บทที่ 520

เจียวกุ้ยเฟยมั่นใจมากเมื่อนางพูดสิ่งนี้ ไม่มีร่องรอยของการโกหกใด ๆ เลย

เย่ชิวหมิงขมวดคิ้ว รู้สึกว่าเขาอาจเข้าใจแม่ของเขาผิดจริง ๆ บางทีซูชิงอู่อาจจะโกหกเขาก็เป็นได้

เขาลุกขึ้นยืนก้มศีรษะโค้งคำนับขอโทษ "ขออภัยพ่ะย่ะค่ะเสด็จแม่ ลูกคิดไม่รอบคอบและไม่ควรสงสัยท่านเลย"

เจียวกุ้ยเฟยด้วยความเอื้ออารี “เรื่องนี้เจ้าอย่าคิดมาก คนอื่นนินทาลับหลัง เจ้าอย่าเชื่อทุกอย่างที่ได้ยิน แม่จะจัดคนมาอยู่ข้าง ๆ เจ้าใ ห้ช่วยเจ้าในฐานะรัชทายาท เจ้าคิดว่าอย่างไร?”

เย่ชิวหมิงคิดอยู่ครู่หนึ่ง "เสด็จแม่อย่ากังวล ไม่จำเป็นต้องลำบากท่าน ข้าเชื่อว่าจะสามารถทำงานได้ดี"

เมื่อเห็นว่าเขายืนกรานไม่รับคนที่นางจัดหาให้ เจียวกุ้ยเฟยไม่ได้บังคับเขาอีก

หลังจากส่งเย่ชิวหมิงออกไป สีหน้าของนางก็หม่นลงทันที

นางกำนัลข้าง ๆ เห็นสีหน้าของเจียวกุ้ยเฟย ก็รู้สึกกังวลเล็กน้อย "พระนาง องค์รัชทายาททรงค้นพบบางสิ่งแล้วหรือไม่?"

เจียวกุ้ยเฟยกัดฟัน "ชิวหมิงหูเบา ไม่รู้ว่ามีใครพูดอะไรต่อหน้าเขา ตอนนี้สองคนนั้นก็ตายแล้ว เรื่องในอดีตถูกเก็บเงียบ ข้าก็สบายใจขึ้นมากทีเดียว..."

“ท่านอุตส่าห์ส่งคนไปตามฆ่าหมอตำแยและหมอหลวงคนนั้นแล้วแท้ ๆ แต่ไ