เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 611
บทที่เกี่ยวข้อง
ย้อนรักทวงแค้น บทที่ 612
นี่คือสุสานของอดีตฮ่องเต้และการมาถึงที่นี่แสดงว่าทางออกอยู่ไม่ไกลเย่อวิ๋นถูรู้สึกมีความสุข รอยยิ้มอดไม่ได้ที่จะปรากฏในดวงตา"เร็ว!"เขาตะโกน พาคนของเขาสองคนไปที่โลงศพที่อยู่ข้างในเขารู้ว่าตอนสร้างสุสานนี้ได้ทิ้งทางลับไว้ ซึ่งอยู่ในโลงศพเเหล่านี้แค่เปิดฝาโลงและมุดเข้าไป ก็จะสามารถออกไปจากที่นี่ได้ถึงตอนนั้นเขาก็จะปลอดภัย!สีหน้าของเย่อวิ๋นถูเปลี่ยนไปอย่างน่าเกลียด เมื่อเขานึกถึงการตายของอู๋หลาง เขาไม่คาดคิดมาก่อนเลยว่าจะมีกลไกที่ร้ายกาจเช่นนี้ซ่อนอยู่ในห้องหินลึกสุดนั้นด้วย!ตราบใดที่แมลงเหล่านั้นสัมผัสกับผู้คน พวกมันก็สามารถเจาะเข้าไปในเนื้อหนัง และปล่อยพิษออกมาได้พิษนั้นร้ายแรงมากจนไม่มีโอกาสรักษา นับเป็นโชคร้ายของอู๋หลางที่ตกเป็นเป้าหมายทันทีที่เขาเข้าไปพวกเขาทั้งสามไปยกฝาโลงขึ้นพร้อมกัน เพราะพวกเขาไม่แน่ใจว่าเป็นโลงไหนพวกเขาจึงได้แต่ลองเปิดทีละฝาเท่านั้นเปิดออกอันหนึ่ง...ข้างในมีศพที่เน่าเปื่อยมาเป็นเวลานาน เหลือเพียงเสื้อผ้าและผิวหนังที่แห้งเหี่ยวสององครักษ์กลั้นความรู้สึกคลื่นไส้ไว้ แล้วไปเปิดโลงต่อไปเนื่องจากเสียเวลาไปเล็กน้อย เย่อวิ๋นถูจึงรู้สึกได้ชัดเจ
ย้อนรักทวงแค้น บทที่ 613
เย่อวิ๋นถูอยากจะฆ่าซูเชียนหลิงเสียเดี๋ยวนี้!เนื่องจากนางทำให้เขาเสียเวลา ยอดฝีมือจากแคว้นอู๋ตะวันตกจึงตามมาทัน แล้วยกมือฟันเขาด้วยดาบยาวเย่อวิ๋นถูกลิ้งไปกับพื้นในท่าที่น่าอับอาย แล้วรีบวิ่งไปยังอีกด้านหนึ่ง แต่การหลบครั้งนี้แม้จะพ้นการโจมตี ทว่ากลับห่างจากทางออกมากขึ้นคนจากแคว้นอู๋ตะวันตกล้อมรอบเขา ดวงตาของเย่อวิ๋นถูแดงก่ำ“พวกเจ้านี่ช่างกล้าหักหลังกันเสียจริง ก่อนหน้านี้เราตกลงกันไว้แล้ว ข้าก็ร่วมมือกับองค์ชายของพวกเจ้าด้วยใจจริง แล้วพวกเจ้ากลับปฏิบัติต่อพันธมิตรเช่นนี้หรือ?”ยอดฝีมือจากแคว้นอู๋ตะวันตกแสยะยิ้มด้วยสีหน้าเย็นชา "องค์ชายของข้าสวรรคตไปแล้ว ตอนนี้มาพูดเรื่องนี้มัน... สายไปแล้ว!"คนเหล่านั้นลงมืออีกครั้ง รีบพุ่งเข้าหาเย่อวิ๋นถูเย่อวิ๋นถูกัดฟันและถอย แต่ตอนนี้เขาไม่มีทางถอยไปไหนได้อีกแล้ว เพราะข้างหลังเขาคือกำแพงห้อง...เขากำลังจะต้องตาย!จะต้องตายด้วยน้ำมือของคนพวกนี้...แต่ทันใดนั้น คนที่พุ่งเข้ามาข้างหน้ากลับรู้สึกหมดแรงขึ้นมาในทันทีแม้แต่ยอดฝีมือระดับสูงของแคว้นอู๋ตะวันตกก็ยังรู้สึกว่าเขากำลังสูญเสียความแข็งแกร่งของตัวเองไปดาบยาวหล่นกระทบพื้น ร่างสูงและ
ย้อนรักทวงแค้น บทที่ 614
ริมฝีปากของซูเชียนหลิงยังคงสั่นไหว ร่างกายของนางก็สั่นเทาเช่นกัน เมื่อนางเห็นเย่เสวียนถิงเดินเข้ามาทางด้านหลังซูชิงอู่ รูม่านตาของนางก็หดตัวลง“พวกเจ้า...พวกเจ้ามาอยู่ที่นี่ได้อย่างไร?”ซูชิงอู่เลิกคิ้วเล็กน้อย "ข้าไม่ได้บอกข่าวเรื่องจุดชีพจรมังกรอยู่ที่นี่หรอกหรือ? เจ้ายังมีหน้ามาถามข้าอีกว่าเหตุใดข้ามาอยู่ที่นี่ได้"คำพูดของนางคล้ายกับกำลังเย้ยหยันซูเชียนหลิงว่าโง่เขลาดวงตาของซูเชียนหลิงเบิกกว้าง ในที่สุดนางก็เข้าใจว่านางตกหลุมพรางของสตรีที่อยู่ตรงหน้ามาตั้งแต่แรกเริ่ม!ที่เรียกว่าความลับนั้น แท้จริงแล้วเป็นคำสั่งประหารของนาง!“ซูชิงอู่เจ้าใจดำอำมหิตยิ่งนัก! เหตุใดเจ้าถึงทำเช่นนี้กับข้า!”ซูเชียนหลิงหายใจติดขัดด้วยความโกรธ จ้องมองอีกฝ่ายด้วยสายตาอาฆาตแค้นความโกรธในใจของนางเผาผลาญความกลัวจนหมดสิ้น!หลังจากถูกใช้เป็นเพียงหมากมาตลอดจนในที่สุดก็ลงเอยอย่างน่าเวทนาเช่นนี้ สภาพจิตใจของซูเชียนหลิงจึงแตกสลายไม่มีชิ้นดีเส้นประสาทที่ตึงเครียดนั้นเปรียบเสมือนเชือกที่ขาดผึงลงได้ทุกเมื่อเมื่อเผชิญหน้ากับซูเชียนหลิงซึ่งขยับตัวไม่ได้ ซูชิงอู่ก็ไม่ได้สนใจมากนัก นางหันไปมองทางเย่อวิ๋นถู
ย้อนรักทวงแค้น บทที่ 615
ซูเชียนหลิงไม่กล้าเสียเวลาอีกต่อไป นางขยับขาเดินเข้าไปหาเย่อวิ๋นถูซูชิงอู่มองมองการแสดงตรงหน้า พลางคิดว่ามันช่างน่าขันนักเพื่อที่จะแต่งงานกับซูเชียนหลิง เย่อวิ๋นถูจึงถอนหมั้นกับนางเพื่อที่จะแต่งงานกับเย่อวิ๋นถู ซูเชียนหลิงถึงกับวางแผนให้นางมีมลทินคู่ชายหญิงที่เคยลอบเป็นชู้รักกัน เคยส่งสายตาหวานซึ้งให้กัน บัดนี้กลับต้องหันอาวุธเข้าหากันยิ่งเมื่อนางคิดถึงชีวิตครั้งก่อนที่ทั้งสองคนปรากฏตัวต่อหน้านาง นางก็รู้สึกว่าน่าขันยิ่งขึ้นเท่านั้น!เย่อวิ๋นถูไม่สามารถขยับร่างกายของเขาได้ในเวลานี้ เขาทำได้เพียงเบิกตากว้าง ปล่อยให้คนอื่นสังหารเขาได้ตามใจชอบ“ซูเชียนหลิง ตราบใดที่เจ้าไม่ฆ่าข้า ข้าสามารถให้เจ้ามากมาย ข้าสัญญาจะให้ตำแหน่งพระชายาแก่เจ้า รวมถึงทองคำและอัญมณีมากมายด้วย...”ซูเชียนหลิงอดไม่ได้ที่จะหัวเราะ ตอนนี้ใบหน้านางบิดเนี้ยว มองเย่อวิ๋นถูด้วยความผิดหวัง“เมือก่อนข้าเชื่อจริง ๆ ว่าท่านจะแต่งงานกับข้าแต่ไม่คิดเลยว่า พอข้าเจอปัญหาท่านกลับหนีไปเร็วกว่าใคร ตอนที่แม่ข้าตาย ท่านไปอยู่ที่ไหน ตอนที่ข้าถูกจับและถูกทรมาน ท่านไปอยู่ไหน?”ดวงตาของซูเชียนหลิงเต็มไปด้วยความเกลียดชัง นางก
ย้อนรักทวงแค้น บทที่ 616
สีหน้าท่าทางของเย่ชิวหมิงไม่เปลี่ยนแปลง ตอนนี้เขามีสิ่งที่เขาต้องการและมีคนที่อยากปกป้องแล้ว เช่นนั้นก็ต้องตอบแทนอย่างเหมาะสมยิ่งไปกว่านั้น เขารู้จักกับซูชิงอู่มานานและนางก็ไม่เคยทำให้เขาผิดหวังหากอีกฝ่ายต้องการบัลลังก์ เขาก็ยินดีที่จะมอบให้โดยไม่ลังเลใจแม้แต่น้อยหลังจากพาทุกคนออกจากสุสานหลวงแล้ว เย่ชิวหมิงก็จัดการฝังพระศพของไทเฮาต่อไปราวกับไม่มีอะไรผิดปกตินี่คือภาระหน้าที่หลักของเขาในการมาที่นี่ ต้องทำออกมาให้ดีถึงจะถูกจนกระทั่งสองชั่วยามต่อมา โลงพระศพของไทเฮาที่ถูกฝังลงในสุสานของฮ่องเต้ผู้ล่วงลับก็ถูกปิดผนึกไว้อย่างสมบูรณ์ทางเข้าถูกปิดกั้น นับจากนี้ไป ไทเฮาจะกลายเป็นเพียงฝุ่นผงเมื่อประตูใหญ่สุสานหลวงปิดลงอีกครั้ง ผู้คนกลุ่มหนึ่งก็กลับมาที่พระราชวังหลังจากสวดภาวนาเพื่อไทเฮาเรียบร้อยแล้วและงานพระศพครั้งใหญ่นี้ก็ได้สิ้นสุดลงเย่อวิ๋นถูถูกหมอหลวงที่ติดตามมาด้วยนำตัวไปรักษา ตอนนี้เขายังอยู่ในภาวะหมดสติซูเชียนหลิงถูกจับมัดขังไว้ในกรง นางมีสีหน้าซีดเซียว อีกทั้งยังเกาะขอบกรงและเอาแต่พูดไม่หยุดว่า “ซูชิงอู่เป็นคนสั่งให้ข้าสังหารเขา ข้าไม่ใช่ฆาตกร ซูชิงอู่เป็นคนสั่งให้ข้าสั
ย้อนรักทวงแค้น บทที่ 617
ฮ่องเต้กลอกตาทอดพระเนตรไปยังทูตของแคว้นอู๋ตะวันตกที่อยู่ด้านล่าง“โอ้?”ผู้นำกลุ่มปรมาจารย์แห่งแคว้นอู๋ตะวันตกรีบกล่าวขึ้นทันที “องค์ชายใหญ่ของพวกข้าถูกองค์ชายสามแห่งแคว้นหนานเย่สังหาร พวกท่านต้องให้คำอธิบายถึงจะถูก!”เย่ชิวหมิงหรี่ตาลงเล็กน้อย “พวกเจ้าบุกรุกสถานที่สำคัญอย่างสุสานหลวงของแคว้นเรา ถูกจับได้คาหนังคาเขาเช่นนี้ยังจะมีหน้ามาเถียงข้าง ๆ คู ๆ อีก ช่างน่าขันเสียจริง!”ใบหน้าของชายฉกรรจ์ร่างใหญ่แข็งกระด้างมีท่าทีดุร้าย “หากพวกเราทุกคนตายอยู่ที่นี่ ฮ่องเต้ของพวกเราไม่มีวันปล่อยแคว้นหนานเย่ไปแน่!”เย่ชิวหมิงแค่นเสียงเย็นเมื่อได้ยินเช่นนั้น “ขนาดพวกเจ้าอยู่ที่นี่ก็ยังคิดที่จะฉวยโอกาสล่วงล้ำแคว้นหนานเย่ให้ได้!”“ไม่ว่าจะพูดอย่างไร องค์ชายของพวกเราก็สิ้นพระชนม์ที่นี่เพราะถูกพวกท่านสังหาร!”คนที่อยู่ข้าง ๆ ตอบกลับมา ใบหน้าของคนเหล่านั้นแสดงสีหน้าของคนที่ยอมตายมากกว่ายอมจำนนเพียงแต่การแสดงออกเช่นนี้ตอนนี้ไม่ว่าจะมองอย่างไรก็ดูน่าขันทว่าเมื่อเปรียบเทียบกับการจัดการความสัมพันธ์ทางการฑูตระหว่างทั้งสองแคว้นแล้ว ความจริงเป็นอย่างไรนั้นไม่สำคัญเลยฮ่องเต้เฒ่าได้ยินอย่างชัดเจนถึ
ย้อนรักทวงแค้น บทที่ 618
เย่เสวียนถิงดึงคอเสื้อของชายคนนั้นโดยไม่พูดอะไร จากนั้นก็โยนเขาออกจากพระตำหนักจินหลวน“อ๊าก…”มีเพียงเสียงกรีดร้องและเสียงดังตึง ชายคนนั้นล้มลงกับพื้นด้านนอก เสียงกระดูกหักทำเอาหลายคนพากันหวาดหวั่นการเคลื่อนไหวของเย่เสวียนถิงทำให้บรรดาขุนนางพากันตกตะลึง จากนั้นก็มีคนถามขึ้นมาว่า “ท่านอ๋องเสวียน นี่ท่านทำอะไร!”เย่เสวียนถิงเงยหน้ามองคนอื่น ๆ ด้วยสายตาเย็นชา “โทษฐานดูหมิ่นพระชายา ข้าไม่ดึงลิ้นของเขาออกมาก็ถือว่าดีเพียงใดแล้ว หากครั้งหน้าข้ายังได้ยินใครในหมู่พวกเจ้าพูดจาสามหาวใส่พระชายาอีก ข้าจะตีเรียงตัวเลยคอยดู!”“อ๋องเสวียน ท่าน…”เหล่าขุนนางอดไม่ได้ที่จะกลัวจนหัวหดเมื่อเห็นสายตาดุดันของเย่เสวียนถิงบางคนเงยหน้าขึ้นไปมองฮ่องเต้เฒ่าที่ประทับอยู่ด้านบน แต่กลับพบว่าทรงไม่แยแสและไม่คิดจะตำหนิอ๋องเสวียนแม้แต่น้อยบรรดาขุนนางเฒ่าต่างมองหน้ากันด้วยความสับสน เมื่อคิดได้ว่าแม้แต่มหาราชครูมู่หรงก็ยังอยู่ในกำมือของอ๋องเสวียน ความกล้าหาญที่พวกเขาเพิ่งรวบรวมไว้ก็ถูกเก็บกลับไปทันทีมีคนพูดขึ้นว่า “แม้สิ่งที่พระชายาเสวียนพูดจะเป็นเรื่องจริง แต่ว่า...ในแง่ของอำนาจของแคว้นและความแข็งแกร่งทางก
ย้อนรักทวงแค้น บทที่ 619
สายพระเนตรของฮ่องเต้เฒ่าจับจ้องไปยังใบหน้าของเซียวเฝิง ทรงจำได้ว่าผู้นี้คือจอหงวนฝ่ายบู๊คนปัจจุบันแม้แรกเริ่มตำแหน่งของเขาจะไม่สูง แต่เขาก็ประสบความสำเร็จอย่างมากในช่วงเวลาสั้น ๆ โดยอาศัยความสามารถของตัวเอง และเมื่อไม่นานมานี้ เขาได้นำคนไปช่วยเหลือองค์รัชทายาทและสังหารนักฆ่าไปมากมายมีบุคลิกนิ่งสงบให้ความรู้สึกเหมือนแม่ทัพผู้ยิ่งใหญ่ และได้รับการเลื่อนตำแหน่งโดยเย่เสวียนถิงตอนนี้เขาเป็นผู้นำของกองกำลังเล็ก ๆทรงพยักหน้าเล็กน้อยแล้วตรัสว่า “ได้”เมื่อเสี่ยวเฟิงได้ยินเช่นนั้น สีหน้าของเขาก็มีความประหลาดใจเล็กน้อยแต่หลังจากได้ยินคำพูดของฮ่องเต้เฒ่า ขุนนางทั้งบุ๋นและบู๊ในราชสำนักก็ส่งเสียงเซ็งแซ่ขึ้นมาทันที“ได้อย่างไรกัน หากเราเป็นฝ่ายเริ่มโจมตีแคว้นอู๋ตะวันตกจะไม่เท่ากับรนหาที่ตายหรือ?”“เหตุใดจู่ ๆ ฝ่าบาททรงตอบรับ!”“เราไม่มีเสบียงและทหารทำสงคราม จะเอาอะไรไปสู้?”การทำสงครามต้องเตรียมอะไรมากมายไม่ว่าจะเป็นเงินเดือนให้กับทหารและเสบียง หรือการรับสมัครทหารและซื้อม้าล่วงหน้า ซึ่งต้องใช้เวลานานพอสมควรนอกจากนี้ห้ามเผยแพร่ข่าวสารออกไป หากมีคนภายนอกทราบนั่นคงจะแย่มากหากพวกเขาไม
บทล่าสุด
ย้อนรักทวงแค้น บทที่ 930
คนขายเนื้อทำสีหน้าหวาดกลัว “คนผู้นี้เลวทรามถึงเพียงนี้เลยรึ?”“เจ้าคอยระวังตัวเอาไว้ก็ไม่เป็นไรแล้ว ทางนั้นตรวจดูเสร็จรึยัง? ไปกันต่อเถิด!”เมื่อกองกำลังทำการค้นหาเสร็จเรียบร้อย คนขายเนื้อก็ยิ้มมุมปากเบา ๆเขาคิดไม่ถึงเลยว่าคนเหล่านี้จะพบเบาะแสทางตะวันตกของเมืองเร็วถึงเพียงนี้หากเขาไม่ได้เตรียมพร้อมมาก่อนหน้านี้และรีบปลอมตัวโดยไว เขาก็คงจะถูกจับได้ไปแล้วคนขายเนื้อรีบเข้าไปยังพื้นที่ด้านในสุดของร้านเขาเหลือบมองหนอนกู่ที่ซ่อนเอาไว้ในตู้ในหนึ่ง และเมื่อเปิดตู้ใบนั้น ดวงตาของเขาก็ฉายแววน่ากลัวออกมาผ่านมาหลายปี ดูเหมือนโลกภายนอกจะลืมความน่ากลัวของภูเขาศักดิ์สิทธิ์ไปแล้ว เริ่มแรกนั้นพวกเขาได้ครอบครองตำแหน่งระดับสูงของราชวงศ์ในแคว้นต่าง ๆ ซึ่งไม่ได้เป็นเพียงตำแหน่งในนามแต่มันสามารถแทรกแซงแคว้นนั้น ๆ และพลิกสถานการณ์ได้ตอนนี้เรื่องที่สำคัญที่สุดคือการแอบเข้าไปในพระราชวังเพื่อช่วยเหลือเจียงเฟยเอ๋อร์หากต้องการเข้าไปในพระราชวังมีการคุ้มกันอย่างแน่นหนาได้ก็ต้องใช้วิธีที่ต่างออกไปบุรุษผู้นั้นออกจากร้านขายเนื้อหมูที่ถูกตรวจค้นเรียบร้อยแล้ว พร้อมกับปิดประตูร้านแสร้งทำเป็นออกไปทำธุร
ย้อนรักทวงแค้น บทที่ 929
หลังจากซูชิงอู่ส่งชิงอวี่ออกไปก็ยังคงตื่นเต้นอยู่เล็กน้อยซูชิงอู่หาคนมาวาดภาพเหมือนเจ้าอาวาสในปีที่แล้วและส่งต่อให้คนอื่น ๆ เพื่อช่วยกันค้นหา ซึ่งมันก็ผ่านมานานมากแล้ว และมีเพียงชิงอวี่เท่านั้นที่นำข่าวที่ได้รับการยืนยันกลับมาแจ้งนางแม้จะยังไม่ได้เจอคนผู้นั้น แต่ก็หมายความว่านางจะได้รู้ความจริงของการตายของท่านแม่เสียทีหลังจากสงบสติอารมณ์ได้ ซูชิงอู่ก็ตัดสินใจเดินทางไปทันทีนางอยากไปเจอจิ้งซินผู้นั้นด้วยตนเองและถามเขาว่าเหตุใดตอนนั้นเขาถึงฆ่าท่านแม่ของนาง!คืนเดียวกันนั้นซูชิงอู่ได้พูดคุยเรื่องนี้กับเย่เสวียนถิงเมื่อเย่เสวียนถิงได้รับรู้เรื่องราวก็พยักหน้าเบา ๆ และตัดสินใจอย่างทันทีว่า “ข้าจะส่งคนไปจับเขามาให้เจ้า”ซูชิงอู่ได้ยินอีกฝ่ายตอบง่าย ๆ และห้วนก็อดไม่ได้ที่จะตะลึงและหัวเราะ“ได้”ตอนนี้มีศิษย์พี่ของเจียงเฟยเอ๋อร์คอยจับตาดูอยู่ในเมืองหลวง ซูชิงอู่จึงไม่สามารถไปหาคนผู้นั้นพร้อมกับชิงอวี่ได้บรรยากาศในเมืองหลวงเริ่มตึงเครียดขึ้นเรื่อย ๆแม้แต่ฮ่องเต้เช่นเย่ชิวหมิงก็สังเกตเห็นสัญญาณของเหตุการณ์ร้ายแรงบางอย่างที่กำลังจะตามมาเขาเคยได้ยินซูชิงอู่พูดว่าศัตรูที่ซ่อนตัวอ
ย้อนรักทวงแค้น บทที่ 928
ไป๋เฟิงก้มหัวลงอย่างเชื่อฟัง ราวกับมันได้กลายเป็นแมวตัวใหญ่ไปแล้วซูชิงอู่อดหัวเราะไม่ได้ “เจ้าคงเหนื่อยแย่ วันนี้ทำได้ดีมาก”ในที่สุดก็ได้ใช้ประโยชน์จากไป๋เฟิง สมกับที่เลี้ยงมันมานานไป๋เฟิงยืนขึ้นและอ้าปากหาว ส่วนสิงโตขนทองคำที่อยู่ข้าง ๆ ย่องเข้ามาทางด้านหลังซูชิงอู่ และใช้หัวถูเอวของนางดูเหมือนว่ามันต้องการให้ซูชิงอู่ลูบมันด้วยคนอื่น ๆ มองไปยังซูชิงอู่ที่มีร่างกายบอบบางยืนอยู่ตรงหน้าสัตว์ดุร้ายทั้งสอง พวกเขาทั้งหมดก็พูดไม่ออกอยู่นานนี่มัน...ร้ายกาจเกินไปแล้ว!แม้แต่กลุ่มบุรุษร่างใหญ่เช่นพวกเขาก็ยังไม่กล้าเข้าใกล้สัตว์ดุร้ายทั้งสองแม้แต่ครึ่งก้าว ทว่าซูชิงอู่กลับสามารถมีปฏิสัมพันธ์กับพวกมันได้อย่างกลมกลืนเหมือนพวกมันเป็นสัตว์เลี้ยงของนางเมื่อไม่ถูกยุงกัดและกินยาสมุนไพรที่ผสมไว้แล้ว ม้าทุกตัวในสนามฝึกก็สงบลงและกลับสู่ภาวะปกติทันทีที่ซูชิงอู่กลับมาถึงตำหนัก ก็เห็นหรงหย่าวิ่งเข้ามา“พระชายา เมื่อครู่มีคนมาพบท่านและบอกว่ามีเรื่องด่วนต้องรายงาน”“มีเรื่องด่วนอะไรรึ?”หรงหย่าส่ายหัว “ข้าก็ไม่รู้เช่นกัน ท่านไปดูก่อนเถิด”ซูชิงอู่สั่งให้คนพาผู้ส่งข่าวเข้ามาทันทีนางจ้อง
ย้อนรักทวงแค้น บทที่ 927
เลือดของแมลงวันติดอยู่ที่มือของซูชิงอู่ส่งกลิ่นแปลก ๆ ออกมาเมื่อซูชิงอู่มองชัด ๆ นางก็ได้รู้ว่ามันไม่ใช่แมลงวันแต่เป็น…แมลงมีปีกชนิดหนึ่งที่มีลักษณะคล้ายแมลงวันปากของแมลงมีความคมมาก สามารถเจาะทะลุขนของสัตว์บางชนิดได้ง่าย ทว่าแมลงมีปีกชนิดนี้ไม่สนใจมนุษย์และจะกัดเฉพาะสัตว์เท่านั้นที่แท้นี่คือสาเหตุหลักที่ทำให้สัตว์ในเมืองหลวงบ้าคลั่งในช่วงหลายวันนี้!ซูชิงอู่ยังสังเกตเห็นว่ายุงเหล่านี้ถูกพิษและเมื่อพวกมันแพร่พันธุ์ ในไข่ก็มีสารพิษดังกล่าวติดไปด้วยขอเพียงแมลงเหล่านี้ยังกัดสัตว์ต่อไป สารพิษก็จะค่อย ๆ สะสมทีละน้อยสุดท้ายก็ถึงขั้นทำให้เสียสติ!คนที่อยู่เบื้องหลังเรื่องนี้มีเจตนาชั่วร้ายหากนางไม่ค้นพบสิ่งนี้ก่อน เกรงว่าม้าศึกทั้งหมดจะต้องตายไปด้วยความบ้าคลั่งอีกทั้งยังไม่อาจทราบสาเหตุได้แน่นอนว่าม้าศึกเป็นส่วนสำคัญในกองทัพ หากทหารม้าเสียม้าไป ก็คงไม่ต่างไปจากคนอ่อนแอไร้ค่า...ซูชิงอู่ตัดสินใจอย่างรวดเร็ว“นำม้าทุกตัวไปไว้ในที่ปิดและหาทางฆ่าแมลงมีปีกเหล่านี้ให้สิ้นเสีย”รองแม่ทัพที่ติดตามนางมารีบจำคำสั่งนี้เอาไว้ทันที“รับทราบพ่ะย่ะค่ะพระชายา!”เขาก็รีบกระจายคำสั่งออก
ย้อนรักทวงแค้น บทที่ 926
เมื่อเย่เสวียนถิงได้ยินสิ่งที่ซูชิงอู่พูด สีหน้าของเขาก็เปลี่ยนเป็นเยือกเย็น “ข้าจะส่งคนไปตรวจสอบ”ซูชิงอู่ส่ายหัวทันที “ยาพิษนี้คงไม่ได้อยู่ในอาหารสัตว์ อีกทั้งเมื่อมาลองคิดดู สัตว์ป่าจำนวนมากที่อยู่ใกล้เมืองหลวง รวมไปถึงม้าศึกล้วนติดพิษกันหมด มีเพียงมนุษย์เท่านั้นที่ไม่เป็นอะไร นี่เป็นเรื่องที่แปลกมาก และสิ่งที่สำคัญที่สุดคือไม่มีใครสามารถวางยาพิษม้าศึกในเมืองหลวงได้อย่างเงียบ ๆ ”การวิเคราะห์ของซูชิงอู่นั้นสมเหตุสมผลมาก แม้แต่เย่เสวียนถิงเองก็ขมวดคิ้วขึ้นมาหากหาสาเหตุไม่พบก็แก้ปัญหาไม่ได้แม้จะรักษาม้าหนึ่งในนั้นจนหายขาด แต่ก็จะกลับมามีอาการเดิมในอีกไม่ช้าไม่ไกลกันนักก็มีนายทหารระดับสูงนายหนึ่งวิ่งเข้ามาเขาหอบหายใจและกล่าวว่า “ท่านอ๋อง ทำการตรวจสอบเสบียงอาหารแล้วไม่พบสิ่งผิดปกติพ่ะย่ะค่ะ”“น้ำล่ะ?”“ตรวจสอบน้ำแล้วเช่นกัน ไม่มีร่องรอยของการวางยาพิษเลยพ่ะย่ะค่ะ”เมื่อได้ยินรายงาน เย่เสวียนถิงก็ขมวดคิ้วหนักกว่าเก่าคราวนี้แย่แล้วสิซูชิงอู่ครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง “ช่วยทำให้ม้าทุกตัวสงบลงก่อนได้หรือไม่ เดี๋ยวข้าจะเข้าไปดูรางอาหารม้าเอง”“ได้พ่ะย่ะค่ะพระชายา กรุณารอสักครู่ ก
ย้อนรักทวงแค้น บทที่ 925
เริ่มแรก เขาสงสัยในเรื่องที่ซูชิงอู่เคยพูดจนเกิดความคิดจินตนาการบางส่วนขึ้นมา เรียกได้ว่าตอนกลางวันก็เอาแต่นึกถึง ตกกลางคืนก็เก็บมาฝันอีกแต่เขาไม่เคยได้ยินซูชิงอู่พูดถึงเรื่องนี้มาก่อนเลยจริง ๆเนื่องจากความฝันนั้นมันดูเพ้อเจ้อเกินไป เย่เสวียนถิงจึงไม่พูดออกมา เพราะกลัวว่ามันจะเป็นการเพิ่มภาระให้กับซูชิงอู่อย่างไม่มีเหตุผลหลายวันมานี้ซูชิงอู่อาศัยอยู่กับลูกน้อยทั้งสามของนางเพื่อชดเชยช่วงเวลาที่นางห่างพวกเขาไปนานเด็ก ๆ ที่เพิ่งจะอายุได้ไม่กี่เดือนแต่กลับต้องห่างจากอ้อมอกของพ่อแม่ นั่นทำให้ซูชิงอู่รู้สึกผิดขึ้นมาดังนั้นนางจึงไม่ได้ให้ความสำคัญกับเรื่องภายนอกมากนักทันใดนั้นนางก็นึกอะไรออกและถามว่า “เสวียนถิง ช่วงนี้หมาป่าเหล่านั้นที่อยู่ข้างนอกเป็นอย่างไรบ้าง?”เย่เสวียนถิงเงยหน้าขึ้นและพูดว่า “ไม่ได้มีเพียงสัตว์ร้าย แต่ยังกระทบไปถึงม้าศึกด้วย ไม่รู้ว่าเหตุใดถึงเริ่มไม่เชื่อฟังคำสั่งกัน”“เดี๋ยวข้าจะไปตรวจสอบเรื่องนี้เสียหน่อย”ซูชิงอู่รู้สึกได้โดยไม่รู้ตัวว่ามีบางอย่างไม่ถูกต้องเกี่ยวกับเรื่องนี้แม้เรื่องจะดูเป็นเรื่องเล็กน้อยและไม่มีผลกระทบกับมนุษย์มากนัก แต่นางก็รู้สึกอ
ย้อนรักทวงแค้น บทที่ 924
ทันใดนั้นหมอหลวงซุนก็เหมือนจะคิดอะไรออก “เหมือนกับตอนที่พระชายาใช้ดอกไม้ชนิดหนึ่งเพื่อทำให้ม้าพยศคลั่งใช่หรือไม่พ่ะย่ะค่ะ?”“อืม ทำนองนั้นแหละ”สิ่งเหล่านั้นเป็นสิ่งที่นางพบในเภสัชตำรับ และหากใช้มัน ผลลัพธ์ที่ได้จะน่าทึ่งมากแม้ลงมือไปอย่างกะทันหัน แต่ก็ไม่มีใครจับได้ปรมาจารย์มือวางพิษที่แท้จริงคือผู้ที่วางยาพิษโดยไม่ทิ้งหลักฐานใด ๆ เอาไว้“ขอบพระทัยพระชายาสำหรับคำชี้แนะ หลังจากที่ได้พูดคุยกับท่าน กระหม่อมก็เข้าใจอย่างกระจ่างแจ้งแล้วพ่ะย่ะค่ะ”ซูชิงอู่ปิดเภสัชตำรับ “ข้าท่องเภสัชตำรับนี้จนจำขึ้นใจ และเข้าใจเนื้อหาด้านในได้คร่าว ๆ เพียงแต่ยังไม่พบวิธีที่จะไขความลับที่อยู่ในนั้น หวังว่าท่านจะช่วยเรื่องนี้ได้”คราวนี้ ทุกคนเชื่อมั่นในคำพูดของซูชิงอู่สิ่งที่พวกเขาไม่ได้สนใจ แต่พระชายากลับนำมาใช้งานได้ถึงขั้นนี้ ยังมีอะไรที่ต้องพูดกันอีกหรือ?ตาแก่เช่นพวกเขาที่อาศัยว่าตนอายุมากทำตัวอาวุโสดูถูกผู้อื่นนั้นเทียบเทียมพระชายาไม่ได้เลย!หลังจากที่ซูชิงอู่อธิบายเรื่องนี้จบ นางก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอกและแอบหลบออกมาทางประตูใหญ่นางกลัวว่าคนเหล่านั้นจะถามนางว่านางศึกษาเรียนรู้ทักษะทางการ
ย้อนรักทวงแค้น บทที่ 923
หมอหลวงซุนขมวดคิ้วเล็กน้อย“อย่าพูดไร้สาระ นั่นจะเป็นไปได้อย่างไร? พระชายาไม่จำเป็นต้องโกหกพวกเราเลย โกหกพวกเราไปแล้วนางจะได้ประโยชน์อะไร?”คำพูดนี้ก็ถือว่ามีเหตุผลทุกคนต่างพูดไม่ออกทำได้แค่นั่งเงียบ ๆ แล้วพลิกหน้าอ่านต่อไปพลิกหน้ากระดาษตั้งแต่เช้าจรดค่ำ และอ่านจนถึงเช้าวันรุ่งขึ้นตำราทั้งเล่มถูกอ่านจนจบอย่างรวดเร็ว ทุกคนในสำนักหมอหลวงไม่ได้นอนมาสองวันสองคืน และตอนนี้ทุกคนดูเหนื่อยและมีสีหน้าทรุดโทรมเมื่ออ่านหน้าจนถึงสุดท้าย แม้แต่หมอหลวงซุนก็ตกอยู่ในความเงียบเพราะเภสัชตำรับเล่มนี้บันทึกเฉพาะโรคและวัตถุดิบยาที่ธรรดาทั่วไปมาก ๆ บางส่วนเท่านั้นข้อแตกต่างเพียงหนึ่งเดียวคือผู้อาวุโสเช่นพวกเขาได้เรียนรู้เกี่ยวกับวัตถุดิบยาหลายประเภทและพัฒนาแนวคิดใหม่ ๆแม้จะไม่ไร้ประโยชน์ แต่ความคาดหวังกับผลลัพธ์ก็แตกต่างกันมากเลยทีเดียวถึงขั้นทำให้พวกเขาขาดความมั่นใจและอดไม่ได้ที่จะคิดว่านี่น่ะหรือคือเภสัชตำรับที่ตระกูลฟางเฝ้าหวงแหนมานานหลายปี?ดวงตาของหมอหลวงซุนเต็มไปด้วยสีแดงก่ำที่เกิดจากการอดนอน“ในเมื่อเภสัชตำรับของตระกูลฟางไร้ประโยชน์ เช่นนั้นพระชายาไปเรียนรู้ทักษะด้านการแพทย์มา
ย้อนรักทวงแค้น บทที่ 922
“นี่คือวัตถุดิบยาและปริมาณที่คนผู้นั้นทำการวางยา ที่สำนักหมอหลวงของพวกท่านมีสิ่งนี้อยู่แล้ว หากจะทำยาถอนพิษก็คงไม่ใช่เรื่องยากกระมัง”“ไม่ยากพ่ะย่ะค่ะ ไม่ยาก!”หมอหลวงซุนยิ้มร่าราวกับได้รับสมบัติเขามองซูชิงอู่ที่ยังอยู่ในวัยหนุ่มสาว แต่กลับเก่งกาจกว่าเหล่าคนชราเช่นพวกเขาเมื่อรวมกับเภสัชตำรับของตระกูลฟางที่ซูชิงอู่พูดถึง หมอหลวงเฒ่าก็ดีใจจนเนื้อเต้นหากได้เรียนรู้และกลายเป็นคนที่เก่งกาจเหมือนพระชายา ระดับความรู้ของเขาก็จะเพิ่มขึ้นไปด้วยหรือไม่?แต่หมอหลวงซุนไม่เคยรู้เลยว่าทุกสิ่งที่ซูชิงอู่เรียนรู้ไม่ได้มาจากเภสัชตำรับของตระกูลฟางในเภสัชตำรับเล่มนั้นมีความแตกต่างตรงจุดไหน ตัวซูชิงอู่ในตอนนี้ก็ยังไม่รู้เลยด้วยซ้ำแม้ตอนตายไปในชาติก่อน เภสัชตำรับก็ถูกทำลายและไม่มีใครเห็นความลับที่ซ่อนอยู่ในนั้นจุดเด่นเพียงหนึ่งเดียวของเภสัชตำรับเล่มนั้นคือบันทึกข้อมูลวัตถุดิบยาจำนวนมากที่คนทั่วไปไม่ทราบและสรรพคุณลับบางส่วนบรรดาผู้อาวุโสของสำนักหมอหลวงพากันมาช่วยคิดค้นยาถอนพิษเพื่อที่จะได้อ่านเภสัชตำรับนั้นเร็ว ๆในที่สุดเช้าวันรุ่งขึ้นยาที่สามารถฟื้นฟูสติของสัตว์ร้ายได้ก็ถูกส่งมาให้ฮ่องเต้
