Share
บทที่ 502
Related chapter
ย้อนรักทวงแค้น บทที่ 503
ท่าทางของซูชิงอู่ทำให้คนรับใช้รอบ ๆ ตัวนางตะลึงจึงอดไม่ได้ที่จะเงยหน้ามองไปท่าทีของเจียวกุ้ยเฟยรอยยิ้มบนใบหน้าของเจียวกุ้ยเฟยแข็งทื่อ แต่นางไม่ได้พูดอะไร พลางโบกมือแล้วพูดว่า “พวกเจ้าออกไปก่อน”“เพคะ”หลังจากที่เหล่านางกำนัลออกไปแล้ว เจียวกุ้ยเฟยก็นั่งตรงข้ามกับพวกเขา พลางมองไปที่ซูชิงอู่ และท้องป่องของนาง อดไม่ได้ที่จะถามว่า “พูดมาสิ พระชายามีเรื่องอะไรจะพูดกับข้าหรือ?”ซูชิงอู่ไม่ได้เล่าออกมาทั้งหมด “หม่อมฉันมาที่นี่เพื่อถามท่านว่า องค์ชายใหญ่ทรงเป็นโอรสของฝ่าบาทหรือไม่เพคะ?”คำถามที่โพล่งออกอย่างฉับพลันนี้ทำให้เจียวกุ้ยเฟยตกตะลึง “เมื่อครู่พระชายาถามว่าอะไรนะ? ข้าได้ยินไม่ค่อยชัด…”ซูชิงอู่พูดซ้ำอีกครั้ง “องค์ชายใหญ่ใช่โอรสของฝ่าบาทไหมเพคะ?”เจียวกุ้ยเฟยตกตะลึง “แน่นอนสิ!”รอยยิ้มบนใบหน้าของนางหายไปอย่างสิ้นเชิง อีกทั้งในดวงตาของนางยังเจือไปด้วยความโกรธเคือง“พระชายายเสวียน เจ้าหมายความว่าอย่างไร? เหตุใดจู่ ๆ ถึงถามข้าเช่นนี้!”ซูชิงอู่เงยหน้ามองและเพิกเฉยต่อความโกรธเกรี้ยวของเจียวกุ้ยเฟย นางพูดอย่างสงบ “เป็นเพราะไทเฮาตรัสว่าพระนางมีหลักฐานที่พิสูจน์ว่าองค์ชายใหญ่ไม่ใช
ย้อนรักทวงแค้น บทที่ 504
ผู้นำตระกูลเจียวคนก่อนได้วางรากฐานอันยิ่งใหญ่สำหรับตระกูลเจียวเอาไว้“พระชายาเสวียนหมายถึง…”ซูชิงอู่กล่าว “หากหม่อมฉันช่วยองค์ชายใหญ่ให้รอดจากวิกฤตนี้ ตระกูลเจียวของท่านจะต้องมอบข้าว จำนวนห้าหมื่นตั้นเป็นการแลกเปลี่ยนเพคะ!”“ข้าว?”ซูชิงอู่พยักหน้า “หม่อมฉันไม่สนใจว่าท่านจะใช้วิธีการไหน ดีที่สุดคือต้องเตรียมทุกอย่างให้เรียบร้อยภายในหนึ่งเดือน จากนั้นหม่อมฉันจะแจ้งจุดให้ท่านนำข้าวไปจัดวางเพคะ”แม้เจียวกุ้ยเฟยจะรู้สึกเจ็บใจเล็กน้อย แต่นางก็ครุ่นคิดไปมาและพยักหน้า “ตกลง”ดูจากสิ่งที่เกิดขึ้นก่อนหน้านี้ นางเชื่อว่าซูชิงอู่สามารถทำได้ตราบใดที่เย่ชิวหมิงอยู่ในตำแหน่งรัชทายาทอย่างปลอดภัย ข้าวห้าหมื่นตั้นมันจะสักเท่าไรกันเชียว?ยิ่งไปกว่านั้น หากเรื่องนี้ไม่ได้รับการจัดการอย่างดี ไม่เพียงแต่จะสูญเสียเงินเท่านั้น แต่ยังอาจสูญเสียหัวไปด้วย!ซูชิงอู่ลดเสียงลงและพูดกับเย่เสวียนถิงว่า “ท่านอ๋อง ขอข้าคุยกับพระสนมเจียวก่อนนะ”เย่เสวียนถิงจูบหน้าผากของนาง “ข้าจะรอเจ้าอยู่ข้างนอก”“ได้”ซูชิงอู่ยิ้มและกลอกตา จากนั้นนางและเจียวกุ้ยเฟยก็เข้าไปในห้องโถงด้านข้างหลังจากยืนยันว่าไม่มีใครอยู่ร
ย้อนรักทวงแค้น บทที่ 505
เจียวกุ้ยเฟยกล่าวต่อ “ในเมื่อพระชายาถามถึงเรื่องนี้ ข้าก็จะเล่าให้ฟัง...พระชายาน่าจะได้ยินว่าตอนยังเด็กท่านอ๋องเสวียนไม่ได้มีชีวิตในวังที่ดีนัก จนกระทั่งเขาอายุแปดขวบก็ถูกซูเฟยรับไปเลี้ยง เหตุผลก็เพราะฟาง...แม่ของพระชายาเคยยื่นมือเข้ามาช่วยเหลือ”ซูชิงอู่ไม่เคยสนใจเรื่องของเย่เสวียนถิงในชาติก่อน นางจะรู้เรื่องนี้ได้อย่างไรขณะนี้ที่นางกำลังฟังเจียวกุ้ยเฟยเล่าว่าเกิดอะไรขึ้นกับเย่เสวียนถิง นางก็รู้สึกราวกับว่าหัวใจของนางถูกแทงด้วยเข็ม และมันก็รู้สึกเจ็บปวดอย่างมาก...“ไม่รู้ว่าเด็กน้อยเช่นนั้นมีชีวิตรอดมาได้อย่างไรในวังหลัง คนดีในวังมีไม่มากนัก และเซี่ยโหวชิ่นก็ไม่เหลืออะไรไว้ให้เขาเลย แม้เขาจะเป็นองค์ชาย ทว่าแม้แต่ฐานะฝ่าบาทยังไม่ทรงมอบให้ด้วยซ้ำ เขาถูกบรรดาคนในวังดุด่าทุบตี ทั้งยังถูกองค์ชายองค์หญิงคนอื่น ๆ คอยรังแกอีกด้วย”เจียวกุ้ยเฟยอดไม่ได้ที่จะถอนหายใจเล็กน้อยเมื่อนึกถึงเหตุการณ์นั้นนางชื่นชมอ๋องเสวียนในใจที่สามารถมาถึงจุดนี้ได้โดยไม่ต้องพึ่งใคร เพียงแค่พึ่งพาความพยายามของเขาเองเพื่อคว้าโอกาสต่าง ๆ องค์ชายที่ไร้อำนาจและคนหนุนหลัง ทั้งยังไม่มีใครชื่นชอบ แต่เย่เสวียนถิงกลับ
ย้อนรักทวงแค้น บทที่ 506
“อะไรนะเพคะ...ฆ่าตัวตาย?”เจียวกุ้ยเฟยพยักหน้า “ที่พูดกันว่านางเสียชีวิตขณะคลอดบุตรก็เพื่อไม่ให้กระทบกับชื่อเสียงของฝ่าบาท..นอกจากนี้ยังเป็นการตัดสินใจของตระกูลเซี่ยโหวที่จะไม่ยอมรับตัวตนของนาง...และเพราะตอนนางใกล้จะสิ้นใจนางก็ต้องการให้ฝ่าบาทตายตกไปตามกันด้วย พระองค์จึงทรงทั้งรักทั้งเกลียด และความเกลียดชังนั้นก็ตกไปอยู่ที่ท่านอ๋องเสวียนด้วย ข้าพูดเช่นนี้พระชายาเสวียนคงจะเข้าใจแล้วใช่หรือไม่?”จนถึง ณ ตอนนี้ ซูชิงอู่ก็ได้รับรู้อดีตในพระราชวังอย่างถ่องแท้อย่างที่คาดไว้ มันฟังดูค่อนข้างน่ารังเกียจฮ่องเต้เฒ่ามีความปรารถนาในเรือนร่างและบังคับให้เซี่ยโหวชิ่นอยู่ข้างกายจนทำให้เกิดโศกนาฏกรรมนั่นอาจเป็นสาเหตุหลักว่าทำไมเขาไม่ใช้กำลังใดหลังจากที่ตกหลุมรักแม่ของนางไม่อย่างนั้น เขาก็เป็นถึงฮ่องเต้ หากต้องการสตรีคนไหนก็ไม่ใช่เรื่องยากในการไขว่คว้ามาแม้สุดท้ายแม่ของนางก็หนีความตายไม่พ้นเพราะความงามของตน...คำกล่าวที่ว่าสตรีงามมักอาภัพ บางทีเหตุการณ์เหล่านั้นอาจเป็นคำอธิบายของประโยคที่ว่านี้เช่นเดียวกับนาง หากเจอคนจิตใจโหดเหี้ยมและไม่รู้จักคนคนนั้นมากพอ ก็คงจะพบกับจุดจบอันเลวร้ายซูช
ย้อนรักทวงแค้น บทที่ 507
เย่เสวียนถิงรู้สึกร้อนรุ่ม ราวกับหัวใจทั้งดวงของเขาถูกจุ่มลงในน้ำร้อนเดือดและลวกจนสุกจริง ๆ แล้วเขาไม่เห็นร่องรอยการล้อเล่นบนใบหน้าของซูชิงอู่เลยเย่เสวียนถิงใช้เวลานานก่อนที่จะพูดว่า “ไม่ ข้าทำไม่ได้หรอก”เขาจะตัดใจกินคนที่เขารักและหวงแหนมากได้อย่างไร?แม้เขาจะทำร้ายนางเพียงเล็กน้อย เขาก็ทนไม่ได้แม้คนที่นางเลือกจะไม่ใช่เขา แม้ว่านางไม่อยากอยู่กับเขาก็ไม่สำคัญขอเพียงนางมีความสุขก็พอเป็นครั้งเดียวในชีวิตที่เย่เสวียนถิงรู้ว่าการชอบและรักใครสักคนเป็นอย่างไร และเมื่อเวลาผ่านไป ความรู้สึกนี้ก็ลึกซึ้งมากขึ้นเรื่อย ๆ เย่เสวียนถิงออกจากวังพร้อมกับซูชิงอู่ซูชิงอู่ไม่ได้พูดอะไรเลยระหว่างทาง นางเพียงเอาหัวซุกไว้ที่หน้าอกของเขาและฟังเสียงหัวใจที่เต้นแรงของอีกฝ่ายหลังจากถึงจวนและลงจากรถม้าแล้ว ซูชิงอู่ก็เชิดคางขึ้นแล้วถามว่า “ข้าเคยรังแกท่านมาตั้งแต่เด็ก ท่านไม่โกรธหรือ?”เย่เสวียนถิงตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่งเพราะเขาไม่คิดว่าซูชิงอู่จะโพล่งประโยคแบบนี้ออกมาเขาอดไม่ได้ที่จะหัวเราะพลางยกมือเกาปลายจมูกของซูชิงอู่ ดวงตาของเย่เสวียนถิงเต็มไปด้วยความอ่อนโยนและมีเสน่ห์ ม่านตาของเขาก็มืด
ย้อนรักทวงแค้น บทที่ 508
เย่เสวียนถิงกอดนางไว้ในอ้อมแขน และหัวใจของเขาก็รู้สึกเติมเต็มขณะนั้นเขาก็หวังว่าช่วงเวลานี้จะคงอยู่ตลอดไปเขาหวังว่าเขาจะไม่ต้องไปสนใจเรื่องราวความลับและความขัดแย้งในราชสำนักอยากใช้ชีวิตธรรมดาเช่นนี้ไปตลอดชีวิต“ข้าจะหัวเราะเยาะเจ้าไปทำไมกันเล่า?”เสียงของซูชิงอู่แผ่วเบา “ข้าได้ฟังความลับบางอย่างในวังมาจากพระสนมเจียว รวมถึงเรื่องราวในอดีตของท่านอ๋องด้วย”เย่เสวียนถิงหลุบตาลง “เรื่องราวในอดีตของข้า?”“ท่านอ๋องอย่าได้โกรธเลย”นางแค่อยากรู้จักเขามากขึ้นเย่เสวียนถิงตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่งและอดไม่ได้ที่จะหัวเราะ “เหตุใดข้าจะต้องโกรธด้วยเรื่องเล็กน้อยเช่นนั้นล่ะ?”เขาหยุดชะงักพลางมองสบดวงตาที่มีความประหม่าของซูชิงอู่ “หากเจ้าอยากรู้อะไรก็ถามข้าได้”ซูชิงอู่กล่าวว่า “ข้ากลัวว่าหากถามไปโต้ง ๆ มันจะเป็นการสะกิดแผลใจของท่าน ก็เลย…”นางเองก็มีประสบการณ์เช่นกันการตายของแม่ของนางเป็นปมในใจที่ยากจะลืมไปตลอดชีวิตเย่เสวียนถิงลูบหัวของนาง “ในความทรงจำของข้า ไม่มีความรู้สึกถึงมารดาผู้ให้กำเนิดเลย ดังนั้นข้าจึงไม่มีความรู้สึกลึกซึ้งต่อนางมากนัก ข้ารู้เรื่องของนางมาจากนางกำนัลอาวุโสบางคนใน
ย้อนรักทวงแค้น บทที่ 509
ผลของการล้อเล่นอย่างป่าเถื่อนคือค่ำคืนที่นอนไม่หลับโชคดีที่เย่เสวียนถิงระมัดระวังมากและไม่ได้ทำให้นางบาดเจ็บ เมื่อนางตื่นขึ้นมาในวันรุ่งขึ้น นางก็พบว่าร่างกายของตัวเองได้รับการนวดอย่างระมัดระวังโดยเย่เสวียนถิง ซึ่งช่วยบรรเทาความเหนื่อยล้าและความรู้สึกไม่สบายทั้งหมดจนหายเป็นปลิดทิ้งไม่เพียงแต่ไม่อึดอัด แต่ยังทำให้นางรู้สึกผ่อนคลายมากขึ้นอีกด้วยฮ่องเต้เฒ่าได้ทรงออกพระราชโองการสำหรับการแต่งตั้งองค์รัชทายาทและจัดการขั้นตอนต่าง ๆ อย่างรวดเร็ว ในวันพิธีแต่งตั้ง เหล่าขุนนางและทหารของราชวงศ์ทั้งหมดรวมไปถึงทูตจากทั้งสองแคว้นก็เข้าร่วมด้วย พระชายาซูชิงอู่ก็เข้าพระราชวังตั้งแต่เช้าและคอยอยู่ข้างกายซูเฟยเพื่อชื่นชมความคึกคักซูเฟยและเจียวกุ้ยเฟยนั่งอยู่คนละฝั่งของฮ่องเต้ ส่วนองค์ชาย พระนัดดาและขุนนางคนอื่น ๆ ก็ทยอยปรากฏตัว ขุนนางทุกคนยืนในห้องโถงพระตำหนักจินหลวนด้วยความเคารพ โดยแบ่งออกเป็นฝั่งขุนนางบุ๋นและบู๊ขันทีผู้น้อยถือพระราชโองการแล้วอ่านออกมาเสียงดัง ขณะเดียวกันเสียงฆ้องและกลองก็ดังเซ็งแซ่มาจากด้านนอก “องค์ชายใหญ่ทรงพระปรีชาสามารถทั้งบุ๋นและบู๊ ท้ังยังมีคุณธรรมและพรสวรรค์ ได้ทำสิ่
ย้อนรักทวงแค้น บทที่ 510
ใครจะได้เป็นองค์รัชทายาทแห่งแคว้นหนานเย่ นี่เป็นเรื่องที่เกี่ยวข้องกับชะตากรรมของทุกคนหากฮองเฮาได้กลับมามีอำนาจอีกครั้ง ตระกูลเจียวรวมถึงเย่ชิวหมิงก็จะตกอยู่ในสถานที่แห่งการทำลายล้างชั่วนิรันดร์ในทางตรงกันข้าม ตระกูลมู่หรงที่ฮองเฮาอยู่ก็จะเป็นเช่นนั้นเช่นกันฮ่องเต้เฒ่าขมวดคิ้วพลางทอดพระเนตรมองกลุ่มคนที่เดินเข้ามาภายใต้การนำของขันทีผู้น้อย กลุ่มคนที่ตามมานั้นดูกังวลใจเมื่อเจียวกุ้ยเฟยเห็นใบหน้าของคนเหล่านั้นอย่างชัดเจน ใจของนางก็ตกไปอยู่ตาตุ่มและสีหน้าเปลี่ยนในทันทีเพราะนางรู้จักทุกคนที่มาที่นี่ คุ้นเคยกับพวกเขาดี หนึ่งในนั้นคือหมอทำคลอดที่อยู่กับนางตอนคลอดบุตรที่นางไว้ใจมาก และอีกคนคือหมอหลวงที่คอยรักษาโรคให้นางฮองเฮายิ้มมุมปากเล็กน้อยแล้วตรัสว่า “บอกทุกสิ่งที่พวกเจ้ารู้มา หากมีหลักฐานด้วยก็จะยิ่งดี”“เพคะ หม่อมฉันรับพระบัญชา!”หมอทำคลอดสั่นไปทั้งตัว นางคุกเข่าลงกับพื้นด้วยใบหน้าที่ซีดเซียว นางเปล่งเสียงพูดว่า “องค์ชายใหญ่ ทะ...ทรงไม่ใช่โอรสที่แท้จริงของฮ่องเต้เพคะ!”เมื่อฮ่องเต้เฒ่าได้ยินเช่นนั้น สีพระพักตร์ก็เปลี่ยนไปทันทีเขาถึงกับตะคอกอย่างเย็นชาและตบโต๊ะ “เหลวไหล
Latest chapter
