อยากหมั้นไม่อยากแต่งงานกับพี่สิริจริงๆ นะแม่ แล้วผู้หญิงอย่างนิดก็ไม่คู่ควรกับพี่สิริด้วย นิด...นิดกลัวจะทำให้คุณหญิงผิดหวัง” คนมีอดีตบอกเสียงสั่นเครือ รู้สึกผิดทุกครั้งที่ปิดบังเรื่องมีลูกต่อมารดา รวมไปถึงครอบครัวของคุณหญิง ที่เมตตาส่งเสียเงินทองให้เธอไปเรียนต่างประเทศ แต่เธอกลับทำให้ท่านต้องผิดหวัง มิซ้ำหนำยังเธอยังปกปิดทุกคนเอาไว้อีก“นิดมีคนรักเหรอ” คนเป็นแม่ถามเสียงดุ“นิด...”“ไม่ต้องมาพูดอะไรแล้ว ยังไงแม่ก็ไม่ยอมให้นิดไปยกเลิกงานหมั้นแน่ๆ แล้วถ้านิดไม่เชื่อฟังแม่ จะได้เห็นดีกัน!”“แม่!” นิธาราร้องเรียกเมื่อโดนยื่นคำขาดมาแบบนี้ แต่แม่กลับไม่สนใจซ้ำยังวางสายใส่เธอ พอโทรไปหาอีกท่านก็ไม่รับสาย ทำเอาคนไม่อยากหมั้นได้แต่นั่งหน้าเครียด ปวดหัวจนแทบระเบิด
ตอนที่ 12“นิดแน่ใจ”“พี่จะเชื่อก็แล้วกัน” พูดจบก็หันมาปลดเสื้อผ้าตัวเองออก นิธาราจึงใช้โอกาสนี้ผลักว่าที่คู่หมั้นหนุ่มสุดแรง ด้านสิริก็หัวเสียเมื่อว่าที่คู่หมั้นสาวหนีไปคว้ามีดปอกผลไม้มาขู่เขา“นิด! วางมีดลง”“พี่ก็ออกไปจากห้องนิดก่อนสิ แต่ถ้าพี่ไม่ออกไป นิดจะโทรเรียกตำรวจ” นิธาราแกว่งมีดในมือไปมาเพื่อข่มขู่“เรียกตำรวจงั้นเหรอ”“นิดจะโทรแจ้งตำรวจจริงๆ ถ้าพี่สิริยังไม่ออกไป”“นิด! พี่ไม่ทำอะไรนิดแล้ว นิดวางมีดลงเถอะ แล้วพี่ก็ขอโทษที่ล้อเล่นกับนิดแรงไป นิดวางมีดลงนะ” สิริหว่านล้อมและหาจังหวะไปคว้าตัวว่าที่คู่หมั้นสาว แล้วถ้าได้ตัวเขาจะลงโทษให้สาสม!“ออกไป!” นิธาราไม่ยอมทำตามคำร้องของ่ายๆ เพราะตอนนี้เธอไม่ไว้ใจเขา“นิด! พี่บอกว่าไม่ทำก็ไม่ทำ ทำไมไม่เชื่อกันบ้าง แล้วก็จำเอาไว้ด้วยว่านิดไม่มีสิทธิ์มาทำร้ายพี่ เพราะครอบครัวของพี่มีบุญคุณกับนิด จำเอาไว้!” สิริตอบกลับเสียงห้วนจัด ก
ตอนที่ 11“ฉันจะเชื่อหล่อนสักครั้ง แต่ถ้าหล่อนไม่รักษาคำพูด ฉันไม่รับประกันความปลอดภัยของลูกชายหล่อน!” คุณเซียล่าวางสายทันทีเมื่อพูดจบทิ้งให้คนปลายสายได้แต่ร้องเรียกผ่านไปตามสาย ครั้นจะกดโทรกลับไปโทรศัพท์ก็ถูกแย่งคืนไปแล้ว“ขอโทรศัพท์ให้ฉันเถอะ” นิธาราเอ่ยขอร้องชายหน้าตาเหี้ยมเสียงสั่น เพราะเป็นห่วงความปลอดภัยของลูกชาย“อย่าเรื่องมาก!” ชายหน้าเหี้ยมตะคอกกลับพร้อมกับที่โทรศัพท์ก็ส่งเสียงดังขึ้นมาอีกครั้ง นิธาราจึงขอร้องให้เธอได้พูดคุยกับคุณเซียล่า แต่อีกฝ่ายกลับหันมองด้วยสายตาขุ่นขวางแล้วกดวางสาย นิธาราได้แต่นั่งนิ่งมาตลอดทางกระทั่งรถตู้ขับกลับมาที่เดิม“ลงไป!” รถตู้ยังไม่ทันจอดสนิทชายหน้าเหี้ยมก็ตวาดไล่ เมื่อได้รับคำสั่งจากคนทางไกลว่าอย่าเพิ่งทำอะไรเหยื่อสาว ด้านนิธาราก็รีบพาตัวเองลงจากรถก่อนที่รถตู้คันดังกล่าวจะเคลื่อนออกไปสวนกลับรถอีกคันขับเข้ามา“สวัสดีครับ คุณนิด” เจ้าของรถดกระจกลงแล้วกล่าวท
ตอนที่ 10“นิดก็บอกไปตรงๆ เลยว่าคุณสิริมีคนอื่น พี่ว่าคุณหญิงคงเข้าใจ” กมลวรรณเอ่ยแนะนำ“นิดก็ภาวนาขอให้คุณหญิงเข้าใจเหมือนกันพี่มล”“งั้นพี่จะช่วยภาวนาอีกคนนะ แต่ถ้านิดถอนหมั้นกับ คุณสิริจริงๆ นิดไม่เสียใจเหรอ”“นิดไม่เสียใจเลยพี่มล”“นิดนี่ก็พูดแปลกๆ พูดเหมือนตัวนิดไม่ได้รักคุณสิริ”“นิด...”“อย่าบอกนะว่านิดไม่ได้รักคุณสิริ” เห็นทีทางอ้ำๆ อึ้งๆ แล้วกมลวรรณก็พูดขึ้นเสียงดัง“พี่มล เบาๆ ค่ะ”“โทษที พี่ลืมตัวไป ว่าแต่นิดไม่ได้รักคุณสิริจริงเหรอ”นิธาราพยักหน้าแทนการพูดตอบ ทำเอากมลวรรณถึงกับถอนใจ แล้วก็คิดไม่ตกกับเรื่องนี้ ถ้าหากทางคุณหญิงไม่ยอมให้ยกเลิกงานหมั้น“พี่มล ตอนเที่ยงเราไปหาทานด้วยกันนะ” นิธาราเปลี่ยนเรื่อง เพราะยิ่งพูดเธอก็ยิ่งเครียด“จะเที่ยงแล้วเหรอ”“ยังหรอกพี่มล นิดแค่ชวนไว้ก่อน”
ตอนที่ 9 “พี่ทำนิดตกใจเหรอ ขอโทษทีนะ” กมลวรรณเอ่ยขอโทษเมื่อเห็นชัดๆ ว่านิธาราดูตกใจมากทีเดียว “ไม่ ไม่เป็นไรพี่มล” “แล้วตกลงนิดเอาเอกสารไปให้คุณสิริหรือยัง ถ้ายังฝากพี่ได้นะ” “ยะ...ยังเลยพี่มล พอดีนิด...นิดลืมเอกสารอีกชุดหนึ่งเลยกลับมาเอา พี่มล เอ่อ...” นิธาราไม่รู้จะพูดอะไรดีเพื่อจะรั้งให้เลขาของว่าที่คู่หมั้นอยู่ต่อ เพราะกลัวอีกฝ่ายจะกลับไปเจอ เหมือนที่เธอเพิ่งเจอมากับตัว“มีอะไรเหรอ แล้วนิดไม่สบายหรือเปล่า หน้าตาซีดๆ นะ พี่ว่าไปนั่งพักก่อนดีกว่านะ”“ได้พักสักหน่อยก็ดีเหมือนกัน พี่มล” นิธาราตอบเสียงแผ่วๆกมลวรรณพาคนหน้าซีดไปนั่งพักที่มุมพักผ่อนของพนักงานที่ตอนนี้ไม่มีใครใช้ จากนั้นเธอก็เดินไปชงโกโก้ร้อ