บทที่ 519

คำพูดของซูชิงอู่ทำให้หัวใจของเย่ชิวหมิงสั่นสะท้าน

เขายังเบิกตากว้างด้วยความไม่เชื่อ

“เป็น...เป็นไปได้ยังไง? ล้อกันเล่นใช่ไหม?”

ซูชิงอู่หรี่ตาลงเล็กน้อย "หม่อมฉันไม่ได้ล้อเล่น แม้ว่าท่านไม่รู้ความจริงน่าจะดีกว่าก็เถอะ แต่ท่านต้องเรียนรู้ที่จะเติบโตขึ้น ไม่เช่นนั้นท่านจะเป็นองค์รัชทายาทที่ดีได้อย่างไร?"

เย่ชิวหมิงกลืนน้ำลาย สีหน้าของเขาน่าเกลียดมาก

เขาก้าวถอยหลังไปเล็กน้อย ดวงตาเต็มไปด้วยความสงสัยในชีวิต

ซูชิงอู่มองหน้าของเขาและถอนหายใจเล็กน้อย "ท่านจะแสดงสีหน้าเช่นนี้ไม่ได้ ไม่เช่นนั้นจะทำให้คนอื่นสงสัยเอา"

สมองของเย่ชิวหมิงกำลังส่งเสียงหึ่ง ๆ

ในชั่วพริบตา สีหน้าของเขาก็ไม่ต่างไปจากเย่อวิ๋นถู

ร่างนั้นเซเล็กน้อย ซูชิงอู่ก็อดหัวเราะไม่ได้เมื่อเห็นฉากนี้

เย่เสวียนถิงเอียงศีรษะ ลูบหัวของซูชิงอู่เบา ๆ "อาอู่ นี่เจ้าพูดจริงหรือ?"

ซูชิงอู่หัวเราะ "ข้าก็ไม่รู้ ข้าเดาเอาเท่านั้น"

เย่เสวียนถิงอึ้งไป "..."

นางหันไปมองเย่เสวียนถิงและยิ้มเล็กน้อย "ใครใช้ให้เขามารบกวนเราล่ะ แต่บอกเขาไปก็ไม่เป็นไร แม้เป็นเพียงการคาดเดาแต่ก็ใกล้เคียงความจริงนะเจ้าคะ"

หากไม่ได้ผ่านเรื่องบางอย่างมาในชีวิตคร