บทที่ 635

ซูเฟยสับสนกับปริศนาที่ทั้งสองพูดคุยกันอย่างสิ้นเชิง นางทำได้เพียงลดสายตาลงและดื่มชาโดยแสร้งทำเป็นว่านางไม่ได้ยินอะไรเลย

หลังจากที่ซูชิงอู่และเย่เสวียนถิงคุยกันเรื่องผู้บงการเบื้องหลังเสร็จแล้ว นางก็พูดอีกครั้ง "เสวียนถิง ตอนที่แม่อยู่กับเสด็จพ่อของเจ้า ได้ยินบางอย่างเกี่ยวกับแม่แท้ ๆ ของเจ้า เซี่ยโหวชิ่น"

เย่เสวียนถิงเงยหน้าขึ้นเล็กน้อย สีหน้าของเขาประหลาดใจอย่างเห็นได้ชัด

จู่ ๆ ซูเฟยก็หยิบต่างหูออกจากแขนเสื้อของนาง

มันเป็นแบบที่สตรีทั่วไปสวมใส่ แต่มีไข่มุกสดใสห้อยอยู่ งดงามและกลมมน เพียงมองดูก็รู้ว่าเป็นของล้ำค่า

ไข่มุกมีขนาดประมาณนิ้วหัวแม่มือ เป็นของธรรมชาติแท้ซึ่งหายากที่มีรูปลักษณ์ดีเช่นนี้

“นี่เป็นของที่ได้มาจากฝ่าบาท เป็นของต่างหน้าแม่เจ้า เจ้าเองก็รู้ฝ่าบาทประชวรและมักจะสับสน ทรงคิดว่าแม่เป็นมารดาของเจ้า ทรงพร่ำพูดหลายเรื่องและมอบสิ่งนี้ให้แม่”

เย่เสวียนถิงยังคงใส่ใจเกี่ยวกับของต่างหน้ามารดาตน

เขายืนขึ้นรับต่างหูไปถือไว้อย่างเบามือ

แม้ว่าจะเหลือต่างหูเพียงข้างเดียว แต่มันก็มีความสำคัญอย่างยิ่งสำหรับเขา

"ขอบพระทัยเสด็จแม่พ่ะย่ะค่ะ"

เมื่อซูเฟยได้ยินคำว่าเสด็จแม่ ซูเฟยก