ทีเด็ดบอส (4/5)

ในตอนเช้าฉันตื่นก่อนคุณโย่งแล้วยิ้มมองเขาที่ยังนอนหลับอยู่และกรนเบาๆ ด้วยใบหน้าที่ดูไร้พิษสง

เมื่อคืนนี้เขาเพิ่มลายนิ้วมือฉันเข้าไปในระบบเปิดประตูพร้อมกับรหัสผ่านกรณีสแกนไม่สำเร็จทำให้ฉันมั่นใจในตัวเขามากขึ้น

ตอนแรกยอมรับว่ากลัวจะเป็นของเล่นบอส แม้จะเต็มใจเป็นของเล่นแต่ลึกๆ ก็หวังครอบครองหัวใจ และตอนนี้ฉันก็มั่นใจว่าครองหัวใจบอสเอาไว้ได้แล้ว ไม่อย่างนั้นเขาคงไม่ลงทุนให้ฉันมาอยู่ที่นี่ด้วยหรอก

ฉันรีบอาบน้ำแต่งตัวออกไปนั่งประจำที่โต๊ะทำงาน พี่บีและพี่เก่งมาทำงานตั้งแต่เช้าแล้วมองฉันที่มาถึงก่อนด้วยความแปลกใจเพราะปกติถึงจะมาเช้าแต่ก็เป็นคนสุดท้ายของคนในห้องนี้ตลอด

“มาเช้าเชียวนะคุณเลขาหยี”

“พอดีตื่นไวค่ะพี่บี แล้วก็ต้องมาเตรียมเอกสารให้บอสด้วย”

“มาเช้าแบบนี้ไม่ใช่ว่านัดมากินข้าวเช้ากับใครหรอกนะ” พี่เก่งยิ้มแซวแล้วหันไปทางพี่เชนที่เดินมาพอดี พร้อมกับขนมและเครื่องดื่มที่ซื้อมาเผื่อฉัน

“พี่ซื้อมาฝาก”

“ขอบคุณมากเลยนะคะ แต่ว่าพี่เชนไม่ต้องซื้อมาให้หยีแล้วนะคะ หยีเกรงใจมากๆ เลย” ฉันบอกเขาแล้วไม่รับถุงที่เขายื่นมาให้

“รับไว้เถอะพี่เต็มใจซื้อมาให้”

“หยีรับไว้ไม่ได้จริงๆ ค่ะ ขอโทษนะคะ” ฉันปฏิเสธออกไปอีกครั้ง ทำให้พี่เชนถึงกับหน้าซีดลงจนฉันเริ่มใจหายแต่ก็ต้องใจแข็งไว้จะให้ความสงสารทำให้เขามีความหวังไม่ได้

“งั้นฉันกินเอง” พี่บีที่เห็นท่าไม่ดีรีบรับขนมไว้แทนฉัน เพื่อไม่ให้พี่เชนต้องยื่นถุงขนมเก้อ

พี่เชนกลับไปนั่งที่โต๊ะด้วยท่าทางหงอยๆ ฉันยิ้มให้เขาเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นแล้วนั่งทำงานค้างที่เหลือด้วยความรู้สึกโล่งใจที่ตัดปัญหานี้ออกไปได้

---------------------

“คุณหยีเข้ามาหาผม” เสียงจากอินเตอร์คอมดังขึ้นในช่วงบ่ายแก่ๆ ทำให้ฉันต้องรีบวางงานในมือแล้วถือสมุดจดกับปากกาเข้าไปเพื่อรับคำสั่งจากคุณโย่ง

“ค่ะบอส” ฉันนั่งลงตรงข้ามเขาแล้วถือปากกาเตรียมพร้อมจะจดงานที่เขาจะมอบหมาย

“เย็นนี้เราออกไปกินข้าวข้างนอกดีไหม หรือว่าจะสั่งมากินที่บ้านดี”

“สั่งมากินก็ได้ค่ะ บอสเรียกหยีเข้ามาถามแค่นี้ใช่ไหมคะ หยีจะได้ออกไปทำงานต่อ” ฉันถามเขาแล้วมองด้วยความจริงจัง

“ไม่มีงานด่วนไม่ใช่เหรอ”

“ก็ร่างสัญญาซื้อขายกับไอเทค แล้วก็อ่านสรุปแฟ้มรายงานประจำวันเพื่อสแกนงานก่อนให้บอสเซ็นไงคะ”

“ไม่ต้อง ผมไม่รีบ มีงานที่รีบกว่านั้น” เขายกยิ้มที่มุมปากแล้วเลื่อนเก้าอี้ทำงานถอยออกไป

“อะไรคะบอส”

“ผมคิดถึงคุณน่ะ อยากให้คุณช่วยลดความคิดถึงของผมลงหน่อย” เขาพูดพลางลูบที่เป้ากางเกง แล้วพยักพเยิดให้ฉันไปล็อกประตูห้อง

“นี่เวลางานนะคะ รอตอนเลิกงานไม่ได้เหรอ” ฉันต่อรองเขา ในใจก็อยากมีประสบการณ์ตื่นเต้นในเวลางานอีกครั้ง แต่ก็กลัวน่าสงสัย

“ห้องผมเก็บเสียง ไม่เป็นไรหรอกน่า” เขาพูดจบก็เป็นฝ่ายเดินไปล็อกห้องเองด้วยความรีบร้อน

ฉันรู้ได้ทันทีว่าคงไม่รอดจากแรงปรารถนาของเขา และรู้สึกตื่นเต้นที่จะถูกขยี้สวาทในห้องทำงานที่มีคนอื่นนั่งทำงานอยู่ด้านนอก

เขาพาฉันไปที่โซฟารับแขกที่วางอยู่ตรงข้ามโต๊ะทำงานแล้วเราก็ช่วยกันถอดเสื้อผ้าเพื่อทำเวลาในการเสพรัก

เขานั่งลงแล้วใช้มือรูดรั้งท่อนเนื้อแกร่งเบาๆ มองรูปร่างฉันที่แสนเย้ายวนแล้วเลียริมฝีปากด้วยความกระหาย

ฉันคุกเข่าลงแล้วคว้าท่อนแกร่งขึ้นมาปรนนิบัติด้วยมือและปากของฉัน

ฉันแตะปลายลิ้นลงไปที่ส่วนหยักโค้งที่ปลายลำแล้วใช้ลิ้นแตะรอยแยกหยักที่มีน้ำซึมออกมาก่อนจะอมมันเข้าไปในปากแล้วห่อปากรูดเม้มให้เขาแล้วใช้มือช่วยด้วย

“ดูดแรงๆ สิ” เขาสั่งฉันแล้วขยุ้มผมกดลงไปให้อมลึกขึ้น

“โยกคอลงไปลึกๆ อ๊าส์ แบบนั้นแหละ” บอสหนุ่มสั่งเสียงพร่าด้วยความชอบใจ

ฉันทำตามที่เข้าบอกอย่างเอาใจ จากนั้นเขาก็ทนไม่ไหวจนต้องดันศีรษะฉันออกไปแล้วยิ้มกว้างที่ออกคำสั่งให้ฉันเอาใจเขาได้

“ทำให้ฉันบ้างสิคะ” ฉันสั่งเขากลับ

เขาพยักหน้าแล้วดึงฉันขึ้นไปนอนหงายบนโซฟา แยกขาทั้งสองออกกว้างใช้ปลายลิ้นสะกิดเม็ดเสียวเพื่อเพิ่มอารมณ์กระสัน

“เลียสิคะบอส เลียให้หยี”

“สั่งเก่งจังเลยนะครับคุณเลขา” เขาพูดเสียงพร่า กดนิ้วบี้เร่งความเสียวกระสันให้กระจายไปทั่วร่าง

“อื้อ บอส ใช้ลิ้นเถอะค่ะ ซี๊ด..” ฉันเสียงร้องแหลมเล็ก เร่งให้เขาลงลิ้นให้

เขาคุกเข่าลงที่พื้น จับแยกขาออกเป็นรูปตัวเอ็มแล้วตวัดปลายลิ้นสากระคายละเลงที่ร่องรัก ริมฝีปากร้อนดูดเม้มตุ่มสวาทจนรับรู้ได้ถึงน้ำหวานที่หลั่งรินออกมาต้อนรับปลายลิ้นของเขาจนเปียกชุ่ม

“พอแล้วค่ะบอส เอาหยีเถอะค่ะ” ฉันเรียกร้องหาท่อนเนื้อแกร่งเพื่อเพิ่มระดับความหฤหรรษ์

สะโพกสอบแนบกับโหนกเนื้ออูบแล้วชำแรกท่อนเนื้อเข้ามาอย่างเต็มแรง โถมแรงกระแทกกระทั้นด้วยน้ำหนักสะโพกที่ดุดันอย่างต่อเนื่อง

“อ๊าส์ บอส หยีไม่ไหวแล้ว อื้อ” ฉันต้านทานความเสียวและความตื่นเต้นในห้องทำงานของเขาไม่ไหว ครางเสียงหลงแล้วเกร็งกระตุกสะโพกบีบรัดแก่นกายของเขาอย่างรุนแรงเมื่อถึงจุดหมาย

เขาใช้มือใหญ่กอบกุมสะโพกแล้วขยับสอดแทรกเป็นจังหวะ กระแทกรัวเร็วเพื่อเร่งให้ตนเองถึงจุดหมาย

ใบหน้าคมคายโน้มลงมาจูบไซ้ที่ซอกคอแล้วกดใบหน้าลงพร้อมกับเร่งกระแทกกระทั้นลงไปอย่างหนักหน่วง

“อ๊าส์ ซี๊ด...” เขาคำรามลั่น เสียงพร่าสั่นปนเสียงหายใจที่หอบกระเส่า ถอดท่อนแกร่งออกมาแล้วสาดใส่ที่แผ่นท้องราบเรียบของฉันแม้มันจะป้องกันการตั้งครรภ์ไม่ได้ก็ตามที

“ตัวเลอะแบบนี้จะทำงานยังไงล่ะคะ บอสใจร้ายมากเลยนะ”

“ทำเป็นมาบ่น ใครสั่งให้ผมทั้งเลียทั้งกระแทก” เขาแซวฉันแล้วยื่นกล่องทิชชูมาให้

“พูดแบบนี้คืนนี้หยีกลับห้องนะคะ” ฉันแกล้งขู่เขาทำให้เขารีบเข้ามาช่วยฉันเช็ดคราบออกไปอย่างเอาใจ

“อย่ากลับเลยนะ ไม่งั้นผมต้องใจขาดแน่” เขาบีบเสียงอ้อนฉันจนฉันต้องยิ้มออกมาแล้วรีบแต่งตัวให้เรียบร้อยก่อนจะรีบออกไปทำงานโดยมีสายตาของเขามองตามขณะที่ติดกระดุมเสื้อไปด้วย

“เข้าไปซะนานเลย โดนบอสสั่งงานเยอะเหรอหยี” พี่บีถามด้วยความเป็นห่วง กลัวฉันจะลาออกตามพี่หนิงไปอีกคน

“ก็นิดหน่อยค่ะพี่บี แต่หยีไหว” ฉันตอบพี่บีแล้วนั่งลงมองพี่เชนที่มองมาตาละห้อย แล้วยิ้มให้เขาเล็กน้อยอย่างเป็นมิตร

สงสารก็สงสารอยู่ แต่ทำอย่างไรได้ในเมื่อบอสชิงสานสัมพันธ์กับฉันก่อน อีกอย่างฉันก็ไม่ได้ชอบพี่เชนด้วย ถึงเขาจีบก่อนฉันก็คงไม่ได้เลือกเขาอยู่ดี

---------------------