LOGINShare
บทที่ 3
Last Updated:
2024-10-29 19:42:56Related chapters
ย้อนรักทวงแค้น บทที่ 4
ซูชิงอู่อดรนทนเกี่ยวพันตัวเองกับเย่เสวียนถิงไม่ไหว แต่ทันใดนั้นก็ได้ยินเสียงฝีเท้าแผ่มานอกประตูหญิงรับใช้คนหนึ่งรายงานอยู่นอกประตู“กราบทูลท่านอ๋องและพระชายา ภายในวังได้จัดเตรียมรถม้าให้แก่ท่านและพระชายาเพื่อเข้าวังร่วมคารวะบรรดาพระสนมยามเช้าเพคะ!”ในชาติก่อน เมื่อคืนในครานั้นนางถูกคนวางยานอนทรมานทั้งคืน ครั้นรุ่งเช้าเกือบดื่มยาหยุดครรภ์คร่าชีวิต เพิ่งแต่งงานวันแรกก็ไม่ได้ไปวังหลวงน้อมคารวะตามประเพณีตามธรรมเนียมในวัง เจ้าสาวของราชวงศ์ที่เพิ่งอภิเษกเข้า วันแรกต้องเยี่ยมเยียน คารวะพระสนมทุกตำหนัก นางไม่เพียงฝ่าฝืนประเพณียังทำให้เย่เสวียนถิงแบกรับแรงกดดันมากโขซูชิงอู่เพิ่งจะลุกขึ้นกลับได้ยินเย่เสวียนถิงเปิดปากตอบ“ประเดี๋ยวข้าจะไปคารวะท่านแม่เอง”นางรับใช้รายงานต่อเนื่อง เย่เสวียนถิงบ่ายหน้ามองยังซูชิงอู่ “อยู่จวนพักผ่อนให้ดี ข้าจะรีบไปรีบกลับ”ซูชิงอู่ฉงนพักหนึ่ง “สุขภาพข้าดีขึ้นแล้ว”เย่เสวียนถิงเงียบลง แต่ยังคงยืนกราน “ในวังมีแต่เรื่องหยุมหยิมยุ่งยาก ข้าไม่อยากให้เจ้ารู้สึกน้อยเนื้อต่ำใจ”ถึงอย่างไรชื่อเสียงของซูชิงอู่ก่อนตบแต่งกับเขาก็ถูกทำลายจนไม่เหลือชิ้นดี เข้าวังเที่ยว
Last Updated : 2024-10-29ย้อนรักทวงแค้น บทที่ 5
ภายในตำหนักจิ้งอี๋ "ท่านอ๋องเสวียนและพระชายาเสวียนเสด็จแล้ว!" ซูเฟยหลินหรงเสวี่ยที่ประทับอยู่ตรงที่นั่งตำแหน่งประธานรอคอยมาได้สักพักแล้ว พยักหน้าเบา ๆ "เรียกให้เข้าเฝ้าได้" คนทั้งสองเดินเข้าประตูมาพร้อมกัน เย่เสวียนถิงได้รับบาดเจ็บสาหัสที่ขาข้างซ้าย ดังนั้นเขาจึงเดินกะโผลกกะเผลกอย่างเห็นได้ชัด ถึงแม้ว่าจะมิได้ส่งผลต่อการเคลื่อนไหว แต่ก็ทำให้เขากลายเป็นคนร่างกายไม่สมประกอบไปเสียแล้ว ซูชิงอู่ที่แต่งกายด้วยชุดของราชสำนักอันงามวิจิตร ช่วยประคองแขนของเย่เสวียนถิงด้วยท่าทีใกล้ชิดสนิทสนม เมื่อมีนางคอยช่วยประคับประคอง ก็ทำให้เย่เสวียนถิงเดินเหินได้สะดวกขึ้นอย่างมาก ยามที่ผู้คนรอบตำหนักเห็นคนทั้งคู่รักใคร่ลึกซึ้งกันเพียงนั้น พวกเขาก็ตะลึงงันไปชั่วครู่ สตรีแต่งกายงดงามทั้งสองนางที่ยืนอยู่ข้างหลังซูเฟย ดวงตาเบิกกว้างด้วยความเหลือเชื่อ ขณะที่ซูชิงอู่เดินเข้ามาในตำหนัก นางก็มองประเมินคนทั้งสองคนที่อยู่ตรงหน้า สตรีวัยกลางคนท่าทางสูงศักดิ์สง่างาม สวมชุดกระโปรงดอกกุหลาบสีแดงพร้อมแถบคาดศีรษะสีทอง ผู้นั่งอยู่ตรงตำแหน่งประธานคือซูเฟย ซึ่งเป็นตำแหน่งพระชายาลำดับที่สอง โดยมีสตรีสองนาง
Last Updated : 2024-10-29ย้อนรักทวงแค้น บทที่ 6
นางเอ่ยด้วยท่าทีกระชดกระช้อยว่า "ท่านป้าเจ้าคะ โปรดรอสักครู่ เสวี่ยอิ๋งมีเรื่องจะบอกท่าน" การขัดจังหวะระหว่างพิธียกน้ำชานับเป็นเรื่องเสียมารยาท แต่หลินเสวี่ยอิ๋งเป็นบุตรีเพียงคนเดียวของจวนมหาราชาจารย์ มิหนำซ้ำนางยังเป็นที่โปรดปรานของฮ่องเต้และได้รับการแต่งตั้งให้เป็นท่านหญิงมาตั้งแต่เมื่อครั้งเยาว์วัย ดังนั้นนางย่อมมีสิทธิ์ที่จะกระทำเช่นนี้ได้ ซูเฟยเอ่ยถามด้วยความสับสน "ยัยหนู ถ้าหากเจ้ามีอันใดจะพูดก็จงพูดมาเถิด ป้าอย่างข้ายังจะอุดปากเจ้าได้อีกหรือ?" วาจาเพียงแค่ประโยคเดียว ซูชิงอู่ก็รู้ชัดถึงความโปรดปรานที่แฝงอยู่ในวาจา ถึงแม้ว่าซูเฟยจะมิได้ก่อกวนงานมงคลของเย่เสวียนถิง แต่หลังจากรู้ตื้นลึกหนาบางแล้ว ก็เห็นได้ชัดว่าพระนางไม่พอใจในตัวซูชิงอู่ เพราะในสายตาของพระนาง ต่อให้เย่เสวียนถิงจะพิการ แต่เขาก็ยังเป็นถึงท่านอ๋องที่สร้างคุณูปการในสนามรบเอาไว้มากมาย ซูชิงอู่เป็นแค่สตรีท้ายเรือนที่ชื่อเสียงป่นปี้อันแสนจะไร้ค่า ซูชิงอู่ถือถ้วยน้ำชาเอาไว้โดยมิได้ขยับเขยื้อน เพราะนางเองก็อยากจะรู้ว่าท่านหญิงจะเอ่ยวาจาอันใด ถึงแม้ว่าทางด้านของซูเชียนหลิงจะมิได้เอ่ยวาจาใด แต่นางกลับขยิบต
Last Updated : 2024-10-29ย้อนรักทวงแค้น บทที่ 7
บุรุษผู้นั้นสายตาเย็นชา จากนั้นริมฝีปากบางเฉียบก็ค่อย ๆ เอ่ยขึ้นมาว่า "พอได้แล้ว!" หลินเสวี่ยอิ๋งรู้สึกคับข้องใจอยู่ไม่น้อยที่ถูกตวาดใส่ ยามที่นางมองเย่เสวียนถิง สายตาของนางที่เผยออกมาจึงผสมปนเประหว่างความชื่นชมและเคารพยำเกรง จากนั้นก็เอ่ยขึ้นมาว่า "สิ่งที่เสวี่ยอิ๋งพูดมาเป็นเรื่องจริงนะเจ้าคะ การแต่งงานกับสตรีที่มีราคีรังแต่จะทำให้ญาติผู้พี่ถูกคนทั้งโลกหัวเราะเยาะเอาได้! " เย่เสวียนถิงจ้องมองนางด้วยสายตาเย็นชาแล้วหันมาคำนับซูเฟย "เสด็จแม่ อย่าได้ฟังนางกล่าววาจาเลื่อนเปื้อน ยกเข้ามาได้!" นอกประตูพลันมีคนขานตอบขึ้นมาทันที เมื่อซูชิงอู่เห็นเย่เสวียนถิงยืนหยัดเพื่อนาง ก็ใหรู้สึกใจเต้นแรง ถึงแม้ว่านางจะสามารถรับมือกับสถานการณ์นี้ได้ ทว่าการที่มีบุรุษผู้นี้ยืนหยัดเคียงข้างก็ทำให้นางรู้สึกปลอดภัยได้น่าเหลือเชื่อ ข้าหลวงเฝ้าประตูก้มหน้าแล้วยกถาดเข้ามา มีผ้าคลุมเอาไว้ชั้นหนึ่ง ทำให้ซูชิงอู่เดาไม่ออกว่าเป็นสิ่งใดกันแน่ แม่นมข้างกายซูเฟยเปิดผ้าคลุมออก แล้วคลี่กางผ้าซับเลือดพรหมจรรย์ที่พับเอาไว้เรียบร้อยอยู่ในนั้นออกมา รอยสีแดงสดบนนั้นสร้างความตื่นตะลึงให้แก่ทุกคนที่อยู่ ณ ท
Last Updated : 2024-10-29ย้อนรักทวงแค้น บทที่ 8
หน้าตาของนางพลันขาวซีดลงทันที จากนั้นก็มีเหงื่อเย็น ๆ ผุดซึมหน้าผาก "เป็นเช่นนี้ไปได้อย่างไรกัน? แต้มพรหมจรรย์ของข้าเล่า? แต้มพรหมจรรย์ของข้าหายไปไหนกัน?" ม่านตาของนางหดวูบราวกับนางรู้สึกตื่นตกใจอย่างถึงที่สุด แม้แต่ผู้อื่นในห้องก็แทบไม่อยากเชื่อสายตาเช่นกัน ซูเชียนหลิงไม่อยากเชื่อเลยว่าซูชิงอู่จะมีวิธีการเช่นนี้ด้วย นางเองก็รู้สึกกังวลใจขึ้นมาบ้างแล้ว "ท่านหญิง อย่าเพิ่งร้อนใจ ซูชิงอู่คงจะทำอะไรสักอย่างเป็นแน่ ข้าจะสั่งให้นางคืนแต้มพรหมจรรย์ให้ท่านเอง!" ซูชิงอู่อดไม่ได้ที่จะหัวเราะลั่น "เมื่อสูญเสียสิ่งนี้ไปแล้ว ก็ย่อมต้องเสียไปถาวร ท่านจะเอากลับคืนมาได้อย่างไรเล่า?" ในแคว้นหนานเย่ คงไม่ต้องบอกว่าแต้มพรหมจรรย์มีความสำคัญต่อสตรีเพียงใด พวกนางล้วนเป็นเชื้อพระวงศ์ที่วันข้างหน้าย่อมถูกลิขิตให้แต่งงานกับผู้ทรงอำนาจและทรงอิทธิพล เมื่อหลินเสวี่ยอิ๋งได้ยินคำพูดของซูชิงอู่ นางก็โมโหมากเสียจนไม่อาจระงับโทสะ ราวกับว่าคิดจะพุ่งเข้าไปฉีกทึ้งซูชิงอู่ให้เป็นชิ้น ๆ "นางสารเลว!" นางแค้นใจมากเสียจนยกมือขึ้นหมายจะตบหน้าซูชิงอู่ เมื่อซูชิงอู่เห็นหลินเสวี่ยอิ๋งเป็นเช่นนั้นก็ยืนนิ
Last Updated : 2024-10-29ย้อนรักทวงแค้น บทที่ 9
ซูเชียนหลิงร้อนใจเพราะเกรงว่าหลินเสวี่ยอิ๋งจะโทษว่าเป็นความผิดของตน ดังนั้นจึงรีบไล่ตามออกไป เมื่อซูชิงอู่เห็นหลินเสวี่ยอิ๋งตกอยู่ในสภาพน่าอนาถ นางก็เลิกคิ้วแทบกลั้นหัวเราะเอาไว้ไม่อยู่ เมื่อเห็นเย่เสวียนถิงที่อยู่ข้าง ๆ กำลังมองมาที่นาง ซูชิงอู่ก็รีบปั้นหน้าเคร่งขรึมพลางกล่าวว่า "ยามที่มาถึง ชะรอยท่านหญิงคงจะมีอาการท้องเสียเป็นแน่" เย่เสวียนถิงถอนสายตากลับโดยไม่ได้เอ่ยวาจาใด อันที่จริงแล้วซูชิงอู่ใช้เข็มเงินร่วมกับการฝังเข็มเพื่อช่วยขับพิษให้แก่หลินเสวี่ยอิ๋ง แต้มพรหมจรรย์ที่ว่าเป็นแค่แผนการที่ใช้ควบคุมสตรีก็เท่านั้น เมื่อขับพิษออกไปแล้ว ย่อมส่งผลข้างเคียงบางอย่าง ในเมื่อหลินเสวี่ยอิ๋งถูกหามออกไปแล้ว ซูเชียนหลิงที่มาพร้อมกับหลินเสวี่ยอิ๋งย่อมไร้เหตุผลให้อยู่ที่นี่อีกต่อไป ซูชิงอู่มองดูเงาร่างที่กำลังล่าถอยกลับไปพร้อมรอยยิ้มขม นางจะไม่รู้ได้อย่างไรว่าท่านหญิงผู้นี้จัดฉากเล่นงานตน? แม้แต่ความคิดเรื่องสมุดภาพเหล่านั้นก็น่าจะเป็นแผนการของอีกฝ่ายเช่นกัน ซูเฟยสงบสติอารมณ์อยู่พักใหญ่ แล้วจิบน้ำชาไปหลายอึกกว่าจะระงับอาการคลื่นเหียนลงได้ ใบหน้างามประณีตกลับซีดขาวเล็กน้อ
Last Updated : 2024-10-29ย้อนรักทวงแค้น บทที่ 10
มือนุ่มกดเข้ากับหลังมือของเขา จากนั้นก็ดึงฝ่ามือของเขามาประคองนวลแก้มของตน ซูชิงอู่เลิกคิ้วนิด ๆ พลางกล่าวว่า "หากท่านอยากจะสัมผัสก็เชิญเถิด ตอนนี้ข้าเป็นของท่านแล้วนี่เจ้าคะ" เย่เสวียนถิงพลันหูแดงก่ำ คล้ายว่าเขาจะได้ยินเสียงหัวใจของตนเต้นไม่ได้หยุดเลย อารมณ์ความรู้สึกนับไม่ถ้วนปริ่มล้นที่สะกดกลั้นเอาไว้ในใจดูเหมือนจะไม่อาจหาทางออกได้ เย่เสวียนถิงจึงได้แต่ยืนทื่ออยู่ตรงนั้น ถึงแม้ซูชิงอู่หาได้ล่วงรู้ถึงสิ่งที่เย่เสวียนถิงกำลังครุ่นคิดอยู่ ทว่ายามนี้นางกลับมีความสุขยิ่งนัก ขอเพียงนางได้เห็นบุรุษผู้นี้อยู่ตรงหน้า นางก็รู้สึกสบายใจเป็นที่สุดแล้ว อารมณ์ร้อนรนกระวนกระวายใจทั้งมวลของนางที่สุดก็มลายสิ้น ราวกับว่าบรรยากาศระหว่างคนทั้งคู่ยากที่คนนอกจะเข้ามาแทรกกลางได้ ทว่าในยามนี้เอง ก็มีเสียงฝีเท้าดังรบกวนบรรยากาศในห้องโถง จากนั้นเสียงขององค์ชายสาม เย่อวิ๋นถูก็ดังขึ้นมาจากนอกประตู "ชิงอู่!" ท่าทียามเขาร้องเรียกซูชิงอู่ช่างแลดูคลุมเครือนัก ซูชิงอู่ที่อยู่ในโถงหลักหันหน้าไปมองโดยไม่รู้ตัว นางเห็นซูเชียนหลิงตามรั้งท้ายกลับมาพร้อมองค์ชายสามเย่อวิ๋นถู ก่อนที่เขาจะเดินมาหานาง
Last Updated : 2024-10-29ย้อนรักทวงแค้น บทที่ 11
สีหน้าเย่อวิ๋นถูผกผันเร็วพลันนัยน์ตาเขาประกายวับ แต่เสียงกลับนุ่มนวลเล็กน้อย“ชิงอู่ เจ้ายังโกรธข้าอยู่หรือ?”ซูชิงอู่เลิกคิ้ว “ข้าโกรธอันใดท่าน?”เย่หวิ๋นถูถอนหายใจ “เรื่องถอนหมั้นเป็นเสด็จแม่ข้าดำเนินการ เจ้าก็รู้นิสัยเสด็จแม่ข้า นางไม่ให้ข้าแต่งกับสตรีที่เสียแต้มพรหมจรรย์เป็นพระชายา”“แต่ใจข้าไม่เคยรังเกียจเจ้าแม้ครึ่งส่วน ภายหลังถอนหมั้นจึงไปคุกเข่าวอนเสด็จแม่ ในที่สุดพระองค์ก็อนุญาตให้ข้ารับเจ้าเป็นอนุภรรยา...”สายตาเย่อวิ๋นถูมองเย่เสวียนถิงด้วยสายตาไม่พอใจและโกรธความชิงชังประเภทนั้นคล้ายจะทะลักออกก็ไม่ปานเมื่อได้ยินวาจาดังกล่าว ซูชิงอู่ก็เกือบจะหัวเราะออกมาแต่ทันทีหลังจากนั้น สีหน้านางก็เคร่งขรึมขึ้นชาติก่อนนางช่างใสซื่อหลอกลวงได้ง่ายโดยแท้ เป็นคุณหนูอ่อนหัดไม่ทันความโหดเหี้ยมของใจใครต่อใคร หลงเชื่อถ้อยคำเขา ทึกทักไปว่าเย่เสวียนถิงทำลายลาภของนาง!ไม่ได้ใช้สมองที่ติดตัวมาฉุกคิดเลยสักนิด นางคือบุตรีภรรยาเอกแห่งจวนอัครเสนาบดี เกิดมาก็มีฐานะเป็นทายาทตระกูลสูงศักดิ์ เหตุใดต้องไปเป็นอนุภรรยาใคร?เจ้าเย่อวิ๋นถูมีสิทธิ์อะไร?!สิทธิ์ที่เขาหน้าหนา?สิทธิ์ที่เขาเจ้าอารมณ์
Last Updated : 2024-10-29
Latest chapter
ย้อนรักทวงแค้น บทที่ 827
ซูชิงอู่ส่ายหัว “แม้ข้าจะเชื่อในความแข็งแกร่งขององครักษ์เงาลำดับที่สิบเจ็ด แต่ยิ่งมีคนเกี่ยวข้องกับเรื่องนี้น้อยลงเท่าไรก็ยิ่งดี”แม้องครักษ์เงาลำดับที่สิบเจ็ดสามารถปลอมตัวและแอบเข้าไปได้ แต่สิ่งของที่เขาใช้ในการปลอมตัวนั้นนางก็ต้องจัดเตรียมเอาไว้ล่วงหน้าหากให้เขาทำเอง คงทำได้ไม่ดีแน่สิ่งนี้ต้องใช้ทักษะที่แม่นยำเป็นพิเศษ และต้องจำทุกรายละเอียดบนใบหน้าของอีกฝ่าย ไม่เช่นนั้นความลับจะถูกเปิดเผยแต่นางแตกต่างออกไปนางมีทักษะในการปลอมตัวเป็นอย่างมาก และสามารถใช้วัสดุเพื่อเปลี่ยนเป็นบุคคลอื่นได้ภายในเวลาเพียงนิดเดียวดังนั้น องครักษ์เงาลำดับที่สิบเจ็ดและคนอื่น ๆ จะสามารถเข้าถึงได้เฉพาะวงนอกเท่านั้น แต่นางสามารถเข้าถึงคนใหญ่คนโตไปอยู่ข้างหายพวกเขาได้รวดเร็วที่สุดในเมื่อจะแก้แค้น การฆ่าลิ่วล้อจะไปมีประโยชน์อะไร?หากจะจับ ก็ต้องจับองค์รัชทายาทแห่งแคว้นอู๋ตะวันตก หรือลงมือจัดการเหยียนจั๋วไปเลยเมื่อเห็นว่าซูชิงอู่ตัดสินใจแล้ว เย่เสวียนถิงก็หลุบตาลงเล็กน้อยแล้วพูดว่า "ได้ เช่นนั้นข้าจะไปกับเจ้าด้วย"เมื่อซูชิงอู่ได้ยินเช่นนั้น นางก็เงยหน้ามองเย่เสวียนถิง“ท่านอ๋อง!”นางไม่ต้องการให
ย้อนรักทวงแค้น บทที่ 826
เหตุการณ์ทำนองนี้คิด ๆ ไปก็น่ากลัวมากและเกิดขึ้นบ่อยจนยากที่จะป้องกันใครจะคิดว่าคนที่ต่อสู้เคียงข้างกันเมื่อวานจะกลายเป็นศัตรูในวันต่อมา?ซูชิงอู่เงียบ จากนั้นก็พูดอย่างปลอบใจ "ข้ามีข่าวดี"เซียวเฝิงหันหน้าทันทีพลางมองมาที่พระชายาอย่างคาดหวังซูชิงอู่พูดว่า “นั่นก็คือหน้ากากหนังมนุษย์ชนิดนี้ถูกสร้างขึ้นมาอย่างละเอียดพิถีพิถันและทำจากวัสดุพิเศษ ซึ่งหายากมากและไม่สามารถใช้ในขนาดที่ใหญ่ได้ ยิ่งไปกว่านั้น ก่อนที่จะปลอมตัวเป็นบุคคลอื่น จะต้องมีรายละเอียดของใบหน้าที่ชัดเจนของบุคคลนั้นด้วย”เซียวเฝิงเงียบไปครู่หนึ่ง “นี่ดูเหมือนจะไม่ใช่ข่าวดีนะพ่ะย่ะค่ะ"ซูชิงอู่เกาจมูกของนางแล้วพูดว่า "ข้าก็กำลังบอกเจ้าว่าบรรดาทหารทั่วไปเหล่านั้นจะไม่ถูกคนปลอมแปลงตัวมามากมายขนาดนั้น เพียงแค่เจ้าระวังคนที่อยู่ข้างกายก็พอ"เซียวเฝิง "..."หากแม้แต่ทหารทั่วไปก็ยังถูกแทนที่ เช่นนั้นก็ไม่ต้องรบกันแล้วล่ะ ยอมแพ้ไปเถิดเมื่อซูชิงอู่เห็นสีหน้าของอีกฝ่านก็อดที่จะหัวเราะเบา ๆ ไม่ได้ นางไม่กลัวเลยที่แคว้นอู๋ตะวันตกใช้อุบายนี้ขอเพียงพบเจอมันก่อนและเพิ่มความระมัดระวัง หากคนที่คุ้นเคยรอบตัวถูกแทนที่ ก็ใช่ว่าจ
ย้อนรักทวงแค้น บทที่ 825
เมื่อคนทั้งสองมาถึง ทหารที่อยู่ใกล้ ๆ ก็วางร่างลงบนพื้นแล้วถอยออกไปเซียวเฝิงที่ยืนเฝ้าพร้อมดาบยาวในอ้อมแขน เมื่อเขาเห็นคนทั้งสองคนเข้ามาใกล้ เขาก็หลีกทางให้พื้นที่เล็ก ๆ ทันที“ท่านอ๋อง คนผู้นี้กลายเป็นเช่นนี้ไปแล้ว ยังต้องสืบสวนอะไรเพิ่มอีกหรือพ่ะย่ะค่ะ?”เขาได้นำคนไปตรวจค้นร่างกายของคนผู้นี้อย่างละเอียดแล้ว อาจกล่าวได้ว่านอกจากสิ่งของทั่วไปบางอย่างที่เขาพกติดตัวก็ไม่มีอะไรน่าสงสัยซูชิงอู่มองไปและเห็นว่าศพบนพื้นมีสีเขียวคล้ำและแขนขายังแข็งทื่ออีกด้วยผิวหนังเป็นสีเขียวคล้ำ มีบาดแผลลึกที่คอและเลือดแห้งไม่ว่าจะเป็นสาเหตุการตายหรืออาการอื่น ๆ ก็สามารถรู้ได้ทันทีโดยไม่ต้องตรวจสอบซูชิงอู่จ้องมองใบหน้าของคนผู้นั้นอยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นจู่ ๆ ก็หยิบขวดยาออกมาจากอ้อมแขนของตนนางเทยาลงบนใบหน้าของคนผู้นั้นต่อหน้าทุกคนจากนั้นดวงตาของเซียวเฝิงก็เบิกกว้างเพราะในไม่ช้าก็มีชั้นผิวหนังปรากฏขึ้นบนใบหน้าของผู้ตาย เหมือนกับงูลอกคราบ แลดูน่ากลัว“นะ…นี่มันเกิดอะไรขึ้น เหตุใดผิวหนังของคนผู้นี้ถึงได้หนาถึงเพียงนี้? ไม่จริง…”เซียวเฝิงพูดด้วยความประหลาดใจ ขณะนั้นเขาก็เดินไปและค่อย ๆ เขี่ยผิว
ย้อนรักทวงแค้น บทที่ 824
ซูชิงอู่ตกตะลึงไปชั่วขณะ จากนั้นจึงหลุบตาลงนางพอจะมีกลอุบายเล็ก ๆ อยู่บ้าง แต่ในฐานะที่นางเพิ่งกลับมาเกิดใหม่ นอกจากการใช้หนอนกู่และยาพิษบางชนิดได้ นางก็ไม่มีข้อได้เปรียบอื่นใดที่อยู่เหนือผู้อื่นการไม่มีเส้นสายถือเป็นข้อเสียเปรียบที่ใหญ่ที่สุดของนางนอกเหนือจากแหล่งข้อมูลแล้ว นางพึ่งพาเย่เสวียนถิงมากที่สุด ในแง่ของความแข็งแกร่ง นางไม่สามารถเปรียบเทียบกับตระกูลมู่หรงและตระกูลเจียวที่แอบฝึกฝนคนสนิทของพวกเขามาหลายปีการที่สามารถทำลายตระกูลมู่หรงได้นั้นถือเป็นโชคดีเพียงเล็กน้อยนางใช้พิษกับราชครู และสังหารเขาได้สำเร็จหลังจากชนะการต่อสู้ นางได้เปิดเผยความผิดพลาดในอดีตของฮองเฮาและไทเฮาจนสามารถโค่นล้มพวกเขาได้อย่างสมบูรณ์สุดท้าย พวกนางก็ไม่ได้ตายด้วยน้ำมือของตน แต่เป็นเพราะเรื่องสกปรกที่พวกนางเคยทำและทำให้ฝ่าบาททรงขุ่นเคืองส่วนฮ่องเต้เฒ่าก็ถูกลอบวางยาพิษและเสด็จสวรรคตไปอย่างรวดเร็วตั้งแต่ต้นจนจบ นางไม่เคยได้สัมผัสกับความแข็งแกร่งของตระกูลขุนนางด้วยตัวเอง นางเพียงปล่อยให้พวกเขาเข่นฆ่ากันเองจนนำมาสู่สถานการณ์ปัจจุบันเย่เสวียนถิงเฝ้ามองนางจมอยู่ในห้วงความคิดและหัวเราะเบา ๆ “อาอู่
ย้อนรักทวงแค้น บทที่ 823
เย่เสวียนถิงรู้ว่าซูชิงอู่กังวลเขาเดินไปข้างนางแล้วพูดเสียงทุ้ม “ข้าถูกลอบสังหารในกองทัพ"วันนี้กองกำลังคุ้มกันเสบียงของซูเชียนหมิงเดินทางมาถึงใกล้กับเมืองซีเป่ยแล้วส่วนเย่เสวียนถิงก็ได้นำกองทหารม้าของเขาไปสกัดกั้นคนของเหยียนจั๋วจากการลอบโจมตีระหว่างทาง อีกทั้งยังประสานงานกับซูเชียนหมิงและคนอื่น ๆซูชิงอู่พยักหน้าเบา ๆ พลางคิดแผนรักษาอาการป่วยของพี่รองของนางก่อนมีคนเรียกแพทย์ทหารทางนั้นมาแล้ว แต่คงต้องใช้เวลาสักระยะกว่าแพทย์จะมาถึงหลังจากที่ซูชิงอู่ตรวจชีพจรของซูเชียนหมิง นางก็ผ่อนคลายลงเล็กน้อย นางก็หยิบยาออกมาแล้วป้อนให้เขาทันทีจากนั้นนางก็เงยหน้ามองไปที่เย่เสวียนถิงพี่รองถูกวางยาพิษ และเลือดที่ไหลออกมาจากไหล่ของเขากลายเป็นสีม่วงดำเย่เสวียนถิงให้ยายืดอายุขัยกับซูเชียนหมิงพิษชนิดนี้จะทำให้คอแห้งและมีเลือดไหล แม้บนตัวของซูเชียนหมิงจะมียาแก้พิษ แต่ก็อาจชะลอการเกิดพิษแทบจะไม่ได้หากเย่เสวียนถิงไม่รีบจัดการให้ก่อน นางอาจจะไม่ได้พบกับพี่รองของนางอีกงานคุ้มกันเสบียงเป็นงานที่อันตรายที่สุด มีเพียงคนที่ไว้ใจได้มากที่สุดเท่านั้นที่ทำได้ ซูชิงอู่แอบกัดฟันเมื่อเห็นใบหน้าซีดเ
ย้อนรักทวงแค้น บทที่ 822
สิ่งเดียวที่นางทำได้ในตอนนี้คือลดจำนวนผู้บาดเจ็บให้มากที่สุดและทำให้พวกเขาฟื้นตัวโดยเร็วที่สุดเพื่อจะได้สบายใจกันขึ้นมาบ้างเซียวเฝิงทำงานเร็วมากและนำทุกสิ่งที่ซูชิงอู่ต้องการกลับมาในเช้าวันรุ่งขึ้นแม้ปริมาณของวัตถุดิบยาจะมีไม่มาก แต่ก็สามารถแก้ปัญหาความต้องการเร่งด่วนในปัจจุบันได้ในระยะสั้นซูชิงอู่ไม่เคยกลับไปที่กระโจมทหาร เมื่อนางเห็นเซียวเฝิงเข้ามาใกล้ นางก็ก้าวไปข้างหน้าทันทีเพื่อขอข่าวจากเย่เสวียนถิง“ตอนนี้ท่านอ๋องเป็นอย่างไรบ้าง?”เซียวเฝิงบอกกับซูชิงอู่ทันทีถึงข่าวที่เขาเพิ่งได้รับ “พระชายาโปรดวางใจ หากท่านอ๋องได้ออกโรงเอง เขาจะสังหารทหารศัตรูทุกคนอย่างแน่นอน ท่านอ๋องจะสังหารกลุ่มทหารที่ส่งมาโดยแคว้นอู่ตะวันตกซึ่ง ต้องการแย่งเสบียงให้สิ้นซากพ่ะย่ะค่ะ”ซูชิงอู่อดไม่ได้ที่จะยิ้มมุมปาก“แล้วเขาจะกลับมาเมื่อไร?”เซียวเฝิงตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่งแล้วส่ายหัว "แคว้นอู๋ตะวันตกจะไม่มีวันยอมแพ้หากไม่สามารถหาอาหารได้ สิ่งเดียวที่เราต้องทำตอนนี้คือต้านการโจมตีที่เป็นไปได้ที่อาจเกิดขึ้นต่อไป ขอเพียงกองทัพแคว้นอู๋ตะวันตกหมดแรง เมื่อถึงเวลาท่านอ๋องจะสามารถนำคนไปเอาชนะศัตรูได้อย่างสมบูรณ
ย้อนรักทวงแค้น บทที่ 821
เขาไม่กล้าที่จะรอช้าไปกว่านี้ ในใจก็คิดว่าแม่ทัพเซียวจะไม่มีวันสนใจเรื่องนี้ทว่าผลลัพธ์คือดวงตาของเซียวเฝิงเบิกกว้างเมื่อได้ยินข่าว“รีบนำทางไป คนผู้นั้นอยู่ไหน?”นอกจากการพบปะกับท่านอ๋องแล้ว ผู้บังคับบัญชาผู้น้อยก็ไม่เคยเห็นแม่ทัพเซียววิตกกังวลถึงเพียงนี้มาก่อน“ท่านแม่ทัพ คนผู้นั้นยังอยู่ที่ค่ายผู้บาดเจ็บ…”“ข้าจะไปดูเสียหน่อย!”เซียวเฝิงก้าวเข้ามาทันที เมื่อเขามาถึง เขาก็เห็นร่างผอมบางของซูชิงอู่กำลังยุ่งอยู่ในค่ายทหารเมื่อทหารในค่ายเห็นเซียวเฝิง พวกเขาต่างก็อยากจะยืนขึ้นทำความเคารพ แต่เซียวเฝิงก็รีบห้ามไว้“ไม่ต้องสนใจข้า ข้าแค่มาตามหาคน”ขณะที่พูด เขาก็ได้เดินมาอยู่ที่ด้านข้างของซูชิงอู่แล้วในเวลานี้ หมอผู้น้อยกำลังสั่งให้ซูชิงอู่ทำสิ่งต่าง ๆ“ตรงนั้นมีคนสองคนที่ยังไม่กินยา เจ้านำสิ่งนี้ไปส่งตรงนั้น…”เซียวเฝิงรู้สึกตกตะลึงเมื่อเห็นภาพนี้และแอบไพล่มือยกนิ้วโป้งให้หมอผู้น้อยหากเขารู้ความจริงว่าคนที่เขาเพิ่งออกคำสั่งไปคือพระชายา ไม่รู้ว่าเขาจะรู้สึกอย่างไรแต่นี่ก็เป็นเพียงความคิดที่แวบขึ้นมาในใจของเขาและผ่านไปก็เท่านั้นเซียวเฝิงมองซูชิงอู่ที่กำลังยุ่งอยู่กับกา
ย้อนรักทวงแค้น บทที่ 820
เวลาไม่คอยท่าวันนี้เย่เสวียนถิงจะหาทางสกัดกั้นและสังหารกองทัพแคว้นอู๋ตะวันตกให้ได้ซูชิงอู่ไม่ได้ตามเขาไป นางไม่ต้องการปรากฏตัวในสนามรบเพื่อเบี่ยงเบนความสนใจของเย่เสวียนถิงจากการควบคุมการต่อสู้หลังจากมองเย่เสวียนถิงออกจากค่ายทหารพร้อมกับกองทัพ ซูชิงอู่ก็กลับไปแต่งหน้าที่กระโจมอีกครั้ง จากนั้นก็ปกปิดตัวตนของนางและเดินตรงเข้าไปในค่ายทหารที่นี่นางมีป้ายแขวนเอวที่เซียวเฝิงและเย่เสวียนถิงมอบให้ไว้ นางสามารถเดินไปมาที่นี่ได้ตามใจชอบ เนื่องจากสิ่งนี้เป็นหลักฐานพิสูจน์ตัวตน คนส่วนใหญ่จึงไม่กล้าห้ามนางดังนั้นซูชิงอู่จึงเดินมาทยังค่ายผู้บาดเจ็บที่อยู่ด้านหลังในการสู้รบเมื่อวานนี้ ทั้งสองฝ่ายประสบความสูญเสียอย่างหนัก ทหารที่บาดเจ็บมารวมตัวกันที่นี่ หลายคนนั่งอยู่บนพื้นอย่างระเกะระกะ และไม่มีแม้แต่เตียงแพทย์ที่มากับกองทัพหน้าซีดตาคล้ำ พวกเขามัวแต่สาละวนยุ่งกับการทำงานเมื่อเห็นสถานการณ์ที่น่าเศร้าเช่นนี้ ซูชิงอู่ก็รู้สึกสะเทือนใจ นางจึงเร่งฝีเท้าขึ้นและเดินไปหยิบยาจากมือของหมอทหาร"ข้าช่วย"หมอผู้น้อยอายุเพียงสิบห้าสิบหกปีตกใจเล็กน้อยเมื่อเห็นซูชิงอู่ แต่เขาไม่ได้ห้ามอีกฝ่าย "ท่านช่ว
ย้อนรักทวงแค้น บทที่ 819
ทันทีที่เซียวเฝิงพูดจบ ก็มีเสียงดังมาจากข้างหน้าซูชิงอู่ตามเซียวเฝิงไปยังพื้นที่ใกล้เคียงทันที และเห็นคนหลายสิบคนถูกพาออกไปหลังจากที่คนเหล่านั้นถูกจับกุม ใบหน้าของพวกเขากลับไร้ซึ่งความกลัว และดวงตาของพวกเขาก็ดุดันมากซูชิงอู่หรี่ตาลงเล็กน้อยและถามเซียวเฝิงต่อไป "จับสายลับมามากมายถึงเพียงนี้ได้อย่างไร?"เซียวเฝิงลดเสียงลงและตอบว่า "เราส่งสายลับเพิ่มเติมไปยังกองทัพของอีกฝ่ายพ่ะย่ะค่ะ"ซูชิงอู่ "..."“ดังคำที่ว่ารู้เขา รู้เรา รบร้อยครั้งชะร้อยครั้ง ต้องระวังศัตรูทั้งสองฝ่ายมากน้อยเพียงใด มีบางครั้งแม้ท่านอ๋องจะค้นพบตัวตนของอีกฝ่ายเขาก็จะไม่เปิดเผยแล้วปล่อยให้หูตาเหล่านั้นกระจายข่าวเท็จ นี่เป็นกุญแจสู่ชัยชนะด้วยพ่ะย่ะค่ะ”หลังจากซูชิงอู่ฟังคำอธิบายของเซียวเฝิง ก็มีแสงสลัว ๆ แวบขึ้นมาในดวงตาของนาง การพลิกผันที่เกี่ยวข้องกับการนำกองทหารในการรบนั้นซับซ้อนมากและนี่ไม่ใช่พื้นที่ที่นางสามารถควบคุมได้เย่เสวียนถิงเดินออกจากกองทัพและยืนอยู่ต่อหน้าสายลับที่เผาคลังเสบียงดวงตาเหยี่ยวนั้นเต็มไปด้วยเจตนาฆ่าอย่างลึกซึ้ง เสียงของเขาเย็นชาและทุ้มต่ำ“คาดไม่ถึงว่าจะเป็นพวกเจ้า”แม้เย่เสวียน
