บทที่ 528

ทว่าเด็กน้อยที่ยังไม่ถูกลงโทษกลับตกใจจนถ่ายเบาราดกางเกง พลางเงยหน้าร้องไห้เสียงดัง

องครักษ์ที่อยู่ข้าง ๆ ตกตะลึง “พระชายา ท่านอ๋อง ทำอย่างไรกับเด็กคนนี้ดีพ่ะย่ะค่ะ?”

ซูชิงอู่ยิ้มมุมปาก “แม้เขาจะยังเด็ก แต่ก็เป็นเด็กที่สามารถฆ่าคนได้”

นางรู้ว่าองค์กรที่มีอำนาจบางแห่งมักจะฝึกเด็กให้เป็นนักฆ่าตั้งแต่ยังเล็ก ๆ เพราะพวกเขายังเด็กและดูอ่อนแอจนทำให้คนไม่ทันระวัง

ซูชิงอู่ไม่รู้ว่าเด็กคนนี้จะเปลี่ยนใจพวกเขาได้หรือไม่ แต่นางจะไม่ฆ่าเขาอย่างแน่นอน

อย่างน้อยก็ไม่ใช่ตอนนี้

เย่เสวียนถิงกล่าวว่า “เขาคงจะได้รับการฝึกฝนให้ฆ่าคนมาเป็นพิเศษ ถึงสอบสวนไปก็คงไม่ได้อะไร”

ดวงตาของเด็กชายดูหม่นหมองและหวาดกลัว ราวกับเขายังไม่เคยเห็นสตรีนางไหนที่น่ากลัวไปกว่า

ซูชิงอู่

“ส่งตัวเขาให้องครักษ์เงาก็แล้วกัน”

องครักษ์เงาได้รับการฝึกฝนมาตั้งแต่เด็ก แต่เป็นการฝึกที่มีกฎเกณฑ์และไม่มีความเสี่ยงต่อชีวิตของพวกเขา

เย่เสวียนถิงไม่มีความคิดที่จะปล่อยเขาไป​ “ภายภาคหน้าหากเขามีประโยชน์ก็เก็บไว้ใช้งาน แต่ถ้าไม่ก็ฆ่าทิ้งเสีย”

“พ่ะย่ะค่ะ!”

สิ้นเสียงรับคำสั่ง เด็กน้อยก็ถูกพาตัวไปทันที

ซูชิงอู่พอใจกับการจัดการของเย่เสวียน